Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Η μετάλλαξη της οικουμενικότητος της Εκκλησίας στον πονηρό Οικουμενισμό! Η νέα Εκκλησία από μέρα σε μέρα ανδρώνεται!

   Μέσα στη χαρακτηριστική των καιρών μας γενική σύγχυση και ανατροπή των εννοιών, γίνεται ένα σοβαρό μπέρδεμα, που προσβάλλει ό,τι ιερότερο σ΄ αυτό τον κόσμο, την αγία μας Εκκλησία, και θέτει σε κίνδυνο ό,τι πολυτιμότερο, τη σωτηρία μας. Ποιο είναι το μπέρδεμα; Θα το εκθέσω απλά.
   Γνώρισμα της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, είναι η οικουμενικότητα, το να απλώνει, δηλαδή, την αγάπη και να προτείνει τη σωστική δύναμή της σε όλη την οικουμένη. Η Εκκλησία, κατά το παράδειγμα του Κυρίου και Αρχηγού της Ιησού Χριστού, «θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμ. 2, 4).
Σε καμμία περίπτωση, όμως και για κανένα λόγο η Εκκλησία δεν αδικεί την αλήθεια, για να εξυπηρετήσει δήθεν την αγάπη, διότι αποκομμένη από την αλήθεια η αγάπη εκφυλίζεται σε απάτη. Αυτή την απάτη προβάλλει εντυπωσιακά και φαντασμαγορικά η αίρεση του Οικουμενισμού.
   Αν μας ενοχλεί η μαζοποίηση και χυλοποίηση των πάντων κάτω από τον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης, δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη η μετάλλαξη της οικουμενικότητος της Εκκλησίας στο πονηρό και διάτρητο οικουμενιστικό μοντέλο, που προωθεί ο Οικουμενισμός ανασταίνοντας τον σαρωτικά απέλπιδα συγκρητισμό. Αυτός θα αποτελεί τη βάση της προσχεδιασμένης και ήδη εκκολαπτόμενης νέας εκκλησίας.
   Αλλά το άρθρο αυτό δεν προτίθεται να αναφερθεί διεξοδικά στην αίρεση του Οικουμενισμού, για την οποία άλλωστε έχουν γραφεί και γράφονται πολλά. Ο γράφων, ως μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας και χωρίς καθόλου να αμφισβητεί την ορθοδοξία οποιουδήποτε άλλου ορθοδόξου, αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει την αγωνία και τον πόνο του για τα τεκταινόμενα εις βάρος της Ορθοδοξίας· Εν ονόματι της οικουμενιστικής ενότητος και αγάπης καταπατούνται κατάφωρα και ασύστολα θεσμοί αιώνων.
   Παραθεωρείται ως ξεπερασμένο και αναχρονιστικό το ιερό Πηδάλιο της Εκκλησίας, διαγράφονται ιεροί κανόνες, αθετείται η ευαγγελική γραμμή, την οποία με ακρίβεια και φόβο Θεού ακολούθησαν οι άγιοι πατέρες μας, και επιχειρείται η «μετάθεσις ορίων» τα οποία εκείνοι έθεσαν και υπερασπίσθηκαν με θυσίες, δάκρυ και αίμα.
     Σ΄ αυτό το πλαίσιο εκτυλίχθηκαν στα τέλη του παρελθόντος έτους

«Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει»!

ΤΟ ΕΠΙΔΙΩΚΑΝ, ΑΛΛΑ.. ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΤΟ ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ!



omilies prokathimenwn

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ένα έντονο και με πολλά μηνύματα παρασκήνιο για την περίφημη Πανορθόδοξο Σύνοδο, αποκαλύπτει ο γνωστός παλαίμαχος Τούρκος αρθρογράφος της εφημερίδας Hurriyet, o Murat Yetkin, που δείχνει πως οι διεθνείς εξελίξεις έχουν επηρεάσει εκτός των άλλων άμεσα την Σύνοδο.
Σύμφωνα με το άρθρο του Τούρκου αρθρογράφου, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ήθελε εξ’ αρχής να δώσει καθαρά Οικουμενικό χαρακτήρα στην Πανορθόδοξο Σύνοδο και για αυτόν τον λόγο η Σύνοδος έπρεπε να γίνει στην Κωνσταντινούπολη, στην πνευματική πρωτεύουσα της Ορθοδοξίας όπου έγιναν και άλλες Σύνοδοι. Έτσι είχε επιλεγεί σε σύσκεψη από το 2014 και με την έγκριση των Τούρκων που αποσκοπούσαν σε διεθνή οφέλη από την Σύνοδο, η Αγία Ειρήνη, βυζαντινός ναός ακριβώς δίπλα στην Αγία Σοφία και που σήμερα είναι μουσείο και χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων.
αγια ειρηνη
Ο σκοπός του Βαρθολομαίου, όπως τονίζει ο Murat Yetkin, ήταν με την παρουσία των Παπικών και των προτεσταντών εκπροσώπων να γίνει ένα καθοριστικό βήμα για την ένωση των Χριστιανών, δηλαδή ένα σημαντικό βήμα προς τον Οικουμενισμό. Ο Πάπας Φραγκίσκος είχε ήδη δεχτεί να στείλει εκπροσώπους δίνοντας Οικουμενιστικό τόνο στην Σύνοδο.

Και ενώ είχαν αρχίσει οι προετοιμασίες για να γίνει η Σύνοδος στην Αγία Ειρήνη, τον περασμένο Δεκέμβριο του 2015 έφτασε ένα σημαντικό μήνυμα από το Πατριαρχείο Μόσχας και από τον Πατριάρχη Κύριλλο.
Το μήνυμα αυτό ανέφερε με σαφήνεια ότι η αντιπροσωπεία του Ρωσικού Πατριαρχείου δεν έχει για τους Τούρκους μόνο θρησκευτικό αλλά και διπλωματικό-πολιτικό χαρακτήρα και ένεκα της σοβαρής ρωσοτουρκικής κρίσης μετά την εγκληματική κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους στις 23 Νοεμβρίου, η ρωσική πλευρά απορρίπτει την έλευση της στην Κωνσταντινούπολη. Για τον λόγο αυτό, ή θα αποκλειστεί οριστικά η συμμετοχή της Ρωσίας στην Πανορθρόδοξο, ή να επιλεγεί ένα άλλο μέρος εκτός Τουρκίας. Μάλιστα το μήνυμα έκανε νύξη ότι και η Σέρβοι συμφωνούν με την ρωσική άποψη και θα αρνούνταν να προσέλθουν σε τουρκικό έδαφος για την Σύνοδο.
Το μήνυμα αυτό θορύβησε τον Βαρθολομαίο που ήθελε οπωσδήποτε να γίνει η Πανορθόδοξος. Μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις με τους συμβούλους του και παρά την επιμονή του οι Ρώσοι συνέχισαν να αρνούνται κατηγορηματικά να έρθουν στην Τουρκία. Έτσι τελικά επιλέγηκε η Κρήτη όπου και θα γίνει η Παν ορθόδοξος στις 17-27 Ιουνίου. Φυσικά η απόφαση αυτή ενόχλησε τους Τούρκους που έλπιζαν να έχουν πολλά διπλωματικά και άλλα οφέλη από την Σύνοδοαν αν γίνονταν στη Κωνσταντινούπολη, όπως ομολογεί ο Τούρκος αρθρογράφος .
Τώρα όσον αφορά τον Πανορθόδοξο και τον Οικουμενικό χαρακτήρα που θέλει να δώσει ο Βαρθολομαίος στην Σύνοδο, είναι γνωστές οι θέσεις των Ρώσων που ήδη απορρίπτουν αυτόν τον χαρακτήρα, ενώ πρόβλημα παραμένει και το είδος και η ιδιότητα της παπικής παρουσίας στην Σύνοδο της Κρήτης.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Μέσα στα σκοτεινά πλαίσια του Οικουμενισμού είναι και η εξίσωση ή αντικατάσταση της Ησυχαστικής Παράδοσης, της Εξομολόγησης και του μυστηρίου της Μετανοίας με την Ψυχοθεραπεία, τη Θεοσοφία και κάθε νεο-εποχίτικη ιδεολογία!

Η «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ» ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ

 Κοσμοθεωρητική και «ψυχοθεραπευτική» Προσέγγιση.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ»
ΙΟΥΛΙΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015, ΤΕΥΧΟΣ 81
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ:  Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον 
  Το ανακαλύψαμε στο YouTube και το σχολιάζουμε κρατώντας για λόγους δεο­ντολογίας την ανωνυμία των εμπλεκόμε­νων προσώπων.

Πρόκειται για έναν Έλληνα Ορθόδοξο κληρικό, ο οποίος σχολιάζει από ραδιοφώνου το νεοεκδοθέν βιβλίο Έλληνος ψυχο­λόγου με τον οποίον συνδέεται προφανώς με μακρόχρονη φιλία.

Το video χρονολογείται προ διετίας και έχει διάρκεια 15 λεπτών, όμως παραμένει πάντα επίκαιρο, καθώς είναι χαρακτηρι­στικό για το πως η κοσμική ψυχολογία και ψυχοθεραπεία διεισδύουν στα σπλάχνα της Εκκλησίας.

Βλέποντας το video, θα μπορούσαμε να σταθούμε σε πολλά… παραμένουμε όμως μόνο σε τρία ενδεικτικά σημεία, τα οποία και παραθέτουμε χωρίς εκτεταμένο σχολιασμό.


Στα 7:35 λεπτά του video, ο σχολιαστής αναφέρεται στην «ψυχοθεραπευτική δυ­ναμική» του ψυχολόγου-συγγραφέα, ως εξής: «Ο … κινείται από τον Δυτικό καταφα­τικό ορθολογισμό… μέχρι τον Ανατολικό μυ­στικιστικό αποφατισμό των Πατέρων, των νηπτικών της Εκκλησίας… από τον Ιωάννη της Κλίμακος τον Σιναΐτη, στον Μάξιμο τον Ομολογητή και φτάνει μέχρι τον Καστανέντα και τον Κρισναμούρτι...».


Στα 8:26 λεπτά, ο σχολιαστής αναφέρεται στον «ηρωικό πεσιμισμό» και στον μηδενισμό, που κατ’ αυτόν χαρακτηρίζει τον ψυχολόγο-συγγραφέα: «αυτό που χα­ρακτήριζε όλους τους μεγάλους … αυτό που είχε ο Κάφκα, ο Καμύ … ο δικός μας εδώ ο Καζαντζάκης».


Τέλος, στα 11:10 λεπτά, ο σχολιαστής αναφέρεται σ’: «αυτό το ρεύμα, το New Age … που υπάρχει σ’ αυτό το ρεύμα της Νέας Εποχής κι η Ψυχολογία, η διάσταση της Ψυχολογίας…».


    Σχολιάζοντας επί τροχάδην τα ανωτέρω, διαπιστώνουμε ότι στη συνείδηση του σχολι­αστή, οι Πατέρες της Εκκλησίας «μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι» με τους Καστανέντα και Κρισναμούρτι, όπου ο μεν Καστανέντα υπήρξε ο Δυτικός διαφημιστής μιας εν μέρει φανταστικής διάστασης του σαμανισμού και επηρέασε χιλιάδες ανθρώπους στις διδα­σκαλίες και πρακτικές της «Νέας Εποχής» του Υδροχόου, ο δε Κρισναμούρτι, υπήρξε ο εκλεκτός και νέος Αβατάρ-χριστός της θεοσοφιστρίας Αννί Μπεζάν, που δεν απεδέχθη τελικά τον ρόλο του «νέου Χριστού», όμως συνέχισε, δια των βιβλίων του, ως ένας διαφημιστής του Ινδουισμού στη Δύση.

Στον «…δικό μας Καζαντζάκη» δε θα επεκταθούμε, πέραν του ότι ήταν ένας μπερδεμένος υπαρξιακά άνθρωπος, διαστρεβλωτής της διδασκαλίας της Εκκλησί­ας, θεοσοφιστής και τέκτων.


Τέλος, στην τρίτη από τις αναφο­ρές του σχολιαστή, είναι σαφές ότι η «Νέα Εποχή» του Υδροχόου αποτελεί γι’ αυτόν -και προφανώς και για τον εγκωμιαζόμενο ψυχολόγο-συγγραφέα- ένα ρεύμα μέσα στο οποίο ο ίδιος εντάσσει την Ψυχολογία, κάτι που αποτελεί ειλι­κρινή δήλωση και δικαιώνει και την δική μας πίστη επί του θέματος.

Σίγουρα, έχοντας επίγνωση της διδα­σκαλίας των Πατέρων, σχετικά με την ψυχή του ανθρώπου, αρκούμεθα στην Μυστηριακή βίωση της ζωής της Εκκλησίας, ως μία βίωση «Ορθόδοξης Ψυχοθεραπεί­ας» και δεν δελεαζόμεθα από φιλοσοφίες τύπου Καμύ και Κάφκα, πολύ περισσότερο από σαμανισμό τύπου Καστανέντα και ινδουισμό τύπου Κρισναμούρτι ή άλλους Δυτικού τύπου, νεοεποχίτικους προσανα­τολισμούς. 

πηγή

Γιὰ τὸν δικό μας Καζαντζάκη

ΠΕΤΡΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ


ΠΕΤΡΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ


ΗΤΟΙ

Α. ΔΙΑΣΑΦΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ

Β. ΑΙ ΚΥΡΙΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΤΙΣ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑ
ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ
ΗΛΙΑ ΜΗΝΙΑΤΗ
(1669-1714)

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΕΡΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

Ἠλίας Μηνιάτης: Συνοπτικὴ Βιογραφία Ἐπιστολὴ τοῦ πατρὸς τοῦ συγγραφέως Βίος ἐν συνόψει τοῦ συγγραφέως

ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ:
Διασάφησις ἀρχῆς καὶ αἰτίας τοῦ Σχίσματος

ΒΙΒΛΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Αἱ κύριαι διαφοραὶ τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας


Ἠλίας Μηνιάτης,
Ἐπίσκοπος Κερνίτζης καὶ Καλαβρύτων
ΣΥΝΤΟΜΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ὁ Ἠλίας Μηνιάτης (Ληξούρι 1669 - Πάτρα 1714) ἦταν ὁ σημαντικότερος ἐκκλησιαστικὸς ρήτορας τῆς Τουρκοκρατίας καὶ διατέλεσε ἐπίσκοπος Κερνίκης (ἢ Κερνίτζης ἢ Κερνίτσης) καὶ Καλαβρύτων κατὰ τὰ τρία τελευταῖα ἔτη της ζωῆς του.
Γεννήθηκε στὸ Ληξούρι Κεφαλληνίας τὸ ἔτος 1669. Γονεῖς του ἦσαν ὁ ἱερέας Φραγκίσκος Μηνιάτης καὶ ἡ Μορεζίνα Περιστιάνου. Τὰ πρῶτα γράμματα τὰ διδάχτηκε ἀπὸ τὸν πατέρα του, ποὺ ἦταν πρωτοπαπᾶς στὸ Ληξούρι. Τὸ 1681 καὶ πάλι ὁ πατέρας του τὸν πῆγε στὴ Βενετία καὶ τὸν ἔγραψε στὸ Φλαγγινιανὸ Φροντιστήριο, ὅπου ἐπὶ ὀκτὼ ἔτη σπούδασε ἀρχαία ἑλληνικὴ φιλολογία καὶ μαθηματικά, καθὼς ἐπίσης λατινικὰ καὶ φιλοσοφία.
Ἐκεῖ φοίτησε κάτω ἀπὸ τὴν προστασία τοῦ Μελετίου Τυπάλδου, ἱεροκήρυκα καὶ δασκάλου τῆς Ἑλληνικῆς κοινότητας τῆς Βενετίας. Ὅταν ὁ Μελέτιος Τυπάλδος ἔγινε μητροπολίτης Φιλαδελφείας, ὁ Μηνιάτης ἔγινε γραμματέας του καὶ τὴν ἴδια χρονιὰ ἔγινε διάκονος καὶ ἱεροκήρυκας στὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῆς Βενετίας. Παράλληλα δίδαξε στὴ Φλαγγίνειο Σχολὴ ἀπὸ τὸ 1688 ὡς τὸ 1690, καθὼς καὶ κατὰ τὰ ἔτη 1698-1699.
Στὸ διάστημα 1691-1698 ἔζησε καὶ δίδαξε στὴν Κεφαλλονιά, τὴν Ζάκυνθο καὶ τὴν Κέρκυρα ὡς διδάσκαλος τῆς φιλοσοφίας καὶ ὡς ἱεροκήρυκας. Μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ καὶ σύντομη παραμονή του στὴν Βενετία (1698-1699), διέμεινε ἐπὶ ἑπτὰ ἔτη στὴν Κωνσταντινούπολη (1699-1707), ὅπου ἐπὶ Πατριάρχου Γαβριήλ, ἔγινε καθηγητὴς τῆς πατριαρχικῆς σχολῆς καὶ ἱεροκήρυκας τῶν πατριαρχείων, μὲ ἀπονομὴ εἰδικοῦ τίτλου σὲ πατριαρχικὸ σιγίλλιο. Φεύγοντας ἀπὸ τὴν Πόλη, ἐπέστρεψε στὴν Κεφαλονιά, ἀλλὰ τελικῶς ἐγκατεστάθη στὴν Κέρκυρα.
Τὸ 1710 ἐξελέγη ἐπίσκοπος Κερνίτζης καὶ Καλαβρύτων καὶ χειροτονήθηκε τὸ 1711. Ὅμως, ἀπεβίωσε μόλις τρία ἔτη ἀργότερα, τὴν 1η Αὐγούστου 1714 στὴν Πάτρα σὲ ἡλικία μόλις 45 ἐτῶν. Παρὰ τὴν εὐρύτερη ἀποδοχὴ τοῦ προσώπου του ὡς ἐντίμου κληρικοῦ, τὴν ἄριστη φήμη του ὡς ρήτορος, ὁ Ἠλίας Μηνιάτης δὲν ὑπῆρξε ἰδιαίτερα ἀγαπητὸς στὴν ἐπισκοπή του, γιὰ τὸν λόγο ὅτι εἶχε σπουδάσει στὴν Βενετία. Μετὰ τὸν θάνατό του, τὸ λείψανό του ἐνταφιάστηκε ἀπὸ τὸν πατέρα του στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῶν Μηνιατῶν στὸ Ληξούρι.
Τὸ κατεξοχὴν ἔργο τοῦ Μηνιάτη ἦταν τὸ κήρυγμα, καὶ μάλιστα σὲ ἁπλὴ γλώσσα, ὅπως εἶχε καθιερωθεῖ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας, ἔτσι ὥστε ἡ διδασκαλία νὰ εἶναι κατανοητὴ στὸν λαό. Ὁ Μηνιάτης ἐπηρεάστηκε ἀπὸ τὴν μαθητεία του στὴν Ἰταλία καὶ ἀκολούθησε στὸ ἔργο του τὴν παράδοση τῆς περίτεχνης ῥητορικῆς ἐπεξεργασίας τοῦ λόγου.
Τὰ ἔργα τοῦ Ἠλία Μηνιάτη τυπώθηκαν μετὰ τὸ θάνατό του.
Τὸ 1716 ἐξεδόθη στὴν Βενετία τὸ ἔργο του μὲ τίτλο «Διδαχαὶ εἰς τὴν ἁγίαν καὶ μεγάλην Τεσσαρακοστὴν καὶ εἰς τὰς Κυριακὰς τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ ἐπισήμους ἑορτὰς μετά τινων πανηγυρικῶν λόγων» μὲ ἐπιμέλεια τοῦ πατέρα του· ἀκολούθησαν 23 ἐκδόσεις τῶν Διδαχῶν μέχρι τὸ 1900, γεγονὸς ποὺ ἀποδεικνύει τὴν δημοτικότητα τοῦ ἔργου του στὸ ἀναγνωστικὸ κοινό. Ὄντως, τὸ βιβλίο αὐτὸ ὑπῆρξε ἕνα ἀπὸ τὰ δημοφιλέστερα λαϊκὰ ἀναγνώσματα τοῦ 18ου καὶ 19ου αἰ.
Τὸ 1718 μὲ τὴν ἐπιμέλεια τοῦ πατέρα του ἐκδόθηκε ἡ «Πέτρα σκανδάλου», ἔργο ἱστορικὸ-δογματικό, ποὺ ἀναφέρεται στὸ σχίσμα Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Ἐκκλησίας. Τὸ ἔργο αὐτὸ κίνησε τὸ διεθνὲς ἐνδιαφέρον τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καὶ μεταφράστηκε στὰ λατινικὰ (1752), στὰ ἀραβικὰ (1721) καὶ στὰ ρωσικὰ (1754), συζητήθηκε ἐπίσης καὶ σχολιάστηκε πολύ.
Τὴν διατριβὴ αὐτὴ συνέγραψε ὁ μακαριστὸς συγγραφέας παρακινηθεὶς ἀπὸ κἄποιον ἄρχοντα (ἄγνωστο σ᾿ ἐμᾶς), ὅπως ἀναφέρεται σὲ ἐπιστολὴ τοῦ πατέρα του, παπα-Φραγκίσκου Μηνιάτη, «θείῳ ζήλῳ κινηθεὶς παρά τινος ὀρθοδοξοτάτου αὐθέντου προσταχθεὶς» καὶ ὅπως καταγράφει καὶ ὁ ἴδιος στὸ πρῶτο μέρος τῆς διατριβῆς αὐτῆς «Ἐζήτησαν παρ᾿ ἐμοῦ, ἄρχων ἐνδοξώτατε καὶ εὐσεβέστατε νὰ μάθουν καταλιπῶς τί εἶναι ἐκεῖνο ὅπου χωρίζει τὰς δύο Ἐκκλησίας».
Ἔτσι, στὸ μὲν Α´ Βιβλίο (μέρος) τῆς διατριβῆς αὐτῆς ἀναφέρονται τὰ αἴτια καὶ γεγονότα τοῦ Σχίσματος τῶν Δυτικῶν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Στὸ Β´ Βιβλίο, ἀνασκευάζονται βάσει τῆς Ἁγίας Γραφῆς, Ἱερῶν Κανόνων καὶ Ἁγιοπατερικῶν συγγραμμάτων οἱ πέντε βασικὲς διαφορὲς ποὺ χωρίζουν τοὺς Παπικοὺς ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία.
Τιμῶντες τὴν ἐπέτειο τῶν τριακοσίων σαράντα ἐτῶν ἀπὸ τὴν γέννηση τοῦ μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦ ρήτορα Ἠλία Μηνιάτη, προβαίνουμε στὴν νέα ἔκδοση τοῦ ἔργου «Πέτρα Σκανδάλου» μὲ ἠλεκτρονικὴ στοιχειοθεσία.
Ν.Μ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Τοῖς ἐν πάσῃ τῇ Ἀνατολικῇ, Καθολικῇ καὶ Ἀποστολικῇ Ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳ, Παναγιωτάτοις καὶ Μακαριωτάτοις Πατριάρχαις, Πανιερωτάτοις Ἀρχιερεῦσιν, Αἰδεσιμωτάτοις Πρωθιερεῦσιν, Εὐλαβεστάτοις Ἱερεῦσι, Χρησιμοτάτοις Ἄρχουσι, καὶ παντὶ τῷ Ὀρθοδοξάτῳ κλήρῳ καὶ λαῷ, τὴν ὀφειλομένην εὐλαβητικὴν προσκύνησιν.
Οὐδὲν οὕτως, Θεῷ περισπούδαστον ὡς ἀγάπη, δι᾿ ἣν καὶ ἄνθρωπος γέγονε, καὶ μέχρι θανάτου ὑπήκοος· διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἡ πρώτη κλῆσις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀδελφοὶ δύο γεγόνασιν, ἐνδειξαμένου διὰ τῶν προοιμίων εὐθὺς τοῦ Πανσόφου Σωτῆρος, ὅτι πάντας τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ ἀδελφικῶς συνάπτεσθαι βούλεται· ἀγάπης τοίνυν μηδὲν ἡγώμεθα προτιμώτερον· ἥ περ συνδεῖ πάντα, καὶ ἐν ὁμονοίᾳ συμφερούσῃ φυλάττει. Τοιουτοτρόπως τῷ διδασκάλῳ Χριστῷ λέγοντι· «ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταὶ ἐστέ, ἐὰν ἀγάπην ἔχετε ἐν ἀλλήλοις»· ἑπόμενος ὁ Ἱερὸς Ἰσίδωρος ἐν ταῖς αὐτοῦ, γράφει, ἐπιστολαῖς· Τούτου τοῦ συνδέσμου τῆς ὁμονοίας καὶ ἑνότητος ὄντως πολυχρονίου ἐν τῇ τοῦ Χριστοῦ Καθολικῇ Ἐκκλησίᾳ, ὁ σπορεὺς τῶν ζιζανίων φθονήσας

Ο Φλωρίνης μνημονεύων τον αμνημόνευτο! (Βίντεο)



Τὸ βίντεο ἐδῶ:

https://www.facebook.com/halkitheologicalschool/videos/vb.227253167340531/1049153375150502/?type=2&theater

Φήμη Πατριάρχου
Φήμη της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
— μαζί με Elpidoforos Lampriniadis, Eleftherios Aloukos, Gedeon Varitimos και Stantzios Gennadios

Πυρετός επαφών για την Πανορθόδοξη

 Στο Φανάρι οι Γεωργιανοί που απέρριψαν κείμενο



Πυρετός έχει καταβάλει το Οικουμενικός Πατριαρχείο όσο πλησιαζεί η ημερομηνία για την Πανορθόδοξη Σύνοδο του Ιουνίου.
Σοβαρό ζήτημα έχει προκύψει από την απόρριψη κειμένου από την Εκκλησία της Γεωργίας. Το Φανάρι επιχείρησε πρόσφατα να αδειάσει την Εκκλησία της Γεωργίας, υποστηρίζοντας πως εκείνη δεν έχει απορρίψει κείμενο της Πανορθόδοξης, αλλά με μια επιστολή -απάντηση ο εκπρόσωπος της Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Μητροπολίτης Γκόρι και Ατένι Ανδρέας τάραξε πάλι τα λιμνάζοντα εκκλησιαστικά ύδατα του Βοσπόρου....Για αυτό και εκλήθη στο Φανάρι!
Η απάντησή του Μητροπολίτη ήταν διεξοδική, ειλικρινής και πολύ αποκαλυπτική, υποστηρίζοντας από τη μία πλευρά πως η γεωργιανή Εκκλησία υπήρξε συνεπής και ειλικρινής παντού και δείχνει μεγάλη αυτοσυγκράτηση και υπομονή για χάρη της Ορθόδοξης ενότητας, ενώ από την άλλη πλευρά ,το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει ρόλο τυχοδιωκτικό!
Η επιστολή επιβεβαιώνει επίσης ότι η Εκκλησία της Γεωργίας και το Πατριαρχείο Αντιοχείας αρνήθηκαν να υπογράψουν το κείμενο "Το Μυστήριο του Γάμου και Κωλύματα του." Επίσης η επιστολή ανέφερε ότι το κείμενο "Οι σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με το υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο" έτυχε σφοδρής κριτικής από την Ιερά σύνοδο της Εκκλησίας της Γεωργίας κατά την τελευταία συνεδρίασή της, μετά τη συνάντηση των Προκαθημένων στη Γενεύη.
Χθες λοιπόν ο Οικουμενικός Πατριάρχης αφού είδε τους Συνοδικούς Μητροπολίτες Γέροντα Περγάμου κ. Ιωάννην, Ατλάντας κ. Αλέξιον, Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, Δαρδανελλίων κ. Νικήταν και Ντητρόιτ κ. Νικόλαον, συναντήθηκε με αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Γεωργίας αποτελουμένην εκ των Σεβ. Μητροπολιτών Αχαλτσίχης και Τάο-Κλαρδζέτης κ. Θεοδώρου, Ζουγκδίδι και Τσαΐσι κ. Γερασίμου, Γκόρι και Ατένι κ. Ανδρέου, Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβυτέρου κ. Γεωργίου Ζβιαντάντζε και Οσιωτ. Μοναχού κ. Ανθίμου. 
Στην ατζέντα των συζητήσεων ασφαλώς η στάση των Γεωργιανών στην Πανορθόδοξη... Μένει να δούμε αν θα υπάρξει αλλαγή πλεύσης μετά τη συνάντηση με τον κ. Βαρθολομαίο.

Κισάμου Αμφιλόχιος, σε οικουμενιστικό παραλήρημα!

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός

η απάντηση στην ερώτησή σας


744890e973a23e6db1c0203a7140b729_M.jpg
http://katanixis.blogspot.gr/2016/04/blog-post_33.html
".. Πώς γίνεται λοιπόν ένας επίσκοπος να προκαλεί τέτοιο θόρυβο για το μείζον θέμα της συγκλήσεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ως και ό,τι άλλο λέγεται, γράφεται και ακούγεται, τη στιγμή που η τοπική Εκκλησία εις την οποία ανήκει και ο Προκαθήμενός Της έχουν συμφωνήσει και υπογράψει; Εκτός και αν ο ένας κατέχει την αλήθεια και είναι πάνω από την Εκκλησία της οποίας είναι μέλος και η Εκκλησία ευρίσκεται σε πλάνη!.."

Τη δική του απάντηση σε όσους αντιδρούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Κρήτη δίνει αποκλειστικά στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος. Για πρώτη φορά μιλά για οργανωμένη κίνηση από διάφορους εκκλησιαστικούς κύκλους: «Βάλλουν εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, επιχειρηματολογώντας με έναν τρόπο που περισσότερο φανατίζει και προκαλεί και ουδόλως οικοδομεί».
        Και συμπληρώνει: «Η προσπάθεια που γίνεται έχει ως στόχο και σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια και την ουσία του γεγονότος». Παράλληλα, ο κ. Αμφιλόχιος σηκώνει το γάντι απέναντι σε δημοσιεύματα στον Τύπο και αναρωτιέται «πώς και από πού προκύπτει το συμπέρασμα των υπέρογκων αυτών ποσών και εξόδων που κάποιοι διαδίδουν και ανακοινώνουν; Ποιος τους ενημέρωσε και από πού επιβεβαίωσαν την όποια ενημέρωση ή πληροφορία τους αυτή;».
        Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας θα πραγματοποιηθεί στην εκκλησιαστική επαρχία σας. Ποια είναι τα συναισθήματα και η ευθύνη σας;
        Μας αξιώνει ο Θεός στους καιρούς μας να ζήσουμε το μέγα αυτό, ιστορικό γεγονός της Σύναξης της Πανορθοδοξίας, με τη συμμετοχή όλων των Προκαθημένων των κατά τόπους Εκκλησιών και ικανού αριθμού αρχιερέων και ειδικών συμβούλων - περί τους 350 τον αριθμό. Γεγονός υψίστης ιστορικής σημασίας, σπουδαιότητος και αξίας, το οποίο θα σημαδέψει τον τόπο και την Ιστορία. Αρκεί να σκεφτούμε τους αιώνες που έχουν περάσει από την τελευταία παρόμοια Σύνοδο, ως επίσης το γεγονός ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία ομιλεί περί της συγκλήσεως της Συνόδου αυτής σχεδόν 90 χρόνια (από το 1930) και την προετοιμάζει περισσότερο από μισό αιώνα (από το 1961)! Μεγάλη η τιμή, η ευλογία, η χαρά, αλλά και η ευθύνη διά τη Μεγαλόνησο Κρήτη, την Εκκλησία της, πιστή και αφοσιωμένη θυγατέρα του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, και ιδιαίτερα την εκκλησιαστική μας περιφέρεια, την Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου, καθίδρυμα της οποίας είναι η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης -φέρουσα την πνευματική της αναφορά εις το Οικουμενικό Πατριαρχείο-, τόπος όπου θα διεξαχθούν οι εργασίες της Αγίας και Μεγάλης αυτής Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Βαθιά η ευγνωμοσύνη και άμετρες οι ευχαριστίες μας προς τη σεπτή κορυφή της Ορθοδοξίας και του Γένους, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον ηγούμενο της Ορθοδοξίας, όχι μόνον διά την πρόταση επιλογής του τόπου συγκλήσεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αλλά κυρίως διά το γεγονός ότι η σύγκλησίς Της αποτελεί καρπό της ανυστάκτου προσευχής, μέριμνας, αγωνίας και αγάπης Του διά την ενότητα της Αγίας μας Εκκλησίας. Και τούτο διά τον λόγον ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποτελεί το αναμφισβήτητο κέντρο της οικουμενικής ενότητας και συνεργασίας των τοπικών Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, έχον υπερεθνικό χαρακτήρα, μακριά από κάθε σκέψη παγκοσμίου κυριαρχίας.
        Μέσα εις το ιστορικό γίγνεσθαι, η διαδρομή της Μητρός, Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας υπήρξε και εξακολουθεί να είναι, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Μακαριστός Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος, Μελίτων, σε μνημειώδη λόγο του, «ένας πραγματικός Ακάθιστος Ύμνος, ένας ύμνος ορθός, που κρατά την ευσέβεια της πίστεώς μας και την αξιοπρέπειαν και την τιμήν του Γένους μας». «Χαρακτηριστικόν γνώρισμα της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως εστάθη και είναι να ευαγγελίζεται εις τους άλλους χαράν μεγάλην και ανάστασιν και ελευθερίαν και λόγον, να κρατεί δε δι’ εαυτήν το μοναδικόν προνόμιον του μεγαλείου του σταυρού και της σιωπής, της Παναγίας το προνόμιον», κατέληξε ο μεγάλος αυτός ιεράρχης. Μόνο λοιπόν όταν κάποιος εθελοτυφλεί δεν μπορεί να αντιληφθεί την υψηλότατη κορυφή εις την οποία ευρίσκεται το Φανάρι, ακτινοβολώντας και περιαστράπτοντας τις αιώνιες αλήθειες του Κυριακού Λόγου, αυτό που κράτησε την ανθρωπότητα ζωντανή στο πέρασμα του χρόνου, αυτό που χρειάζεται ο πιστός άνθρωπος σήμερα εμπρός εις το σταυροδρόμι των πολιτισμών εις το οποίο ευρίσκεται, για να μην αλλοτριωθεί και αφομοιωθεί από τη συνάντηση αυτή, αλλά να συμπορευθεί διατηρώντας παράλληλα τη γνησιότητα της ταυτότητάς του, τον έλεγχο της συνειδήσεώς του, την πατροπαράδοτη πίστη και ευσέβειά του. Όσον αφορά τη δική μας ευθύνη, είναι ανάξια λόγου, καθώς ο οικοδεσπότης και ο φιλοξενών είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας, Βαρθολομαίος. Η δική μας ευθύνη έχει σχέση με θέματα συντονισμού, οργανωτικά και πρακτικά.
        Στο πρακτικό ζήτημα, μπορεί η περιοχή όπου θα φιλοξενηθεί η Σύνοδος με τις υπάρχουσες δομές να αντεπεξέλθει στην υποδοχή τόσων προσώπων;
        Ένα γεγονός αυτού του διαμετρήματος και ειδικού βάρους προκαλεί το ενδιαφέρον, όχι μόνον του Ορθόδοξου κόσμου, αλλά της οικουμένης, και είναι φυσικό πολλοί τόποι και μέρη να επιθυμούσαν να το υποδεχθούν και να το φιλοξενήσουν, αφού η Ιστορία θα καταγράψει και τον τόπο φιλοξενίας. Ενδεικτικό του παγκόσμιου ενδιαφέροντος είναι, όπως έχουμε ενημερωθεί, ότι έχουν ζητήσει να διαπιστευτούν περί τα εκατό μέσα ενημερώσεως από όλο τον κόσμο, διά να έχουν δυνατότητα κάλυψης του γεγονότος. Με έκπληξη ακούσαμε να λέγεται ότι οι υποδομές της περιοχής αδυνατούν, δήθεν, να αντεπεξέλθουν εις τη φιλοξενία τόσου κόσμου. Σαφώς και η είδησις αυτή δεν ανταποκρίνεται εις τη δυναμική της περιοχής, καθώς ομιλούμε για έναν τόπο με υψηλή επισκεψιμότητα, ο οποίος δέχεται χιλιάδες επισκέπτες, τους θερινούς ιδιαίτερα μήνες, και οι υποδομές του μπορούν να φιλοξενήσουν αρκετές χιλιάδες επισκεπτών και όχι μόνον τετρακόσιους, όσοι περίπου υπολογίζεται ότι θα είναι οι μετέχοντες εις την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, με τους ειδικούς συμβούλους τους, ως και τους λοιπούς συνεργάτες των κατά τόπους Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Συνεπώς, η περιοχή διαθέτει και τις υποδομές και τα μέσα και τη δυναμική, κυρίως όμως αγάπη, ευγένεια και αρχοντιά, στοιχεία με τα οποία θα δεχθεί, θα υποδεχθεί και θα φιλοξενήσει τους υψηλούς αυτούς επισκέπτες. Ενδεικτικό του γεγονός αυτού, η συγκινητική και αυθόρμητη πρόθεση και επιθυμία τόσο της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως όσο και άλλων φορέων, αλλά και των ανθρώπων του τόπου, να προσφέρουν και να συμβάλουν προς την κατεύθυνση αυτή.
        Γίνεται λόγος για το κόστος και τα μέτρα ασφαλείας. Τι ισχύει στην πραγματικότητα;
        Ευχαριστώ για την ερώτηση, καθώς μου δίδετε την ευκαιρία να πω ότι πόρρω απέχουν της αληθείας οι διαδόσεις αυτές, οι οποίες πιστεύω και ελπίζω να είναι όχι εκ λόγων σκοπιμοτήτων και αλλότριων, αλλά εξ αγνοίας. Από όσο γνωρίζουμε, κάθε Εκκλησία θα έχει την ευθύνη κάλυψης του καταλύματος όπου οι αντιπρόσωποί της θα διαμείνουν. Διερωτώμαι λοιπόν: Πώς και από πού προκύπτει το συμπέρασμα των υπέρογκων ποσών και εξόδων που κάποιοι διαδίδουν και ανακοινώνουν; Ποιος τους ενημέρωσε και από πού επιβεβαίωσαν την όποια ενημέρωση ή πληροφορία τους αυτή; Χρειάζεται, νομίζω, να είμεθα ιδιαίτερα προσεκτικοί και περισσότερο υπεύθυνοι όταν αναφερόμεθα εις το μέγα και ιστορικό αυτό γεγονός, καθώς κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα, εν γνώσει ή αγνοία του, να γίνει υπαίτιος μιας τέτοιας παραπληροφόρησης και παραφιλολογίας. Ως προς την ασφάλεια, είναι λογικό και αναμενόμενο οι καθ’ ύλην αρμόδιοι να λάβουν τα απαραίτητα και ενδεδειγμένα μέτρα - θέμα πέρα και πάνω από τις δικές μας αρμοδιότητες. Όμως, οι άνθρωποι του τόπου και της Κρήτης όλης θα έχουν τη χαρά να λάβουν την ευχή του Οικουμενικού μας Πατριάρχου και των λοιπών Προκαθημένων εις τις Θείες Λειτουργίες που έχουν προγραμματιστεί. Σε ό,τι αφορά την περιοχή μας, θα τελεστεί Πατριαρχική Θεία Λειτουργία το Σάββατο 18 Ιουνίου (Ψυχοσάββατο) εις τον Ιερό Μητροπολιτικό μας Ναό, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, και επίσης τη Δευτέρα 20 Ιουνίου (εορτή του Αγίου Πνεύματος) εις την Ιερά Πατριαρχική Μονή Οδηγητρίας Γωνιάς, στο Κολυμπάρι, πλησίον της Ορθοδόξου Ακαδημίας. Στο Ηράκλειο θα τελεστεί συλλείτουργο των Προκαθημένων κατά την ημέρα της εορτής της Πεντηκοστής και εις τα Χανιά, την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Γωνιάς, τέλος, θα τελείται καθημερινά Θεία Λειτουργία κατά τις ημέρες της Συνόδου, με τη συμμετοχή όσων εκ των μελών της το επιθυμούν.
        Σας ανησυχούν οι αντιδράσεις που ακούγονται τον τελευταίο καιρό;
        Στον ελλαδικό, κυρίως, χώρο έχει δημιουργηθεί μια, όπως φαίνεται, οργανωμένη κίνηση από διάφορους εκκλησιαστικούς κύκλους, οι οποίοι βάλλουν εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, επιχειρηματολογώντας με έναν τρόπο που περισσότερο φανατίζει και προκαλεί και ουδόλως οικοδομεί. Σαφώς και μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές γνώμες και απόψεις. Αυτό σημαίνει Ορθοδοξία, ελευθερία. Είναι όμως θλιβερό το γεγονός η Εκκλησία να βάλλεται εκ των έσω, καθώς η προσπάθεια που γίνεται έχει ως στόχο και σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων, που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια και την ουσία του γεγονότος. Σκέπτομαι και διερωτώμαι: Πώς μπορεί ένα μέλος μιας Εκκλησίας, και μάλιστα όταν αυτό είναι επίσκοπος, να είναι πάνω από την Εκκλησία εις την οποία ανήκει και να βάλλει εναντίον της; Ας μη λησμονούμε ότι τα θέματα που θα συζητηθούν εις την Αγία και Ιερά Σύνοδο έχουν συμφωνηθεί και υπογραφεί από όλες τις κατά τόπους Εκκλησίες και μάλιστα βάσει κειμένων. Πώς γίνεται λοιπόν ένας επίσκοπος να προκαλεί τέτοιο θόρυβο για το μείζον θέμα της συγκλήσεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ως και ό,τι άλλο λέγεται, γράφεται και ακούγεται, τη στιγμή που η τοπική Εκκλησία εις την οποία ανήκει και ο Προκαθήμενός Της έχουν συμφωνήσει και υπογράψει; Εκτός και αν ο ένας κατέχει την αλήθεια και είναι πάνω από την Εκκλησία της οποίας είναι μέλος και η Εκκλησία ευρίσκεται σε πλάνη! Ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο, επίσης, εκκλησιαστικά πρόσωπα και μάλιστα επίσκοποι να βάλλουν με τόσο μένος εναντίον του μαρτυρικού και αίματι βεβαμμένου θεσμού, του Οικουμενικού Θρόνου, ο οποίος επί 1.600 και πλέον έτη διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο εις τον ρουν της παγκόσμιας ιστορίας και ζωντανεύει την ακοίμητη συνείδηση του Γένους, ως και εναντίον του ηγουμένου και ομολογητού της Ορθοδόξου Πίστεως και Αληθείας, του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ακόμα και εναντίον της Αποστολικής Εκκλησίας της Κρήτης.
        Έχουμε μεγάλη ευθύνη εμείς, οι ποιμένες, να διαφωτίσουμε τον λαό του Θεού και να τον καλέσουμε σε προσευχή, διά να φωτίσει το Πανάγιο Πνεύμα τους Αγίους Συνοδικούς, και όχι να προκαλούμε τέτοιο και τόσο θόρυβο, σύγχυση και ταραχή, καθώς η σύγχυσις, όπως λέγει και ο αββάς Ισαάκ, είναι όχημα του Διαβόλου, ενώ το Άγιο Πνεύμα, η Εκκλησία ολόκληρη, προχέει την ηρεμία και τη βεβαιότητα του Αγίου Πνεύματος.
        Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο η σκέψις του αιδ. πρωτ. πατρός Γεωργίου Τσέτση, ο οποίος γράφει σε πρόσφατο κείμενό του ότι η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, θεσμός αιώνιος, που άντεξε στα παλαίσματα των καιρών και τη χαλεπότητα των ημερών, με τη μαρτυρία και τη θεολογική της προσφορά σφράγισε διά μέσου των αιώνων τη ζωή της Εκκλησίας και βρέθηκε πάντοτε στο επίκεντρο του λόγου της αλήθειας και της προσπάθειας αποκατάστασης της αλήθειας αυτής, όσες φορές διασπαστικά κινήματα έπλητταν την ενότητα της μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Χρειάζεται να γίνει κατανοητό προς κάθε κατεύθυνση ότι η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, η μαρτυρική Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, μένοντας πιστή στον λόγο του Χριστού, στην παράδοση και την αποστολή της αρχαίας, αδιαιρέτου Εκκλησίας, διακονεί, μαρτυρεί και διασφαλίζει αυτήν ακριβώς την ενότητα, εν πνεύματι αγάπης, ταπεινώσεως και διακονίας, «για τον θρίαμβο της αληθείας και την οικοδομή του σώματος του Χριστού», όπως έλεγε και ο αοίδιμος Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας.

Ο Οικουμενισμός και η Πανθρησκεία προχωρεί και δια της διαβρώσεως της Ορθόδοξης χριστιανικής παιδείας! Ο Αρχιεπίσκοπος και η Σύνοδος σιγοντάρουν την κατάσταση με την αδιαφορία ή τις ανούσιες νωχελικές κινήσεις τους!


enosi5
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων αλλά και σύμπασα η θεολογική – εκκλησιαστική κοινότητα, καθώς και όλη η ελληνική κοινωνία, παρακολουθούν να δημοσιεύονται συγκλονιστικά στοιχεία από τον έγκριτο δημοσιογράφο κ. Δημήτρη Ριζούλη, στην έγκυρη Εκκλησιαστική Εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» (13 Απριλίου 2016), που αφορούν τη σχέση Συντάκτη του πολυθρησκειακού πιλοτικού Προγράμματος Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών που θέλει να εισαγάγει στα σχολεία, ο Υπουργός Παιδείας κ. Νίκος Φίλης, με τη νεοβουδιστική οργάνωση Arigatou που προωθεί επίσης παρόμοιους διαθρησκειακούς και πανθρησκειακούς στόχους.
Η παραπάνω είδηση αναδημοσιεύτηκε από πάρα πολλές ιστοσελίδες του ιστοχώρου και ενώ έχει περάσει ικανός χρόνος, δεν υπάρχει κανένα σχόλιο από τους άμεσα εμπλεκόμενους.
Η σιωπή σημαίνει άραγε και αποδοχή των όσων εμπεριστατωμένα αναφέρει η εφημερίδα στο άρθρο-αποκάλυψη της;
Κατόπιν όλων αυτών, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων δηλώνει:
1. Θεωρούμε ότι αν ισχύουν οι αποκαλύψεις της εφημερίδας, ανακύπτει σοβαρότατο θέμα με άμεσες επιπτώσεις στο μάθημα των Θρησκευτικών.
2. Απαιτούμε από τον Υπουργό Παιδείας να αναλάβει τις ευθύνες του και να ζητήσει την παραίτηση του αναφερόμενου στο δημοσίευμα Σχολικού Συμβούλου από κάθε επιτροπή που συμμετέχει και αφορά στο μάθημα των Θρησκευτικών, καθώς και του έτερου παράγοντα του Υπουργείου που αναφέρεται στο δημοσίευμα. Ήδη η ΠΕΘ έχει ζητήσει εγγράφως από τον Υπουργό Παιδείας την αντικατάσταση των εν λόγω προσώπων από την Επιτροπή του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής(ΙΕΠ) που ορίστηκε από τον κ. Φίλη για να μελετήσει πρόταση για το μάθημα των Θρησκευτικών, επειδή δεν πληρούν τα νομικά κριτήρια της αμεροληψίας.
3. Αιτούμεθα από την έχουσα λόγο, κατά το Σύνταγμα και τον Καταστατικό της Χάρτη, για την ορθόδοξη χριστιανική κατάρτιση της μαθητιώσας νεολαίας της χώρας, Εκκλησία της Ελλάδος, να μελετήσει το θέμα.
4. Θα εξαντλήσουμε επίσης κάθε νόμιμο μέσο και θα απευθυνθούμε σε κάθε υπεύθυνο δημόσιο πρόσωπο και φορέα για να αναδειχθεί η κρισιμότητα του θέματος και οι επιπτώσεις που αυτό έχει στη θρησκευτική αγωγή που κατά το Σύνταγμα, η ευνομούμενη Ελληνική πολιτεία οφείλει να παρέχει στα παιδιά των πολιτών αυτής της χώρας.
5. Θα διεξάγουμε, επίσης, με ειδική επιτροπή, επισταμένη έρευνα για το θέμα αυτό, ώστε να διαπιστωθούν όλες οι παράμετροι που τυχόν υπάρχουν.
Η διάβρωση της παρεχόμενης ορθόδοξης χριστιανικής παιδείας και η εξ αυτής πρόκληση σύγχυσης και πνευματικής βλάβης της νεολαίας της χώρας είναι η χειρότερη και επικινδυνότερη από όλες τις σύγχρονες δυσμενείς κρίσεις που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και που αφορούν όχι μόνον στο παρόν αλλά και στο μέλλον της πνευματικής, πολιτισμικής και πολιτικής ανεξαρτησίας της χώρας.
Η οικονομική και η εξ αυτής δυσκολίες είναι δυνατόν -έστω και με κάποιες θυσίες ή στερήσεις για μια χρονική διάρκεια- να ξεπεραστούν.
Η πνευματική και πολιτισμική κρίση, όμως, θα είναι ανεπανόρθωτη και αγγίζει την παραβίαση των εθνικών πνευματικών ορίων της πατρίδας μας. Για τους λόγους αυτούς η ΠΕΘ θα κάνει τα πάντα προκειμένου να υπάρξει μια εθνική αφύπνιση και επαγρύπνηση.
Το ΔΣ της ΠΕΘ

Πηγή