Ο Σουηδίας Κλέοπας στη Σύνοδο των Λουθηρανών της χώρας (ΦΩΤΟ)
Στην έναρξη των εργασιών της Συνόδου της Λουθηρανικής Εκκλησίας της Σουηδίας προσεκλήθη ο Σεβ. Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπας στις 27 Σεπτεμβρίου 2016, προσκληθείς από την Αρχιεπισκοπή της ως άνω Εκκλησίας.
Ο
Σεβασμιώτατος μετέβη πρωτίστως στην Αρχιεπισκοπική κατοικία στην Ουψάλα,
όπου παρεκάθισε στο επίσημο γεύμα που παρετέθη, στο οποίο είχε την
ευκαιρία να συνομιλήσει με τους επισκόπους - μέλη της Συνόδου και
λαϊκούς εκπροσώπους της Λουθηρανικής Εκκλησίας.
Στη
συνέχεια μετέβη στον Καθεδρικό Ναό της Ουψάλας όπου παρακολούθησε την
τελεσθείσα ακολουθίακαι την τέλεση έναρξης των εργασιών της Συνόδου
Δεν είναι ακαδημαϊκός, ούτε εφευρέτης, ούτε εξωγήινος. Είναι εθνικός
ήρωας στην Ουκρανία παρότι είναι Ρουμάνος. Γιατί; Επειδή είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Είναι 50 ετών και έχει 400 παιδιά.Τα 33 από αυτά τα έχει
υιοθετήσει,ενώ έχει την κηδεμονία των υπόλοιπων. Τα μεγαλώνει σε δύο
μοναστήρια. Στο Μπαντσένι και στο Μποιάν. Πρόκειται για τον επίσκοπο Λογγίνο. Τον γνωρίσατε πρώτη φορά μέσα από
την ταινία «ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ». Όταν γυρίστηκε η ταινία ήταν ο ιερομόναχος
Μιχαήλ (Ζαρ).
Ξέρω ότι αυτή η ταινία άγγιξε πολλές ψυχές.Ξέρω πως άγγιξε τις
ευαισθητες χορδές πολλών. Είναι μία ταινία για αγγέλους και αγίους ή
αλλιώς για αγάπη και χριστιανική ομολογία. Είναι για την ψυχή μία
δοκιμασία. Η παρουσία του Θεού σε αυτό το μοναστήρι είναι έντονη, τα
θαύματα καθημερινά. Σας παρουσιάζω λοιπόν μία συνέντευξη του επίσκοπου Λογγίνου, εξίσου συγκινητική που ίσως βοηθήσει να αναθεωρήσουμε πολλά.
-Δοκίμασα πολλά στη ζωή μου αλλά όλοι οι δρόμοι με οδήγησαν στην
εκκλησία, στην πίστη, στον Θεό. Εαν θα μου έλεγε κάποιος όταν έμεινα
ορφανός και μόνος σε αυτόν τον κόσμο, πήγαινε στο μοναστήρι να γίνεις
μοναχός, να υπηρετήσεις τον Κύριο, θα πήγαινα. Ο Θεός όμως μου έδωσε άλλον
σταυρό, άλλον δρόμο, για να περάσω από πολλά βάσανα και θλίψεις και να
φτάσω εκεί που βρίσκομαι σήμερα. Επειδή όταν έμεινα μόνος μου σε αυτόν
τον κόσμο… -Σε ποιά ηλικία; -Στα δεκαέξι μου. Ήμουν μικρός και φιλάσθενος. Εργαζόμουν πολύ. Μία μέρα
πήγαινα σχολείο και
ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ, Ο
ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ EΠΑΥΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤEΡA
ΠΑΪΣΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ, ΚΤΗΤΟΡΑ ΤΗΣ Ι. Μ. ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ,
ΓΙΑΤΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΕΠΑΥΣΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ
ΤΟΝ ΑΘΕΟΦΟΒΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ!
ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΣΗΜΕΙΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΕΝΙΣΧΥΣΕ
ΤΟΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ!
ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΑΤΑΣΠΡΟ ΕΛΑΦΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΚΕΡΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ.
Ὁ
Δημητρης ἀπὸ τὴν Φλώρινα δείχνει το σημεῖο ποὺ ἐμφανιστηκε το ὁμορφο
ἐλάφι στους τρεῖς αστυνομικοὺς τῆς ἀσφαλείας. Ηταν παρών και ὁ ἴδιος, μὲ
τὴν σύζυγό του Μαρία. Ἔκοβε ξύλα ἐξυπηρετώντας την Μονή. Εἶδε τοὺς
ἀστυνομικοὺς μὲ πολιτικά και στὴν ἀρχὴ δεν τοὺς κατάλαβε. Ἕνας ἐξ’ αὐτῶν
ἀπὸ τὴν Μελίτη τὸν πλησίασε και τοῦ ἔκανε περίεργες ἐρωτήσεις, ὥσπου
ἀναγκάστηκε να ἀποκαλύψη την
Παραθέτουμε ἐν
τούτοις τὸ ἄρθρο του, γιατὶ στὴν προσπάθειά του νὰ ἐντυπωσιάσει, κάνει γνωστὲς
στὸ εὐρὺ κοινὸ κάποιες ἀλήθειες, ποὺ κυκλοφοροῦν στὸ χῶρο τῶν
«ἀντι-Οἰκουμενιστῶν», μετὰ τῶν ὁποίων δὲν ἔχει …καμιὰ ἐπικοινωνία!!!
Π.Σ.
Καλαβρύτων
Ἀμβρόσιος:
Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΕΠΛΗΓΩΣΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
«Ουκ
αρνησόμεθά Σε, φίλη Ορθοδοξία»!
1.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ:
Κατά το τελευταίο αυτό χρονικό διάστημα
εγράφησαν πολλά και ελέχθησαν πολύ περισσότερα για την πολυ-διαφημισμένη εκείνη Σύνοδο της Ορθοδοξίας, η
οποία συνήλθε στο Κολυμπάρι της Κρήτης τον παρελθόντα Ιούνιο. Δηλαδή για τη
δήθεν Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας, την οποίαν ο Παναγιώτατος
Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ.
Βαρθολομαίος επεχείρησε να εντάξει στη σειρά των Μεγάλων και Αληθινών
Οικουμενικών Συνόδων της Ορθοδοξίας, ώστε το όνομά Του να
καταγραφή στις δέλτους της ιστορίας μεταξύ των Μεγάλων Πατριαρχών!
Ανθρώπινος ο πόθος και λογικό το
αίτημα! Δυστυχώς όμως ο Πατριάρχης μας με πολλά μεν μέχρι σήμερα λάθη, αλλά με
κορυφαίο γεγονός τη Σύνοδο της Κρήτης, κατόρθωσε το αντίθετο! Το όνομά του πλέον
έχει καταγραφή μεταξύ εκείνων, οι οποίοι -εν γνώσει των ή και εν αγνοία των-
εζημίωσαν την Αγίαν Ορθοδοξίαν μας και την εταπείνωσαν, άνοιξαν
διάπλατα την πόρτα στον Οικουμενισμό, προέβησαν σε πράξεις μειοδοσίας εις
Τι
μαθαίνουμε από το πιο πάνω απόσπασμα; Ότι ο ΙΕ΄ κανόνας της ΑΒ΄
Σύνοδου, που μιλά για τη διακοπή του μνημοσύνου του οικείου ιεράρχη όταν
γυμνή τη κεφαλή κηρύσσει αιρέσεις, είναι δυνητικός
και όχι υποχρεωτικός. Αν δεν ήταν δυνητικός ο μακαριστός Αυγουστίνος
δεν θα έλεγε ότι ήταν δική του υπόθεση η διακοπή του μνημοσύνου του
Αθηναγόρα αλλά θα το θεωρούσε επιβεβλημένο του καθήκον από τη διδασκαλία
της Εκκλησίας.
Ακούνε οι σχισματικοί, που αυτοαποκαλούνται αποτειχισμένοι, τι λέγει ο μακαριστός Φλωρίνης; Ο κανόνας είναι δυνητικός, όπως -μεταξύ άλλων- ανέλυσε εξαντλητικά ο κορυφαίος κανονολόγος π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.
Ο Άγιος Διονύσιος καταγόταν από την πόλη των Αθηνών.
Έζησε και μαρτύρησε τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Δομετιανός.
Διακρίθηκε για τη φιλοσοφική του κατάρτιση κα τη βαθιά του καλλιέργεια.
Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου. Το
κήρυγμα όμως του Αποστόλου Παύλου άγγιξε την παιδευμένη και ευαίσθητη
ψυχή του και βαπτίσθηκε. Αργότερα διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο των
Αθηνών τον ευσεβή Ιερόθεο. Επιβραβεύθηκε από το θεό για τη χριστιανική του δράση με το χάρισμα να επιτελεί θαύματα.
Περιόδευσε σε πολλά μέρη της Δύσης, όπου κήρυξε τον ευαγγελικό λόγο και
ερμήνευσε τις ιερές γραφές. Όταν έφθασε στο Παρίσι συνελήφθη και
αργότερα αποκεφαλίσθηκε. Μαζί του μαρτύρησαν και δύο μαθητές του, ο
Ρουστικός και ο Ελευθέριος. Ο ηγεμόνας της περιοχής έδωσε εντολή να μη
θάψει κανείς τα άγια λείψανα των μαρτύρων, όμως κάποιοι χριστιανοί τα φύλαξαν και όταν δεν υπήρχε πλέον φόβος τα ενταφίασαν με τιμές.
Ο Άγιος Διονύσιος υπήρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικών συγγραμμάτων, από
τα όποια παραθέτουμε σε μετάφραση ορισμένα λόγια του, σχετικά με την
Αγιότητα, τη Βασιλεία και την Κυριότητα του Θεού: «Αγιότητα, λοιπόν,
είναι κατά τη γνώμη μας η καθαρότητα η ασημάδευτη από οποιοδήποτε
μίασμα, η πλήρης και ολότελα άσπιλη. Βασιλεία είναι η τακτοποίηση κάθε ορίου, κάθε τάξης, κανονισμού, κατάστασης.
Κυριότητα δεν είναι μόνο η υπεροχή πάνω στους χειρότερους, άλλο και η
συνολική των καλών και αγαθών και πλήρης ολοκτησία, καθώς και η αληθινή
και αμετάβλητη βεβαιότητα. Γι΄ αυτό και η κυριότητα ετυμολογείται από το
"κύρος" και το "κύριο" και το "κυρίευαν". Θεότητα είναι η πρόνοια που
θεάται τα πάντα και με τέλεια αγαθότητα "περιθέει" (περιέχει) και
συνέχει τα πάντα, τα γεμίζει με τον εαυτό της και υπερέχει από όλα όσα
απολαμβάνουν τα δώρα της πρόνοιας της» (Διονυσίου Αρεοπαγίτου, «Περί
Θείων Ονομάτων». Εκδόσεις Π. Πουρναρό).
Περισσότερες και πιο συγκεκριμένες ιστορικές πληροφορίες για τη ζωή του
Αγίου Διονυσίου δεν έχουμε πλην αυτών των λίγων που προαναφέραμε. Τα υπόλοιπα που αναφέρουν ορισμένοι Συναξαριστές ανήκουν στα πλαίσια της παραδόσεως και μόνο.
Ύστερα από την με αριθμ. 22/30 Σεπτεμβρίου 1999 μ.Χ. εγκύκλιο της Ιεράς
Αρχιεπισκοπής Αθηνών, η μνήμη του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου
συμπεριελήφθηκε να τιμάται επιπρόσθετα και στις 12 Οκτωβρίου όπου και
ορίσθηκε να τιμάται η Σύναξη των εν Αθήναις Αγίων.
Απολυτίκιο:
Ήχος δ'.
Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πάσιν, αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς
ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του Σκεύους της εκλογής τα απόρρητα, και την
πίστιν τηρήσας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, Ιερομάρτυς Διονύσιε. Πρέσβευε
Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
«Κάθε αγαθή προσφορά και κάθε τέλειο δώρημα κατεβαίνει άνωθεν από τον Πατέρα των Φώτων» (Ιακ. 1:17).
Με αυτά τα λόγια της Αγίας Γραφής αρχίζει ο Αγ.Διονύσιος να γράφει “περί της Ουρανίας Ιεραρχίας”.
Το κάνει, ίσως, αυτό για να τοποθετηθεί το όλο πλαίσιο στο Φως,