Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία, οι Θεσσαλοί αγωνιστές και ο Γ. Ολύμπιος

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου – συγγραφέα

Ο ΟΛΥΜΠΙΟΣ: Ο Θεσσαλός αυτός μεγάλος αγωνιστής γεννήθηκε το 1772 στο Λιβάδι της Ελασσόνας. Ήταν συγγενής των γνωστών αρματολών Λαζαίων του Ολύμπου. Μετά την εξόντωση αυτών από τον Αλή πασά ο Γεωργάκης Ολύμπιος βγήκε στα βουνά ως κλέφτης. Ο Αλή πασάς, που τον είχε φοβηθεί λόγω της δύναμής του, τού ανέθεσε το αρματολίκι του Ολύμπου. Όμως το 1799 ήρθε σε ρήξη με το διαβόητο πασά και έφυγε για τη Σερβία όπου συνεργάστηκε με τον Καραγεώργη στην προετοιμασία της σερβικής επανάστασης (1802-3), που θα ξεσπούσε το επόμενο έτος. Εκεί ενίσχυσε περισσότερο τις σχέσεις του με το ομόδοξο γένος των Σέρβων νυμφευόμενος τη χήρα του του Σέρβου οπλαρχηγού Βέλκο. Το 1803 υπηρέτησε στο ελληνικό σύνταγμα του ρωσικού στρατού της Οδησσού, που είχε δημιουργήσει ο τσάρος Αλέξανδρος Α΄ για να χτυπήσει τους Οθωμανούς στη Βλαχία. Στη μάχη του Βιδινίου ο Ολύμπιος πολέμησε ηρωικά και ο στρατηγός Κουτούζωφ τον ονόμασε συνταγματάρχη ενώ ο τσάρος του απένειμε το παράσημο της Αγίας Άννας. Έπειτα επέστρεψε στη Σερβία (1807) και, όταν διορίστηκε ηγεμόνας στη Ρουμανία ο Σούτσος, επανέκαμψε στην περιοχή.

Εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου

 

    Ἐὰν πρέπει κάποτε νὰ χαίρη ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ σκιρτᾶ καὶ νὰ ψάλλη μὲ εὐφροσύνη, ἐὰν ὑπάρχη μιὰ περίοδος ποὺ ἀπαιτεῖ νὰ λεχθῆ ὅ,τι ὑπάρχει πιὸ μεγάλο καὶ πιὸ λαμπρὸ καὶ ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ ποθῆ νὰ ἔχη ὅσο τὸ δυνατὸν εὐρύτερη σχέση, ὡραιότερη ἔκφραση καὶ δυνατώτερο λόγο, γιὰ νὰ ὑμνήση τὰ μεγαλεῖα της, δὲν βλέπω ποιὰ ἄλλη μπορεῖ νὰ εἶναι αὐτή, ἂν ὄχι ἡ σημερινὴ γιορτή. Γιατί σὰν σήμερα ἔφθασε στὴ γῆ Ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἀναγγέλλοντας τὴν ἀπαρχὴ ὅλων τῶν καλῶν. Σήμερα ὁ οὐρανὸς μεγαλύνεται. Σήμερα ἡ γῆ ἀγάλλεται. Σήμερα ὁλόκληρη ἡ κτίση χαίρει. Καὶ δὲν μένει ἔξω ἀπὸ τὴ γιορτὴ οὔτε Αὐτὸς ποὺ κρατεῖ στὰ χέρια τοῦ τὸν οὐρανό. Γιατί αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν σήμερα εἶναι ἕνα πραγματικὸ πανηγύρι. Ὅλοι συναντιοῦνται σ’ αὐτό, στὴν ἴδια χαρά. Ὅλοι ζοῦν καὶ δίνουν καὶ σ᾿ ἐμᾶς τὴν ἴδια εὐφροσύνη: Ὁ Δημιουργός, τὰ δημιουργήματα ὅλα, ἡ ἴδια ἡ μητέρα τοῦ Δημιουργοῦ ποὺ τοῦ πρόσφερε τὴ φύση μας καὶ τὸν ἔκαμε ἔτσι κοινωνὸ στὶς χαρμόσυνες συνάξεις καὶ τὶς γιορτές μας. Χαίρει πρὶν ἀπ’ ὅλους ὁ Δημιουργός. Γιατί εἶναι βέβαια εὐεργέτης κι ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας ἔχει σὰν ἔργο Του τὴν εὐεργεσία. Ποτὲ Του δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τίποτε καὶ δὲν ξέρει ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ προσφέρη καὶ νὰ εὐεργετῆ.

Ο ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ, Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ

Ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου στη Β΄ Κυριακή των Νηστειών

Στόμιο Λαρίσης, 22-3-1981

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΗΣ

  

    Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, δευτέρα Κυριακή των Νηστειών, εορτάζει τη μνήμη του μεγάλου πατρός και θεολόγου του 14^ου αιώνος, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.

    Εάν η Κυριακή της Ορθοδοξίας, που εορτάσαμε την περασμένην Κυριακήν, είναι η εορτή κατά την οποίαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, στην 7^η Οικουμενική Σύνοδο έδειξαν ότι ο Υιός του Θεού αληθινά έγινε άνθρωπος, για να θεωθεί ο άνθρωπος, αυτό με τη σημερινή Κυριακή και την προβολή του μεγάλου προσώπου και αγίου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που δεν είναι βεβαίως σήμερα η κανονική του μνήμη, αλλά η προβολή του, ως θεολόγου και μαχητού υπέρ της Ορθοδοξίας, με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά έγινε αυτό πολύ σαφές. Διότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ηγωνίσθη ως μοναχός και ως επίσκοπος, ακριβώς να δείξει ότι είναι δυνατόν αυτό να γίνει. Ποιο;

Περί Ιερεμία Β΄ του Τρανού

Του Ιωάννου Ρίζου

       Στα δεκάδες ιστορικά στοιχεία που εξέθεσαν οι  ομιλητές στην παρουσίαση του βιβλίου «Ού βουλόμεθα ζην ψευδολογούντες» και τα οποία κονιορτοποίησαν τους γύψινους ανδριάντες των παλαιοημερολογιτών, εμφανίστηκαν κάποιοι ψιθυρισμοί ως –τάχα– απάντηση.  Δεν θα ασχοληθώ με αυτά.  Όμως θα σταθώ σε έναν σχολιασμό που έχει κάποιο ενδιαφέρον. Ένας «πολυδιαβασμένος» παλαιοημερολογίτης σχολίασε στο blog του κ. Μάννη:

«Ανώνυμος 22 Μαρτίου 2019 - 5:03 μ.μ.

 Ἀγαπητὲ δάσκαλε, προσωπικῶς μοῦ ἔκανε φοβερὴ ἐντύπωσι τὸ τεράστιο ψέμα τοῦ κ. Ρίζου ἐναντίον τοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου ὅτι τάχα ἐδέχθηκε τὸ filioque καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ποὺ χωρὶς ντροπὴ λέει, καὶ οἱ ἄλλοι οἱ ξεδιάντροποι ἀποδέχονται χωρὶς διαμαρτυρίαν. Ἔψαξα στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία τοῦ Στεφανίδου, εἰς τὴν ὁποίαν παραπέμπει, καὶ πουθενὰ δὲν ἀναφέρεται κάτι τέτοιον. Ἑπομένως κατενόησα καλῶς ὅτι πρόκειται περὶ ἀγυρτῶν καὶ λαοπλάνων».

Ο κ. Μάννης έδωσε την παρακάτω απάντηση στον αγανακτισμένο αδελφό του:

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

(1296-14.11.1356)

 Ποιος, αγαπητοί, ήταν ο μέγας και θείος Γρηγόριος το πληροφορούμεθα με σαφήνεια και πληρότητα και μόνον από το απολυτίκιό του.       

"Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, κήρυξ της χάριτος, ικέτευε δια παντός, σωθήναι τας ψυχάς ημών."

 Η καταγωγή του Αγίου Γρηγορίου ήταν η Κωνσταντινούπολις. Γεννήθηκε το 1296 από γονείς εναρέτους και ενδόξους, τον Κωνσταντίνον και την Καλλονήν. Ο πατέρας του ήταν συγκλητικός, και έγινε κατόπιν και μοναχός. Εμπιστεύθηκε τα παιδιά του στην δυνατή προστασία της Θεοτόκου την οποία και άφησε Επίτροπόν τους. Ήταν επτά ετών όταν εκοιμήθη ο ενάρετος πατέρας του.
 Εκτός από το θεϊκό χάρισμα της ευφυΐας έδειξε και σπάνια επιμέλεια, ώστε σε μικρό διάστημα να έχη συγκεντρώση στον εαυτό του κάθε λογής επιστήμη και γνώση. Σε ηλικία 20 ετών έγινε θαυμαστός και από μεγάλους και σοφούς της εποχής του.

Γενικός Σημαιοστολισμός

Με την ευκαιρία της

 

ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ 25ης Μαρτίου 1821

Μέσα στην ένταση που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό γύρω από τα Εθνικά μας θέματα, όλοι προβληματίζονται και ερωτούν τι πρέπει να κάνουμε σαν Ορθόδοξοι και Έλληνες.

Η Τουρκία συνεχώς αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και ασταμάτητα παρενοχλεί στο Αιγαίο, αέρα και θάλασσα, ζητώντας αφορμή για πολεμική σύγκρουση.

Η Αλβανία γκρεμίζει τα σπίτια των Βορειοηπειρωτών στη Χειμάρα και εγείρει ανενδοίαστα το δήθεν θέμα της Τσαμουριάς.

Διαμαρτυρίες με πανό για την εκλογή Μητροπολίτη Γλυφάδας (video)

Επεισοδιακή ήταν η λειτουργία για τους Β’ Χαιρετισμούς στον μητροπολιτικό ναό Κωνσταντίνου και Ελένης στη Γλυφάδα, την Παρασκευή 22 Μαρτίου.

Στο τέλος της ακολουθίας, όπου χοροστάτησε ο Αρχιμανδρίτης Αλέξιος Ψωίνος, μερίδα πιστών σήκωσε πανό και χειρόγραφα πλακάτ που ζητούσαν να γίνει ο Αλέξιος Μητροπολίτης Γλυφάδας, όταν άρχισε το κήρυγμα.