Περίεργα παιχνίδια!

Ο κανονικός Αρχιεπίσκοπος Ουκρανίας και φίλο-αγιορείτης π. Ονούφριος, στην Μονή Βατοπαιδίου

Συνεργάζεται ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μέ τήν Λέσχη Bilderberg ;

Ἐνῷ κατηγορεῖται ἡ ὁμόδοξη Ρωσσία γιά ... «πολιτικοποίηση τῆς Ἐκκλησίας»!

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ (Ζήση)      Ἐπίκειται, λοιπόν, καθ΄ ὅλες τίς ἐνδείξεις, ἡ εἰδεχθής καί καταστροφική, ὅπως ἔχουμε προείπει[1],ἀπόδοση αὐτοκεφαλίας στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, χάριν τῆς παρούσης δυτικόφιλης καί ἀντιρωσσικῆς Οὐκρανικῆς Κυβερνήσεως. Ἡ πράξη αὐτή, μεταξύ καί ἄλλων, ξεσκεπάζει τό ὄνειδος καί αἶσχος τῆς ἐπ΄ ἐσχάτων ὑποδουλώσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου στίς ἐπιταγές τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν Η.Π.Α. καί τοῦ ΝΑΤΟ, εἰς βάρος τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως καί ὁμονοίας.

"Μη νοούντες μήτε ά λέγουσι μήτε περί τίνων διαβεβαιούνται"!

Καὶ καλὰ ὁ Βαρθολομαῖος!  Ὁ μητροπ. Πατρῶν, ἀφοῦ προλόγισε τὸ βιβλίο περὶ "Πρωτείου" τοῦ "ἀντι-Οἰκουμενιστῆ" π. Ἀναστάσιου Γκοτσόπουλου, τώρα πῆγε νὰ προσκυνήσει Οἰκουμενιστικὰ τὸν "Πρῶτο"!

 Βαρθολομαίος: Υπήρξα στόχος πολλών αλλά έχω ήσυχη τη συνείδησή μου

Δήλωσε σε χαιρετισμό του υποδεχόμενος τον Μητροπολίτη Πατρών και πολυπληθή όμιλο προσκυνητών από την Πρωτεύουσα της Αχαΐας και αναφερόμενος, μεταξύ άλλων, σε όσα γράφονται τις τελευταίες ημέρες, εξ αφορμής του Ουκρανικού.

Στο δικαίωμα και το χρέος του Οικουμενικού Πατριαρχείου να ανακηρύξει Αυτοκέφαλη την Εκκλησία της Ουκρανίας αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποδεχόμενος σήμερα, Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου, στο Φανάρι, τον Μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομο, ο οποίος συνοδεύει πολυμελή όμιλο προσκυνητών από την εκκλησιαστική Επαρχία του.

Σχετικά με τις δηλώσεις του Ρώσου αξιωματούχου για το Άγιον Όρος

Έπειτα από τις δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού της Ρωσίας και επικεφαλής της Ορθόδοξης Αυτοκρατορικής Εταιρείας της Παλαιστίνης, Σεργκέι Στεπάσιν, ότι «Ο Άθως δεν θα έπρεπε να απασχολεί καθόλου την Ελλάδα» και άλλα συναφή, βγήκαν πολλοί και μίλησαν για τους κακούς Ρώσους, τους δήθεν φίλους μας που υποτίθεται ότι θα μας έσωζαν. Άλλοι πάλι άρχισαν να κάνουν τους τζάμπα μάγκες στο διαδίκτυο, του στυλ «θα σας δείξουμε», δίχως να βλέπουν τις εγκάθετες και δουλοπρεπείς «Ελληνικές κυβερνήσεις» που διαδέχονται η μία την άλλη. Μια ζωή ομελέτα δίχως αυγά.

Εμείς οι Έλληνες νομίζουμε ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από εμάς και κάτι μας χρωστάει, δίχως εμείς οι ίδιοι να κάνουμε κάτι για να κερδίσουμε αυτό που νομίζουμε.
Όταν ανεχόμαστε ένα «Οικουμενικό Πατριαρχείο» που αλλοιώνει την Πίστη μας και επιβουλεύεται τα εθνικά μας συμφέροντα, οι Ρώσοι μας μάραναν.
Όταν ψηφίζουμε εθνικούς προδότες για την τσέπη, οι Ρώσοι μας μάραναν.

«Κακοδοξίες, αδιακρισίες και αντιφάσεις “Ανωνύμων”»

(25 Σεπτ. 2018 – 3.36 μ.μ. και 25 Σεπτ. 2018 – 5.21 μ.μ.)

Τοῦ  Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Αναμφίβολα, οι «Ανώνυμοι» επωμίζονται το βάρος, στο μέτρο που τους αναλογεί, αρνητικής προσφοράς στα σχόλιά τους, όπου υπάρχουν καταγραφές αδιακρισίας, κακοδοξιών και αντιφάσεων.

1) Για τον Σαχάρ (Μακεδονία Μ. Αλεξάνδρου):

Ευτυχώς που ο Κύριος οικονόμησε, ώστε να μην μπορούν γυναικεία πρόσωπα, όπως η Λωρίτου, να εισέλθουν στην Ιερωσύνη ως πνευματικοί… Στο βιβλίο του Αθανασίου Ρακοβαλή «ο π. Παΐσιος μου είπε» (Αυτοέκδοση/ Θεσ/νίκη 1997), καταγράφεται ο εξής διάλογος του αγίου με μοναχό, σχετικά με το θέμα του μνημοσύνου του Πατριάρχη Δημητρίου.

Ρωσικές «βόμβες»:

 «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετατρέπεται σε “Ορθόδοξο Βατικανό”»

– Ιδού ο λόγος που Φανάρι-ΗΠΑ «καίγονται» για την ουκρανική αυτοκεφαλία

Τον κίνδυνο η Κωνσταντινούπολη να γίνει ένα «Ορθόδοξο Βατικανό” παρεμβαίνοντας σε εκκλησιαστικές υποθέσεις στην Ουκρανία υπό μία προϋπόθεση θέτει σε ανάλυσή του ο γνωστός στα ρωσικά και ουκρανικά μίντια Kirill Alexandrov.

Ποια είναι αυτή η προϋπόθεση λοιπόν; Μα εάν όλες οι άλλες Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες συμφωνήσουν με τη νομιμότητα

Η σπηλιά του Πλάτωνα και οι Παλαιοημερολογίτες

Τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου

     «Οι άνθρωποι κάθονται μέσα σε μια σκοτεινή σπηλιά, παρακολουθώντας σκιές που πέφτουν στο τοίχωμά της και νομίζοντας ότι βλέπουν την πραγματικότητα. Αν πάρετε έναν από αυτούς τους ανθρώπους και τον βγάλετε έξω, στο φως της μέρας, το φως θα τον τυφλώσει προσωρινά και δεν θα βλέπει τίποτα. Στη συνέχεια όμως θα κοιτάξει γύρω του, θα δει τον πραγματικό κόσμο, και μάλιστα θα δει και την πηγή του φωτός: τον Ήλιο. Αν όμως ο άνθρωπος αυτός γυρίσει πίσω στη σπηλιά και προσπαθήσει να εξηγήσει την αλήθεια στους κατοίκους της, όχι μόνο θα γελάσουν μαζί του αλλά ίσως και να τον σκοτώσουν....»· αυτή είναι η σπηλιά του Πλάτωνα.

     Παραλληλίζοντας  το αρχαίο παράδειγμα του Πλάτωνα, με τον σκοπό αυτού του άρθρου, θα λέγαμε ότι οι κάτοικοι της σπηλιάς είναι οι αμαθείς μάζες των παλαιοημερολογιτών, οι σκιές είναι τα τεχνάσματα, τα ψέματα και οι απάτες των επιτήδειων ηγητόρων τους, εκείνος που βγαίνει από τη σπηλιά (με την Χάρη του Θεού) είναι τελικά ο ειλικρινής αναζητητής της αλήθειας. 

     Οι σκιές με τις οποίες οι παλαιοημερολογίτες δόμησαν το κατεστημένο τους και παρέσυραν κάποιους παρουσιάζοντας τες ως αλήθεια, ήταν πολλές. Τεχνολόγησαν δικαιολογίες απίστευτης ελαφρότητας, καταδίωξαν βαρβαρικά την ιστορική αλήθεια, παραποίησαν το αυτονόητο  και κατασκεύασαν την δική τους σπηλιά.

     Μία από τις πλάνες  που διανέμουν στα συσσίτια τους  ως (συνθετική-πλαστική) τροφή (μαζί με αυτούς και κάποιοι νεοφανείς ασχετολόγοι κληρικοί) είναι ότι «Η αλλαγή του ημερολογίου ήταν το πρώτο βήμα του οικουμενισμού».  Επιχειρούν πάση θυσία να προβάλλουν και να στερεώσουν αυτή την θέση, για να δικαιολογήσουν από τη μια μεριά την παράνομη δημιουργία  του σχίσματος του 1924 και από την άλλη να ψαρέψουν στις τάξεις τους, τους κάθε είδους εκκλησιολογικά αμαθείς σπηλαιόφιλους.

     Γιατί δεν θεώρησαν πρώτα  βήματα του οικουμενισμού αυτά που όντως ήταν και θεώρησαν την ημερολογιακή μεταβολή; Κυρίως για να δικαιολογήσουν το σχίσμα τους και την συμμετοχή τους σε αυτό. Αν ήταν ειλικρινείς φίλοι της αλήθειας, θα παραδέχονταν ότι σημαντικά βήματα εδραίωσης του οικουμενισμού ήταν άλλα:

a)   Η αναγνώριση της αίρεσης των Αγγλικανών το 1922.

b)  Η Εγκύκλιος του 1920, που ονομάζει για πρώτη φορά τις αιρέσεις «εκκλησίες» και περιγράφει τον οδικό χάρτη προς την ένωση των «εκκλησιών».

c)   Η Εγκύκλιος του πατριάρχου Ιωακείμ Γ΄ που εισάγει την προτεσταντική «θεωρία των κλάδων» το 1902. (Ο οποίος και χειροτόνησε και τον μετέπειτα ηγέτη των Γ.Ο.Χ. Επίσκοπο Χρυσόστομο Καβουρίδη, ο οποίος περιέργως απέναντι στην αιρετική διδασκαλία του Ιωακείμ δεν ενοχλήθηκε!)

d)  Και κυρίως –όπως μας έδειξε η πρόσφατη εργασία του κ. Αδ. Τσακίρογλου– η δημιουργία της «Ιεράς Συνόδου του Βασιλείου της Ελλάδος» το 1833, όπου ορίζεται ως «Σύνοδος» να μην είναι το σώμα των ορθοδόξων επισκόπων αλλά μια πενταμελής επιτροπή με πρόεδρο τον παπικό βασιλιά Όθωνα, τον οποίο πρέπει να μνημονεύουν οι ιερείς στη Θ. Λειτουργία [1]

      Ισχυρίζονται οι παλαιοημερολογίτες ότι το μεγάλο κακό που έγινε με την ημερολογιακή μεταβολή ήταν ότι: «Με την εισαγωγή του Δυτικού εορτολογίου στην εκκλησία της Ελλάδος, πραγματοποιήθηκε η εορτολογική ένωση με τους παπικούς και προτεστάντες»[2]. Όμως σκόνταψαν πολύ άσχημα! Από το 1054 που έγινε το σχίσμα με την Δύση μέχρι το 1582 που εισήχθη το Γρηγοριανό ημερολόγιο στη Δύση, δηλαδή επι 528 χρόνια, οι Ορθόδοξοι είχαν κοινό εορτολόγιο και Πασχάλιο με τους αιρετικούς παπικούς! Αυτή η εορτολογική συμπόρευση των Ορθοδόξων με τους αιρετικούς παπικούς δεν ενόχλησε κανέναν άγιο αυτών των αιώνων[3] ώστε να δημιουργήσει σχίσμα. Ούτε διέρρηξε κανείς άγιος τα ιμάτια του γιατί  τάχα αυτή η εορτολογική συμπόρευση μας ενώνει με την αίρεση.

      Οι παλαιοημερολογίτες όμως προχώρησαν σε σχίσμα το 1924 γιατί «είδαν» ό,τι δεν είδαν οι άγιοι! Τα υπόλοιπα που πετούν σαν φωτοβολίδες, περι ενότητας, διαλόγων και κοινών αγώνων έχουν νόημα μόνο επί τη βάσει αληθειών και απαντήσεων ουσίας στα ζητήματα που θέτουμε κι όχι επί τη βάσει ατελευτήτων αερολογιών.

---

[1] Εδώ θα έπρεπε βέβαια να μας εξηγήσουν αυτοί  που διδάσκουν την ακυρότητα μυστηρίων στην διοικούσα εκκλησία μετά το Κολυμπάρι, γιατί να μη θεωρήσουμε ότι τα μυστήρια είναι άκυρα από το 1833 (με συνέπεια από τότε να επέρχεται ο πλήρης αφανισμός της Ορθοδόξου Εκκλησίας) με την δημιουργία της «Ιεράς Συνόδου του Βασιλείου της Ελλάδας», αφού όλες οι βαπτίσεις και χειροτονίες γίνονταν από μια τέτοια προδοτική και αλλοτριωμένη εκκλησία;

[2] Ιερομ. Θεοδώρητου Μαύρου, Παλαιόν και Νέον, σελ. 92

[3] Άγιος Μάρκος Ευγενικός, Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς κ.ά.