Απάντηση στο Ανακοινωθέν του μητρ. Πειραιώς

ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΑΤΗ ΚΑΙ ΕΜΠΑΘΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Ὣς ἔχουμε καθῆκον, κατὰ διαστήματα ἐπισημαίνουμε τὶς ἀνακολουθίες, τὶς ἀντιφάσεις, τὶς ἀποπροσανατολιστικὲς κινήσεις τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος παρουσιάζεται ὡς ἀγωνιζόμενος κατὰ τῶν σημερινῶν ἐχθρῶν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, δηλαδὴ κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ δὲν τολμᾶ νὰ κατονομάσει (παρὰ τὶς συχνὲς παρακλήσεις καὶ προκλήσεις) τοὺς ἡγέτες τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Τοῦ γράψαμε (παρόλο ποὺ τὸ γνωρίζει), ὅτι πάντα οἱ Ἅγιοι Πατέρες κατονόμαζαν τοὺς αἱρετικούς, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο, ὅτι ἔτσι θὰ τοὺς γνωρίσουν οἱ πιστοὶ καὶ θὰ προφυλαχθοῦν ἀπὸ αὐτούς. Αὐτὸ ἐπιβάλλει ἡ ποιμαντικὴ διδασκαλία ποὺ μᾶς ἄφησαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ Πατέρες, ὥστε νὰ μὴν ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὶς ὕπουλες καὶ φθοροποιὲς αἱρετικὲς διδασκαλίες, νὰ μὴν πηγαίνουν οἱ πιστοὶ νὰ φιλοῦν τὸ χέρι τῶν ψευδεπισκόπων καὶ νὰ παίρνουν «εὐλογία» καὶ νὰ κοινωνοῦν ἀπ’ αὐτούς, γιατὶ «ἡ κοινωνία τῶν αἱρετικῶν μαυρίζει τὴν ψυχή καὶ δὲν τὴν καθαρίζει» κατὰ τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη.

Σήμερα, εἴδαμε μὲ ἔκπληξη, νὰ διαπράττει ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς ἄλλη μιὰ ἀπρέπεια ἐναντίον μας.

1) Ἀπέστειλε στὰ ἱστολόγια κείμενο, τὸ ὁποῖο ὅμως, δὲν ἔστειλε καὶ στὸ δικό μας ἱστολόγιο ποὺ δημοσιεύουμε τὸ κρινόμενο ἀπὸ τὸ Ἀνακοινωθέν του βιβλίο(!), σὲ μᾶς δηλαδή, οἱ ὁποῖοι τοῦ ...ἀποστείλαμε τὸ ὑλικὸ ποὺ κρίνει!

2) Τὸ Ἀνακοινωθὲν με τίτλο «Ἕτοιμοι πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι» τὸ ὑπογράφει ὁ κ. Σεραφείμ. Ὅμως εἶναι τὸ ἴδιο κείμενο ποὺ εἶχε ἀποστείλει καὶ εἶχαν δημοσιεύσει τὰ ἱστολόγια στὶς 15 Μαρτίου μὲ ἄλλες ὑπογραφές! Πράγματι, ἐκεῖνο τὸ Ἀνακοινωθὲν τὸ ὑπέγραφαν ἄλλα πρόσωπα!!! Συγκεκριμένα τότε ὑπέγραφαν τὸ ἄρθρο ὁ ἀρχιμ. Παῦλος Δημητρακόπουλος καὶ ὁ κ. Λάμπρος Σκόντζος. Ἰδοὺ καὶ ἡ διεύθυνση:

http://aktines.blogspot.gr/2013/03/blog-post_9390.html

Πῶς τώρα ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ὑπογράφει ΑΚΡΙΒΩΣ τὸ ἴδιο κείμενο, ποὺ τότε εἶχαν ὑπογράψει ἄλλοι, βάζοντας κάτω ἀπὸ αὐτὸ τὴ δική του ὑπογραφή; Αὐτό, μήπως μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθεῖ πλαστογραφία;

Μήπως ἔχει συμβεῖ κι ἄλλη φορά; Διότι σὲ βιβλιοθήκη εὑρέθη βιβλίο ἐκδόσεως τῆς δεκαετίας τοῦ 1970, τὸ ὁποῖο διαπραγματεύεται τὸ θέμα τῶν αἱρέσεων τοῦ Παπισμοῦ, καὶ περιέχει τὸ ἴδιο περιεχόμενο, ποὺ περιέχει καὶ τὸ προσφάτως ἐκδοθὲν βιβλίο τοῦ κ. Σεραφεὶμ μὲ τίτλο: «Αἱ Αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ».

3. Ὁ Σεβασμιώτατος, στὸ σημερινὸ Ἀνακοινωθέν του,  γράφει ΨΕΥΔΩΣ ὅτι ὁ π. Εὐθύμιος ἀπάντησε μόνο στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ βιβλίου τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, χωρὶς ἐπιχειρήματα, χωρὶς πατερικὰ κείμενα κ.λπ. Γράφει συγκεκριμένα:

«Ὁ π. Εὐθύμιος ἀγνοεῖ καὶ προσπερνᾶ χωρὶς κανένα σχολιασμὸ ὅλο το κύριο μέρος τοῦ βιβλίου (55 σελίδων) καὶ περιορίζεται, νὰ ἀσκήσει κριτικὴ σὲ ὁρισμένες μόνον φράσεις τῆς εἰσαγωγῆς. Αὐτὸ σημαίνει δύο τινά:  Ἢ ὅτι ἀποδέχεται ὅλα ὅσα ἀναγράφονται ἐκεῖ, ἢ ὅτι δὲν τὰ ἀποδέχεται μέν, ἀδυνατεῖ ὅμως νὰ τὰ ἀνατρέψει, μὲ βάση πάντοτε τὴν ἁγία Γραφή, τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τοὺς ἁγίους Πατέρες. Εἶναι πέρα γιὰ πέρα ἀντιδεοντολογικὸ καὶ δημοσιογραφικὰ ἀπαράδεκτο, νὰ κρίνεται μιὰ ἐργασία μὲ βάση μόνο τὰ ἀναγραφόμενα στὴν εἰσαγωγή».

Ἡ χρησιμοποίηση ψευδῶν, ἐπειδὴ δὲν μπορεῖ μὲ ἐπιχειρήματα νὰ ἀπαντήσει στὸν π. Εὐθύμιο, δὲν περιποιεῖ τιμὴ στὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς.

Νά. Ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια ἐπὶ τοῦ προκειμένου.

Ὁ π. Εὐθύμιος δέχθηκε μιὰ ἀναπάντεχη ἐπίθεση ἀπὸ τὴν Μητρόπολη Πειραιῶς, γιὰ τὸ βιβλίο ποὺ ἔγραψε σχετικὰ μὲ τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν ἐπισκόπων. Καὶ λέμε ἀναπάντεχη, διότι ὁ ἴδιος ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς, ὅταν τοῦ εἶχε σταλεῖ τὸ ὡς ἄνω βιβλίο, εἶχε στείλει ἐπαινετικὴ ἐπιστολὴ στὸν π. Εὐθύμιο (ἐκφράζοντας τὶς ἐπιφυλάξεις του ὡς πρὸς τὸν χρόνον τῆς διακοπῆς μνημοσύνου), στὴν ὁποία μεταξὺ ἄλλων ἔγραφε:

«...ἐκφράζω Ὑμῖν τὴν ἀπέραντον εὐγνωμοσύνην μου καὶ τὰς θερμοτάτας συγχαρητηρίους προσρήσεις διὰ τὴν ἐξαίρετον, ἐκπληκτικὴν καὶ πολυδάπανον ἐξ ὀρθοδόξου ἐπόψεως Ὑμετέραν ἐργασίαν. Μετὰ βαθυτάτου αἰσθήματος συγκινήσεως διὰ τὸν Ὑμέτερον πνευματικὸν κόπον καὶ τὴν ὀτρηρὰν καὶ ἐργώδη Ὑμετέραν ὑπεράσπισιν τῆς κανονικῆς ἀληθείας δέομαι τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου, ὅπως καταστέφῃ τὴν Ὑμετέραν Ὁσιολογιότητα καὶ πλουσίως εὐλογεῖ αὐτήν» (Ἀριθ. Πρωτ. 202, 14ῃ Φεβρουαρίου 2012).

Ὅμως, ἀργότερα, ὁ Πειραιῶς ἄλλαξε πορεία. Μὲ συγγραφεῖς τοὺς κληρικοὺς τῆς Μητροπόλεώς του (π. Παῦλο Δημητρακόπουλο καὶ π. Ἄγγελο Ἀγγελακόπουλο) ἐξέδωσε ἕνα βιβλίο κατὰ τοῦ π. Εὐθύμιου, εἰς τὸ ὁποῖο (λίγο ἢ πολύ), τὴν ἐφαρμογὴ Ἱεροῦ Κανόνα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἢ καλύτερα τὴν διαχρονικὴ ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση καὶ Πατερικὴ πρακτικὴ τὴν ἐκλαμβάνει ὡς αἱρετική! Καὶ ἐπειδὴ δὲν μποροῦσε νὰ καταρρίψει τοὺς Ἁγίους Πατέρες, χρέωνε τὶς θέσεις αὐτὲς τῆς Ἐκκλησίας στὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ!!!

Ὅπως ἦταν λογικό, ὁ π. Εὐθύμιος ἄρχισε νὰ ἀπαντᾶ λεπτομερῶς σὲ ὅλο τὸ βιβλίο τῆς μητροπόλεως Πειραιῶς, ὑπερασπιζόμενος τὶς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀποδεικνύων μὲ ἑκατοντάδες πατερικὰ κείμενα τὴν διαχρονικὴ Παράδοσή της, τὴν ὁποία κατακρεουργοῦσαν μὲ τὸ λογικοκρατούμενο βιβλίο τους οἱ τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς.

Καὶ ἐνῶ ἡ ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθύμιου (ἡ ὁποία καταλαμβάνει πλέον τῶν 150 σελίδων Α4) εἶχε ἀρχίσει νὰ δημοσιεύεται ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο «Πατερική Παράδοση», καὶ ἐνῶ εἶχαν δημοσιευθεῖ πέντε συνέχειες, ὁ π. Παῦλος Δημητρακόπουλος ἔστειλε  πρὸς δημοσίευση μία ἀνταπάντηση, ἡ ὁποία ἐλάμβανε ὑπ’ ὄψιν μόνο τὴν πρώτη συνέχεια τοῦ π. Εὐθυμίου, ποὺ ἀναφερόταν στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ βιβλίου τους.

Ὅταν ὁ ὑπεύθυνος ἄλλου ἱστολογίου (ποὺ ἀναδημοσίευε τὶς συνέχειες τῶν ἀπαντήσεων τοῦ π. Εὐθυμίου)  πληροφόρησε τὸν π. Παῦλο (στὶς 16 Μαρτίου 2013), ὅτι ὁ π. Εὐθ. ἀπαντᾶ σὲ συνέχειες σὲ ὅλο τὸ βιβλίο τους κι ὄχι μόνο στὴν εἰσαγωγή, ὁ π. Παῦλος, ἀντὶ νὰ ζητήσει συγγνώμην γιὰ τὴν «βιασύνη» του, νὰ ἀποσύρει τὸ ἀπαντητικὸ κείμενο, νὰ περιμένει νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθυμίου καὶ μετὰ νὰ ἀπαντήσει, ἐπέμενε νὰ δημοσιευθεῖ, ἐν γνώσει του πλέον, ὅτι –ὅσα ἔγραφε ἐκεῖ– ἦσαν ἀνακριβῆ καὶ ψευδέστατα. Εἶπε ὁ π. Παῦλος: "ἀφοῦ τὴν ἀπάντησή μας τὴν δημοσίευσαν ἄλλα ἱστολόγια, καλὸ εἶναι νὰ τὴν δημοσιεύσετε κι ἐσεῖς!".

Ἐν τῷ μεταξὺ ἐμεῖς συνεχίσαμε νὰ δημοσιεύουμε τὶς ἀπαντήσεις τοῦ π. Εὐθυμίου καὶ ἤδη εἴχαμε δημοσιεύσει τὶς ἐννέα (9) συνέχειές της, τὶς ὁποῖες στέλναμε κατὰ ὁμάδες στὴν Ἱ. Μ. Πειραιῶς. Χθὲς τὸ μεσημέρι, ὅμως, μᾶς εἰδοποίησαν καὶ πάλι ὅτι ὁ π. Παῦλος Δημητρακόπουλος ἐζήτησε μὲ e-mail νὰ τοῦ σταλοῦν –συνολικά– ὅλες οἱ ἕως τώρα συνέχειες τῶν ἀπαντήσεων, ὥστε νὰ ἀπαντήσουν  συνολικά. Ἔτσι, χθὲς τὸ μεσημέρι ἀπεστάλη στὴν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς ὅλη ἡ σειρὰ τῶν ἕως τώρα ἀπαντήσεων τοῦ π. Εὐθυμίου, μὲ τὴν σημείωση ὅτι οἱ ἀπαντήσεις ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ!

Καταλαβαίνετε τὴν ἔκπληξή μας, τὴν ἀγανάκτησή μας, ἀλλὰ καὶ τὴν λύπη μας, ὅταν εἴδαμε σήμερα νὰ δημοσιεύεται στὸ ἱστολόγιο «Ἀκτῖνες» τὸ Ἀνακοινωθὲν ποὺ ὑπογράφεται ἀπὸ τὸν μητροπολίτη Πειραιῶς ἐναντίον τοῦ π. Εὐθύμιου, καὶ διαπιστώνοντες, ὅτι εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἴδιο μὲ ἐκεῖνο ποὺ εἶχε δημοσιεύσει στὶς 15 Μαρτίου ἡ Μητρόπολις Πειραιῶς, μὲ ἄλλες ὑπογραφές, τὶς ὑπογραφὲς τῶν κληρικῶν του; Ὅταν, ἀντὶ τῆς συνολικῆς ἀπαντήσεως ποὺ θὰ ἔδιναν (κατὰ τὴν ὑπόσχεση τοῦ π. Παύλου), καὶ ἐνῶ πλέον ἐγνώριζαν ὅτι τὸ ἀπαντητικὸ κείμενο συνεχίζεται, δημοσίευσαν κριτική, μὲ τὴν ὁποία κατηγοροῦν τὸν π. Εὐθύμιο, ὅτι δὲν ἀπαντᾶ μὲ πατερικὰ κείμενα;

Λυπόμαστε, γιατὶ οἱ λεγόμενοι ἀντι-οικουμενιστές, χρησιμοποιοῦν τέτοιες φτηνὲς μεθόδους γιὰ νὰ χτυπήσουν τὸν π. Εὐθύμιο, ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ ἀνατρέψουν τὶς ἁγιοπατερικὲς του θέσεις. Μήπως τὶς κατευθύνσεις τὶς παίρνουν ἀπὸ τὸν ἀρχηγέτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τὸν ὁποῖον μόλις προχθὲς ὁ κ. Σεραφείμ, παρόλο ποὺ ὁ Πατριάρχης παρέστη στὴν ἐνθρόνιση τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα, τὸν ὀνόμασε ὡς «τόν μόνον ἀληθῆ Ἐπίσκοπο καὶ «Πάνσεπτο Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο»;

Μιὰ πιὸ χριστιανικὴ μεταχείριση, Σεβασμιώτατε, καὶ πατέρες –ἔστω καὶ γιὰ τὰ μάτια– κατ’ αὐτῶν ποὺ ἔχετε γράψει στὰ μαῦρα κατάστιχα, θὰ σᾶς ὠφελήσει, εἰδικὰ τώρα ποὺ διερχόμαστε τὶς ἅγιες ἡμέρες τῆς Μ. Σαρακοστῆς.

Π.Σ.

Συμπληρωματικά:

Τὴν ἀνάρτηση τοῦ Ἀνακοινωθέντος τοῦ Πειραιῶς τὴν εἴχαμε δεῖ στὸ ἱστολόγιο «Ἀκτῖνες» (καὶ τὸ ἀναφέρουμε στὸ κείμενό μας). Ὅταν ἐπισκεφτήκαμε πάλι τὸ ἱστολόγιο Ἀκτῖνες, τὸ Ἀνακοινωθὲν τοῦ Πειραιῶς δὲν ὑπῆρχε. Ἴσως οἱ τῶν «Ἀκτίνων» τὸ ἀνάρτησαν χωρὶς νὰ τὸ διαβάσουν, γιατὶ ὁ Πειραιῶς εἶναι ὑπεράνω ὑποψίας καὶ δὲν λογοκρίνεται. (Ἀντίθετα, κείμενα ἄλλων, οἱ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὰ λογοκρίνουν ἢ τὰ ρίχνουν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων). Ὅταν, ὅμως, κατάλαβαν ὅτι ἀποτελεῖ ἐπανάληψη ἄρθρου ποὺ εἶχαν δημοσιεύσει στὶς 15 Μαρτίου, ἀφαίρεσαν τὸ Ἀνακοινωθὲν τοῦ κ. Σεραφείμ.

Γιὰ νὰ μὴν ὑπάρχει καμία ἀμφιβολία γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, δημοσιεύουμε ΦΩΤΟ ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο “palo” ποὺ δημοσίευσε τὸ κείμενο τῶν «Ἀκτίνων»:

 

Ο Πάπας και τα δεινά της Κύπρου

Τοῦ Διονύση Μακρῆ

Τα δάκρυα στα μάτια του ηγουμένου της Μονής Σταυροβουνίου στην Κύπρο μαρτυρούν τα δεινά και τις επερχόμενες δυσκολίες που καλείται να περάσει ο εκεί ελληνισμός για μία ακόμη φορά! Δυσκολίες που προκλήθηκαν από τραγικά λάθη, τα οποία ενεργοποίησαν τον πνευματικό κυρίως νόμο και άνοιξαν διάπλατα την πύλη για τις θύελλες που θερίζουν τον ελληνισμό στη Μεγαλόνησο!

Πολλοί πιστεύουν ότι η απειλή της άτακτης χρεοκοπίας, τα μνημόνια και η δυσβάστακτη φορολογία αποτελούν μέρος μίας πολιτικής που αποβλέπει στην αρπαγή του ορυκτού πλούτου που διαθέτει η Κύπρος! Μέσα στο πλαίσιο αυτό επιστρατεύουν διάφορα σενάρια γεωπολιτικής υφής με τα οποία προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα δεινά που έπεσαν στο νησί αναμιγνύοντας το Ισραήλ, την Τουρκία, τη Γερμανία, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, το ΔΝΤ... Έτσι καταλογίζουν ευθύνες στον τάδε η το δείνα και ζητούν την παραδειγματική τιμωρία τους.

Τι συνέβη στην Κύπρο; Γιατί το ελληνικό νησί έχασε τη θωράκισή του και βρέθηκε στη δίνη μίας δαιμονικής λαίλαπας που προκάλεσε αναστάτωση στους κατοίκους του; Γιατί επέτρεψε ο Θεός τέτοια μεγάλη δοκιμασία; Ποιά τραγικά λάθη του καλείται να πληρώσει ο εκεί ελληνισμός και μάλιστα με το χειρότερο δυνατό τρόπο; Υπάρχει τρόπος σωτηρίας; Και ποιός είναι αυτός;
Είναι αλήθεια ότι πολλοί χριστιανοί προσπαθώντας να πάρουν μία απάντηση στα ερωτήματα αυτά προστρέχουν σε σύγχρονους γέροντες ασκητές η ανατρέχουν σε προφητείες αγίων γερόντων. Ένας εξ αυτών των γερόντων, ο σιωπηλός ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Αθανάσιος δάκρυσε.
Είχε εδώ και χρόνια προβλέψει ότι στο νησί θα έρθουν πολλές θύελλες. Και αυτό γιατί η Κύπρος έκανε δύο τραγικά λάθη δυσαρεστώντας τον ουρανό, ο οποίος λειτουργεί με τον πνευματικό νόμο...

Ο γέροντας ηγούμενος πληροφορούμενος ότι θα διεξαχθεί στην Πάφο πριν λίγα χρόνια η συνάντηση διαλόγου των Ορθοδόξων με τους παπικούς είχε ζητήσει από τη μοναχική αδελφότητα να αντιδράσει και να διαμαρτυρηθεί. Γιατί νομίζετε ότι το έκανε τούτο; Το έκανε καλοί μου χριστιανοί γιατί είχε την πληροφορία εκ του ουρανού ότι έτσι ανοίγει μία κερκόπορτα προδοσίας, προκαλείται μία σοβαρή εστία μόλυνσης... Προσωπικά ενθυμούμαι ότι την παραμονή της συνάντησης στην Πάφο μας ευλόγησε μέσα από το κελάκι του δίπλα στο Καθολικό. Και τότε διέκρινα να κυλά ένα δάκρυ στα μάτια του... «Ο Χριστός και η Παναγιά να σας ευλογεί που κάνατε τον κόπο να έρθετε από την Αθήνα για να μας συμπαρασταθείτε» μας είπε ο γέροντας!
Η συνάντηση του διαλόγου της Πάφου αν και η αντίδραση σ’ αυτόν έγινε από μία δεκάδα ανθρώπων, -οι περισσότεροι βλέπετε αδιαφόρησαν- απέτυχε. Μία χούφτα άνθρωποι διαβάζοντας το ψαλτήριο έξω από το πάλαι ποτέ μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου που πωλήθηκε και λειτουργούσε ως ξενοδοχείο κατάφεραν όχι μόνο να αναστατώσουν τους συμμετέχοντες, αποτρέποντας τις συμπροσευχές αλλά και να καταστήσουν πρώτη είδηση την αντίδρασή τους στα κυπριακά μέσα ενημέρωσης. Ανετράπησαν τα σχέδια του Φαναρίου και του Βατικανού περί άμεσης προώθησης μίας ένωσης με το Παπισμό υπό το πρίσμα των κοσμικών εξουσιών... Και η δυσαρέσκεια προς τους αντιδρώντες διατυπώθηκε ακόμη και στο τελικό ανακοινωθέν της συνάντησης. Εκεί εξετέθησαν όχι μόνο προς τον Κυπριακό λαό αλλά κυρίως προς τον τριαδικό Θεό και τον ουρανό τόσο ο νυν Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, όσο και ο Μητροπολίτης Πάφου!

Η πνευματική κατρακύλα που ξεκίνησε τότε στην Πάφο συνεχίστηκε με τις επισκέψεις του Κυπρίου Προκαθημένου στη φωλιά του θηρίου της ευσεβείας, δηλαδή του Επισκόπου Ρώμης στο Βατικανό και κορυφώθηκε με την επίσκεψη του αιρεσιάρχη Επισκόπου Ρώμης στην Κύπρο!!! Η πύλη πλέον είχε ανοίξει στα δαιμόνια, τα οποία αλώνιζαν στην κυριολεξία σ’ όλο το νησί. Ο τριαδικός Θεός ήρε την προστασία Του γεγονός που σήμαινε ότι η Κύπρος είχε πνευματικά πτωχεύσει εξ αιτίας των αστοχιών της θρησκευτικής ηγεσίας.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά έφθασε και ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ στο νησί προσκεκλημένος και πάλι του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου. Τι νομίζετε ότι ήθελε; Η επίσκεψή του αποσκοπούσε στην υπογραφή διακήρυξης, σύμφωνα με την οποία η Ορθόδοξη ηγεσία της νήσου αποδεχόταν την απαλλαγή της διαχρονικής ευθύνης που έφεραν οι Εβραίοι για τη σταύρωση του Μεσσία και Σωτήρα Ιησού Χριστού!

Μέσα λοιπόν στο πλαίσιο της πολιτικής προσέγγισης Κύπρου και Ισραήλ ο Ορθόδοξος Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου -θέλουμε να πιστεύουμε πως πιέστηκε- υπέγραψε διακήρυξη με τον Αρχιραββίνο του Ισραήλ Γιόνα Μέτζκερ στις 5 Δεκεμβρίου του 2011, ανάλογη μ’ αυτή που υπέγραψε ο Πάπας και το Βατικανό. Στην διακήρυξη λίγο πολύ αναφέρεται ότι δεν φέρουν ευθύνη για τη σταύρωση του Ιησού Χριστού οι Ιουδαίοι σταυρωτές του!!! Κι αυτό το έπραξε προκειμένου να πάψει να τους κατηγορεί η ανθρωπότητα ως δολοφόνους και εγκληματίες του Υιού του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού! Άραγε δεν κατανόησε ότι στην ουσία η διακήρυξη αναιρούσε τα όσα αναφέρουν τα ευαγγέλια;

Κατόπιν αυτού αναρωτιόμαστε τελικά ποιοί ήταν αυτοί που οδήγησαν στο σταυρό τον Κύριό μας; Γιατί μετά τη διακήρυξη που πανηγυρικά παρουσίασε ως ιστορική(!!!) το περιοδικό «Χρονικά» που εκδίδει το κεντρικό Ισραηλιτικό συμβούλιο της Ελλάδος (τευχ. Ιανουαρίου -Μαρτίου 2012 τομ. 35ος αρ. φύλλου 235) εύλογο είναι να αναρωτιέται κανείς για το ποιός σταύρωσε τον Ιησού Χριστό! Βέβαια τα ιερά Ευαγγέλια, τα κείμενα των Αγίων Πατέρων αλλά και τα τροπάρια της Εκκλησίας μας με σαφήνεια και με τρόπο που δεν επιδέχεται καμιά αμφιβολία αναφέρουν ποιοί και πως οδήγησαν τον Χριστό μας στο Γολγοθά. Είναι λογικό λοιπόν να σταυρώνουμε και εμείς με τις πράξεις, ανοίκειες συμπεριφορές και αποφάσεις μας μιμούμενοι το παράδειγμα των Φαρισαίων και Γραμματέων υποκριτών πάλι και πάλι τον Ιησού Χριστό τον Υιό του Θεού και Σωτήρα μας. Άλλωστε ο φαρισαϊσμός στην εποχή μας αποτελεί μόδα ακόμη και για τους θρησκευτικούς λειτουργούς και Επισκόπους μας, οι οποίοι στην πράξη επιβεβαιώνουν τη ρήση του Αποστόλου Παύλου περί λύκων βαρέων... μη φειδόμενοι του ποιμνίου και όχι περί αληθινών ποιμένων!
Έτσι αρκεί μία απλή διακήρυξη για να διαγράψουμε με μία μονοκονδυλιά το «άρον -άρον σταύρωσον αυτόν», και να λησμονήσουμε την ανάληψη της συλλογικής ευθύνης εκ της τότε ηγεσίας των Εβραίων της σταύρωσης «το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών (Ματθ. 27,25)!

Όλες αυτές οι πράξεις βύθισαν στο σκοτάδι το νησί του Αποστόλου Βαρνάβα και του Αγίου Σπυρίδωνα και είχαν ως φυσικό επακόλουθο την οικονομική αύτή κρίση. Να λοιπόν γιατί δάκρυσε ο γέροντας ηγούμενος της Μονής Σταυροβουνίου. Να γιατί ο γέροντας ασκητής του Παγγαίου Όρους συνεχώς μας προτρέπει πως μοναδική λύση στα αδιέξοδα είναι η μετάνοια, η επιστροφή στο λειτουργικό νόμο του Θεού και η ειλικρινής προσευχή.
«Ο ελληνισμός πληρώνει το συνεχές φλερτ της ηγεσίας του με τους εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας και ιδιαίτερα με τα δύο θηρία του Αντιχρίστου, «το θηρίο της ασεβείας», δηλαδή το Ισλάμ και το «θηρίο της ευσεβείας», δηλαδή τον Πάπα... Να γιατί ο Άγιος Κοσμάς διαχρονικά μας συμβουλεύει λέγοντας «τον Πάπα να καταράστε». Οι θρησκευτικοί μας ταγοί φαίνεται πως όχι μόνο κωφεύουν στη συμβουλή του Αγίου αλλά πράττουν παντελώς τα αντίθετα προκαλώντας δεινά και αφήνοντας χωρίς θωράκιση τον απανταχού της γης ελληνισμό», σχολίαζε με νόημα ο γέροντας ασκητής του Παγγαίου Όρους. Και πρόσθετε: ««Σε όσες χώρες μετέβη το θηρίο της ευσεβείας, ο πάπας Ρώμης ακολούθησε η πρόκειται να ακολουθήσει μεγάλη καταστροφή. Η Ελλάδα και η Κύπρος ήταν δύο εξ αυτών... Και έπεται συνέχεια! Ο νοών νοείτω» Είθε ο Θεός να βάλει το χέρι Του και να μετανοήσουν οι ταγοί μας και μαζί μ’ αυτούς και ο πιστός λαός. Γένοιτο!

Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2013

Διακοπή Μνημοσύνου και Καντιώτης

Λυκούργος Νάνης

 Μπροστάρης

των αντι-οικουμενιστικών αγώνων

ο μακαριστός π. Αυγουστίνος

 

  Ο μακαριστός π. Αυγουστίνος υπήρξε μπροστάρης του αντιοικουμενιστικού αγώνα. Με κηρύγματα, δημοσιεύματα, αναφορές, υπομνήματα, τηλεγραφήματα και ποικίλες παρεμβάσεις, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση καταλαμβάνει η διακοπή του μνημοσύνου του πυραυλοκινήτως φερομένου προς ένωση μετά των αιρετικών παπικών και κηρύσσοντος και φρονούντος αιρετικά μακαριστού Αθηναγόρα στην οποία προέβη μαζί με τους μακαριστούς Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και Παραμυθίας Παύλο το 1970, πολέμησε τον οικουμενιστικό ιό που έχει καθώς φαίνεται προσβάλλει ικανό αριθμό εκκλησιαστικών αξιωματούχων.

Αξίζει να παρατεθεί η κατακλείδα της έμπονης και αγωνιώδους επιστολής την οποία απηύθυνε το 1985 προς τον τότε πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Δημήτριο με αφορμή διάφορες εκτρωματικές  οικουμενιστικές ενέργειες που σημειώνονταν τότε και που δυστυχώς εξακολουθούν να σημειώνονται με μεγαλύτερη ένταση και σε μεγαλύτερη έκταση και στις χαλεπές μας μέρες:

"Κρούων λοιπόν τον κώδωνα του κινδύνου εκ της εσχατιάς αυτής της Ελληνικής Πατρίδος εκφράζω την αγωνίαν ου μόνον του ποιμνίου μου, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΛΛΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ. Ακούσατε τας φωνάς αυτάς ως φωνήν υδάτων πολλών και μη μας φέρετε ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΟΝ ΘΕΣΙΝ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΩΜΕΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ.

Ας μη θεωρηθεί τούτο ως απειλή, αλλ ως κραυγή πόνου και αγωνίας και ως υστάτη έκκλησις προς την υμετέραν Παναγιότητα διά την άμεσον επάνοδον της μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως εις την τροχιάν εκείνην, η οποία εν Πνεύματι Αγίω εχαράχθη εις οικουμενικάς και Τοπικάς Συνόδους και εκ της οποίας αείμνηστοι πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας, πρότυπα αληθών ποιμένων, ουδ επ ελάχιστον παρεξέκλιναν, αλλ εθυσίασαν και αυτήν την ζωήν των υπέρ της Ορθοδοξίας".

Τέτοιου είδους γλώσσα χρησιμοποιούσε ο φλογερός και ασυμβίβαστος ποιμένας της Φλώρινας, το εξαίσιο αυτό θρησκευτικό και εθνικό σύμβολο, ο μικρός το δέμας αλλά γίγας το πνεύμα και το ομολογιακό φρόνημα μακαριστός και πολύκλαυστος π.Αυγουστίνος! Αλήθεια τι θα σκεπτόταν, τι θα έλεγε και έγραφε και προ πάντων τι θα έπραττε ο αείμνηστος αντικρύζοντας τις σημερινές ασχήμιες και την προδοσία που συντελείται γύρω μας;

Λ.Ν.

Πηγή: Αktines