Πηγή

Μακριά από τους Οικουμενιστές και όσους τους δέχονται και δεν πολεμούν τους Οικουμενιστές

«Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν»

  

   Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ (ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος) πρέπει νὰ γεμίζει χαρὰ καθένα, ποὺ ἔχει τὴν πληροφορία ὅτι ἀκολουθεῖ τὸν Ποιμένα τῶν ψυχῶν μας Κύριο, περίσκεψη καὶ θλίψη δέ, ἂν μέσα του, δὲν εἶναι ξεκάθαρη ἡ πληροφορία ὅτι ἀκολουθεῖ τὴν κατατεθειμένη στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες σωτήρια θεία διδασκαλία.

     Διότι –πάντα ἐν καιρῷ αἱρέσεως– ἡ φροντίδα καὶ ἡ ἀγωνία τοῦ πιστοῦ εἶναι: Οἱ Ποιμένες ποὺ ἀκολουθῶ, ἀκολουθοῦν τὸν Καλὸ Ποιμένα; Οἱ πράξεις τους καὶ ἡ φωνή τους, εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Καλοῦ Ποιμένος; Ἔχω φτάσει στὸ σημεῖο νὰ γνωρίζω Αὐτοῦ τὴν φωνή; Ἢ μήπως ἔχω ἐμπιστευθεῖ τὴν σωτηρία μου σὲ μισθωτοὺς ποιμένες; Διότι χαρακτηριστικὸ τῶν Χριστιανῶν εἶναι ὅτι γνωρίζουν τὴν φωνή Του. Οἱ δικοί Του πιστοί, τὰ δικά Του «πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ· Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν».

      Σὲ ἀντίθετη περίπτωση, ἂν ἀφήσουν τὸν ἑαυτό τους στὰ χέρια, τὴν καθοδήγηση τοῦ μισθωτοῦ ποιμένος, δηλαδὴ τοῦ «μὴ ποιμένος» («ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον, καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα, καὶ φεύγει, καὶ ἔρχεται ὁ λύκος, καὶ ἁρπάζει αὐτά»), τότε διακινδυνεύουν τὴν σωτηρία τους.

    Τὸ κρίσιμο ἐρώτημα, λοιπόν, εἶναι: Ὅσοι ποιμένες, βλέπουν τὸν «λύκον» Βαρθολομαῖο (καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ) «ἐρχόμενον» καὶ τὸν τιμοῦν, καὶ τὸν ραίνουν μὲ ροδοπέταλα, καὶ τοῦ δωρίζουν πορτραῖτα, συμπεριφέρονται ὡς καλοὶ ἢ ὡς μισθωτοὶ ποιμένες; Δὲν  κάνουν τὸ ἀντίθετο ἀπ' αὐτὸ ποὺ διδάσκει ὁ Κύριος στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο; Δὲν ἀφήνουν τὰ πρόβατα καὶ φεύγουν, δὲν δίνουν τὴν ἐντύπωση -κοινωνοῦντες μὲ τὸν "λύκο"- ὅτι δὲν εἶναι ἐπικίνδυνος καὶ κακός, ἀλλὰ ὅτι εἶναι ἀκίνδυνος καὶ καλός; Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα: «Καὶ ἔρχεται ὁ λύκος, καὶ ἁρπάζει αὐτά»!

     Ὅσοι Ποιμένες δέχονται ὅτι στὴν Κολυμπάρια Σύνοδο ἀποφασίστηκαν κακόδοξα πράγματα, καὶ παρ’ ὅλα αὐτὰ ἀποδέχονται καὶ τιμοῦν τὸν «λύκον» πατριάρχη Βαρθολομαῖο, εἶναι καλοὶ ἢ μισθωτοὶ ποιμένες; Ἔχουν κάποια ὁμοιότητα μὲ τὸν ἅγιο Σπυρίδωνα ποὺ φίμωσε θαυματουργικῶς τὸν τότε «λύκο» Ἄρειο; Προστατεύουν τὰ πρόβατα, ἢ τὰ ἀφήνουν στὸ στόμα τοῦ «λύκου»;

    Διδάσκει ὁ Μ. Βασίλειος ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀκολουθοῦμε τὶς διδασκαλίες ἐκεῖνες ποὺ ἀντιτίθενται στὶς θεῖες Ἐντολές, ἀκόμα κι ἂν ἡ ἄρνησή μας νὰ τὶς ἐφαρμόσουμε, προκαλέσει τὸ θάνατό μας!Ὅποιος κι ἂν τὶς διδάσκει. Δὲν κάνουμε ὑπακοή, οὔτε στὸν "εὐσεβῆ" πνευματικό μας,  ἀλλ' οὔτε ἀκόμα καὶ σὲ ἄγγελο, ἢ καὶ σὲ κάποιο τῶν Ἀποστόλων, ἂν δὲν μᾶς προτρέπει νὰ ἐφαρμόζουμε τὸ θεῖο θέλημα. Πόσο μᾶλλον δὲν τὸν ἀκοῦμε, ἂν πρόκειταιγιὰ  Οἰκουμενιστὴ Ἐπίσκοπο ἢ τὸ ὑποτακτικὸ τοῦ Ἐπισκόπου (κι ὄχι τοῦ Χριστοῦ) παπὰ τῆς ἐνορίας μας:

    Γράφει: «…Ὅταν δέ τι ἐναντίον τῇ τοῦ Κυρίου ἐντολή, παραφθεῖρον ἢ μολῦνον αὐτὴν ἐπιταχθῶμεν παρά τινος, καιρὸς εἰπεῖν τότε· Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις· μνημονεύοντας τοῦ Κυρίου λέγοντος· Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν… Ἐξ ὧν παιδευόμεθα, ὅτι, κἂν πολὺ γνήσιός τις ᾖ, κἂν ὑπερβαλλόντως ἔνδοξος ὁ κωλύων τὸ ὑπὸ Κυρίου προστεταγμένον, ἢ προτρέπων ποιεῖν τὸ ὑπ’ αὐτοῦ κεκωλυμένον, φευκτὸς ἢ βδελυκτὸς ὀφείλει εἶναι ἑκάστῳ τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον» (Μ. Βασιλείου, «Κεφάλαια Ὅρων κατ’ Ἐπιτομήν», Asceticon magnum sive Quaestiones (regulae brevius tractatae): Volume 31, page 1160, line 25).

    Καὶ ἀλλοῦ: «Καὶ τοῦ ἀποστόλου λέγοντος, ὅτι Εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ, καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις τοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, και τη κατ’ εὐσέβειαν διδασκαλίᾳ, τετύφωται, μηδὲν ἐπιστάμενος… Ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων… Ὥστε εἰ μέν τί ἐστι κατ’ ἐντολὴν τοῦ Κυρίου λεγόμενον, ἢ πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου κατευθυνόμενον, κἂν θανάτου ἀπειλὴν ἔχῃ, ὑπακούειν χρή· εἰ δέ τι παρ’ ἐντολήν ἐστιν, ἢ τὴν ἐντολὴν παραβλάπτει, κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ, ἤ τις τῶν ἀποστόλων ἐπιτάσσῃ, κἂν ζωῆς ἐπαγγελίαν ἔχῃ, κἂν θανάτου ἀπειλήν, οὐδαμῶς ἀνέχεσθαι χρή» (Μ. Βασιλείου, «Κεφάλαια Ὅρων κατ’ Ἐπιτομήν», Asceticon magnum sive Quaestiones (regulae brevius tractatae): Volume 31, page 1297, line 31).

Νέο πανθρησκειακό παραλήρημα: Αρμένιοι, Συροϊκαβίτες, Τούρκοι μουσουλμάνοι όλοι ευπρόσδεκτοι (43:00 και εξής)

-Μητροπολίτης Ελπιδοφόρος προς Πατριάρχη: Οι ημέρες είναι πονηρές

-Βαρθολομαίος:

"Αρμένιοι, Συροϊκαβίτες, Τούρκοι μουσουλμάνοι όλοι ευπρόσδεκτοι. Είμαστε όλοι τέκνα ενός Θεού" (ΒΙΝΤΕΟ)

Στη σκήτη του Αγίου Σπυρίδωνα Χάλκης λειτούργησε σήμερα ανήμερα της μνήμης του Αγίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

“Είμαστε σίγουροι πως ο Κύριος κατευθύνει το νου σας και εμπνέει τις αποφάσεις σας ιδίως τον τελευταίο καιρό όπου αι ημέραι είναι πονηραί” του απηύθυνε χαιρετισμό ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος.
Ο κ. Βαρθολομαίος μίλησε για το ταξίδι του στην Κορέα, αλλά και για τον εορτάζοντα Άγιο Σπυρίδωνα.

    “Γνωρίζω ότι εδώ προσέρχονται και Αρμένιοι και Συροϊκαβίτες και ενδεχομένως Τούρκοι μουσουλμάνοι. Είναι όλοι ευπρόσδεκτοι σε ένα τέτοιο τόπο όπου λατρεύεται ο ένας και μοναδικός Θεός, του οποίου τέκνα, και πλάσματα και δημιουργήματα είμαστε όλοι μας.  Χαιρόμαστε γι' αυτό το πνεύμα ανοικτοσύνης που διακρίνει το Πατριαρχείο και είμαι βέβαιος ότι ο άγιος Προύσης αυτό το πνεύμα μεταφέρει και διαδίδει εις τους φοιτητάς του. Κι εγώ προσωπικώς, όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, αυτό το μήνυμα το οικουμενικό, το παγκόσμιο, το πνεύμα καταλλαγής, αδελφωσύνης προσπαθώ να μεταφέρω” επεσήμανε.

Από τη συναυλία του Σταμάτη Σπανουδάκη στην Κέρκυρα για την επέτειο του θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνος το 1716

Χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας: τα «επιχειρήματα» των υποκινητών και η επόμενη μέρα

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

    Εντείνεται εσχάτως η συζήτηση για τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, καθώς η σημερινή κυβέρνηση μετά από τόσα «προοδευτικά» νομοθετήματα φέρεται αποφασισμένη να κλείσει και αυτό το ζήτημα, υπό το κράτος των δεδομένων ιδεοληψιών της και βάσει κάποιων «επιχειρημάτων» εντελώς προσχηματικών.

     Δεν χρειάζεται ασφαλώς ιδιαίτερη προσπάθεια για να καταδειχθεί πόσο έωλα είναι αυτά τα «επιχειρήματα». Κατ’ αρχάς με το κατά κόρον εσχάτως προβαλλόμενο ότι η επίσημη σχέση Κράτους και Εκκλησίας θίγει συνειδησιακά αλλόθρησκες μειοψηφίες της χώρας μας, δεν αξίζει ίσως καν να ασχοληθούμε. Ο σεβασμός και η προστασία των άλλων θρησκειών αποτελεί

Ελληνορθόδοξη παράδοση, οικογένεια, πατριωτισμός και φιλοπατρία εκτός διδακτέας ύλης!

Ελληνορθόδοξη παράδοση, οικογένεια, πατριωτισμός και φιλοπατρία εκτός διδακτέας ύλης !

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Πριν λίγες ημέρες είχαμε αποκαλύψει ότι βγήκε εκτός διδακτέας ύλης από το βιβλίο της Ιστορίας της Γ΄Λυκείου ο Μακεδονικός αγώνας. 

Τώρα με αυτό το έγγραφο αποκαλύπτουμε ότι από το βιβλίο της Πολιτικής Παιδείας της Α΄Λυκείου βγήκε το κεφάλαιο που αναφέρεται σε θεμελιώδεις αξίες της Ελληνικής Ιστορίας, Κοινωνίας και Αντιστασιακής παράδοσης, της Θρησκείας και της προσφοράς του Ελληνικού Πολιτισμού στην Ανθρωπότητα:

Ελληνορθόδοξη παράδοση, οικογένεια, πατριωτισμός και φιλοπατρία εκτός διδακτέας ύλης !

Όταν ο "ευσεβής" καλεί και τιμά τον "ευσεβέστατο"!

Λαμπρός Πανηγυρικός Εσπερινός για τον Πολιούχο του Πειραιά (ΦΩΤΟ)

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

---

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε σήμερα, Τρίτη 11 Δεκεμβρίου ο Εσπερινός του Αγίου Σπυρίδωνος Πολιούχου του Πειραιά στον ομώνυμο περικαλλή και ανακαινισμένο Ιερό Ναό.
Στον πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, συμπροσευχομένου του οικείου Ποιμενάρχη, Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Ο περικαλής Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος ήταν κατάμεστος από

Σκέψεις ενόψει της «ενωτικής συνόδου» σχισματικών

        Του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα (Αλφέγιεφ)

---

«Τίς γὰρ ἐξ ὑμῶν, θέλων πύργον οἰκοδομῆσαι, οὐχὶ πρῶτον καθίσας ψηφίζει τὴν δαπάνην, εἰ ἔχει τὰ πρὸς ἀπαρτισμόν; ἵνα μήποτε, θέντος αὐτοῦ θεμέλιον καὶ μὴ ἰσχύσαντος ἐκτελέσαι, πάντες οἱ θεωροῦντες ἄρξωνται αὐτῷ ἐμπαίζειν, λέγοντες ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἤρξατο οἰκοδομεῖν καὶ οὐκ ἴσχυσεν ἐκτελέσαι; ἢ τίς βασιλεύς, πορευόμενος συμβαλεῖν ἑτέρῳ βασιλεῖ εἰς πόλεμον, οὐχὶ πρῶτον καθίσας βουλεύεται εἰ δυνατός ἐστιν ἐν δέκα χιλιάσιν ἀπαντῆσαι τῷ μετὰ εἴκοσι χιλιάδων ἐρχομένῳ ἐπ᾿ αὐτόν; Εἰ δὲ μήγε, ἔτι πόρρω αὐτοῦ ὄντος πρεσβείαν ἀποστείλας ἐρωτᾷ τὰ πρὸς εἰρήνην» (Λουκ. 14.28–32).

    Φαίνεται, πως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, αφού σχεδίασε τον πύργο της «ενωτικής συνόδου», δεν υπολόγισε τους κινδύνους, οι οποίοι συνδέονται με αυτή την τυχοθηρία.
Με το ποντάρισμα σε σχισματικούς, τους οποίους αναγνώρισε και με τους οποίους ταυτίσθηκε, έκανε εκατομμύρια πιστούς της κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας να αποστρέφονται τόσο αυτόν, όσο και το σχέδιό του.

Η ιστορία του λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνα

   Ο Άγιος Σπυρίδων μετά από πολυετή ευάρεστη διακονία, αφού, ως άλλος Ιώβ, έζησε «ἄμεμπτος, δίκαιος, ἀληθινὸς, θεοσεβής, ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος» (2). Και αφού από της ζωής αυτής, έδωκε τα δείγματα της αγιότητας δια της θαυματουργίας, παρέδωσε την αγία ψυχή του εις τον Κύριο, πει το έτος 348, στην Κύπρο (3) 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ 

Μετά τον θάνατο του ιερού Σπυρίδωνα, το σεπτό λείψανο του διατηρήθηκε ακέραιο, μέχρι δε σήμερα διατηρείται, δια της χάριτος του Παντοδύναμου Θεού και αποτελεί αστείρευτη πηγή θαυμάτων δια των οποίων δοξάζεται ο άγιος Θεός, τιμάται δε ο Σπυρίδων.
Το ιερό λείψανο του Αγίου έμεινε εις την Κύπρο τριακόσια έτη μετά τον θάνατο του. Κατά τον Ζ΄ αιώνα το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα ήταν κατατεθειμένο εις τον ίδιο Ναό, στην Τριμυθούντα της Κύπρου. Την πληροφορία μας δίδει ο βιογράφος του επίσκοπος