Η κατάργηση του ρευστού χρήματος οδηγεί στην απόλυτη δικτατορία- VIDEO

Γράφει η Α. Λεώνη

Το παγκόσμιο Τραπεζικό σύστημα εργάζεται σταθερά και οργανωμένα στην τελική εφαρμογή του πλαστικού χρήματος και εξαφάνιση του ρευστού χρήματος με πρόσχημα την φοροδιαφυγή και την παράνομη δραστηριότητα. Η κυβέρνηση προωθεί την χρήση των ηλεκτρονικών καρτών  και ήδη έχει εξαγγείλει την εφαρμογή της ηλεκτρονικής ταυτότητας. Για το σκοπό αυτό μας παρέχονται διάφορες ‘εξυπηρετήσεις’.

Ο στόχος, τσέπη άδεια αλλά όλοι με ‘ηλεκτρονικά πορτοφόλια’. Και είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι όταν έχουν άϋλη πίστωση –και όχι τον περιορισμό του φυσικού χρήματος- ξεφεύγουν ευκολότερα και ξοδεύουν περισσότερα διότι απλά δεν νιώθουν το φυσικό όριο που θέτει η έλλειψη του φυσικού χρήματος.  

 Ας δούμε πόσο εκτινάχθηκαν  οι προϋπολογισμοί των οικογενειών από τότε που άρχισε η χρήση του "πλαστικού" χρήματος. Κι αυτό γιατί επιτρέπει στον καθένα να αγοράζει  και πέραν των πραγματικών δυνατοτήτων του, με πίστωση. 

Μια κοινωνία χωρίς ρευστό χρήμα κατ’ αρχήν βρίσκεται ολοκληρωτικά στην ‘αγκαλιά’ των

"Θάρθει εποχή που οι κληρικοί θα γίνουν χειρότεροι από τους λαϊκούς"!

ΣΥΓΚΡΙΝΑΤΕ:

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ, ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΘΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ!!!

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΠΑΣΩΝ  ΤΩΝ  ΡΩΣΙΩΝ

ΒΛΑΔ. ΠΟΥΤΙΝ ΕΛΕΓΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ!

http://www.pentapostagma.gr/2016/01.html

 ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΗΓΕΤΟΥ

(ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΙΩΝ ΒΛ. ΠΟΥΤΙΝ)

____________

_______________

ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ Η ΑΝΩΜΑΛΙΑ ΕΓΙΝΕ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ, ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ, ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΕ ΚΑΙ ΕΥΧΗΘΗΚΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΘΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ!

Ὁ πρωθυπουργός καὶ οἱ Βουλευτές ποὺ ψηφίσαν ὑπέρ τῆς ἀνωμαλίας ἐκτελῶντας συμβόλαια των σκοτεινῶν δυνάμεων δὲν βρῆκαν καμία ἀντίσταση καὶ δὲν ἄκουσαν οὔτε μία κουβέντα ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἰερωνύμου, ποὺ θεωρεῖτε ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας καὶ φύλακας τῆς πατρίδος. Αὐτὸ εἶναι γνώρισμα ή ἀνίκανου ἀνθρώπου ἤ μισθωτοῦ ποιμένος καὶ φίλου τῆς διαφθορᾶς;

Δέστε το χαμόγελο τοῦ ἀρχιεπισκόπου και του πρωτοσυγγέλου του στὸν Τσίπρα!!! Χαρᾶς εὐαγγέλια εἶναι ὁ πρωτοσύγγελος, μάλλον τὸν εὐχαρίστησε ὁ νόμος!

Εἶναι ἐπικίνδυνοι αὐτοί καὶ οἱ πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί ἡγέτες για τὸ ἰστορικό μας ἔθνος, ποὺ ἔχυσε ποταμοὺς αἰμάτων γιὰ νὰ κρατήσει ψηλά τα μεγάλα ἰδανικά ΠΙΣΤΗ, ΠΑΤΡΙΔΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ καὶ νὰ μείνει ἐλεύθερο. Δὲν ἔχουν καμία σχέση αὐτοὶ μὲ τοὺς πατέρας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ποὺ βροντοφωνοῦσαν τά· «ΟΥΚ ΕΞΕΣΤΙ ΣΟΙ», στοὺς ἀνήθικους ἀνθρώπους, πολὺ περισσότερο στοὺς ἀνήθικους νομοθέτας.  Εἶναι τὸ παπαδαριό τῶν ἐσχάτων Καιρῶν, ποὺ προφήτευσε ὁ ἁγιος Κοσμᾶς ὅτι θὰ εἶναι χειρότερο ἀπὸ τοὺς λαϊκούς;
Εἶναι ἄξιο ἀπορίας, πῶς ὁ γέρος ἀρχιεπίσκοπος δεν λυπᾶται τὰ γηρατειά του καὶ συμπορεύεται με τους μασόνους και τους ἀθέους!!!

Ὁ λαὸς διαμαρτύρεται δυναμικἀ. Παραθέτουμε ἕνα σχόλιο ἀπὸ τις aktines.gr

• 23 Δεκεμβρίου 2015 – 1:05 μ.μ.
• Ένας εσμός αναξίων, ανίκανων και ψευδολόγων πολιτικών απατεώνων, μία πολιτική συμμορία μηδενιστών, εθνο-αποδομητών και κρημνιστών των πάντων, αφού, πρώτα, έλυσε» όλα τα καυτά και ζέοντα και τσουρουφλίζοντα το λαό και τη χώρα προβλήματα που απειλούν την υπόστασή της, προώθησε στη Βουλή προς ψήφιση ένα εκτρωματικό νομοσχέδιο που καταφέρει βάναυσο και θανάσιμο πλήγμα στο κύτταρο της κοινωνίας, στο θεοίδρυτο, ιερό θεσμό της οικογένειας, υποβιβάζει, ευτελίζει, απο-ιεροποιεί το θεοειδές ανθρώπινο πρόσωπο, εκμαυλίζει το ανθρώπινο ήθος, ναρκοθετεί τα θεμέλια της κοινωνίας.
  Και 194 «εθνοπατέρες», εκπρόσωποι, υποτίθεται, του ελληνικού λαού, θλιβερά ανθρωπάκια, επιεικώς ασυνείδητοι, πιόνια στη σκακιέρα της Νέας Τάξης και γιουσουφάκια της «πολιτικής ορθότητας»,

• υπερψήφισαν το προαναφερθέν ακατονόμαστο νομοσχέδιο καθιστώντας το νόμο του κράτους, προάγοντας και προωθώντας, κατ αυτόν τον τρόπο, την ηθική και πνευματική εξαχρείωση της νεοελληνικής κοινωνίας.
  Μεταξύ τους και κάποιοι θρησκειοκάπηλοι και πατριδοκάπηλοι, ΔΗΘΕΝ υπέρμαχοι, κατά τα άλλα, των εθνικοθρησκευτικών παραδόσεων!
  Πόσο δίκαιο είχε ο μέγας Παπαδιαμάντης όταν έγραφε πως «το επάγγελμα του πατριωτισμού και της θρησκείας περνά εξόχως εις ετούτον τον τόπον»!
  Στην κρίσιμη αυτή, για τον τόπο, στιγμή, της Ελλαδικής Εκκλησίας, απ την πλευρά της οποίας αναμενόταν η πλέον ισχυρή αντίδραση και αντίσταση επικειμένης της επιψηφίσεως του ανόμου νομοσχεδίου, δεν ηγείται ένας λέων, όπως επιβάλλεται απ τις περιστάσεις, αλλά ένας λαγωός. Ο οποίος δορυφορείται, επίσης, ως επί το πλείστον, από λαγωούς.
  Πόσοι αρχιερείς, επί του συνόλου των μελών της Ιεραρχίας, όρθωσαν το ανάστημά τους στηλιτεύοντας δριμέως, από άμβωνος και διά γραφίδος, το ιδιαζόντως ειδεχθές αυτό πνευματικό έγκλημα; Πόσοι ξεσήκωσαν το λαό των επαρχιών τους με τη διεξαγωγή συλλαλητηρίων; Πόσοι απ αυτούς προέβησαν σε παραστάσεις διαμαρτυρίας προς τους αρμοδίους θέτοντας τους τελευταίους προ των τεραστίων ευθυνών τους; Πόσοι απ αυτούς προτίθενται να αποκόψουν απ την εκκλησιαστική κοινωνία τους μητραλοίες «εθνοπατέρες»;
  Γιατί μόνο λίγοι ομολογητές μητροπολίτες, κατά ποιμαντικό χρέος ενεργούντες και υπείκοντες στη φωνή της αρχιερατικής τους συνειδήσεως, όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην επελαύνουσα και προελαύνουσα λαίλαπα της «πολιτικής ορθότητας» διαβληθέντες αισχρώς απ το πολιτικοδημοσιο-γραφικό(καφρικό) κατεστημένο που τους απαξίωσε και περιθωριοποίησε στιγματίζοντάς τους σαν «ομοφοβικούς», «σκοταδιστές», «μεσαιωνιστές» κ.τ.ο;
  Πού ήταν οι υπόλοιποι; Φοβούνται και τρέμουν το διασυρμό, την απαξίωση, την εξουθένωση και περιθωριοποίηση απ την πλευρά του δαιμονοκίνητου λόμπυ που λυμαίνεται την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας;
  Αυτοί είναι οι διάδοχοι των προφητών, των αποστόλων, των μαρτύρων και ομολογητών, των Χρυσοστόμων, Αθανασίων,Βασιλείων, Αμβροσίων; Δεν έπρεπε να αστράψει ο άμβωνας απ τα «ουκ έξεστί σοι», σεβασμιώτατοι;
  Το επαίσχυντο, στραγγαλιστικό της ελευθερίας της εκφράσεως, ΔΗΘΕΝ «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, έγινε νόμος του κράτους με την ένοχη ανοχή της ΔΙΣ, η οποία έδωσε, ουσιαστικά, το «πράσινο φως» για την υπερψήφισή του. Τώρα «πέρασε» και το σύμφωνο-έκτρωμα αφού η ουσιαστική αντίδραση και αντίσταση της λεγόμενης «επίσημης Εκκλησίας» ισούται τω μηδενί! Μετά πώς να μη μνησθούμε του ΟΝΤΩΣ ΛΕΟΝΤΟΣ, μακαριστού Φλωρίνης Αυγουστίνου, επίσης αισχρώς διαβληθέντος και μετά θάνατον διαβαλλομένου, που διεκτραγωδώντας την έλλειψη αγωνιστικότητας απ την πλευρά της διοικούσας Εκκλησίας προ ετών έγραψε χαρακτηριστικά: «Ατάραχοι παίζομεν τον πλαγίαυλόν μας, ενώ θα έπρεπε σάλπιγγες να ηχήσουν ζωηρώς και σφενδόναι να χρησιμοποιηθούν καταλλήλως. Η Εκκλησία μας δυστυχώς παρουσιάζεται πνευματικώς νεκρά»!
  
  Λ.Ν.
• Πηγή

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, ΔΕΣΠΟΤΟΚΡΑΤΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ!

  Πηγή

Ἀπίστευτες θέσεις "ορθοδόξων" κληρικών για το «Σύμφωνο συμβίωσης», την ομοφυλοφιλία και τις προγαμιαίες σχέσεις.

Δυο λόγια... 

Ανάμεσα σε αρκετούς επαίνους και  αδερφικές προτροπές που λαμβάνουμε καθημερινά για να συνεχίσουμε, υπάρχουν και κάποιοι που μας αποκαλούν "ύπουλους", "διχαστικούς" κλπ.
Δεν ξεκινήσαμε όμως την ομάδα του Παιδαγωγού για να αντιγράφουμε όσα -πράγματι - αξιόλογα γράφουν και τα υπόλοιπα ιστολόγια. Δόξα τω Θεό, στο διαδίκτυο υπάρχει αφθονία πνευματικών και ελληνορθόδοξων κειμένων. 
Σχετικά πρόσφατα διαπιστώσαμε ότι εκτός από τον Οικουμενισμό υπάρχει και η δεσποτοκρατία και εξαιτίας της επιβάλλονται μέσα στην εκκλησία οι Οικουμενιστικές πρακτικές. Η δεσποτοκρατία είναι αυτή που θα κάνει έναν ευλαβή αγωνιστή ιερέα να σιωπήσει, για να μην κινδυνεύσει με αφανισμό το πνευματικό του έργο (πχ με μια αναγκαστική μετάθεση). Η δεσποτοκρατία είναι αυτή που εκτοπίζει ή καθαιρεί ευλαβείς ιερωμένους και κλείνει στόματα με διάφορους τρόπους. 
Τέλος διαπιστώνουμε ότι πλήθος προσώπων που χαίρουν τυφλής εμπιστοσύνης από το πλήρωμα της εκκλησίας , συναναστρέφονται με οικουμενιστές, με ροταριανούς, με διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα, εκδοτικούς οίκους και "μοναστήρια". Γνωρίζοντας τον πόλεμο που θα ακολουθούσε, κάναμε την επιλογή μας και είναι αμετάκλητη. 
Μην ξεχνάμε ότι τις περισσότερες φορές ο πιο επικίνδυνος εχθρός βρίσκεται ΕΝΤΟΣ των ΠΥΛΩΝ.


Οι σημερινές μας αποκαλύψεις

Αποκάλυψη 1η: 

Οι απόψεις του πατρός Φιλόθεου Φάρου για τις προγαμιαίες σχέσεις.
Παραθέτουμε τις απόψεις του από την εφημερίδα το Βήμα:

«Η σύγχρονη αντίληψη περί πορνείας, που περιλαμβάνει κάθε ερωτική επαφή εκτός γάμου, είναι ανακριβής. Την εποχή του Ευαγγελίου αφορούσε την επίσκεψη ενός άντρα σε κάποιο οίκο ανοχής.

Μόνο οι παπάδες χρησιμοποιούν στις ημέρες μας τον όρο ΄΄προγαμιαίες σχέσεις΄΄. Δεν σημαίνει τίποτα, παρά μόνο για κάποια νευρωτικά άτομα τα οποία έχουν δυσκολία με τον έρωτα και λένε ΄΄δεν μπορώ να έχω ερωτικές επαφές γιατί το απαγορεύει ο παπάς΄΄» tovima.gr

Συνεπώς ο π.Φιλόθεος Φάρος θεωρεί το αμάρτημα της "πορνείας" μόνον την επί πληρωμή σεξουαλική συνεύρεση! Άρα αν έχεις σεξουαλικές σχέσεις χωρίς πληρωμή δεν κάνεις "πορνεία"!
Επίσης, "προγαμιαίες σχέσεις" δεν σημαίνει τίποτε .. είναι όρος που χρησιμοποιούν στις μέρες μας "μόνο οι παπάδες"(προσέξτε πόσο απαξιωτικά το αναφέρει)  και "νευρωτικά άτομα"


Θεωρούμε ενδιαφέρον να μάθουμε την άποψη του π.Φιλόθεου Φάρου για τον σεβάσμιο και γνωστό αντιαιρετικό αγωνιστή π.Αντώνιο Αλεβιζόπουλο:
"Του περιοδικού Διάλο­γος,(λέει ο πατέρας Φιλόθεος Φάρος) ηγείτο ο πατέρας Αλεβιζόπουλος, σαλεμένος άνθρωπος με έμμονες ιδέες καταδίωξης. Παντού ανακάλυπτε μαύρες δυνάμεις. Αυτοί οι άνθρωποι και αυτό το κλίμα εξυπηρετεί όλες τις εξουσίες".  egkoplio.com

Αποκάλυψη 2η:


Οι απόψεις του π.Φιλοθέου Φάρου για το "Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης", στην Καθημερινή:

Πηγή: αναδημοσίευση: http://www.koutipandoras.gr

Διαβάζουμε:

Πηγή: http://www.kathimerini.gr

Με λόγο τολμηρό, ενίοτε καυστικό αλλά και αυτοκριτικό ο π. Φιλόθεος είναι ο πρώτος ιερέας που δεν διστάζει να χαρακτηρίσει σωστή την απόφαση για το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» αφού η Πολιτεία απευθύνεται σε πολίτες και όχι σε πιστούς. Χαρακτηρίζει «φαρισαίους» και «υποκριτές» ιεράρχες και κληρικούς που έσπευσαν να μιλήσουν για «πορνεία» και «κουσούρια»(...)

«Η Πολιτεία ορθώς πράττει και προωθεί το Σύμφωνο. Το ερώτημα όμως είναι αν η Ελλάδα είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ή μια θεοκρατία τύπου «Χομεϊνί». Ακούτε; Αν μιλάτε για πορνεία και κουσούρια (ομοφυλοφιλία) είστε φαρισαίοι και υποκριτές!




Λίγο πιο κάτω προκαλεί και πάλι:

Χωρίς περιστροφές δηλώνει στην «Κ» αντίθετος με το πνεύμα της πρόσφατης αυστηρής απόφασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που χαρακτήριζε «πορνεία» κάθε συζυγική σχέση εκτός του ορθοδόξου γάμου.

Δείτε και πως επιτίθεται στους "παπάδες" (πάντα υποτιμητικά) που θέλουν να διορθώσουν την ομοφυλοφιλία:

"Οταν ακούω ψυχίατρο παπά να λέει ότι έχει θεραπεύσει ομοφυλοφίλους ξέρω ότι έχει αποπειραθεί να τους κάνει ψυχολογική λοβοτομή. Και τους έχει παραδώσει σε τρομερά βασανιστήρια και ενοχικά σύνδρομα. Ο διεθνούς κύρους κατάλογος της ψυχοπαθολογίας που εκδίδει η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία εδώ και 50 χρόνια δεν θεωρεί την ομοφυλοφιλία αρρώστια. Υπάρχουν όμως Ελληνες παπάδες που τη θεωρούν αρρώστια. Και πιστεύω πως εκείνος που προσπαθεί να θεραπεύσει έναν ομοφυλόφιλο είναι ο ίδιος άρρωστος"

Η ομοφυλοφιλία λοιπόν είναι κάτι φυσιολογικό, δεν είναι αρρώστια.
Οπότε π.Φιλόθεε, ούτε η παιδεραστία ούτε η κτηνοβασία ούτε ...
Τίποτε για εσάς δεν είναι "αρρώστια".

Όλα τα παραπάνω στην επίσημη ιστοσελίδα της εφημερίδας Καθημερινή.

Απάντηση στις θέσεις του π.Φιλόθεου Φάρου έγραψε ο π.Δανιήλ Αεράκης και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.

Αποκάλυψη 3η:

Οι απόψεις του π.Βασίλειου Θερμού για την ομοφυλοφιλία:

Οἱ ἀπόψεις αὐτές εἶναι διατυπωμένες στό ἄρθρο τοῦ π. Βασ. Θερμοῦ «Ὁμοφυλοφιλία, ἕνα “Ἀσύμμετρο” Πρόβλημα», πού εὑρίσκεται στό βιβλίο «Χριστιανική ζωή καί σεξουαλικές σχέσεις», ἐκδ. «Ἐν πλῷ», Ἀθήνα, Μάρτιος 2015, σσ. 149-179.


Ἐπιλέγουμε κάποια σημεῖα τοῦ ἄρθρου τοῦ π. Βασιλείου Θερμοῦ, πού δείχνουν τό γενικότερο πνεῦμα, μέ τό ὁποῖο εἶναι γραμμένο τό ἄρθρο «γιά τούς φίλους μας ὁμοφυλόφιλους» (σελ. 152):

• «Πῶς μποροῦμε νά καταλογίσουμε ἐγωκεντρικότητα σέ ἕναν ὁμοφυλόφιλο, ὁ ὁποῖος ἀγαπᾶ τόν σύντροφό του μέ πιστότητα καί ἀφοσίωση;» (σ. 159).

• «...Ἐδῶ ἔχουμε μία τεκμηρίωση τῆς διάχυτης ἐκκλησιαστικῆς προκατάληψης πώς ἡ ὁμοφυλοφιλία πρέπει νά ἀντιμετωπίζεται ὡς πρωτίστως σεξουαλικό πάθος. Ἡ ἐσφαλμένη αὐτή ἀντίληψη εἶναι προσβλητική πρός τά ἑκατομμύρια παιδιά τοῦ Θεοῦ πού ἡ ἐρωτική τους ἀφύπνιση κατά τήν ἐφηβεία συνοδεύεται ἀπό ὁμοφυλόφιλη συναισθηματική ἕλξη» (σ. 161).

• «Ὁ ὁμοφυλόφιλος ἐρωτεύεται ἄτομα τοῦ ἰδίου φύλου, γι᾿ αὐτό καί προχωράει σέ σεξουαλική σχέση μαζί τους. Δέν ἰσχύει τό ἀντίστροφο, ὅπως ἄλλωστε δέν ἰσχύει καί γιά τήν πλειονότητα τῶν ἑτεροφυλόφιλων... Μέ ἄλλα λόγια,τό σέξ ὑπαγορεύεται ἀπό τό συναίσθημα, ὅπως εἶναι καί ἡ φυσική τάξη. Ὁ καλός κληρικός δείχνει νά τό ἀγνοεῖ...» (σ. 161).

• «Ἀλλά ἀπό ποῦ συνάγεται ὅτι [ἡ ὁμοφυλοφιλία] ἀποτελεῖ τό βαρύτερο ἁμάρτημα;» (σ. 162).

• «Μέ θεολογικά κριτήρια, ὅμως, εἶναι ἀμφίβολο, ἄν εὐσταθεῖ ἡ διατύπωση [τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μίας ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας] ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι πτώση καί ἀσθένεια τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, δεδομένου ὅτι τό νά ἀνακαλύπτει κάποιος νέος τήν ὁμοφυλόφιλη ἕλξη μέσα του συνιστᾶ ἀσθένεια τῆς φύσεως καί ὄχι τοῦ προσώπου» (σ. 169).

• «[Οἱ ἐκκλησιαστικοί] συνεχίζουν νά ἐντάσσουν τήν ὁμοφυλοφιλία στίς σεξουαλικές διαστροφές, μαζί δηλαδή μέ τήν ἡδονοβλεψία, τήν ἐπιδειξιομανία, τήν παιδεραστία, τόν φετιχισμό...» (σελ. 170).

• «Ὅσο πιό σκληρός ἐμφανίζεται κάποιος κατά τῶν ὁμοφυλόφιλων τόσο περισσότερες ἀσυνείδητες ἀμφιβολίες τρέφει γιά τόν δικό του ἀνδρισμό. Μέ τήν ἐπίθεση καταφέρνει νά ξορκίζει προσωρινά τίς ἀμφιβολίες του» (σ. 175).

• «…εἶναι σπάνιο ἕως ἀνέφικτο νά συναντήσει κανείς ὑψηλή ἠθική ποιότητα σέ κάποιον παιδεραστή ἤ σαδιστή ἤ ἡδονοβλεψία κ.λπ., ἐπειδή αὐτοί ὅλοι ἔχουν ὑποστεῖ μιά ἀναστολή τῆς ψυχικῆς ἀνάπτυξης μέ ἐγωκεντρικές συνέπειες, δηλαδή σοβαρότατη φθορά τοῦ γνωμικοῦ θελήματος.Ἡ διαφορά αὐτή ἀποτελεῖ ἄλλη μία ἀπόδειξη πώς ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν πρέπει νά κατατάσσεται στίς σεξουαλικές διαστροφές (ἐπισήμως παραφιλίες) ὡς ψυχιατρική διαταραχή» (σ. 179).

Στό ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου διαβάζουμε καί τά ἑξῆς: «Παλιότερα μιλοῦσαν γιά ”πανσεξουαλισμό”, καί ξεσπάθωναν μέ καταγγελίες γιά ”ἠθικό ἐκτραχηλισμό” καί ”πορνική ἀσυδοσία”... Αὐτή ἡ ἠθικιστική ρητορική ἔχει πιά παρέλθει, εὐτυχῶς. Ὅπου ἀπαντᾶ σήμερα, μοιάζει μέ καρικατούρα καί κατατάσσεται αὐτόματα στά κειμήλια τῆς γραφικότητας μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του αξιόλογου περιοδικού Παρακαταθήκη, εδώ

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ

Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων (Β΄ Τιμ. 4,5-8)

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η  ΖΩΗ  ΕΙΝΕ  ΑΓΩΝΑΣ

«Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι» (Β΄ Τιμ. 4,7)

Τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἀπαραίτητο πάντοτε. Ἐκκλησία χωρὶς κήρυγμα εἶνε μαντρὶ χωρὶς τσοπανόσκυλα ποὺ διώχνουν τοὺς λύκους, στρατὸς χωρὶς σάλπιγγα ποὺ καλεῖ σὲ συναγερμό. Σάλπιγξ οὐράνιος ἦταν καὶ ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ποὺ σάλπισε στὶς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνου τὸ αἰώνιο κήρυγμα, τὸ «Μετανοεῖτε» (Μᾶρκ. 1,15).

* * *

Σήμερα, ποὺ ἀκόμα βρισκόμαστε στὶς πρῶτες ἡμέρες τοῦ νέου ἔτους, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ ἐξετάσουμε μαζὶ πρακτικὰ τὸ ἑξῆς σοβαρὸ πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζει ὁ ἄνθρωπος.

Ἡ ζωὴ αὐτὴ ποὺ ζοῦμε ἔχει νόημα καὶ σκοπό, ἢ μήπως ἔτσι ἄσκοπα βρισκόμαστε ἐδῶ; Τί εἶνε αὐτὴ ἡ ζωή; τί νόημα ἔχει; ποιό τὸ χρέος μας;

Πάνω σ᾽ αὐτὸ πολλοί ἔστυψαν τὰ μυαλά τους. Ἀπαντοῦν ποιηταί, φιλόσοφοι, ἱστορικοί, ἀρχαιολόγοι, ἐπιστήμονες ὅλων τῶν κλάδων. Ἀπαντοῦν καὶ μὲ τὴ ζωή τους πλούσιοι, μεγιστᾶνες, βασιλεῖς, δορυκτήτορες, οἱ πάντες.

Ἀλλ᾽ ἐγώ, ποὺ πιστεύω στὸν Ἐσταυρωμένο, δὲ θὰ ρωτήσω ἐπ᾽ αὐτοῦ κανένα ἄλλον οὔτε θ᾿ ἀκούσω τί λέει ὁ ἄλφα ἢ ὁ βῆτα. Ἂν ἀκούσετε τὶς ἀπαντήσεις τους, θὰ δῆτε ὅτι ἡ μία ἀναιρεῖ τὴν ἄλλη· οἱ γνῶμες τους δημιουργοῦν μία Βαβέλ, ἕνα λαβύρινθο, ἀπ᾽ τὸν ὁποῖον εἶνε ἀδύνατον ὁ ἄνθρωπος νὰ βγῇ.

Κλείνουμε λοιπὸν τ᾽ αὐτιά μας στὶς φωνὲς τῶν ἄλλων καὶ πᾶμε νοερῶς νὰ ἐπισκεφθοῦμε ἕνα φυλακισμένο, μὲ ἀφορμὴ τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. ῞Ωστε ἕνας φυλακισμένος θὰ μπορέσῃ νὰ μᾶς δώσῃ ἀπάντησι στὸ τεράστιο αὐτὸ πρόβλημα; Ναί, ἀγαπητοί μου. Βρίσκεται μέσα στὰ μπουντρούμια τῆς Ῥώμης κι ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα περιμένει νὰ τρίξουν οἱ σιδερένιες πόρτες καὶ νὰ τὸν πάρουν γιὰ νὰ ἐκτελεσθῇ – ἔτσι ὁρίζει τὸ διάταγμα τοῦ Νέρωνος.

Ἐν ὄψει τοῦ θανάτου ἀναπολεῖ τὸ παρελθόν του, βυθίζεται σὲ στοχασμούς, προσκυνεῖ τὰ ἄχραντα πόδια τοῦ Ἐσταυρωμένου, παίρνει τὴν πέννα καὶ γράφει τὰ τελευταῖα του λόγια· λόγια ποὺ ζυγίζουν περισσότερο ἀπὸ ὅλες τὶς φιλοσοφίες, γιατὶ βγαίνουν μέσα ἀπ᾽ τὸ καμίνι τοῦ πόνου· λόγια ἀλησμόνητα, ποὺ δὲν ὑπάρχει ζυγαριὰ νὰ τὰ ζυγίσῃ.

Ποιός λοιπὸν εἶνε ὁ φυλακισμένος; Ἀποκαλυφθῆτε ἐμπρός του· εἶνε ὁ Παῦλος, ὁ κορυφαῖος τῶν ἀποστόλων! Αὐτὸς εἶνε ὁ φυλακισμένος καὶ τὰ δικά του τελευταῖα λόγια ἀκούσαμε σήμερα. Γράφει στὸν πιστὸ μαθητή του τὸν Τιμόθεο, πρῶτο ἐπίσκοπο τῆς Ἐφέσου, καὶ τοῦ λέει· «Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα»· ἔχω ἀγωνισθῆ τὸν καλὸν ἀγῶνα, ἔχω τελειώσει τὸ δρόμο, ἔχω τηρήσει τὴν πίστι (Β΄ Τιμ. 4,7).

Λόγια ἀνεκτίμητα, ποὺ μποροῦν νὰ γίνουν πρόγραμμα ζωῆς τώρα στὴν ἀρχὴ τοῦ ἔτους.

* * *

«Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι…». Στὸ ἐρώτημα δηλαδὴ «τί εἶνε ἡ ζωή;» ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπαντᾷ καὶ λέει· Ἡ ζωὴ αὐτὴ -ἂς λέῃ καθένας ὅ,τι θέλει- εἶνε ἀγώνας. Προσθέτει μάλιστα μιὰ λεξούλα μὲ βαθύτατο νόημα, ποὺ προσδιορίζει τὸ εἶδος τοῦ ἀγῶνος· δὲ λέει ἁπλῶς «τὸν ἀγῶνα», ἀλλὰ λέει «τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι». ῞Ωστε, ἀδελφοί μου, μπορεῖ χίλιοι ἄνθρωποι νὰ ἀγωνίζωνται γιὰ ποικίλους σκοπούς, ἀλλὰ μέσα σ᾽ αὐτοὺς ἕνας νὰ εἶνε ἐκεῖνος ποὺ ἀγωνίζεται τὸν «καλὸν ἀγῶνα».

Ὑπάρχει λοιπὸν διάκρισις «ἀγῶνος» καὶ ἀγώνων. Ὑπάρχουν ἀγῶνες, ποὺ τὰ ἐλατήριά τους εἶνε εὐτελῆ, ἰδιοτελῆ, σκοτεινά, ἀπαίσια, καὶ ἀγῶνες φωτεινοὶ σὰν τὸν ἥλιο· ἀγῶνες τοῦ σκότους καὶ ἀγῶνες τοῦ φωτός, ἀγῶνες τοῦ σατανᾶ καὶ ἀγῶνες τῶν ἀγγέλων. Ὁ ἀπόστολος κάνει διάκρισι· ἐμεῖς ποῦ εἴμαστε ἆραγε, σὲ ποιό εἶδος ἀγῶνος βρισκόμαστε;

Σᾶς παρουσιάζω μερικὰ στιγμιότυπα ἀπὸ ἀγῶνες ποὺ δὲν εὐλογεῖ ὁ οὐρανός, γιὰ νὰ δοῦμε κατόπιν τὸν ἀγῶνα γιὰ τὸν ὁποῖον ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι πλέκουν ἀμάραντα στεφάνια.

* Τὸν βλέπετε ἐκεῖνον ἐκεῖ; Εἶνε δραστήριος ὅσο λίγοι. Ξυπνάει τὴ νύχτα, ἐνῷ ὅλοι κοιμοῦνται, κι ἀνοίγει τὰ κατάστιχα καὶ τὰ χρηματοκιβώτια καὶ μετράει τὰ ἔσοδα καὶ ἔξοδα τῶν ἐπιχειρήσεών του. Τὸ μυαλὸ καὶ ἡ καρδιὰ καὶ τὸ τελευταῖο κύτταρό του φωνάζουν λεφτά! Ἀγωνίζεται τὰ χίλια νὰ τὰ κάνῃ δύο χιλιάδες, τὶς δύο νὰ τὶς κάνῃ τέσσερις, τὶς τέσσερις ἕξι, νὰ γίνῃ ἑκατομμυριοῦχος, νὰ πηχτώσῃ τὴ θάλασσα μὲ καράβια. Ποιός δὲ βλέπει ὅτι ὁ ἀγώνας αὐτὸς εἶνε ἀγώνας Ἰούδα Ἰσκαριώτη γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια, ἀγώνας σατανικός;

* Τὸν βλέπετε τὸν ἄλλο; Αὐτὸς δὲ ζητάει χρήματα, ἀλλὰ ἡ καρδιά του εἶνε ἕνα καζάνι ποὺ βράζει ἀπὸ μῖσος. Ἡ γλῶσσα του στάζει φαρμάκι, τὸ στόμα του ἀφρίζει, τὰ χέρια του γίνονται γροθιὲς καὶ φωνάζει. Τί ζητάει αὐτός; ῞Ενα  πρᾶγμα τὸν ἠλεκτρίζει, ἡ ἐκδίκησι. Θάνατος σὲ ὅσους δὲ συμφωνοῦν μαζί του, στοὺς ἀντιπάλους- ἐχθρούς. Ἀγωνίζεται, ἂν εἶνε δυνατόν, νὰ ἐξοντώσῃ κάθε ἄνθρωπο ἢ λαὸ ποὺ δὲ συμφωνεῖ μὲ τὴ δική του ἰδεολογία. Τέτοιος ἦταν λ.χ. ὁ Χίτλερ, δαιμονικὸς δικτάτωρ στὴν Εὐρώπη. Ἔβγαλε μάλιστα καὶ βιβλίο μὲ τίτλο «Ὁ ἀγώνας μου», ποὺ ἔγινε αἰτία αἱματοκυλίσματος τοῦ κόσμου, καὶ εἶχε τὴν ἀξίωσι οἱ κληρικοὶ νὰ βγάλουν ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες τὸ Εὐαγγέλιο καὶ στὴ θέσι του νὰ βάλουν αὐτό, τὸ δικό του ἀντιευαγγέλιο, ποὺ στοίχισε εἴκοσι ἑκατομμύρια νεκρούς, τριπλάσιους τραυματίες, ἐρείπια καὶ καταστροφές. Νά ἕνας ἀγώνας σατανικός, στὸν ὁποῖο παρέσυρε ἕνα ἔθνος ἰσχυρὸ ἡ μανία ἑνὸς ἀνθρώπου γιὰ ἐκδίκησι.

Δαιμονικοὶ οἱ ἀγῶνες τοῦ πλεονέκτου καὶ φιλαργύρου, τοῦ αἱμοβόρου καὶ ἐκδικητικοῦ· ἀγῶνες καταστροφικοὶ γιὰ τὸν ἴδιο καὶ τοὺς ἄλλους. Ἀλλ᾽, ἀδελφοί μου, ἐπιτρέψτε μου τώρα νὰ σᾶς παρουσιάσω καὶ τὸν εὐγενῆ ἀγῶνα τοῦ φωτός, στὸν ὁποῖο καλούμεθα ὅλοι νὰ δώσουμε τὸ παρών. Εἶνε ὁ ἀγώνας τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ποὺ διεξάγεται σὲ πολλὲς ἐπάλξεις.

* Βλέπετε ἐκεῖνο τὸ δάσκαλο, ποὺ μὲ τριμμένο παντελόνι μοχθεῖ μέσα στὴν τάξι ἀπ᾽ τὸ πρωὶ ὣς τὸ βράδυ ἐναντίον τῆς ἀμαθείας καὶ τῆς ἀγραμματοσύνης καὶ προσπαθεῖ τὰ κούτσουρα ποὺ κάθονται στὰ θρανία νὰ τὰ κάνῃ ἔπιπλα;

* Βλέπετε ἐκεῖνο τὸν ἀστυνομικό, ποὺ περιπολεῖ τὴ νύχτα γιὰ τὴν ἀσφάλεια ὅλων;

* Βλέπετε ἐκεῖνο τὸ δικαστικό, ποὺ ἀπὸ τὴν ἕδρα προσπαθεῖ ν᾽ ἀποδώσῃ τὸ δίκαιο καὶ νὰ πατάξῃ τὴν ἀταξία καὶ τὸ ἔγκλημα;

* Βλέπετε τὸν ἐπιστήμονα ποὺ ἐρευνᾷ στὸ ἐργαστήριο νὰ βρῇ τὸ μικρόβιο τῆς ἀσθενείας καὶ νὰ φτειάξῃ τὸ κατάλληλο φάρμακο;

* Βλέπετε τὴν ἀδελφὴ νοσοκόμο ποὺ ξενυ­χτᾷ κοντὰ στὸν ἄρρωστο τὴν ὥρα τοῦ πόνου;

* Βλέπετε κ᾽ ἐκεῖ πάνω στὰ σύνορα τὸ στρατιώτη ποὺ φρουρεῖ, ὄχι γιὰ κατακτήσεις ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀσφαλίζῃ τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά;

* Βλέπετε τὸ φτωχὸ ἐκεῖνο οἰκογενειάρχη μὲ τὰ πέντε, ἕξι, ἑφτά, ὀχτώ, ἐννιὰ παιδιά;

* Βλέπετε τὸν ἐλεήμονα ποὺ προσφέρει τὰ χρήματά του σὲ ἔργα ἀγάπης καὶ φιλανθρωπίας;

῞Ολοι αὐτοὶ εἶνε ἀγῶνες ἱεροὶ καὶ εὐλογημένοι. Καὶ τώρα ἀνεβῆτε ἀκόμη πιὸ ψηλά· πετάξτε, γίνετε ἀετοί, περάστε στὰ ἄστρα, φθάστε στὸ ὕψος τοῦ μεγάλου ἀγῶνος τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Ἐδῶ εἶνε ὁ ἀγώνας τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀρετῆς. Εἶνε ἀγώνας ὄχι πιὰ νὰ μεταβάλουμε τὸν κόσμο, ἀλλὰ νὰ μεταβάλουμε τὸν ἑαυτό μας.

Ὦ Θεέ μου! τόσα χρόνια κηρύττω· προσπαθῶ κ᾽ ἐγὼ νὰ μεταβάλω τὸν κόσμο. Ἀλλὰ περισσότερο δύσκολο ἀπ᾿ ὅλα εἶνε τοῦτο. Τὸ νὰ μεταβάλῃς τὸν κόσμο εἶνε εὐκολώτερο· τὸ δυσκολώτερο εἶνε -τὸ λέω ἐξομολογούμενος ἐνώπιόν σας- νὰ μεταβάλω τὸν ἑαυτό μου!

Γιά πιάστε χαρτὶ καὶ καλαμάρι τώρα πού ᾿νε ἀρχὴ τῆς χρονιᾶς· πάρτε μιὰ κόλλα, γράψτε ἐπάνω τὸ ὄνομά σας, κι ἀπὸ κάτω τὰ ἐλαττώματά σας· ἕνα, δύο, τρία, τέσσερα… Καὶ συλλογισθῆτε· τί κάνατε γι᾽ αὐτά; κάνατε ποτὲ ἀγῶνα γιὰ νὰ ἐκριζώσετε μέσα ἀπ᾽ τὴν καρδιά σας τὰ πάθη, τὰ ἑωσφορικὰ πάθη;

* * *

Μιὰ φορά, ἀδέρφια μου, θὰ περάσουμε πάνω ἀπ᾿ τὸ φλούδι αὐτῆς τῆς γῆς. Ἡ ζωὴ -ἂς λένε- δὲν εἶνε ἀπόλαυσις, ἐκμετάλλευσις, πλουτισμός, τίποτε ἀπ᾽ αὐτά· ἡ ζωὴ -γράψτε το μὲ κόκκινα γράμματα ὅπως τὸ ἔγραψε ὁ Ναζωραῖος- εἶνε ἀγώνας ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας· ἐναντίον τῶν παθῶν καὶ τῶν ἁμαρτημάτων μας· ἀγώνας μέχρι θανάτου.

Μακάριος ὁ ἀγωνιστής, αὐτὸς ποὺ ἀγωνίζεται στὸν κόσμο αὐτὸν καὶ προτιμᾶ νὰ πέσῃ στὸ πεδίο τῆς τιμῆς φτωχός, ῥακένδυτος. Προτιμῶ νὰ εἶμαι στὴ φυλακὴ μαζὶ μ᾿ ἕνα Παῦλο, παρὰ νὰ εἶμαι στὰ παλάτια μ᾿ ἕνα Νέρωνα.

Ἂς ἀγωνισθοῦμε λοιπὸν ὅλοι, ὥστε ὅταν φτάσῃ καὶ γιὰ μᾶς ἡ τελευταία στιγμὴ τῆς ζωῆς νὰ μπορέσουμε μαζὶ μὲ τὸν Παῦλο νὰ ποῦμε κ᾽ ἐμεῖς· «τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα»· τὴν Ὀρθόδοξο πίστι, στὴν ὁποία νὰ ζοῦμε κι ἀναπνέουμε μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Κωνσταντίνου πλ. Ὁμονοίας Ἀθηνῶν τὴν 5-1-1964

Τὴν ὁμιλία αὐτὴ μπορεῖτε νὰ τὴν ἀκούσετε χωρὶς περικοπὲς στὸ cd 92α΄Α τῆς σειρᾶς «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (πληροφορίες στὸ τηλέφωνο 23850-28868)

Πηγή

Έχουμε ανάγκη κηρύγματος μετανοίας

Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων (Μάρκ. 1,1-8)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἔχουμε αναγκη κηρυγματος μετανοιας

«Ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας…» (Μᾶρκ. 1,4)

Ἔρχεται, ἀγαπητοί μου, ἡ μεγάλη ἡμέρα τῶν Θεοφανείων. Ὁ Χριστὸς θὰ βαπτισθῇ στὸν Ἰορδάνη καὶ θ᾿ ἁγιασθοῦν τὰ νερά. Τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούσαμε σήμερα εἶνε σχετικὸ μὲ τὸ γεγονὸς αὐτό. Τί μᾶς λέει τὸ εὐαγγέλιο;

* * *

Προτοῦ νὰ ἔρθῃ ὁ Χριστὸς στὸν Ἰορδάνη, ζοῦσε ἐκεῖ ἕνας ἅγιος ἄνθρωπος, ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Δὲν ἦταν ἁπλῶς ἕνας ἅγιος· ἦ­ταν ὁ πιὸ ἅγιος ἄνθρωπος ποὺ παρουσιάστη­κε στὴ γῆ, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ Χριστό. Ὁ Πρόδρο­μος ἦταν παραπάνω κι ἀπὸ πατριάρχες κι ἀ­πὸ προφῆτες. Ἦταν ἁγιασμένος ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μάνας του. Τί σημαίνει αὐτό; Ὅτι καὶ οἱ γονεῖς του, ὁ Ζαχαρίας καὶ ἡ Ἐλισάβετ, ἀ­γαποῦσαν τὸ θεῖο νόμο, ἔκαναν προσευχή, νήστευαν, ἦταν ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ.
Οἱ γονεῖς εἶνε ὅπως τὸ δέντρο. Ὅταν ἡ ῥίζα εἶνε κακή, οἱ καρποὶ θά ᾿νε σάπιοι· ὅταν ἡ ῥίζα εἶνε καλή, καὶ οἱ καρποὶ θά ᾿νε ἐκλεκτοί. Κι ὅταν ὁ σπόρος ποὺ σπέρνουμε στὴ γῆ εἶνε κα­λός, καὶ τὰ στάχυα θά ᾿νε καλά. Δὲν χρησιμο­ποιοῦμε ὁποιοδήποτε σπόρο. Ζούφιος σπόρος θὰ κάνῃ ζούφια σπαρτά. Ῥίζα καὶ δέν­τρο λοιπὸν εἶνε οἱ γονεῖς. Σπόρος εἶνε ὁ πατέρας, γῆ ἡ μητέρα. Ὅταν ὁ ἄντρας εἶνε ἀλκο­ολικὸ καὶ μέθυσος, ὅταν αἰσχρολογῇ, βρίζῃ, βλαστη­μάῃ, κ.τ.λ., τότε ἡ ῥίζα δὲν εἶνε καλή. Κι ἀπὸ τέτοια ῥίζα τί θὰ βγῇ;

Ἄνθρωπος κα­κὸς καὶ κα­κοῦργος. Κι ὄχι μόνο κακὸς ἀλλὰ καὶ μισερός· ἄλλος στραβός, ἄλλος κουτσός… Διαβάστε νὰ δῆτε· ὅσοι πατεράδες μεθᾶνε, βγάζουν παι­διὰ ἐ­λαττωματικά. Πῆγα σ᾿ ἕνα χωριὸ καὶ εἶδα καμμιὰ δεκαριὰ παιδιὰ διανοητικῶς καθυστερημέ­να. Λέω· Τί συμβαίνει; Κατάλαβα· ὅλοι με­θᾶ­νε. Σὲ ἄλλο χωριὸ τὰ παιδιὰ στὸ σχολεῖο δὲν μάθαιναν· ἦταν ὅλα βλᾶκες, δὲν καταλάβαιναν τί­ποτα, κοιμοῦνταν ὄρθια. Ἔφταιγαν τὰ παιδιά; Ὄχι. Ὁ πατέρας ἔφταιγε· ὁ ἀλκοολικός, ὁ μέθυσος πατέρας, ποὺ γεννάει τέτοια παιδιά.
Μεγάλη ἡ εὐθύνη τῶν γονέων. Γι᾿ αὐτὸ ἐ­σεῖς οἱ μανάδες καὶ οἱ πατεράδες νὰ προσέχετε. Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια τὰ ἀντρόγυνα ἔκαναν προσευχή, νήστευαν Τετάρτη καὶ Παρασκευή, πήγαιναν στὴν ἐκκλησία· καὶ μέσα ἀπὸ τέτοια ἅγια ἀντρόγυνα, ἔβγαιναν ἄγγελοι. Τώ­ρα, ποὺ δὲν ἔχουν καμμιά ἔννοια Θεοῦ ἀλ­λὰ τὸν βλαστημᾶνε, ἀπὸ τέτοια ἀντρόγυνα βγαίνουν τέρατα. Τί θὰ δοῦμε…
Ἐπαναλαμβάνω· ἀπὸ ἁγιασμένους γονεῖς βγαίνουν ἅγια παιδιὰ καὶ μεγάλοι ἄνθρωποι, ἀπὸ γονεῖς ποὺ εἶνε μέσ᾿ στὴν ἁμαρτία θὰ βγοῦνε τέρατα. Θυμηθῆτε τὸ λόγο αὐτό. Δὲν μπορῶ νὰ πῶ περισσότερα, ἀλλ᾿ αὐτὸ ποὺ λέω εἶνε καὶ ἐπιστημονικῶς καὶ ἁγιογραφικῶς σωστό, καὶ ἡ καθημερινὴ πεῖρα τὸ ἐπιβεβαιώνει.
Ἦταν λοιπὸν ἁγιασμένος ὁ Ἰωάννης. Εἶχε καλὴ ἀνατροφή. Ἀλλ᾿ ὅταν μεγάλωσε λίγο, δὲν ἔμεινε στὸ σπίτι του. Σηκώθηκε κ᾿ ἔφυγε. Πῆγε κοντὰ στὸν Ἰορδάνη ποταμό, σ᾿ ἕνα μέρος ἔ­ρη­­μο. Κ᾿ ἐκεῖ πῶς ζοῦσε; Σὰν ἄγγελος. Ποιό ἦταν τὸ φαγητό του; Οὖζο καὶ κρασὶ δὲν ἔβαλε ποτέ στὸ στόμα του· ἀλλὰ τί ἔπινε; Νεράκι. Οὔτε ποτήρια εἶχε οὔτε σερβίτσια πολυ­τελείας. Ζοῦσε μιὰ πολὺ ἁπλῆ ζωή. Πήγαινε στὸ ποτάμι καὶ μὲ τὶς χοῦφτες του ἔπινε νερό, σὰν τὸ πουλάκι.
Καὶ τὸ φαγητό του τί ἦταν; Δὲν ἦταν κρέατα καὶ ψάρια καὶ ἄλλα ἀ­κριβά, ποὺ θέλουμε ἐμεῖς ποὺ ζοῦμε στὶς πολιτεῖες, οἱ ἄνθρωποι τῆς καλοπεράσεως. Τὸ φαγητό του ἦταν «ἀκρί­δες καὶ μέλι ἄγριον» (Μᾶρκ. 1,6). Ποιές εἶνε οἱ «ἀκρίδες»; Αὐτὲς ποὺ πετοῦν στὰ χωράφια. Μὴ σᾶς φανῇ παράξενο. Καὶ σήμερα οἱ βεδουΐνοι ποὺ ζοῦν στὰ μέρη ἐκεῖνα, ὅπως ἐδῶ παίρνουν τὶς πιπεριὲς καὶ τὶς ξεραίνουν, ἔτσι αὐ­τοὶ παίρνουν τὶς ἀκρίδες, τὶς ξεραίνουν καὶ τὶς τρῶνε. Εἶνε μιὰ τροφὴ τῶν φτω­χῶν ἀν­θρώπων.
Ἔτρωγε λοιπὸν ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριο. Καὶ τὸ ροῦχο του ποιό ἦταν; Φοροῦσε μεταξωτά, σὰν αὐτὰ ποὺ φορᾶμε ἐμεῖς οἱ παπᾶδες καὶ οἱ δεσποτάδες καὶ οἱ πλούσιες κοκῶνες; Ὄχι. Ἦταν πολὺ φτωχὸ τὸ ροῦχο του· μιὰ προβειὰ ἦταν φτειαγμένη ἀπὸ τρίχες καμήλας.
Καὶ τὸ στρῶμα του; Εἶχε τέτοια κρεβάτια πολυτελείας, σὰν αὐτὰ ποὺ θέλουμε ἐμεῖς νὰ ξαπλώνουμε τὰ ἄθλια κορμιά μας καὶ ν᾿ ἀναπαυώμαστε; Ὄχι. Δὲν εἶχε σουμιέ. Εἶχε κάνει στρῶμα ἀπὸ τὶς καλαμιὲς τοῦ Ἰορδάνου. Πάνω στὰ καλάμια κοιμόταν.
Καὶ σπίτι; Δὲν εἶχε σὰν τὰ δικά μας πλουσιόσπιτα· ὄχι δά. Σπίτι του ἦταν οἱ σπηλιές καὶ οἱ κουφάλες τῶν δέντρων, καὶ συντροφιά του εἶχε τὰ ἄγρια θηρία.
Ἔτσι ἀσκητικὰ ἔζησε ὁ Ἰωάννης. Ἦταν ἅ­γιος ἄνθρωπος. Γι᾿ αὐτὸ ἔτρεχαν ὅλοι στὸν Ἰ­ορδάνη, ἄντρες – γυναῖκες, μικροὶ – μεγάλοι, ἀ­ξιωματικοὶ – στρατιῶτες, πλούσιοι – φτωχοί. Ὅπως ὁ μαγνήτης τραβάει τὸ σίδερο, ἔτσι πή­γαιναν ὅλοι κοντὰ στὸν Ἰωάννη τὸ Βαπτιστή.

* * *

Καὶ τί τοὺς ἔλεγε, ποιό ἦταν τὸ κήρυγμά του; Ἀνοῖξτε τ᾿ αὐτιά σας νὰ τ᾿ ἀκούσετε. Ἦ­ταν μία λέξι. Ὅπως ἔχεις κλειδὶ κι ἀνοίγεις τὸ σπίτι, ἔτσι καὶ ἡ λέξι αὐτὴ εἶνε τὸ κλειδὶ τῆς σωτηρίας. Μιὰ λέξι, ποὺ ἂν τὴν ἐφαρμόζαμε ἡ ζωή μας θὰ ἄλλαζε τελείως.
Τώρα δὲν τὴν ἐφαρμόζουμε καὶ ὁ κόσμος εἶνε ζούγκλα. Προτιμότερο νὰ ζῇς στὴν ἔρημο μαζὶ μὲ τὰ ἄγρια θηρία, παρὰ μέσα σὲ μιὰ τέτοια κοινωνία. Ἦρθε κάποτε ἕνας ἄν­τρας καὶ μοῦ λέει· «Ὅλα τὰ πῆρα· τηλεόρασι, ῥαδιόφωνο, ἔπιπλα πολυτελείας… Ἀλλὰ κάθε βράδυ, ὅταν πάω στὸ σπίτι, τρέμω. Προτιμό­τερο νὰ εἶμαι ἔξω στὸ κρύο, παρὰ νὰ κατοι­κῶ μὲ μιὰ τέτοια γυναῖκα…». Καὶ ἡ γυναίκα ὅμως προτιμότερο νὰ κατοικῇ ἔξω στὰ χιόνια, παρὰ μὲ ἕναν ἄντρα βάναυσο, μέθυσο, βλάσφημο, αἰ­σχρολόγο… Νά, λοιπόν, ποὺ ἡ κοινωνία μας ἔ­γινε ζούγ­­κλα. Καὶ ὅμως ἡ ζούγκλα αὐτὴ μποροῦσε νὰ γίνῃ παράδεισος· νὰ εἶνε εὐλογημένα τὰ σπίτια, εὐλογημένα τὰ χωριά, εὐλογημένη ἡ πατρίδα μας. Πῶς;
Μὲ μιὰ λέξι, ποὺ ἐκήρυττε ὁ Ἰωάννης. Ποιά λέξι; «Μετανοεῖτε» (Ματθ. 3,2). Μὰ τί θὰ πῇ «μετανοεῖτε»; Ν᾿ ἀλλάξουμε μυαλό, ν᾿ ἀλλάξουμε γνώμη. Δηλαδή, ν᾿ ἀφήσουμε τὴν κλεψιά, τὴν ἀ­τιμία, τὴν ἀδικία, τὴ βλασφημία, τὴν πορνεία, τὴ μοιχεία, ὅλο τὸ κακό· νὰ τὸ διώξουμε ἀπὸ πάνω μας. Καὶ τότε ἀμέσως ἀλλάζει ἡ κοινωνία, ἀλλάζει ὁ κόσμος.
«Μετανοεῖτε»! Πήγαιναν κοντά του πλούσιοι. Τοὺς κολάκευε ὁ Ἰωάννης; Ὄχι. –Θὰ κολαστῆτε! τοὺς ἔλεγε. –Τί πρέπει νὰ κάνουμε γιὰ νὰ σωθοῦμε; –Τί νὰ κάνετε; Ὅσα εἶνε κλεμμένα, αὐτὲς τὶς περιουσίες ποὺ φτειάσατε, νὰ τὶς δώσετε πίσω…
Βλέπετε τὸ Εὐαγγέλιο; Γι᾿ αὐτὸ δὲν περιμέναμε νὰ ἔρθῃ ὁ σοσιαλισμὸς καὶ ὁ κομμουνισμὸς νὰ μᾶς τὰ πῇ· τὰ λέει τὸ Εὐαγγέλιο. Ἡ μεγαλύτερη ἐπανάστασι εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ λέει· Ὄχι μόνο νὰ ἐπιστρέψῃς τὰ κλεμμένα, ἀλλὰ νὰ δώσῃς καὶ ἐλεημοσύνη ἀπ᾿ τὰ δικά σου. Ἔχεις δυὸ ψωμιά; δῶσε τὸ ἕνα. Ἔ­χεις δυὸ ζευγάρια παπούτσια; δῶσε τὸ ἕνα.… Αὐτὰ λέει στὸ Εὐαγγέλιο ὁ Ἰωάννης. Ἂν ζοῦσε στὴν ἐποχή μας, θὰ τὸν ἔκλειναν στὴ φυλακὴ μὲ τὸ αἰτιολογικὸ ὅτι θέλει ν᾿ ἀνατρέ­ψῃ τὸ καθεστώς. Αὐτὰ ἔλεγε γιὰ τοὺς πλουσίους.
Ὅταν κατόπιν ἔρχονταν στρατιωτικοὶ τί τοὺς ἔλεγε; – Ἀλλοίμονό σας! Ἂν τὸ σπαθὶ τό ᾿χετε γιὰ νὰ ἐπιβάλλετε τὸ ἄδικο, θὰ κολαστῆ­τε. Τὸ σπαθὶ εἶνε γιὰ νὰ ὑπερασπίζῃς τὸ δί­καιο, τὸ καλὸ τῆς ἀνθρωπότητος…
Μετὰ ἔρχονταν φτωχοί, ἔρχονταν γυναῖκες καὶ παιδιά. Στὰ παιδιὰ ἔλεγε· Ν᾿ ἀκοῦτε τοὺς γονεῖς σας. Στὶς γυναῖκες· Νὰ σέβεστε τοὺς ἄντρες σας. Στοὺς ἄντρες· Ν᾿ ἀγαπᾶτε τὶς γυναῖκες σας. Καὶ ἂν πήγαιναν σημερινοὶ παπᾶ­δες καὶ δεσποτάδες, θὰ τοὺς ἔλεγε· Προσέξτε· θὰ κολαστῆτε, ἂν ἀγαπᾶτε τὰ λεφτά!…
Ἔλεγε ἀκόμα σὲ ὅλους· Ἑτοιμαστῆτε, για­τὶ ἔρχεται ὁ Χριστός. Ἐγὼ δὲν εἶμαι τίποτα μπρο­στά του. Εἶμαι ἕνα ἄχυρο, ἕνα μηδέν. Δὲν εἶ­μαι ἄξιος νὰ σκύψω νὰ λύσω τὰ κορδόνια ἀπὸ τὰ πόδια του. Αὐτὸς εἶνε πολὺ μεγάλος, εἶνε Θεός, κ᾿ ἐγὼ εἶμαι πολὺ μικρός.
Τέλος τί ἔλεγε; Φωτιὰ καὶ τσεκούρι! «Πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται» (Ματθ. 3,10). Ὅποιος ἄνθρωπος, ὅποια κοινωνία, ὅποιο ἔθνος κάνει ἀτιμίες, θὰ πέσῃ φωτιὰ καὶ τσεκούρι. Τὸ δέντρο τὸ ἄχρηστο ὁ γεωργὸς τὸ κόβει καὶ τὸ ῥίχνει στὸ φοῦρνο. Εἶνε αὐτὸ παγκόσμιος βιολογικός, ἠθικὸς καὶ θρησκευτικὸς νόμος. Αἰώνια λόγια. Γι᾿ αὐτὸ «Μετανοεῖτε».

* * *

Ἄχ νὰ ἐρχόταν πάλι ὁ Ἰωάννης! Καὶ ὅπως τότε στάθηκε στὶς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνου, νὰ στεκόταν τώρα δίπλα στὸν Ἁλιάκμονα, στὸν Ἀξιό, στὸ Δούναβι, στὸ Σηκουάνα, σὲ ὅλους τοὺς ποταμοὺς τῆς γῆς, καὶ νά ᾿λεγε στὸν κόσμο· Μετανοεῖτε πράσινοι, κόκκινοι, μαῦροι, λευκοί, ἄνθρωποι ὅλων τῶν χρωμάτων!
Ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη μετανοίας. Ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Νικολάου Ἀμμοχωρίου – Φλωρίνης τὴν 5-1-1975.

Πηγή