Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας: Προτιμῶ χίλιες φορές νά μέ λέγουν «ἀντιπαπικό»…

ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ

ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ!

Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας, συνεχίζει (ὅπως ὅλοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές) νὰ παίζουν μὲ τὴν Πίστη καὶ τὶς ψυχὲς τῶν ποιμαινομένων. Καταγγέλλουν τὶς ἄλλες αἱρέσεις: Καταγγέλλουν τὸν Παπισμό (αἵρεση ποὺ ἔχει καταδικασθεῖ ἀπὸ Οἰκουμ. Συνόδους) καὶ δὲν κοινωνοῦν μὲ τοὺς Παπικούς·  καταγγέλλουν τὸν Χιλιασμό (αἵρεση ποὺ δὲν ἔχει καταδικασθεῖ ἀπὸ ἐπίσημες Συνόδους) καὶ φυσικὰ δὲν ἔχουν καμία κοινωνία μαζί του· ἀλλὰ κάνουν μία ἐξαίρεση: κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές! Γιατὶ ἡ καταγγελία καὶ ἡ μὴ κοινωνία μετὰ τῶν ἄλλων αἱρέσεων δὲν τοὺς κοστίζει, ἀντίθετα, τοὺς παρουσιάζει στὰ μάτια τῶν πιστῶν ὡς ἀκραιφνεῖς ὀρθόδοξους! Ὅμως, ἡ ὀνομαστικὴ καταγγελία τῶν ἡγετῶν τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ ἡ ἀπομάκρυνση ἀπ’ αὐτούς, τοὺς βάζει σὲ περιπέτειες νὰ χάσουν τὸ θρόνο τους, τὴν κοινωνικὴ ἐκτίμηση ἢ τὶς θέσεις τους!

Ἔτσι, βρίσκουν ἐπιχειρήματα καὶ βάζουν παραπετάσματα ποὺ κρύβει ἀπὸ τὰ μάτια τῶν πιστῶν —καὶ ἀπὸ τὰ μάτια τους— τὸν αἱρετικὸ λύκο τοῦ Φαναρίου (ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, τοῦ ὁποίου οἱ στίχοι ταιριάζουν ἀπολύτως στὴν περίπτωσή τους!).

Τὸ κώδιον πάρελθε, τὸν λύκον βλέπε.

Μὴ τοῖς λόγοις με πεῖθε, τοῖς δὲ πράγμασι.

Μισῶ διδάγμαθ΄, οἷς ἐνάντιος βίος.

Τὰ χρώματ’ αἰνῶν τοῦ τάφου, βδελύττομαι·

Τὴν ἔνδον ὁδμὴν τῶν σεσηπότων μελῶν.

Πῶς ταῦτα; Καὶ τί ταῦτα; Πῶς λόγους ἀεὶ

Κινῶν ἀμείνους, οὐχὶ καὶ νῦν εὐστομεῖς;

                (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)

Μᾶς «πείθουν» λοιπόν, μὲ τὰ λόγια» (ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος) ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς εἶναι ὄχι ἁπλῶς αἱρετικοί (ὅπως οἱ Χιλιαστές),  ἀλλὰ παναιρετικοί! Ἀλλὰ στὰ πράγματα, στὴν καθημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ζωή, κοινωνοῦν καὶ συλλειτουργοῦν μὲ τοὺς ἐγκάθετους τοῦ Φαναρίου στὴν Ἑλλάδα, προσκαλοῦν τὸν αἱρετικὸ λύκο στὴν Μητρόπολή τους (ὅπως καλή ὥρα, ἔκανε ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος) καὶ τὸν ὑποδέχονται θριαμβευτικά! Δὲν βλέπουν, δὲν ὀσφρίζονται τὴν κακόδοξη ὀσμή, τὴν δυσωδία ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὰ αἱρετικὰ μνήματα καὶ καταπνίγει τὸ ποίμνιό τους!

Δηλαδή, τελικά, οἱ ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ Ποιμένες, ἀδιαφοροῦν ποὺ ἑκατομμύρια πιστῶν καταβροχθίζει ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Δὲν τοὺς νοιάζει (ὄχι ἐν τοῖς λόγοις, ἀλλ’ ἐν τοῖς πράγμασι) ἡ ἀλλοίωση τοῦ φρονήματος τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας μας (ποὺ συντελεῖται ἐπὶ δεκαετίες), γι’ αὐτὸ συμπεριφέρονται πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ὡς πρὸς ὀρθόδοξους Ποιμένες, παραπλανῶντες ἔτσι τὸ Ποίμνιο! Ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ συλλογίζονται καὶ λένε: Ὅταν θὰ ἔρθει ἡ Ἕνωση, τὸ «κοινὸ ποτήριο», τότε ἐμεῖς θὰ ἔχουμε τὴν δύναμη νὰ ἀπομακρυνθοῦμε!

Δὲν διερωτῶνται: Πόσοι Ὀρθόδοξοι θὰ ἔχουν μείνει ἕως τότε; Καὶ πόσοι ἀπὸ αὐτοὺς θὰ ἔχουν τὴν δύναμη νὰ μὴν κάνουν ὑπακοὴ στοὺς ποιμένες ἐκείνους ποὺ θὰ βροῦν δικαιολογίες νὰ συμβαδίσουν "διακριτια" μὲ τὴν αἵρεση! Αὐτοὶ τόσα χρόνια δὲν συμβουλεύουν καὶ ἐθίζουν τοὺς πιστοὺς στὴν κακὴ ὑπακοὴ καὶ στοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους; Πόσοι ἀπὸ τοὺς καλοὺς Ἐπισκόπους καὶ τοὺς ἄλλους πνευματικούς, συμπαραστάθηκαν σὲ ὅσους διώχτηκαν καὶ ἀφορίστηκαν ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές;

Δὲν δίδασκαν μάταια οἱ Ἅγιοι Πατέρες τὴν Διακοπὴ μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν. Γνώριζαν καὶ τὸ ἔχουν ἀφήσει παρακαταθήκη σὲ μᾶς, ὅτι ἡ Διακοπὴ μνημοσύνου εἶναι μιὰ βόμβα στὰ σαθρὰ θεμέλια τῶν αἱρετικῶν. Βόμβα ποὺ κοστίζει τὴν δίωξη ὅσων τὴν τοποθετήσουν, ἀλλὰ καθυστερεῖ τὴν ἐξάπλωση τῆς αἱρέσεως καὶ ἐάν, καὶ ὅταν θέλει ὁ Θεὸς γκρεμίζει κάθε αἵρεση!
Κι ὅμως, οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ποιμένες, κάνουν ὅ,τι μποροῦν γιὰ νὰ μὴ ἐκραγοῦν τέτοιες βόμβες, ἢ βοηθοῦν μὲ τὴ στάση τους στὴν διόρθωση, ὅσων ζημιῶν ἔχουν προκληθεῖ!

         

Πηγή: "Ἀκτίνες"

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, 10 Αὐγούστου 2015

EΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ

ΠΕΡΙ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΠΙΚΩΝ ΚΗΡΥΓΜΑΤΩΝ ΜΟΥ

Ἀγαπητοί μου

Συμπρεσβύτεροι ἀδελφοί,

1. Τώρα τό θέρος ἰδιαίτερα ἔρχονται στά ὡραῖα μας χωριά οἱ αἱρετικοί καί μάλιστα οἱ χιλιαστές, γιά νά σπείρουν τό δηλητήριο τῆς πλάνης τους. Σεῖς πρέπει νά εἶστε οἱ φρουροί τῆς ποίμνης σας καί νά τήν διαφυλάττετε ἀπό τούς ἐχθρούς τῆς πίστης μας.

Στήν παροῦσα μου ἐγκύκλιο θέλω νά σᾶς γράψω κάτι πού τό θεωρῶ σοβαρό: Πρό ὀλίγων ἐτῶν,

Έτσι γινόμαστε Ναός του Θεού, Μ. Βασίλειος

Προσευχές πάλι, οι οποίες διαδέχονται την ανάγνωση, βρίσκουν την ψυχή πιο νεαρή και πιο ακμαία, αφού έχει συγκινηθεί από τον πόθο προς τον Θεό (που προκάλεσε η ανάγνωση). Καλή δε προσευχή είναι εκείνη που προκαλεί μέσα στην ψυχή, σαφή την έννοια του Θεού. Και αυτό είναι ενοίκηση του Θεού, το να έχει κανείς εγκατεστημένο μέσα του το Θεό με τη μνήμη. Έτσι γινόμαστε ναός του Θεού, όταν δεν διακόπτεται η συνέχεια αυτής της μνήμης από γήινες φροντίδες, όταν δεν ταράσσεται ο νους από απροσδόκητα πάθη, αλλά αποφεύγοντάς τα όλα ο φιλόθεος αναχωρεί στο Θεό, και εκδιώκοντας ό,τι μας προσκαλεί στην κακία, ενδιατρίβει στις ασχολίες που οδηγούν στην αρετή.

-Πώς κατορθώνει κανείς την συγκέντρωση στην προσευχή;

Εάν μέσα του βεβαιωθεί ότι μπροστά του είναι ο Θεός. Διότι εάν κάποιος που βλέπει έναν άρχοντα ή προϊστάμενο και συζητεί μαζί του έχει το βλέμμα προσηλωμένο σ’ αυτόν, πόσο μάλλον αυτός που προσεύχεται στο Θεό θα έχει το νου προσηλωμένο σ’ Αυτόν που ελέγχει καρδίες και νεφρούς -«ετάζων καρδίας και νεφρούς ό Θεός» (Ψαλμ. 10)- εφαρμόζοντας αυτό που λέγει η Γραφή: «…και τα χέρια που υψώνουν στον ουρανό να είναι καθαρά, χωρίς οργή και εριστικότητα» (Α΄ Τιμόθ. 2, 8),

Όταν ο Κύριος είπε στην προσευχή του: «Πάτερα μου, αν είναι  δυνατόν, ας μην πιω αυτό το

ΜΕΘΕΞΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Νικολάου Πανταζή, θεολόγου

ΜΕΘΕΞΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μετα-μορφή, μεταλλαγή-αλλαγή της μορφής, μεταστροφή και… επιστροφή!

Αυτή η αλλαγή, αγαπητοί μου Ορθόδοξοι Πιστοί, δεν έχει μόνο την γενική έννοια της αλλαγής κάποιου σε κάτι διαφορετικό από αυτό που συνήθως είναι, μα εμπεριέχει βεβαιότατα και ενέχει κυριότατα την ειδική έννοια της επιστροφής κάποιου σε αυτό που είναι πάντοτε!

Στην περίπτωση της Μεταμορφώσεως του Χριστού, δεν έχουμε κάποια αλλαγή του Χριστού σε κάτι άλλο που δεν είναι, αλλά αυτόματη επιστροφή σε αυτό που είναι πάντα! Φως Αληθινό! Φως Αΐδιον και Θεϊκό! Φως Δημιουργικό και Ζωοποιό! Φως αλλοιωτικό και θαυματουργικό!

Δηλαδή, στην Μεταμόρφωση:

– έχουμε φανέρωση μιας διαχρονικής φυσιολογικής καταστάσεως και όχι εκτάκτου, υπερβατικής “μετατροπής”

– έχουμε αποκάλυψη διότι πρόκειται για φανέρωση κοινού μυστικού της Θεότητος

– έχουμε Επιφάνεια και Θεοφάνεια, διότι ακούγεται και η Φωνή του Πατρός

– έχουμε μερική, σχετική και “δειγματοληπτική” εκπλήρωση του όρου «οψόμεθα Αυτόν καθώς εστί!» (Α΄ Ιωάν. 3, 2).

Ας δούμε καλύτερα και βαθύτερα την Ευαγγελική διήγηση της Μεταμορφώσεως (Ματθ. 17 1-9). Εκεί επί τούτου ο Λόγος λέγει: «ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν». Αυτό το «κατ’