ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ [:Β΄Κορ. 9, 6-15]

    «Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει (:Και πρέπει να γνωρίζετε και αυτό, ότι εκείνος που στο χωράφι του σπέρνει με τσιγκουνιά λιγοστό σπόρο, θα θερίσει και λίγο σιτάρι, ενώ εκείνος που σπέρνει άφθονο σπόρο, άφθονα και θα θερίσει)» [Β΄Κορ. 9,6].

    […] Ο απόστολος Παύλος, μιλώντας στο σημείο αυτό για τους καρπούς της ελεημοσύνης δεν χρησιμοποίησε για εκείνον που διστάζει να δώσει απλόχερα σε όσους έχουν ανάγκη, τη φράση «εκείνος που με μικροπρέπεια σπέρνει στο χωράφι του λιγοστό σπόρο», αλλά χρησιμοποίησε εντονότερη και ηχηρότερη έκφραση, αναφέροντας τη φράση «εκείνος που με τσιγκουνιά σπέρνει στο χωράφι του λιγοστό σπόρο». Και ονόμασε «σπόρο» την πράξη της ελεημοσύνης, για να πάει αμέσως ο νους σου στην ανταπόδοση και αφού κατανοήσεις το ποια είναι η συγκομιδή, θα μάθεις ότι παίρνεις περισσότερα από όσα δίνεις. Γι’ αυτό δεν είπε «εκείνος που δίνει», αλλά «εκείνος που σπέρνει» και δεν είπε «εσείς αν σπείρετε», αλλά χρησιμοποιεί λόγο που αναφέρεται σε όλους γενικά που «σπέρνουν» με αυτόν τον τρόπο. Και δεν είπε  ότι θα λάβει «με αφθονία», αλλά «σαν ευλογία» που είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό.

Αδίστακτοι άνθρωποι! Παίζουν με το Θεό!

 Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΕΓΡΑΨΕ ...ΙΣΤΟΡΙΑ!!! 

ΜΝΗΜΟΝΕΥΤΗΚΕ

Ο  ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ  ΚΙΕΒΟΥ

 

Νηχθημερόν

Η Εκκλησία της Ελλάδος συντελεί ώστε να γραφτεί σήμερα νέα χρυσή σελίδα στην Εκκλησιαστική Ιστορία: ΜΝΗΜΟΝΕΥΤΗΚΕ ο ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΚΙΕΒΟΥ, παρόντος του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄ στην υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο Α΄ Ευχαριστιακή Σύναξη, στον Ναό της Αχειροποιήτου της Θεσσαλονίκης. 

«Μόνον μη εξαπατηθήτε ταις ψευδολογίαις αυτών επαγγελομένων ορθότητα πίστεως»

(Μ. Βασίλειος – Επιστολή 240 – Προς Πρεσβυτέρους Νικοπόλεως)

 ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

Για την επιστολή 240, διαβάζουμε:

«Εγράφη την άνοιξιν του 375. Ο Βασίλειος επληροφορήθη ότι μερικοί από τους κληρικούς της Νικοπόλεως, λόγω του ότι οι ναοί των είχαν καταληφθεί από τον φιλαρειανόν επίσκοπον Φρόντωνα και λόγω του διωγμού, είχαν προσχωρήσει εις αυτόν ή ήσαν έτοιμοι να προσχωρήσουν. Η επιστολή έχει σκοπόν να συγκρατήση τα πράγματα. Η επιστολή εστάλη προφανώς εις τον επίσκοπον Ευφρόνιον». (Μ. Βασιλείου Έργα, Τόμος 3, Ε.Π.Ε.).

Ο Μ. Βασίλειος γράφει, σχετικά: «Μόνον μη εξαπατηθήτε ταις ψευδολογίαις αυτών επαγγελομένων ορθότητα πίστεως. Χριστέμποροι γαρ οι τοιούτοι και ου Χριστιανοί, το αεί αυτοίς κατά τον βίον τούτον λυσιτελούν του κατ’ αλήθειαν ζην προτιμώντες. Ότεενόμισανκτάσθαι την κενήνταύτην αρχήν, προσέθεντο τοις εχθροίς του Χριστού· ότε είδον τους λαούς αγριαίνοντας, σχηματίζονται πάλιν την ορθότητα. Ουκ οίδα επίσκοπον μηδέ αριθμήσαιμι εν ιερεύσι Χριστού τον παρά των βεβήλων επί καταλύσει της πίστεως εις προστασίαν προβεβλημένον».

Μετάφραση: Μόνον να μη εξαπατηθήτε από τας ψευδολογίας των, όταν επαγγέλλωνται την ορθότητα πίστεως. Τέτοιοι άνθρωποι είναι Χριστέμποροι και όχι Χριστιανοί, καθ’ όσον προτιμούν πάντοτε εκείνο που τους ωφελεί εις τον παρόντα βίον από την ζωήν της αληθείας. Όταν ενόμισαν ότι απέκτησαν αυτήν την ματαίαν εξουσίαν, προσετέθησαν εις τους εχθρούς του Χριστού· όταν είδαν να αγριεύουν οι λαοί (ως αντιδρώντες!) πάλιν συμμορφώνονται προς την ορθότητα (της πίστεως). Δεν αναγνωρίζω ως επίσκοπον ούτε θα συγκαταριθμήσω μεταξύ των ιερέων του Χριστού αυτόν που προεβλήθη εις την αρχήν από τα βέβηλα χέρια προς κατάλυσιν της πίστεως» (Τόμος 3 – Ε.Π.Ε. – Προς Πρεσβυτέρους Νικοπόλεως).

Σήμερα, μπορεί να προχωρήσει κανείς σε πολυάριθμες αντιπαραβολές – παραλληλισμούς, χωρίς κίνδυνο αστοχίας.

Τι, άραγε, σημαίνουν τα σύγχρονα εκκλησιαστικά γεγονότα, όπως η «σύνοδος» της Κρήτης και το «Ουκρανικό σχίσμα», που τα αντιλαμβάνεται στην πολυμορφία τους κάθε τόσο η Ορθόδοξη συνείδηση – ευαισθησία;

Δεν αποτελούν μία νέα «ορθότητα» πίστεως;