Καμιὰ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς.
Η κοινωνία
μαζί τους μολύνει και οδηγεί στον βόρβορο της κολάσεως!
Χρέος τοῦ πιστοῦ ὄχι ἡ ἀδιαφορία, ἀλλὰ ἡ διαφύλαξη τῆς Πίστεως!
Ἀπόσπασμα ἐπιστολῆς τοῦ Πάπα Ὁρσμίδα, ποὺ διαβάστηκε
στὴν ἐνδημοῦσα σύνοδο τῆς Κων/λεως τοῦ 536
Στὴν ἐνδημοῦσα ἐν Κων/πόλει Σύνοδο τοῦ
536, ποὺ ἀσχολήθηκε μὲ μονοφυστικὲς αἱρέσεις, ὑπάρχει καὶ μιὰ θαυμασία ἐπιστολὴ
τοῦ ὀρθόδοξου Ἐπίσκοπου Ὁρσμίδου
(Πάπα Ρώμης), ποὺ προσφέρει πολλὰ στοὺς ἀγωνιζομένους χριστιανοὺς τῶν ἡμερῶν μας ἐναντίον τῆς
παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Πολλὰ λέγει ἐκεῖ ὁ Ἐπίσκοπος γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση
τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, γιὰ τὸν μολυσμὸ
ἐκ τῆς αἱρέσεως, ἀλλ’ ὄχι γιὰ ἀκυρότητα μυστηρίων. (Τοῦτο θὰ παρατηρήσατε ὅτι
συμβαίνει σὲ ὅλες τὶς τελευταῖες σχετικὲς δημοσιεύσεις ποὺ κάναμε
παρουσιάζοντας κείμενα Ἁγίων καὶ Συνόδων).
Παρουσιάζουμε τὸ τμῆμα τῆς ἐπιστολῆς ποὺ
ἀποδώσαμε νοηματικά.
Ὁ Ὁρσμίδας,
ἐπίσκοπος τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης, πρὸς τοὺς διακόνους καὶ ἀρχιμανδρίτες τοὺς εὑρισκομένους
στὴν Δευτέρα Συρία, καὶ στοὺς λοιποὺς ὀρθοδόξους ποὺ ζοῦν σὲ οἱοδήποτε μέρος τῆς
Ἀνατολῆς καὶ παραμένουν σὲ κοινωνία πίστεως μετὰ τὴς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης.
Ἀφοῦ ἀναγνώσαμε
τὶς ἐπιστολὲς τῆς ἀγάπης σας, διὰ τῶν ὁποίων μᾶς ἔγινε γνωστὴ ἡ ἀφροσύνη τῶν ἐχθρῶν
τοῦ Θεοῦ καί, ἐπίσης, ἔγινε φανερὴ τῶν ἀπίστων ἡ ἐπίμονη μανία, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ
ἐμίσησαν τὸν Κύριο ἔχοντας τὸ πνεῦμα τῆς κακίας μέσα τους, διώκουν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας
μὲ ἀσέβεια, δοξολόγησα τὸν Κύριο ποὺ φυλάττει τὴν πίστη τῶν δικῶν του στρατιωτῶν,
ποὺ ζοῦν ἀνάμεσα στοὺς ἐχθρούς Του αἱρετικοὺς καὶ ἀπίστους.
Διότι, ὅπως
πρέπει ἐμεῖς νὰ διαφυλάττουμε σταθερὰ καὶ ἀδιαπραγμάτευτα τὰ δόγματα τῆς
πίστεως, ἔτσι δὲν ἁρμόζει νὰ ἀμφιβάλλουμε ὅτι ὁ Θεὸς κατευθύνει καὶ κρίνει τὰ
πράγματα σύμφωνα μὲ τὶς ἄγνωστες σὲ μᾶς βουλὲς τῆς θείας δικαιοσύνης Του.
Δὲν εἶναι
νέα, ἀδελφοί μου, αὐτὴ ἡ στάση καὶ ὁ κόπος ποὺ ἀναλαμβάνουν οἱ Χριστιανοὶ ὡς
μέλη τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ διαφυλάξουν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη. Ὅμως αὐτά (τὰ πράγματα)
ποὺ θὰ νόμιζαν κάποιοι ὅτι μᾶς ταπεινώνουν, δι’ αὐτῶν ὁ Κύριος μᾶς ὑψώνει, καὶ
δι’ αὐτῶν ποὺ φαίνεται ὅτι πτωχεύει ὁ πιστός, δι’ αὐτῶν πλουτίζεται πνευματικά.
Ἀπὸ πεῖρα οἱ πιστοὶ