Κυριακή Β΄Λουκά - Ομιλία π. Ευθυμίου Τρικαμηνά στο Ευαγγέλιο - Σταγιάτες

Η τέλεια αγάπη (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Κυριακή Β΄ Λουκά

(Λουκ. στ΄ 31-36)

      Όταν οι άνθρωποι έχουν παντοτινή επίγνωση της φιλανθρωπίας του Θεού προς αυτούς, θα είναι φιλάνθρωποι κι ο ένας προς τον άλλον. Δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο που να κάνει τους ανθρώπους άσπλαχνους προς τους άλλους, όσο η πεποίθηση πως κανένας δε θέλει να δώσει και στους ίδιους. Κανένας; Και πού είναι ο Θεός τότε; Δε μας αποζημιώνει κάθε μέρα και κάθε νύχτα ο Θεός με την ευσπλαχνία Του, σε αντίθεση μ’ εμάς που είμαστε άσπλαχνοι; Δεν είναι πιο σπουδαίο για μας να μας ευεργετήσει ο Βασιλιάς στην αυλή Του με την ευσπλαχνία Του, αντί να μας ευεργετούν οι δούλοι Του; Τί μας ωφελεί αν μας ευεργετούν όλοι οι δούλοι Του, αλλά ο Βασιλιάς είναι συγκρατημένος απέναντι μας;

Οι άνθρωποι γίνονται ανελεήμονες όταν περιμένουν από τους άλλους να τους ελεήσουν, ενώ οι άλλοι περιμένουν το ίδιο απ’ αυτούς. Σ’ αυτήν την αμοιβαία αναμονή, στο να περιμένει δηλαδή ο ένας από τον άλλον να τον ελεήσει, όλοι οι άνθρωποι, σαν ένας γενικός κανόνας, γίνονται άσπλαχνοι κι ανελεήμονες. Η ελεημοσύνη όμως δεν είναι παθητική αρετή, αλλά ενεργητική. Πώς θα γνώριζαν οι άνθρωποι τη φιλανθρωπία, αν ο Θεός δεν την είχε πρώτος ασκήσει σ’ αυτούς; Η φιλανθρωπία του Θεού απαιτεί τη φιλανθρωπία των ανθρώπων. Αν ο Θεός δεν είχε πρώτος δείξει τη φιλανθρωπία Του, ο κόσμος δε θα ήξερε τι ήταν.

Εκείνος που κατανοεί πως η φιλανθρωπία είναι ενεργητική αρετή κι όχι παθητική, κι αρχίσει να την εφαρμόζει μ’ αυτόν τον τρόπο, σύντομα θα διαπιστώσει πως ο ουρανός κι η γη αποκαλύπτονται μπροστά του με νέα χρώματα. Σύντομα θα κατανοήσει τόσο του Θεού τη φιλανθρωπία όσο και του ανθρώπου.

Η φιλανθρωπία είναι όπως η θραύση πέτρας με πέτρα, που πάντα παράγει σπινθήρα. Αυτός που παράγει το σπινθήρα αυτόν κι ο άλλος που τον δέχεται, νιώθουν κι οι δυο τους την παρουσία του Θεού. Τη στιγμή εκείνη νιώθουν το χέρι του Θεού να θωπεύει τις καρδιές τους. Γι’ αυτό είπε ο Κύριος: «Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται» (Ματθ. ε΄ 7).

Η ευσπλαχνία είναι ανώτερη από τη συμπόνια, που οι ινδουιστές θεωρούν ως τη μεγαλύτερη αρετή. Ο άνθρωπος

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος συμφύρεται ευκαίρως-ακαίρως με τους Οικουμενιστές!

.

Επικίνδυνη αφέλεια

ή καταδολίευση της αλήθειας;

katanixis.gr: Μετά "βαΐων και κλάδων" ανακοινώνεται σε ολόκληρο το διαδίκτυο πως ο Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής Νέου ψυχικού υποδέχεται την τίμια κάρα του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη, διαβάζουμε από το site της ενορίας:  

«"του Αγίου Σιλουανού της Οικουμένης" από την Ρωσική Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, η οποία Κάρα για πρώτη φορά "εξέρχεται" του Αγίου Όρους. Ενός Αγίου που είναι ελάχιστα γνωστός στη χώρα μας και του οποίου "η ζωή υπήρξε ακατάληπτη λόγω της απλότητάς της"».

Ακόμα, η έλευση της αγίας κάρας μας δίνει αφορμή τόσο για καθημερινές λατρευτικές ακολουθίες, όσο και για την διεξαγωγή Διεθνούς Θεολογικού Συνεδρίου με αντικείμενο την μελέτη της προσωπικότητας του Αγίου Σιλουανού".

Δημιουργεί αίσθηση η σύνθεση των προσκεκλημένων ομιλητών του συνεδρίου, γιατί αποτελεί μια ανάμειξη ακραιφνών οικουμενιστών και μετριοπαθών αντιοικουμενιστών Αρχιερέων, καθηγητών και επιστημόνων και ο προβληματισμός μας είναι έντονος.

Οι οικουμενιστές πλέον αποδεδειγμένα δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο και μηχανεύονται τρόπους και συστήματα ώστε να πετύχουν την άμβλυνση του Ορθοδόξου αισθητηρίου του πιστού λαού με ένα και μοναδικό σκοπό: την επικράτηση του σατανικού και μασωνοκίνητου Οικουμενισμού της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Εποχής στην Ορθοδοξία.

Θα υπάρξει καταδικαστική ανακοίνωση από το Φανάρι;

Ουκρανία: O μητροπολίτης Oνούφριος απειλείται με θάνατο

 Μετάφραση: Ευάγγελος Νιάνιος

 O μητροπολίτης Oνούφριος, επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας του Πατριαρχείου Μόσχας, εισήλθε στη διαβόητη βάση δεδομένων Mirotvorets, όπως ανακοινώθηκε στον ουκρανικό Τύπο.
  Αυτή η βάση δεδομένων καταγράφει τους "εχθρούς" της μετα-Μαϊντάν "φιλοευρωπαϊκής" Ουκρανίας και ενθαρρύνει την εξάλειψή τους, κάτι που ήδη συνέβη με πολλούς αντιπάλους. Έτσι, λοιπόν, "συστήθηκε" στον Μητροπολίτη να εγκαταλείψει γρήγορα την επικράτεια της Ουκρανίας ...πριν να είναι πολύ αργά. Θεωρείται ως "παράγοντας επιρροής του Πατριαρχείου Μόσχας" και εμποδίζει τη δημιουργία μιας αυτόνομης ουκρανικής εκκλησίας.

Karine Bechet-Golovko

Πηγή: http://www.comite-valmy.org/spip.php?article10441

Πηγή

Η κοσμική «ψυχοθεραπεία» είναι συμβατή μέ τίς αρχές καί τήν ανθρωπολογία της Ορθοδοξίας;

 

Η αφορμή ενα mail: Θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση αναφορικά με το blog σας, το οποίο παρακολουθώ τακτικά και ωφελούμαι από πολλές αναρτήσεις. Διακρίνω με λύπη κάποιες φορές οτι δημοσιεύετε απόψεις ανθρώπων που έχουν επιφανειακά ασχοληθεί με διάφορα θέματα ως να ήταν ειδήμονες. 

Αναφέρομαι π.χ σε σημερινή σας ανάρτηση όπου ο π. Σάββας Αγιορείτης κάνει λόγο για τον τρόπο που η επιστήμη της Ψυχολογίας προσεγγίζει το αίσθημα κατωτερότητας λέγοντας οτι καλλιεργείται ο εγωισμός ως θεραπευτική μέθοδος.

 Έχοντας την επαγγελματική ιδιότητα της Ψυχολόγου, θα σας πω οτι μία τέτοια άποψη είναι αβάσιμη, πρόχειρη και το κυριότερο παραπλανητική. Αν θέλετε να έχετε μία εμπεριστατωμένη άποψη για τέτοια λεπτά θέματα, μπορείτε να ανατρέξετε σε επιστήμονες όπως ο κύριος Καραγιάννης Δημήτρης ο οποίος πέρα από καταρτισμένος επιστήμονας με σημαντικό συγγραφικό έργο, έχει ουσιαστική επαφή και με την Ορθόδοξη πνευματικότητα. 

Αναφέρομαι με ειλικρινή πόνο σε αυτό το θέμα καθώς γνωρίζω ανθρώπους που έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ από διαστρεβλώσεις όπως η παραπάνω με αποτέλεσμα να βαθαίνουν τα αδιέξοδά τους αντί να ωφελούνται. Η ενδυνάμωση του προσώπου δε συνιστά γιγάντωση του εγωισμού του αλλά συνειδητοποίηση οτι μόνο μέσα από την αληθινή κοινωνία των ανθρώπων αποκτούν νόημα οι σχέσεις και η ίδια η ζωή. Σε αυτή την κατεύθυνση στοχεύει και η Ψυχολογία.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία, καλή συνέχεια στο έργο σας

 ΕΙΡΗΝΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ

  
{Η παρακάτω  κουβέντα θα μπορούσε ναναι 
μια πολύ κατατοπιστική απάντηση και για 
την Ειρήνη και για κάθε άλλη ψυχή, ειδικευμένη ή μη , καθώς και ένα εργαλείο
 για να καταλάβουμε και το αγαπητό μας π.Σάββα}

Συνέντευξη στον π. Κων. Στρατηγόπουλο: Ψυχοθεραπεία των Πατέρων της Ανατολής

Η κοσμική «ψυχοθεραπεία» είναι συμβατή 
με τις αρχές και την ανθρωπολογία 
της Ορθοδοξίας; 

Συνέντευξη με τον Δρ. Ζαν Κλοντ Λαρσέ 
στον π. Κων. Στρατηγόπουλο

Συνέντευξη με τον καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Jean Claude Larchet (Ζαν Κλοντ Λαρσέ), ο οποίος έχει διδακτορικό στις ανθρωπιστικές επιστήμες και σπουδές στην ψυχοπαθολογία, στην φιλοσοφία και στους Αγίους Πατέρες της Ανατολής, καθώς επίσης και κλινική εμπειρία σε ψυχιατρικές κλινικές.

Τί είναι η Παλαιά Διαθήκη;

 - π. Δημητρίου Μπόκου

Η ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΟΣΜΟΓΕΝΕΣΗ

Η Παλαιά Διαθήκη, είναι το πρώτο μέρος της Αγίας Γραφής (το άλλο είναι η Καινή Διαθήκη). Αρχίζει με «την Μωσέως κοσμογένεσιν». Ο προφήτης Μωυσής, συγγραφέας των πέντε πρώτων βιβλίων της (της Πεντατεύχου, όπως λέγεται), περιγράφει την αγιογραφική κοσμογονία. Εξιστορεί ότι ο κόσμος όλος ήλθε στην ύπαρξη εκ του μηδενός με τη δημιουργική ενέργεια του Θεού, που εκφράσθηκε διά του παντοδυνάμου του λόγου: «Αυτός είπε και εγενήθησαν, αυτός έδωσε εντολή και εκτίσθησαν». Οι αναφορές της Αγίας Γραφής και της εκκλησιαστικής υμνολογίας στο κοσμογονικό γεγονός είναι πάμπολλες. «Κατ’ αρχάς συ, Κύριε, την γην εθεμελίωσας και έργα των χειρών σου εισίν οι ουρανοί» (Ψαλμ. 101, 26). «Ο κατ' αρχάς τους ουρανούς, παντοδυνάμω σου Λόγω στερεώσας, Κύριε Σωτήρ…». «Ο στερεώσας κατ' αρχάς τους ουρανούς εν συνέσει» κ.λ.π.

Δύο απολύτως σημαντικά στοιχεία προκύπτουν αμέσως από τη διήγηση για την αρχέγονη προέλευση του κόσμου. Το πρώτο είναι ότι ο κόσμος δεν είναι άναρχος. Έχει χρονική αρχή. Δεν προϋπήρχε προαιωνίως. Προήλθε από το μηδέν. Υπήρχε εποχή που ήταν ανύπαρκτος. Ο μόνος άναρχος είναι ο Θεός στην τριαδική του μορφή, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα. Αυτός, με τρόπο ακατάληπτο σε μας, προϋπάρχει από πάντοτε. Δεν υπήρξε στιγμή που ο Θεός δεν υπήρχε. Είναι ο Ων, αυτό είναι το όνομά του που μπορούμε να γνωρίσουμε εμείς, όπως λέγει ο ίδιος στον Μωυσή. Αυτός που πραγματικά και πάντοτε υπάρχει (στα εβραϊκά: Γιαχβέ). «Ο ων και ο ην και ο ερχόμενος».

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι ο κόσμος δεν προέκυψε από μόνος του. Δεν ήρθε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη με δική του

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ:  Σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο, μπορούμε πάντα να βασιζόμαστε σε έναν αμετάβλητο Θεό.

Πηγή 

Άλλο ο σεβασμός στο πρόσωπο και στο έργο του κι άλλο "αγιοποίηση"!

«Άδικα κρίνω τον Τρεμπέλα;»

(Απάντηση σε George Ber

26 Σεπτ. 2018 – 9.50 μ.μ.)

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Αναμφίβολα, οι ερμηνείες του μακαριστού Τρεμπέλα εμπεριέχουν συναρτώμενες απόψεις πολλών θεολόγων–ερευνητών καθώς και Πατέρων της Εκκλησίας.

Η αλληλοεξαρτώμενη επεξεργασία ερμηνευτικών θέσεων, αρνήσεων και συνθέσεων στο έργο του, δημιούργησαν λάθη (ανθρώπινο).

Παράδειγμα 1^ο:  (Εισαγωγή Κ΄ Κεφαλ. Ι. Αποκαλύψεως – Π. Τρεμπέλας)

Περίεργα παιχνίδια!

Ο κανονικός Αρχιεπίσκοπος Ουκρανίας και φίλο-αγιορείτης π. Ονούφριος, στην Μονή Βατοπαιδίου

Συνεργάζεται ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μέ τήν Λέσχη Bilderberg ;

Ἐνῷ κατηγορεῖται ἡ ὁμόδοξη Ρωσσία γιά ... «πολιτικοποίηση τῆς Ἐκκλησίας»!

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ (Ζήση)      Ἐπίκειται, λοιπόν, καθ΄ ὅλες τίς ἐνδείξεις, ἡ εἰδεχθής καί καταστροφική, ὅπως ἔχουμε προείπει[1],ἀπόδοση αὐτοκεφαλίας στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, χάριν τῆς παρούσης δυτικόφιλης καί ἀντιρωσσικῆς Οὐκρανικῆς Κυβερνήσεως. Ἡ πράξη αὐτή, μεταξύ καί ἄλλων, ξεσκεπάζει τό ὄνειδος καί αἶσχος τῆς ἐπ΄ ἐσχάτων ὑποδουλώσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου στίς ἐπιταγές τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν Η.Π.Α. καί τοῦ ΝΑΤΟ, εἰς βάρος τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως καί ὁμονοίας.

"Μη νοούντες μήτε ά λέγουσι μήτε περί τίνων διαβεβαιούνται"!

Καὶ καλὰ ὁ Βαρθολομαῖος!  Ὁ μητροπ. Πατρῶν, ἀφοῦ προλόγισε τὸ βιβλίο περὶ "Πρωτείου" τοῦ "ἀντι-Οἰκουμενιστῆ" π. Ἀναστάσιου Γκοτσόπουλου, τώρα πῆγε νὰ προσκυνήσει Οἰκουμενιστικὰ τὸν "Πρῶτο"!

 Βαρθολομαίος: Υπήρξα στόχος πολλών αλλά έχω ήσυχη τη συνείδησή μου

Δήλωσε σε χαιρετισμό του υποδεχόμενος τον Μητροπολίτη Πατρών και πολυπληθή όμιλο προσκυνητών από την Πρωτεύουσα της Αχαΐας και αναφερόμενος, μεταξύ άλλων, σε όσα γράφονται τις τελευταίες ημέρες, εξ αφορμής του Ουκρανικού.

Στο δικαίωμα και το χρέος του Οικουμενικού Πατριαρχείου να ανακηρύξει Αυτοκέφαλη την Εκκλησία της Ουκρανίας αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποδεχόμενος σήμερα, Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου, στο Φανάρι, τον Μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομο, ο οποίος συνοδεύει πολυμελή όμιλο προσκυνητών από την εκκλησιαστική Επαρχία του.

Σχετικά με τις δηλώσεις του Ρώσου αξιωματούχου για το Άγιον Όρος

Έπειτα από τις δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού της Ρωσίας και επικεφαλής της Ορθόδοξης Αυτοκρατορικής Εταιρείας της Παλαιστίνης, Σεργκέι Στεπάσιν, ότι «Ο Άθως δεν θα έπρεπε να απασχολεί καθόλου την Ελλάδα» και άλλα συναφή, βγήκαν πολλοί και μίλησαν για τους κακούς Ρώσους, τους δήθεν φίλους μας που υποτίθεται ότι θα μας έσωζαν. Άλλοι πάλι άρχισαν να κάνουν τους τζάμπα μάγκες στο διαδίκτυο, του στυλ «θα σας δείξουμε», δίχως να βλέπουν τις εγκάθετες και δουλοπρεπείς «Ελληνικές κυβερνήσεις» που διαδέχονται η μία την άλλη. Μια ζωή ομελέτα δίχως αυγά.

Εμείς οι Έλληνες νομίζουμε ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από εμάς και κάτι μας χρωστάει, δίχως εμείς οι ίδιοι να κάνουμε κάτι για να κερδίσουμε αυτό που νομίζουμε.
Όταν ανεχόμαστε ένα «Οικουμενικό Πατριαρχείο» που αλλοιώνει την Πίστη μας και επιβουλεύεται τα εθνικά μας συμφέροντα, οι Ρώσοι μας μάραναν.
Όταν ψηφίζουμε εθνικούς προδότες για την τσέπη, οι Ρώσοι μας μάραναν.

«Κακοδοξίες, αδιακρισίες και αντιφάσεις “Ανωνύμων”»

(25 Σεπτ. 2018 – 3.36 μ.μ. και 25 Σεπτ. 2018 – 5.21 μ.μ.)

Τοῦ  Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Αναμφίβολα, οι «Ανώνυμοι» επωμίζονται το βάρος, στο μέτρο που τους αναλογεί, αρνητικής προσφοράς στα σχόλιά τους, όπου υπάρχουν καταγραφές αδιακρισίας, κακοδοξιών και αντιφάσεων.

1) Για τον Σαχάρ (Μακεδονία Μ. Αλεξάνδρου):

Ευτυχώς που ο Κύριος οικονόμησε, ώστε να μην μπορούν γυναικεία πρόσωπα, όπως η Λωρίτου, να εισέλθουν στην Ιερωσύνη ως πνευματικοί… Στο βιβλίο του Αθανασίου Ρακοβαλή «ο π. Παΐσιος μου είπε» (Αυτοέκδοση/ Θεσ/νίκη 1997), καταγράφεται ο εξής διάλογος του αγίου με μοναχό, σχετικά με το θέμα του μνημοσύνου του Πατριάρχη Δημητρίου.

Ρωσικές «βόμβες»:

 «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετατρέπεται σε “Ορθόδοξο Βατικανό”»

– Ιδού ο λόγος που Φανάρι-ΗΠΑ «καίγονται» για την ουκρανική αυτοκεφαλία

Τον κίνδυνο η Κωνσταντινούπολη να γίνει ένα «Ορθόδοξο Βατικανό” παρεμβαίνοντας σε εκκλησιαστικές υποθέσεις στην Ουκρανία υπό μία προϋπόθεση θέτει σε ανάλυσή του ο γνωστός στα ρωσικά και ουκρανικά μίντια Kirill Alexandrov.

Ποια είναι αυτή η προϋπόθεση λοιπόν; Μα εάν όλες οι άλλες Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες συμφωνήσουν με τη νομιμότητα

Η σπηλιά του Πλάτωνα και οι Παλαιοημερολογίτες

Τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου

     «Οι άνθρωποι κάθονται μέσα σε μια σκοτεινή σπηλιά, παρακολουθώντας σκιές που πέφτουν στο τοίχωμά της και νομίζοντας ότι βλέπουν την πραγματικότητα. Αν πάρετε έναν από αυτούς τους ανθρώπους και τον βγάλετε έξω, στο φως της μέρας, το φως θα τον τυφλώσει προσωρινά και δεν θα βλέπει τίποτα. Στη συνέχεια όμως θα κοιτάξει γύρω του, θα δει τον πραγματικό κόσμο, και μάλιστα θα δει και την πηγή του φωτός: τον Ήλιο. Αν όμως ο άνθρωπος αυτός γυρίσει πίσω στη σπηλιά και προσπαθήσει να εξηγήσει την αλήθεια στους κατοίκους της, όχι μόνο θα γελάσουν μαζί του αλλά ίσως και να τον σκοτώσουν....»· αυτή είναι η σπηλιά του Πλάτωνα.

     Παραλληλίζοντας  το αρχαίο παράδειγμα του Πλάτωνα, με τον σκοπό αυτού του άρθρου, θα λέγαμε ότι οι κάτοικοι της σπηλιάς είναι οι αμαθείς μάζες των παλαιοημερολογιτών, οι σκιές είναι τα τεχνάσματα, τα ψέματα και οι απάτες των επιτήδειων ηγητόρων τους, εκείνος που βγαίνει από τη σπηλιά (με την Χάρη του Θεού) είναι τελικά ο ειλικρινής αναζητητής της αλήθειας. 

     Οι σκιές με τις οποίες οι παλαιοημερολογίτες δόμησαν το κατεστημένο τους και παρέσυραν κάποιους παρουσιάζοντας τες ως αλήθεια, ήταν πολλές. Τεχνολόγησαν δικαιολογίες απίστευτης ελαφρότητας, καταδίωξαν βαρβαρικά την ιστορική αλήθεια, παραποίησαν το αυτονόητο  και κατασκεύασαν την δική τους σπηλιά.

     Μία από τις πλάνες  που διανέμουν στα συσσίτια τους  ως (συνθετική-πλαστική) τροφή (μαζί με αυτούς και κάποιοι νεοφανείς ασχετολόγοι κληρικοί) είναι ότι «Η αλλαγή του ημερολογίου ήταν το πρώτο βήμα του οικουμενισμού».  Επιχειρούν πάση θυσία να προβάλλουν και να στερεώσουν αυτή την θέση, για να δικαιολογήσουν από τη μια μεριά την παράνομη δημιουργία  του σχίσματος του 1924 και από την άλλη να ψαρέψουν στις τάξεις τους, τους κάθε είδους εκκλησιολογικά αμαθείς σπηλαιόφιλους.

     Γιατί δεν θεώρησαν πρώτα  βήματα του οικουμενισμού αυτά που όντως ήταν και θεώρησαν την ημερολογιακή μεταβολή; Κυρίως για να δικαιολογήσουν το σχίσμα τους και την συμμετοχή τους σε αυτό. Αν ήταν ειλικρινείς φίλοι της αλήθειας, θα παραδέχονταν ότι σημαντικά βήματα εδραίωσης του οικουμενισμού ήταν άλλα:

a)   Η αναγνώριση της αίρεσης των Αγγλικανών το 1922.

b)  Η Εγκύκλιος του 1920, που ονομάζει για πρώτη φορά τις αιρέσεις «εκκλησίες» και περιγράφει τον οδικό χάρτη προς την ένωση των «εκκλησιών».

c)   Η Εγκύκλιος του πατριάρχου Ιωακείμ Γ΄ που εισάγει την προτεσταντική «θεωρία των κλάδων» το 1902. (Ο οποίος και χειροτόνησε και τον μετέπειτα ηγέτη των Γ.Ο.Χ. Επίσκοπο Χρυσόστομο Καβουρίδη, ο οποίος περιέργως απέναντι στην αιρετική διδασκαλία του Ιωακείμ δεν ενοχλήθηκε!)

d)  Και κυρίως –όπως μας έδειξε η πρόσφατη εργασία του κ. Αδ. Τσακίρογλου– η δημιουργία της «Ιεράς Συνόδου του Βασιλείου της Ελλάδος» το 1833, όπου ορίζεται ως «Σύνοδος» να μην είναι το σώμα των ορθοδόξων επισκόπων αλλά μια πενταμελής επιτροπή με πρόεδρο τον παπικό βασιλιά Όθωνα, τον οποίο πρέπει να μνημονεύουν οι ιερείς στη Θ. Λειτουργία [1]

      Ισχυρίζονται οι παλαιοημερολογίτες ότι το μεγάλο κακό που έγινε με την ημερολογιακή μεταβολή ήταν ότι: «Με την εισαγωγή του Δυτικού εορτολογίου στην εκκλησία της Ελλάδος, πραγματοποιήθηκε η εορτολογική ένωση με τους παπικούς και προτεστάντες»[2]. Όμως σκόνταψαν πολύ άσχημα! Από το 1054 που έγινε το σχίσμα με την Δύση μέχρι το 1582 που εισήχθη το Γρηγοριανό ημερολόγιο στη Δύση, δηλαδή επι 528 χρόνια, οι Ορθόδοξοι είχαν κοινό εορτολόγιο και Πασχάλιο με τους αιρετικούς παπικούς! Αυτή η εορτολογική συμπόρευση των Ορθοδόξων με τους αιρετικούς παπικούς δεν ενόχλησε κανέναν άγιο αυτών των αιώνων[3] ώστε να δημιουργήσει σχίσμα. Ούτε διέρρηξε κανείς άγιος τα ιμάτια του γιατί  τάχα αυτή η εορτολογική συμπόρευση μας ενώνει με την αίρεση.

      Οι παλαιοημερολογίτες όμως προχώρησαν σε σχίσμα το 1924 γιατί «είδαν» ό,τι δεν είδαν οι άγιοι! Τα υπόλοιπα που πετούν σαν φωτοβολίδες, περι ενότητας, διαλόγων και κοινών αγώνων έχουν νόημα μόνο επί τη βάσει αληθειών και απαντήσεων ουσίας στα ζητήματα που θέτουμε κι όχι επί τη βάσει ατελευτήτων αερολογιών.

---

[1] Εδώ θα έπρεπε βέβαια να μας εξηγήσουν αυτοί  που διδάσκουν την ακυρότητα μυστηρίων στην διοικούσα εκκλησία μετά το Κολυμπάρι, γιατί να μη θεωρήσουμε ότι τα μυστήρια είναι άκυρα από το 1833 (με συνέπεια από τότε να επέρχεται ο πλήρης αφανισμός της Ορθοδόξου Εκκλησίας) με την δημιουργία της «Ιεράς Συνόδου του Βασιλείου της Ελλάδας», αφού όλες οι βαπτίσεις και χειροτονίες γίνονταν από μια τέτοια προδοτική και αλλοτριωμένη εκκλησία;

[2] Ιερομ. Θεοδώρητου Μαύρου, Παλαιόν και Νέον, σελ. 92

[3] Άγιος Μάρκος Ευγενικός, Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς κ.ά.

Χρόνια αντιχρίστου: Η αντιστροφή των λέξεων και των νοημάτων!

Ένωση Αθέων. 

Το «μάθημα» από τον Παυσανία για τη θρησκεία στον κόσμο

"Να ονομάζονται οι αθεϊστές... bright (!), δηλαδή λαμπροί, πεφωτισμένοι"!!!

Από τον Δημήτρη Σέργιο*

Δεν ερεύνησα στο Πρωτοδικείο Αθηνών, δηλαδή στο βιβλίο των εγγεγραμμένων με δικαστική έγκριση σωματείων, επομένως δεν γνωρίζω πώς, πότε και από ποιον έχει εγκριθεί (και με ποιο ακριβώς σκεπτικό) νόμιμη ύπαρξη «Ένωσης Αθέων»... Η οποία έφθασε στο σημείο να απαιτεί από το Συμβούλιο Επικρατείας την αφαίρεση ιερών εικόνων από αίθουσες συνεδριάσεών του, ειδικώς και μόνο όταν συζητούνται εκεί... δικές της προσφυγές κατά διαφόρων Πράξεων της Διοίκησης! Ως γνωστόν, οι ενώσεις που έχουν καταστατικό και σκοπό, ιδρυτικά μέλη και συνελεύσεις κάνουν αρχαιρεσίες για εκλογή διοικήσεως, εγγράφουν εκάστοτε νέα μέλη, έχουν ταμειακή λειτουργία για χρηματοδότηση δραστηριοτήτων, αποκτούν περιουσία κ.λπ. οφείλουν να παίρνουν άδεια.

Νέα αμερικανική αβάντα για Βαρθολομαίο και για ουκρανική αυτοκεφαλία

-Σκληρές αλήθειες για τα λάθη της Μόσχας

“Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως φωνή της θρησκευτικής ανοχής και του διαθρησκειακού διαλόγου και υποστηρίζουν τους οπαδούς της ουκρανικής αυτοκεφαλίας”, δήλωσε η Χέδερ Νάουερτ, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες σέβονται την ικανότητα των ορθόδοξων θρησκευτικών ηγετών της Ουκρανίας και των οπαδών τους να ακολουθήσουν αυτοκεφαλία σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους. Σεβόμαστε τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως φωνή της θρησκευτικής ανοχής και του διαθρησκειακού διαλόγου», ανέφερε συγκεκριμένα στη δήλωσή

Ποιό ήταν τελικά το πρώτο βήμα του Οικουμενισμού;

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

«Π.Π.» Κάθε τόσο μᾶς προσάπτουν τὴν κατηγορία ὅτι δὲν ἐπιθυμοῦμε τὴν ἑνότητα καὶ ὅτι διασποῦμε τὸν ἀγῶνα, παρόλο ποὺ τόσες φορὲς προτείναμε νὰ ἀφήσουμε τὰ ἡμερολόγια, τὶς ἡμερολογιακὲς διαφορὲς καὶ τὶς παρατάξεις καὶ νὰ ἀγωνιστοῦμε ἀπὸ κοινοῦ ἐνάντια στὴν αἵρεση. Μία τέτοια ἑνότητα θὰ ἦταν πέλεκυς γιὰ τοὺς οἰκουμενιστές, καὶ θὰ ἀνέτρεπε τοὺς σχεδιασμούς τους, «θὰ ἀνακάτευε τὴν τράπουλα»!

Δυστυχῶς δὲν εἰσακουστήκαμε ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς Παλαιοημερολογίτες, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς προσφάτους ἀποτειχισμένους.

Ἕνα ἀπὸ τὰ ἐπιχειρήματα ποὺ χρησιμοποιήθηκαν ἐναντίον μας ἦταν ὅτι τὸ «πρῶτο βῆμα» γιὰ τὴν ἐπικράτηση τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἦταν ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ἡμερολογίου καὶ ἄρα, δὲν μποροῦμε νὰ τὸ παραβλέψουμε.

Μᾶς ἐστάλη ἀπὸ τὸν κ. Τσακίρογλου τὸ κείμενο ποὺ στὴν συνέχεια δημοσιεύουμε, στὸ ὁποῖο ἀνατρέπεται ἡ ἐπὶ δεκαετίες ἐπιχειρηματολογία τῶν Γ.Ο.Χ. Σ’ αὐτὸ ὑποστηρίζει μὲ σοβαρὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα τὸ ἀντίθετο, ὅτι δηλαδὴ ἄλλα σοβαρότερα γεγονότα ἀπετέλεσαν τὰ «πρῶτα βήματα» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὰ ὁποῖα μάλιστα ἔχουν δογματικὲς καὶ Κανονικὲς διαστάσεις καὶ προεκτάσεις, ἐνῶ (ὅπως πολλάκις ἔχουμε ἐπισημάνει) ἡ μὴ ἐφαρμογὴ τοῦ Ἡμερολογίου (στὰ Πατριαρχεῖα Ἱεροσολύμων, Ρωσίας κ.λπ.) δὲν ἀπέτρεψε τῆς Ἐκκλησίες αὐτὲς νὰ ἀκολουθήσουν τὸν Οἰκουμενισμό.

Εἴμαστε περίεργοι νὰ δοῦμε ποιές εὐφάνταστες δικαιολογίες θὰ ἐπικαλεστοῦν, ὅλοι ἐκεῖνοι, ποὺ ἕως τώρα χρησιμοποιοῦσαν τὸ βαρύγδουπο «πρῶτο βῆμα» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Θὰ τολμήσουν νὰ ἀφήσουν τὴν δογματοποίηση τοῦ ἡμερολογίου καὶ νὰ συναντηθοῦμε μὲ στόχο τὸν κοινὸ ἀγῶνα;

Ποιό ἦταν τελικὰ τὸ πρῶτο βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

Μία μικρὴ μελέτη ὡς πρόταση γιὰ τὴν ἐπίτευξη μίας ἐν ἀληθείᾳ ἑνότητας

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ὁ  πόλεμος ἐνάντια στὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι πρωτίστως πόλεμος ἐνάντια στὸν πατέρα της τὸν διάβολο. Ὡς ἐκ τούτου στὴν προκειμένη περίπτωση δὲν πρόκειται γιὰ ἕναν εὔκολο πόλεμο, μιᾶς καὶ ὁ διάβολος, παρόλο ποὺ εἶναι ἀνίσχυρος μπροστὰ στὴν ἀληθινὴ πίστη τοῦ Χριστιανοῦ, διαθέτει χιλιάδες χρόνια πείρα καὶ παρατηρήσεων. Ἔτσι ἐφευρίσκει συνεχῶς καινούργιους τρόπους ἐπιβολῆς τῶν σκοπῶν του καὶ σπείρει τὴν σύγχυση καὶ τὴν διχόνοια σὲ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ τοῦ ἀντισταθοῦν.

Κατὰ τὴν προσωπική μου γνώμη ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς τρόπους ἀποτελεῖ τὸ ἐρώτημα γιὰ τὸ πρῶτο βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ ἐπικράτηση τῆς ἄποψης ὅτι ἡ διόρθωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἡμερολογίου τὸ 1924, μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἔγινε, ἀποτελεῖ τὸ πρῶτο βῆμα πρὸς τὸν Οἰκουμενισμό, ἔχει ἀποδεδειγμένα ὄχι μόνο διχάσει τὸ ποίμνιο, ἀλλὰ δὲν στέκει καὶ ἱστορικά.

Θέλοντας, λοιπόν, νὰ προσφέρω σ’ αὐτὴν τὴν συζήτηση περὶ πρώτου βήματος, θὰ προσπαθήσω μὲ αὐτὸ τὸ κείμενο νὰ ὑποστηρίξω ὅτι τὸ πρῶτο βῆμα πρέπει νὰ ἀναζητηθεῖ πρωτίστως στὸ ἑλληνικὸ Αὐτοκέφαλο τοῦ 1833 καὶ στὶς πατριαρχικὲς ἐγκυκλίους τοῦ 1902, 1904, ἀλλὰ καὶ σ’ αὐτὸ τὸ κείμενο κυρίως τοῦ 1920 μὲ τὴν πρωτόγνωρη γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἀναγνώριση τῆς θεωρίας τῶν κλάδων καὶ τῶν αἱρέσεων ὡς «Ἐκκλησίες» καὶ τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ ὅρου «διευρημένη Ἐκκλησία».

Γιὰ τὶς πατριαρχικὲς ἐγκυκλίους ἔχουν γραφτεῖ πάρα πολλὰ κείμενα καὶ ἀναλύσεις. Ἐδῶ θὰ τονίσω μόνο τὸ σχετικὸ μὲ τὸ θέμα συμπέρασμα τοῦ π. Πέτρου Χίρς (ΟΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, Ορόσημα στη προ του 1920 πορεία του, ἐδῶ https://www.impantokratoros.gr/1FD9FFD7.el.aspx):

«Η εγκύκλιος του 1920 χαιρετίστηκε ως ένα προφητικό και ρηξικέλευθο γεγονός, το οποίο όχι μόνο εισήγαγε τους Ορθοδόξους στην Οικουμενική Κίνηση, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνο για αυτήν την ίδια την Κίνηση... Μάλιστα η εγκύκλιος ήταν κάτι περισσότερο από αναχώρηση: αποτελούσε μια “σημαντική αλλαγή φρονήματος”. Με την εγκύκλιο το Πατριαρχείο δεν άλλαξε απλώς την στάση του έναντι των ετεροδόξων ομολογιών, αλλά άλλαξε και την αντίληψή του για την ίδια την Ορθόδοξη Εκκλησία».

Ἡ διαπίστωση αὐτὴ δείχνει μὲ τὸν πιὸ ξεκάθαρο τρόπο, ὅτι πρὶν τὸ 1924 εἶχαν συμβεῖ ρηξικέλευθες ἐξελίξεις, οἱ ὁποῖες κάλλιστα μποροῦν νὰ θεωρηθοῦν ὡς τὸ πρῶτο βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ μάλιστα σὲ ἐποχὴ ποὺ δὲν ὑπῆρχε διόρθωση ἢ ἀλλαγὴ ἡμερολογίου.

(Μήπως τὰ κηρύγματα τοῦ Χρυσ. Σμύρνης, δὲν προηγοῦνται τοῦ Ἡμερολογίου, δὲν ἀποτελοῦν ἀποδεδειγμένα πιὰ ἕνα προηγούμενο βῆμα, πρὶν ἀπὸ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, καὶ οἱ Π.Η., ἀλλὰ καὶ σημερινοὶ ἄλλοι ὑποστηρικτὲς αὐτῆς τῆς ἄποψης, δὲν ἔδωσαν καμιὰ σημασία. Ἀκόμα κι ὅταν τοὺς ἐπισημάνθηκε ἡ παράλειψή τους να μιλήσουν γι’ αὐτὸ τὸ θέμα, εἶπαν πὼς θὰ τὸ ἐξετάσουν).

Δὲν θὰ βοηθοῦσε αὐτὴ ἡ διαπίστωση στὴν παραμέριση τῶν διαφορῶν καὶ στὸν κοινὸ ἀγῶνα; Τὸ ἐπιχείρημα,πολλῶν ἀλλὰ καὶ τῶν Γ.Ο.Χ, ὅτι αὐτὲς οἱ ἀλλαγὲς δὲν ἦταν γνωστές, δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ, διότι, ὅπως πάλι παραθέτει ὁ π. Πέτρος:

«Πράγματι ήδη από το 1920, από την πρώτη κιόλας συγκέντρωση στην οποία συμμετείχαν ορθόδοξοι εκπρόσωποι, εκείνοι ήταν οι πρώτοι που πρότειναν την συνεργασία για την ιεραποστολή. Εκ μέρους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο καθηγητής Αμίλκας Αλιβιζάτος από την Αθήνα παρουσίασε ένα πρόγραμμα για την δημιουργία μιας Ομοσπονδίας Εκκλησιών».

Ἄρα ἦταν γνωστὸ τουλάχιστον στὴν Ἐλλάδα σὲ πολλοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ταγοὺς καὶ θεολόγους.

Αὐτὰ τὰ ὀλίγα περὶ τῶν ἐγκυκλίων.

Ἂς μοῦ ἐπιτραπεῖ ὅμως νὰ προχωρήσω ἀκόμα πιὸ πίσω χρονικά, ἀναζητώντας στὴν κήρυξη τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸ πρῶτο βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Θὰ παραθέσω τὰ πιὸ σημαντικὰ στοιχεῖα αὐτῆς τῆς ἐξέλιξης, μιᾶς καὶ γιὰ μία λεπτομερὴ θεώρηση θὰ χρειαζόταν ὁλόκληρο βιβλίο.

Ἡ ἀπόσχιση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Κων/πόλεως διήρκησε 2 δεκαετίες καὶ εἶχε πολλοὺς πρωτεργᾶτες καὶ προδρόμους. Ἕνας ἀπὸ τοὺς προδρόμους αὐτῆς τῆς ἀπόσχισης ἦταν ὁ Ἀδαμάντιος Κοραής. Ὁ Κοραὴς εἶχε ἐπηρεασθεῖ αἰσθητὰ ἀπὸ τὸ κίνημα τοῦ γαλλικοῦ διαφωτισμοῦ καὶ τὴν βασικὴ διδασκαλία τῶν προτεσταντικῶν δοξασιῶν. Μὲ τὸ κῦρος ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος ποὺ διέθετε, ἐπεδίωξε μία μεταρρύθμιση γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, πιστεύοντας, ὅπως οἱ Προτεστᾶντες, πὼς αὐτὴ εἶχε ἀλλοιωθεῖ σὲ σχέση μὲ τὴν ἀρχαία Ἐκκλησία τῶν Ἀποστόλων, καὶ θεωροῦσε ὡς σημαντικὸ ὑπεύθυνο γιὰ αὐτὴν τὴν κατάσταση τὸν ὀρθόδοξο μοναχισμό, ἀλλὰ καὶ τὴν ἔλλειψη παιδείας τῶν κληρικῶν. Τὸ 1831 ὁ Κοραὴς ἐκδίδει τὸν «Ἱερατικὸν Συνέκδημον» (καταδικάστηκε τὸ 1839 ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο), κείμενο ποὺ προτείνει τὴν μεταρρύθμιση τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὰ προτεσταντικὰ καὶ ἰδιαίτερα τὰ καλβινιστικὰ πρότυπα. Γράφει ὁ Κοραής

Η Οικονομία -άραγε- των Αγίων και για θέματα θεολογικά, δεν αγγίζει τους Παλαιοημελογίτες;

    Οἱ Ὀρθόδοξοι (στὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Ἀθανασίου καὶ Μ. Βασιλείου), παρότι οἱ Ὁμοιουσιανοὶ ἦσαν αἱρετικοί, ἀφοῦ δὲν δέχονταν Ὅρο τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τὴν λέξη «ὁμοούσιος», ὅμως οἱ Ἅγιοι ἔκαναν σὲ δογματικὸ Ὅρο τὴν Οἰκονομία, νὰ δεχθοῦν τοὺς Ὁμοιουσιανοὺς σὲ κοινωνία (σὰν Ὀρθόδοξους), ἀφοῦ διαπίστωναν ὅτι, ναὶ μὲν δὲν δέχονταν τὸν Ὅρο καὶ δὲν ἔκαναν ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ δέχονταν στὴν οὐσία μὲ ἄλλες λέξεις τὰ ἴδια πράγματα.

      Σήμερα οἱ Παλαιοημερολογίτες, ἐνῶ δέχονται ὅτι οἱ 13 ἡμέρες δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὸ Δόγμα, καὶ ἐνῶ οἱ ἀποτειχισμένοι ἐμπράκτως ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, τοῦ ὁποίου οἱ Παλαιοημερολογίτες «πρῶτο βῆμα» θεωροῦν τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου –κάτι ποὺ ἱστορικὰ δὲν δικαιώνεται, ὅπως φαίνεται μὲ ἄρθρο ποὺ μᾶς ἐστάλη καὶ θὰ δημοσιεύσουμε– δὲν δέχονται συνεργασία πρὸς ἀντιμετώπιση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Δηλαδὴ ἀποδεικνύονται χειρότεροι ἀπὸ τοὺς Ὁμοιουσιανοὺς αἱρετικούς! Διότι κάποιοι ἀπ' αὐτούς, τελικά, προσέγγισαν τὴν Ὀρθοδοξία.

     Δεῖτε ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία τὴν Οἰκονομία τῶν Ἁγίων, ἀπὸ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία τοῦ Βλάσιου Φειδᾶ, σελ. 508-512: