Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Επιστολή στον π. Βασίλειο Βολουδάκη από τον κ. Πανταζή, θεολόγο



Αγαπητέ μου π. Βασίλειε!

Ζητώ πρωτίστως να με συγχωρέσεις για το μονοτονικό. Το "αγαπητέ" το εννοώ. Μου είσαι όντως αγαπητός και μου ήσουν από τους πιό αγαπητούς Ιερείς που είχα γνωρίσει κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην Αθήνα, ενώ σε είχα, δόξα τω Θεώ, δυό βήματα μόνο από το Φοιτητικό Οικοτροφείο της Ζωοδόχου Πηγής 44. Σε απολάμβανα τις Κυριακές, σε θαύμαζα στις ομιλίες σου και τις νεολαίες....  μα τώρα.... συγχώρα με πάτερ, ντρέπομαι, λυπάμαι, διότι δεν άκουσα ποτέ από σένα, ούτε κατ' ίδίαν για την ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ-ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ από τους Αιρετικούς.
 Αντιθέτως, βλέπω τώρα ότι γράφεις εναντίον της Αγιοπατερικής αυτής γραμμής, στάσεως και αντιμετωπίσεως των αιρετικών και αιρετιζόντων. Αναμασάς και εσύ, ως μη ώφειλε, την ανυπόστατη και ανωριμότατη κατηγορία περί υποτιθεμένου "σχίσματος" όσων απομακρύνονται από τον αιρετικό, οικουμενιστή Πατριάρχη, ενώ όλως περιέργως περιφρονείς –και τολμώ να πω καταπατείς– την ισχυροτάτη και Θεόπνευστη διαβεβαίωση εκατοντάδων Θεοφόρων Αγίων Πατέρων, συν του Προεδρευομένου της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, Μεγάλου Φωτίου:
 "Ου γαρ Επισκόπων, αλλά ψευδεπισκόπων και ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, και ΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΙ την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι".

Συγγνώμη, πατέρα Βασίλειε, θα το επαναλάβω με κεφαλαία:  "ΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΕΤΕΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΡΙΣΜΩΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΕΣΠΟΥΔΑΣΑΝ ΡΥΣΑΣΘΑΙ". Μπορείς σε παρακαλώ πολύ, π. Βασίλειε, αυτό το απλούστατο να μας το ερμηνεύσεις;
 Πάντοτε μου άρεσε η ερμηνεία σου της Αγίας Γραφής. Κυριολεκτικά θαύμαζα το ωραιότατο και δυναμικότατο έργο σου "Ο Χριστός ανθρώπων επέκεινα" (Αθήνα 1990) το οποίο χαροποιώς, ενθουσιωδώς και ιεραποστολικώς μοίραζα σε πολλούς εδώ στην Αυστραλία! Εκεί, με πλειάδα Αγιοπατερικών χωρίων και παραπομπών, εμμέσως πλην σαφώς, αφόβως και παρρησιακώς (Κρητικοί όντες και οι δύο) σαφέστατα αποδεικνύεις και ξεκάθαρα καταδεικνύεις τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό Χαρκιανάκη ως όντως ΜΕΓΑ ΒΛΑΣΦΗΜΟ  και ΑΙΡΕΤΙΚΌ, υπόλογο για Συνοδική ΚΑΤΑΔΙΚΗ και ΑΦΟΡΙΣΜΟ!
 Τότε έλεγα, "Θεέ μου, τί τολμηρός Ιερεύς, τί ομολογητής μέγας, τί δύναμη ψυχής, τί υπεροχή λόγου!" Σήμερα όμως λέγω: "Λόγια, μόνο λόγια, στον αέρα και στο βρόντο λόγια....εν τοις χείλεσι τιμή..."
 Κατά τ' άλλα, "ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!" "Ζει και βασιλεύει ο "Στελάρας", (έτσι τον αποκαλούν οι δικοί του κύκλοι, οι ομόφρονές του και οι θαυμαστές του, θέλοντας, οι ταλαίπωροι, να τονίσουν "το ύψος και το πλάτος" της εκ περάτων και διά περάτων "αγιοπατερικότητός του!" Ειδικά κάτι ΓΛΥΦΤΕΣ και ΔΟΥΛΟΙ Αρχιμανδρίτες, που συχνά-σαχλά "σαλιαρίζουν" και αναπιπιλίζουν την πεφιλημένη τους καραμέλα στις αποθεωτικές ομιλίες τους, κάθε, μα κάθε χρόνο, κατά τους εορτασμούς της ονομαστικής του εορτής, λέγοντας: "Ο Άγιος Γέροντάς μας", κι' "ο Άγιος Γέροντάς μας"... Το λένε και το ξαναλένε και "γεμίζει το στόμα τους" και ενώ το λένε κατασυγκινημένοι, οι δουλοπρεπώς υποταγμένοι και απελπιστικώς νυχτωμένοι, ταυτοχρόνως τον κοιτούν με τα ίδια δακρυσμένα μάτια που κοιτάζει ο Γερμανίας τον Πάπα, πριν τον ασπαστεί ασφυκτικότατα και αδελφικότατα!
 Σήμερα, ποιός ξέρει, π. Βασίλειε, ίσως οι δυό σας "να τα πίνετε και μαζί" σε κάποια Ταβέρνα Κρητική και παραλιακή, ίσως να τελείτε και Συλλείτουργο Αρχιερατικό με κάθε άνεση συνειδησιακή και πράξη συμπροσευχητική. Κατά τ' άλλα "πέρα βρέχει", και "ασ' τα κορόϊδα να τρώγονται μεταξύ τους!"
 Κι' έρχεσαι σήμερα, πάτερ μου, εσύ (!!) να μας προτρέπεις να παραμένουμε σε κοινωνία με τους δεινούς, φρικτούς και βδελυρούς Οικουμενιστές. Έρχεσαι εσύ να μας πεις "σχισματικούς". Κι' έρχεται, και σε αντιπαρέρχεται ο Μέγας Πατήρ και Πνευματοφόρος Ανήρ, ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης και σε προσπερνά και σε ακυρώνει! Γράφει με αυστηρότητα ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ καθώς και εγκυρότητα ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ: 
 «Τίνι λόγω επιζητείη σου η τιμιότης φάναι με περί της θείας Κοινωνίας, και τίνος χάριν τοσαύτα έτη σπανίως μετέχεις· τούτο γαρ λόγον οφείλει τινά έχειν. Ου γαρ το σπανίως, ή το καθεκάστην απλώς, αλλά το μετά καθαράς συνειδήσεως μεταλαμβάνειν δέον· Ο γαρ αναξίως, φησίν, εσθίων και πίνων, κρίμα εαυτώ εσθίει καί πίνει, μη διακρίνων το Σώμα του Κυρίου......... Ει δε διακρίνηται αυ πάλιν δι’ αίρεσιν, τούτο αναγκαίον. Το γαρ κοινωνείν παρά αιρετικού ή προφανούς διαβεβλημένου κατά τον βίον, αλλοτριοί Θεού, και προσοικειοί τω διαβόλω! ...Γνωστόν δε πάσιν ότι νυν αίρεσις εν τη καθ’ ημάς Εκκλησία κατακρατούσα των Μοιχιανών εστί. Φείσαι τοίνυν της τιμίας σου ψυχής μετά των αδελφών και της κεφαλής. Έφης δε μοι, ότι δέδοικας ειπείν τω πρεσβυτέρω σου, μη αναφέρειν τον αιρεσιάρχην. Και τί περί τούτου ειπείν σοι το παρόν, ου καθορώ. Πλην ότι μολυσμόν έχει η κοινωνία εκ μόνου του αναφέρειν, καν ορθόδοξος είη ο αναφέρων».(P.G. 99, 1668 C , Φατ. 553,846,16).
 Συγγνώμη, πατέρα Βασίλειε, θα επαναλάβω δύο καίρια και επίμαχα σημεία, με κεφαλαία:
 α) "ΤΟ ΓΑΡ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΠΑΡΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ Η ΠΡΟΦΑΝΟΥΣ ΔΙΑΒΕΒΛΗΜΕΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΒΙΟΝ, ΑΛΛΟΤΡΙΟΙ ΘΕΟΥ, ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΙΚΕΙΟΙ ΤΩ ΔΙΑΒΟΛΩ!"
 β) "ΠΛΗΝ ΟΤΙ ΜΟΛΥΣΜΟΝ ΕΧΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΚ ΜΟΝΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΝ, ΚΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΙΗ Ο ΑΝΑΦΕΡΩΝ!"
 Συγγνώμη, πατέρα Βασίλειε, μιας και εσύ ως "αναφέρων" ορθόδοξος είσαι, μπορείς σε παρακαλώ, σε ρωτώ ταπεινά και όχι πειρακτικά, μπορείς να μας τα αναλύσεις αυτά λιγάκι; Για ΠΟΙΟΝ ΜΟΛΥΣΜΟ μας ομιλεί και προειδοποιεί ο Άγιος;

Ας δούμε και τι άλλα μας προειδοποιεί:
 ΕΥΓΕΙΝ ΔΕΙ την αίρεσιν, ήγουν τους αιρετικούς, του μήτε κοινωνείν αυτοίς μήτε αναφέρειν εν τη ευαγεστάτη αυτής μονή επί της θείας Λειτουργίας˙ ότι ΜΕΓΙΣΤΑΙ ΑΠΕΙΛΑΙ ΚΕΙΝΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΚΦΩΝΗΘΕΙΣΑΙ ΤΟΙΣ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΙΝΟΥΣΙΝ ΑΥΤΟΙΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΣΕΩΣ. (Οι δικοί μας στρογγυλοκάθονται εις Πανθεϊστικήν Συνεστίασιν πνευματικήν, στρογγυλοτρώγουν και στρογγυλοπίνουν. Και όλα αυτά -σου λέει- προκειμένου να τους ευηγγελίσουμε!) ...Επεί δε εξήλθεν εις προύπτον η αιρετική ασέβεια διά Συνόδου (επίσημη αναγνώριση και μνημόνευση του Πάπα ως Κανονικού Πρώτου και Παναγιωτάτου Επισκόπου) εις τουμφανές ΔΕΙ άρτι (πρέπει υποχρεωτικώς και ουχί δυνητικώς) και την σην ευλάβειαν συν πάσι ορθοδόξοις παρρησιάζεσθαι διά του ΜΗ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΤΟΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΟΙΣ, ΜΗΔΕ ΑΝΑΦΕΡΕΙΝ ΤΙΝΑ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΜΟΙΧΟΣΥΝΟΔΩ ΕΥΡΕΘΕΝΤΩΝ, Ἠ ΟΜΟΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ ΑΥΤΗ» (Φατ. 39, 113, 51· P.G. 99, 1048 D).
 Γέμισε ο τόπος σήμερα από αθλίους ομοφρονούντες και συνευδοκούντες Οικουμενιστές, "κι' η παρέα ειν' ωραία και οι φίλοι διαλεχτοί!" Κι' είμαστε μεις οι σχισματικοί. Τι καλά.... Το δέσαμε το γαϊδαρο και δε κλωτσάει πια...
 Είμαι σίγουρος, π. Βασίλειε, να έχεις διαβάσει τί λέγει και πως το ερμηνεύει ο ΑΓΙΟΣ ΣΟΥ, ο Μέγας Βασίλειος, το χωρίο του Χριστού περί αποκοπής

Πυρά Αρχιεπ. Παπικών Νικολάου κατά Μητροπ. Χίου Μάρκου, επειδή ...αντιστέκεται!!! [BINTEO]


Παπικς ρχιεπ. κ. Νικ. Πρίντεζης εἶπε...
καὶ τὰ ἑξῆς βαρύγδουπα καὶ ἀντι-Εὐαγγελικά:

«Αν είναι δυνατόν, να μην μπορούμε και να μη δεχόμαστε να δούμε έναν Αρχιερέα ενός άλλου δόγματος ...και να λέμε ότι είμαστε Χριστιανοί... Ένας Χριστιανός ακόμα και αν με θεωρεί εχθρό του, πρέπει να με αγαπά διότι αυτό μας δίδαξε ο Ιησούς»!!!

Πλήρης διαστρέβλωση καὶ συσκότιση τῆς Εὐαγγελικῆς ἀλήθειας!
Ἀλλὰ μὲ ποιά φώτιση, καθολικὲ Ἀρχιεπίσκοπε κ. Πρίντεζη, νὰ κατανοήσεις τὸ Εὐαγγέλιο; Ἡ αἵρεση σκοτίζει, δὲν φωτίζει τὸν ἄνθρωπο. Πῶς νὰ καταλάβεις, λοιπόν, ἐσὺ καὶ οἱ οἰκουμενίζοντες φίλοι σου, ὅτι ὁ Κύριος καὶ τὸ Εὐαγγέλιο δίδαξε τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς λές.
Μᾶς δίδαξε πὼς πρέπει ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς κάθε αἱρετικό.
α) Ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη νὰ φεύγουμε μακρυὰ ἀπὸ αἱρετικοὺς «ψευδοδιδασκάλους Ἐπισκόπους» σὰν καὶ σένα, γιὰ νὰ μὴ μολυνθοῦμε ἀπὸ τὸν μολυσματικὸ ἰὸ τῆς αἱρέσεως ποὺ διακινεῖς, καὶ γιὰ νὰ μὴ διαστραφοῦν τὰ Ὀρθόδοξα φρονήματά μας, γιὰ νὰ μείνουμε πάντα ἑνωμένοι μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ τὸν Κύριο.
β) Ἀπὸ ἀγάπη πρὸς κάθε αἱρετικὸ νὰ διακόπτουμε τὴν κοινωνία μαζί του, μήπως καὶ καταλάβει τὸ λάθος του, καὶ ἐπιστρέψει στὸ φῶς τῆς Ἀληθείας, καὶ ζήσει, καὶ σωθεῖ.


   Πηγή: Ἁκτίνες"

Δυστυχώς σήμερα ο λεγόμενος “λαϊκός Οικουμενισμός”, γίνεται θρασύτερος με τις συνεχείς συμπροσευχές που έχουν καταντήσει αιτία σκανδαλισμού των πιστών και άμβλυνσης του ορθόδοξου αισθητηρίου των εκκοσμικευμένων ανθρώπων που τρέχουν σε Παπικούς ναούς να γιορτάσουν τον «Άγιο Βαλεντίνο»!!!!. Επιδιώκει μάλιστα ο Παπικός Αρχιεπίσκοπος  αναγνώριση εγκυρότητος ιεροσύνης λέγοντας«Αν είναι δυνατόν. Να μην μπορούμε και να μη δεχόμαστε να δούμε έναν Αρχιερέα…;».  

 
Σύμφωνα με  δημοσίευμα του politischios.gr,17/02/2014
Πυρά Νικολάου κατά Μάρκου [BINTEO]
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ Ν. ΠΡΙΝΤΕΖΗ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΑΡΚΟΥ ΓΙΑ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
Με βολές κατά του Μητροπολίτη Χίου Μάρκου συνοδεύτηκε η παρουσία του καθολικού Αρχιεπισκόπου Αιγαίου και τοποτηρητή της Καθολικής Επισκοπής Χίου κ. Νικόλαου Πρίντεζη που από το βήμα του κατάμεστου από καθολικούς και ορθοδόξους Χριστιανούς Καθολικού Ναού του Αγ. Νικολάου, αναφέρθηκε στις σχέσεις μεταξύ των δύο εκκλησιών στηλιτεύοντας με νόημα την αρνητική στάση της Ι.Μ. Χίου απέναντι στην Καθολική Επισκοπή του νησιού από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του κ. Μάρκου.
«Οφείλουμε να γεφυρώσουμε το σχίσμα»
Ο Αρχιεπίσκοπος Αιγαίου αναφερόμενος στο νόημα της εορτής του Αγίου των Καθολικών Βαλεντίνου σημείωσε ότι αυτό απαντάται στην αγάπη που θα πρέπει κατ’ αρχήν να υπάρχει ανάμεσα στους ορθόδοξους και τους καθολικούς Χριστιανούς.
«Ο Ιησούς μας δίδαξε να είμαστε ένα. Αμ δε που είμαστε ένα. Έχουμε χωριστεί μεταξύ μας και πολλές φορές δεν θέλουμε να δούμε ο ένας τον άλλον. Αν είναι δυνατόν. Να μην μπορούμε και να μη δεχόμαστε να δούμε έναν Αρχιερέα, Ιερέα ή Μοναχό ενός άλλου δόγματος μα της ίδιας του Θεού πίστεως και να λέμε ότι είμαστε Χριστιανοί.
Μπορώ να κατανοήσω ότι ο Μουσουλμάνος ενδεχομένως δεν είναι υποχρεωμένος να με αγαπά. Όμως ένας Χριστιανός ακόμα και αν με θεωρεί εχθρό του, πρέπει να με αγαπά διότι αυτό μας δίδαξε ο Ιησούς.
Δεν φταίμε εμείς, μας λένε, που η εκκλησία είναι χωρισμένη. Και βέβαια δεν φταίμε. Φταίνε άνθρωποι σαν κι εμάς που ανήκουν στο χθες. Αλλά εμείς είμαστε υπεύθυνοι σήμερα που δεν διορθώνουμε το σχίσμα. Και μην αρχίζουμε να λέμε οι Πατέρες της Εκκλησίας και να τα ρίχνουμε όλα εκεί, γιατί η εκκλησία δεν είναι του χθες αλλά του σήμερα και του αύριο.
Διαφορετικά ο Άγιος Βαλεντίνος αλλά και όλοι οι Άγιοι του στερεώματος της Εκκλησίας και της Χριστιανοσύνης δεν μας ωφελούν απολύτως σε τίποτα», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Αιγαίου.
Οι επιστολές
Το ξέσπασμα του Καθολικού Αρχιεπισκόπου Αιγαίου έρχεται ως συνέχεια της άρνησης των 3 τελευταίων χρόνων του Μητροπολίτη Χίου να έχει οποιαδήποτε επαφή με τους Καθολικούς παρότι επί μακαριστού Διονυσίου οι σχέσεις των δύο εκκλησιών ήταν άψογες σε σημείο που πολλές φορές οι Καθολικοί συμμετείχαν στις μεγάλες εορτές των Ορθοδόξων με επίσημη πρόσκληση συμμετοχής των Αρχιερέων τους.
Η μέχρι σήμερα ακατανόητη στάση του Μητροπολίτη Μάρκου συναντάται και σε σειρά επιστολών του Αρχιεπισκόπου Αιγαίου στις οποίες ουδέποτε έλαβε απάντηση.
Όπως αναφέρει ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος στην τελευταία του επιστολή προς τον Μητροπολίτη Μάρκο στις 7/10/2011 έστειλε τις ευχές του για την εκλογή του όμως ουδέποτε έλαβε απάντηση. Στο κενό έπεσε και η απόπειρα συνάντησης με πρωτοβουλία του πρώτου τα Χριστούγεννα του 2012 ενώ την ίδια τύχη είχε και δεύτερη προσπάθεια συνάντησης την ημέρα εορτής του Αγίου Ισιδώρου του 2012. Τέλος αναπάντητη έμεινε και η 3η προσπάθεια συνάντησης εκ μέρους του Καθολικού Αρχιερέα τον περασμένο Δεκέμβριο και ενώ βρισκόταν στη Χίο για τις ημέρες των Χριστουγέννων.
«Σεβασμιότατε Αδελφέ, μετά από όλα αυτά κατάλαβα ότι υπάρχουν κάποιοι λόγοι που Σας δυσκολεύουν να με δεχθείτε. Ζήτησα να μάθω ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι που Σας δυσκολεύουν να με δεχθείτε στο Γραφείο Σας και εξεπλάγην.
Λυπήθηκα Σεβασμιότατε, διότι κι αν ακόμη με θεωρείτε εχθρό Σας, που δεν το φαντάζομαι, δεν θα έπρεπε να μου αρνηθείτε τη συνάντηση μαζί Σας», κατέληγε στην τελευταία επιστολή ο Αρχιεπίσκοπος Ν. Πρίντεζης.

Αλωμένο από τον ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ και τα αργύρια της άθεης Ευρώπης, υποδέχτηκε το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ «μετά βαΐων και κλάδων» τον Πρωθυπουργό της μνημονιακής κατοχής της χώρας"!

ΤΟ «ΘΕΑΤΡΟ» ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΜΜΕ

Το τελευταίο σαββατοκύριακο το άγιο Όρος  «προ(σ)βλήθηκε» με ένα άθλιο μιντιακό τρόπο και αυτό είναι ότι πιο δυσάρεστο για όσους πηγαίνουν επί χρόνια στο περιβόλι της Παναγίας, προσεύχονται στην χάρη της, συνδιαλέγονται με πραγματικά άγιους γέροντες και προσκυνούν τα άπειρα προσκυνήματα και αγιάσματα που αγίασαν δια μέσω των αιώνων.
Για τα πέντε αργύρια της διεφθαρμένης και άθεης Ευρώπης, οι σύγχρονοι ρασοφόροι εκπρόσωποι του υποδεχτήκαν  «μετά βαΐων και κλάδων» τον εκπρόσωπο της μνημονιακής κατοχής της χώρας.  Αλλά ακόμα πιο ελεεινό για το τον Άθω, ήταν εκείνες οι τραβηγμένες σκηνές που προβληθήκαν από όλα τα κατοχικά ΜΜΕ δείχνοντας κάποιο γέροντα να αποθεώνει έναν από του πιο ξεπουλημένους πολιτικούς στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, που το τελευταίο του κατόρθωμα, αφού κατέστρεψε τον ελληνικό λαό, είναι η μεγάλη προδοσία της Κύπρου. Αυτό δεν είναι το άγιο Όρος των χιλιάδων προσκυνητών. Είναι το άγιο Όρος της υποκρισίας και του ξεπουλήματος. Αντί για υποδοχές με καμπανοκρουσίες οι ρασοφόροι θα έπρεπε να δηλώσουν ξεκάθαρα στον κ. πρωθυπουργό, πως η Ορθοδοξία δεν είναι… «εικονική προπαγάνδα» κάλυψης πολιτικών απατεώνων και των συνενόχων τους, που τρέμουν μην τυχόν και χάσουν την καρέκλα τους και δώσουν λόγο για τα εγκλήματα τους.
Η τελευταία επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδας στο άγιο Όρος ήταν το αποκορύφωμα της εικονικής υποκρισίας ενός κατοχικού, αλλά και σφόδρα αντιχριστιανικού καθεστώτος, που δεν διστάζει να ψηφίζει νόμους διάλυσης της οικογένειας, αλλοίωσης της ελληνορθόδοξης ταυτότητας και αντικατάστασης του μαθήματος των θρησκευτικών με ένα πολυθρησκευτικό μόρφωμα. Ποιοι ψήφησαν το σύμφωνο συμβίωσης; ποιοι προωθούν αντιρατσιστικά νομοσχέδια με ρατσιστικό μένος κατά του ελληνισμού;  ποιοι προωθούν νομοσχέδια «δήμευσης» ανθρωπινών οργάνων; ποιοι προωθούν την αποχριστανοποίηση της παιδείας και την διαστρέβλωση της ελληνικής ιστορίας ; Και όμως, κανείς από τους άγιους πατέρες δεν μίλησε για όλα αυτά» Το μόνο που τους ενδιέφερε, όπως τουλάχιστον μετέδωσαν και τα κατοχικά ΜΜΕ, ήταν τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
        Τα τριάκοντα αργύρια σε νέα έκδοση!
Πολλοί ισχυρίζονται  ότι αν ζούσε σήμερα ο μακαριστός Χριστόδουλος δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση. Πράγματι ο Χριστόδουλος, παρά τα  αρνητικά του στοιχεία, είχε την ικανότητα να κινητοποιεί τον κόσμο και κυρίως να γοητεύει την νεολαία και να την ξεσηκώνει κατά της αποταύτησης της Ελλάδας  ενώ είχε προφητέψει ακόμα απο τότε την επερχόμενη «καταιγίδα» που θα μας μετέτρεπε σε άμορφο κιμά στο μπλέντερ της Νέας Τάξης. Σήμερα όμως δεν υπάρχει Χριστόδουλος. Ο διάδοχος  του είναι ότι πιο θλιβερό  θα μπορούσε να υπάρξει για την ηγεσία της ελληνορθόδοξης εκκλησιάς σε αυτή την κρισιμότατη συγκύρια. Χαριεντίζετε με τους ληστές και τους πολιτικούς προδότες, απολαμβάνει την εύνοια όλων των καταστροφέων του ελληνισμού και της πατρίδας και το πιο χειρότερο, προωθεί όλους τους φιλοπαπικούς ιεράρχες ενώ αγωνίζεται να βάλει φίμωτρο σε όσους θα μπορούσαν να αντισταθούν σε όλη αυτή την «λαίλαπα». Κάποιες εξαιρέσεις από κάποιους ιεράρχες που προσπαθούν να αρθρώσουν λόγο αντίστασης, αποτελούν μόνο την επιβεβαίωση του κανόνα.
Παρά όμως τις λυσσαλέες προσπάθειες όλων αυτών να εξαφανίσουν το ποίμνιο, αυτό όχι μόνο υπάρχει αλλά συνεχίζει να γεμίζει του ναούς και να στέκεται όρθιο επί ώρες για να προσκυνήσει κάποιο άγιο που επιβεβαίωσε με την προσωπική του εμπειρία την αγιοσύνη του. Αυτό θα το δει κατάματα κάθε επισκέπτης όταν στις 11 Ιουλίου κάθε καλοκαίρι θα πάει στο μοναστήρι της Σουρωτής και θα δει τους προσκυνητές να περιμένουν επί ώρες στην ατελείωτη ουρά για να  προσκυνήσουν το μνήμα του πάτερ Παΐσιου, που πολλοί αγωνίστηκαν χωρίς επιτυχία να τον γελοιοποιήσουν.
Πως μπορεί όμως όλο αυτό το υπέροχο κομμάτι του ελληνισμού που δεν ταυτίζεται με τους υποκριτές ρασοφόρους και  ακόμα ζει και πιστεύει, να αξιοποιηθεί για να μην χαθεί αυτή η πατρίδα ; Ένα ερώτημα που βασανίζει όλους όσους αγωνιούν μπροστά στον γκρεμό που σπρώχνουν τον  ελληνισμό. Πως μπορεί η εκκλησία να αποβάλει τους υποκριτές, «φαρισαίους» και «κόλακες»  και να καθοδηγήσει το ποίμνιο για να σώσει την πατρίδα από τους πολιτικούς καταστροφείς της, από αυτούς που εχθρεύονται κάθε τι το ελληνικό και ορθόδοξο, από τους Νεοταξικούς που κατάκλυσαν και κατακυρίευσαν τις αρχές του τόπου ; Έχει την μεγάλη δύναμη αλλά δεν έχει να  την ηγεσία. Η επίσημη ιεραρχία είναι στο, «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» και στο «προσεύχεστε και.. κάνετε τα στραβά μάτια στην καταστροφή του τόπου». Ποιοι φωτισμένοι ιεράρχες, και υπάρχουν τέτοιοι, θα σηκώσουν ξανά το λάβαρο της αντίστασης για να αποφευχθεί η τελική καταστροφή και η εξαφάνιση του ελληνισμού; Φωτεινά παραδείγματα υπάρχουν δόξα το Θεό πάρα πολλά στην ιστορία μας. Ο άγιος γέροντας Παΐσιος εύχονταν «να αναστήσει ο Θεός Μακκαβαίους». Ο χρόνος όμως είναι εναντίον μας και η τελική καταστροφή επέρχεται γοργά.
Μετά, θα είναι πολύ αργά και αυτή την φορά η «άλωση» θα είναι τελειωτική, γιατί η «άλωση» δεν θα είναι μόνο των σωμάτων ημών, αλλά και των ψυχών.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Πηγή:"Κατάνυξις" 
Η δημοσίευση  των άρθρων, δεν συνεπάγεται και την αποδοχή όλων των θέσεων των διαφόρων αρθρογράφων.