Ὥστε π. Θεόδωρε,
π. Γεώργιε, π. Βασίλειε, π. Σαράντη... ὁ ΙΕ΄ Κανόνας «ὁδηγεῖ στὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα
μὲ τὴν αἵρεση»;
Νὰ χαίρεσθε «τὴν
ναυαρχίδα» τοῦ «Ὀρθόδοξου Τύπου» τῆς ὁποίας ἀποτελεῖτε τὴν ἡγεσία!
Ἱκανοποιήσατε πλήρως τὸν Τελεβάντο, τὸν Χαραλάμπους, τὴν Χριστοΰφαντο καὶ τοὺς ἄλλους
μετα-πατερικοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές!
Συγχαρητήρια, γιατὶ
διαστρέψατε ἀκόμα καὶ τὴν διδασκαλία τοῦ ἀείμνηστου Γέροντα Φιλόθεου Ζερβάκου!
Ὁ Ν.Σ., ὁ νέος δηλαδή, μετὰ τὸν ἀείμνηστο Γεώργιο Ζερβό, ἀρθρογράφος τοῦ «Ὀρθόδοξου
Τύπου», ποὺ ντρέπεται νὰ βάλει τὸ ὄνομά του στὰ ἄρθρα ποὺ γράφει, δὲν
ντρέπεται νὰ διαστρέφει τὶς θέσεις τοῦ Γέροντος Φιλοθέου, χωρὶς νὰ παραθέτει τὸ
συγκεκριμένο κείμενο ποὺ …τάχα μιλᾶ κατὰ τῶν ἀποτειχισμένων!
Νὰ θυμίσουμε κάτι
ἀκόμα στὸν Ν.Σ.: Δὲν στέγνωσε τὸ μελάνι ἀπὸ τὴν προσυπογραφὴ τῶν
ἀντι-Οἰκουμενιστῶν κληρικῶν τῆς Νέας Ὁμολογίας Πίστεως, διὰ τῆς ὁποίας ἡ
Ἀποτείχιση «νομιμοποιεῖται» καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ κατευθύνουν τὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο»!
Σᾶς τὴν θυμίζουμε, ἀφοῦ ἀρθρογραφεῖτε χωρὶς νὰ ὑποβάλετε τὸν ἑαυτό σας στὸν
κόπο τῆς μελέτης τῶν θεμάτων στὰ ὁποῖα ἀναφέρεστε:
«Σὲ μία ζῶσα Ἐκκλησία, ὅταν ἕνας ἐπίσκοπος διδάσκει μιὰ διδασκαλία
ἀλλότρια ὡς πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, οἱ
ἱερεῖς ἐκείνης τῆς ἐπαρχίας ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ διακόψουν
τὴν μνημόνευση τοῦ ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος διδάσκει
δημόσια καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ τὴν αἵρεση, ἕως ὅτου θὰ κριθεῖ ἀπὸ τὴν Σύνοδο,
σύμφωνα μὲ τὸν ιε' Κανόνα τῆς ΑΒ' Συνόδου τῆς
Κωνσταντινουπόλεως»!
Ἡ Πίστη εἶναι ἡ
μεγαλύτερη ὑπόθεση τῆς ζωῆς μας. Εἶναι κρίμα, Πατέρες καὶ συνεργάτες τοῦ «Ὀρθόδοξου
Τύπου», νὰ τὴν ἐξευτελίζετε μὲ τόσο ἀναίσχυντο τρόπο!
Καὶ τὸ
ἀποκορύφωμα: ὁ ἀδαὴς τῆς Πατερικῆς Παραδόσεως καὶ ἄγνωστος (ὡς ἀρχικόλεκτος Ν.Σ.)
καταλήγει ἀποφαινόμενος: «Ἂν οἱ αἱρετικοὶ διαιροῦν τότε οἱ Ὀρθόδοξοι
ὀφείλουν νὰ ἀντιπροσωπεύουν τὴν ἑνότητα, νὰ τὴν καλλιεργοῦν (καὶ ὄχι νὰ
ἀποτειχίζονται) καὶ νὰ καλοῦν ἅπαντας νὰ μετάσχουν τῆς ἑνότητος αὐτῆς»! Ἄγευστε τῆς Πατερικῆς Παραδόσεως κ. Ν.Σ. Ἡ ἀποτείχιση
κατὰ τοὺς Πατέρες, ἐργάζεται τὴν «ἑνότητα τῆς Πίστεως» καὶ γλιτώνει τὴν
Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ σχίσμα, γιατί, κατὰ τοὺς Πατέρες, ἡ ἑνότητα ἔχει σχέση μὲ τὴν Ἀλήθεια
κι ὄχι μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους ἢ τοὺς κοινωνοῦντας μὲ αὐτούς! Ἀντίθετα
ἡ ἑνότητα ποὺ προτείνει ἡ ἀφεντιά σου, εἶναι ἑνότητα ὄχι μὲ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ
μὲ τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ σιωποῦν, ἀποδέχονται τὴν αἵρεση ἢ πρωτοστατοῦν σ’ αὐτήν καὶ κοινωνοῦν μὲ τοὺς ἀρχηγέτες της.
Κρίμα στὸν «Ὀρθόδοξο
Τύπο» ποὺ τὸν πῆρε στὰ χέρια του ἕνας ἄγευστος τῆς ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως!
Ἡ «μάχαιρα τοῦ πνεύματος»:
Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980)
∆ ́: Ἀποτείχισις ἢ ψευδοένωσις ὁδηγοῦν εἰς τὸ ἴδιον ἀποτέλεσμα!
Γιὰ ποιὸ λόγο ἡ ἀποτείχιση εἶναι
ἐσφαλμένη ἐπιλογὴ διὰ τοὺς πιστούς; Ἐπειδὴ κατ’ οὐσία ὁδηγεῖ διὰ ἄλλης ὁδοῦ στὸ
ἴδιο ἀποτέλεσμα, στὸ ὁποῖο ὁδηγεῖ καὶ ἡ αἵρεση καὶ κάθε προσπάθεια ψευδὸ-ἑνώσεως
μὲ τοὺς αἱρετικούς. Μά, θὰ ἀναρωτηθῆ κάποιος, πῶς εἶναι δυνατὸν ἡ ἀντίθεση πρὸς
κάτι τὸ αἱρετικὸ νὰ ὁδηγῆ σὲ ἄλλη αἵρεση; Σὲ αὐτὸ ἀπαντᾶ ὁ Ὅσιος Φιλόθεος.
Ὁ Γέρων τῆς Πάρου ἔχει πλήρη
ἐπίγνωση τί σημαίνει αἵρεση. Αἵρεση εἶναι ἡ ἀποκοπὴ μέρους τῆς ἀλήθειας καὶ κατὰ
συνέπεια ἡ ἀποκοπὴ ἀπὸ τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτὸ σὲ ὅσα καταγγέλλει διὰ
τοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες ἑδράζεται πάνω σὲ δύο ἄξονες.
Ὁ πρῶτος ἄξονας εἶναι ἡ
παραχάραξη τῆς Παράδοσης τῆς Πίστεως εἴτε μὲ προσθῆκες εἴτε μὲ ἀφαιρέσεις, διὰ τὴν
ὁποία ἤδη καὶ ἄλλοι ἔχουν ἀσχοληθῆ καὶ συγγράψει. Ὁ δεύτερος ἄξονας εἶναι ἡ ἔννοια
τῆς διαιρέσεως τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ὅσιος πολλὲς φορὲς ἀναφέρει γιὰ τοὺς