Ο ΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΤΙΔΡΑ

Ψήφισμα του Ελληνορθόδοξου  Συνδέσμου

«Ζωοδόχος Πηγή»

Τα βαριά σύννεφα της παναίρεσης του οικουμενισμού σκέπαζαν για χρόνια τον ορίζοντα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ελπίζαμε ως μέλη συνειδητά Αυτής της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας ότι ποτέ δεν θα βιώναμε το θλιβερό αιρετικό περιβάλλον που δημιουργήθηκε με την σύνοδο της Κρήτης.

 Ζούσαμε με την εντύπωση ότι την οικουμενιστική αυτή θολούρα θα την διέλυαν οι αντιδράσεις ημών των ορθοφρονούντων, εκφραζομένων διά των Αγιοπατερικών κειμένων και της Ορθοδόξου ημών παραδόσεως.

  Πέσαμε σε ένα μεγάλο λάθος. Δεν υπολογίσαμε το μέγεθος  της αιρετικής διάβρωσης των συνειδήσεων των οικουμενιστών. Μια διάβρωση που έφθασε να κορυφωθεί στην έκφρασή της, μέσα από την διαδικασία σχεδιασμού, οργάνωσης και πραγμάτωσης της «αυτοαποκαλούμενης» Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης.

  Η σύνοδος της Κρήτης είναι αδιαμφισβήτητη ως γεγονός, όχι όμως και ως περιεχόμενο, και εμείς θεωρήσαμε ότι ήρθε η στιγμή να οργανώσουμε την αρνητική μας θέση και στάση απέναντι στα σκοτεινά σχέδια του συγκρητισμού.

  Προβήκαμε λοιπόν στην σύσταση του Ελληνορθόδοξου Συνδέσμου με την επωνυμία «Ζωοδόχος Πηγή», έχοντας στόχευση την κάθετη αντιπαράθεση με την αίρεση του οικουμενισμού, όπως αυτός θεσμοθετήθηκε μέσα από τα κείμενα της Κρήτης, και βέβαια την άνευ όρων απαίτηση, από τους υπογράψαντες τα κείμενα Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκφραστές της παναίρεσης του οικουμενισμού, να άρουν τις υπογραφές τους και να προχωρήσουν άμεσα στη πραγμάτωση άλλης συνόδου που θα καταδικάσει τον οικουμενισμό και την εν Κρήτη σύνοδο.

  Ως μέλη του Ελληνορθόδοξου Συνδέσμου «Ζωοδόχος Πηγή» στέλνουμε προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα. Δεν θα υποστείλουμε τη σημαία της Ορθοδόξου Αντίστασής μας, έως ότου και πάλι τα πανιά αυτού του πλοίου που είναι η Εκκλησία του Χριστού μας, τα φουσκώσει ο ούριος άνεμος των Ορθοδόξων Δογμάτων και των Ιερών κανόνων.

Τον ζήλο και την ζέση της καρδιάς μας τον εκφράζουν απολύτως οι προτροπές των λόγων των Πατριαρχών της Ανατολής της Εγκυκλίου του 1848.

«..."Κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας", ἥν παρελάβομεν ἄδολον παρὰ τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμὸν ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ διαβόλου· ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλιπῆ τὴν κεκηρυγμένην ὀρθόδοξον πίστιν.»….. «...Ἔπειτα παρ᾽ ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστιν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ, ὡς ἔργῳ ἐπειράθησαν καὶ πολλοὶ τῶν ἀπὸ τοῦ σχίσματος Παπῶν τε καὶ Πατριαρχῶν Λατινοφρόνων μηδὲν ἀνύσαντες...».

   Νυν  υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεως ο αγών.

«Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας· ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα· εἰ δὲ καλέσει καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα».

Το Διοικητικό Συμβούλιο και

άπαντα τα μέλη του Ελληνορθόδοξου Συνδέσμου

«Ζωοδόχος Πηγή»

Πηγή

Της ξέφυγε ή κάτι άλλο;

 16 «αγκάθια» στις σχέσεις Ορθοδόξων-παπικών

Γιατί επέλεξε τώρα η Μητρόπολη Βεροίας να τα αναδείξει;

Σε μια περίοδο που το Φανάρι εντείνει τις προσπάθειες για πλήρη ενότητα με τους παπικούς όπως πρόσφατα ακούσαμε και από το στόμα του ιδίου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, αλλά και από πλευράς Βατικανού, μια μητρόπολη των “Νέων Χωρών” σε παρέμβασή της θυμίζει τις σοβαρές θεολογικές διαφορές Ορθοδόξων-παπικών στέλνοντας σαφέστατο μήνυμα.

Στο επίσημο ιστολόγιο της Μητροπόλεως Βεροίας λοιπόν αναρτήθηκε σήμερα παλιότερη ανάλυση του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιερόθεου με θέμα:

“ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ”

Η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής για εν λόγω ανάρτηση μάλιστα προκαλεί ερωτήματα αν αναλογιστεί κανείς πως

Εγρήγορση και περισπασμός..

  

…Η σύντομη επίγεια ζωή μας δόθηκε ως χρόνος προετοιμασίας γιά τήν αιωνιότητα. Κι είναι κρίμα νά τήν ξοδεύουμε μόνο σέ γήινες φροντίδες, στην ικανοποίηση μικροαπολαύσεων κι αθέμιτων επιθυμιών. Γινόμαστε έτσι σάν τόν άνεμο πού φυσάει προς όλες τίς κατευθύνσεις, τρέχουμε άπό τη μιά αισθησιακή απόλαυση στην άλλη…

    Οι άνθρωποι του κόσμου τούτου πιστεύουν πως ο περισπασμος είναι κάτι ασήμαντο, αθώο. Οι άγιοι πατέρες όμως τον περισπασμό τον λογαριάζουν ώς ρίζα όλων σχεδόν τών κακών. Εκείνος πού επηρεάζεται καί υποκύπτει εύκολα στον περισπασμό έχει κάποια πολύ επιπόλαιη κι επιφανειακή γνώση γιά όλα τά θέματα, ακόμα καί γιά τά πιό σπουδαία καί σοβαρά. Εκείνος του οποίου ό νους περισπαται συχνά καί περιφέρεται από δώ κι από κει είναι κατά κανόνα ασυνεπής. Τά συναισθήματα του δεν έχουν ούτε βάθος

Ναι μεν... αλλά δε!!!

Η  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΗΣ  ΡΩΣΙΑΣ  ΣΥΝΕΚΑΛΕΣΕ  ΤΟ  «ΑΝΤΙΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΝ»

ΚΑΙ  ΑΠΕΡΡΙΨΕ  ΤΟ  ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΝ!

   Ἐπεβεβαιώθη ὁ «O.Τ.» (φ. 2182/ 06.10.2017/ σ. 8) ὅταν ἔγραφε «Τὸ «ἀντικολυμβάριον» προετοιμάζει τὸ Πατριαρχεῖον τῆς Μόσχας;»! Τὸ Πατριαρχεῖον τῆς Μόσχας ἐπεκύρωσε τὰς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας του, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἡ ἀπόρριψις τοῦ Κολυμβαρίου, παρόντων ὅλων τῶν Προκαθημένων (ἢ ἀντιπροσώπων των) τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν πλὴν τοῦ Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου καὶ τοῦ Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου. Παραθέτομεν τὸ ἐπίμαχον ἀπόσπασμα ἀπό τό ἀνακοινωθέν τῆς 2ας Δεκεμβρίου 2017:

  «Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἐγκρίνει τὴν ἀξιολόγηση τῆς γενομένης ἀπὸ 18ης ἕως 26ης Ἰουνίου 2016 στὴν Κρήτη Συνόδου Προκαθημένων καὶ Ἱεραρχῶν τῶν δέκα κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἡ ὁποία περιλαμβάνεται στὴν ἀπόφαση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἀπὸ 15ης Ἰουλίου 2016 (Πρακτικὰ 48). Ἡ ἐν λόγῳ Σύνοδος δὲν δύναται νὰ θεωρεῖται Πανορθόδοξη οὔτε καὶ οἱ ἀποφάσεις της ὡς δεσμευτικὲς γιὰ ὅλο τὸ Ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἐπειδὴ ἡ μὴ ἐξασφάλιση τῆς σύμφωνης γνώμης τῶν ὁρισμένων κατὰ τόπους Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν γιὰ τὴ σύγκλησή της στὶς προκαθορισμένες ἡμερομηνίες παραβίασε τὴν ἀρχὴ τῆς ὁμοφωνίας. Ταυτόχρονα πρέπει νὰ δεχθοῦμε ὅτι ἡ Σύνοδος στὴν Κρήτη ἀποτελεῖ σημαντικὸ σταθμὸ στὴν ἱστορία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
    Ἡ ἀνάλυση τῶν κειμένων τῆς ἐν Κρήτῃ Συνόδου, τὴν ὁποία, κατόπιν ἐντολῆς τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, διενέργησε ἡ Συνοδικὴ Βιβλικὴ Θεολογικὴ Ἐπιτροπή, ἀπέδειξε ὅτι ὁρισμένα ἐξ αὐτῶν περιλαμβάνουν ἀσαφεῖς καὶ διφορούμενες διατυπώσεις, κάτι τὸ ὁποῖο δὲν ἐπιτρέπει νὰ τὰ θεωροῦμε ὡς ὑποδειγματικὴ ἔκφραση τῶν ἀληθειῶν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ ἀφορᾶ ἰδιαίτερα τὸ κείμενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον», τὸ ὁποῖο δὲν ὑπέγραψαν 2/3 τῶν μελῶν τῆς ἀντιπροσωπίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας καὶ οἱ μεμονωμένοι Ἱεράρχες ὁρισμένων ἄλλων κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖες μετεῖχαν τῶν ἐργασιῶν τῆς ἐν Κρήτῃ Συνόδου, κάτι τὸ ὁποῖο ἐπιμαρτυρεῖ τὴ μεγάλη διχογνωμία ὡς πρὸς τὸ κείμενο αὐτὸ ἀκόμη καὶ στοὺς μετασχόντας τῆς ἐν Κρήτῃ Συνόδου.   Οἱ Συνοδικοὶ διαπιστώνουν μία διφορούμενη στάση ἔναντι τῆς γενομένης ἐν Κρήτῃ Συνόδου μέσα στὴν οἰκογένεια τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τονίζοντας, μεταξὺ ἄλλων, τὰ σχόλια τῶν Ἱερῶν Συνόδων τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας (ἀπὸ 27ης Ἰουνίου 2016), Βουλγαρίας (ἀπὸ 15ης Νοεμβρίου 2016) καὶ Γεωργίας (ἀπὸ 22ης Δεκεμβρίου 2016), ὅπου ἐκφράζεται ἡ κριτικὴ στάση ἔναντι τῆς ἐν Κρήτῃ Συνόδου. Στὶς οὐσιαστικὲς παρατηρήσεις ἐπὶ τῶν κειμένων τῆς ἐν Κρήτῃ Συνόδου καὶ ἐπὶ τῆς διαδικασίας λήψεως ἀποφάσεων σὲ αὐτή, ἀκόμη προχώρησαν Ἱεράρχες καὶ ἄλλων κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν, ἡ Ἱερὰ Κοινότητα καὶ οἱ Ἱερὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους».

Πηγή