Οι Οικουμενιστές –πλέον- διώκουν συστηματικά τους Ορθοδόξους! Και οι “λέοντες” «αντι-Οικουμενιστές» σιωπούν!

     Γράφει ὁ Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ὁ Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κ. Ἄνθης (Τιμόθεος) ἐφορμᾶ καὶ κατὰ λαϊκῶν.

Ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν ἀποτειχισμένων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν γενικεύεται.

Ἀπαγορεύει διὰ τῆς Ἀστυνομίας τὴν θεία Λειτουργία στὸ ἰδιωτικὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Βουκόλου Μαυροματίου

Ἡ κίνηση τῆς Ἀποτειχίσεως τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, συνετῶν καὶ συνεπῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ αἱρετικοὺς κι αἱρετίζοντες ἐπισκόπους καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μετ’ αὐτῶν, διαρκῶς μεγαλώνει καὶ ἁπλώνεται πρὸς τὴν Νότιο Ἑλλάδα, παρὰ τὸν ἀνελέητο πόλεμο τῆς Δεσποτοκρατίας, τοὺς διωγμοὺς καὶ τὴν τρομοκρατία ποὺ ἀσκοῦνται, ἀλλὰ καὶ τὴν παρασιώπισή της ἀπὸ τὰ καθεστωτικὰ μέσα μαζικῆς ἐξαπατήσεως καὶ παραπλανήσεως. Τὴν Ἀποτείχιση ποὺ ἐντέλλεται ὁ Κύριος καὶ Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός καὶ ἡ ἱερὰ Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας Του, διδάσκει ἡ ἁγιοΠατερικὴ διδασκαλία καὶ πρακτική, ἐπιβάλλουν οἱ ἱεροὶ Κανόνες.

Ζηλώσας τὴν «δόξαν» καὶ τὶς ναζιστικὲς μεθόδους τοῦ Ἠλείας κ. Παρασκευοπούλου, ὁ Θεσσαλιώτιδος κ. Ἄνθης κίνησε γῆν καὶ οὐρανὸν γιὰ νὰ ματαιώσει τὴν αὐριανὴ Θεία Λειτουργία τῶν ἀποτειχισμένων Θεσσαλῶν στὸ ἰδιωτικὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Βουκόλου, κείμενο στὸ Μαυρομάτι Καρδίτσης, τὸ ὁποῖο ἀνήκει εἰς τὸν κ. Κωνστανταντῖνο Νάσιο.

Σὲ αὐτὸ λειτουργεῖ —ἤδη τέσσερεις Κυριακές, χωρὶς νὰ μνημονεύει τὸν δεσπότη τῆς περιοχῆς— ὁ πολιὸς Ἱερομόναχος π. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε Καθηγούμενος τῆς Μονῆς Κορώνης Καρδίτσης.

Ὅλη τὴν ἑβδομάδα ἐκ τῆς οἰκουμενιστικῆς Μητροπόλεως ἀναζητεῖται ἐπιμόνως ὁ π. Σεραφείμ, γιὰ νὰ τοῦ ἐπιδωθεῖ κάποιο ἔγγραφο, ἀλλὰ ἐκεῖνος ἀρνεῖται καὶ τὴν ἐπικοινωνία καὶ τὴν παραλαβὴ τοῦ ἐγγράφου, μὴ ἀναγνωρίζοντας ὁποιαδήποτε ἐγκυρότητα καὶ ἁρμοδιότητα σὲ αὐτήν. Αὐτὸ ἄλλωστε δήλωσε εἰς τὸν ἀρχιερατικὸ ἐπίτροπο π. Δημήτριο τηλεφωνικῶς.

Κατόπιν αὐτοῦ ὁ κ. Ἄνθης —αὐθαιρέτως ἐπεμβαίνοντας καὶ χρησιμοποιώντας μίαν κρατικὴ ὑπηρεσία· ἆραγε μὲ ποιό δικαίωμα καὶ ποιάν ἁρμοδιότητα;— ἐστράφη κατὰ τοῦ κ. Νάσιου, δίνοντας ἐντολὴ εἰς τὴν τοπικὴ Ἀστυνομία νὰ ἐπέμβει καὶ ἀπαγορεύσει τὴν Θεία Λειτουργία στὸν ἰδιωτικὸ ἱερὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Βουκόλου Μαυροματίου. Κατόπιν αὐτῆς τῆς ἐντολῆς ὁ ὑπηρεσιακὸς Ἀστυνόμος ἐπικοινώνησε μὲ τὸν κ. Νάσιο —εἶναι ἀλήθεια μὲ πολλὴ εὐγένεια καὶ διακριτικότητα— καὶ τοῦ μεταβίβασε τὴν ἐντολὴ τοῦ κ. Ἄνθη. Ὁ κ. Νάσιος ἀρνήθηκε τὴν ἐντολὴ τοῦ κ. Ἄνθη. Ἀλλὰ ὁ κ. Ἄνθης ἐπανῆλθε διὰ τοῦ κ. Ἀστυνόμου καὶ παρήγγειλε ὅτι αὔριο τὸ πρωῒ θὰ προσέλθει ὁ ἴδιος στὸν Ἅγιο Βουκόλο!!!

Ἐπειδὴ τὸ ἰδιωτικὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Βουκόλου βρίσκεται ἀπομονωμένο σ’ ἕνα μικρὸ χωριό, καὶ δὲν γνωρίζουμε ἕως ποῦ φτάνουν τὰ διωκτικὰ καὶ τρομοκρατικὰ σχέδια τοῦ Ἄνθη, ἐνημερώνουμε τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, τὸ μικρὸ ποίμνιο ποὺ ἐμμένει κι ἐπιμένει εἰς αὐθεντικὴ καὶ ἀνόθευτο Ὀρθόδοξο Πίστη εἰς Ἅγιο Τριαδικὸ Θεό μας —ποὺ μᾶς παρέδωσαν οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι Πατέρες μας, ἀλλὰ καὶ μᾶς

Η οικουμενιστική ταυτότητα των Επισκόπων, πλέον, δεν κρύβεται! Υπερασπίζονται φανερά τον Οικουμενισμό, τον πατρ. Βαρθολομαίο και τον Πάπα!

   Εἶναι γνωστὰ πλέον τὰ γεγονότα στὸ Μοναστήρι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Βουλιαγμένης Ἠλείας. Ὁ μητροπολίτης Ἠλείας Γερμανὸς ἐνοχλήθηκε κατ’ ἀρχὰς ὅταν ἔμαθε ὅτι στὸ Μοναστήρι μοιράστηκαν φυλλάδια ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅτι ἀναρτήθηκαν ἀφίσες μὲ τὴν φράση τοῦ ἅγιου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, «τὸν Πάπα νὰ καταρᾶσθε»!!! Ζήτησε γι’ αὐτὸ ἐξηγήσεις ἀπὸ τὴν Γερόντισσα Μελάνη.

   Ἐπίσης ἐνοχλήθηκε ὅταν ἔμαθε ὅτι κάποιος ἀποτειχισμένος Ἱερομόναχος ποὺ λειτούργησε στὸ Μοναστήρι, δὲν μνημόνευσε τὸ ὀνοματάκι του!

    Τέλος, τὴν 6^η  Αὐγούστου πῆγε ὁ ἴδιος καὶ λειτούργησε στὸ Μοναστήρι. Ἡ Γερόντισσα Μελάνη δὲν τὸν ὑποδέχτηκε, ὅπως αὐτὸς ἤλπιζε, καὶ οἱ λόγοι φαίνονται σὲ ἐπιστολὴ ποὺ τοῦ ἔστειλε καὶ δὲν εἶναι λόγοι ἀσέβειας στὸν οἰκεῖο Ἐπίσκοπο, ἀλλὰ λόγοι Πίστεως. Ὁ κ. Γερμανός, ὅμως, ἔκανε πὼς δὲν τὸ κατάλαβε αὐτὸ καὶ τὴν κατηγόρησε γιὰ περιφρόνηση τοῦ οἰκείου Ἐπισκόπου!

    Στὴ συνέχεια ἀνακοίνωσε τὴν ἀπόφασή του: Διέταξε νὰ ἐγκαταλείψει αὐθημερὸν τὸ Μοναστήρι, ὡσὰν τὸ κάθε Μοναστήρι νὰ ἀποτελεῖ τσιφλίκι τοῦ Μητροπολίτη!

    Οἱ μοναχὲς τῆς Μονῆς τελικά, ἐπειδὴ ζοῦσαν ὑπὸ καθεστὼς βίας, φόβου καὶ ἐκβιασμῶν, ἐγκατέλειψαν τὸ Μοναστήρι, ἀφοῦ ὁ Μητροπολίτης ἔστειλε παπάδες μὲ ἀστυνομικούς, ἀρχικά, καὶ στὴ συνέχεια σεκιουριτάδες ποὺ μὲ βάρδιες "φρουροῦσαν" τὸ Μοναστήρι, περιορίζοντας τὶς μοναχὲς στὰ κελιά τους!!!

  Ἡ μοναχὴ Μελάνη ἔστειλε ὁμολογιακὴ ἐπιστολὴ στὸ Μητροπολίτη Γερμανό, μὲ τὴν ὁποία τοῦ ἐξηγεῖ τοὺς λόγους ποὺ ἀποτειχίστηκε. Δημοσιεύουμε ἕνα μέρος τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς: 

    «Σεβασμιώτατε, 

    ἐπειδὴ ἀντιλαμβάνομαι ὅτι θέλετε νὰ σᾶς ἀναφέρω σχετικὰ μὲ τὴν θέση μου γιὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης (διότι ὅλοι οἱ Χριστιανοί, κληρικοί, λαϊκοὶ καὶ μοναχοὶ ὀφείλουμε νὰ ἔχουμε συγκεκριμένη θέση στὸ θέμα, ἐπειδὴ εἶναι πολὺ εὐαίσθητο καὶ ἅπτεται τῆς Ἁγίας μας Πίστεως), ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης εἶναι αἱρετικὴ καὶ βλάσφημη πρὸς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Νομιμοποιήθηκε Συνοδικῶς ἡ αἵρεση. Οἱ Ἅγιοι μᾶς διδάσκουν ἄμεση ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ὡς τρόπο διαφυλάξεως τῆς Πίστεως. Οἱ αἱρετικοὶ οὔτε Ἐκκλησία ἀποτελοῦν, οὔτε θυσιαστήριο ἔχουν, οὔτε Ἅγιο Πνεῦμα. Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι κατεγνωσμένη αἵρεση, ἡ ὁποία ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά μας, ἐνσωματώνει θεολογικὰ καὶ ἐκκλησιολογικὰ στοιχεῖα ποὺ ἔχουν ἀπορριφθεῖ ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία. Θὰ τὴν δεχθοῦμε; Θὰ δεχθοῦμε τὴν Παναίρεση;

   Σᾶς καθησυχάζουμε καὶ σᾶς διαβεβαιώνουμε ὅτι παραμένουμε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὅπως μᾶς τὴν παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Ὅταν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κηρύττει ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες σώζουν, τότε αὐτὸ ποῦ μᾶς ὁδηγεῖ; Μήπως πρέπει νὰ πάρετε θέση στὸ σοβαρὸ αὐτὸ θέμα;».

Οι "Ορθόδοξοι" Ποιμένες της Γερμανίας διδάσκουν: Ο άγ. Ιωάννης τιμάται εξ ίσου από Μουσουλμάνους και Παπικούς!

  Συνεχίζεται μεθοδικά στην Γερμανία η διάβρωση της πίστεως του ορθοδόξου ποιμνίου με "αβρααμικές, ενωτικές" αναφορές σε ό,τι αφορά τον βίο των Αγίων μας. Καινούργιο παράδειγμα η αναφορά στον τάφο του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού, με αφορμή την εορτή της αποτομής της τιμίας Κάρας του, στην ιστοσελίδα του "ορθόδοξου" Ναού του Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστού στο Brühl. Εκεί διαβάζουμε τα ακόλουθα:

«Ο τάφος του Ιωάννου βρίσκεται στην Δυτική Όχθη του Ιορδάνη στον Καθεδρικό Ναό του Αγ. Ιωάννου. Ο Καθεδρικός είναι σήμερα Τζαμί, στο οποίο λατρεύεται επίσης ο Ιωάννης. Έτσι κι αλλιώς αποτελεί κι αυτός έναν από τους πιο σπουδαίους προφήτες του Ισλάμ,  μετά τον Μωάμεθ  και τον Ιησού(!!!).

     Τα λείψανα της Κάρας του Ιωάννου τιμούνται εξίσου από Χριστιανούς και Μουσουλμάνους...  π.χ. στον Ναό του Αγ. Σιλβέστρου στην Ρώμη, στο Τζαμί των Ομαϊάδων στην Δαμασκό. Μία εικονογράφηση της αποκεφάλισης του Ιωάννου βλέπει κανείς στον Ναό μας στο Brühl αλλά και σε ένα παράθυρο του (σημ. παπικού) καθεδρικού ναού της Κολωνίας».

     Αλήθεια, ο Αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος που έλεγχε οποιονδήποτε ξέφευγε από την διδασκαλία του Θεού θα συμφωνούσε με τέτοιες βλάσφημες και πονηρές αναφορές;

     Αλλά αυτά είναι για τους Οικουμενιστές ψιλά γράμματα.

Δ.Π.

Η επίσημη αρχή του οικουμενιστικού κακού, που ουδέποτε ήρθη και άρα όλοι οι Ποιμένες και το ποίμνιο αποδέχονται!

 Διάγγελμα Οικουμενικού Πατριαρχείου περί Οικουμενικής κινήσεως

Ιανουάριος 1920

Φωτό πηγή:http://constantinople.ehw.gr/

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1920

[ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ]

«Ἐκ καθαρᾶς καρδίας ἀλλήλους ἀγαπήσατε ἐκτενῶς» (Α΄ Πέτρ. 1,22).

   Ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησία φρονοῦσα ὅτι ἡ τῶν διαφόρων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν προσέγγισις πρὸς ἀλλήλας καὶ κοινωνία οὐκ ἀποκλείεται ὑπὸ τῶν ὑφισταμένων μεταξὺ αὐτῶν δογματικῶν διαφορῶν καὶ ὅτι τοιαύτη τις προσέγγισις τὰ μάλα ἐστὶν εὐκταία καὶ ἀναγκαία καὶ πολλαχῶς χρήσιμος εἴς τε τὸ καλῶς ἐννοούμενον συμφέρον ἑκάστης τῶν ἐπὶ μέρους Ἐκκλησιῶν καὶ τοῦ ὅλου χριστιανικοῦ σώματος καὶ εἰς παρασκευὴν καὶ διευκόλυνσιν τῆς πλήρους ποτέ, σὺν Θεῷ, καὶ εὐλογημένης ἑνώσεως, ἔκρινε τὸν παρόντα καιρὸν τὰ μάλιστα πρόσφορον πρὸς ἀνακίνησιν καὶ ἀπὸ κοινοῦ μελέτην τοῦ σπουδαίου τούτου ζητήματος. Εἰ γὰρ καὶ ἐν τούτῳ ἐνδέχεται ἵνα προκύψωσι καὶ παρεμβληθῶσιν αἱ ἀπὸ τῶν παλαιῶν προλήψεων καὶ ἕξεων ἢ καὶ ἐξ ἀξιώσεων δυσχέρειαι, αἱ τοσάκις τέως τὸ ἔργον τῆς ἑνώσεως ματαιώσασαι, ὅμως κατὰ τὴν γνώμην ἡμῶν, περὶ ἁπλῆς τὸ κατ’ ἀρχὰς προκειμένου συναφείας καὶ προσεγγίσεως, αἱ δυσχέρειαι αὖται ἔσονται πάντως ἧττον σπουδαῖαι, ἀγαθῆς δὲ ὑπαρχούσης θελήσεως καὶ διαθέσεως οὔτε δύνανται, οὔτε ὀφείλουσι κώλυμα ἀποτέλεσαι ἀκαταγώνιστον καὶ ἀνυπέρβλητον.

   Ὅθεν τὸ πρᾶγμα ἡμεῖς γε καὶ κατορθωτὸν καὶ εἴπερ ποτὲ εὔκαιρον ἐπὶ τῇ συντελεσθείσῃ νῦν ἐπ’ αἰσίοις συμπήξει τῆς

«Μη φοβού μηδέ δειλιάσης».

Οἱ Οἰκουμενιστὲς διώκουν, γιατὶ φοβοῦνται μήπως καταρρεύσει τὸ καθεστὼς φόβου, ποὺ ἔχουν ἔντεχνα ἱδρύσει.

Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ὅλοι οἱ τύραννοι, οἱ δικτάτορες καὶ ὅλα τὰ ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα στηρίζουν τὴν διατήρηση τῆς ἐξουσίας τους στὸν ἔλεγχο καὶ στὸν φόβο. Ἐπειδὴ οἱ ἴδιοι φοβοῦνται μὴν χάσουν τὴν ἐξουσία, καλλιεργοῦν στοὺς ἀνθρώπους τὸν φόβο, ὅτι, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ χάσουν τὰ ἀγαθὰ ποὺ ἀπολαμβάνουν.

Ἀλλὰ καὶ στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν οἱ Ποιμένες δὲν εἶναι οἱ «καλοὶ Ποιμένες» (κατὰ τὸ παράδειγμα καὶ τὴν Ἐντολὴ τοῦ Κυρίου), ἀλλὰ μισθωτοί, δηλαδὴ ψευδοποιμένες, καταχραστὲς τῶν ρόλων τους καὶ αἱρετικοί, παρόμοια πράττουν καὶ φρονοῦν. Αἰσθάνονται ἐξουσία. Ἀλλὰ μιὰ ἐξουσία ποὺ τὴν δύναμή της τὴ στηρίζει στὸ φόβο καὶ στὴν συμμαχία καὶ διαλλαγὴ μὲ τὴν ἐγκόσμια καὶ διεφθαρμένη πολιτικὴ ἐξουσία, ἀφοῦ γνωρίζουν ὅτι μόνο μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο μποροῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὶς κακοδοξίες τους, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἔχασαν τὴν Μία Ἀλήθεια. Γι’ αὐτὸ ἐκτελοῦσαν διωγμοὺς γιὰ νὰ πατάξουν τοὺς ὁμολογητὲς Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸ παράδειγμά τους δίδασκαν τὸ ποίμνιο νὰ μὴ φοβᾶται. Οἱ Οἰκουμενιστὲς ὡς προσωποποίηση ὅλων τῶν παλαιῶν αἱρέσεων, ὡς ἀντιπρόσωποι τῆς ὕστατης καὶ ἐσχάτης αἱρέσεως δὲν θὰ μπορούσαν νὰ φανοῦν ὑποδεέστεροι τῶν τυράννων καὶ τῶν παλαιοτέρων αἱρετικῶν.

Ἔτσι μετὰ ἀπὸ μία περίοδο ἀναμονῆς, στὴν ὁποία νόμιζαν, ὅτι οἱ ἐναντιούμενες, ὁμολογιακὲς φωνὲς θὰ σιγήσουν ἢ θὰ ὑποταχθοῦν στὰ κοσμικὰ θέλγητρα καὶ στὴν «αὐθεντία» τους, ἀφοῦ συνειδητοποίησαν ὅτι διασώζουν ἀκόμα κάποιοι τὴ μαγιά τῆς Πίστεως, ἀποφάσισαν, συνεργείᾳ τῶν πολιτικῶν, νομικῶν καὶ ἐπικοινωνιακῶν ταγῶν τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, νὰ θέσουν σὲ πράξη τοὺς διωγμοὺς, χωρὶς οἱ τυφλοὶ καὶ πεπωρωμένοι τῇ καρδίᾳ νὰ καταλαβαίνουν, ὅτι βγάζοντας τὴν μάσκα τῆς ἀγαπολογίας καὶ ἀποκαλύπτοντας τὸ πραγματικὸ γεμάτο μῖσος καὶ ἐκδίκηση πρόσωπό τους, ἀποδεικνύουν ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ εἶναι, δηλ. ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ.

Σκοπός τους τώρα εἶναι νὰ πατάξουν μὲν αὐτοὺς πού, ἀκολουθώντας τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ διακόπτοντας τὴν μνημόνευση τους, τολμοῦν νὰ τοὺς ἀποκαλύπτουν ὡς αἱρετικοὺς χειρίστου εἴδους, νὰ καλλιεργήσουν δὲ παράλληλα τὸν φόβο σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ θὰ θελήσουν νὰ μιμηθοῦν τοὺς Ἁγίους καὶ νὰ ἀκολουθήσουν τὸν μαρτυρικὸ δρόμο τῆς ὁμολογίας.

Ὁ φόβος αὐτὸς ποὺ ἔχουν ἔντεχνα καλλιεργήσει, δὲν εἶναι ὁ φόβος Θεοῦ, μία ἀπὸ τὶς ὕψιστες ἀρετές, ποὺ διαφυλάσσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὸν κρατάει στὸν Θεό, ἀλλὰ ὁ φόβος ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ ὕψιστα ἀνθρώπινα πάθη ποὺ καταργεῖ τὴν ἀπὸ τὸν Θεὸ εὐλογημένη ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, σβήνει τὸ ὁμολογιακό του πνεῦμα, τὸν ὑποτάσσει στὸν ἰδιοτελὴ συμβιβασμὸ καὶ τὸν σπρώχνει μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό. Εἶναι ἕνας φόβος «παρὰ φύσιν» καὶ «παρὰ λόγον».

Ὁ ἄνθρωπος φοβᾶται ὑπὸ τὴν ἀπειλὴ διωγμοῦ ἢ τιμωρίας, μήπως χάσει ἕνα αἰσθητὸ ἀντικείμενο (Μοναστῆρι, Κελλί, Ναό, Μισθό κλπ.), ἢ μία αἰσθητὴ ἱκανοποίηση (κοινωνικὴ ἀναγνώριση, κῦρος, μετοχὴ στὴν ἐξουσία), ἡ κατοχή τῶν ὁποίων τοῦ παρέχει