Σήκωσαν μαύρες σημαίες στο Άγιο Όρος για τον ανεπιθύμητο Τσίπρα που γράφουν: «Έξω οι Αντίχριστοι»

Σήκωσαν μαύρες σημαίες στο Άγιο Όρος για τον ανεπιθύμητο Τσίπρα που γράφουν: «Έξω οι Αντίχριστοι»

Μαύρες σημαίες που αναγράφουν »Έξω οι Αντίχριστοι από το Άγιον Όρος» κυματίζουν από την Τρίτη στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

Ο λόγος για μια ενέργεια της Μονής η οποία έχει σχέση

"Η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία απευθύνθηκε στον ΟΗΕ και την ΕΕ"

Ο επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου της Μόσχας επί ευρωπαϊκών διεθνών οργανισμών, επίσκοπος Βίκτωρ Μπαρισσέβσκι (Κοτσάμπα) έστειλε έκκληση σε επίσημα πρόσωπα του ΟΗΕ, του ΟΑΣΕ, της ΕΕ και άλλων χωρών λόγω των εκκλησιαστικών συγκρούσεων.
«Η Εκκλησία μας μετράει τουλάχιστον 12 χιλιάδες ενορίες, είναι η μεγαλύτερη στην Ουκρανία, περιλαμβάνει ναούς και μοναστήρια, τα οποία επισκέπτονται εκατομμύρια πιστοί που αγαπούν τη χώρα τους και τον λαό τους.
Οι πιστοί της Ουκρανίας έγιναν όμηροι του πολιτικού παιχνιδιού των αρχών του κράτους, κάτι που προκάλεσε

Επιστολή προς τους Ιεράρχες της Κρήτης

Τοῦ π. Σπυρίδωνα Δαμανάκη

«Διαμαρτύρομαι οὖν ἐγὼ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ μέλλοντος κρίνειν ζῶντας καὶ νεκροὺς κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ καὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ, κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον, ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ. ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσοντα». (Τιμ. Β΄ Δ΄ 2-7).

Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀντηχοῦν σὰν καμπάνες στὰ αὐτιά μου: ἔλεγξον, ἐπιτίμησον. Ἀντηχοῦν καὶ μὲ ἐλέγχουν. Ἡ συνείδησή μου μὲ ἐλέγχει. Γι’αὐτὸ τὸν λόγο, ἂν καὶ θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου μικρό, ἱερέας ἑνὸς μικροῦ ἀλλὰ περήφανου, τιμίου χωριοῦ, παρόλα αὐτὰ δὲν μπορῶ ὡς ἱερέας τοῦ Ὑψίστου νὰ μένω σιωπηλὸς σὲ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὴν Ἑλλάδα καὶ στὴν γενέτειρά μου τὴν ἀγαπημένη μου Κρήτη. Δὲν μπορῶ νὰ ἀρνηθῶ τὴν εὐθύνη ποὺ μοῦ ἔδωσε ὁ Θεός. Δική του ἡ ἱερωσύνη. Αὐτὸς μοῦ τὴν ἔδωσε γιὰ νὰ τηρήσω καὶ νὰ διαφυλάξω τὸν λόγο Του. Καὶ μὲ τὶς μικρές μου δυνάμεις πρέπει νὰ τὸ κάνω.

Διαμαρτύρομαι, λοιπόν, καὶ ἐγὼ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ ψευτοδιδάσκαλοι, ποὺ δὲν προσέχουν τὴν ἀλήθεια, ποὺ δὲν ἀνέχονται τὴν ὑγιᾶ καὶ

Γέροντα, εγώ χρόνια τώρα έχω να κλάψω για ένα σφάλμα μου

    

–Γέροντα,εγώ χρόνια τώρα έχω να κλάψω για ένα σφάλμα μου∙ δεν έχω ούτε ένα δάκρυ. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχω πραγματική μετάνοια;
– Δεν πονάς για ένα σφάλμα που κάνεις;
– Πονάω ,αλλά ίσως είναι ρηχός ο πόνος.
– Από τα δάκρυα μη βγάζης συμπέρασμα. Είναι βέβαια τα δάκρυα ένα χαρακτηριστικό της μετανοίας, αλλά δεν είναι το μόνο χαρακτηριστικό. Μερικοί, εκεί που κλαίνε, εκεί γελάνε. Ο καρδιακός πόνος και ο εσωτερικός αναστεναγμός είναι τα εσωτερικά δάκρυα, που είναι ανώτερα από τα εξωτερικά. Ένας καημένος, έλεγε: «Τί σκληρός που είμαι, πάτερ! Ούτε ένα δάκρυ! Η καρδιά μου είναι σαν πέτρα. Τί σκληροκαρδία! Αχ!». Ενώ ήταν πολύ ευαίσθητος, αισθανόταν πολύ

Ο Λέων της Ρώμης σε καιρούς Οικουμενισμού --και-- ΤΟΜΟΣ ΠΑΠΑ ΛΕΟΝΤΟΣ ΡΩΜΗΣ

Ὁ σήμερα ἑορταζόμενος ἅγιος Πάπας Ρώμης Λέων, ὅπως γράφει ὁ ὑμνογράφος του «τὰ συγχυτικά τῶν  ἀσεβούντων νοήματα» κατεδίωξε καὶ ἀπεγύμνωσε ὡς Λέων καί, κυριολεκτικά, ἔσβυσε «τῶν  θεοστυγῶν αἱρέσεων τὰ ἴχνη», ἀφοῦ «ὁλολαμπὴς ὡς ἥλιος, ἐκ δυσμῶν ἀνατέταλκε» καὶ «τὴν σύγχυσιν τοῦ Εὐτυχοῦς» κατεξήρανε «καὶ τοῦ Νεστορίου, τὴν διαίρεσιν τέμνων», μᾶς ἐδίδαξε «ἕνα σέβειν, τὸν Χριστὸν ἐν οὐσίαις, δυσὶν ἀδιαιρέτως, ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως».

Σήμερα, ὅμως, δυστυχῶς, ἡ σύγχυση ἐπανῆλθε στὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀφοῦ οἱ Ποιμένες ποὺ εἶναι ἐντεταλμένοι γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως,  συμπροσεύχονται καὶ συναγιάζουν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς μονοφυσίτες ποὺ ὁ ἅγιος Λέων καὶ ἡ Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος κατεδίκασε· ὅσοι δὲ καταδικάζουν τέτοιες ἐνέργειες μὲ ἄρθρα τους (ὅπως στὸ παρακάτω ἄρθρο «Ο ΣΩΤΗΡ»), ταυτόχρονα ἐπικοινωνοῦν καὶ συνυπάρχουν μὲ ἐκείνους ποὺ καταδικάζουν, συντελοῦν στὴν ἐπέκταση ἀντὶ στὴν διάλυση τῆς συγχύσεως!

Να τι ...εντέλλεται Σύνοδος των Γ.Ο.Χ.: Να αναμυρώνονται οι του Νέου ως σχισματικοί από το 1924! --"Τα μυστήριά τους στερούνται Αγιαστικής Χάριτος"!

Ἀριθ. Πρωτ. 1191

Ἐν Ἀθήναις τῇ 5ῃ Ἰουνίου 1974

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  Γ.Ο.Χ.

Πρός τόν Ἱερόν Κλῆρον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας

    Πανοσιολογιώτατοι καὶ Αἱδεσιμώτατοι Λειτουργοὶ τοῦ Ὑψίστου, Χάρις Ὑμῖν καὶ ἔλεος καὶ Εἰρήνη παρὰ Θεοῦ, παρ’ ἡμῶν δὲ εὐχὴ καὶ εὐλογία.

   Διὰ τῆς παρούσης Ἐγκυκλίου ἡμῶν ἀπευθυνόμεθα πρὸς ὑμᾶς ὑπομιμνήσκοντες ὑμῖν καθῆκον ἐπιτακτικὸν, ὅπερ δέον νὰ χαρακτηρίζῃ τὴν ἡμετέραν πορείαν πειθαρχοῦσαν εἰς τὰ ἀνέκαθεν παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν Θεοφόρων Πατέρων.

    Οὕτω: Ἐντελλόμεθα ἐπαναληπτικῶς ὅπως περιορίζεσθε εἰς τήν ἐξυπηρέτησιν μόνον τῶν μελῶν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας, ἵνα μὴ προτίθεσθε σκάνδαλον τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἐπισύρετε τὰς ἐπικρίσεις τοῦ κοινοῦ ὡς μὴ πιστεύοντες εἰς τὰ ὑφ᾿ ἡμῶν πρεσβευόμενα.

   Ἡ τέλεσις μυστηρίου τινὸς καὶ ἡ θεία μετάδοσις εἰς νεοημερολογίτας ἔχει ἀπαγορευθῇ ἀπ’ ἀρχῆς τῆς δημιουργίας τοῦ σχίσματος ὑπὸ τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας· δέον δὲ ὅπως τηρῆτε ἀπαρεγκλίτως τήν γραμμήν ταύτην πειθαρχοῦντες εἰς τὸ φρόνημα καὶ τὰ Ἐκκλησιαστικῶς παραδεδομένα. Προκειμένου δὲ νὰ εἰσέλθῃ τις ἐκ τοῦ νέου ἡμερολογίου εἰς τάς τάξεις μας, ἀπαραίτητος προϋπόθεσις τυγχάνει ὁμολογία πίστεως εἰς τὰ ὑπὸ τῶν Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν παραδεδομένα ἡμῖν, ἀποκήρυξις δὲ καὶ καταδίκη πάσης αἱρέσεως καὶ καινοτομίας  ἐν οἷς καὶ τὸ νέον ἡμερολόγιον ἐν τῇ Ἑλλαδικῇ Ἐκκλησίᾳ ἥτις δεχθεῖσα τοῦτο κατέστη σχισματική ἀπό τοῦ 1924 καὶ ἐντεῦθεν κατὰ τὴν ἰδίαν ὁμολογίαν τοῦ μεταρρυθμιστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καὶ ὡς ἐκ τούτου τὰ μυστήριά της στεροῦνται Ἁγιαστικῆς Χάριτος.

   Προκειμένου ὡσαύτως περὶ βαπτισθέντων ἐν τῇ ὡς ἄνω Ἐκκλησίᾳ καὶ ἐπιστρεφόντων εἰς τὴν εὐσέβειαν δέον ὅπως ἀναμυρώνονται οὗτοι δι’ Ἁγίου Μύρου κανονικῆς προελεύσεως συμφώνως πρὸς τὸν Α´ Κανόνα τοῦ Μ. Βασιλείου.

   Συνεπείᾳ τῶν ἀνωτέρῳ ἐντελλόμεθα, ὅπως τοῦ λοιποῦ παύσητε τὴν τυχοῦσαν μέχρι σήμερον μυστηριακὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν ἐκ τῆς Νεοημερολογητικῆς Ἐκκλησίας προσερχομένων ἄνευ τῆς προμνησθείσης διαδικασίας συνωδᾷ πρὸς τοὺς Ἁγίους καὶ Ἱεροῦς Κανόνας, καθ’ ὅσον ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει θέλουν ἐπιβληθῇ κατὰ τῶν παραβατῶν αἱ ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων προβλεπόμεναι κυρώσεις.

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

† Ὁ Ἀθηνῶν Αὐξέντιος, Πρόεδρος

† Ὁ Διαυλείας καί Ἀττικῆς Ἀκάκιος

† Ὁ Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος Γερόντιος

† Ὁ Εὐρίπου καί Εὐβοίας Παΐσιος

† Ὁ Θεσ/νίκης Χρυσόστομος

† Ὁ Θαυμακοῦ Καλλίνικος

† Ὁ Κυκλάδων Γαβριήλ

† Ὁ Μεγαρίδος Ἀντώνιος  

Πηγή

Σχεδίασμα Γραπτής Διαμαρτυρίας για τα Θρησκευτικά

Σχεδίασμα Γραπτῆς Διαμαρτυρίας

γιὰ τὰ Θρησκευτικά

   Παραθέτουμε κάτωθι στὴν ἀγάπη σας ἕνα κείμενο,τὸ ὁποῖο δύνανται νὰ ἀξιοποιήσουν οἱ ἐνδιαφερόμενοι γονεῖς (εἴτε αὐτούσιο εἴτε ἐν μέρει εἴτε διατυπωμένο διαφορετικά), συγκεντρώνοντας ὑπογραφὲς στὰ σχολεῖα τῶν παιδιῶν τους καὶ ἀποστέλλοντάς το στὸν Ὑπουργὸ Παιδείας. Ἡ ἐνέργεια αὐτὴ θὰ μποροῦσε νὰ

Τελώνου καί Φαρισαίου

  

 Καλό Τριώδιο

    

  Δύο πράγματα ἀπαιτοῦνται ἀπὸ ὅλους τούς ἀνθρώπους, νὰ κατακρίνουμε τὰ ἰδικὰ μας ἁμαρτήματα καὶ νὰ συγχωροῦμε τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἄλλων. Διότι ἐκεῖνος πού βλέπει τὰ ἰδικὰ του ἁμαρτήματα, συγχωρεῖ πιὸ εὔκολα τούς ἄλλους· ἐνῶ ἐκεῖνος πού κατακρίνει τοὺς ἄλλους, τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του κατακρίνει καὶ καταδικάζει, ἔστω καὶ ἂν ἔχη πολλὲς ἀρετές. Ἀληθῶς μεγάλο πράγμα εἶναι τὸ νὰ μὴ κατακρίνουμε τοὺς ἄλλους, ἀλλά τούς ἑαυτούς μας, ἀδελφοί. Ἐμεῖς ὅμως, ἀφήνοντας τὶς δικὲς μας ἁμαρτίες, τοὺς ἄλλους ἰδίως κατακρίνουμε, τοὺς ἄλλους ἐξετάζουμε, μὴ γνωρίζοντας ὅτι ἀκόμη καὶ ἂν εἴμεθα δικαιότεροι ἀπὸ ὅλους, ἐὰν κατακρίνουμε τοὺς ἄλλους, γινόμεθα ἔνοχοι καὶ εἴμεθα ἄξιοι τῆς ἰδίας τιμωρίας καὶ τῶν ἰδίων βασάνων τῶν ὁποίων εἶναι ἄξιος καὶ αὐτός τὸν ὁποῖον κρίνουμε·«Ὧ γὰρ κρίματι κρίνετε» λέγει «τούτῳ καὶ κριθήσεσθε». Διότι αὐτός πού πορνεύει, παραβαίνει ἐντολή, ὅπως καὶ ἐκεῖνος πού τὸν κρίνει. Ὥστε καὶ οἱ δύο παραβαίνουν θείαν ἐντολή, καὶ αὐτός πού πορνεύει καὶ ἐκεῖνος πού κρίνει.

Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή

 από την Β΄Προς Τιμόθεον επιστολή του αποστόλου Παύλου, κεφ. 3, εδάφια 10-15.

            

 επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ: Πρός Τιμόθεον Β΄3,10-15

         

          Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή

         από την Β΄«Προς Τιμόθεον» επιστολή του αποστόλου Παύλου,

                          κεφάλαιο 3,εδάφια 10-15.

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]

  «Σύ δέ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ(:Εσύ όμως έχεις παρακολουθήσει τη διδασκαλία μου)». «Ο στόχος σου ήταν να είσαι ισχυρός· δεν ήρθες απλώς, αλλά ‘’έχεις παρακολουθήσει’’». Εδώ δηλώνει ότι ο χρόνος ήταν πολύς, με το να πει «έχεις παρακολουθήσει τη διδασκαλία μου». Αυτό λέγεται για τον λόγο· «τῇ ἀγωγῇ(:τη γενικότερη συμπεριφορά μου)»· αυτό λέγεται για τον βίο· «τῇ προθέσει (:την πρόθεση και τα ελατήριά μου)»· αυτό λέγεται για την προθυμία και την καρτερικότητα της ψυχής. «Αυτά», λέγει, «δεν τα έλεγα χωρίς να τα εφαρμόζω και ούτε φιλοσοφούσα μόνο με λόγια».

    «Έχεις παρακολουθήσει επίσης, Τιμόθεε», του λέγει, «τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ (:τη φωτισμένη πίστη μου, τη μακροθυμία μου)»· «ότι τίποτε από αυτά», λέγει, «δε μου προκαλούσε ταραχή»· «τῇ ἀγάπῃ (:την αγάπη μου)», πράγμα που δεν το είχαν αυτοί· «τῇ ὑπομονῇ (:την υπομονή μου)», όπως ακριβώς ούτε και αυτό. «Με τη μακροθυμία μου», λέγει. Προς τους αιρετικούς έδειχνα πολλή μακροθυμία. «Με την υπομονή μου» προς τους διωγμούς· «τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν (:στους διωγμούς μου, στα παθήματά μου)». Γιατί δύο είναι αυτά που ταράσσουν τον δάσκαλο, το να υπάρχουν γύρω πολλοί αιρετικοί, και το να μη δείχνει υπομονή στα παθήματα. Αλλά όμως γι΄αυτούς πολλά είπε ο Παύλος, ότι και παλιά υπήρχαν και θα υπάρξουν, και κανένας χρόνος δεν είναι καθαρός απ’ αυτούς, και ότι δε θα μπορέσουν να μας βλάψουν σε τίποτε, και ότι στον κόσμο υπάρχουν σκεύη χρυσά και αργυρά.

Δυστυχώς οι Γ.Ο.Χ. δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την παραπληροφόρηση και την απάτη!

Γράψαμε χθές:

Τὸ ψεῦδος τοῦ «ἁγίου» Χρυσοστόμου Καβουρίδη!

Πρ. Φλωρίνης  Χρυσόστομος Καβουρίδης:

  Ἡ νεοημερολογίτικη  «Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος χωρισθεῖσα τῶν …(!!!) λοιπῶν Ἐκκλησιῶν κατέστη σχισματική»!
(Πότε χωρίσθηκε ἡ Ἐκκλησία μας τῶν λοιπῶν Ἐκκλησιῶν; ΠΟΤΕ! Ὁ χωρισμὸς ἦταν μόνο στὴν ψευδόμενη διάνοια τοῦ «ἁγίου»! Τόσο συνεπὴς στὶς θέσεις του καὶ διορατικός… ἅγιος, ποὺ ἀργότερα ἀναίρεσε τὶς θέσεις του)!   (σελ. 87).

Μετὰ ἀπ' αὐτὴ τὴν ἀνάρτηση οἱ τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου ἐξανέστησαν, καὶ πονηρά, ἀπέφυγαν νὰ ποῦν ὅτι δὲν τὰ εἶπε αὐτὰ ὁ πρ. Φλωρίνης, γιατὶ τὰ ἔγραψε, ἀλλὰ διότι τάχα ἡ παραπομπὴ δὲν ἦταν ἀκριβής! Καὶ ἄρχισαν πάλι νὰ μᾶς κατηγοροῦν καὶ συκοφαντοῦν, ἀντὶ νὰ συνειδητοποιήσουν τὴν παραπλάνηση ποὺ κάνουν οἱ Γ.Ο.Χ. τόσες δεκαετίες στοὺς πιστούς. (Βέβαια, οἱ Δεσποτάδες τους δὲν ἀσχολοῦνται μὲ αὐτά, ἀφήνοντας τὰ ἱστολόγια -μὲ εὐθύνη τους- νὰ γράφουν, γιὰ νὰ μὴν ἐκτίθενται οἱ ἴδιοι καὶ δίνουν λαβὴ σὲ ἄλλες παρατάξεις τῶν Γ.Ο.Χ. νὰ τοὺς ἐπιτεθοῦν).

Παρουσιάζουμε λοιπόν, ἀπὸ τὸν 2^ο  τόμο τοῦ πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου καὶ σχολιάζουμε σχετικὰ ἀποσπασματα.