«Πείσομαι δὲ μᾶλλον τῷ θεῷ
ἢ ὑμῖν»
(Πλάτωνος, Σωκράτους Ἀπολογία)
Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου
Μὲ ἀφορμὴ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν
ἑορτὴ γιὰ τὴν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας ἀφιέρωσε τὴν πρώτη Κυριακὴ τῶν νηστειῶν, γιὰ
νὰ τιμήσει τὴν ἀνύψωση τῶν εἰκόνων καὶ τοὺς ὁμολογητὲς Χριστιανούς (ναί, αὐτοὺς
ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς καταδικάζουν σήμερα ὡς Ταλιμπάν) γιὰ μᾶς δείξει, γιατὶ νηστεύουμε καὶ ποιό
φρόνημα πρέπει νὰ ἔχουμε ὡς Χριστιανοί, τὴν ἑορτὴ στὴν ὁποία κανονικὰ ἀναθεματίζονται
ὅλοι οἱ αἱρετικοί, ἀλλὰ σήμερα ἀναθεματίζονται ὅσοι ἀγωνίζονται ἐνάντια στὴν αἵρεση,
πρέπει νὰ γίνει κατανοητό, ὅτι ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ σήμερα θὰ ἔπρεπε νὰ
ντρεπόμαστε γιὰ τὴν κατάντια μας. Θὰ ἔπρεπε νὰ ντρεπόμαστε γι’ αὐτὸ ποὺ εἴμασταν
κι γι’ αὐτὸ ποὺ γίναμε, γι’ αὐτὰ πού, ἐνῶ μᾶς τὰ δίδαξε ὁ Θεός, τὰ ἀψηφοῦμε καὶ
δὲν τὰ πράττουμε.
Καὶ γιὰ νὰ γίνει ἡ ντροπή μας ἀκόμα πιὸ
μεγάλη, ἂς ἀφήσουμε ἕναν μὴ Χριστιανό, τὸν Σωκράτη, νὰ μᾶς διδάξει, πῶς ἔπρεπε
νὰ εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στὸν κόσμο καὶ στὴν αἵρεση. Τὸ ἀπόσπασμα ποὺ ἀκολουθεῖ
σε ἐλεύθερη μετάφραση εἶναι ἀπὸ τὴν “Ἀπολογία τοῦ Σωκράτη”, ὅπως μᾶς τὴν
παρέδωσε ὁ Πλάτωνας. Ὁ Σωκράτης στὸν πρώτο του λόγο μπροστὰ στὸ δικαστήριο, πρὶν
ἀπὸ τὴν ἐναντίον του καταδικαστικὴ ἀπόφαση, ἀψηφώντας τὶς φοβερὲς συνέπειες, προειδοποιεῖ
τοὺς Ἀθηναίους ὅτι ἂν τυχὸν τὸν ἀθωώσουν δὲν πρόκειται νὰ ἀλλάξει σκέψη καὶ
χαρακτῆρα καὶ ἐξηγεῖ τοὺς λόγους: