"Τα πάθη σεπτά..." Καθίσματα ψαλλόμενα την Κυριακή των Βαϊων εσπέρας.
Ζωντάνη ηχογράφηση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων Δράμας,
Ψάλλουν ο Άρχων Πρωτοψάλτης Γρηγόριος Παπαεμμανουήλ και ο Λαμπαδάριος
Γεώργιος Γεωργιάδης.
Κυριακή 9 Απριλίου 2017
Γιατί π. Θεόδωρε και οι συν αυτώ σκότωσε ο Κάϊν τον Άβελ;
Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου
Πολλὲς φορὲς μίλησε ὁ Θεὸς διὰ τῶν προφητῶν Του,
ὅτι οἱ θυσίες ποὺ δὲν εἶναι ἁγνὲς καὶ στεροῦνται σταθερῆς καὶ ἀκέραιας πίστης
δὲν Τοῦ εἶναι ἀρεστές.
Λέει ο προφήτης Μαλαχίας (α΄ 6-10): Ὁ Κύριος τοῦ
σύμπαντος λέει στοὺς ἱερεῖς: «Ὁ γιὸς τιμάει τὸν πατέρα του καὶ ὁ δοῦλος τὸν κύριό του. Ἂν ἐγὼ εἶμαι
ὁ πατέρας σας, ποῦ εἶναι ἡ τιμή, ποὺ μοῦ ἀποδίδετε; Κι ἂν ἐγὼ εἶμαι Κύριός σας,
ποῦ εἶναι ὁ σεβασμός, ποὺ μοῦ ἔχετε; Μὲ περιφρονεῖτε καὶ ρωτᾶτε: “Πώς σὲ
περιφρονοῦμε;” Μὲ τὸ νὰ προσφέρετε στὸ θυσιαστήριό μου μιαρὲς προσφορές...
Μακάρι κάποιος ἀπὸ σᾶς νὰ ἔκλεινε τὶς πόρτες τοῦ ναοῦ γιὰ νὰ μὴν
ἀνάβετε ἄσκοπα φωτιὰ στὸ θυσιαστήριό μου».
Καὶ ὁ προφήτης Ὠσηέ (8, 11-13): «Ἐπειδὴ ὁ Ἐφραὶμ
πλήθυνε τὰ θυσιαστήρια γιὰ νὰ ἁμαρτάνει, θὰ γίνουν σ’ αὐτὸν θυσιαστήρια στὸ νὰ
ἁμαρτάνει. Ἔγραψα σ’ αὐτὸν τὰ μεγαλεῖα τοῦ νόμου μου· [ὅμως], λογαριάστηκαν σὰν
ἕνα ξένο πράγμα. [Μὲ] τὶς θυσίες, ποὺ προσφέρουν σὲ μένα, θυσιάζουν κρέας, καὶ
τρῶνε· ὁ Κύριος δὲν τὶς δέχεται· τώρα, θὰ θυμηθῶ τὴν ἀνομία τους, καὶ θὰ
ἐπισκεφθῶ τὶς ἁμαρτίες τους».
Καὶ ὁ προφήτης Δαβίδ (Ψαλμ. Μθ΄ 9-10): «Δὲν θὰ δεχθῶ ἀπὸ τὸ σπίτι σου μοσχάρια νὰ μοῦ τὰ προσφέρεις θυσία, ἀλλ’ οὔτε καὶ τράγους ἀπὸ τὰ ποίμνιά σου· διότι δικά μου εἶναι ὅλα, ὄχι μόνο τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ, ἀλλὰ καὶ τὰ ζῶα ποὺ βοσκοῦν στὰ βουνὰ καὶ τὰ βόδια».
Καὶ ὁ προφήτης Ἡσαΐας (Α΄, 11-15): «Τί μοι πλῆθος τῶν θυσιῶν ὑμῶν; λέγει Κύριος· πλήρης εἰμὶ ὁλοκαυτωμάτων κριῶν, καὶ στέαρ ἀρνῶν καὶ αἷμα ταύρων καὶ τράγων οὐ βούλομαι, οὐδὲ ἂν ἔρχησθε ὀφθῆναι μοι. τίς γὰρ ἐξεζήτησε ταῦτα ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν; πατεῖν τὴν αὐλήν μου οὐ προσθήσεσθαι· ἐὰν φέρητε σεμίδαλιν, μάταιον· θυμίαμα, βδέλυγμά μοί ἐστι· τὰς νουμηνίας ὑμῶν καὶ τὰ σάββατα καὶ ἡμέραν μεγάλην οὐκ ἀνέχομαι· νηστείαν καὶ ἀργίαν καὶ τὰς νουμηνίας ὑμῶν καὶ τὰς ἑορτὰς ὑμῶν μισεῖ ἡ ψυχή μου· ἐγενήθητέ μοι εἰς πλησμονήν, οὐκέτι ἀνήσω τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν. ὅταν ἐκτείνητε τὰς χεῖρας ὑμῶν πρός με, ἀποστρέψω τοὺς ὀφθαλμούς μου ἀφ᾿ ὑμῶν, καὶ ἐὰν πληθύνητε τὴν δέησιν, οὐκ εἰσακούσομαι ὑμῶν».
Τὸ θέμα ὅμως τῆς ἀρεστῆς στὸν Θεὸ θυσίας καὶ τῆς ἀντίδρασης τῶν ἀνθρώπων σὲ αὐτήν Του τὴν ἐπιλογή, λαμβάνει τὴν ὕψιστη ἔκφρασή του στὴν ἱστορία τοῦ Κάϊν καὶ τοῦ Ἄβελ (Γεν. 4,2):
«...Καὶ ἐγένετο Ἄβελ ποιμὴν προβάτων, Κάϊν δὲ ἦν ἐργαζόμενος τὴν γῆν. καὶ ἐγένετο μεθ᾿ ἡμέρας ἤνεγκε Κάϊν ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς θυσίαν τῷ Κυρίῳ, καὶ Ἄβελ ἤνεγκε καὶ αὐτὸς ἀπὸ τῶν πρωτοτόκων τῶν προβάτων αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τῶν στεάτων αὐτῶν. καὶ ἐπεῖδεν ὁ Θεὸς ἐπί Ἄβελ καὶ ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ, ἐπὶ δὲ Κάϊν καὶ ἐπὶ ταῖς θυσίαις αὐτοῦ οὐ προσέσχε. καὶ ἐλυπήθη Κάϊν λίαν, καὶ συνέπεσε τῷ προσώπῳ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Κάϊν· ἵνα τί περίλυπος ἐγένου, καὶ ἵνα τί συνέπεσε τὸ πρόσωπόν σου; οὐκ ἐὰν ὀρθῶς προσενέγκῃς, ὀρθῶς δὲ μὴ διέλῃς, ἥμαρτες; ἡσύχασον· πρὸς σὲ ἡ ἀποστροφὴ αὐτοῦ, καὶ σὺ ἄρξεις αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κάϊν πρὸς Ἄβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ· διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίον. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐν τῷ πεδίῳ, ἀνέστη Κάϊν ἐπὶ Ἄβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτόν».
Τὸ μέγα ἐρώτημα ὅμως ποὺ παραμένει εἶναι. Γιατί σκότωσε ὁ Κάϊν τὸν Ἄβελ;
Νά, πῶς ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος προσεγγίζει τὸ θέμα
(Εἰς Γένεσιν, ΟΜΙΛΙΑ ΙΗʹ):
«Ἐπεῖδε, φησίν, ὁ Θεὸς ἐπὶ Ἄβελ, καὶ ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ. Τὴν τῶν
προβάτων προσαγωγὴν δῶρα ἐκάλεσε διὰ τὸ τίμιον, διὰ τὸ ἐξαίρετον, διὰ τὸ ἄμωμον
τῶν προσενεχθέντων. Ἐπεῖδε τοίνυν ἐπ᾽ αὐτόν, ὅτι ὑγιεῖ γνώμῃ τὴν
Στην αγία εορτή των Βαΐων (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
«Έξι ημέρες πριν από το Πάσχα πήγε ο Ιησούς στη Βηθανία, όπου ήταν ο
Λάζαρος», στον οίκο της Μαρίας και της Μάρθας, «και του παρατέθηκε
δείπνο από αυτούς»· η Μάρθα υπηρετούσε και ο Λάζαρος έτρωγε. Και αυτό
ήταν απόδειξη της αληθινής αναστάσεως, το ότι μετά από πολλές ημέρες και
ζούσε και έτρωγε. Άρα είναι φανερό, ότι το γεύμα γινόταν στην οικία της
Μάρθας· δέχονται δηλαδή τον Ιησού επειδή ήταν φίλοι και αγαπώνταν από
αυτόν. Κάποιοι όμως λένε, ότι αυτό γινόταν σε ξένη οικία. Η Μαρία
υπηρετούσε γιατί ήταν μαθήτρια. Πάλι αυτή εδώ επιτελεί πνευματικότερη
διακονία· δεν διακονούσε όμως σαν προς καλεσμένο, ούτε ήταν κοινή η
υπηρεσία της, αλλά σ’ αυτόν μόνο παρείχε την τιμή, και απέδιδε αυτήν,
όχι ως προς άνθρωπο, αλλ’ ως προς Θεό. Γιατί γι’ αυτό έχυσε μύρο και το
σκούπισε με τα μαλλιά της κεφαλής της, πράγματα που έδειχναν, ότι η
υπόληψή της προς αυτόν δεν ήταν τέτοια, τέτοια που του απέδιδαν οι
πολλοί. Αλλά την επετίμησε ο Ιούδας με πρόσχημα δήθεν την ευλάβεια. Τί
λέγει λοιπόν ο Χριστός; «Άφησέ την· αυτό το έκανε προνοητικά για την
ημέρα του ενταφιασμού μου». Γιατί τέλος πάντων δεν ήλεγξε τον μαθητή για
την επιτίμηση της γυναίκας, ούτε είπε αυτό το οποίο είπε ο
ευαγγελιστής, ότι επετίμησε τη γυναίκα επειδή ο ίδιος ήταν
Ο Οικουμενισμός προωθείται εκ σχεδίου από εκκλησιαστικούς και πολιτικούς ηγέτες, γι' αυτό και κανένας αντι-Οικουμενιστής δεν προβάλλεται!
Μετά Βαΐων και κλάδων τιμάται
ο Οικουμενισμός στη Λάρισα
“Σήμερον ὁ Χριστός, εἰσέρχεται ἐν πόλει Βηθανίᾳ ἐν πώλῳ καθήμενος, τὴν ἀλογίαν λύων, τῶν ἐθνῶν τὴν κάκιστον, πάλαι κεχερσωμένην.”
Σχόλιο Ιστολογίου Κατάνυξις: Τη
στιγμή που η Ορθοδοξία συγκλονίζεται από την παναίρεση του
Οικουμενισμού, ο Δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο Λάρισας, επιλέγουν
να τιμήσουν τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας, πρωτοκλασάτο στέλεχος των “Ευαγγελιστών” του Οικουμενισμού στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Από
ποιον και γιατί έχει χαρακτηριστεί ως «Ο Ποιμένας του στοχασμού, της
δημιουργίας και της ειρήνης», ας το κρίνει η
Η ΑΛΗΘΕΙΑ -Τι ειναι ο μολυσμός δια της μνημόνευσης του αιρετικού επισκόπου;
Η ΑΛΗΘΕΙΑ - Τι ειναι ο μολυσμός δια της μνημόνευσης τοῦ αἱρετικοῦ ἐπισκόπου;
Απόσπασμα από την πρώτη Σύναξη στο Ωραιόκαστρο που αφορά στη δυνητικότητα του 15ου κανόνα (ΑΒ Συνόδου επί Μεγάλου Φωτίου) περί της διακοπής μνημοσύνου (4-4-2017)
➥ Ἡ θέση αὐτὴ εἶναι καὶ μιὰ ἀπάντηση σὲ π. Θ. Ζήση καὶ π. Ν. Μανώλη ποὺ ἀποτειχίστηκαν χωρὶς νὰ λειτουργοῦν, ἀκυρώνοντας τὴν ἀποτείχισή τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)