Οικουμενική Κίνησις και «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» – Η Συγκρητιστική Αίρεσις του Οικουμενισμού (βίντεο).

Μέρος Α’. 1948-2018: «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» Σύναψις μιας Οικουμενιστικής Διαθήκης

 

Το παρελθόν έτος, 2018, συνεπληρώθησαν 70 έτη από της ιδρύσεως του λεγομένου «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών» στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Με τον πλέον επίσημο τρόπο θεσμοποιήθηκε η αντορθόδοξος Οικουμενική Κίνησις με την ενεργό δυστυχώς σύμπραξη των επισήμων Εκκλησιών Κωνσταντινουπόλεως, Ελλάδος και Κύπρου. Αργότερα προσεχώρησαν και οι λοιπές επίσημες Ορθόδοξες Εκκλησίες, οι οποίες έκτοτε αποτελούν οργανικά μέλη του παν-προτεσταντικού αυτού Συμβουλίου.

Η 1η και ιδρυτική αυτή γενική συνέλευσις, διεκήρυξε ότι:

«Εν ταύτα εν Αμστελοδάμω παρεδώκαμεν αυτούς εκ νέου εις αυτόν και συνήψαμεν διαθήκην προς αλλήλους, ιδρύοντες το Παγκόσμιον Συμβούλιον Εκκλησιών. Προτιθέμεθα να μείνομεν ηνωμένοι, καλούμεν τας απανταχού Εκκλησίας να υπογράψωσι και εκτελέσωσι την διαθήκην αυτήν εν ταις προς αλλήλαις σχέσεσιν αυτών».

«Έχουμε ιερό χρέος να μην σβήσουν τα ίχνη αίματος» για να είναι δυνατή η εγκαθίδρυση της ...Πανθρησκείας! --Με τις ευλογίες του Λαρίσης Ιερώνυμου!

Διδαχή και μνήμη ιερό μας χρέος

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ - ΑΠΟΤΙΣΗΣ ΦΟΡΟΥ ΤΙΜΗΣ ΧΘΕΣ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ

«Έχουμε ιερό χρέος να μην σβήσουν τα ίχνη αίματος… Το οφείλουμε στις μελλοντικές γενιές, για τα θύματα ενός αναιτιολόγητου μίσους» τόνισε ο Ραβίνος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Λάρισας Ιλία Ζαμπεθάι, για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, μπροστά από το μνημείο Εβραίων Μαρτύρων Κατοχής, στη Λάρισα, ανοίγοντας την εκδήλωση της Εθνικής Ημέρας

Άγιος Θωμάς: πρότυπο χριστιανού ερευνητή!

   Οι περισσότεροι άνθρωποι ισχυρίζονται πως πρέπει να δουν για να πιστέψουν. Ως ένα βαθμό, έχουν δίκιο. Αν δεν είχε δει ποτέ κανείς μια απόδειξη της ύπαρξης του Θεού, και μάλιστα του χριστιανικού Θεού, θα ήταν ανόητο να πιστεύουμε. Το παράδειγμα μας το δίνει ένας μαθητής που αγαπούσε πολύ το Δάσκαλο και που ο Δάσκαλος δεν αρνήθηκε να εμφανιστεί μπροστά του και να του προσφέρει τις πληγές του για να τις αγγίξει.

Ο μαθητής αυτός επίσης είχε την τιμή (τυχαίο;) να παραλάβει τη ζώνη της Παναγίας τρεις μέρες μετά την κοίμησή Της.

Όμως δε βλέπω καθόλου να το ψάχνουν εκείνοι που ισχυρίζονται πως εμπιστεύονται την έρευνα... Ή μάλλον μερικοί το ψάχνουν, γίνονται ορθόδοξοι χριστιανοί και οι άλλοι αρχίζουν τις ειρωνείες, λες και πραγματική έρευνα σημαίνει μόνο να "ψάχνεις" διαρκώς και να μη βρίσκεις τίποτα. Όταν βρεις κάτι (έστω και αντίθετο απ' αυτά που περίμενες), σταματάς να ψάχνεις - ή έστω ψάχνεις έχοντας παραλάβει το θησαυρό που ανακάλυψες, αλλιώς βρίσκεσαι σε πλάνη και πάντα θα περιπλανιέσαι & θ' απομακρύνεσαι από την αλήθεια και την ειρήνη.
Ας ξέρουν εκείνοι που υποστηρίζουν πως "άμα δουν, θα πιστέψουν", πως η έρευνα για το Θεό προϋποθέτει είτε τον αγώνα για κάθαρση της καρδιάς από τα πάθη είτε τον απεγνωσμένο έρωτα για την αλήθεια, χωρίς την οποία δε μπορείς να ζήσεις. Όχι να κάθομαι στον καναπέ μου και να λέω "άμα θέλει ο Χριστός να τον πιστέψω, ας έρθει μπροστά μου να μου δείξει πως υπάρχει"... Ο Χριστός δεν έχει τέτοια υποχρέωση απέναντί μου, ούτε και με χρειάζεται - δε θα 'ρθει, γιατί απλά κάνω τον έξυπνο, ενώ δε θέλω στ' αλήθεια να έρθει.

Πηγή

Οι κάτοικοι των απομακρυσμένων περιοχών της Ρωσίας εκκλησιάζονται σε βαγόνια,

συνεχίζοντας την παράδοση της κινητής Εκκλησίας εδώ και 100 χρόνια!

Πολλοί Χριστιανοί ορθόδοξοι που ζουν στις απομακρυσμένες περιοχές της δημοκρατίας του Ταταρστάν της Ρωσίας,  χρειάζεται να κάνουν ολόκληρο ταξίδι για να εκκλησιαστούν! Ο πατέρας Αντρέι Σρέμπκοφ, που δεν ήθελε να βλέπει το ποίμνιό του να παιδεύεται έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει μια εκκλησία με… ρόδες!

Οταν οι Επίσκοποι γίνονται "γουρουνάκια της Κίρκης", οι πιστοί που τους ακολουθούν, τί;

 Το μαγικό ραβδί της Κίρκης

 (Κολυμπάρι  και  Σιναίου Δαμιανός)

Γεώργιος Κ. Τζανάκης

   Στὴν ἐφημερίδα Στῦλος τῆς Ὀρθοδοξίας (Μαρτίου 2019) ὑπάρχει ἐπιστολὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σιναίου Δαμιανοῦ ἀφορώσα δημοσίευμα τῆς ἐφημερῖδος (Ἰανουάριος-Φεβρουάριος 2019) μὲ τίτλο: «Καταδίκασε τὸ κολυμπάρι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός».

    Ὁ ἐκδότης τῆς ἐφημερῖδος στὸ δημοσίευμά του παραθέτει κείμενο τὸ ὁποῖο ἔχει ὑπογράψει ὁ Σιναίου, θέτει τίτλο , ὅπως προανεφέρθη: «Καταδίκασε τὸ κολυμπάρι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός», καὶ κάνει καὶ τὸν δικό του σχολιασμό.

    Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος στὴν ἐπιστολή του χαρακτηρίζει τὸν σχολιασμὸ τῆς ἐφημερίδος «παντελῶς ἀβάσιμο καὶ ἀνεπέρειστο» δηλαδὴ ὅτι δὲν στηρίζεται πουθενὰ, ὅτι ἀποτελεὶ ψεῦδος καὶ ὅτι ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου εἶναι ἀναξιόπιστος: «Δυστυχῶς ὄμως διὰ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἀξιοπιστία σας ὁ πρόλογος ποὺ προηγεῖται τῆς ἀναδημοσιεύσεως τοῦ ἐν θέματι κειμένου εἶναι παντελῶς ἀβάσιμος καὶ ἀνεπέρειστος»

    Γιατὶ τὸ δημοσίευμα εἶναι ψευδεπίγραφο, ἀβάσιμο καὶ ἀνεπέρειστο; «Διότι σὲ κανένα σημεῖο τοῦ κειμένου δὲν καταδικάζεται ἡ ἐν Κρήτη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος». Ἀφοῦ λοιπὸν ὁ ἐκδότης ἰσχυρίζεται ὅτι «Καταδίκασε τὸ Κολυμπάρι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σιναίου», ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τὸν θεωρεῖ ψεύτη καὶ ἀναξιόπιστο διότι σὲ κανένα σημεῖο τοῦ κειμένου δὲν καταδικάζεται ἡ ἐν Κρήτη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος. Ἀπλὰ πράγματα, ὅπως φαίνεται, γιὰ τὸν σεβασμιώτατο.

     Τί μπορεῖ νὰ καταλάβει ὁ μέσος ἀναγνώστης; Ὁ ἕνας λέει ὅτι καταδικάζει τὸ Κολυμπάρι, ὁ ἕτερος ὅτι πουθενὰ, σὲ κανένα σημεῖο τοῦ κειμένου,  δὲν ὑπάρχει καταδίκη τοῦ Κολυμπαρίου.

    Ἐμεῖς στηριζόμενοι στὰ πραγματικὰ στοιχεία (ὄχι σὲ φῆμες ἤ πληροφορίες) ἄς δοῦμε τί λέει τὸ κείμενο ποὺ ὑπέγραψε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ τί λένε τὰ κείμενα ποὺ ὑπεγράφησαν στὸ Κολυμπάρι γιὰ νὰ δοῦμε πρὸς τὰ ποῦ γέρνει ἡ ζυγαριά. Θεωρῶ ὅτι εἶναι ἀπολύτως λογικὸ καὶ θεμιτὸ κάτι τέτοιο καὶ ὅτι δὲν θὰ ἔχουν ἀντίρρησι οἱ δύο ἐμπλεκόμενοι. Φυσικὰ δὲν πρόκειται νὰ ἐξαντήσουμε τὸ θέμα ἀλλὰ θὰ παραθέσουμε κάποια σημεία, ἀρκετὰ ὥστε νὰ γίνει φανερὴ ἡ ἀλήθεια τῶν πραγμάτων.