π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος
…Θά προσεγγίσουμε στοιχειωδῶς τό
κείμενο τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Καί τό προσεγγίζουμε προσωπικῶς, εἰδικά γιά τόν ἀπόστολο
Παῦλο, γιατί ἐκφράζει τή βαθιά πορεία τοῦ κάθε πιστοῦ, μπροστά στόν κάθε σταυρό
πού σηκώνει [κάθε μέρα] μπροστά του. Εἶναι μιά πορεία βαθιά ἐσωτερική, θά
λέγαμε πού ἀναλύει τόν ἑαυτό του καί ταυτόχρονα ἐκφράζει τόν κάθε ἄνθρωπο πού
μέ κάποιο τρόπο ἔτσι ἤ ἀλλιῶς σηκώνει μεγάλους ἤ μικρούς σταυρούς στή ζωή του.
Ν᾽ ἀκούσουμε τήν πορεία αὐτοῦ τοῦ κειμένου πραγματικά, γιά νά ὠφεληθοῦμε
βαθύτατα γι᾽ αὐτή τήν προσωπική σταυρική μας πορεία, πού τή ζοῦμε μέσα στό
γεγονός τῆς Ἐκκλησίας.
Τό πρῶτο σημεῖο πού τονίζει ὁ ἀπόστολος
Παῦλος λέει ὅτι ἐγώ ἔχω μονάχα ἕνα καύχημα. Τό καύχημα τοῦ σταυροῦ! Προσέξτε
το, ἐδῶ εἶναι ἕνα πολύ βαθύ ξεκαθάρισμα. Ζοῦμε μέσα σέ δεκάδες προκλήσεις γιά
νά καυχόμαστε, γιά ὁποιεσδήποτε ἐπιτυχίες μας, γιά ὁποιαδήποτε ἀξιώματα πού ἀποκτήσαμε
καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐπιλέγει ἕναν ἄλλο τρόπο, μυστικό τρόπο, ἀλλά τόν τρόπο!
Τόν τρόπο πού πραγματικά θεραπεύει. Διαλέγει ἕνα καύχημα. Τά καυχήματα μέ τά ὁποῖα
εἴμαστε φορτωμένοι εἶναι δεκάδες τέτοια, μᾶς τά φόρτωσε ὁ κόσμος. Καί ἐμεῖς
πολλές φορές παραληροῦμε μέσα ἐκεῖ ἤ πολλές φορές ἀγανακτοῦμε ἤ πολλές φορές
ζητᾶμε δικαιώσεις. Καί ξεχάσαμε τό πρωτογενές μέγεθος, πού θά μᾶς κάνει