Ο Αρχιεπίσκοπος Αρμενίων Ελλάδος στον Μητροπολίτη Μεσσηνίας

Ο Αρχιεπίσκοπος Αρμενίων Ελλάδος στον Μητροπολίτη Μεσσηνίας

Ι.Μ. Μεσσηνίας 

Την εθιμοτυπική επίσκεψη του Μητροπολίτη Αρμενίων Ορθοδόξων Ελλάδος, Αρχιεπισκόπου κ. Χορέν Τογραματζιάν, δέχθηκε στο γραφείο του ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος.

Ο Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος συνοδευόταν από κληρικούς και λαϊκούς συνεργάτες του, έτυχε θερμής υποδοχής από τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας. 

Ο κ. Χορέν ζήτησε να ενημερωθεί σχετικά με την ύπαρξη κοινότητας Αρμενίων στην πόλη της Καλαμάτας και συζήτησε με τον κ. Χρυσόστομο το θέμα της επίσημης επίσκεψης του Πατριάρχη κ. Αράμ Κισισιάμ, του Αρμενικού Πατριαρχείου της Κιλικίας, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στην Ελλάδα.

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας ευχαρίστησε τον Αρμένιο Αρχιεπίσκοπο για την επίσκεψή του και αντάλλαξαν δώρα σε ανάμνηση της συναντήσεώς τους.

Για την Παναίρεση του Οικουμενισμού, πότε θα μας προειδοποιήσετε "αγιότατοι"!

Εκ της Ιεράς Συνόδου - 10.55                                                                             Πηγή: Ρομφέα

        Για μία ακόμη χρονιά, σε συνέχεια προηγούμενων προσηλυτιστικών δραστηριοτήτων της, η νεοπροτεσταντική οργάνωση «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» προγραμματίζει μία ευρείας κλίμακας προσηλυτιστική δραστηριότητα, με την ονομασία «Ιησούς του Ναυή 7», το χρονικό διάστημα μεταξύ 9 και 17 Ιουλίου 2014, στους νομούς Κιλκίς, Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής.

    Η εν λόγω κίνηση, με πρόσχημα τη διανομή της Καινής Διαθήκης διανέμει ποικίλο υλικό προτεσταντικού χαρακτήρα ασυμβίβαστο με την Ορθόδοξη πίστη.

     Η «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» αν και ιδρύθηκε το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα θεωρεί την Ορθόδοξη πίστη ως «πνευματικά δεσμά αιώνων», όπως η ίδια έχει δηλώσει στο παρελθόν.

    Υπενθυμίζουμε για μία ακόμη φορά ότι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ως μέλη του ενός και μοναδικού Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, δεν έχουν ανάγκη τις διάφορες νεοφανείς αιρετικές κινήσεις, ούτε τους διάφορους αυτοχειροτονημένους «κηρυκές» τους από το εσωτερικό η το εξωτερικό.

Σᾶς πείραξε «ἁγιότατοι» Μητροπολίτες τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας
«η προσηλυτιστική δραστηριότητα (των προτεσταντών), με την ονομασία “Ιησούς του Ναυή 7”, το χρονικό διάστημα μεταξύ 9 και 17 Ιουλίου 2014»!!!

Σᾶς πανικόβαλε δηλαδή, καὶ ἐξέγειρε τὴν ποιμαντική σας "εὐαισθησία" μιὰ φοῦχτα γραφικοὶ προτεστάντες!

Ἀλλὰ δὲν σᾶς πείραξε ἡ πολυχρόνιος δραστηριότητα τῶν συναδέλφων σας (ποὺ ὡς ἐργαζόμενοι καὶ εὐνοοῦντες τῶν Οἰκουμενισμὸ εἶναι ψευδο-Ἐπίσκοποι), τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τῶν Περγάμου Ἰωάννη Ζηζιούλα, Μεσσηνίας Χρυσόστομου Σαββάτου, Δημητριάδος Ἰγνάτιου Γεωργακόπουλου, Καλαβρύτων Ἀμβροσίου Λενῆ, Σύρου Δωρόθεου Πολυκανδριώτη, Μεσογαίας Νικολάου Χατζηνικολάου (ποὺ οὐσιαστικὰ διδάσκει τὴν θανάτωση Ἐγκεφαλικὰ νεκρῶν), κ.ἄ.

Σᾶς πείραξαν αὐτοὶ ποὺ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν μάνδρα, ἀλλὰ δὲν σᾶς πείραξαν αὐτοὶ οἱ λύκοι, ποὺ εἶναι μέσα στὴν μάνδρα καὶ θύουν τὰ πρόβατα!!!

 Καὶ ἄλλη, παρόμοια "εὐαισθησία" τοῦ φιλοξενοῦντος σε Συνέδρια τῆς Μητροπόλεώς του Οἰκουμενιστές!

Επιστολή του Μητροπολίτη Ηλείας Γερμανού για δημοσίευμα εφημερίδας περί του εθίμου του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα

Προς Τον αξιότιμον Διευθυντήν της Εφημερίδος ΠΡΩΤΗ Πύργου

Αξιότιμε κ. Διευθυντά,

Εδιάβασα στο σημερινό (23-6-2014) φύλλο της εγκρίτου Εφημερίδος σας ΠΡΩΤΗ (σελίδα 18 ) δημοσίευμα του κ.Νίκου Ματσάνκου με τίτλο «Το έθιμο του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα» και ως Επίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ηλείας, ως Ηλείος και ως άνθρωπος επόνεσα πολύ για την άγνοια των ανθρώπων σε βασικές διδασκαλίες της χριστιανικής μας πίστεως, για το ανακάτεμα από μερικούς των αξιών της ζωής και όσων την απαξιώνουν και για κάποιους άλλους που επαγγέλονται τους προοδευτικούς και ίσως χωρίς να το καταλαβαίνουν γυρίζουν τους ανθρώπους χιλιάδες χρόνια πίσω. Σας γνωρίζω λοιπόν τα εξής:

1. Θα αρχίσω από τον τίτλον του δημοσιεύματος: «Το έθιμο του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα». Είναι κλασσικό παράδειγμα ανακατώματος χριστιανισμού και μαγείας. Ο άγιος Ιωάννης ούτε είχε ούτε έχει ούτε μπορεί να έχη σχέσι με το μαγικό τρόπο του σκέπτεσθαι και ενεργείν, ως ο Κλήδονας. Και όμως ο αρθρογράφος σας τα συνέδεσε!! Ποτέ και από κανέναν ο κλήδονας δεν ονομάστηκε Κλήδονας του Αϊ Γιάννη. Ούτε ο άγιος Ιωάννης ονομάσθηκε ποτέ ο αϊ Γιάννης ο Κλήδονας. Απλώς κάποιοι συνεδύασαν την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου με τους κλήδονες και τις πυροβασίες, επειδή συμπίπτει με την εαρινήν ισημερία.

2. Ο Καθηγητής της Λαογραφίας στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Βασίλειος Οικονομίδης γράφει· «...Εις τους αρχαίους Έλληνες Κλήδονες ονομάζονται αι τυχαίως ακουόμεναι λέξεις, εκ των οποίων κάποιοι συνεπέραναν μάντεμα. Κατά την βυζαντινήν εποχήν το ρήμα κληδονίζομαι είχε και την σημασίαν: καλώ τους νεκρούς κατά την νεκρομαντείαν, κλήδων δε κατά τον Μιχ. Ψελλόν είναι δαιμόνων πονηρών πρόσκλησις. Εις τους μεταγενέστερους χρόνους η λέξις εσήμαινε ο,τι και σήμερον, δηλαδή το να ζητή τις να γνωρίση δια τινων σημείων εάν πρόκειται εις το μέλλον να ευτηχήση η να δυστυχήση.

Ο σημερινός κλήδονας είναι καθαρά κληρομαντεία , η οποία λαμβάνει χώραν κατά την εορτήν του γενεθλίου του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (24 Ιουνίου)». (Θ.Η.Ε Τόμος 7, στήλες 620-621, λήμμα Κλήδονας).

Λοιπόν σ’ αυτά θέλει ο εκπολιτιστικός Σύλλογος Κάτω Παναγιάς να επιστρέψη τα Μέλη του; Δηλαδή σ’ αυτά που ο Χριστός και ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος κατήργησαν;   Οι Πρόγονοί τους, όταν ήλθαν από την Μικρά Ασία στην Ηλεία έφεραν μαζί τους τους σταυρούς , τις εικόνες τους, τα λείψανα των αγίων τους, που τους εβοήθησαν και τους εστήιν στην ζωή. Τώρα τα δισέγγονά τους θα εγκαταλείψουν αυτά και θα επανέλθουν στην προ Χριστού ειδωλολατρεία; Τώρα που είδαμε το «φως το αληθινόν»· Τώρα που απαλλαγήκαμε από την δουλεία των παθών και ζούμε ελεύθεροι, τώρα θα επανέλθουμε   στην σκλαβιά των παθών και στο σκοτάδι της ζωής;

3. Βεβαίως οι Έλληνες είμεθα παραδοσιακός Λαός και κρατάμε τις παραδόσεις μας. ΝΑΙ και πρέπει. Αλλά τις παραδόσεις που βοηθούν και ωφελούν τον άνθρωπον. Παράδοσις π.χ. για τους Κρήτες ήτο η «βεντέτα». Θα την συνεχίσουμε; Ασφαλώς ΟΧΙ. Παράδοσις ήτο οι ανθρωποθυσίες. Θα τις ξαναρχίσουμε; ΠΟΤΕ. Αυτά οι πρόγονοί τους ως αντιχριστιανικά, βλαβερά και επικίνδυνα τα έσβησαν και τα ξέχασαν. Τώρα τα δισέγγονα τους θα τα επαναφέρουν;

4. Συνιστώ στους κατά τα άλλα καλούς νέους της Κάτω Παναγιάς και σ’ όλους τους Ηλείους, αν θέλουν να τιμήσουν τις Παραδόσεις μας και τους προγόνους μας, και να βοηθήσουν τους συμπολίτες να χαρούν άλλους τρόπους, λογικούς, χρήσιμους και ωφέλιμους δια την ζωή να βρουν. Να βρουν τρόπους και μέσα που πραγματικά ανυψώνουν και αληθινά χαροποιηούν τους συνανθρώπους τους και όχι τους κλήδονες, τις μαγείες και τις μαγγανίες, που οδηγούν στην οπισθοδρόμησι, στο σκοτάδι και τελικά στην καταστροφή.

Με ευχές, ευχαριστίες και εκτίμησι

† Ο Ηλείας Γερμανός

Χρονικό της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

(ὑπὸ τὶς ἀσχήμιες τοῦ ταραχοποιοῦ Γιέφτιτς)

του Μοναχού Παΐσιου Καρεώτη

 
Φίλος αγαπητός εκ Σερβίας με προέτρεψε να παρευρεθούμε στην ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς και στην Θεία Λειτουργία της μνήμης του. Μέσα μου υπήρχε υλικό, και έτσι η φωτιά άναψε. Θυμήθηκα τη ζωή και τα του Αγίου, την υπομονή και την σταθερότητά του στην ομολογία του Χριστού, την μαρτυρία του μέσα σε μία γενέα άπιστη και διεστραμμένη.

Με την φωτιά αυτή μέσα μου, παρακίνησα και δύο αδερφούς Αγιορείτας Ιερομονάχους, οι οποίοι και αυτοί άναψαν, ως φιλάγιοι και ευλαβώς έχοντες προς τον Άγιον. Έτσι ξεκινήσαμε, και Τετάρτη πετάξαμε για Βελιγράδι, όπου μας περίμενε ο φίλος εκ Σερβίας για να μας μεταφέρει στο Βάλιεβο. Εκεί μας περίμενε ευγενικώς και ο επίσκοπος Α…, ο νεοεκλεγείς ως Α…, αλλά λόγω μεγάλης καθυστερήσεως του αεροπλάνου, έφυγε, αλλά μας μήνυσε ότι είμαστε φιλοξενούμενοι του Πατριαρχείου, και ότι έδωσε εντολή στην αυριανή Θεία Λειτουργία να λειτουργήσει και ο π. Α… στη Ιερά Μονή Τσέλιε. Θαύμασα, άνωθεν, την φυσική ωραιότητα του Βελιγραδίου, η οποία παραμένει μία βιώσιμη πόλις, πνιγμένη στο πράσινο, και ελπίζω οι ρυθμοί αναπτύξεως να μην την φέρουν προς την ασφυξία του τσιμέντου.
Φθάσαμε στο Βάλιεβο για διανυκτέρευση, και μαζί με μας έφθασαν και περί τις 10 ευλαβέστατες μοναχές από το Μαυροβούνι, με την ηγουμένη Αγγελίνα. Όλοι, φιλοξενούμενοι του αγαπητού φίλου. Μας συγκίνησε η φιλοξενία και η ευλάβεια όλων των μελών της οικογένειας. Εδώ ακούσαμε τα πρώτα απαγορευτικά, ότι ο επίσκοπος Γιέφτιτς ήθελε να είναι παρόντες μόνο οι δικοί του. Εμείς σχολιάσαμε, ότι από την ώρα που είναι Άγιος ο π. Ιουστίνος, ανήκει στην εκκλησία, και δεν είναι ιδιωτική υπόθεση κανενός. Ο τοπικός επίσκοπος έχει τον πρώτο λόγο και όλοι ακολουθούμε. Έτσι δεν δώσαμε σημασία στις αιθέριες απαγορεύσεις.
Το πρωί ξεκινήσαμε πολύ νωρίς για το μοναστήρι, το Τσέλιε, που τιμάται στους Αγίους Αρχαγγέλους, το οποίο από άσημο έγινε διάσημο χάρη στον Αγ. Ιουστίνο. Φθάσαμε, και μαζί μας έφθασαν και άλλοι ευλαβείς ρασοφόροι. Πηγαίναμε προς τον τάφο του Αγίου και εκεί ακούσαμε τις πρώτες φωνές διαμαρτυρίας, υπό του επιθυμούντος να έχει ως ιδιοκτησία τον Άγιο, και μακάρι να του έμοιαζε στο ελάχιστο ως “γνήσιος” αυτοτιτλοφορούμενος υιός και διάδοχος. Δεν δώσαμε σημασία και περάσαμε στο ναό για την Θ. Λειτουργία. Εκεί ο επίσκοπος Α… γνώρισε τον π. Α… και περιχαρής του πρότεινε, να λειτουργήσει. Μία πρόσκληση εις διπλούν. Μαινόμενος εισήλθε στο Ιερό ο επίσκοπος Γιέφτιτς, για να εμποδίσει να λειτουργήσει ο π. Α… διότι αυτός δεν τον είχε στο πρόγραμμά του, και δεν τον ενδιέφεραν οι εντολές εκ του Πατριαρχείου.
Τότε με πολλή ευγένεια του λέει ο επίσκοπος Α…, “θέλεις να ξεφορέσω και εγώ, και να φύγω;”. Έκανε πίσω ο ταραχοποιός, και λέει “καλά! να λειτουργήσει και μετά να φύγει”. Παρών ήταν και ο επιτόπιος επίσκοπος Μ…, μία φυσιογνωμία απλή και ειρηνική. Ο επίσκοπος Γιέφτιτς, παραβλέποντας την Ηγουμένη της Μονής και τον επιτόπιο επίσκοπο είχε καλέσει τους δικούς του, ως ειδικούς στις εκταφές και στο τυπικό των ανακομιδών. Η απορία μου όμως είναι, αφού ήταν τόσο έμπειρος ο ειδικός, γιατί μέτεπειτα μόλις άνοιξε το φέρετρο του Αγίου και φάνηκαν τα Άγια οστά, τον έπιασε ένα τρέμουλο στο χέρι, και αμέσως βγήκε από τον λάκκο. Απορίες δυσεπίλυτες. Η Θ. Λειτουργία, μέσα σε ένα αργοσύντομο ρυθμό προχώρησε μεγαλοπρεπώς, και έφθασε στο τέλος. Εν τω μεταξύ έφθασε και άλλος λαός και ρασοφόροι. Με το μάτι, τους αρίθμησα γύρω στους 60 – 70 ανθρώπους. Λίγο πριν την απόλυση, βγήκαν οι λειτουργούντες προς τον τάφο του Αγίου, έκαναν δέηση, και εισήλθαν στον ναό. Στη συνέχεια θα άρχιζαν την εκταφή.Με συγκίνησαν τα δάκρυα μερικών Σέρβων ρασοφόρων πάνω στον τάφο του Αγίου, και πολλών λαικών, οι οποίοι βουρκωμένοι, σιγόψαλλαν το απολυτίκιο του Αγίου.
Μαζεύτηκαν γύρω από τον τάφο του Αγίου, και ο εφησυχάζων επίσκοπος Γιέφτιτς, άρχισε να ταράζει την κατανυκτική ατμόσφαιρα, που είχε δημιουργηθεί. Φώναζε και έδιωχνε ρασοφόρους, μοναχούς και μοναχές, μιλώντας στην γλώσσα τους, και δεν καταλάβαινα τι έλεγε. Ρώτησα και μου είπαν ότι έλεγε: “ Όλοι να πάτε στην εκκλησία μέσα, φύγετε από εδώ”. Ήθελε να μείνει με τους δικούς του. Άσχημη συμπεριφορά έδειξε σε έναν Ηγούμενο Σέρβο, από διπλανό Μοναστήρι, που ήξερε τον Άγιο. Με αγριότητα αποπήρε τον π. Βασίλειο Κρόουλινγκ, παλαιό Αγιορειτη, συγκύπτον γεροντάκι, που με τους δύο υποτακτικούς του είχε έρθει με ευλάβεια στον Άγιο, γι’ αυτή την σημαντική στιγμή.

Δίπλα μου, ο π. Μ… μου λέει, πάμε λίγο πέρα, και ξαναρχόμαστε, να βλέπουμε εκ του μακρόθεν. Πράγματι καθίσαμε από την άλλη μεριά του ναού. Καθυστέρησαν στην εκταφή, διότι είχε ένα πλαινό τσιμέντο, είχε αρκετές ρίζες δένδρων, που εμπόδιζαν το σκάψιμο. Φάνηκε