Λάμπρος Χρ. Σιάσιος, Ανθρωπιστικοί πόλεμοι του σήμερα

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ*

ΤΡΙΩΝ ΑΦΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΦΑΝΕΡΟΥ ΣΤΑΔΙΩΝ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

του Δρ Λάμπρου Χρ. Σιάσου

Καθηγητού της Φιλοσοφίας στό Τμήμα Θεολογίας Α.Π.Θ.

«Ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια μεταφέρονται καὶ στὸν τόπο μας θεωρίες-πολεμοφόδια βραδυφλεγῆ: Ἀνεκτικότητα, πολυ-πολιτισμός, σεβασμὸς ἑτερότητας, διαθρη-σκειακοί διάλογοι...» (Λάμπρος Χρ. Σιάσιος).

 

 Ἀφελεῖς ἐρωτήσεις («Πατερικὴ Παράδοση»):

Οἱ σεβαστοί μας Ἐπίσκοποι, μήπως βλέπουν πίσω ἀπὸ ὅλον αὐτὸν τὸ «χαμὸ» τῆς ὑποτέλειας καὶ τῆς προδοσίας τὴν διπλῆ ἐνοχή τους ὡς Ἕλληνες καὶ ὡς Ἐπίσκοποι; Ἂν ἔχουν ἀκόμα συνείδηση καὶ μάτια νὰ βλέπουν! Μήπως μὲ τὴν ἀδιαφορία τους γιὰ τὴν Πίστη (πρώτο ἐνδιαφέρον τους ἡ ἐξασφάλιση καὶ παραμονὴ στὴν ἐξουσία), συνέβαλαν στὴν ἀλλοίωση τῆς Πίστεως καὶ τὴν ὑποβάθμιση τοῦ θεραπευτικοῦ καὶ συνεκτικοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας, ἐπιτρέποντας στὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴν ἐκκοσμίκευση νὰ εἰσχωρήσει καὶ νὰ ἀνατρέψει Παραδόσεις καὶ βεβαιότητες αἰώνων;

Ἐμεῖς οἱ πιστοί, εἴμαστε ἀνεύθυνοι ὄντα, πρόβατα ὑπάκουα ἄβουλων καὶ κακότροπων ψευδεπισκόπων (Οἰκουμενιστῶν καὶ μή), ἢ «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» ἐλεύθεροι ἄνθρωποι, ὀφείλοντες ὑπακοὴ στὸν ἀρχηγὸ τῆς Πίστεως Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ στοὺς φίλους του Ἁγίους;

Ἄλλη μιὰ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἔρχεται· μᾶς τὴν χαρίζει ὁ Θεὸς γιὰ μετάνοια προσωπική· καὶ ἀσχέτως ἂν ἡ κατάσταση εἶναι ἀνεστρέψιμη στὴν κοινωνική της διάσταση. Αὐτὴ ἀνήκει στὰ σχέδια καὶ τὶς Βουλὲς τοῦ Θεοῦ. Θὰ τὴν ἐξαντλήσουμε στὴν ἐπίδειξη χρυσοποίκιλτων πένθιμων ἀμφιέσεων καὶ ψευτο-συναισθηματικῶν ἐξάρσεων;

Πηγή: "Παρακαταθήκη", τεύχος 94, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2014

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ*

ΤΡΙΩΝ ΑΦΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΦΑΝΕΡΟΥ ΣΤΑΔΙΩΝ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

του Δρ Λάμπρου Χρ. Σιάσου

Καθηγητού της Φιλοσοφίας στό Τμήμα Θεολογίας Α.Π.Θ.

[*] Τό άρθρο αποτελεί μέρος του κειμένου, πού κατέθεσε ο Καθηγητής στό Τμημα Θεολογίας Α.Π.Θ. στήν κρίσιμη συνεδρία της 7.3.2014, σχετικά μέ τήν ίδρυση «ΕΙσαγωγικής Κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών» (ένός οίονεί Τμήματος δηλαδή) μέσα στό Τμήμα Θεολογίας Α.Π.Θ.

Άγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς: "Εις την Κυριακήν των Βαΐων" (Ομιλ. 15)

Η Βαϊοφόρος, τοιχογραφία, 1428,
Παντάνασσα, Μυστράς.

1. Σε καιρό ευνοίας σε επήκουσα και σε ημέρα σωτηρίας σ' εβοήθησα», είπε ο Θεός δια του Ησαΐα (Ησ. 49,8). Καλό λοιπόν είναι να ειπώ σήμερα το αποστολικό εκείνο προς την αγάπη σας· «Ιδού καιρός εύνοιας, ιδού ημέρα σωτηρίας· ας απορρίψωμε λοιπόν τα έργα του σκότους και ας εκτελέσωμε τα έργα του φωτός, ας περιπατήσωμε με σεμνότητα, σαν σε ημέρα» (Β΄ Κορ. 6,2· Ρωμ. 13,12).
Διότι προσεγγίζει η ανάμνησις των σωτηριωδών παθημάτων του Χριστού και το νέο και μέγα και πνευματικό Πάσχα, το βραβείο της απαθείας, το προοίμιο του μέλλοντος αιώνος.
Και το προκηρύσσει ο Λάζαρος που επανήλθε από τα βάραθρα του άδη, αφού αναστήθηκε από τους νεκρούς την τετάρτη ημέρα με μόνο τον λόγο και το πρόσταγμα του Θεού, που έχει την εξουσία ζωής και θανάτου, και προανυμνούν παιδιά και πλήθη λαού άκακα με την έμπνευση του θείου Πνεύματος αυτόν που λυτρώνει από τον θάνατο, που ανεβάζει τις ψυχές από τον άδη, που χαρίζει αΐδια ζωή στην ψυχή και το σώμα.

2. Αν λοιπόν κανείς θέλη ν' αγαπά τη ζωή, να ιδή αγαθές ημέρες, ας φυλάττη την γλώσσα του από κακό και τα χείλη του ας μη προφέρουν δόλο· ας εκκλίνη από το κακό και ας πράττη το αγαθό (Α΄ Πέτρ. 3,10ε· Ψαλμ. 33, 13-15). Κακό λοιπόν είναι η γαστριμαργία, η μέθη και η ασωτία- κακό είναι η φιλαργυρία, η πλεονεξία και η αδικία· κακό είναι η κενοδοξία, η θρασύτης και η υπερηφάνεια. Ας αποφύγη λοιπόν ο καθένας τέτοια κακά και ας επιτελή τα αγαθά.
Ποιά είναι αυτά; Η εγκράτεια, η νηστεία, η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη, η ελεημοσύνη, η μακροθυμία, η αγάπη, η ταπείνωσις. Ας επιτελούμε λοιπόν αυτά, για να μεταλάβωμε αξίως του θυσιασθέντος για χάρι μας αμνού του Θεού και ας λάβωμε από αυτόν τον αρραβώνα της αφθαρσίας για να τον φυλάξωμε κοντά μας σ' επιβεβαίωσι της υπεσχημένης προς εμάς κληρονομίας στους ουρανούς.
Αλλά είναι μήπως δυσκατόρθωτο το αγαθό και οι αρετές είναι δυσκολώτερες από τίς κακίες; Εγώ πάντως δεν το βλέπω· διότι περισσοτέρους πόνους υφίσταται από εδώ ο μέθυσος και ο ακρατής από τον εγκρατή, ο ακόλαστος από τον σώφρονα, ο αγωνιζόμενος να πλουτήση από τον ζώντα με αυτάρκεια, αυτός που επιζητεί ν' αποκτήση δόξα από τον διαγοντα σε αφάνεια· αλλ' επειδή λόγω της ηδυπαθείας μας οι αρετές μάς φαίνονται δυσκολώτερες, ας βιάσωμε τους εαυτούς μας· διότι ο Κύριος λέγει «η βασιλεία του Θεού είναι βιαστή και οι βιασταί την αρπάζουν»(Ματθ. 11,12).

3. Χρειαζόμαστε λοιπόν όλοι προσπάθεια και προσοχή, ένδοξοι και άδοξοι, άρχοντες και αρχόμενοι, πλούσιοι και πτωχοί, ώστε ν' απομακρύνωμε