Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

Χθεσινὴ ὁμιλία τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Πηγή

Δεν προλαβαίνουμε να παρακολουθούμε τις προδοτικές τους κινήσεις!

Παρὼν στὶς νέες συμπροσευχὲς τοῦ κ. Βαρθολομαίου καὶ στοὺς ἀλληλοασπασμοὺς στὴ Χάλκη καὶ ὁ π. Παΐσιος (ὁ αὐτάδελφος τοῦ π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη, μέλους τῆς «Συνάξεως Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν)!

─Ἀληθεύει ἡ πληροφορία ὅτι ἡ συνάντηση τῶν Συναξιακῶν στὴ Γατζέα ἀκυρώθηκε γιὰ τὸ μῆνα Δεκεμβριο, ἐξ ἀφορμῆς τῶν γεγονότων ποὺ ἀφοροῦσαν τὸ Μοναστήρι τῶν π. Παϊσίου και Ἀρσενίου;

Πηγή

 ΕΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗΣ "ΚΑΘΙΕΡΩΣΕΩΣ" ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ (ΦΩΤΟ)

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χοροστάτησε σήμερα στην Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στην Πατριαρχική Σκήτη του Αγίου Σπυρίδωνος Χάλκης, επί τη μνήμη του εν Αγίοις Πατρός

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Προφήτευσε: Ὅλα αὐτὰ θὰ ἐκπληρωθοῦν καὶ θὰ ἔρθουν τὰ ἔσχατα ὅταν φυτρώσει ἕνα δενδράκι καὶ θὰ σχίσει αὐτὸν τὸν συμπαγῆ βράχο στὴ μέση.

      Μας έστειλε ένας καλός φίλος της ιστοσελίδας από την Λαμία της κεντρικής Ελλάδας την προφητεία του μεγάλου Αγίου της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του πιο πολύ γνωστού ως Πατροκοσμά, ένας Άγιος που άφησε μεγάλη παρακαταθήκη για την Ελλάδα και είχε προφητέψει 250 χρόνια πριν τα μελλούμενα και τα σημερινά.
Είναι χαρακτηριστικές οι φωτογραφίες που συνοδεύουν την προφητεία.
«Προσπαθοῦν μὲ ‘‘συρματόσχοινο’’ νὰ ἀναστείλουν τὴν

«Πτυχές της Νέας Εποχής» το θέμα του π. Αρσένιου Βλιαγκόφτη στην Ι. Μ. Δημητριάδος; Για την "πτυχή" του Οικουμενισμού και την απομάκρυνση από τους Οικουμενιστές, πότε θα μιλήσουν;

«Νέα Εποχή» στην ιερατική σύναξη της μητρόπολης Δημητριάδος

Πραγματοποιήθηκε σήμερα η Γ΄ Γενική Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, για το τρέχον Ιεραποστολικό έτος.

Στο πλαίσιο του γενικού θέματος περί των αιρέσεων και της παραθρησκείας, πάνω στο οποίο ενημερώνονται οι Κληρικοί μας, ομίλησε πρώτος ο π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης, Δρ Θεολογίας, πτ. Φιλοσοφίας, Μοναχός της Ιεράς Μονής Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου Χαλκιδικής, με θέμα «Πτυχές της Νέας Εποχής», αναπτύσσοντας επτά απ’ αυτές:

«Α. Ολιστικό μοντέλο ή Απόλυτος πανθεϊστικός μονισμός… Μία από τις συνέπειες του ολιστικού μοντέλου και της ενιαίας εξελικτικής κλίμακος είναι και η κατάργηση της δυαδικότητος υποκείμενου-αντικείμενου και γενικώς των ορίων, καθώς και ο πνευματισμός-ανιμισμός… Στον απόλυτο μονισμό θεμελιώνονται και οι λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες. Αυτές αποτελούν έναν σημαντικό τομέα της θρησκείας των πελατών του σύγχρονου εσωτερισμού…

Β. Δογματικός Πλουραλισμός… Όλες οι θρησκείες έχουν ψήγματα της αλήθειας. Καμία δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια. Οπότε, όλες θα πρέπει να συνεισφέρουν το μερίδιό τους, ώστε η κάθε μία να εμπλουτίσει τις άλλες και να εμπλουτισθεί από αυτές… Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό. Πίστευε ό,τι θέλεις, μόνο μην είσαι μονόδρομος. Αυτή είναι μία διαφορετική διατύπωση του προαναφερθέντος Θεοσοφικού-νεοεποχιτικού δόγματος. Αυτός είναι ο λεγόμενος δογματικός πλουραλισμός. Αυτό σημαίνει ότι σημαντικό δεν είναι ο πλουραλισμός, δηλ. η συνύπαρξη διαφορετικών δογμάτων και πίστεων, όσο το ότι ο πλουραλισμός ανάγεται σε δόγμα. Όποιος αμφισβητήσει αυτό το δόγμα χαρακτηρίζεται φανατικός και εξοβελίζεται!

Γ. Κάρμα – Μετενσάρκωση… H ψυχή, μετά τον χωρισμό από το σώμα, εισέρχεται σε ένα άλλο

Η διαφορά του εκκλησιαστικού προφήτη από τον επαναστάτη του κόσμου. (Ο άγιος Αμβρόσιος και οι ...καρικατούρες του).

- Άγιος Αμβρόσιος

Γράφει ο θεολόγος π. Παντελεήμων Κρούσκος

Άγιος Αμβρόσιος: Η διαφορά του εκκλησιαστικού προφήτη 

από τον επαναστάτη του κόσμου - Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Στις 7 Δεκεμβρίου εορτάζει ο άγιος Αμβρόσιος επίσκοπος Μεδιολάνων (Μιλάνου). Είναι αυτός ο άγιος πού από κατηχούμενος και δημόσιος αξιωματούχος, αναδείχθηκε αθρόον επίσκοπος με λαϊκή απαίτηση και εντολή, πού σχεδόν ισοδυναμεί με θείο χρίσμα. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την αντιμετώπιση των αρειανών.

Αργότερα, είχε το θάρρος να πετάξει τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο εκτός του ιερού βήματος και να τον επιτιμήσει να επιστρέψει μετανοών με σάκκο και σποδό στην Εκκλησία, πράγμα πού ο αυτοκράτορας έκαμε με υπακοή.

Αυτό το ιερατικό ήθος σπανίζει σήμερα. Συνήθως φοβόμαστε και υπολογίζουμε τους ισχυρούς της γής και σιωπούμε μπροστά στα διάφορα δημόσια εγκλήματα. Και όταν τουλάχιστον δεν σιωπούμε δεν τα εντοπίζουμε δημόσια και ενώπιον τους μήπως και μεταστραφούν.

Αυτό δεν αποτελεί μόνον δειλία και ίσως συγκατάβαση με την πραγματικότητα πού ποτέ δεν ήταν και δεν είναι ρόδινη, αλλά και ασπλαχνία για την ψυχή τους. Γιατί και οι πλούσιοι και οι ισχυροί έχουν ανάγκη μεταστροφής. Και τις περισσότερες φορές είναι κυρίως αυτοί που έχουν.

Αυτή είναι και η διαφορά του προφητικού(ποιμαντικού) ελέγχου με κάθε είδους επανάσταση. Η επανάσταση σκοπεύει στην διεκδίκηση και την αντικατάσταση της εξουσίας. Τις περισσότερες φορές από τον ίδιο τον επαναστατημένο ή από τον χειραγωγό όσων επαναστατούν.

Ο προφητικός έλεγχος όμως δεν διεκδικεί ούτε την εξουσία, ούτε τον εξουσιασμό. Απλά την μεταστροφή και μετάνοια του αδίκου. Και πάντα με αποκατάσταση των αδικιών πού σημαίνει έμπρακτη μετάνοια.

Οι πρώτοι ασκούν διεκδίκηση και ανατροπή.

Οι δεύτεροι πάσχουν να διασώσουν τον άνθρωπο στο πρόσωπο του εξουσιαστή και την ψυχή του.

Οι πρώτοι χρησιμοποιούν μάχαιραν αντί μάχαιρας.

Οι δεύτεροι βάζουν το κεφάλι τους κάτω από την μάχαιρα προκειμένου να σώσουν ένα άνθρωπο πού αποκτηνώθηκε.

Οι μεν θέλουν να σταυρώσουν. Αλλά οι δε σταυρώνονται.

* * *

Να είσαι διοικητής της αστυνομίας σε μια μεγαλούπολη και να μην τολμάς ακόμα να γίνεις χριστιανός, λόγω συστολής και ταπείνωσης. Ξαφνικά, ενώ βρίσκεσαι σε έναν χώρο για να επιβάλεις την τάξη ανάμεσα στους ανθρώπους, να σε αρπάζουν κυριολεκτικά και ομόφωνα να σε εκλέγουν επίσκοπο τους, από το πουθενά! Και συ να ανεβαίνεις στο άλογο και να φεύγεις γεμάτος φόβο και συντριβή για το αξίωμα. Όμως ο Θεός σε έχει κρατημένο από τα μαλλιά και δεν μπορείς να του ξεφύγεις!

Και ο πρώην δημόσιος λειτουργός, ο άνθρωπος της αγοράς, ο επί μακράν κατηχούμενος, ο συνεσταλμένος, να εξελίσσεται σε έναν από τους πιό θαρραλέους και γεμάτους παρρησία και πίστη επισκόπους του αρχαίου χριστιανικού κόσμου!

Ποτέ δεν ξέρεις την περιπέτεια πού σου έταξε ο Θεός στην ζωή σου. Το ξημέρωμα κάθε μέρας δεν ξέρεις ποτέ αν θα σε καταστήσει άγιο ή απολολώτα. Βάθη ανεξιχνίαστα και έλεος κριμάτων του Υψίστου!

Αυτή είναι η ιστορία του αγίου Αμβροσίου. Ενός επισκόπου, πού στάθηκε απέναντι σε έναν δολοφόνο αυτοκράτορα αργότερα και του απαγόρευσε την είσοδο στο βήμα των ιερέων, αλλά και στον ναό του Θεού. Ενός ανθρώπου πού φοβήθηκε το επισκοπικό αξίωμα, αλλά όχι τους ανθρώπους της πορφύρας και του σκήπτρου.

Ας έχουμε τις πρεσβείες του.

Πηγή

Η προώθηση της Πανθρησκείας με κάθε μέσο! Με Ημερίδες, Διάπλους, Διαλόγους, Συμπροσευχές και ... Εκθέσεις!

Ο Οικ. Πατριάρχης σε  διαθρησκευτική  έκθεση φωτογραφίας στο Σισμανόγλειο  (ΦΩΤΟ)

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρέστη χθες, 10 Δεκεμβρίου το απόγευμα, στα εγκαίνια Έκθεσης Φωτογραφίας στο Σισμανόγλειο Μέγαρο.

Μια έκθεση με 5 φωτογράφους από διαφορετικές θρησκείες και δόγματα, που μιλάνε για τον άλλο. Οι 5 φωτογράφοι που έχουν σκοπό να εξηγήσουν τη συμβίωση με αγάπη, με σεβασμό και την κατανόηση και την εισαγωγή του Άλλου στους αντίστοιχους πολιτισμούς τους, συνεργάζονται για να ενισχύσουν τους δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων μέσα από φωτογραφίες - ντοκιμαντέρ του ύφους τους.

Οι θρησκείες είναι τόσο παλιές όσο και η ύπαρξη της ανθρωπότητας και όπως σε όλο τον κόσμο είναι μια από τις πηγές της διαφορετικότητας. Οι θρησκείες, ακόμη και αν έχουν διαφορετικές πρακτικές, έθιμα και παραδόσεις, έχουν ένα κοινό μήνυμα συντροφικότητας, να αγαπά ο ένας τον άλλο, να γνωρίσει και να σέβεται τον άλλο. Ίχνη πολλών πολιτισμών που έχουν περάσει από αυτά τα εδάφη εξαφανίζονται με γρήγορη ταχύτητα. Αυτή η αποδυνάμωση των δεσμών μεταξύ των ανθρώπων που ζουν στην Κωνσταντινούπολη εδώ και αιώνες είναι τραγική σε πολιτιστικό επίπεδο.

Alberto Μοδιάνο, Berge Αραβίας, Emine Ülkerim, Mıgırdiç Arzivyan και Νίκος Μαγγίνας, στην έκθεση τους με τίτλο "Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή", προσπαθούν να εισαγάγουν την πίστη, τον άλλο, την αγάπη, το σεβασμό και την κατανόηση, μοιράζονται τις φωτογραφίες - ντοκιμαντέρ τους με το κοινό.
Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.


       

 Πηγή

Σχόλιο:  Καὶ γιὰ νὰ μὴν κατηγορηθοῦμε ὅτι διὰ τῆς δημοσιεύσεως φωτογραφιῶν συμβάλλουμε κι ἐμεῖς στὴν ἐξοικείωση μὲ τὴν Πανθρησκεία,  ἐπαναλαμβάνουμε  ὅτι ἡ ἐξοικείωση πραγματοποιεῖται κυρίως, ὅταν βλέπουμε τὶς εἰκόνες καὶ παραμένουμε  σὲ  κοινωνία  μὲ τὴν αἵρεση·  ὅταν δὲν ἀπομακρύνομαστε μὲ ἀγανάκτηση ἀπὸ τὴ "νέα Ἐκκλησία" τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν, αὐτῶν ποὺ πρέπει  νὰ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ὡς ὄντες σήμερα  (διὰ τῆς κηρυσσομένης αἱρέσεως)  ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, κατὰ τὸν π. Νικόλαο Μανώλη (ἐδῶ).

ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ τις αιρέσεις και την ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ του ενοίκου του Φαναρίου, αλλ' όμως κοινωνούν μετ' αυτού και της φατρίας του!

  Σχόλιο: Καθημερινῶς καὶ σὲ ὅλους τοὺς τόνους διαπιστώνουν τὶς αἱρέσεις τῶν Οἰκουμενιστῶν, τὶς καταπατήσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων ἀπὸ τὸν κ. Βαρθολομαῖο, καὶ συχνά-πυκνὰ τὴν ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ποὺ ἔχει ἐπιβάλει στὴν Ἐκκλησία, ὅπως γράφει τὸ παραπάνω σχόλιο στὸ ἱστολόγιο τῶν "Ἀκτίνων"!

   Κι ὅμως, παρὰ πᾶσαν λογικὴ καὶ Πατερικὴ Παράδοση ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ μαζί του!

ΛΙΓΟΙ ΘΑ ΣΩΘΟΥΝ

Κυριακὴ ΙΑ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 14,16-24· Ματθ. 22,14)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

 ΛΙΓΟΙ ΘΑ ΣΩΘΟΥΝ

«Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Ματθ. 22,14)

ΘΑ ΗΘΕΛΑ στὴν ἀρχὴ τῆς ὁμιλίας νὰ ἀπευθύνω ἕνα ἐρώτημα· Πόσες οἰκογένειες κατοικοῦν κατὰ μέσον ὅρο σὲ μία μεγάλη ἐνορία; Δύο χιλιάδες (2.000) περίπου; Καὶ πόσες ψυχὲς εἶνε οἱ δύο αὐτὲς χιλιάδες οἰκογένειες; Δέκα χιλιάδες (10.000) ψυχὲς περίπου; Ὅλοι αὐτοὶ εἶνε βαπτισμένοι, ὅλοι βγῆκαν ἀπὸ τὴν ἱερὰ κολυμβήθρα. Ἐξαίρεσις εἶνε νὰ ὑπάρχῃ κάποιος αἱρετικὸς ἢ ἀλλόθρησκος. Ὅλοι σχεδὸν εἶνε ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὅλων οἱ ταυτότητες γράφουν «Χριστιανὸς ὀρθόδοξος». Κι ἀφοῦ καὶ οἱ δέκα χιλιάδες εἶνε ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, τί ἔπρεπε νὰ κάνουν; Κάθε Κυριακή, μόλις χτυπᾷ ἡ καμπάνα, θά ᾿πρεπε ὅλοι τους νὰ κάνουν φτερὰ στὰ πόδια καὶ νὰ τρέχουν στὴν ἐκκλησία, ἐκτὸς τῶν ἀσθενῶν καὶ τῶν γερόντων. Καὶ ὅμως· ἀπὸ τὶς δέκα χιλιάδες Χριστιανούς, ποὺ εἶνε γραμμένοι στὰ χαρτιά, στοὺς καταλόγους, πόσοι ἐκκλησιάζονται; Δὲν εἶνε παραπάνω ἀπὸ πεντακόσες (500) ψυχές, ἄντρες καὶ γυναῖκες. Οἱ ἄλλοι ποῦ;
Ἀλλ᾿ ἂς ἀφήσουμε τοὺς ἄλλους. Ἂς δοῦμε τώρα, αὐτοὶ οἱ πεντακόσοι ποὺ πᾶμε στὴν ἐκκλησία, ὅσοι ἀκόμα, στὰ χρόνια αὐτά, θεωροῦμε καθῆκον μας νὰ ἐκκλησιαζώμεθα, ἐμεῖς ἐκτελοῦμε τὰ χριστιανικά μας καθήκοντα; Εἴμεθα ἐν τάξει πρὸ παντὸς μὲ τὴ μεγάλη, τὴν κορυφαία ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ μας, τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης; Ἔχουμε ἀγάπη στὸ Θεό; ἔχουμε ἀγάπη στὸν πλησίον; Ἀλλοίμονο! Ἂν πάρῃ ὁ ἄγγελος κόσκινο καὶ κοσκινίσῃ κ᾿ ἐμᾶς, δὲν ξέρω πόσοι θὰ βρεθοῦμε Χριστιανοί. Γι᾿ αὐτὸ φωνάζει σήμερα ὁ Κύριος· «Πολλοί εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Ματθ. 22,14).
Ἐὰν σᾶς ἔλεγα ―συγχωρῆστε με―, ὅτι ἀπὸ τοὺς πεντακόσους ποὺ ἐρχόμεθα στὴν ἐκκλησία ἐντὸς ἑνὸς ἔτους μόνο δέκα (10) θὰ μείνουν στὴ ζωή, ὅτι μέσα σ᾿ ἕνα χρόνο μόνο δέκα θὰ ζήσουνε, δὲν θὰ ἀνησυχούσατε; Δὲν θὰ θέλετε νὰ εἶστε μεταξὺ τῶν δέκα; Ποιός θὰ ἤθελε μέσα

Η Πανθρησκεία ετοιμάζεται και προωθείται μεθοδικά, κάτω από τα μουστάκια και τις γενειάδες αδιαφόρων ή αδρανούντων Ποιμένων, που νομίζουν πως η απομάκρυνσή τους από όσους ιερωμένους αποδομούν την Ορθόδοξη Εκκλησία, πρέπει να εκδηλωθεί, αφού συντελεστεί το έγκλημα της προδοσίας!

ΒΑΤΙΚΑΝΟ   

Νέο έγγραφο του Βατικανού για τις... εβραϊκές ρίζες του Χριστιανισμού

-Και τους Εβραίους χαρακτηρίζει αδερφούς ο Πάπας!

Ο Πάπας Φραγκίσκος πιστεύει πως οι σχέσεις ανάμεσα στους Παπικούς και Εβραίους μεταβάλλονται (όπως μετεβλήθησαν καὶ ανάμεσα σε Ορθοδόξους και Παπικούς), έτσι ώστε από «εχθροί και ξένοι» να καθίστανται «φίλοι και αδελφοί»! Και υπ’ αυτήν την προοπτική δύνανται νὰ στοχεύουν «σε μια κοινή ερμηνεία της Αγίας Γραφής»!

Τυχαίο που παρουσιάστηκε πριν από τα Χριστούγεννα;;; Ζητάει να μην επιδιώκουν οι Χριστιανοί...προσηλυτισμό των Εβραίων! 

Ο Ραβίνος David Rosen, διευθυντής διεθνών διαθρησκειακών υποθέσεων από την Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή και ο Καρδινάλιος Kurt Koch, επικεφαλής της Επιτροπής του Βατικανού για τις Σχέσεις με τους Εβραίους παρουσίασαν το νέο έγγραφο σε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη...

Ποια είναι η σχέση μεταξύ της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης; Πώς η υπόσχεση του Θεού προς τους ανθρώπους του Ισραήλ σχετίζεται με τη νέα διαθήκη που έφερε ο Χριστός για όλους τους ανθρώπους μέσω του θανάτου Του στον Σταυρό; Και τι σημαίνει η Καθολική έννοια του ευαγγελισμού σε σχέση με τους Εβραίους σήμερα;

Τα ερωτήματα αυτά βρίσκονται στο επίκεντρο ενός νέου εγγράφου, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη από την Επιτροπή του Βατικανού για τις Θρησκευτικές Σχέσεις με τους Εβραίους.
Το έγγραφο, με τίτλο «Τα δώρα και το κάλεσμα  του Θεού είναι ανέκκλητα», σηματοδοτεί την 50η επέτειο από την πρωτοποριακή δήλωση «Nostra Aetate». 

Το έγγραφο, που δημοσιεύθηκε σε ένα φυλλάδιο εύχρηστο σε μέγεθος τσέπης, συνεχίζει από εκεί που το "Nostra Aetate" σταμάτησε πριν από μισό αιώνα και εμβαθύνει σε ακανθώδης θεολογικές ερωτήσεις στην καρδιά του εβραϊκο-Καθολικού διαλόγου.

Δημοσιεύθηκε στην αγγλική γλώσσα, αλλά υπάρχει διαθέσιμο και σε πολλές άλλες γλώσσες. Το έγγραφο χωρίζεται σε επτά ενότητες, αρχίζοντας με μια σύντομη ανασκόπηση των μεταβαλλόμενων σχέσεων ανάμεσα στους καθολικούς και τους εβραίους, που όπως ο Πάπας Φραγκίσκος το έθεσε πρόσφατα - από "εχθρούς και ξένους σε φίλους και αδελφούς".

Στο έγγραφο σημειώνεται πως  ο Χριστιανισμός δεν μπορεί να κατανοηθεί σωστά έξω από το Εβραϊκό πλαίσιο και την κουλτούρα στην οποία ο Ιησούς, η οικογένειά του και οι πρώτοι μαθητές ζούσαν.

Στο επίκεντρό της μελέτης είναι ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο Εβραίοι και Χριστιανοί δύνανται να κατανοήσουν το Λόγο του Θεού.

Το έγγραφο αυτό... επιβεβαιώνει ότι η αρχική διαθήκη του Θεού με τους Ιουδαίους δεν μπορεί ποτέ να ανακληθεί. Κάτι  που οδηγεί σε δυσκολότερα θέματα από όλα για τους Καθολικούς όπως για το πώς οι Εβραίοι μπορούν να σωθούν αν δεν πιστεύουν στον Χριστό ως Μεσσία και Υιό του Θεού.

Το παρόν έγγραφο δεν ισχυρίζεται ότι έχει κάποιες οριστικές απαντήσεις, αλλά  αναφέρει με σαφήνεια ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να υποστηρίξει «κάποια ειδική θεσμική αποστολή» με στόχο τη μετατροπή των Εβραίων (σ.σ. προσηλυτισμό), προσθέτοντας ότι οι Χριστιανοί που μαρτυρούν την πίστη τους στο Χριστό πρέπει να το πράξουν με «ταπεινό και ευαίσθητο τρόπο», ιδίως ενόψει της μεγάλης τραγωδίας του Ολοκαυτώματος.

Τέλος, το έγγραφο εξηγεί τους στόχους του εν εξελίξει διαλόγου, να εμβαθύνει σε μια κοινή ερμηνεία της Αγίας Γραφής, και για να εργαστούν από κοινού για τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και τη φροντίδα της δημιουργίας αλλά και την από κοινού καταπολέμηση όλων των μορφών αντισημιτισμού των φυλετικών διακρίσεων.

Πηγή