Κληρικοί της Κρήτης ομιλούν για Διακοπή Μνημοσύνου των Οικουμενιστών Επισκόπων!

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Μνήμη Ἁγίων Ἀναργύρων, 01-11-2016

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

ὡς Κληρικοὶ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καὶ ὡς πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐπιτρέψατέ μας νὰ σᾶς μεταφέρουμε τὴν ἀγωνία καὶ τὸν προβληματισμὸ μας.

Εἰσαγωγικῶς καὶ διευκρινιστικῶς σᾶς ἀναφέρουμε ὅτι: Χάριτι Θεοῦ καὶ παρὰ τὶς ἀδυναμίες καὶ ἀτέλειές μας, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἐνεπιστεύθη τὴν διαποίμανση τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ καὶ μᾶς ἀνέθεσε τὴν εὐθύνη τῶν ψυχῶν τους πρᾶγμα τὸ ὁποῖο, δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν δικῶν σας, προσπαθοῦμε νὰ πραγματοποιήσουμε. Στὸν δύσκολο, κατ᾿ ἄνθρωπο, αὐτὸν δρόμο ὁδοδεῖκτες, ἐμπνευστὲς καὶ βοηθοὺς ἔχουμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες παλαιότερους καὶ νεώτερους. Ἡ βιωτή τους, τὰ λόγια τους, τὸ παράδειγμά τους, εἶναι οἱ ὑποθῆκες, οἱ παρακαταθῆκες, ποὺ προσπαθοῦμε νὰ ἀκολουθοῦμε, ὅπως καὶ κάθε συνειδητὸς ὀρθόδοξος χριστιανός.

Τὰ τελευταῖα χρόνια παρατηροῦμε ὅτι, ἡ καθαρὴ Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ ζωὴ δέχεται μεγάλη πίεση ἐκκοσμικεύσεως καὶ νοθεύσεως ἀπὸ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, ποὺ ὅλους μᾶς ἐπηρεάζει. Αὐτὸ τὸ πνεῦμα δυστυχῶς, ἔχει σιγά-σιγὰ εἰσέλθει καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο καὶ ἡ προσπάθεια, ποὺ κάποτε

Υπουργός και Αρχιεπίσκοπος προτιμούν το σκοτάδι!

 Κώστας Γαβρόγλου

 Δεν συζητήσαμε για τα Θρησκευτικά επειδή συζητήσαμε την περασμένη φορά.

Είναι τα συμφωνηθέντα. Πάμε παρακάτω. Κάθε φορά δεν θα λέμε τα ίδια.

Από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας

Σε εξαιρετικό κλίμα η συνάντηση του Κώστα Γαβρόγλου με τον Αρχιεπίσκοπο

Σε εγκάρδια ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε σήμερα στο υπουργείο η συνάντηση του Μακαριοτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου με τον υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου, ως ανταπόδοση της προηγούμενης συνάντησής τους στις 21-11-16.

Ο Μακαριότατος μετέφερε τις ευχές της ιεραρχίας στον υπουργό για επιτυχία στο έργο του αλλά και την ικανοποίηση των ιεραρχών για τα θετικά αποτελέσματα της πρώτης συνάντησής τους.

O Κώστας Γαβρόγλου αφού ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο, τον ενημέρωσε για το πρόσφατο ταξίδι του στη Θράκη, όπου, στο περιθώριο της περιοδείας του πρωθυπουργού, είχε συναντήσεις με τους τέσσερεις Μητροπολίτες, τους δύο Μουφτήδες και εκπαιδευτικούς.

Μετά τη συνάντηση ο υπουργός προέβη στην ακόλουθη δήλωση προς τους δημοσιογράφους:

Είχαμε τη χαρά να υποδεχθούμε στο Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων τον Μακαριότατο ο οποίος ανταπέδωσε την επίσκεψη που είχα κάνει στην έδρα της Αρχιεπισκοπής. Τον ενημέρωσα για το εξαιρετικά ενδιαφέρον ταξίδι που είχα με τον Πρωθυπουργό στη Θράκη και ανταλλάξαμε απόψεις για πολλά πράγματα.

Όσο γνωρίζω τον Μακαριότατο - και ελπίζω να είναι αμοιβαία τα αισθήματα- καταλαβαίνω ότι είναι ένας άνθρωπος με πλούσια εμπειρία και ιδέες πολύ ενδιαφέρουσες για ένα σύνολο θεμάτων. Επειδή ξέρω ότι θα με ρωτήσετε για τα θρησκευτικά θα σας πω ότι δεν τα συζητήσαμε στη σημερινή συνάντηση. Τα συζητήσαμε την περασμένη φορά, είναι τα συμφωνηθέντα και δεν θα λέμε τα ίδια κάθε φορά. Έχουμε πολλά άλλα πράγματα να συζητήσουμε με τον Μακαριότατο. Τον ευχαριστώ και πάλι.

Απαντώντας ο Μακαριότατος είπε:

Θέλω και εγώ να εκφράσω την ιδιαίτερη χαρά μου. Διότι ήταν επιθυμία μου να έρθω και όχι μόνο εθιμοτυπικά. Ήθελα να έρθω σήμερα στο Υπουργείο και να ανταποδώσω τη χαρά της επισκέψεως, όπως και να ανταλλάξουμε απόψεις πάνω σε ορισμένα θέματα, όπως είναι φυσικό. Πολύ ωραία είπε ο κύριος Υπουργός ότι αυτά που είπαμε έχουν πάρει το δρόμο τους, προχωρούν και σιγά-σιγά υλοποιούνται. Ενημερώθηκα επίσης για τη περιοδεία και τις επισκέψεις που είχε ο Υπουργός στις άλλες Μητροπόλεις. Αλλά δόθηκε η ευκαιρία να δούμε και άλλα θέματα που θα αντιμετωπίσουμε στη συνέχεια. Για όλα αυτά θα ήθελα να επαναλάβω κύριε Υπουργέ αυτό που είπα, με μία πρόταση: έχουμε να κάνουμε όχι μόνο πολλά πράγματα αλλά και καλά πράγματα.

Αποκατάσταση της αλήθειας για τον Άγιο Πορφύριο!

 

Γράφει ο Ιερομόναχος Γεώργιος

---

Ξημερώνοντας η εορτή μνήμης του Αγίου Γέροντά μου του Καυσοκαλυβίτου, αποφάσισα να γράψω μερικές γραμμές για τα Άγια λειψανά του, στην αγαπητή και φιλόξενη Romfea.
Αφορμή για την αποκατάσταση της αλήθειας αλλά και προς αποκατάσταση κάθε παρεξηγήσεως, στάθηκε μία ραδιοφωνική εκπομπή της 13ης Νοεμβρίου που άκουσα από το σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας.
Ομιλητής ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ κ. Ανέστης Κεσελόπουλος, ο οποίος κάνοντας αναφορά στην εκταφή του Αγίου Γέροντος Πορφυρίου, ισχυρίστηκε ότι οι υποτακτικοί του στο Άγιον Όρος πέταξαν και σκόρπισαν τα λέιψανά του πέρα από το δάσος.

Ήμουν από το 1985 κοντά στον Άγιο πνευματικό μου πατέρα Πορφύριο. Από το 1988 στο κελί του, του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια ως δόκιμος μοναχός.
Ως εκ τούτου, ήμουν παρών στα τελευταία επίγεια χρόνια της ζωής του, και φυσικά κατά την κοίμησή του και βεβαίως κατά την ταφή και οπωσδήποτε εκταφή του.
Έχω να δηλώσω ευθύς εξαρχής, ότι ο Άγιος μας Πορφύριος ουδέποτε έδωσε εντολή να πεταχθούν τα οστά του.
 
Αντιθέτως μας είχε δώσει σαφείς οδηγίες για το τί ακριβώς έπρεπε να πράξουμε. Το σώμα του κάθε ανθρώπου ήταν, είναι και θα είναι Ναός του Αγίου Πνεύματος. Πόσο μάλλον το σώμα ενός Αγίου!
Η επιθυμία του Αγίου Γέροντα ήταν το τέλος της ζωής του να τον βρει στον αγαπημένο χώρο της μετανοίας του, στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους.
Επιθυμούσε να κρυφτεί στις τελευταίες στιγμές του από τα μάτια του κόσμου. Ο Θεός

O σεβάσμιος Starets Λαυρέντιος του Σερνιγκοβ έλεγε για τους έσχατους καιρούς:

«Να μη μείνετε έκπληκτοι όταν ακούσετε ότι οι άνθρωποι τρέχουν με κάθε τρόπο στις εκκλησίες και προσεύχονται.

Όταν εκείνοι που στα χρυσά καλύμματά τους [Αρχιμανδρίτες και Πατριάρχες] απαγορεύσουν την ανάγνωση του Ψαλτηρίου –και, αργότερα, των Ωρών– ο Κύριος (ο Θεός) θα τα υπομείνει όλα αυτά, αλλά για λίγο, και θα τους εγκαταλείψει!

(8) Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙΡΟΣ (ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ)
«Όχι πολύ πριν την βασιλεία του αντίχριστου, ακόμη και εκείνες οι εκκλησίες που έχουν κλείσει θα επισκευαστούν και θα αποκατασταθούν –όχι μόνο τα εξωτερικά τους, αλλά το εσωτερικό τους, επίσης. Θα επιχρυσώσουν τους θόλους των καμπαναριών και των καθεδρικών ναών, και όταν θα ολοκληρώσουν και τον κύριο, τότε θα έχει έρθει ο καιρός για την ενθρόνιση του αντίχριστου. Προσευχηθείτε ο Θεός να μακραίνει εκείνον τον χρόνο, για να ενθαρρυνθούμε και να στηριχτούμε· είναι μια φοβερή χρονική περίοδος που μας αναμένει. Η αποκατάσταση των καθεδρικών ναών θα συνεχιστεί μέχρι την στιγμή της στέψης του αντίχριστου. Θα έχουμε πρωτοφανή λαμπρότητα. Βλέπετε με πόσο πανουργία και ύπουλα προετοιμάζεται όλο αυτό;».

Ο Γέροντας συνέχισε, με δάκρυα. «Όλοι οι καθεδρικοί ναοί θα είναι υπερβολικά θαυμάσιοι, όπως ποτέ πριν, αλλά δεν πρέπει να παρευρεθείτε σε αυτούς τους ναούς, για την αναίμακτη θυσία του Ιησού Χριστού δεν θα προσφερθεί εκεί. Θυμηθείτε, θα υπάρξουν εκκλησίες, αλλά οι ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν πρέπει να παρευρεθούν σε αυτές, ως πλήρης «Σατανική συναγωγή» (Aποκ. 2.9) θα συναθροίζονται εκεί. Επαναλαμβάνω για ακόμη μία φορά ότι κανείς δεν πρέπει να παρευρεθεί σε εκείνους τους καθεδρικούς ναούς· δεν θα υπάρξει καμία επιείκεια σε αυτούς πού θα πάνε!»

(9) ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ANTIΧΡΙΣΤΟ

«Ο Αντίχριστος θα στεφθεί βασιλιάς σε έναν θαυμάσιο επανοικοδομημένο ναό στην Ιερουσαλήμ, με την συμμετοχή του κλήρου και του πατριάρχη της Ρωσίας. Θα υπάρξει ελεύθερη είσοδος και έξοδος από την Ιερουσαλήμ για τον καθένα, αλλά μη δοκιμάσετε να πάτε εκεί έπειτα, δεδομένου ότι όλα θα ’χουν γίνει έτσι ώστε «να εξαπατηθείτε» (Ματθ. 24.24). Αυτός [ο αντίχριστος] θα γνωρίζει υπερβολικά καλά, όλα τα σατανικά καλοπιάσματα και θα παρουσιάσει μεγάλα σημάδια. Ο ολόκληρος κόσμος θα τον ακούσει και θα τον δει. «Θα σφραγίσει» τους ανθρώπους του με την σφραγίδα του Σατανά» θα μισήσει την ορθόδοξη Ρωσία...

«Οι Ρώσοι θα μετανοήσουν των θανάσιμων αμαρτιών τους:

για το ότι επέτρεψαν… [την αντίχριστη] ασέβεια για να κρατήσουν την εξουσία στη Ρωσία,

ότι δεν υπερασπίστηκαν το Θεϊκό βασίλειο, τις ορθόδοξες εκκλησίες και τα μοναστήρια, και όλα αυτά που είναι ιερά και Άγια στη Ρωσία,

ότι περιφρόνησαν την ευσέβεια και φτάσανε να αγαπήσουν τη δαιμονική ασέβεια.  

Πηγή: athos

Εκκοσμίκευση!

ΤΑ ΦΥΛΑΧΤΑ ΩΣ ΔΩΡΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΤΥΠΟ (!!!!!!!!!!!!!!!!)

Είναι πολύ παλιά η παράδοση των φυλαχτών. Τα φυλαχτά τα φορούν οι άνθρωποι για να προστατεύονται από το κακό. Χρειάζεται όμως μια ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα αυτό. Πολλοί άνθρωποι τα φυλαχτά τα θεωρούν μαγικά, ότι δήθεν έχουν κάποιες δυνάμεις ανώτερες εξισώνοντας τα λανθασμένα με την ίδια τη θεότητα. Και σ’ αυτό το κεφάλαιο επικρατεί μεγάλη άγνοια. Οι χριστιανοί μπερδεύουν διάφορες χριστιανικές αντιλήψεις με δοξασίες, δεισιδαιμονίες και θεία αντικείμενα (όπως ζέον, ευχέλαιο κι άλλα) προκειμένου να πετύχουν να αποκτήσουν ένα φυλαχτό.
Σε εβδομαδιαία εφημερίδα  που ανήκει στον εκκλησιαστικό τύπο, σε ένα από τα δώρα που προσφέρει στους αναγνώστες είναι  και φυλαχτά. Και  διαφημίζει την προσφορά της ως εξής:
«Ευλογημένο φυλαχτό με τις ευχές των μοναχών. Μοναδικό αποκλειστικό δώρο σε πολλά χρώματα για να επιλέξετε...».
Η ενέργεια αυτή της συγκεκριμένης εφημερίδας (και όχι μόνο) δημιουργεί πολλά ερωτήματα και έντονο προβληματισμό.
Α. Από πότε οι μοναχοί ευλογούν φυλαχτά; Η ευλογία έχει σχέση με την ιερωσύνη και όχι με το μοναχικό σχήμα.
Β. Αν υποθέσουμε ότι πρόκειται για ιερομονάχους που ευλογούν φυλαχτά για να μοιράσουν εφημερίδες,(με το αζημίωτο φυσικά), τότε πρόκειται για μια διαστρεβλωτική ποιμαντική που καλλιεργεί την «ουκ κατ΄επίγνωση πίστη», αλλά την δεισιδαιμονία με ο,τι άλλο αυτή συνοδεύεται.
Γ. Από πότε το χρώμα των φυλαχτών έχει σχέση και με την αγιαστική χάρη, που υποτίθεται ότι φέρουν;
Δ. Είναι γνωστό «τοις πάσι» ότι τα έντυπα ΜΜΕ διακινούνται από πρακτορεία μαζί (σωρηδόν) με κάθε λογής άλλα έντυπα και μάλιστα άσεμνου και ανήθικου περιεχομένου. Επομένως μια τέτοια ενέργεια συγχρωτισμού της συγκεκριμένης εφημερίδας με το φυλαχτό με τα παραπάνω έντυπα αποτελεί ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΑΣΕΒΕΙΑ.
Ε. Τα φυλαχτά αυτά  εύκολα έρχεται στα χέρια όσων ασχολούνται με τις γητείες και κάθε είδους μαγείας.
Πρέπει το χριστεπώνυμο πλήρωμα να κατανοήσει ότι  τα φυλαχτά από μόνα τους δεν σώζουν, εάν δεν υπάρχει πίστη στο Θεό, συνοδευομένη από τη συμμετοχή στα ιερά μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τα φυλαχτά είναι μέσα ιερά προς σωτηρίαν, δεν είναι μόδα. Είναι δε και αυτά τα φυλαχτά μεταδοτικά της χάριτος του Θεού.
Ο Άγιος  Παΐσιος ερωτώμενος για τα φυλαχτά έλεγε: «Καλύτερα να δίνετε σταυρουδάκια, όταν σας ζητούν φυλαχτό. Μην κάνετε φυλαχτά, γιατί και οι μάγοι τώρα κάνουν φυλαχτά. Βάζουν απ’ έξω καμμιά εικονίτσα ή σταυρό, αλλά μέσα έχουν διάφορα μαγικά. Βλέπουν οι άνθρωποι την εικόνα ή τον σταυρό και μπερδεύονται.
Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου.

Πηγή

Ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Διορατικός

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

εορτάζει 2 Δεκεμβρίου

1. Πρόλογος

 Ένας ακόμη αγαπημένος και λαοφιλής Γέροντας των ημερών μας, μπήκε στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας. Ας διαβάσουμε τον βίο του κι ας έχουμε τις πρεσβείες του Αγίου Γέροντος. [1]

2. Ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο Διορατικός

Παιδικά χρόνια

«Ο μακαριστός Γέροντας Πορφύριος γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης Καρυστίας Ευβοίας, που είναι κοντά στο Αλιβέρι. Οι γονείς του ήσαν πτωχοί, αλλ’ ευσεβείς γεωργοί. Ο πατέρας του ονομαζόταν Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης και η μητέρα του Ελένη, το γένος Αντωνίου Λάμπρου. Ο πατέρας του είχε κλήση μοναχική, αλλά τελικά δεν έγινε μοναχός. Υπήρξε, όμως, ψάλτης στο χωριό του και δίδαξε στο Γέροντα την παράκληση της Παναγίας και ό,τι άλλο μπορούσε από την αγία πίστη μας.

Ο Γέροντας Πορφύριος κατά τη βάπτισή του πήρε το όνομα Ευάγγελος, ήταν δε το τέταρτο από τα πέντε παιδιά των γονέων του. Η φτώχεια ανάγκασε τον πατέρα του Γέροντα να ξενιτευτεί και να πάει να δουλέψει στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.

Φοίτησε στο σχολείο του χωριού του μόνο για δύο χρόνια. Από οκτώ χρονών εργαζόταν. Έπιασε δουλειά στο ανθρακωρυχείο της περιοχής του και στη συνέχεια σε παντοπωλείο στη Χαλκίδα και στον Πειραιά.

Ο Γέροντας ως παιδί είχε έντονα πρόωρη ανάπτυξη. Όπως διηγήθηκε ο ίδιος, από οκτώ χρονών ξυριζόταν. Από την παιδική ηλικία ήταν σοβαρός, εργατικότατος, επιμελής και έδειχνε πολύ μεγαλύτερος από τα χρόνια του.

Στο Άγιον Όρος - Η μοναχική κλήσις

Διαβάζοντας το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη συλλαβιστά, εκεί που έβοσκε τα πρόβατα, αλλά και όταν δούλευε στο παντοπωλείο, αισθάνθηκε τον πόθο να τον μιμηθεί. Αρκετές φορές ξεκίνησε για το Άγιον Όρος, αλλά για διάφορους λόγους γύριζε πίσω. Τελικά, μεταξύ δώδεκα και δεκατεσσάρων ετών, ξεκίνησε με σταθερή απόφαση να φθάσει. Και ο Κύριος ευλόγησε την απόφασή του και έφθασε.

Ο προνοητής των πάντων και κυβερνήτης της ζωής μας Κύριος έφερε έτσι τα πράγματα,

Πώς μπορούμε να κάνουμε καλύτερα Χριστούγεννα!

Ἀπὸ ὁμιλία ἑνὸς Ἁγιορείτη Γέροντα

   Περνᾶνε γρήγορα οἱ ἡμέρες· ὁ καιρὸς περνάει γρήγορα καὶ θὰ φτάσουμε στὰ Χριστούγεννα καὶ δὲν θὰ τὸ καταλάβουμε. Μερικοὶ ἀκόμα δὲν ἔχουν ξεκινήσει κάποιον ἀγώνα. Ἕνας ἀγώνας εἶναι κι ἡ νηστεία στὴ λαιμαργία μας.

   Πῶς θὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε καλύτερο τὸν ἀγώνα μας, πῶς θὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε καλύτερα τὰ Χριστούγεννα, πῶς θὰ μπορούσαμε νὰ γιορτάσουμε μαζὶ μὲ τὸ Χριστό.

  Τὸ Χριστὸ πρέπει νὰ ψάξουμε νὰ τὸν βροῦμε. Ποῦ νὰ τὸν βροῦμε, πῶς νὰ τὸν βροῦμε τὸν Χριστό; Γιὰ νὰ κάνουμε καλύτερα Χριστούγεννα μὲ τὸν Χριστὸ πρέπει νὰ τὸν βροῦμε τὸν Χριστό, νὰ τὸν βάλουμε στὸ σπίτι μας μέσα· νἄρθει ὁ Χριστὸς στὸ σπίτι μας. Καὶ γιὰ νἄρθει ὁ Χριστὸς πρέπει τὰ πράγματα νὰ εἶναι ἁπλά, πολὺ ἁπλά, πάρα πολὺ ἁπλά.

   Ὑπάρχει ἡ λογικὴ τοῦ κόσμου ποὺ εἶναι ἀντίθετη ἀπὸ τὴν λογικὴ τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλ’ ἐμεῖς θέλουμε καὶ μὲ τὶς δυὸ λογικὲς νὰ πηγαίνουμε· καὶ μὲ τὸν Χριστὸ νὰ τἄχουμε καλά, καὶ μὲ τὸν κόσμο νὰ τἄχουμε καλά· καὶ τὰ πάθη μας ν’ ἀναπαύουμε, καὶ χριστιανοὶ νὰ λεγόμαστε· καὶ νὰ σωθοῦμε θέλουμε, καὶ νὰ ζήσουμε καλὰ στὸν κόσμο, καὶ τὰ γεράματά μας νἆναι καλά, ἐξασφαλισμένα. Δὲν γίνεται ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα, κι ὁ Χριστὸς νὰ εἶναι μαζί! Δὲν γίνονται ὅλα αὐτά. Πρέπει νὰ κάτσουμε νὰ τὰ σκεφτοῦμε λιγάκι, ἂν θέλουμε νὰ κάνουμε τὰ Χριστούγεννα μαζὶ μὲ τὸ Χριστό.

   Νὰ σκεφτοῦμε τί μᾶς λείπει, τί πρέπει νὰ κάνουμε, πῶς πρέπει νὰ ἑτοιμαστοῦμε, πῶς πρέπει νὰ ἑτοιμάσουμε τὸ σπίτι μας, τί ἑτοιμασίες νὰ κάνουμε. Πῶς λέει ὁ Κύριος: «ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. κε, 40).

  Πρέπει νὰ βροῦμε, λοιπόν, τὸ Χριστὸ στὸ πρόσωπο τῶν ἀδελφῶν μας γιὰ νὰ τὸν βάλουμε στὸ σπίτι μας. Τοῦτο ἔρχεται σὲ ἀντίθεση ὄχι μὲ τὴν λογικὴ τοῦ κόσμου, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν λογικὴ τῶν ἀνθρώπων τοῦ σπιτιοῦ μας. Καταλαβαίνετε τί γίνεται.

  Σκεφτεῖτε νὰ πεῖτε τώρα· θὰ πάω νὰ φέρω ἕνα ζητιάνο μέσα στὸ σπίτι μου! Θὰ ἐπαναστατήσει ὁ ἄνδρας, ἡ γυναῖκα, τὰ παιδιά, οἱ συγγενεῖς. Θὰ ποῦν· τρελάθηκε αὐτός, πάει.

    Νὰ βάλουμε τὸ Χριστὸ μέσα στὸ σπίτι μας.

  Ὅποιος, ὅμως, ἔχει κάποιον μέσα στὸ σπίτι του, π.χ. συγγενεῖς, πεθερά, πεθερό, μὲ τὸν ὁποῖο δὲν τὰ πάει καλά, αὐτὸς δὲν χρειάζεται νὰ ψάξει νὰ βρεῖ ζητιάνο· τὸν συγγενὴ του αὐτὸν πρέπει νὰ φέρει.

  Ἀλλὰ ἐμεῖς ψάχνουμε νὰ βροῦμε τὸν Χριστό, πηγαίνοντας νὰ κοινωνήσουμε κ.λπ. Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα. Δὲν μπορεῖ νἄρθει διὰ τῆς βίας ὁ Χριστὸς στὸ σπίτι μας. Πρέπει νὰ κάνουμε