Πίστι, ἡ μεγαλύτερη δύναμι

 Κυριακή πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

Πίστι, ἡ μεγαλύτερη δύναμι

(+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Πίστι, ἡ μεγαλύτερη δύναμι (Ἑβρ. 11,30-31)

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Λένε, ἀγαπητοί μου, ὅτι ἡ δύναμις τοῦ ἀνθρώπου εἶνε τὰ λεφτά. Ἄλλοι πάλι λένε, ὅτι ἡ δύναμί του εἶνε ἡ ἐξυπνάδα, ἢ τὰ ἀξιώματα καὶ οἱ θέσεις, ἢ ἡ τέχνη, ἢ ἡ ἐπιστήμη...

Κυριακή πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως – Πίστι, ἡ μεγαλύτερη δύναμι (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτο... by aktines on Scribd

Η εκκοσμικευμένη νέα Εκκλησία των αποδεχομένων την αιρετική Κολυμπάριο Σύνοδο πανηγυριτζήδων Δεσποτάδων!

Η Λιτανεία του Αγίου Διονυσίου στην πόλη της Ζακύνθου (φωτο)

(Γιὰ ἄλλη μιὰ ἀσχήμια, θὰ σπεύσει νὰ γράψει ὁ κακόδοξος Τελεβάντος καὶ τὸ ἐπιτελεῖο του, ὑποβαθμίζοντας

καὶ ἀμνηστεύοντας τὴν ἐμπέδωση τῆς Παναιρέσεως

ἀπὸ τοὺς ψευδεπισκόπους στὸ Λαό)

ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

Με ένα ιδιότυπο τελετουργικό που συγκλονίζει κάθε πιστό και περιλαμβάνει τις κανονιές από τα μάσκουλα, τα σμπάρα από τις καραμπίνες των πιστών, το σφύριγμα των πλοίων και το χαρμόσυνο χτύπημα των καμπαναριών, όπως επιβάλει το έθιμο,

Μητροπολίτα Άνθιμε: Σύνετε και πάψτε να προκαλείτε άλλο Θεό και πιστό κλήρο και λαό!

            Σεβασμιώτατε κε Άνθιμε,

                    ευλογείτε! 

   1) Το 1974 ζώντος του προκατόχου σας, μακαριστού Κωνσταντίου, ηρωικής μορφής της Καβάλας, των Καλαβρύτων και της Αλεξανδρουπόλεως σπεύσατε και καταλάβατε όλως αντικανονικώς το θρόνο του αγίου εκείνου ανδρός. 

2) Μετά πολλά έτη εγκαταλείψατε την ακριτική Αλεξανδρούπολη και διά μεταθέσεως (είναι γνωστά τα φρικτά επιτίμια που προβλέπουν οι σχετικοί ιεροί κανόνες) περιεπτύχθητε την πάγκαλον νυμφην του Θερμαικού, ίνα μνησθώμεν του μακαριστού Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου που χρησιμοποίησε τη συγκεκριμένη φράση εξ αφορμής άλλης, ομοειδούς περιπτώσεως.

3) Εν συνεχεία κινήσατε τη διαδικασία του διωγμού εις βάρος του ομολογητού και αγωνιστού κληρικού π.Νικολάου Μανώλη.

4) Κατά την τελευταία συνέλευση της Ιεραρχίας ρεπορτάζ σας φέρει, ομού μετά του μητροπολίτου Περσιτερίου, όχι μόνο να υπεραμύνεσθε της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου αλλά και να ζητείτε από τον αρχιεπίσκοπο να μην επιτραπεί εν συνόδω σχετική συζήτηση!!! Δεν είδαμε να προβήκατε σε κάποια διάψευση του εν λόγω ρεπορτάζ.

5) Και εσχάτως υποπέσατε στο ολίσθημα να απευθύνεται την απαράδεκτη αυτή επιστολή σε δύο εκλεκτούς, ομολογητές και αγωνιστές ιερείς.

Κατόπιν όλων αυτών, δεν νομίζετε ότι προκαλείτε το Θεό; 

Δεν σκέπτεσθε λιγάκι ότι είσθε προβεβηκώς τη ηλικία; 

Σύνετε σεβασμιώτατε! Σύνετε και πάψτε να προκαλείτε άλλο Θεό και πιστό κλήρο και λαό! Ανακρούσατε πρύμνα σεβασμιωτατε!

Λ.Ν.

Πηγή

Η Ελλάδα στο καμίνι

  

H Ελλάδα έχει ριχθεί σε καμίνι για να καεί.

Όπως κάποτε τρία παλικάρια ρίχθηκαν σε παρόμοιο καμίνι και σώθηκαν με θαύμα μεγάλο.

Ας προσευχηθούμε και εμείς οι σημερινοί Έλληνες την προσευχή των νέων εκείνων…

Anastasia

«Δοξασμένος είσαι, Κύριε, ό Θεός των προγόνων μας.

Εσένα πρέπει να υμνούν καί τ’ όνομά Σου νά δοξάζουν στους αιώνες.

Είσαι δίκαιος σέ όλα όσα έκανες εναντίον μας κι όλα τά έργα Σου είναι σωστά· οι τρόποι πού ενεργείς είναι άψογοι, κι όλες σου οι άποφάσεις ορθές.

Ορθά αποφάσισες για όλες τις τιμωρίες που έφερες πάνω μας και πάνω στην άγια πόλη, τήν πόλη των προγόνων μας, τήν Ιερουσαλήμ· όρθά καί δίκαια τα έκανες όλα αυτά εξαιτίας των αμαρτιών μας.

Γιατί αμαρτήσαμε καί παρανομήσαμε, φεύγοντας μακριά Σου.

Αμαρτήσαμε σέ όλα όσα κάναμε.

Στις εντολές Σου δεν υπακούσαμε, ούτε τις τηρήσαμε, ούτε τις εφαρμόσαμε όπως μάς διέταξες για να ευτυχήσουμε.

Ετσι, όλες οί τιμωρίες πού έφερες πάνω μας και όλα όσα μας

Προφήτης Δανιήλ και οι Άγιοι Τρεις Παίδες Ανανίας, Αζαρίας και Μισαήλ

(Μνήμη 17 Δεκεμβρίου)

Ο προφήτης Δανιήλ είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες και έζησε στα τέλη του 7ου με τις αρχές 6ου π.Χ. αιώνα. Ανήκε στη φυλή του Ιούδα, ήταν από βασιλικό γένος και γεννήθηκε στην Άνω Βηθαρά.

Νήπιο ακόμα, οδηγήθηκε μαζί με τους γονείς του αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Με την πρόνοια του Ναβουχοδονόσορα, ο Δανιήλ (που ο αυτοκράτορας μετονόμασε Βαλτάσαρ) με τους τρεις Εβραίους νεαρούς, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, σπούδασαν στην αυτοκρατορική αυλή. Επειδή η απόδοσή τους στις σπουδές ήταν άριστη, όταν ενηλικιώθηκαν ο βασιλιάς τους έδωσε μεγάλη θέση 
στο κράτος. Μάλιστα ο Δανιήλ είχε το χάρισα να ερμηνεύει όνειρα

Από το Συναξάρι

Μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Διονυσίου του Νέου, του εκ Ζακύνθου, επισκόπου γενομένου Αιγίνης

Ο άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 στην Ζάκυνθο, σε οικογένεια επιφανή και ευλαβή. Από την παιδική ήδη ηλικία του επέδειξε ζωηρή ευφυΐα και ιδιαίτερη κλίση για την πνευματική ζωή. Σύντομα απέταξε ότι του ήταν αγαπητό για να αφοσιωθεί στον αγώνα εναντίον των εγκοσμίων, της σαρκός και του διαβόλου, και εκάρη μοναχός σε μονή των Στροφάδων νήσων, που βρίσκονται λίγα μίλια νοτίως της Ζακύνθου. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, γρήγορα κατέστη υπόδειγμα αρετής και μοναχικής υπακοής ακόμη και για τους εμπείρους συμμοναστές του. Οι νηστείες πλέον, οι καθημερινές σχεδόν ολονύκτιες αγρυπνίες, η προσευχή και η διαρκής περισυλλογή τον ανύψωσαν στο αξίωμα της ιερωσύνης και

Οι Επίσκοποι εφαρμόζουν σχέδιο φίμωσης όσων αντιδρούν κατά των Οικουμενιστών!

Μὲ αὐτὴν τὴν ἀνάρτηση:

    1. Δίνουμε τὴν πληροφορία ὅτι σὲ Μητροπόλεις ἐφαρμόζεται ἢ προωθεῖται τὸ σχέδιο τῆς φίμωσης τῶν πιστῶν, μὲ δεσποτικὲς Ἐντολὲς στοὺς ἱερεῖς νὰ μὴ συζητᾶνε ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὸν Οἰκουμενισμό! Πέρα ἀπὸ τὶς συγκεκριμένες Ἐντολὲς ὑπάρχει καὶ τὸ ἴδιο τὸ παράδειγμα τῶν Ἐπισκόπων, ἀλλὰ καὶ ἡ «καθοδήγηση» ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς νὰ μὴ «ἀνακατεύονται»  οἱ πιστοὶ καὶ νὰ μὴ μιλοῦν γιὰ τὰ θέματα τῆς Πίστεως, ἀφοῦ αὐτά …ὑπάγονται(!) στὴν ἁρμοδιότητα τῶν Ἐπισκόπων καὶ τῶν ὁρισμένων θεολόγων!

   Τοῦτο πληροφορηθήκαμε ὅτι συμβαίνει στὴν Μητρόπολη τῆς Βέροιας, ἀφοῦ ἐκεῖ ἔχουν δοθεῖ τέτοιες Ἐντολές, εἶναι γνωστὸ δὲ ὅτι ἤδη ἔχουν «ἐκδιωχθεῖ» δύο ἱερεῖς, ἐπειδὴ ὁμιλοῦσαν κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

 Ἐπίσης, κάτι παρόμοιο συμβαίνει στὴν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ὅπου ὁ μητροπολίτης ἔχει τιμωρήσει καὶ ἀπειλεῖ μὲ μεγαλύτερες τιμωρίες τοὺς πρωτοπρεσβύτερους π. Νικόλαο Μανώλη καὶ π. Θεόδωρο Ζήση.

    Ἐπίσης εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ μητροπολίτης Ἄνθιμος ἔχει δηλώσει -χωρὶς νὰ ντρέπεται- ὅτι οὐδόλως τὸν ἐνδιαφέρει ἂν κυκλοφορεῖ καὶ δηλητηριάζει ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τοὺς πιστοὺς τῆς Μητροπόλεως στὴν ὁποία εἶναι μοιχεποιβάτης καὶ τὴν ὁποία κακοποιμαίνει ὡς μισθωτὸς Ποιμένας! (τουλάχιστον στὸ θέμα τῆς Παναιρέσεως). Διαβάζουμε σὲ Δήλωση τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ποὺ δημοσιεύτηκε μὲ Ἐντολή του:

«Όπως καλώς γνωρίζετε, ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος έχει συμπληρώσει 41 χρόνια αρχιερατείας στις Ιερὲς Μητροπόλεις Αλεξανδρουπόλεως και Θεσσαλονίκης και… ουδέποτε ησχολήθη με το θέμα του Οικουμενισμού, ούτε του Αντιοικουμενισμού…»!!! (ἐδῶ)

   2. Στὴ συνέχεια παραθέτουμε λίγα στοιχεῖα γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ παρόμοιων μέτρων ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες Ζήνωνα, Ἡράκλειο καὶ Κώνστα τὸν Β΄.

  3. Τέλος παραθέτουμε ἕνα κείμενο ἀπὸ μελέτη τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, στὸ ὁποῖο παρουσιάζεται ἡ στάση τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητῆ στὸ θέμα τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἡ ἄρνησή του δηλαδή, νὰ κοινωνήσει μαζί τους καὶ τὰ θεόπνευστα ἐπιχειρήματα ποὺ χρησιμοποιεῖ.

Δυστυχῶς οἱ σύγχρονοι Ποιμένες ἀποδεικνύονται «ὁδηγοὶ τυφλοί». Τόσο ξεκάθαρα, πατέρες, τὰ λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος. Γιατί δὲν τὰ ἐφαρμόζετε; Γιατί δὲν τὸν ἀκολουθεῖτε; 

Ἐφαρμογὴ παρόμοιων μέτρων ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες Ζήνωνα, Ἡράκλειο καὶ Κώνστα τὸν Β΄.
   Ο αυτοκράτορας Ζήνων (474-491), απέφευγε να συναριθμήσει τη σύνοδο της Χαλκηδόνας στις προγενέστερες τρεις Οικουμενικές συνόδους και τελικά παραμέρισε δια διαταγμάτων την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία πλέον δεν μνημονευόταν ως υποχρεωτική. Έτσι, προσπάθησε να ενώσει τους Ορθοδόξους και τους Μονοφυσίτες με διάταγμα, το γνωστό ως «Ενωτικόν». Ο Πάπας Φήλιξ όμως δε δέχτηκε και έτσι άρχισαν οι πρώτες αντιθέσεις ανάμεσα στις δυο Εκκλησίες.

  Αργότερα ο αυτοκράτορας Ηράκλειος (610-641), άρχισε συνεννοήσεις με τους Μονοφυσίτες επισκόπους των ανατολικών επαρχιών, για να πετύχει ένα είδος εκκλησιαστικής ενότητας, κάνοντας ορισμένες παραχωρήσεις στα δογματικά ζητήματα. Φαινόταν ότι η ενότητα θα μπορούσε να επιτευχθεί αν η Ορθόδοξη Εκκλησία συμφωνούσε να αποδεχθεί δύο μεν φύσεις αλλά μια ενέργεια και ένα θέλημα του Ιησού. Η Αντιόχεια και η Αλεξάνδρεια, που αντιπροσωπεύονταν από τους Μονοφυσίτες Πατριάρχες τους που διόρισε ο Ηράκλειος, ήθελαν να εργαστούν για την επίτευξη μιας συμφωνίας. Εναντίον όμως του Μονοθελητισμού εξεγέρθηκε ο μοναχός Σωφρόνιος από την Παλαιστίνη. Προβλέποντας ο Ηράκλειος μεγάλες θεολογικές διαμάχες εξέδωσε την «Έκθεση», τη διατύπωση δηλαδή της διδασκαλίας περί μιας θέλησης του Χριστού. Το χριστολογικό μέρος του κειμένου αυτού το συνέθεσε ο Πατριάρχης Σέργιος. Ο αυτοκράτορας έλπιζε ότι η Έκθεση θα συντελούσε πολύ στη συνδιαλλαγή των Μονοφυσιτών με τους Ορθοδόξους, αλλά οι ελπίδες του διαψεύσθηκαν.

   Τέλος, ο αυτοκράτορας Κώνστας ο Β΄ (642-668), παρέμενε ακόμα οπαδός του Μονοθελητισμού, αν και η κίνηση αυτή είχε χάσει την πολιτική της σημασία. Μετά την απώλεια της Αιγύπτου, που καταλήφθηκε από τους Άραβες, ο αυτοκράτορας έκανε αρκετές προσπάθειες για να συμβιβασθεί με τον Πάπα, και προσφέρθηκε να κάνει αρκετές μεταβολές των δογμάτων του Μονοθελητισμού. Έχοντας σκοπό τη συμφιλίωση, ο Κώνστας Β' εξέδωσε το 648 τον «Τύπο», ο ποίος απαγόρευε κάθε συζήτηση σχετική με τις δύο ενέργειες ή θελήσεις του Χριστού. Εκτός από την απαγόρευση αυτή, ο Τύπος διέταζε την εξαφάνιση των εγγράφων συζητήσεων επί του θέματος, δηλαδή την Έκθεση του Ηρακλείου, που είχε τοποθετηθεί στο νάρθηκα της Αγίας Σοφίας. Το μέτρο όμως αυτό του Κώνστα δεν πέτυχε την ποθητή θρησκευτική ειρήνη. Μπροστά στους αντιπροσώπους του ελληνικού κλήρου, στη Σύνοδο του Λατερανού, (649), της οποίας κύριο πρόσωπο ήταν ο άγιος Μάξιμος, ο Πάπας Μαρτίνος καταδίκασε το Μονοθελητισμό και «την πολύ ασεβή Έκθεση (impiissima Ecthesis)» και «τον φαύλο Τύπο (scelerosus Typus)» και κήρυξε όλους εκείνους, που τα ονόματά τους συνδέονταν με τη σύνταξη των δύο διαταγμάτων, ένοχους αίρεσης. Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, που αντιμετώπισε αποφασιστικά τόσο τον Τύπο όσο και τον Μονοθελητισμό γενικά, συνελήφθη από τον έξαρχο της Ιταλίας Θεοδόσιο, οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τους δύο Αναστασίους, τον μαθητή του και τον αποκρισάριο του Πάπα. Αφού κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να υποχωρήση τον εξορίζουν μαζί με τους άλλους δυο στην Βιζύη της Θράκης (655).

    Τους ανακαλούν στην Κωνσταντινούπολη, για νέα ανάκριση και μετά την άρνησή τους να υπογράψουν τον Τύπο τους στέλνουν εξορία στα Πέρβερα (656). Μετά έξη χρόνια τους καλούν πάλι στη Κωνσταντινούπολη για μια τρίτη προσπάθεια να τους πάρουν με το μέρους τους. Αφού και οι τρεις αρνήθηκαν να υποκύψουν, αναθεματίσθηκαν, κακοποιήθηκαν και διαπομπεύθηκαν, “γλώσσαν ένδον από του φάρυγγος και της παραψαυούσης επιγλωττίδος παρανόμως εκτέμνουσιν” και “σμίλη και σφύρα την δεξιάν των χειρών εκκόπτουσιν”.

   Αν και απλός μοναχός (ὁ ἅγιος Μάξιμος) για εικοσιπέντε τουλάχιστον χρόνια ήταν ο κύριος εκφραστής της ορθόδοξης πίστης.
Πηγή: http://www.romanity.org/htm/00_ag_max.htm και ἀπὸ wikipedia

Κείμενο τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

  Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

καὶ ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου

Αναφερόμενοι στή συνέχεια στήν διαχρονική ἐφαρμογή τοῦ 15ου ἱεροῦ Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου θά παρουσιάσωμε τόν ἅγ. Μάξιμο τόν ὁμολογητή, σύμφωνο ἀπόλυτα καί αὐτόν μέ τόν ἐν λόγῳ Κανόνα.

Εἶναι ἄξιον προσοχῆς καί πρέπει νά ἀναφερθῆ ὅτι ὅλη σχεδόν ἡ ζωή τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ ἦτο ἕνας συνεχής ἀγῶνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Μονοθελητισμοῦ καί μία διαρκής ἀποτείχισις ἀπό τούς αἱρετικούς Ἐπισκόπους τῆς ἐποχῆς του. Ἀπέθανε δέ στήν ἐξορία ἀπό τίς κακουχίες καί τά μαρτύρια, ἐνῶ τοῦ εἶχαν κόψει τό δεξί χέρι καί τήν θεολόγον γλῶσσαν καί ἐνῶ τόν εἶχαν καθαιρέσει καί ἀναθεματίσει λόγῳ τῆς ἀδιαλλαξίας του νά μή δεχθῆ νά ὑπογράψη τόν λεγόμενον «Τύπον», ὁ ὁποῖος ἦτο μία ἔκθεσις πίστεως ἡ ὁποία εὐνοοῦσε καί ὑπέθαλπε τήν αἵρεσι τοῦ Μονοθελητισμοῦ. Ἡ ἀποτείχισις τοῦ ὁσίου καί τό ὅτι δέν ἤθελε καμμία ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τόν Πατριάρχη καί τή Σύνοδο ἦτο κάτι πού ἐξόργιζε το ἐκκλησιαστικούς καί πολιτικούς ἄρχοντες, διότι μέ τήν στάσι του αὐτή παρέσυρε πολλούς νά τόν μιμηθοῦν καί νά μήν ὑποταχθοῦν στήν αἵρεσι καί τοιουτοτρόπως ἐγίνετο ὁδηγός

17 Δεκεμβρίου 2016, Τρεις Παίδες εν Καμίνω:

Οι προστάτες του Πυροσβεστικού Σώματος

  «Προστάται θερμοί, πυροσβεστών υπάρχοντες, ω Παίδες Θεού και θείοι αντιλήπτορες, πυροσβεστών επαρήγεις αεί τω σώματι, και δύναμιν και θάρρος αεί τούτοις παρέχεις, ορμωσι πρός τήν σβέσιν πυρκαϊών, μη ελλείπητε Άγιοι ότι υμάς αντιλήπτηρας και θερμούς, εν παντί έχομεν φύλακας».

   Στη μακρόχρονη πορεία προσφοράς του Πυροσβεστικού Σώματος στην αντιμετώπιση της ΠΥΡΚΑΪΑΣ μαζί με το φιλότιμο του Έλληνα Πυροσβέστη ευτυχώς υπάρχει και το χέρι της ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ για να αντισταθμίζει την υψηλή επικινδυνότητα και την έλλειψη των μέσων.

 Η Πυρoσβεστική Οικογένεια σύμφωνα με την εθνική μας παράδοση όπου οργανωμένες επαγγελματικές ομάδες να βρίσκουν καταφύγιο προστασίας σε Αγίους που είχαν σχέση με την εργασία τους βρήκε στα πρόσωπα των «Αγίων Τριών Παίδων των εν τη Καμινω βληθέντων» τους ακοίμητους προστάτες που μεσιτεύουν διαρκώς στον Ύψιστο για την προστασία μας στη δύσκολη αναμέτρηση με τις παμφάγες φλόγες των πυρκαϊών. Με το Π.Δ. 1186/1981 οι Άγιοι Τρείς Παίδες αναγνωρίζονται ως προστάτες

Μ. Βασίλειος: «Την ασέβειαν αυτών στενάξω ή την αμάθειαν βδελύξομαι;»

«Ο 15^ος ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ Α-Β ΣΥΝΟΔΟΥ»

Νίκος Σακαλάκης, Μαθηματικός

Έχει γραφτεί, ότι στην 1^η και 2^η εντολή κρέμεται όλος ο νόμος (Ματθ. 22, 37-40), ενώ στον 15^ο κανόνα της Α-Β Συνόδου κρέμεται η προστασία της Ορθόδοξης Εκκλησίας από τους Αιρετικούς. Οι προηγούμενοι αιώνες παρουσιάζουν πολυάριθμα αποδεικτικά παραδείγματα της αλήθειας αυτής. 

Όποιος επιχειρήσει να μιλήσει για την Εκκλησία είναι υποχρεωμένος, νομοτελειακά, να κάνει αναφορά και για την πάλη της ενάντια στην πολυδιάστατη πλάνη-αίρεση. Επειδή το θέμα «αίρεση», ως διαστρέβλωση της Ευαγγελικής αλήθειας, δεν είναι αυτόνομο και δεν ξεχωρίζεται από την μετα-πατερικότητα πολλών σημερινών Πατριαρχών και Επισκόπων, γι’ αυτό και δεν συζητήθηκε στην λεγόμενη «Αγία Σύνοδο της Κρήτης».

Πως φθάσαμε στο ακόμη ανεκτό από τους πολλούς Ορθοδόξους στάδιο της συνοδικής κατοχυρώσεως της αίρεσης του οικουμενισμού, που θα λειτουργήσει μελλοντικά ως «ξώβεργα» για τους καλοπροαίρετους;

Στο ερώτημα απαντούν αγιοπνευματικά η αγία Γραφή, οι Πατέρες της