Πατριαρχικά παράδοξα, Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Φωτογραφία του Οικουμενικού  Πατριάρχη Βαρθολομαίου από τη συνέντευξη στο περιοδικό δρόμου Σχεδία (φωτογραφία: Γιάννης Ζινδριλής)

Πατριαρχικά παράδοξα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

         Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος επέλεξε το τέλος του έτους για να ενεργήσει κατά παράδοξο και ασυνήθιστο για τα  πατριαρχικά έθη τρόπο.

      Παράδοξος ο τρόπος, ότι επέλεξε να δώσει συνέντευξη στο τέλος του χρόνου, συνήθως σημείο αναφοράς και απολογισμού. Παράδοξο το ότι επέλεξε να δώσει τη συνέντευξη στο περιοδικό «Σχεδία», ένα περιοδικό «δρόμου», με κοινωνικό περιεχόμενο. Παράδοξο ότι μίλησε σε πολύ απλουστευμένη γλώσσα – ίσως είναι η πρώτη φορά -, με  εκφράσεις που δεν συνηθίζει, όπως ότι ο Θεός «ταπεινώθηκε εθελούσια και έγινε άνθρωπος», ή ότι «η γηραιά ήπειρος απέδειξε την ανοιχτότητά της...». 

            Κυρίως όμως παράδοξη είναι η παρέμβασή του στα εσωτερικά της χώρας επί ενός κοινωνικού θέματος, με σαφείς πολιτικές διαστάσεις. Όπως είπε με τον τελευταίως

Προκλητική αβάντα στο Μόναχο για τους μικτούς γάμους

katanixis.gr: Από τελετές δεν προλαβαίνουμε είναι η αλήθεια, το επιβάλλουν και οι μέρες.Στην ανακοίνωση όμως της Ι.Μ. Γερμανίας πως στην κοπή της Βασιλόπιτας στο Μόναχο: "Συγκινητική ήταν η επίδοση των τεμαχίων, της Ελλάδας και της Βαυαρίας στα δύο αδέλφια, τον δωδεκάχρονο Ηλία και την δεκάχρονη Ελεάνα Οικονομίδης που προέρχονται από μεικτό γάμο και υπηρετούν, ως παπαδάκια, στον

Βέλη από Φανάρι σε μητροπόλεις της Ελλάδος για επιθέσεις και φανατισμό

katanixis.gr: Πολλές οι παροιμίες και τα γνωμικά σχετικά με την κολακεία. Σας παραθέτουμε κάποια που αλιεύσαμε από εδώ, τονίζοντας πως όταν το κινδυνευόμενον είναι τα δόγματα της πίστεως, οι κόλακες των αιρετικών και των αιρετιζόντων, μάλλον είναι και αιρετικοί-αιρετίζοντες και κόλακες. Μη χειρότερα δηλαδή και ο Θεός να μας φυλάει.

Από όλες τις ηδονές ο έπαινος είναι η πιο γλυκιά

(Πλάτωνας) 429 – 345 π. χ.

Απ΄ τα άγρια θηρία το χειρότερο δάγκωμα το κάνει ο συκοφάντης, απ΄ τα ήμερα ο κόλακας

(Διογένης) περ.400 – 325 π.χ.

Οι καλοί μπορούν να αισθάνονται στοργή για τους φίλους δίχως να τους κολακεύουν. Αντιθέτως οι κακοί (δλδ οι συμφεροντολόγοι) επαινούν τις κακές πράξεις των ισχυρών και συμμετέχουν σε αυτές

Ο βίος του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ

Μνήμη 2 Ιανουαρίου (ΒΙΝΤΕΟ)

Πορφυρίτης, «Εις ώτα ακουόντων»

Πορφυρίτης

  Ας μου επιτραπεί να γράψω τις σκέψεις μου για το «βαρύ» και πολυσύνθετο άρθρο: «ΜΑΣΟΝΙΑ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ»^[1], όπου επιχειρείται η υπεράσπιση και αθώωση, πάση θυσία, όλων όσων εμπλέκονται με την λεγομένη «οικουμενική κίνηση».

 Ως απλός Ορθόδοξος Χριστιανός, θα καταφύγω στους απλούς Αγίους της Ορθοδοξίας και θ’ ακολουθήσω αυτούς, που αγωνίστηκαν, καθάρθηκαν, φωτίστηκαν και θεώθηκαν, και ΟΧΙ σίγουρα την «αφεντιά» μου, που καμιά αξία δεν έχει, αλλά ούτε και τους συγχρόνους θεολόγους, «ορθοδόξους και ετεροδόξους», όπως φαίνεται ότι προτιμά ο αρθρογράφος!

Κρίνεται απαραίτητη μια διευκρίνιση σχετικά με τον Οικουμενισμό, διότι υπάρχει μιά παρανόηση, μιά σύγχυση ή, από κάποιους, και μιά διαστροφή του όρου, καθώς τον μπερδεύουν με τον όρο Οικουμενικός. Άλλο είναι ο Οικουμενικός και κάτι άλλο, τελείως διαφορετικό είναι ο Οικουμενισμός.

 «Ο Οικουμενισμός, πραγματικά έτσι όπως έχει επικρατήσει να σημαδοτείται ο όρος αυτός, βεβαίως είναι αίρεση, γιατί σημαίνει απάρνηση βασικών γνωρισμάτων της ορθοδόξου πίστεως, όπως είναι φέρ’ ειπείν η αποδοχή της θεωρίας των κλάδων, ότι δηλαδή κάθε αίρεση, ακόμη και η Ορθόδοξη Εκκλησία, κατέχει ένα