Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

ΔΕΥΤΕ ΟΙ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟΝ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ...

 Ἦχος πλ. β'
Δοξαστικό εσπερινού
Ἐκάθισεν Ἀδάμ, ἀπέναντι τοῦ Παραδείσου, καὶ τὴν ἰδίαν γύμνωσιν θρηνῶν ὠδύρετο. Οἴμοι, τὸν ἀπάτῃ πονηρᾷ πεισθέντα καὶ κλαπέντα, καὶ δόξης μακρυνθέντα! οἴμοι, τὸν ἁπλότητι γυμνόν, νῦν δὲ ἠπορημένον! Ἀλλ' ὦ Παράδεισε, τρυφῆς ἀπολαύσω, οὐκέτι ὄψομαι οὐκέτι σου τῆς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μου καὶ Πλάστην· εἰς γῆν γάρ ἀπελεύσομαι, ἐξ ἧς καὶ προσελήφθην. Ἐλεῆμον Οἰκτίρμον βοῶ σοι· Ἐλέησόν με τὸν παραπεσόντα.



Ἦχος πλ. β'
Δοξαστικό αίνων Κυριακής της Τυρινής.
Ἔφθασε καιρός, ἡ τῶν πνευματικῶν ἀγώνων ἀρχή, ἡ κατὰ τῶν δαιμόνων νίκη, ἡ πάνοπλος ἐγκράτεια, ἡ τῶν Ἀγγέλων εὐπρέπεια, ἡ πρὸς Θεὸν παρρησία· δι' αὐτῆς γὰρ Μωϋσῆς, γέγονε τῷ Κτίστῃ συνόμιλος, καὶ φωνὴν ἀοράτως, ἐν ταῖς ἀκοαῖς ὑπεδέξατο· Κύριε, δι' αὐτῆς ἀξίωσον καὶ ἡμᾶς, προσκυνῆσαί σου τὰ Πάθη καὶ τὴν ἁγίαν Ἀνάστασιν, ὡς φιλάνθρωπος.

Οταν ο κ. Σαραντίδης ήταν ...εναντίον του κ. Σαραντίδη και υπέρ ημών που τώρα υβρίζει (παρέα με τους φίλους του)!

Συγκρίνατε τις τωρινές, με τις θέσεις του εκείνες:

Τότε ομιλούσε για ...υποχρεωτικη αποτείχιση.
και δεχόταν το «ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος».

Είναι φανερή, όμως, η από τότε σύγχιση και οι αντιπατερικές του θέσεις.

(Βίντεο)



 Σὲ συνομιλία μὲ τὸν κ. Λοΐζο, ἔλεγε ὁ κ. Σαραντίδης:

πάρχουν οἱ Ἀποστολικοὶ κανόνες καὶ ὑπάρχει κυρίως ὁ Κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ὁ ΙΕ΄ τοῦ Μ. Φωτίου, ὁ ὁποῖος …γιὰ θέματα Πίστεως εἶναι ἐπιβεβλημένος. Ὄχι μόνο εἶναι ὑποχρεωτικός, ἀλλὰ καὶ ἐπαινεῖται αὐτὸς ποὺ διακόπτει τὸ Μνημόσυνο σὲ Ἐπίσκοπο ποὺ κηρύττει αἵρεση γυμνῇ τῇ κεφαλῇ. Ἂν βγεῖ κάποιος Ἐπίσκοπος, ὅπως ὁ συγκεκριμένος, ὁ Ἄνθιμος, ὁ ὁποῖος ὑποστηρίζει τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης καὶ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχουν ἀποφασισθεῖ ἐκεῖ… Ὁ Κανόνας εἶναι ὑποχρεωτικός, ἀλλὰ ἂς βάλουμε ἕνα ἀστερίσκο, διότι δὲν μποροῦν ὅλοι νὰ τὸ κάνουν ταυτόχρονα… καὶ ἀφορᾶ μόνο τούς ἱερωμένους. Ἐμεῖς (οἱ λαϊκοί) δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε ἀποτείχιση [!!!] 
       Τὸ ἂν εἶναι αἱρετικὸς ὁ Πατριάρχης ἢ ὄχι, βάζουμε τὶς ρήσεις καὶ τὶς πράξεις του τὴν τελευταία 25ετία καὶ βάζουμε ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, τὶς ρήσεις τῶν Πατέρων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἐὰν αὐτὰ ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση, ναί, εἶναι αἱρετικός. Ἐὰν δὲν ἔρχονται, νὰ τοῦ ζητήσουμε συγγνώμη…
Ἐρωτᾶται ἀπὸ τὸν δημοσιογράφο. Ἐμεῖς, κι ὅλος ὁ Ὀρθόδοξος κόσμος, ἔχουμε ἕνα καλὸ μητροπολίτη, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι αἱρετικός. Αὐτοί, ὅμως, εἶναι ὑποχρεωτικῶς συνδεδεμένοι μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη. Ἐκεῖ οἱ Κανόνες, τί λένε;
Ἂν πιστεύει ὁ Μητροπολίτης ὅτι εἶναι αἱρετικός (ὁ Πατριάρχης), ἂν διαπιστώνει ὅτι ὑπάρχει αἵρεση κι εἶναι συνδεδεμένος (ὁ Μητροπολίτης) μὲ αἵρεση, κοινωνεῖ μὲ ἀκοινώνητο. Ἔ,  αὐτὸ δὲν γίνεται (σ.σ.: δηλ. λέγει ὅτι δὲν εἶναι σωστὸ νὰ κοινωνεῖ μὲ ἀκοινώνητο). Ἂν νομίζει ὅτι δὲν κοινωνεῖ μὲ τὴν αἵρεση, νὰ μᾶς τὸ ἀποδείξει. Ἀλλιῶς εἶναι πλανεμένος.

Τὸ ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει παπὰς χωρὶς Ἐπίσκοπο, εἶναι Παπισμός. Παπάς δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει χωρὶς Χριστό. Χωρὶς Ἐπίσκοπο, μιὰ χαρὰ μπορεῖ νὰ ὑπάρξει, ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπός του εἶναι αἱρετικός. Μὲ αἱρετικό, τί νὰ συνυπάρξει, δὲν γίνεται. Πάει ἀλλοῦ. Σὲ ὅλο τὸν κόσμο, κάπου θὰ βρεῖ κανονικὸ Ἐπίσκοπο. Καὶ νὰ τονίσω λίγο, πρέπει ὁ Ἐπίσκοπος νὰ μὴν εἶναι σχισματικός. Ἔτσι τὴν πατήσανε οἱ Παλαιοημερολογίτες.
Ἐγώ, μὲ Ἐπίσκοπο ποὺ ἀποδέχεται τὰ Πορίσματα τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης, δὲν ἔχω καμιὰ κοινωνία. Δηλαδή, ἅμα βρεθῶ μὲ κάποιον Ἐπίσκοπο σὲ ἕνα Ναό, θὰ σηκωθω νὰ φύγω. Μὲ τὸν ἱερέα, ὅμως, ὁ ὁποῖος μνημονεύει τὸν Ἐπίσκοπο αὐτόν, καὶ ὁ ὁποῖος δὲν ἀποδέχεται, ἀλλὰ φοβᾶται, γιὰ τὸν α΄ ἢ β΄ λόγο, ἐκεῖ θὰ πάω. Ἂν ὅμως κι ὁ ἱερέας ταυτίζεται στὶς ἰδέες μὲ τὸν Ἐπίσκοπό του, οὔτε ἐκεῖ θὰ πάω. Ἐκτὸς ἂν ὁ Ἐπίσκοπος διώκει ὀρθοδόξους λόγῳ πίστεως. Ἐκεῖ καὶ στοὺς φοβισμένους ἱερεῖς δὲν θὰ πάω, δὲν θὰ ἔχω κοινωνία, διότι βλέπουν νὰ διώκεται συνάδελφός τους καὶ ἀπὸ φόβο δὲν ἀντιδροῦν. Δηλαδή, μὲ τὴν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης ἐγὼ δὲν θέλω νὰ ἔχω κοινωνία, ὅσο ὁ Ἐπίσκοπος διώκει τὸν π. Ζήζη καὶ τὸν π. Νικόλαο μὲ ὁποιοδήποτε ἱερέα, ἀκόμη κι ἂν δὲν ἀποδέχεται τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης.

Ὑπάρχει καὶ μιὰ ἄλλη ἄποψη ποὺ λέει ὅτι διαμαρτυρόμαστε «ἄχρι καιροῦ»!
ν αὐτὸς ποὺ λέει αὐτὰ τὰ πράγματα, ἂν ὁ ἐπίσκοπος του κηρύττει πλάνες τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, θὰ τὸν μνημονεύει ἄχρι καιροῦ; Ὄχι βέβαια. Ἄρα, στὸ μυαλό του ὑπάρχει ἡ ἰδέα, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι μικρὴ αἵρεση. Καὶ οἱ Ἰεχωβάδες εἶναι μεγάλη. Ἔ, αὐτὸ εἶναι πλάνη. Δὲν ὑπάρχει μεγάλη καὶ μικρὴ αἵρεση. Ἢ εἶσαι μέσα ἢ εἶσαι ἔξω. Τί ἄχρι καιροῦ; Τί νὰ περιμένουμε; Ἔ, φθάνει!



ΣΟΚ! Ετοιμάζουν την «Παγκόσμια Εκκλησία» και το διατυμπανίζουν!



Θηλιά του Ισραήλ στην Χριστιανοσύνη στους Αγίους Τόπους




Κι ενώ το περίφημο «Jaffagate» με τις περίεργες αγοραπωλησίες γης του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στους Αγίους Τόπους και την κραυγή αγωνίας προς την διεθνή κοινότητα από τον Πατριάρχη Θεόφιλο καλά κρατεί, αποδεικνύεται πως το Ισραήλ συνεχίζει και σε άλλα μέτωπα το σχέδιό του κατά της Χριστιανοσύνης.
Οι ηγέτες των χριστιανικών ομολογιών στην Ιερουσαλήμ λένε ΟΧΙ στο θέμα της φορολόγησης των εκκλησιαστικών περιουσιών!
Οι επικεφαλείς των δογμάτων στην Ιερουσαλήμ υπέβαλαν επίσημο αίτημα στον Δήμο της Ιερουσαλήμ να αποσύρει τη δήλωσή του περί επιβολής δημοτικών φόρων στις περιουσίες της Εκκλησίας.
Μια δήλωση που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη από τους Πατριάρχες και τους Αρχηγούς των Εκκλησιών στην Ιερουσαλήμ δηλώνει ότι η πρόθεση να επιβληθεί δημοτικός φόρος στις Εκκλησίες αντιφάσκει με την ιστορική θέση μεταξύ των Εκκλησιών και των πολιτικών αρχών κατά τη διάρκεια των αιώνων. Αναφέρει επίσης ότι οι πολιτικές αρχές ανέκαθεν αναγνωρίζουν και σέβονται τη μεγάλη συμβολή των χριστιανικών εκκλησιών, οι οποίες επενδύουν δισεκατομμύρια σε σχολές, νοσοκομεία και σπίτια για τους ηλικιωμένους και τους μειονεκτούντες, στους Αγίους Τόπους.
Η δήλωση αναφέρει ακόμη ότι η επιβολή φόρων στις Εκκλησίες υπονομεύει τον ιερό χαρακτήρα της Ιερουσαλήμ και θέτει σε κίνδυνο την ικανότητα της Εκκλησίας να διεξάγει τη διακονία της σε αυτή τη γη για λογαριασμό των κοινοτήτων της και της Παγκόσμιας Εκκλησίας!!!!!
Κι εδώ είναι και το …. μαργαριτάρι! Ποια είναι η «Παγκόσμια Εκκλησία» στην οποία αναφέρονται οι εκπρόσωποι των δογμάτων; Πως υπογράφεται δήλωση η οποία περιλαμβάνει τέτοια αναφορά; Τι μας ετοιμάζουν με άλλοθι την κοινή απειλή; Είτε αυτή η απειλή λέγεται εκκλησιαστικός φόρος είτε σε άλλες περιπτώσεις απειλή κατά των Χριστιανών, είτε απειλή για το περιβάλλον, είτε οτιδήποτε άλλο σκεφτεί η δαιμονική πανθρησκεία και το τέρας του οικουμενισμού!
Πάντως Πατριάρχες και οι Αρχηγοί των Εκκλησιών υπέβαλαν επίσημο αίτημα στον Δήμο να ανακαλέσει τη δήλωσή του και να διασφαλίσει ότι διατηρείται το status quo που επιβλήθηκε από την ιερή ιστορία και ότι δεν παραβιάζεται ο χαρακτήρας της Ιεράς Πόλης της Ιερουσαλήμ. Η δήλωση υπογράφεται από δεκατρείς αρχηγούς εκκλησιών και χριστιανικών κοινοτήτων που βρίσκονται στην Ιερουσαλήμ.

Λόγος περί μετανοίας και περί εξορίας του Αδάμ και ότι εάν μετανοούσε δεν θα εξωρίζετο από τον Παράδεισον

Κυριακή της Τυροφάγου:

Λόγος περί μετανοίας και περί εξορίας του Αδάμ και ότι εάν μετανοούσε δεν θα εξωρίζετο από τον Παράδεισον 

Αγ. Συμεών του Νέου Θεολόγου


Αδελφοί και πατέρες. Είναι καλόν πράγμα η μετάνοια και η ωφέλεια που προέρχεται από αυτήν. Αυτό γνωρίζοντας και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Θεός μας, ο οποίος όλα τα γνωρίζει εκ των προτέρων, είπε: «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών». Θέλετε δε να μάθετε ότι χωρίς μετάνοια, και μάλιστα μετάνοιαν από το βάθος της ψυχής και τοιαύτην όπως ο Λόγος την ζητεί από εμάς, είναι αδύνατον να σωθούμε; Ακούστε τον ίδιον τον Απόστολο που λέγει «… πάσα αμαρτία εκτός του σώματος εστίν. Ο δε πορνεύων εις το ίδιον σώμα αμαρτάνει…». Και πάλιν. «Παραστήναι δει ημάς έμπροσθεν του

Το Παλληκάρι ο Αρχιμανδρίτης Μάξιμος Καραβάς.

 σ.σ. Αγαπητοί αδελφοί. Φαίνεται ότι από κάπου ‘έπεσε σύρμα’ να αρχίσουν εντεταμένες διώξεις κατά των Ομολογητών πατέρων που αντιτίθενται στην αιρετική ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου. Παραπομπές στο Συνοδικό Δικαστήριο δεν έχουν λάβει μόνο ο π. Θεόδωρος Ζήσης και ο π. Νικόλαος Μανώλης. Παραθέτω την απάντηση του ηρωικού Ηγουμένου Μαξίμου Καραβά, της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, στον Μητροπολίτη Φλωρίνης, για την παραπομπή τους στο Συνοδικό Δικαστήριο, η οποία έγινε μάλιστα χωρίς διεξαγωγή Επισκοπικού Δικαστήριου. Είναι πραγματικά πολύ χαριτωμένη αυτή η απάντηση και αξίζει να την διαβάσετε. Η επιστολή αυτή αναγνώσθηκε σε πρόσφατη ομιλία του π. Θεοδώρου Ζήση απ’ όπου και την απομαγνητοφωνώ.
***
Εν Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου.
Προς τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας π. Θεόκλητον.
Σεβασμιώτατε, ελάβαμε από δικαστικό κλητήρα τα υπ’ αριθμών Πρωτοκόλλου (τάδε) .. ημερομηνίαν 31/01, κλητήρια γράμματά σας, δια των οποίων μας ενημερώνετε ότι μας παραπέμπετε στο Συνοδικό Δικαστήριο δια καθαίρεσιν.
Σας ευγνωμονούμε από καρδίας, διότι δια της πράξεώς σας αυτής μας αξιώνετε να αποδείξομε ότι είμεθα πιστά πνευματικά τέκνα του πνευματικού μας πατέρα, του μεγάλου αγωνιστή της Εκκλησίας μας, του πατρός Αυγουστίνου Καντιώτη.
Επιπλέον, μας αξιώνετε να γίνομε μιμηταί μυριάδων Αγίων «καθαιρεθέντων» υπό «Συνόδων», οι οποίες, αντί να ποιμαίνουν θεοσεβώς το υπό του Θεού εμπιστευθέν εις αυτούς ποίμνιον, κατασπαράσσουν αυτό ως βαρείς λύκοι.
Μας απειλείτε με καθαίρεση ελπίζοντες ότι θα μας τρομοκρατήσετε και ξεχνάτε ότι η καθαίρεση από τοιούτους Αρχιερείς είναι για εμάς η μεγαλυτέρα προαγωγή, αφού μας ανοίγετε την θύρα του Παραδείσου.
Ο Άγιος Αθανάσιος, ο ηρωικότερος των Αγίων και ο αγιότερος των ηρώων, καθηρέθη από «Σύνοδο».

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, η χρυσή σάλπιγγα της Εκκλησίας, καθηρέθη από «Σύνοδο».

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο μέγας δογματικός θεολόγος, ο μελωδός της Εκκλησίας, καθηρέθη από «Σύνοδο».

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο άτλας της Ανατολικής Εκκλησίας, καθηρέθη από «Σύνοδο».
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, καθηρέθη από «Σύνοδο».

Και μυριάδες άλλων καθαιρεθέντων Αγίων.

Εάν τώρα μας πείσετε ότι οι Άγιοι αυτοί είναι στην κόλαση, θα επαναφέρουμε την μνημόνευση του ονόματός σας και θα ζητήσουμε δημοσίως συγνώμη.
Εάν όμως είναι στον Παράδεισο, όπως και είναι, τότε γιατί να φοβηθούμε μια τέτοια καθαίρεση που θα μας ανοίξει την θύρα του Παραδείσου; Να γιατί θα σας ευγνωμονούμε αιωνίως.
Με αιώνια ευγνωμοσύνη,
Αριχμανδρίτης Μάξιμος Καραβάς
 και Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Καλαϊτζόπουλος

Η δύναμη της προσευχής στη ζωή μας

 -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθ. Παν. Αθηνών


   Το θέμα που μου ζητήθηκε να αναπτύξω είναι: «η δύναμη της προσευχής στη ζωή μας». Είναι ένα θέμα πάρα πολύ πλούσιο σε προβληματισμούς που έχουν άμεση σχέση με την πραγματοποίηση της κατ’ εξοχήν αυτής πνευματικής λειτουργίας που λέγεται προσευχή.
   Αν αναζητήσει κανείς ένα διάγραμμα αυτού του θέματος, θα δει ότι πραγματικά δεν μπορεί να ξέρη από που πρέπει ν’ αρχίσει και που πρέπει να τελειώσει. Κι αυτό γιατί, όπως καταλαβαίνουμε, η προσευχή δεν είναι μια διδακτική ενότητα, δεν είναι ένα μάθημα που μπορεί κανείς να διδάξει σε ορισμένη ώρα. Δεν είναι προσδιορισμένο θεωρητικά αυτό το βιωματικό πνευματικό γεγονός.
   Όταν κανείς μιλά για την προσευχή, καταλαβαίνει ότι μιλάει για ένα μυστήριο. Γιατί, όπως ξέρουμε, η προσευχή είναι, στην απλούστερη διατύπωσή της, η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, ή τουλάχιστον μια βασική μορφή της σχέσεως του ανθρώπου με τον Θεό. Και ασφαλώς ό,τι προσεγγίζει τον Θεό δεν είναι εύκολο να μελετηθεί και να προσδιοριστεί. Γι’ αυτό ομολογώ, ότι κι εγώ δεν μπόρεσα πολύ εύκολα να καταλάβω τι θα έπρεπε να πω. Κατέληξα όμως στο συμπέρασμα, ότι μάλλον πρέπει κανείς να αντιμετωπίσει ένα βασικό θέμα μέσα στο όλο πρόβλημα της δυνάμεως της προσευχής, που είναι οι όροι υπό τους οποίους η προσευχή αποβαίνει ένα δυναμικό στοιχείο της ζωής του ανθρώπου.