Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Μόνο το ...Θεό δέχεται ως κριτή ο κ. Ζηζιούλας για τις καταγγελόμενες κακοδοξίες του!





ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ  ΔΗΛΩΣΕΙΣ  
ΠΕΡΓΑΜΟΥ κ. ΙΩ. ΖΗΖΙΟΥΛΑ








Διαβάσαμε ἀπόσπασμα δήλωσης τοῦ μητρ. Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα στὸ ἱστολόγιο «Ἀμέθυστος», ὅπως καὶ τὸ σχόλιο ποὺ τὸ συνοδεύει. Τὰ παραθέτουμε προσθέτοντας καὶ τὰ δικά μας σχόλια.
Πηγή: "Ἀμέθυστος"

Ας προσεγγίζουμε με φόβο Θεού τόσο τη δική μας προσφορά όσο και την προσφορά των άλλων
Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας)

«Ας προσεγγίζουμε με φόβο Θεού τόσο τη δική μας προσφορά όσο και την προσφορά των άλλων. Αν αυτό πού καταθέτομε είναι αληθινό, όση λάσπη και αν πέσει επάνω του, ο Θεός θα το αναδείξει, αν δε είναι ψεύτικο και κίβδηλο, θα αφανιστεί. Με γνώμονα το δίδαγμα αυτό απέφυγα στη ζωή μου όσο μπορούσα τη θεολογική αντιδικία. Προτίμησα τον ούτως ή άλλως συνεσταλμένο χρόνο της ζωής μου να τον αναλώσω θετικά, καταθέτοντας όχι αναιρώντας, και μάλιστα όταν αυτό που θα έπρεπε να αναιρέσω είχε να κάνει είτε με την εμπαθή κριτική είτε με την προσωπική προβολή και υστεροφημία».

Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας)



«Αμέθυστος» (ΣΧΟΛΙΟ):


Ο ΤΡΥΦΕΡΟΣ.........ΤΑ ΑΦΗΝΕΙ ΟΛΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ...., ΣΤΟΝ ΜΟΝΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ.

Καταλαβαίνει ότι η σελίδα του έχει τελειώσει. Ότι ακόμη καί ο πατριάρχης αρχίζει νά ποντάρει περισσότερο στόν Καλαϊτζίδη. Στό καλό! 

Όταν καταλάβεις ότι ο Χριστός δέν είναι εσχατολογικός θά είναι αργά γιά σένα.

◈ ◈ ◈


Διαβάζοντας κανεὶς τέτοιες δηλώσεις, ποὺ ὑποτίθεται πὼς τὶς ἔκανε ὀρθόδοξος ἱεράρχης, θαυμάζει τὴν ἀπίστευτη ἀναλγησία καὶ ὑποκρισία.

Τὸν κατηγοροῦν πολλοί –στηριζόμενοι σὲ κείμενά του– ὅτι ἔχει εἰσαγάγει στὸν ἑλληνικὸ χῶρο τὴν αἵρεση τῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας», ὅτι διδάσκει τὴν αἱρετικὴ θεολογία τῶν «δύο πνευμόνων», δέχεται τὶς αἱρετικὲς θέσεις περὶ τῶν «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν», τῆς «διηρημένης Ἐκκλησίας», τὴν κακόδοξη «εὐχαριστιακὴ θεολογία· ἐπίσης παρουσιάζουν βίντεο(*) στὸ ὁποῖο ἀκούγονται καθαρὰ οἱ αἱρετικοί του κοασμοὶ γιὰ τὴν Ἁγία Τριάδα. Τόλμησε στὴν μεταπατερικὴ Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου (μὲ τοὺς μετα-πατερικοὺς θεολόγους νὰ μὴν τὸν ἀποδοκιμάζουν) νὰ εἰσαγάγει τὴν «εἰδωλολατρικὴ» ἔννοια τῆς ἀναλογίας μεταξὺ τῆς ἐνδοκόσμιας ἐκκλησιαστικῆς Ἱεραρχίας καὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος· νὰ διδάσκει «ὡς ἔχων τὴν πατριαρχικὴν ἐξουσίαν» τὴν κακόδοξη θεωρία ὅτι στὴν Ἁγία Τριάδα ἔχουμε «διαβάθμιση»!

Καὶ ὁ βαθυνούστατος καὶ καλότατος κ. Ζηζιούλας, ἐπιδεικνύοντας “ἀνεξικακία” καὶ “πραότητα” μεγαλύτερη ἐκείνης τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ» δὲν ἀπαντᾶ. Ἀφήνει λέει, τὰ πράγματα στὸ Θεό, ταυτόχρονα ὅμως ἀφηνει κι ἐμᾶς ἄναυδους!

Δηλώνει:

«Αν αυτό πού καταθέτομε είναι αληθινό, όση λάσπη και αν πέσει επάνω του, ο Θεός θα το αναδείξει, αν δε είναι ψεύτικο και κίβδηλο, θα αφανιστεί».

Ποιά εἶναι ἡ αὐτοσυνειδησία σας, κ. Ζηζιούλα· αὐτὸ ποὺ πιστεύετε καὶ διδάσκετε εἶναι ἢ δὲν εἶναι ἀληθινό; Ἂν ἀμφιβάλλετε, γιατί τὸ διδάσκετε; Ἂν ἀμφιβάλλετε, γιατὶ δὲν προστρέχετε μὲ ταπείνωση στοὺς Πατέρες καὶ τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας; Δὲν ἔχετε αὐτοὺς ὡς ὁδηγούς σας;

Κι ἀφοῦ ὡς ἄνθρωπος ἀμφιβάλλετε, γιατί δὲν ρωτᾶτε –ἀφοῦ οἱ Ὀρθόδοξοι ἔνοικοι τοῦ Φαναρίου δὲν μποροῦν νὰ σᾶς διαφωτίσουν– κάποιους Ὀρθόδοξους ἡσυχαστές; Γιατί δὲν ἐξετάζετε, ὅσα λάθη σας κάποιοι σᾶς ὑποδεικνύουν;

Κι ἂν δὲν θέλετε τίποτα ἀπὸ αὐτά, μπορεῖ νὰ συνεχίζετε νὰ εἶσθε Ἐπίσκοπος; Γιατί δὲν γίνεσθε ἕνας φανερὸς, ἐπιτυχημένος Καρδινάλιος; Ἤ, τέλος, γιατί δὲν παραμένετε μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ Ἀκαδημαϊκοῦ δασκάλου μόνο;



Δεν σκεφτήκατε μὲ τρόμο, Σεβασμιώτατε, τί ἐπιπτώσεις θὰ ἔχει στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων τὸ δεύτερο ἐνδεχόμενο (ποὺ ὁ ἴδιος διατυπώνετε γιὰ τὴν «πνευματική» σας προσφορά); Δηλαδή, τὰ ὅσα διδάσκετε νὰ εἶναι κίβδηλα καὶ αἱρετικά; Δὲν σᾶς τρομάζει τὸ γεγονὸς νὰ ἔχετε πάρει στὸ λαιμό σας ψυχές πιστῶν, ἐφόσον –τῇ ἀνοχῇ τῶν «ὀρθόδοξων» συνεπισκόπων σας– οἱ πιστοὶ σᾶς ἐμπιστεύονται ὡς Ὀρθόδοξο Ἱεράρχη;

Καθένας μας, Σεβασμιώτατε, ποὺ κάτι γράφει ὡς ἁπλὸς ἄνθρωπος, τρέμει στὴν ἰδέα τοῦ νὰ κάνει λάθος καὶ παρακαλεῖ τοὺς εἰδήμονες νὰ τοῦ ὑποδείξουν τὰ λάθη του, ὥστε νὰ τὰ διορθώσει. Κι ἐσεῖς, ποὺ γράφετε καὶ διδάσκετε χρησιμοποιώντας τὸ ἀξίωμα τοῦ Ἐπισκόπου, ποὺ  ὡς διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νὰ ἐκφέρει τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, δηλώνετε ὅτι ἐνδεχομένως νὰ κάνετε καὶ λάθος; Καὶ περιμένετε στὴν ἄλλη ζωή νὰ τὸ «ἀφανίσει» ὁ Θεός;


Καὶ τοὺς πιστοὺς ποὺ θὰ ἀφανίσετε μὲ τὴ κακόδοξη διδασκαλία σας σ’ αὐτὴ ἐδῶ τὴ ζωή;


(*) Οἱ λόγοι του ὑπάρχουν σὲ Video, στὴ διεύθυνση:


«...ἵνα λάβωμεν ἔλεος, οἱ βορβορώσαντες τοὺς ἑαυτῶν ναούς»


Η Margot Käßmann, ο αυτοκατάκριτος κι οι αυτοκατάκριτοι




πατριάρχης Βαρθολομαῖος σὲ ὁμιλία του τὸ 2004, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, θέτει τὸν ἑαυτό του ὑπεράνω τοῦ ἀποστόλου Παύλου, καὶ ἀναιρεῖ τὴν γνωστὴ διδαχή τοῦ Ἀποστόλου: «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετά μίαν κα δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος»! Καὶ ἐνεργῶν ὡς Μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβᾶ, ἐπικαλεῖται κάποιο χωρίο τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, τὸ ὁποῖο καὶ παρερμηνεύει γιὰ νὰ στηρίξει πάνω σ' αὐτὸ τὴν ἀντι-Εὐαγγελικὴ θέση του.

Μὲ ἀφορμὴ αὐτὴ τὴν κακόδοξη θέση του, γράφτηκε βιβλίο* ποὺ ἀπεδείκνυε πὼς ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ὁλόκληρη ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση ἑρμηνεύουν διαφορετικὰ ἀπὸ τὸν κ. Βαρθολομαῖο τὸ ἐν λόγῳ χωρίο καὶ καταδικάζουν τὴν Οἰκουμενιστικὴ αὐτὴ γραμμή του. Φυσικὰ ὁ Πατριάρχης –ὡς ὑπεράνω ὅλων τῶν Ἁγίων– δὲν ...ἀσχολήθηκε μὲ ἐκείνη τὴν κριτική τῶν κακόδοξων θέσεών του.

Ἔτσι, συνεχίζει τοὺς Διαλόγους μὲ «αὐτοκατάκριτους αἱρετικούς», οἱ ὁποῖοι συνεχῶς ὀλισθαίνουν ἀπὸ γκρεμὸ σ’ ἄλλο γκρεμό. Πρόσφατο παράδειγμα ἡ Margot Käßmann, τέως προϊσταμένη τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐαγγελικῆς "Ἐκκλησίας" τῆς Γερμανίας (EKD), ἡ ὁποία ἀλλοιώνει καὶ διαγράφει βασικὲς καὶ οὐσιώδεις διδασκαλίες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του.
Συγκεκριμένα ἀρνεῖται ὅτι ἡ Παναγία γέννησε ἐν παρθενίᾳ τὸν Χριστό, ἀρνεῖται τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκλησίας περὶ Παραδείσου καὶ κολάσεως κ. ἄ.


 Το ἐρώτημα εἶναι διπλό:

α) Ποιός εἶναι περισσότερο αὐτοκατάκριτος; Αὐτὸς ποὺ γεννήθηκε μέσα στὴν αἵρεση αὐτὸς ποὺ γεννήθηκε μέσα στὴν Ὀρθοδοξία, ποὺ γνώρισε καὶ γεύθηκε κάποτε τὴν ἐν Χριστῷ ζωή, καὶ ὅμως τὴν ἐξευτελίζει -"θέτει τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων"- καὶ τελικὰ τὴν ἀρνεῖται;

β) Πόση εὐθύνη «αὐτοκατάκριτου» ἔχουν ἐκεῖνοι οἱ Ἐπίσκοποι καὶ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, στὸ μέτρο ποὺ ἀποδεχόμαστε ἕναν τέτοιο Πατριάρχη;


Στὴ συνέχεια παρατίθεται τὸ κείμενο τῆς συνέντευξης τῆς Margot Käßmann, ποὺ δείχνει μὲ ποιούς συμπροσεύχονται ὁ Πατριάρχης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ.







Πηγή: «Ἀμέθυστος»


Η Margot Käßmann, 55, τέως προϊσταμένη του Συμβουλίου της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας (EKD), μιλά για το πως η ευαγγελική Εκκλησία κατανοεί τον γάμο, για την Μαρία και τον Ιωσήφ ως ένα είδος οικογένειας patchwork, και για το ερώτημα, που καίει η φωτιά της κολάσεως.





Συνέντευξη στον Spiegel

Nr. 30, 22.7.13, με τους Rene Pfister και Jan Fleischhauer



Spiegel: Κυρία Käßmann, πιστεύετε ακόμα πως υπάρχει παράδεισος και κόλαση;

Käßmann: Κατά πρώτον, πιστεύω στον Θεό και τον Ιησού Χριστό΄. Όσο για τον παράδεισο, πιστεύω ότι θα αναστηθούμε, με ποια μορφή δεν ξέρω. Η Βίβλος λέει πως εκεί έχουν σκουπιστεί όλα τα δάκρυα-ανάγκη, πόνος, στεναγμός θα έχουν ένα τέλος. Αυτό το βρίσκω μια πολύ ωραία υπόσχεση. Αν υπάρχει μια αιώνια κατάρα για τους αμαρτωλούς, και κόλαση, αυτό το αφήνω στον Θεό. 

Spiegel: Πως βλέπετε την εν παρθενία γέννηση, δηλαδή την βιβλική παράδοση, πως η Μαρία κατά την γέννηση του Ιησού ήταν ακόμα παρθένος;

Käßmann: Στο σημείο αυτό είμαι καθαρά θεολόγος του 21ου αιώνα. Πιστεύω πως η Μαρία ήταν μια νεαρή γυναίκα, την οποία ο Θεός εμπιστευόταν πλήρως. Αλλά το ότι ήταν παρθένος από ιατρικής απόψεως, αυτό δεν το πιστεύω.



Spiegel: Υπάρχουν πολλά σημεία στην Βίβλο, σύμφωνα με τα οποία συλλαμβάνει το παιδί της από το Άγιο Πνεύμα. Με τον τρόπο αυτό ο Ιωσήφ αποκλείεται ως πατέρας.

Käßmann: Το πνεύμα του Θεού είναι σίγουρα στην υπόθεση. Αλλά στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο υπάρχει η γενεαλογία του Ιησού, όπου αναφέρεται πως ο πατέρας του είναι απόγονος του μεγάλου βασιλιά Δαυίδ. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. 



Spiegel: Μιλάμε δηλαδή για ένα είδος patchwork-οικογένειας, με ασαφή πατρότητα;

Käßmann: Για μένα αυτή είναι μια συγκροτημένη οικογένεια. Η Μαρία, ο Ιωσήφ, μαζί με τα παιδιά που είχαν. Πιστεύω πως ο Ιωσήφ ήταν από βιολογικής άποψης ο πατέρας του Ιησού. Ο Θεός ήταν από πνευματικής άποψης πατέρας του.

Spiegel: Τις τελευταίες δεκαετίες, η ευαγγελική Εκκλησία εγκατέλειψε ή ερμήνευσε εκ νέου,