Μεταβάλλεται ο άρτος των αυτοχειροτόνητων, καθηρημένων καί αφορισμένων σε Σώμα Χριστού;

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου

Οι τραγικότατες πρακτικές συνέπειες της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους σχισματικούς της Ουκρανίας

Ἡ πλήρης ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας μέσῳ τῶν συλλείτουργων καί τῆς μνημονεύσεως ἔχει τραγικότατες πρακτικές συνέπειες.

Θίγεται πλέον βάναυσα ἡ περί μυστηρίων διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, διότι οἱ ἀπαρτίζοντες τήν νέα ψευδοεκκλησία τῆς Οὐκρανίας σχισματικοί, ἀχειροτόνητοι, αὐτοχειροτόνητοι, καθηρημένοι καί ἀφορισμένοι δέν ἔχουν Χάρι, ἱερωσύνη καί ἀποστολική διαδοχή καί δέν τελοῦν ἔγκυρα μυστήρια.

Εἰδικότερα, ὅταν Ἱεράρχες ἐπιτρέπουν στούς σχισματικούς ψευδοκληρικούς νά προΐστανται καί νά προεξάρχουν στήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας στίς Μητροπόλεις τους, ἐγείρονται μεγάλα ζητήματα, ὅπως, ἄν ὄντως ἔχει τελεσθεῖ ἔγκυρη Θεία Λειτουργία, ἄν ὄντως ἔχουν μεταβληθεῖ ὁ ἄρτος καί ὁ οἶνος σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ καί ἄν οἱ πιστοί μεταλαμβάνουν ὄντως Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ.

Ποια ειρήνη θα επιτύχει συνεδριάζων μετά των ορκισμένων εχθρών του Χριστού και της ειρήνης;

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας στην διάσκεψη

«Η θρησκεία ως εργαλείο για την ειρήνη»

"Π.Π.":Δυστυχώς, φαίνεται ότι μέχρι τέλους

και ο κ. Αναστάσιος θα υπηρετεί

τον Οικουμενισμό και την Πανθρησκεία!

Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος για τη Romfea.gr

---

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος συμμετείχε στη διεθνή διάσκεψη «Η θρησκεία ως εργαλείο για την ειρήνη», που διοργάνωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα, με τους ηγέτες των θρησκειών της χώρας με θέμα τη θρησκευτική ελευθερία στα Τίρανα.
Στη διάσκεψη, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, το οποίο εκπροσώπησε ο Πρέσβης Σαμ Μπράουνμπακ, και παρουσία ανώτερων παραγόντων κρατών της περιοχής, τονίστηκε η αξία της θρησκευτικής ελευθερίας ως παράγοντα απαραίτητου για την κοινωνική ειρήνη και τη σταθερότητα.

«Τι θεατρινισμός! Αγαπά ή απεχθάνεται τους Αγιορείτες»;

Το Άγιο Όρος και η «αναπαυμένη συνείδηση» Βαρθολομαίου

Γράφει ο Μέτοικος 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

       Μετά τη σύμπτυξη των πνευματικών λύκων της Ουκρανίας σε «εκκλησία», ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος δήλωσε,  πως: «έχει αναπαυμένη τη συνείδησή του» ενώ αναγκαίο ήταν να βεβαιώσει πως έχει συνείδηση.
   Έχει συνείδηση του μεγάλου κακού που προκάλεσε στην Ουκρανία ο εγωισμός της εξουσίας του, αφού κατάστρεψε με περισσή αφροσύνη τον μόνο παράγοντα ενότητας του λαού μετά τον εμφύλιο πόλεμο, την  Ορθόδοξη Εκκλησία του, μετατρέποντας τη χώρα οιόνει σε «Ιρλανδία»;

     Έχει συνείδηση πως, λειτουργώντας ως όργανο αλλότριων προς την Ορθόδοξη Εκκλησία συμφερόντων διαίρεσε την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία;
     Έχει συνείδηση πως, το κακό «βασιλεύει αλλ’ ουκ αιωνίζει»;
    Έχει ο πατριάρχης Βαρθολομαίος συνείδηση της κραυγαλέας ασυνέπειας των λόγων «αγάπης» και των έργων φιλαρχίας του;
      Στην πρόσφατη επίσκεψή του σε «επιλεγμένες» Μονές στο Άγιο Όρος, σε μια από τις αντιφωνήσεις του, επέπληξε εμμέσως τους  αγιορείτες μοναχούς που «καλλιεργούν» την  αίρεση του εθνοφυλετισμού και, ταυτόχρονα δήλωσε πως, είναι «επίσκοπός τους και ο ελέω Θεού Πατριάρχης του γένους»!
     Του γένους; Ποιου γένους; Των Ρωμιών ή των Ελλήνων; Αλλά εάν δηλώνει πως είναι πατριάρχης ενός συγκεκριμένου γένους και όχι του χριστεπώνυμου πληρώματος της Εκκλησίας Χριστού, διδάσκει ή Όχι την αίρεση του εθνοφυλετισμού;

Μην απαιτείς αγάπη από τον πλησίον!

               Ένας Γέροντας είπε:

      «Μην απαιτείς αγάπη από τον πλησίον, γιατί εκείνος που αγαπά κάποιον και δεν βρίσκει ανταπόκριση ταράζεται.

    Καλύτερα, εσύ δείξε την αγάπη στον πλησίον, έτσι κι εσύ νιώθεις ανάπαυση, αλλά με τον τρόπο αυτό οδηγείς σε αγάπη και τον πλησίον».

Πηγή

Αυτά τα αδιανόητα δεν θα συνέβαιναν, αν δεν επικρατούσαν τα κηρύγματα του "αχρικαιρισμού" και του "Δυνητισμού" Γατζέας-Θεσσαλονίκης! --Και έπεται συνέχεια!

Ποιός θα μπορούσε να το φανταστεί ότι θα βλέπαμε Αγιορείτες να συμπροσεύχονται με αιρετικούς;

Ηγούμενος Ξενοφώντος Αλέξιος και Ιερομόν. Θεόφιλος Παντοκράτορος

        Αδελφοί τα πράγματα στην Εκκλησία άλλαξαν. Περνάνε πια σαν εικόνες μπροστά μας κι εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε πως και πότε συνέβη όλο αυτό.

      Φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε Αγιορείτες να παρευρίσκονται σε τελετή παπικών και να συμπροσεύχονται με αιρετικούς μοναχούς. Όπως γράφει το dimpnews: «Η είδηση δεν είναι μια ακόμη δι-ομολογιακή συμπροσευχή του Βαρθολομαίου αλλά ότι σε αυτή συμμετείχαν και Αγιορείτες. Συμπροσευχή Αγιορειτών και Βενεδικτίνων έχουμε να δούμε αιώνες... Ραγδαίες οι εξελίξεις...».
      Έχει ειπωθεί πολλάκις, όχι μόνο από αυτό το βήμα αλλά και από αλλού, ότι μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην Ουνία.

Ο Θεός μας περιβάλλει, όπου και αν είμαστε.

 Αγαπητικά μας αναζητεί, μας καλεί κοντά Του, μακροθυμεί, αναμένει

     Για εμάς τους Χριστιανούς το κεντρικό σημείο του σύμπαντος και η ύψιστη έννοια της ιστορίας ολόκληρου του κόσμου είναι ο ερχομός του Ιησού Χριστού. Ήρθε με άκρα πραότητα, φτωχότερος των φτωχών «μη έχων πού την κεφαλήν κλίναι». Δεν είχε καμιά αυθεντία, ούτε στην πολιτεία, ούτε στη Συναγωγή, από αποκάλυψη εκ των άνω. Δεν πολέμησε τους αντιπάλους του.

Και απομένει σ’ εμάς να τον αναγνωρίσουμε σαν Παντοκράτορα ακριβώς γιατί «εαυτόν εκένωσεν μορφήν δούλου λαβών» (Φιλιπ. 2,7), αφού υπέστη τελικά μαρτυρικό θάνατο…

    (...) Η αγάπη του Χριστού αγκαλιάζει όλο τον κόσμο σε όλες τις διαστάσεις του, μέσα στον χώρο και τον χρόνο του, δηλαδή στους αιώνες που πέρασαν και σε αυτούς που ακόμη έρχονται.

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Πλάτωνας

(† 18 Νοεμβρίου)

Του παπα Γιώργη Δορμπαράκη

      «Ο άγιος Πλάτων ήταν από τη χώρα των Γαλατών, από την πόλη της Αγκύρας, αδελφός του αγίου μάρτυρα Αντιόχου. Επειδή ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, νεαρός ακόμη, οδηγήθηκε στον ηγεμόνα Αγριππίνο. 

Και κτυπιέται από δώδεκα στρατιώτες και απλώνεται πάνω σε χάλκινο πυρωμένο κρεβάτι, ενώ από πάνω τον ράβδιζαν.
Και καίγεται στις μασχάλες και στα πλευρά από πυρωμένες σφαίρες, ενώ από την πλάτη του έβγαλαν μία λουρίδα δέρματος,

Ο άγιος Ιάκωβος, οι συμπροσευχές μετά αιρετικών και ο βαπτισμός των αιρετικών

    Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης, πιστὸς στὴν ἐκ Θεοῦ θεία παράδοσι τῆς Ὀρθοδοξίας, αὐτῆς τῆς μίας ἁγίας καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, καὶ συνάμα, ὡς ἑπόμενος τῶν ἁγίων Ἀποστόλων και τῶν ἁγίων και θεοφόρων Πατέρων, ἀντιμάχετο τὴν συμπροσευχή μετὰ τῶν ἀκαθάρτων αἱρετικῶν, εἰς πανορθόδοξον κήρυξιν τοῦ βαπτίσματος τῶν αἱρετικῶν ὡς δαιμονικοῦ λουτροῦ.
Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἐπιζητεῖ τὴν σωτηρία διά τοῦ βαπτίσματος εὶς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

«Ρε παιδιά, τρελαθήκαμε ὅλοι;»!!! -- Κι όμως παπα-Γιώργη, εσύ, ο Πειραιώς κι η παρέα σας κοινωνείτε με τους διαβολοκίνητους!

π. Γ. Μεταλληνός:

Η Ένωση έγινε!!!

Ἐφαρμόζουμε μία ἐκκλησιαστικὴ πολιτική, λέμε. Ὑπάρχουν ὅρια στὴν ἐκκλησιαστικὴ πολιτική. Ὁ Ἀθηναγόρας ὁ μακαρίτης πρῶτος τὰ ξεπέρασε αὐτὰ τὰ ὅρια. Ἂν εἴμαστε σήμερα σ’ αὐτὸ τὸν κατήφορο, ὀφείλεται στὸν Ἀθηναγόρα. Ἔλεγε, τοὺς κοινωνῶ ὅλους, δὲν ὑπάρχει τίποτα· ἄρα ἀπὸ τὸ 1965 ὑπάρχει -στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο- κοινωνία, ἡ intrercommunio (δια-κοινωνία)  μὲ τοὺς αἱρετικούς, Παπικοὺς Προτεστάντες.

Λέει ὁ Σακαρέλλος· ἔγινε ἡ Ἕνωση. Καὶ πράγματι ἔγινε ἡ Ἕνωση.

...Ἢ ὅταν τὸν ὑποδέχονται (τὸν Πάπα) ὡς «εὐλογημένον ἐρχόμενον ἐν ὀνόματι Κυρίου», ὡς Χριστὸν δηλαδή, καταλαβαίνετε τί σημαίνει· ὁ ἄλλος (ὁ Πάπας) νὰ βλασφημεῖ (ὄχι ὡς πρόσωπο, ὡς θεσμός), κι ἐσὺ νὰ τοῦ λὲς «εὐλογημένος ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Τότε κάθεσαι καὶ λές· ρὲ παιδιά, τρελαθήκαμε ὅλοι; Ἢ τρελαθήκαμε, ἢ εἴμαστε διαβολοκίνητοι καὶ κακοί(!) Πῶς τολμῶ ἐγὼ νὰ
τὸ κάνω αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Θὰ μοῦ πεῖς· πολὺ εὐαίσθητος εἶσαι παπα-Γιώργη. Εἴμαστε ἁμαρτωλοί, ποὺ εἴμαστε. Γιατί φορτώνουμε (ἐπὶ πλέον τὴν ψυχή μας);

Στὸ μυστήριο τοῦ μικτοῦ γάμου (ποὺ τελεῖται ἀπὸ παπικὸ ἱερέα) δὲν μπορῶ νὰ παραβρεθῶ, σὲ ἄθεσμο μυστήριο ποὺ δὲν εἶναι μυστήριο. Χωρὶς νὰ τὸ αἰσθάνομαι ὅτι εἶναι μυστήριο… Ἕνας Ὀρθόδοξος ποὺ ξέρει τὰ πράγματα δὲν θὰ ἀνέχεται νὰ ἀκούει βλαστήμιες. Διότι, ὅταν λέει, «τοῦ ἁγιωτάτου Πατρὸς ἡμῶν Πάπα», εἶναι ὅλες οἱ βλαστημίες, γιὰ τὶς ὁποῖες μίλησα προηγουμένως. Ἂν δὲν τὸ καταλαβαίνει κανείς, καὶ δηλητήριο νὰ παίρνει, τὸ καταπίνει χωρὶς νὰ αἰσθάνεται ὅτι εἶναι δηλητήριο. Τὰ ἀποτελέσματα θὰ ἔλθουν μετά. Αὐτὸ δὲν εἶναι αὐστηρότης, τὸ «χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγητε» τοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Στὸν πλανεμένο δὲ λὲς «χαίρετε». Καλημέρα θὰ τοῦ πῶ. Ἀλλὰ μὴν τοῦ δώσεις τὴν χαρὰ ὅτι ἔχει σωτηρία ἐκεῖ ποὺ εἶναι. (Ὅταν τὸν Πάπα) τὸν ἀναγνωρίζω ὡς Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸν Παπισμὸ ὡς Ἐκκλησία. Ὁπότε ἡ Ἕνωση ἔγινε. Τὸ καταλάβατε; Τὸν ἀναγνωρίζω ὡς Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Μακάρι νὰ εἶναι. Ἂν δὲν εἶναι ὅμως; Δὲν βλαστημῶ;

Πηγή: https://paterikiparadosi.blogspot.com/2016/12/blog-post_492.html

   Ἐρώτηση κρίσεως:  Καὶ πῶς μποροῦν τότε ὅλοι οἱ νηφάλιοι ἱεράρχες νὰ βρίσκονται στὸν ἴδιο θεσμό, ἔστω καὶ τυπικά, μὲ ὅσους ἀναγνωρίζουν τὸν Πάπα «ἀπὸ τὸ 1965»;

  Πιθανὴ ἀπάντηση:  Γιατὶ βλέπουν τὰ χάλια τῶν παλαιοημερολογιτῶν.

    Πιθανὴ ἀνταπάντηση:   Ἕτερον ἑκάτερον, ὅμως.

Πηγή