Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Ο Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, 949 -1022 (12 Μαρτίου)

Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, γεννήθηκε τὸ ἔτος 949 μ.Χ. στὴ Γαλάτη τῆς Παφλαγονίας ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ εὔπορους, τὸν Βασίλειο καὶ τὴν Θεοφανώ. Ὁ θεῖος του Βασίλειος, ὁ ὁποῖος κατεῖχε ὑψηλὴ θέση στὸν αὐτοκρατορικὸ οἶκο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, προσέλαβε νωρὶς τὸν ἀνεψιό του κοντά του, ὅπου, ὅπως ἦταν φυσικό, ἔτυχε καλῆς παιδείας. Ὅμως ὁ Ὅσιος δὲν ἔδινε προσοχὴ καὶ δὲν ἔδειχνε ἐνδιαφέρον γιὰ μάθηση.
Κατὰ τὴν ἐποχὴ αὐτὴ ὁ Συμεὼν γνωρίστηκε μὲ ἕναν μοναχὸ τῆς περιωνύμου μονῆς Στουδίου, ὁ ὁποῖος ὀνομαζόταν, ἐπίσης, Συμεών. Ὁ μοναχὸς αὐτὸς ἔγινε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὁ πνευματικός του πατέρας. Ὅταν κατὰ τὸ ἔτος 963 μ.Χ. πέθανε ὁ θεῖος του, ὁ Συμεὼν προσῆλθε στὴ μονὴ τοῦ Στουδίου, ὅπου ζητοῦσε «τὸν ἐκ νεότητος αὐτοῦ χρηματίσαντα πατέρα πνευματικὸν καὶ διδάσκαλον». Ὁ ἴδιος ὁ Ὅσιος Συμεὼν παρομοιάζει τὸν θεῖο του μὲ τὸν Φαραώ, τὴ διαμονή του στὸν

Τα αντι-Οικουμενιστικά ιστολόγια ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ την κακόδοξη αντι-Οικουμενιστικὴ θεωρία τους.

Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ
ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟΝ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Σε άρθρο του με τον τίτλο «Η επανάπλευση της εν Χριστώ αδελφότητος και ο “αντισυνοδικός οίστρος”», ο Ελλογιμώτατος κ. Αριστείδης Πανώτης προβαίνει στα αποκαλυπτήρια του ακραιφνούς οικουμενιστικού του φρονήματος. Λέγει πολλά. Από το σχοινοτενές οικουμενιστικό του κελαήδημα λίγα θα σχολιάσουμε. 
Αναφέρεται εν πρώτοις σε «ομολογιακό φαρισαϊσμό». Εννοεί ότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται η θέση μας ότι είμαστε οι Ορθόδοξοι η Μία Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως. Αυτός και (οι) συν αυτώ άλλα φρονούν. Βλέπει «σύνολο Εκκλησιών» στις οποίες συγκαταριθμεί, μαζί την Ορθόδοξη Εκκλησία, το πολυποίκιλο πλήθος των αιρέσεων με πρώτο τον Παπισμό, όλους συλλήβδην τους Προτεστάντες αλλά και τους Μονοφυσίτες. Δεν κρύβεται καθόλου αλλά τουναντίον διακηρύττει, οικουμενιστικώ τω τρόπω, ότι «οι καιροί επιβάλλουν να ξεχάσουμε τους κατ’ αλλήλων ομολογιακούς παιάνες». Οι Αγγλικανοί κι οι λοιποί Προτεστάντες χειροκροτούν όρθιοι τον κύριο αυτό, που διακηρύττει ανερυθριάστως τη θεωρία των κλάδων (Branch theory). Τα μέλη της Εκκλησίας τον μυκτηρίζουν. 
Στη συνέχεια ο κ. Πανώτης κάνει τον αναγνώστη να αναρωτιέται: Ποια είναι «η σφραγίδα που όλοι φέρουμε»; Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι μιλάει διαπρυσίως για την κακόδοξη «Βαπτισματική θεολογία», που διαδίδει ότι όσοι έχουν βαπτισθεί στο όνομα της Αγίας Τριάδος είναι μέλη της Εκκλησίας!!! Με αυτή την πονηρή θεωρία οι Παπικοί (που ραντίζονται με λίγες σταγόνες νερό και πιστεύουν κακοφρόνως στην Αγία Τρτιάδα -παράβαλε Φιλιόκβε) είναι μέλη της Εκκλησίας! Το αυτό κι οι Προτεστάντες όλων των αποχρώσεων (που άλλοτε ραντίζονται κι άλλοτε βαπτίζονται) με τους «γάμους» ομοφυλόφυλων, τη γυναικεία τους «ιερωσύνη» κι όλες τις τις παλιές τους κακοδοξίες, μεταξύ των οποίων και το παπικό Φιλιόκβε) πάλι είναι μέλη της Εκκλησίας!!! Το αυτό κι οι Μονοφυσίτες, μαζί με τις από του 451 μ.Χ. κακοδοξίες τους για το Β΄ πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Τοιουτοτρόπως, με αυτή την οβιδιακή μεταμόρφωση, ΟΛΟΙ οι κακόφρονες έγιναν μέλη της Εκκλησίας. 
Αυτά φρονούσαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι κύριε Πανώτη; Για τον κ. Πανώτη και τους συν αυτώ το «εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα» του Απ. Παύλου είναι ξεπερασμένο. Το μένος του κατά των πολεμούντων τις έωλες απόψεις του είναι τόσο, που παρεκτρέπεται. Σημειώνει ανερυθριαστως ότι όσοι πολεμούν την Πανορθόδοξη Σύνοδο είναι «όργανα του πρώτου εναντιολόγου». Για όσους δεν κατάλαβαν καλά, κατά τον κύριο Πανώτη, όποιος πολεμά τα όσα απαράδεκτα αποφασίστηκαν στη Σύναξη των Προκαθημένων τον Ιανουάριο του 2016 είναι σατανοκίνητος!!! 

Κλείνω με ένα οικουμενιστικό «μαργαριτάρι» πρώτου μεγέθους. Αποφαίνεται ο Μέγας Ιερομνήμων κ. Πανώτης: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία βρίσκεται εγγύτερα στην αλήθεια της Μίας Εκκλησίας, χωρίς να υποτιμά  τις πλησίον της άλλες εκφράσεις των ιστορικών μορφών της Εκκλησίας». Άνευ αντιλογίας «ευχών χρεία» κύριε Πανώτη. 

Οι αναλήθειες του Κοσμήτορα: Ήθελε να προστατέψει το Προσκυνητάρι και από τις ...τουαλέτες των καθηγητών!!!

 

Οι αναλήθειες του Κοσμήτορα

Του Σταύρου Αβαγιάννη, Θεολόγου

Ο κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, Κοσμήτορας  της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, σε συνέντευξή του με τίτλο, «Πουλάνε Ορθοδοξία για να καλύψουν προσωπικά ελλείμματα», στο Ψηφιακό Περιοδικό «Ορθοδοξία Info»(τεύχος 4, 1 Μαρτίου 2016), συνεχίζει να ομιλεί με άπειρες αναλήθειες:
1.      Είναι ψέμα  ότι το προσκυνητάρι με την εικόνα του Χριστού στηριζόταν σε γυψοσανίδες. Ουδέποτε, ούτε τότε που ήταν στον 1οόροφο ούτε σήμερα -μετά την εξορία του στον 4ο όροφο στηριζόταν ή στηρίζεται κάπου, όπως μας διαβεβαιώνουν φοιτητές και καθηγητές της Θεολογικής Σχολής. Επί 7-8 χρόνια δεν υπήρχε κίνδυνος ατυχήματος και τώρα υπήρξε κίνδυνος που τον διέκριναν οι μπογιατζήδες!!! Τώρα εκεί που το πήγε ο κ. Κοσμήτορας, γιατί δεν φοβάται τους σεισμούς και τον κίνδυνο ατυχήματος; Ή μόνο στον 1ο όροφο γίνονται σεισμοί; Ψεύδεται επίσης εντελώς,  όταν λέει ότι βρισκόταν δίπλα στις τουαλέτες, διότι η αλήθεια δεν είναι έτσι. Η τουαλέτα των καθηγητών και του προσωπικού του 1ου  ορόφου είναι αρκετά μακριά δεν είναι δίπλα, όπως και «ιδίοις όμμασι», έχουμε διαπιστώσει. Βρίσκεται δίπλα στην αίθουσα συνεδριάσεων της Σχολής και δίπλα στον ανελκυστήρα και πάντα είναι κλειστή, σπάνια δε χρησιμοποιείται. Η προστασία του Προσκυνηταρίου από την τουαλέτα είναι πλασματική! Επομένως, προφάσεις εν αμαρτίαις!!!

       Εξάλλου, στη συνέχεια ο κ. Κωνσταντίνου, αντιφάσκοντας προς τα προηγούμενα, εξηγεί και ισχυρίζεται τους πραγματικούς λόγους της μετακίνησης που διαψεύδουν τους προηγούμενους. Ό, τι δηλαδή:  «Ένα Προσκυνητάρι σηματοδοτεί έναν ιερό χώρο που πηγαίνει κανείς και προσκυνάει. Ένα Προσκυνητάρι στη μέση του πουθενά σε ένα φουαγιέ δεν έχει κανένα νόημα παρά μόνον επίδειξη ευσέβειας». Αυτός είναι ο αληθινός λόγος που δεν θέλει ο Κοσμήτορας το Προσκυνητάρι στην είσοδο, διότι σηματοδοτεί κάτι το ιερό και διότι δεν έχει γι΄  αυτόν ίσως κανένα νόημα να υπάρχει εκεί, παρά μόνον ως επίδειξη ευσέβειας. Προφανώς είναι κακό πράγμα η ευσέβεια και το Ιερό στη Θεολογική Σχολή(!!!) για ανθρώπους που τα βλέπουν και τα κρίνουν μέσα από φιλοισλαμικό, φιλοπροτεσταντικό  πολυθρησκειακό ή διαθρησκειακό Πνεύμα. Και το Ισλάμ και οι Προτεστάντες ως γνωστό, δεν δέχονται τις εικόνες!! Και οι χιλιάδες φοιτητές

Οι Οικουμενιστές της "ΑΝΟΧΗΣ" και της ανεκτικότητας δεν έχουν ούτε Ιερό, ούτε Όσιο!

Είναι ΑΛΗΘΕΙΑ ότι ΕΒΓΑΛΕ τον ΣΤΑΥΡΟ ΕΝΕΚΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ «Προσφύγων»???


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Μας έστειλαν μια φωτογραφία η οποία πράγματι μας γεννά πολλά ερωτηματικά, για να μην προχωρήσουμε αμέσως σε αισθήματα αγανάκτησης και οργής.
Ο αρχιεπίσκοπος επισκέφτηκε τα περίφημα Hotspot των προσφύγων, για να εκφράσει την αλληλεγγύη του και την βοήθεια της εκκλησίας και επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων είναι μουσουλμάνοι, έβγαλε τον παραδοσιακό αρχιεπισκοπικό του σταυρό ή τηνχριστιανική εικόνα που συνήθως φέρει στο στήθος για να… μην τους προκαλέσει!!!
Αν αλληθεια  είναι αυτός ο λόγος που δεν βλέπουμε να υπάρχει άλλος, τότε ντροπή!
Αυτοί δεν είναι Ιεράρχες της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά μελη μη κυβερνητικών παγκοσμιοποιητικών οργανώσεων που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να προωθηθεί η πολυπολιτισμική Νέα Τάξη, ενώ για τα σχέδια ισλαμοποίησης της χώρας,… σκασίλα τους!
         Και εις ανώτερα!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Μικρά παρεστιγμένα!

Οι Οικουμενιστές με κάθε τρόπο και μέσο εμπεδώνουν την αίρεση, ενώ οι αντι-Οικουμενιστές συνεχώς υποχωρούν, εναπαυόμενοι στον ατελέσφορο ΧΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ που διεξάγουν!


Συνεργασία για την ανάπτυξη του θρησκευτικού και μνημειακού τουρισμού στην Άρτα



Στης Άρτας το Γιοφύρι


Μία ντουζίνα επενδυτές κι έξη ξεπουλητάδες
νέο γιοφύρι ήθελαν, στης Άρτας το ποτάμι.
Ολημερίς σχεδίαζαν, τουρίστες δεν ερχόταν.
Μοιρολογιούν οι επενδυτές, κλαίνε οι ξεπουλητάδες:
«Αλοίμονο στούς κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας,
ούτε ευρουλάκι τσακιστό.. στη έρημη την Άρτα.»
Πουλάκι εδιάβη κι έκατσε αντίκρυ στό ποτάμι,
δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σαν χελιδόνι,
παρά εκελάηδε κι έλεγε ανθρώπινη λαλίτσα:
«Άμα δεν προσκυνήσετε, γιοφύρι δε στεριώνει,
μη προσκυνάτε εικόνισμα, μηδέ την Παναγιά μας,
παρά του Πάπα απέναντι την όμορφη παντόφλα,
να ρθουν ευρώπουλα σωρό, στην έρημη την Άρτα»
Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; Ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;” [Μαρκ. η' 34-37]
Στο επίκεντρο Διεθνούς Συνεδρίου που διοργανώθηκε στο Λορέτο της Ιταλίας βρέθηκε η Άρτα, ως έδρα του παλαιού Δεσποτάτου της Ηπείρου. Το Συνέδριο διοργανώθηκε με αφορμή τους εορτασμούς των 700 ετών από τη θεμελίωση της «Αγίας Οικίας του Λορέτο», ενός από τα σημαντικότερα θρησκευτικά προσκυνήματα παγκοσμίως, με περισσότερους από 4 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Το Δήμο Αρταίων εκπροσώπησαν ο Αντιδήμαρχος Παιδείας-Αθλητισμού και Δια Βίου Μάθησης Χάρης Παπάζογλου και ο Δημοτικός Σύμβουλος Μιχάλης Κοτσαρίνης.
Θέμα του συνεδρίου ήταν η σύνδεση της Πόρτας Παναγιάς, της Πύλης Τρικάλων, της Άρτας και του Λορέτο και διοργανώθηκε από την «Accademia Angelio Constantiniana» παρουσία της ιδίας Αυτού Υψηλότητας Πρίγκιπα απογόνου των Κομνηνών Alessio Angelo-Comneno di Tessaglia στο Δημαρχείο της Ιταλικής πόλης.
Η αντιπροσωπεία του Δήμου Αρταίων είχε στο περιθώριο του Συνεδρίου σημαντικές συναντήσεις με τουριστικούς πράκτορες, σε μια προσπάθεια να εξευρεθεί τρόπος ώστε να διοχετευτούν επισκέπτες που κατακλύζουν το Λορέτο προς την Ελλάδα και συγκεκριμένα την Άρτα.
«Δίνεται μια μοναδική ευκαιρία στην Άρτα να αναδειχθεί σε ένα σημαντικό θρησκευτικό προορισμό. Βρισκόμαστε στην έναρξη αυτής της προσπάθειας, ανάδειξης των μοναδικών Βυζαντινών Μνημείων της περιοχής μας και ήδη τα αποτελέσματα είναι ορατά. Οφείλουμε όλοι να δουλέψουμε προς αυτή τη κατεύθυνση» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Αντιδήμαρχος Αρταίων κ. Παπάζογλου.
Το επόμενο διάστημα θα ενισχυθεί η σύνδεση των τριών πόλεων, με βάση μελέτη που έχει εκπονήσει ο ακαδημαϊκός Χάρης Κουδούνας. Σύμφωνα με τη Ρωμαιοκαθολική παράδοση οι πέτρες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε ο Ναός του Λορέτο, προέρχονται από την οικία της Παναγίας και μεταφέρθηκαν με θαυμαστό τρόπο (με Αγγέλους σύμφωνα με την παράδοση) στην Πόρτα Παναγιά της Πύλης όπου και παρέμειναν για περίπου 3 χρόνια και έπειτα, διά μέσω της παλαιάς οδού Πύλης-Άρτας μεταφέρθηκαν, αρχικά στην έδρα του Δεσποτάτου, την Άρτα και στη συνέχεια στο Λορέτο της Ιταλίας, όπου και χτίστηκε η «Αγία Οικία».
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Συνέδριο τελέστηκε υπό την Υψηλή Αιγίδα του Βατικανό (εκπροσωπήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Giovanni Tonnouci, ο οποίος ήταν και εκ των βασικών ομιλητών) και της Ιεράς Μητρόπολης Ιταλίας & Μάλτας, με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Γεννάδιο να αναπτύσσει ο ίδιος τις θέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στο συνέδριο συμμετείχαν ακόμη, μεταξύ άλλων, ο Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Σωτηριάδης, εκπρόσωπος της Εκκλησίας Της Ελλάδος, γραμματέας της Ιεράς Συνόδου, καθώς και ο Επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδας στην Ανκόνα Δημήτριος Μπεληγιάννης, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεσσαλών Γεώργιος Βόμπρας, ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας του Μάρκε Γεώργιος Σολομός και η πρόεδρος της ιστορικής Ελληνικής Κοινότητας της Βενετίας Κωνσταντινιά Μπαλαφούτη.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: Στα χέρια των Οικουμενιστών Θεολόγων (τους οποίους στηρίζουν οι περί τον Αρχιεπ. Ιερώνυμο Οικουμενιστές Μητροπολίτες), ρυθμιστές για το Μάθημα των Θρησκευτικών!



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΕΝΤΟΝΟΤΑΤΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ(ΠΕΘ)
ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΙΕΠ)

Πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ τη σύσταση από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), Ειδικής Επιτροπής η οποία θα μελετήσει και θα εκπονήσει σχέδιο-πρόταση για την αναμόρφωση του Αναλυτικού Προγράμματος του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η Επιτροπή αυτή, ήδη, επισκέφθηκε και ενημέρωσε σχετικά την Διαρκή  Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Κατόπιν των παραπάνω εξελίξεων, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) δηλώνει:

1.      Με τη σύσταση από το ΙΕΠ της εν λόγω Επιτροπής καταστρατηγήθηκε κάθε δημοκρατική διαδικασία, τακτική που θυμίζει εντονότατα εποχές και τακτικές διακυβέρνησης πολιτικών συστημάτων και σχημάτων που ο άνθρωπος θέλει να ξεχάσει.
2.      Τα μέλη της Επιτροπής του ΙΕΠ για το μάθημα των Θρησκευτικών, ανήκουν εξ ολοκλήρου, στον θεολογικό σύνδεσμο «ΚΑΙΡΟΣ». Επίσης, είναι φανερό ότι εγείρεται ένα σοβαρό, νομικά και ηθικά, ζήτημα, εφόσον τα άτομα που έχουν επιλεγεί να στελεχώσουν την επιτροπή δεν θεωρούνται αμερόληπτα, έχοντας εμπλακεί στη σύνταξη Αναλυτικών Προγραμμάτων του μαθήματος των Θρησκευτικών, για τα οποία έχουν εκφραστεί σοβαρές και επιστημονικά τεκμηριωμένες ενστάσεις.
3.      Καταπατήθηκε κάθε δοθείσα υπόσχεση από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και του ΙΕΠ προς την ΠΕΘ, για μη αιφνιδιασμό και συμμετοχή της στη διαδικασία του διαλόγου που αφορά στο μάθημα των Θρησκευτικών. Κάθε προσπάθεια που κατέβαλε η ΠΕΘ για να συναντήσει την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και του ΙΕΠ δεν τελεσφόρησε.

Ως εκ τούτων η ΠΕΘων:
1.      Καταγγέλλει τη μονομερή θέαση του ζητήματος του μαθήματος των Θρησκευτικών που επιδιώκει το ΙΕΠ με την προταθείσα Επιτροπή του.
2.      Καταδικάζει εντονότατα τη συνέχιση αντιδημοκρατικών νοοτροπιών που δείχνουν ολοκάθαρα την προσπάθεια εμπαιγμού και διάσπασης του θεολογικού κόσμου, με τη δρομολόγηση προσχηματικών διαλογικών διαδικασιών από το ΙΕΠ, οι οποίες επιδιώκουν την νομιμοποίηση αποφάσεων, που φαίνεται ότι ήδη έχουν ληφθεί.
3.      Δηλώνει ότι θα εξαντλήσει κάθε νόμιμo μέσο για να προφυλάξει το μάθημα των Θρησκευτικών και τον θεολογικό κόσμο από την επιβολή μονομερών τετελεσμένων που παραβλέπουν προκλητικά τη θέληση της πλειονοψηφίας.


Το ΔΣ της ΠΕΘ

Η αποχριστιανοποίηση μιας εκκλησίας: Άρχισαν οι "παραστάσεις" στην Ροτόντα ..

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
«Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ»

Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ
(ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ)
Διαβάζουμε στο δελτίο τύπου του Κρατικού Θεάτρου Βορ. Ελλάδος
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εγκαινιάζει την έναρξη πολιτιστικών εκδηλώσεων στη Ροτόντα με την απαγγελία του έργου «Άσμα Ασμάτων» του Σολομώντα, που μετέγραψε ο Γιώργος Σεφέρης. Πρόκειται για εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το βράδυ της Κυριακής 13 Μαρτίου 2016, ημέρα γέννησης του Γιώργου Σεφέρη”.

Αυτό το δελτίο τύπου επιβεβαιώνει, με τον πλέον έκδηλο τρόπο, την αποχριστιανοποίηση του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου (Ασωμάτων κατά την βυζαντινή εποχή).
Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) έχει επιτύχει, μετά την καταστροφή της

Ο Οικουμενιστής-Πανθρησκειαστής Επίσκοπος κρύβεται; Δεν κρύβεται!


maronias-karnavali


Η θέση της Ι.Μ. Μαρωνείας απέναντι στις καρναβαλικές εορτές

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας
και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονος

«Οι καρναβαλικές εορτές, ως προγονική παράδοση αιώνων, παρακολουθήθηκε από την Ποιμαίνουσα Εκκλησία με μιαν αξιοσημείωτη στάση ανοχής και αγάπης μέσω της εξαγνιστικής Σαρακοστής»

Η εβδομάδα των Απόκρεω που διάγουμε συνδυάζεται απανταχού της Ελλάδος με καρναβάλια, μεταμφιέσεις, πανδαισία εδεσμάτων, πολύ κρασί, βωμολοχικά και άσεμνα τραγούδια, πολλά ήτοι διονυσιακά.
Με βάση όλα αυτά, τα οποία κατά καιρούς κατακεραυνώθηκαν από διαφόρους εκπροσώπους της ελλαδικής εκκλησίας, οδηγώντας στα άκρα τους υπερασπιστές του ενός ή του άλλου «στρατοπέδου», γινόμενα εύκολο τηλεοπτικό θέαμα, απευθυνθήκαμε στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονα που, όπως συχνά διατείνεται, ρόλος του είναι να υπηρετεί την εκκλησία, να μας οριοθετήσει τη δική του στάση, απέναντι στα έθιμα της αποκριάς, που περιλαμβάνουν συνήθως όλα τα προαναφερθέντα, και, συνήθως, ή «κολάζουν» ή «ομαλά οδηγούν στη μεταμόρφωση, κατά τον τύπο της ορθοδοξίας» όπως ο ίδιος επισημαίνει.
«Στην αληθινή μεταμόρφωση, που λυτρώνει άπαξ και δια παντός την ανθρώπινη ψυχή από το αγχώδες αίτημά της να λυτρωθεί από την καθημερινή υποκρισία και έχει βαθιά επίγνωση της τραγικότητας του καρναβάλου, που ζητά, δυστυχώς, να λυτρωθεί από την υποκρισία υποκρινόμενος».
 Και όχι μόνον, αφού η επιστημονική θεολογική του κατάρτιση, μας επιτρέπει μέσω του κειμένου που μας ενεχείρισε να ανατρέξουμε στην ιστορία των καρναβαλικών εκδηλώσεων, που κατά την εκκλησία εξακολουθούν να έχουν παγανιστικό χαρακτήρα, κι ακόμη να διακρίνουμε τη διαλεκτικότητα και τη σύνεση με την οποία η εκκλησία συνέπλευσε, σεβόμενη την ελευθερία του προσώπου, με τις μακραίωνες παραδόσεις του τόπου μας, χωρίς να υποστέλλει τους δικούς της τρόπους… Υιοθετώντας τη χαρά της απόκριας π.χ. ως προοίμιον του δρόμου προς την εξαγνιστική σαρακοστή και την καθολική Ανάσταση.

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων όμως…

 Επιμέλεια: Τ.Β.

Σε σχέση με το ερώτημά σας και τη στάση της εκκλησίας απέναντι στα καρναβαλικά έθιμα του τόπου μας, ας μας επιτραπεί να παρατηρήσουμε τα παρακάτω, προσκαλώντας ταυτόχρονα κάθε καλόπιστο και φιλοπρόοδο Θρακιώτη να προβληματιστεί επ’ αυτών, καθορίζοντας εν συνεχεία με επίγνωση και ελευθερία την στάση του.
 1. Αποτελεί διαπίστωση, ότι μέσα στο πάντρεμα των δυο κολοσσιαίων πνευματικών δυνάμεων, του ελληνισμού και του χριστιανισμού, τα ήθη και τα έθιμα που αναπόδραστα πέρασαν ανάμεσα στις γενεές και έφτασαν ως τις μέρες μας ως υπολείμματα ειδωλολατρικών και αρχαιοελληνικών θρησκευτικών τελετών, αρκετές φορές γίνεται προσπάθεια -συνειδητή ή μη- να συνδεθούν με κάποια «παράδοση» που οφείλουμε και πρέπει να τιμούμε.
 Αρκεί όμως μία σύντομη περιήγηση στο διαδίκτυο για να πληροφορηθεί κάθε φιλομαθής ότι: «…στα γλέντια αυτά και στα ξεφαντώματα, βρίσκονται τα υπολείμματα θρησκευτικών τελετών, που τα πανάρχαια χρόνια οι λαοί διεξήγαγαν, γιορτάζοντας την έναρξη κάθε καινούργιου χρόνου, ή την αρχή μιας νέας εποχής, της άνοιξης, προσδίδοντας ένα μαγικό χαρακτήρα για ευωχία και καλή σοδιά ξεγελώντας τα κακά πνεύματα της φύσης. Τέτοιες τελετές βρίσκουμε στους αρχαίους Έλληνες, με τις οργιαστικές τελετές προς τιμήν του θεού Διονύσου, καθώς και στα Κρόνια όργια, που γίνονταν στο τέλος κάθε χρόνου προς τιμή του θεού Κρόνου, του προστάτη της σποράς και της γονιμότητας. Οι γιορτές αυτές είναι τα περίφημα Σατουρνάλια των Ρωμαίων (από το λατινικό Saturn = Κρόνος), που είναι βελτιωμένη έκδοση των αρχαίων ειδωλολατρικών τελετών. Η λέξη "ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ" προέρχεται από την λατινική λέξη "CARNEVALE" που σημαίνει "ΑΝΤΙΟ ΚΡΕΑΣ". Εξ ου και το δικό μας "ΑΠΟΚΡΕΩ", με το οποίο ονόμαζαν οι Βυζαντινοί την τελευταία ημέρα της ΚΡΕΑΤΟΦΑΓΙΑΣ, χαρακτηρίζοντας έτσι μια περίοδο του εκκλησιαστικού εορτολογίου. Στις εορταστικές αυτές τελετές κάθε έννοια ηθικής καταργούνταν, και μέσα στη γενικότερη αυτή αποδόμηση, οι συμμετέχοντας επιδίδονταν σε κάθε είδους ανηθικότητες, καλύπτοντας την ταυτότητά τους πίσω από την μεταμφίεση…».
 2. Η Εκκλησία στην άσκηση της φιλάνθρωπης ποιμαντικής Της μέριμνας έναντι κάθε αρχέγονης δοξασίας και δεισιδαιμονίας υιοθετούσε -κατά περίπτωση- την βέλτιστη μεταξύ τριών επιλογών:
 α΄. της αιτιολογημένης απόρριψης και καταδίκης (π.χ. 6η Οικουμενική Σύνοδος),
 β΄. της ενσωμάτωσης και υιοθεσίας στη νέα πίστη, όταν ο πνευματικός κίνδυνος ήταν αμελητέος και ελεγχόμενος (π.χ. τα κατά τόπους νεκρικά έθιμα) και
 γ΄. της αγνόησης και υιοθέτησης απέναντι τους μιας στάσης ουδετερότητας, χωρίς όμως να παύει σε κάθε ευκαιρία να τονίζει την παγανιστική των προέλευση (π.χ. το μέχρι πρότινος ισχύον έθιμο της ρίψης ρυζιού στο Μυστήριο του Γάμου).
 3. Ακόμη και οι καρναβαλικές εορτές, ως τέτοια προγονική παράδοση αιώνων, παρακολουθήθηκε από την Ποιμαίνουσα Εκκλησία με μιαν αξιοσημείωτη στάση ανοχής και αγάπης μέσω της εξαγνιστικής Σαρακοστής.
Δηλαδή, συνδυάζεται το γλέντι, ο χορός και το ξεφάντωμα, με την αυστηρή νηστεία και τη λατρεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η οποία θα επακολουθήσει.
Αποτελούσε όμως βασική προϋπόθεση-απαίτηση να συστοιχηθεί ο