Κυριακή των Μυροφόρων - π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ο Αρχιμανδρίτης π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Καθηγούμενος

της Ι. Μ. Κομνηνείου- Στομίου Λαρίσης υπήρξε ένας από τους πιο διακεκριμένους και δημοφιλέστερους Ορθόδοξους ομιλητές του 20ου αιώνος. Ο λόγος του πάντοτε μεστός, προσεγμένος, επιστημονικός αλλά συνάμα κατανοητός και προσιτός ακόμη και για τους πλέον απλοϊκούς ακροατές του. Όντως μπορεί να χαρακτηριστεί ως θεολογικός και πεφωτισμένος που έθρεψε και τρέφει πλήθη πνευματικά πεινασμένων ανθρώπων. Εκτός από τον θησαυρό των εκατοντάδων ομιλιών του ας έχουμε και την ευχή του.

(Εισαγωγικό σημείωμα I.M. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου)

 

«Άλγος καρδίας» προξενεί η ανακοίνωση Αγιορείτικης Μονής,

 ➥ που έχει θέμα τους λόγους της απομάκρυνσης και της διαγραφής μοναχών, που διαφώνησαν με τα της Συνόδου της Κρήτης.

   Διαπιστώνεται δυστυχώς από τα γραφόμενα ένα είδος δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης Μονής-μοναχών. Όμως στον Ορθόδοξο μοναχισμό και στην ιστορία του τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ένας μοναχός διαγράφεται από το μοναχολόγιο μιας Ορθόδοξης Μονής μόνο όταν είναι αιρετικός-σχισματικός, ανήθικος ή καταχραστής.Τι από όλα αυτά ήταν οι συγκεκριμένοι μοναχοί που διώχτηκαν. 

   Η Μονή στην ανακοίνωσή της χαρακτηρίζει τους μοναχούς ανυπάκοους, αφού δεν ακολουθούσαν το πρόγραμμα της Μονής. Οπότε προκύπτει το εύλογο ερώτημα. Δεν υπάρχουν εκκλησιαστικοί τρόποι, με βάση τα μοναχικά θέσμια, για τον συνετισμό των ανυπάκουων μοναχών; Η διαγραφή και η βίαιη απομάκρυνση από την Μονή, πως κατοχυρώνονται εκκλησιαστικά;

  Όταν οι Άγιοι Πατέρες υπέγραφαν φαρδιά-πλατιά την απομάκρυνση των μοναχών σκέφθηκαν πως θα επιβιώσουν και πού αυτοί οι μοναχοί; Που θα βρεθούν και τι πειρασμούς έχουν να αντιμετωπίσουν; 

     Οι συγκεκριμένοι μοναχοί, αφού είναι Αγιορείτες είναι τέκνα πλέον της Θεοτόκου, αφού εγκαταβιώνουν στον περιβόλι Της. Την ρώτησαν την Κυρία του Άθωνος οι ιθύνοντες, αν συμφωνεί με την τακτική της απομάκρυνσης; 

   Μήπως πρέπει να σταματήσουν ορισμένοι να θεωρούν τα μοναστήρια τσιφλίκια τους; 

   Δεν έχουν παραδειγματιστεί από τις σχετικές ιστορίες, που διασώζει η Αγιορείτικη Παράδοση, ότι η Κυρία του Άθωνος εμπόδισε με παραδειγματικό τρόπο την απομάκρυνση μοναχών από το Περιβόλι της, ακόμα και όταν είχαν πέσει οι μοναχοί σε ανήθικες πράξεις; 

   Διαβάζοντας τα υψηλού επιπέδου θεολογικά κείμενα, που δημοσίευσαν οι μοναχοί,διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για πρόσωπα με μεγάλη θεολογική κατάρτιση και αυξημένο το πνευματικό αισθητήριο της μοναχικής τους ιδιότητας.Δεν μας ενημερώνει όμως η Μονή σε ποιές απόψεις που δημοσιεύονται στα κείμενα διαφώνησε. Μήπως χρησιμοποιώντας την άποψη της αδιάκριτης υπακοής των μοναχών, ακόμα και σε θέματα πίστεως, θέλει να ελέγξει οποιαδήποτε αντίδραση φτιάχνοντας μοναχούς-ρομπότ,χωρίς προσωπικότητα και άποψη;Είναι αυτός Ορθόδοξος μοναχισμός;

     Όμως η Αγιορείτικη ιστορία διαψεύδει τους πάντες, μια και το Άγιο Όρος πρωτοστατούσε στους ομολογιακούς αγώνες και ανέδειξε πολλούς Αγίους Ομολογητές.

    Στην τέταρτη παράφραφο της ανακοίνωσης, οι ιθύνοντες της Μονής αναφέρουν την περίπτωση ιερομονάχου, που προέρχεται από άλλη Μονή και έμεινε δοκιμαστικά σε Κάθισμα. Είναι το μοναδικό πρόσωπο από τους απομακρυνθέντες, που ο γράφων γνώρισε στο Άγιο Όρος. Πρόκειται για Γάλλο υπήκοο, που σπούδασε ιατρική, μετεστράφη στην Ορθοδοξία και αφιέρωσε τον εαυτό του στον Ορθόδοξο μοναχισμό. Σύμφωνα με την μαρτυρία πολλών και του γράφοντος ,πρόκειται για ένα πρόσωπο χαρισματικό που ενέπνευσε πολλούς, ως πνευματικός, να αλλάξουν τρόπο ζωής και να εισέλθουν στην σωτήρια Μάνδρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 

   Δεν γνωρίζω βέβαια αν ο συγκεκριμένος ιερομόναχος είχε ποτέ φανταστεί τι θα συναντούσε στο Περιβόλι της Παναγίας, όταν άφηνε την άθεη και αιρετική Ευρώπη, ερχόμενος στο Παλλάδιο της Ορθοδοξίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!;;;;;

τοστεiλε το mail

Πηγή

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΚΑΪΡΟ (ΒΙΝΤΕΟ)

 

     Αγάπη και Ενότητα μεταξύ των θρησκειών, ήταν το μήνυμα της Οικουμενικής Προσευχής, που πραγματοποιήθηκε χθες Παρασκευή 28 Απριλίου 2017, στον Ιερό Ναό του Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου της Κοπτικής Εκκλησίας στο Κάϊρο, όπου έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις και σκοτώθηκαν δεκάδες Κόπτες Χριστιανοί, την ώρα της Θείας Λειτουργίας.

   Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο Πάπας Φραγκίσκος, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος, ο Πατριάρχης των Κοπτών Θεόδωρος και άλλοι χριστιανοί ηγέτες, προσευχήθηκαν για τους πρόσφατους μάρτυρες της Κοπτικής Εκκλησίας και υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου.
Ανάμεσα στο εκκλησίασμα ήταν και οι οικογένειες των θυμάτων. 

Η νέα Θρησκεία είναι εδώ! --Μήπως περιμένετε τον Βαρθολομαίο να καταγγείλει τον Πάπα;;;!!!

Του Μανώλη Κείου

   Εκτός ορίων η νεοταξίτικη φιέστα του Πάπα Φραγκίσκου στην Αίγυπτο! Μέχρι πρότινος τον ακούγαμε να αποκαλεί “αδελφό” τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ή τον Κόπτη Πατριάρχη, αλλά σήμερα αποκάλεσε στη λογική της νέας τάξης πραγμάτων, που επιχειρεί με το ζόρι να εδραιώσει την πανθρησκεία, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους αδέλφια κάτω από τον ίδιο Θεό!

Και δεν σταμάτησε εκεί…. Αποκάλεσε “γιους και κόρες” του και τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, αλλά εκεί που προκάλεσε θεολογικό σεισμό ήταν όταν υπέγραψε με τον Πατριάρχη των Κοπτών κοινή δήλωση πως οι μεν αναγνωρίζουν το βάπτισμα των δε!

   Μιλώντας στο πανεπιστήμιο Al-Azhar και κάνοντας έκκληση για σεβασμό του διαθρησκειακού διαλόγου, ο Πάπας υπενθύμισε την επίσκεψη του Αγίου Φραγκίσκου στον σουλτάνο στην Αίγυπτο οκτώ αιώνες πριν και ζήτησε διάλογο με βάση την ειλικρίνεια και με θάρρος να δεχτούν ο ένας τις διαφορές του άλλου.

   Μιλώντας για τη διαθήκη που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή στο όρος Σινά, ο Πάπας είπε ότι η θρησκεία δεν μπορεί απλώς να υποβιβαστεί στην ιδιωτική σφαίρα, αλλά ταυτόχρονα η θρησκεία δεν πρέπει να συγχέεται με την πολιτική σφαίρα ή να επηρεάζεται από κοσμικές δυνάμεις που επιδιώκουν να την εκμεταλλευτούν.

   «Η πίστη και η βία είναι ασυμβίβαστες» ανέφερε και συμπλήρωσε πως στην καρδιά του νόμου που δόθηκε στον Μωυσή, είναι η εντολή «ου φονεύσεις». Η βία, τόνισε, «είναι η άρνηση κάθε αυθεντικής θρησκευτικής έκφρασης» και οι θρησκευτικοί ηγέτες καλούνται να «αποκαλύψουν» τη βία και τον εγωισμό που μεταμφιέζεται ως ιερότητα.

   Μαζί, επέμεινε: «Ας επιβεβαιώσουμε το ασυμβίβαστο της βίας και της πίστης, της πίστης και του μίσους», υποστηρίζοντας αντ΄ αυτού «την ιερότητα κάθε ανθρώπινης ζωής».

Πηγή

"Η απλή διακοπή μνημοσύνου με ταυτόχρονη Εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς, εμπλέκει σε καθεστώς αγωνιστικής πεδήσεως".

«Επινέμεται γαρ

το κακό της αιρέσεως»

(Μ. Βασιλείου, Επιστολή 243)

Του Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

 Στη συγκεκριμένη ιστορική φάση, η αναδρομή στο Μ. Βασίλειο έχει στρατηγική σημασία, για να καταδειχθεί το λάθος της συστημικής εκκλησιαστικής ορθολογικότητας και η ορθότητα των Αγιορειτών Πατέρων...

Συνοψίζουμε τους τρεις αυτούς πνευματικούς άξονες που αναφέρει ο Μ. Βασίλειος: Καταδίκη της αιρέσεως, άρνηση του εργαλειακού χειρισμού της όλης Εκκλησίας από τους αιρετικούς (διακοπή κοινωνίας) και όχι στο βίωμα, που δημιουργεί η συνύπαρξη με τους αιρετικούς (Μολυσμός)...

Η απλή διακοπή μνημοσύνου με ταυτόχρονη Εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς, εμπλέκει τις Ορθόδοξες δυνάμεις σε καθεστώς αγωνιστικής πεδήσεως και αιχμαλωτίσεως σε κατώτερο εκκλησιολογικό επίπεδο, από αυτό που οριοθετεί η επιστολή.

«Φοβούμεθα, μήπως το κακόν, αυξανόμενον σαν φλόγα που προχωρεί δια μέσου του καιομένου δάσους, όταν καταφάγη τα κοντινά, εγγίση και τα μακρυνά. Διότι το κακόν της αιρέσεως επεκτείνεται…», παρατηρεί ο Μ. Βασίλειος στην επιστολή του. Η επιστολή αυτή (243) του Μ. Βασιλείου (εποχή αρειανισμού) αναφέρεται διαχρονικά και στην αίρεση του οικουμενισμού, η οποία εκτυλίσσεται στον Ορθόδοξο χώρο. Συνεισφέρει, η επιστολή αυτή, στην ανάπτυξη της Ορθόδοξης εκκλησιολογικής συνείδησης. Μια τέτοια συνειδησιακή ανάπτυξη στους Εκκλησιολογικούς άξονες, που αναφέρει ο Μ. Βασίλειος, θα συνέτριβε γρήγορα τον οικουμενισμό στα θεμέλιά του.

Η έλλειψη αυτής της συνείδησης, σε κλήρο και λαό, τους κάνει «ανεύθυνους» (όπως νομίζουν), για την πραγματικότητα που οι ίδιοι δημιουργούν.

Αναμφίβολα, η ορθότερη αντίληψη των Εκκλησιαστικών θεμάτων–προβλημάτων είναι η Πατερική αντίληψη, η οποία προβάλλει καθολικά την αλήθεια της Εκκλησίας.

Τα τελευταία εκατό χρόνια, σταδιακά, έγινε ενσωμάτωση οικουμενιστικών ιδεών–πρακτικών στη ζωή της Εκκλησίας. Η Πατερική σφαίρα μίκραινε αναλόγως. Για παράδειγμα, δυο βασικά κλειδιά της πνευματικής ζωής, επίσκοπος και πνευματικός, αναπροσδιορίσθηκαν σε οικουμενιστική προοπτική. Γι’ αυτό και η τροχιά αντίδρασης του Ορθοδόξου πληρώματος έναντι του οικουμενισμού είναι φθίνουσα, προς τον Άδη και όχι προς τον ουρανό. Έγινε, η Ορθόδοξη άμυνα, επιλεκτική, μια συστηματική εκκλησιαστική ορθολογικότητα.

Οι Αγιορείτες Πατέρες, πολλοί συνακόλουθοι αγωνιστές λαϊκοί και μοναχοί–ιερομόναχοι, έδωσαν στην Ορθόδοξη άμυνα πατερική στροφή.

Δυστυχώς, πάρα πολλοί κληρικοί–πνευματικοί, σε νέο-πατερική έκφανση, συνεχίζουν  σε εκκλησιαστικό επίπεδο το πνεύμα του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου. Μια καθαρά δηλ. συστημική εκκλησιαστική ορθολογικότητα, που ευνοεί την αίρεση. Στη συγκεκριμένη ιστορική φάση, η αναδρομή στο Μ. Βασίλειο έχει στρατηγική σημασία, για να καταδειχθεί το λάθος της συστημικής εκκλησιαστικής ορθολογικότητας και η ορθότητα των Αγιορειτών Πατέρων.

Στην επιστολή 243 (προς Ιταλούς και Γάλλους επισκόπους) ο Μ. Βασίλειος υπογραμμίζει τους εκκλησιολογικούς κινδύνους από την παρουσία αιρετικών–αρειανών επισκόπων στα ηνία της Εκκλησίας: «Παρασύρονται τα αυτιά των απλοϊκωτέρων· τώρα πλέον συνήθισαν την αιρετική δυσέβειαν. Τα νήπια της Εκκλησίας ανατρέφονται με τους λόγους της ασέβειας.

Τι ημπορούν τάχα να κάμουν; Όλα είναι εις τα ιδικά των χέρια. Βαπτίσματα, προπομπαί των αποθνησκώντων, επισκέψεις ασθενών, παρακλήσεις των θλιβομένων, βοήθειαι προς τους ταλαιπωρουμένους, ενισχύσεις κάθε είδους, κοινωνία μυστηρίων. Αυτά καθώς επιτελούνται όλα από τους αιρετικούς, γίνονται σύνδεσμος ομοφροσύνης, μεταξύ λαού και αυτών. Ώστε, έπειτα από ολίγον ακόμη καιρόν, και αν ακόμη εκλείψει κάθε φοβία, δεν θα υπάρχει ελπίς ν’ ανακληθούν πάλιν εις την επίγνωσιν της αληθείας αυτοί που κατελήφθησαν από την πολυχρόνιον απάτην (αίρεση)».

Είναι σαφές στην επιστολή, ότι ο Μ. Βασίλειος στρέφεται κατά του εργαλειακού αρειανισμού (χειρισμός της λειτουργία της Εκκλησίας), κατά του βιώματος και της εναίσθησης που δημιουργούνται στον απλό λαό από την συνύπαρξη Ορθοδόξων–αιρετικών (Μολυσμός) και κατά της δογματικής βάσης της αίρεσης. Φανεροί οι πνευματικοί άξονες των Πατέρων, που τους ακολουθούσαν σε καιρό αιρέσεως. Συνοψίζουμε τους τρεις αυτούς πνευματικούς άξονες που αναφέρει ο Μ. Βασίλειος: Καταδίκη της αιρέσεως, άρνηση του εργαλειακού χειρισμού της όλης Εκκλησίας από τους αιρετικούς (διακοπή κοινωνίας) και όχι στο βίωμα, που δημιουργεί η συνύπαρξη με τους αιρετικούς (Μολυσμός).

Η πρακτική της επιστολής αυτής ακυρώνει κάθε συνεργασία Ορθοδόξων–αιρετικών σε επίπεδο λατρείας, στα όρια μιας διευρυμένης «εκκλησίας».

Η συνύπαρξη Ορθοδοξίας–αίρεσης δημιουργεί, όπως παρατηρεί ο Μ. Βασίλειος, μια μη ανακατασκευάσιμη Εκκλησιαστική ανθρώπινη βάση.

Ερώτημα: Ο Μ. Βασίλειος, που καταγγέλλει την επίσημη αρειανική εκκλησία, σχίζει την (πραγματική) Εκκλησία ή την προστατεύει; Κάθε συνύπαρξη με την αίρεση, διδάσκει ο άγιος, ευνοεί την αίρεση, τη «χρόνια απάτη», όπως την χαρακτηρίζει στο αρχαίο κείμενο. Ας μη ξεχνάμε, ότι στη συνύπαρξη οι οικουμενιστές Πατριάρχες – επίσκοποι παίζουν ως Ορθόδοξοι και κερδίζουν ως οικουμενιστές!

Η απλή διακοπή μνημοσύνου με ταυτόχρονη Εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς, εμπλέκει τις Ορθόδοξες δυνάμεις σε καθεστώς αγωνιστικής πεδήσεως και αιχμαλωτίσεως σε κατώτερο εκκλησιολογικό επίπεδο, από αυτό που οριοθετεί η επιστολή (243). Το κυριότερο, όμως, είναι ότι δημιουργεί «σύνδεσμο ομοφροσύνης» μεταξύ λαού και αιρετικών ποιμένων όπως επισημαίνει ο Ιερός Πατέρας.

Οι ευθυγραμμισμένοι με την δυνητική ερμηνεία του 15^ου κανόνα της ΑΒ συνόδου και οι απλά διακόψαντες τα μνημόσυνα οικουμενιστών επισκόπων, αδυνατούν να επαναλάβουν τα λόγια του Μ. Βασιλείου: «Δεν καταπολεμούμεθα δια χρήματα ούτε δια δόξαν ούτε δι’ οτιδήποτε άλλο από τα πρόσκαιρα, αλλά ιστάμεθα εις το στάδιον αγωνιζόμενοι δια το κοινόν κτήμα, τον πατρικόν θησαυρόν της υγιούς πίστεως».

Για τα σημερινά εκκλησιαστικά φαινόμενα αρμόζει η έκκληση του αγίου προς τους «Ιταλούς και Γάλλους επισκόπους»: «Συμπονέσατέ μας, ω φιλάδελφοι, διότι εδώ εις ημάς των ευσεβών τα στόματα έχουν κλεισθεί, ενώ έχει ανοιχθή κάθε θρασεία και βλάσφημος γλώσσα ανθρώπων που προφέρουν δυσσεβείς λόγους κατά του Θεού».

Η «συνοδική» κατοχύρωση του οικουμενισμού βρίσκει το σύνολο των Ορθοδόξων να αυτοεγκαταλείπεται και να δέχεται τις εκκλησιολογικές εξελίξεις με αδράνεια και παθητικότητα, σ’ αντίθεση με το σφριγηλό Ορθόδοξο πλήρωμα της εποχής του Μ. Βασιλείου. Γράφει ο Ι. Πατήρ: «φυγαί πρεσβυτέρων, φυγαί διακόνων και λεηλασίαι όλου του κλήρου, διότι είναι ανάγκη ή να προσκυνήσουν την εικόνα ή να παραδοθούν εις την πονηράν φλόγα των μαστίγων. Στεναγμοί πληθυσμών, συνεχές δάκρυον είτε ιδιωτικώς είτε δημοσίως».

Όπως την εποχή του Μ. Βασιλείου, παρόμοια θα ισχύσει και σήμερα διωγμός όλων εκείνων, που κρατούν την ακρίβεια της πίστεως. «Εν εστιν έγκλημα νυν σφοδρώς εκδικούμενον, η ακριβής τήρησις των πατρικών παραδόσεων» (Μ. Βασίλειος, επιστολή 243).

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Λόγος εις τας Μυροφόρους και εις την θεόσωμον ταφήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και εις τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας, και εις την τριήμερον Ανάστασιν

Λόγος του Γρηγορίου, Πατριάρχου Αντιοχείας, εις τας Μυροφόρους και εις την θεόσωμον ταφήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και εις τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας, και εις την τριήμερον Ανάστασιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Είναι επαινετός και αυτός ο νόμος της Εκκλησίας, που μας προετοιμάζει να πανηγυρίζωμε την ανάμνηση του αποθησαυρισμού του Χριστού στους νεκρούς. Διότι ποίος, αναλογιζόμενος τον ζωοποιόν θάνατο του Σωτήρος, δεν θα θεωρήση ότι οι νεκροί μέσα στις θήκες τους είναι εξαπλωμένοι σαν σε σκηνές, περιμένοντας την ουράνιο σάλπιγγα, η οποία θα καλή όλους μας προς την φοβεράν ημέρα της κρίσεως;

Ποίος δε, αποβλέποντας προς εκείνον τον σωτήριο τάφο, δεν πλησιάζει στους τάφους σαν σε θαλάμους ζωής; Ποίος, πιστεύοντας ότι ο Κύριος εχει εγερθή από τους νεκρούς, δεν συμπεριφέρεται με τρόπο που φανερώνει ότι πρόκειται να αναστηθή και ο ίδιος, επιτυγχάνοντας την ανάσταση διά μέσου Εκείνου;

Επειδή λοιπόν, υπακούοντας στον καλό νόμο της Εκκλησίας, σεις που ευρίσκεσθε σε εγρήγορση, ετρέξατε προς αυτούς που κοιμούνται στους τάφους, και ο τόπος σας στενοχωρεί, ο πόθος όμως σας χαροποιεί, επειδή είσθε τόσοι πολλοί και έχετε συμπτυχθή σαν το σταφύλι, γι’ αυτό ακούστε, όπως ποθείτε, για το μυστήριον του θανάτου, το οποίον ημπορεί κάποιος να το μάθη, κανείς όμως δεν ημπορεί να το κατέχη.

Ο Δεσπότης Χριστός, ο Υιός του Θεού ο μονογενής, από ιδικήν του πρωτοβουλία, χωρίς να αναγκασθή από κάποιον, αφού ανέβη στον Σταυρό, και απλώνοντας τα χέρια, απεκατέστησε την δικαιοσύνη υπέρ όλης της κτίσεως, κατετρόπωσε δε όλες τις αόρατες και πονηρές δυνάμεις με το Πάθος στο οποίον υπέβαλε το σώμα του, ηθέλησε να γευθή η αγία του σάρκα την τριήμερο νέκρωση προς χάριν όλης της φύσεως, για να χαρίση δια μέσου αυτής στο νεκρωμένο γένος την αθανασία. Και μάλιστα, αφού έγειρε την αγία κεφαλή του, διέταξε σαν δούλο τον θάνατο να προσέλθη στη σάρκα. Έφθασε αμέσως ως δούλος ο θάνατος, υπηρετώντας το δεσποτικόν πρόσταγμα, ως και επερχόμενος εκράτησε το σώμα που του επετράπη να λάβη. Όταν δε εκρατήθη από τον θάνατο το σώμα

Κολακεύει τα αυτιά, ως ο αντίδικος!

Οικουμενικός Πατριάρχης:

«Το Ισλάμ δεν μπορεί να εξισωθεί με την τρομοκρατία»

Με τη συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη ο οποίος μίλησε σε ένα ευρύ κοινό, ξεκίνησαν σήμερα το πρωί στο Κάιρο οι εργασίες της Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρήνη του ιδρύματος Al-Azhar, με τη συμμετοχή εκπροσώπων του θρησκευτικού, πολιτικού και ακαδημαϊκού χώρου από διάφορα κράτη.
Κατά την ομιλία του, ο Πρώτος τη τάξει της Ορθοδοξίας εστίασε

Η Μονή Κουτλουμουσίου ΔΙΕΡΡΗΞΕ και ΚΑΤΕΛΑΒΕ κελί μοναχού!!!

 ΕΚΤΑΚΤΟ.

Εικόνες ΝΤΡΟΠΗΣ στο Άγιο Όρος.

Νέο ΠΟΓΚΡΟΜ: Η Μονή Κουτλουμουσίου ΔΙΕΡΡΗΞΕ και ΚΑΤΕΛΑΒΕ το κελί (κάθισμα) του π. Μακαρίου.

Τρίτη 25/4/2017, βράδυ (11:30 μμ) αποκαλύψαμε:

ΕΚΤΑΚΤΟ: Ραγδαίες εξελίξεις και πρωτοφανείς διώξεις σε μοναχούς της Μονής Κουτλουμουσίου. ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.

Τετάρτη βράδυ (11:30 μμ) προβάλαμε έγγραφο ντοκουμέντο ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ αυτοκινήτου:

Πογκρόμ: Η Μονή Κουτλουμουσίου ΚΑΤΑΣΧΕΙ τα αυτοκίνητα όσων μοναχών διέκοψαν την μνημόνευση του Βαρθολομαίου. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ:

ΕΓΓΡΑΦΟ - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ.

Διέρρηξαν κλειδαριές, απείλησαν, εκβίασαν, κατέσχεσαν αυτοκίνητα (αυτοκίνητα που είχαν αγοραστεί εξ ολοκλήρου από κελιώτες μοναχούς). 

Σήμερα, Παρασκευή 28/4/2917 διαβάζουμε ότι προχώρησαν και σε ΚΑΤΑΛΗΨΗ (μετά από ΔΙΑΡΡΗΞΗ) του κελιού του π. Μακαρίου!

Διαβάζουμε στην επίσημη ανακοίνωση του π. Μακαρίου (εδώ): 

Διωγμοί στό Άγιον Όρος

Η Ι.Μ. Κουτλουμουσίου από καιρό έχει ξεκινήσει διωγμούς κατά των πατέρων  της Μονής που δεν συμφωνούν με την Σύνοδο τής Κρήτης και τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος την συγκάλεσε, και έχει προχωρήσει σε εξώσεις από τα κελλιά τους.

        Αγαπητοί μου Πατέρες, γιατί να φορτώνεστε ξένες αμαρτίες;    Όποιον κι αν ρωτήσεις, κανείς δεν δέχετε ότι είναι οικουμενιστής, κι ας είναι βουτηγμένος ως τον λαιμό στον οικουμενισμό. Αλλά δεν γίνεστε  χειρότεροι από τους οικουμενιστές, όταν διώκετε τούς αντιοικουμενιστές πατέρες;

        Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας όταν του έλεγαν ότι δεν τον μνημονεύουν οι Αγιορείτες, έλεγε «Άσε τους πατέρες, μπορεί να έχουν δίκαιο» και δεν τους