Η εκκλησιαστική παράνοια αντι-Οικουμενιστών τινών!

Στὴν περιώνυμη πλέον Ἡμερίδα τοῦ Πειραιᾶ γιὰ τὶς συκοφαντίες, τὶς ψευτιὲς καὶ τὶς θεολογικὲς γκάφες τῶν Εἰσηγητῶν, εἰπώθηκαν καὶ οἱ κατωτέρω παρουσιαζόμενες κακόδοξες θέσεις ἀπὸ Καθηγούμενο(!), τὸν π. Βασίλειο Παπαδάκη, διὰ τῶν ὁποίων ἀναιρεῖται ὁλόκληρη ἡ διδασκαλία καὶ Παράδοση τῶν Πατέρων ὡς πρὸς τὴν στάση μας ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς.

Ὁ π. Βασίλειος (ὅπως καὶ ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ), ἐνῶ ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ παραδέχτηκε καὶ παρουσίασε τὶς αἱρετικὲς θέσεις τῶν Οἰκουμενιστῶν, στὴ συνέχεια, ἐκπλήσσοντας τοὺς πάντες, δήλωσε βαρύγδουπα πὼς ...δὲν ὑπάρχει αἵρεση!!!

Παρακολουθεῖστε ἕνα τμῆμα ἀπὸ τὰ λεγόμενα τοῦ νέου ἀντι-Οἰκουμενιστικοῦ ἀστέρα:

«Οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, παρά τό ὅτι συμμετεῖχαν (καὶ συμμετέχουν) στήν Οἰκουμενική Κίνηση, οὐδέποτε ἀποδέχθηκαν ἤ διεκήρυξαν ἐπίσημα καί συνοδικά τίς κακοδοξίες πού προαναφέραμε ἤ κάποιες ἀνάλογες οὔτε πραγματοποίησαν κάποια συγκρητιστικοῦ τύπου ἕνωση μέ ἑτεροδόξους ὥστε νά δικαιολογεῖται ἡ διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μαζί τους.

Εἶναι βέβαια ἀδιαμφισβήτητο ὅτι ἀρκετοί Ὀρθόδοξοι κληρικοί καί θεολόγοι ἐπηρεάσθηκαν σημαντικά ἀπό τό οἰκουμενιστικό πνεῦμα, μέ ἀποτέλεσμα νά ὑποστηρίξουν κακόδοξες, ἐκκλησιολογικές θεωρίες, νά ὑπογράψουν ἀπαράδεκτες συγκρητιστικοῦ τύπου ἑνωτικές συμφωνίες μέ ἐκπροσώπους ἄλλων Χριστιανικῶν ὁμολογιῶν καί νά παραβιάσουν κατάφωρα τούς ἱερούς κανόνες περί ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας καί συμπροσευχῆς μέ τούς ἑτεροδόξους στά πλαίσια τῶν ὑπέρμετρα παρατεινομένων Θεολογικῶν Διαλόγων μαζί τους.

Παρά ταῦτα ὀφείλουμε νά ὁμολογήσουμε ὅτι οἱ ἀνωτέρω ἀπαράδεκτες ἀπόψεις καί ἐνέργειες τῶν ἐν λόγῳ Ὀρθοδόξων δέν υἱοθετήθηκαν ποτέ ἐπίσημα ἀπό τίς ἡγεσίες καί τήν πλειονότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἐκτός ἀπό σπάνιες καί ὄχι σημαντικῆς σημασίας περιπτώσεις. Οἱ πράξεις αὐτές ἀπετέλεσαν μεμονωμένες πτώσεις ὄχι μεγάλου ἀριθμοῦ Ὀρθοδόξων κληρικῶν καί θεολόγων, οἱ ὁποῖοι ἐκπροσωποῦσαν κατά κύριο λόγο τούς ἑαυτούς τους καί ὄχι τό ἐπίσημο φρόνημα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Οὐδέποτε δηλαδή κάποια Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διεκήρυξε ἐπίσημα ὅτι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική Ἐκκλησία εἶναι σήμερα ἀνύπαρκτη ἤ ὅτι δέν ἀποτελεῖται ἀποκλειστικά καί μόνο ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἤ ὅτι οἱ ἑτερόδοξες Ἐκκλησίες ἀνήκουν στό σῶμα τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας, ἔχουν ἀποστολική διαδοχή, ἱερωσύνη, ἱερά μυστήρια καί ἀποτελοῦν ἰσότιμες μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὁδούς σωτηρίας».

Δηλαδή, πάτερ μου, οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ὅταν κάποιο μέλος τῆς Ἐκκλησίας δίδασκε ἢ υἱοθετοῦσε κακοδοξίες (ὅπως ὁ Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας, ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος κ.λπ.), καὶ ἄρα γινόταν αἱρετικός, οἱ Ἅγιοι περίμεναν πρῶτα νὰ υἱοθετήσει τὶς κακοδοξίες του ἐπίσημα κάποια Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ μετὰ νὰ τὶς καταδικάσουν;

Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λές, πάτερ; Οἱ αἱρέσεις συνήθως, δὲν ξεκίναγαν ἀπὸ «μεμονωμένες πτώσεις μικροῦ ἀριθμοῦ Ὀρθοδόξων κληρικῶν καί θεολόγων»; Ἀγνοεῖς, ὅτι οἱ Ἅγιοι συγκρότησαν Συνόδους, πρῶτα στὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ μετὰ στὴν Κων/πολη γιὰ νὰ καταδικάσουν τὶς θεολογικὲς πτώσεις καὶ κακοδοξίες ἑνὸς μεμονωμένου ἱερέως, τοῦ Ἀρείου; Ὅτι οἱ μοναχοὶ καὶ ὁ λαὸς τῆς Κων/πολης διέκοψαν τὸ Μνημόσυνο ἑνὸς μεμονωμένου Πατριάρχη, τοῦ Νεστορίου, μόλις ἔγιναν γνωστὲς οἱ κακοδοξίες του καί, ἐξ  αἰτίας τῶν ἀντιδράσεων αὐτῶν καὶ τὴν καταγγελία τῶν κακοδοξιῶν του στὸν ἅγιο Κύριλλο καὶ Κελεστῖνο (μετὰ ἀπὸ κάποια χρόνια) ἦρθε καὶ ἡ Γ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος γιὰ νὰ ἐπικυρώσει τὴν ἀντίδραση τους αὐτή -τῆς διακοπῆς κοινωνία καὶ ἀποτειχίσεως-  καὶ νὰ καταδικάσει τοὸν Νεστόριο;
     Ἀφήνουμε γιὰ ἄλλη φορὰ τὸ θέμα, ἄν (ὅπως ἰσχυρίζεσθε) δὲν ἔχουν ἀποδεχθεῖ οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες, ὅσα οἱ μεμονωμένοι θεολόγοι κακόδοξα ὑπέγραψαν. Γιατί, ἀσφαλῶς καὶ τὰ ἔχουν ἀποδεχθεῖ, ἀφοῦ αὐτὰ τὰ ψήφισαν-ὑπέγραψαν ἐκπρόσωποί τους. Ἀποτελεῖ Συνοδικὴ ἀποδοχὴ, ἡ μὴ ἀντίδραση τῆς Ἱεραρχίας ἑκάστης τοπικῆς Εκκλησίας, σὲ ὅσες κακοδοξίες, ὑπογράφουν οἱ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ τους, αὐτοὶ δηλαδὴ ποὺ ἐπέλεξε, ἔστειλε ὡς ἐκφραστές της ἡ κάθε Ἐκκλησία!!!

Ποιά νέα κακοδοξία εἰσάγεις, πάτερ, στὴν Ἐκκλησία; Εἰς ποῖον διαβολικὸ πειρασμὸ ἐνέπεσες καὶ ἔγινες παίγνιον τῶν παγίδων τοῦ ἀλάστορος;

Γιά ποιά ἐλπίδα μιλᾶμε; Ποιό καλό μπορεί να βγεί, εάν ο ένας παναιρετικός Οικουμενιστής Πατριάρχης ευλογεί τον άλλον αιρετικό, τον Πάπα;

Όταν η ειδησεογραφία ξυπνά την εν Χριστώ ελπίδα ...

 π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος 

 

«ἐπιτίθημι τήν χεῖρά μου ἐπί τόν δοῦλόν σου ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΝ»

(Μία φωτογραφία ἀπό τό μέλλον …)

Ἐν τοῖς Πατριαρχεῖοις  …

“Laetentur Caeli”

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ, δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ :

«Εὐλόγησον, Δέσποτα, ἐμέ καί τήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης».

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ἀρχιερέας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ:

«Βούλει, ἄνθρωπε, γενέσθαι ὀρθόδοξος καί ἀποτάσσῃ πᾶσι τοῖς αἰσχίστοις καί ἀλλοτρίοις δόγμασι τῶν Λατίνων;»

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ, δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ :

«Ναί, Δέσποτα ἅγιε, ἐξ ὅλης μου τοῦτο ποιῶ τῆς ψυχῆς».

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ἀρχιερέας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ:

«Ἀποστρέφῃ τελείως καί τάς συνάξεις τῶν Λατίνων ἐν ταῖς αὐτῶν Ἐκκλησίαις, ἤ καί αὐτῶν τῶν λατινοφρόνων, καί τούς τά ἄζυμα ἰουδαϊκῶς ἤ ἀπολλιναριστικῶς ταῦτα ἱερουργοῦντας, ὡς αἱρετικούς;»

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ, δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ:

«Ναί, Δέσποτα ἅγιε, ἐξ ὅλης μου τοῦτο ποιῶ τῆς ψυχῆς».

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ἀρχιερέας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ:

«Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.  Ἐπί τῷ ὀνόματί σου, Κύριε, ὁ Θεός τῆς ἀληθείας, … ἐπιτίθημι τήν χεῖρά μου ἐπί τόν δοῦλόν σου ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΝ τόν καταξιωθέντα καταφυγεῖν ἐπί τό ἅγιον ὄνομά σου … Ἀπόστησον ἀπ’ αὐτοῦ τήν παλαιάν ἐκείνην πλάνην… Αὐτός, Δέσποτα, τόν δοῦλόν σου ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΝ, τόν ἐπιστρέφοντα ἐκ τῆς Λατινικῆς πλάνης πρός τήν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου σου  … πρόσδεξαι … συνάπτων αὐτόν καί ἐνῶν τοῖς ἀληθέσι δόγμασι τῆς ἁγίας σου καθολικῆς καί ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας … στερέωσον αὐτόν διαμένειν ἐν τῇ ὀρθοδόξῳ πίστει καί ὁμολογίᾳ σου … μή μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ ^. κάθαρον αὐτοῦ τήν ψυχήν αἱρετικῆς ἀχλύος καί πάσης ἄλλης δυσσεβείας καί σύναψον αὐτόν δι’ ἡμῶν προστρέχοντα τῇ ὀρθοδόξῳ σου ποίμνῃ…».

Μ. ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΣ  τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου:

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ τοῦ ἀπεκδεχομένου τό παρά σου μέγα καί πλούσιον ἔλεος».

Ὤ!  τότε ! πραγματικά 

«Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί» - “Laetentur Caeli”   ΑΜΗΝ

Πάτρα 5.12.2014

γιά τήν ἀκρίβεια τῆς ἐν Χριστῷ ἐλπίδος

π. Ἀναστάσιος  Γκοτσόπουλος

τηλ. 6945-377621,  agotsopo@gmail.com

_________________________________________

Σχόλιο:  Ὁ π. Ἀναστάσιος μᾶς "μάλωσε" μὲ e-mail ποὺ μᾶς ἔστειλε, ἐπειδὴ σὲ προηγούμενη ἀνάρτηση ἄρθρου του δὲν γράψαμε -κατὰ λάθος- τὴν πηγή τοῦ ἄρθρου. (Ἴσως, αὐτὸ τό ἔκανε, γιὰ νὰ μὴ νομίσουν οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Πατέρες ὅτι στέλνει καὶ σὲ μᾶς, τοὺς μολυσμένους, τὰ ἄρθρα του). Γι' αὐτὸ σημειώνουμε ὅτι τὴν ἀνάρτηση αὐτὴ τὴν βρήκαμε στὸ ἀμόλυντο πατριαρxικὸ-Οἰκουμενιστικὸ ἱστολόγιο "Ἀναστάσιος".

Ὁ θεόκλητος ἅγ. Νικόλαος καὶ οἱ «ἀλλαχόθεν», ἐξ Οἰκουμενιστικῶν χειρῶν σύγχρονοι Ἐπίσκοποι!

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

Προστάτης θερμότατος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἐδείχθης Νικόλαε, τὰ τῶν αἱρέσεων, διδάγματα ἄθεα, λύων σὺν παρρησίᾳ, καὶ κανὼν ἀνεδείχθης, πᾶσιν ὀρθοδοξίας, ὑπὲρ πάντων πρεσβεύων, τῶν ἐφεπομένων σου θείαις, διδασκαλίαις καὶ εἰσηγήσεσι.

Ταχὺ δέξαι Δέσποινα, τὰς ἱκεσίας ἡμῶν, καὶ ταύτας προσάγαγε, τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, Κυρία πανάμωμε, λῦσον τὰς περιστάσεις, τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων, σύντριψον μηχανίας, καὶ κατάβαλε θράσος, τῶν ὁπλιζομένων ἀθέων, Πάναγνε κατὰ τῶν δούλων σου.

Λόγῳ τὸν Λόγον ἀπεκύησας, τὸν τῷ λόγῳ πᾶσαν πρὸς ὕπαρξιν, παραγαγόντα λογικήν, φύσιν ἅμα καὶ ἄλογον, ἀλογίας ἐκλυτρούμενον, βροτοὺς παντευλόγητε.

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ

Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής· ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων... Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν. Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς.  Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει.

Σὲ καιρὸ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀναγκαῖον νὰ ἐξετάσουμε: Ποιός εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος καὶ ποιμήν, ὁ μὴ «εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας..., ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν»;

Μισθωτὸς ποιμήν, ἄρα ψευδοεπίσκοπος, εἶναι ἐκεῖνος ποὺ δὲν γίνεται Ἐπίσκοπος καλούμενος ἀπὸ τὸν Θεό (Θεόκλητος), οὔτε ἐπιλεγεὶς ἀπὸ τὸν Λαό (Λαόκλητος), ἀλλὰ ἐκεῖνος ποὺ ἐπαιτεῖ γλοιωδῶς τὴν ἀνακήρυξή του σὲ Ἐπισκοπο· εἶναι ὁ σύγχρονος διαπλεκόμενος Ἐπίσκοπος, ποὺ γιὰ νὰ γίνει Ἐπίσκοπος, ἀναλαμβάνει «ὑποχρεώσεις» ἔναντι αὐτῶν (τῶν Οἰκουμενιστῶν ἡγετῶν Ἐπισκόπων)  ποὺ τὸν ἐπέλεξαν καὶ ἄρα δὲν εἰσέρχεται διὰ τῆς «θύρας», ἀλλὰ «ἀλλαχόθεν»!

Ἔτσι ἐξελέγη καὶ ἔλαβε τὸ «δεσποτικό» «ἀξίωμα» ἡ σύγχρονη νέα φουρνιὰ τῶν Μητροπολιτῶν. Καὶ πῶς περιμένουμε νὰ ἀντιδράσουν, νὰ ἐλέγξουν (ἢ ὅπως ὁ ἅγιος Νικόλαος νὰ χαστουκίσουν), ἢ νὰ πολεμήσουν τοὺς ἐκλέκτορές τους –οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους– ποὺ τοὺς προώθησαν καὶ τοὺς ἐλέγχουν; Πως νὰ κλείσουν τὴν «θύρα» εἰς τὸν Οἰκουμενισμό, ἢ νὰ ἐκδιώξουν ἐκ τῆς ποίμνης τοῦ Κυρίου τοὺς αἱρετικοὺς συμποιμένες καὶ ἐκλέκτορές τους;

Γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, θέτωντας τὰ γνωρίσματα τοῦ γνησίου ποιμένος καὶ τοῦ μισθωτοῦ ψευδοποιμένος:

Ὅποιος δὲν ἐκδιώκει τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές, δὲν εἶναι ποιμὴν, ἀλλὰ ψευδοποιμήν!

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:

«Θεὶς τὰ γνωρίσματα ἑκατέρου, καὶ τοῦ ποιμένος, καὶ τοῦ πλάνου καὶ λυμεῶνος, καὶ ἀπ' αὐτῶν παρέχων αὐτοῖς ἐξετάζειν τὴν τῶν πραγμάτων ἀλήθειαν. Καὶ πρότερον τίς ὁ πλάνος καὶ ὁ κλέπτης δείκνυσιν, ἀπὸ Γραφῶν αὐτὸν οὕτω καλῶν καὶ λέγων· Ἀμήν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής.

Ὅρα τὰ δείγματα τοῦ λῃστοῦ· πρῶτον, ὅτι οὐ παρρησίᾳ εἰσέρχεται· δεύτερον, ὅτι οὐ κατὰ τὰς Γραφάς· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ, Μὴ διὰ τῆς θύρας. Ἐνταῦθα δὲ καὶ τοὺς πρὸ αὐτοῦ αἰνίττεται, καὶ τοὺς μετ' αὐτὸν ἐσομένους· τόν τε Ἀντίχριστον καὶ τοὺς ψευδοχρίστους...

Εἰκότως δὲ θύραν τὰς Γραφὰς ἐκάλεσεν. Αὗται γὰρ ἡμᾶς προσάγουσι τῷ Θεῷ, καὶ τὴν θεογνωσίαν ἀνοίγουσιν· αὗται πρόβατα ποιοῦσιν, αὗται φυλάττουσι, καὶ τοὺς λύκους οὐκ ἀφιᾶσιν ἐπεισελθεῖν. Καθάπερ γάρ τις θύρα ἀσφαλής, οὕτως ἀποκλείει τοῖς αἱρετικοῖς τὴν εἴσοδον, ἐν ἀσφαλείᾳ καθιστῶσα ἡμᾶς περὶ ὧν ἂν βουλώμεθα πάντων, καὶ οὐκ ἐῶσα πλανᾶσθαι.

Κἂν μὴ παραλύσωμεν αὐτήν, οὐκ ἐσόμεθα εὐχείρωτοι τοῖς ἐχθροῖς. Διὰ ταύτης καὶ τοὺς ποιμένας καὶ τοὺς οὐ ποιμένας εἰσόμεθα ἅπαντας. Τί δέ ἐστιν, Εἰς τὴν αὐλήν; Πρὸς τὰ πρόβατα καὶ τὴν ἐκείνων πρόνοιαν. Ὁ γὰρ μὴ ταῖς Γραφαῖς χρώμενος, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν· τουτέστιν, ἑτέραν ἑαυτῷ καὶ μὴ νενομισμένην τέμνων ὁδόν· οὗτος κλέπτης ἐστίν.

... Εἰπὼν δέ, Ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, καὶ τοὺς γραμματέας ᾐνίξατο, ὅτι ἐδίδασκον ἐντάλματα, διδασκαλίας ἀνθρώπων, καὶ τὸν νόμον παρέβαινον...».

(Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὑπομνημα Εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγελιστήν, ὁμιλ. ΝΘʹ).