Γιατί το κακό στον κόσμο;

Ἅγιος Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης

Γιατί το κακό στον κόσμο

Ο Γέροντας θέλοντας να μας δείξει το πώς ο Θεός προνοεί και κρίνει για τα πλάσματά του, ενώ εμείς πολλές φορές αγανακτούμε και δεν καταλαβαίνουμε τις ενέργειές Του, μας διηγήθηκε ιστορίες, όπως αυτή:

«Ένας ασκητής βλέποντας την αδικία πού υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι δυστυχούν και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν και αναπαύονται. Ενώ προσευχόταν ο ασκητής να του αποκαλύψει ο Θεός το μυστήριο, άκουσε φωνή που του έλεγε:

-Μη ζητάς εκείνα που δε φτάνει ο νους σου και η δύναμη της γνώσης σου. Ούτε να ερευνάς τα απόκρυφα, γιατί τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. Αλλά, επειδή ζήτησες να μάθεις, κατέβα στον κόσμο και κάθισε σ' ένα μέρος και πρόσεχε αυτά που θα δεις, για να καταλάβεις από τη μικρή αυτή δοκιμή, ένα μικρό μέρος από τις κρίσεις του Θεού. Θα γνωρίσεις τότε ότι είναι ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη η προνοητική διακυβέρνηση του Θεού για όλα.

Ο γέροντας, όταν τ' άκουσε αυτά, κατέβηκε με πολλή προσοχή στον κόσμο κι έφτασε σ' ένα λιβάδι που το διέσχιζε ένας πολυσύχναστος δρόμος.

Το παράδειγμα του Ιώβ (Jean Claude Larchet)

Τo βιβλίο του Ιώβ αποτελεί, σχετικά με το ζήτημα του πόνου, έναν από τους βαθύτερους και δυνατότερους στοχασμούς που έχουν ποτέ γραφτεί. Το συγκεκριμένο βιβλίο με το πνεύμα που το διατρέχει τοποθετείται στο μεταίχμιο Παλαιάς και Καινής Διαθήκης.

Ο Θεός δεν είναι η αιτία των δεινών

που συμβαίνουν ξαφνικά στον Ιώβ

Αποτελεί διδαχή του βιβλίου του Ιώβ το ότι ο Θεός δεν είναι η αιτία των δεινών που συμβαίνουν ξαφνικά στον Ιώβ, και πέρα από αυτόν, στους ανθρώπους.
Ο Ιώβ, βέβαια, σε όλο το βιβλίο, φαίνεται να βλέπει στον Θεό τον δημιουργό αυτών που του έχουν συμβεί. Αυτό μαρτυρεί τη βαθιά πίστη του στον Θεό, την αφοσίωσή του σ’ Αυτόν, τον σεβασμό στην παντοδυναμία Του, την ελπίδα του στο πρόσωπό Του. Η συγκεκριμένη στάση μαρτυρείται και από το γεγονός ότι ο Ιώβ, ενώ θεωρούσε ότι ο Θεός βρίσκεται στην αρχή αυτών που του συμβαίνουν, αρνείται να Τον κατηγορήσει, να αμφισβητήσει τη δικαιοσύνη και την αγαθότητά Του, και να ξεσηκωθεί εναντίον Του.
Θα σημειώσουμε, ωστόσο, ότι ο Ιώβ βλέπει στο πρόσωπο του Θεού Εκείνον που του έχει δώσει όλα τα προηγούμενα αγαθά του. Στη

Η ΚΑΛΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ, παρά τις απειλές...

 ΣΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΡΑΣΟΦΟΡΩΝ

Ἀπὸ μοναχοὺς Mωϋσῆ ἐκ Πρεβέζης

καὶ Κυρίλλου Κατουνακιώτου

...Στις μέρες μας υπάρχει μεθοδευμένη διάβρωση της Ορθόδοξης Θεολογίας, η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και 100 χρόνια περίπου και συστηματική αντικατάσταση της με τον ανθρώπινο λόγο και την ανθρώπινη σκοπιμότητα. Και αυτό κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο λέγετε «αίρεσης».

Οι Ποιμένες μας, είτε αυτοί είναι Αρχιερείς, είτε Ηγούμενοι είτε και αυτός ο Πατριάρχης, μας ζητούν επιτακτικά μια συμπόρευση στην δική τους Εκκλησιολογία (Νεοπατερική Θεολογία), ξένη προς αυτήν του Ευαγγελίου και των Ι. Κανόνων, όπως εκφράστηκαν από Οικουμενικές, Αποστολικές και Πανορθόδουξους Συνόδους. Μέσα λοιπόν από το πρόσχημα της υπακοής η οποία για αυτούς είναι απροϋπόθετη, θέλουν να περάσουν τα οικουμενιστικά τους σχέδια, αδιαφορώντας για το θέλημα του Θεού και το ποίμνιο τους.

Γι΄ αυτό και εξαπολύουν απειλές, για διωγμούς από τα μοναστήρια μας, για καθαιρέσεις και αφορισμούς με απαράδεκτες εκφράσεις για το

Και ο χαρτοπόλεμος φαίνεται ότι συνεχίζεται!

 Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ εις την προσεχή σύγκλησι της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος με θέμα την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο θα καταθέσει το κάτωθι υπόμνημα

Μποροῦμε νά ἔχουμε κοινωνία μέ ἐμφορουμένους ἀπό τέτοιες κακοδοξίες

μή διακινδυνεύοντες τήν σωτηρία

τοῦ ποιμνίου μας; 

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 17ῃ Νοεμβρίου 2016

 Ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Υ Π Ο Μ Ν Η Μ Α

ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΙΣΙ 23-24/11/2016

Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι,

Μακαριώτατε, Σᾶς εὐχαριστῶ ἰδαιτέρως διότι εἰς τήν συνέντευξή Σας εἰς τόν δημοσιογράφο κ. Παπαχελᾶ εἰς τόν τηλεοπτικό δίαυλο ΣΚΑΪ δηλώσατε εὐθαρσῶς καί ἀνυποκρίτως ὅτι στό ἱερό μας σῶμα δέν ὑπάρχουν «φονταμενταλιστές» καί «ταλιμπάν» ἀλλά ἀδελφοί πού ὁ καθένας διατηρεῖ τήν θεόσδοτη ἐλευθερία τῆς συνειδήσεώς του.

Θεωρῶ ὡς μεγίστην ἀπρέπειαν καί βλασφημίαν τήν ἐμφιλοχώριση σκέψεων ἤ πεποιθήσεων ὅτι εἰς τό ἱερό μας σῶμα διακρίνονται «ἀμύντορες» τῆς πίστεως καί «μητραλοῖες» τῆς πίστεως, συνεπῶς οἱ παρατηρήσεις μου δέν

Ταύτιση θέσεων Οικουμενιστών και των λεγομένων αντι-Οικουμενιστών! Άρθρο του π. Ευθύμιου Τρικαμηνά.

 «Σήμερα καταργεῖται ἡ πατερική ὁδός τῆς ἀποτειχίσεως και εἰσάγεται ἡ ὁδός τῆς συνυπάρξεως μέ τούς αἱρετικούς»!

Η ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΦΕΡΡΑΡΑΣ-ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ

Οἱ ἐξελίξεις, ὅπως διὰ πολλῶν κειμένων ἔχουμε παρουσιάσει, ὁδηγοῦν στὴν ἐπιβολὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διότι οἱ λεγόμενοι «ἀντι-Οἰκουμενιστές», τὴν μόνην ἀντίδραση ποὺ ἔχουν νὰ ἀντιτάξουν εἶναι ἕνας χαρτοπόλεμος δεκαετιῶν. Αὐτὸ οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν, δὲν τοὺς στενοχωρεῖ ἰδιαίτερα, ἀφοῦ εὐκόλως τὸ ὑπερβαίνουν, ἀπαντώντας μὲ ἕνα δικό τους χαρτοπόλεμο, ἀλλὰ κερδίζοντας στὴν τακτικὴ τοῦ πολέμου τους, ἀφοῦ προωθοῦν συνεχῶς τὶς θέσεις τους, προκαλώντας σύγχυση στὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν καὶ ἀλλοίωση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος, καὶ δηλητηριάζοντας μὲ τὸν οἰκουμενιστικὸ ἰὸ περαιτέρω τὶς συνειδήσεις ὄχι μόνο τοῦ εὐρυτέρου κύκλου τῶν ἀδιαφόρων καὶ ἀκατήχητων πιστῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἴδιων τῶν «ἀντι-Οἰκουμενιστῶν»!

Γιὰ τὴν ἐνημέρωση ὅσων πιστῶν ἀγωνιοῦν καὶ πονοῦν γιὰ τὴν δυσοίωνη ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων δημοσιεύουμε ἕνα κείμενο τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, ποὺ πραγματεύεται τὴν στάση τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, κατὰ τὴν Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας καὶ ἀποτελεῖ ἀπάντηση στὶς ἀντιπατερικὲς θέσεις τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ Γραφείου τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς. Εἶναι ἕνα κείμενο πραγματικὰ θεοφώτιστο, διὰ τοῦ ὁποίου ἀποδεικνύεται ὅτι, τελικά, Οἰκουμενιστὲς καὶ «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» χρησιμοποιοῦν τὰ ἴδια περίπου ἐπιχειρήματα γιὰ τὸ θέμα αὐτό, καὶ οἱ δεύτεροι δικαιώνουν τοὺς αἱρετικούς, διατυπώνοντας παρόμοιους κακόδοξους ἰσχυρισμούς, σὰν κι αὐτοὺς ποὺ καὶ πρίν, καὶ μετὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης τὰ οἰκουμενιστικὰ παπαγαλάκια χρησιμοποιοῦν.
 Ἐλπίζουμε νὰ ἔλθουν κάποτε «εἰς ἑαυτόν».

. 

Ἡ ἀποτείχισις καὶ ὁ ἅγ. Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός

Τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Θά συνεχίσω ἀναφερόμενος εἰς τό κεφάλαιο τῆς κριτικῆς σας μελέτης  «Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός». Καί στό κεφάλαιο αὐτό, θεωρώντας ὅτι εὑρήκατε σωτήρια λέμβο, ὑπεραμύνεσθε τῆς ἰδίας θέσεως, ὅτι δηλαδή καί ὁ ἅγιος Μᾶρκος ἐπικοινωνοῦσε ἐκκλησιαστικῶς μέ τούς Λατινόφρονες πρό τῆς ἑνώσεως τῆς Συνόδου Φλωρεντίας–Φερράρας. Ὁ σκοπός σας, πατέρες, εἶναι καί ἐδῶ προφανῶς ὁ ἴδιος, νά λογισθῆτε κι ἐσεῖς ἀκόλουθοι ὄχι μόνον τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Βρυεννίου, ἀλλά καί τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, ἐπειδή μνημονεύετε καί ἀκολουθεῖτε τούς Οἰκουμενιστές Ἀρχιεπισκόπους καί Πατριάρχες.

Εἶναι ὄντως παράδοξο καί πρωτοφανές, ἀπό τήν μία πλευρά νά ἀκολουθῆτε, νά ἀναγνωρίζετε, νά μνημονεύετε καί νά ἀποδέχεσθε δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου ὅλες τίς προδοσίες τῆς πίστεως, τήν θεολογία τῶν Οἰκουμενιστῶν καί τήν ἐκκλησιαστική συνύπαρξι μετά τῶν αἱρετικῶν καί, ἀπό τήν ἄλλη, νά τοποθετῆτε τούς ἑαυτούς σας στήν θέσι τῶν Ἁγιορειτῶν ἐπί Βέκκου Ὁσιομαρτύρων, τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Βρυεννίου καί τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ. Πιστεύω, πατέρες, ὅτι καί οἱ Οἰκουμενιστές, κατ’ αὐτόν τόν τρόπο σκεπτόμενοι, δύνανται νά καυχηθοῦν ὅτι εἶναι συνεχιστές αὐτῶν, διότι συνεχίζουν τούς διαλόγους τούς ὁποίους ἐδέχοντο καί οἱ Πατέρες αὐτοί.

Εἰς τό σημεῖο αὐτό καί ἐπειδή πιθανόν νά πιστεύετε αὐτά τά ὁποῖα γράφετε στήν κριτική σας μελέτη, ἐγώ ἔχω νά ἀναφέρω ἕνα χωρίο τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, τό ὁποῖο νομίζω ἀνταποκρίνεται πλήρως εἰς τήν παροῦσα κατάστασι. Τό χωρίο αὐτό μάλιστα ὁ ὅσιος τό δανείζεται ἀπό τόν ἅγιο (τόν ὁποῖο ὑπερευλαβεῖτο καί ἐθαύμαζε), τόν Μ. Βασίλειο καί λέγει τά ἑξῆς: 
Ἐάν γάρ τις τό κακόν ἐν προσχήματι ἀγαθοῦ ποιῇ, διπλοῦν ἐργάζηται τό ἁμάρτημα, ὅτι αὐτός τε τό οὐκ ἀγαθόν ποιεῖ καί κέχρηται οἱονεί παραπετάσματι τῷ τοῦ ἀγαθοῦ ὀνόματι, φωνή ἐστι τοῦ θείου Βασιλείου. Οὕτω μέν ἐκεῖνοι πρός τῇ οἰκείᾳ πτώσει καί πολλοῖς ἄλλοις ὄλισθος γενόμενοι» (Φατ. 267, 395,20).

Ἐδῶ οἱ Πατέρες διδάσκουν ὅτι ἡ ἰδική σας εὐθύνη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἶναι διπλασία ἀπό αὐτήν τῶν Οἰκουμενιστῶν, διότι, ἐνῶ εἶστε σέ ὁδό πλάνης, μέ τό πρόσχημα ὅτι εἶστε ὁμολογητές καί συνεχιστές τῶν μεγάλων Πατέρων, γίνεσθε παγίδα, ὥστε νά αἰχμαλωτισθοῦν καί πολλοί ἄλλοι καί βεβαίως στήν προκειμένη περίπτωσι, γίνεσθε αἰτία νά διαιωνίζεται ἡ αἵρεσις.

Θά προσπαθήσω ἐν συνεχείᾳ, καί στό κεφάλαιο αὐτό τῆς κριτικῆς σας μελέτης, νά σᾶς ἀποδείξω ὅτι καμμία ἀπολύτως, καμμία σχέσις καί ὁμοιότης δέν ὑπάρχει μεταξύ τῶν σημερινῶν Ἀντιοικουμενιστῶν καί τῶν τότε Ὀρθοδόξων καί δή τῶν ἁγίων καί μεγάλων Πατέρων τῆς πρό τῆς πτώσεως τῆς Κων/πόλεως ἐποχῆς. Ὑπάρχει ὅμως ἀπόλυτος ὁμοιότης τῶν σημερινῶν Ἀντιοικουμενιστῶν καί τῶν μετά τήν ἕνωσι Φλωρεντίας-Φερράρας Λατινοφρόνων, ἐπειδή αὐτοί ἀκριβῶς οἱ Λατινόφρονες ἦσαν ἑνωμένοι μέ αἱρετικούς, ὅπως σήμερα οἱ Ἀντιοικουμενιστές μέ τούς αἱρετικούς Οἰκουμενιστές. Αὐτοί δέ, οἱ μετά τήν Σύνοδο Φλωρεντίας–Φερράρας Λατινόφρονες, δέν εἶχαν καταδικασθῆ ὑπό Συνόδου, ὅπως σήμερα οἱ Οἰκουμενιστές. Ὁ ἅγιος Μᾶρκος, ὅμως, ὁ Εὐγενικός καί πλῆθος ἄλλων κληρικῶν καί λαϊκῶν, ἀποτειχίστηκαν ἀπό αὐτούς πρό συνοδικῆς κρίσεως, σύμφωνα μέ τόν ἐν λόγῳ Κανόνα καί τήν μακραίωνη Παράδοσι καί διδασκαλία τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας.

Κατ’ ἀρχάς πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι ἡ ἀποτείχισις τῶν ἐπί Βέκκου Ἁγιορειτῶν Ὁσιομαρτύρων (καί τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ καί τῶν ὑπολοίπων κληρικῶν καί λαϊκῶν) ἔγινε, ὅταν οἱ Λατινόφρονες μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας κατέλαβον τό Πατριαρχεῖο Κων/πόλεως, καί ἀπαιτοῦσαν νά ἀναγνωρίζωνται καί νά μνημονεύωνται ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Καί ὁ Ἰωάννης ὁ Βέκκος, δηλαδή, καί ὁ Μητροφάνης στίς δύο ἀντίστοιχες περιπτώσεις, μέ τήν στήριξι τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας καί τήν ψήφισί των ἀπό ὁμοίους των Ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι εἴτε ἀπό φόβο καί δειλία εἴτε ἀπό τίς πολιτικές καί στρατιωτικές ἀνάγκες τῶν καιρῶν, συμβιβάστηκαν στήν ἀποδοχή τῶν παπικῶν ἀξιώσεων καί ἀνεγνώρισαν τόν Παπισμό ὡς Ἐκκλησία, μέ ὅλες φυσικά τίς πλάνες του.

Αὐτή ἡ ὁμοιότης σέ ἀπόλυτη ἀντιστοιχία ὑπάρχει καί σήμερα. Δηλαδή οἱ αἱρετικοί Οἰκουμενιστές ἔχουν καταλάβει ὄχι ἕνα, ἀλλά ὅλα τά Πατριαρχεῖα, ψηφίζονται ἀπό ὁμοίους των αἱρετικούς Οἰκουμενιστές, χωρίς μάλιστα νά ὑπάρχη καμμία ἀνάγκη ὅπως τότε, καί ἀπαιτοῦν τήν ὑποταγή, τήν ἀναγνώρισι καί μνημόνευσι τῶν πάντων, καί φυσικά καί τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν. Διά τῆς μνημονεύσεως δέ καί ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων, γίνεται ὄχι μόνον ἀναγνώρισις τῆς αἱρέσεως, ἀλλά καί ταύτησις μέ αὐτή κατά τήν πίστι, ὁπότε καί οἱ Ἀντιοικουμενιστές σήμερα εἶναι ἐνσωματωμένοι καί συνοδοιπόροι μέ τήν αἵρεσι καί τούς αἱρετικούς. Ἄρα λοιπόν ταυτίζονται, ὄχι μέ τούς πρό τῆς ἑνώσεως Λατινόφρονες, οἱ ὁποῖοι ἦσαν κυρίως κάποιοι πολιτικοί ἄρχοντες καί μερικοί παρατρεχάμενοι κληρικοί, ἀλλά μέ τούς μετά τήν ἕνωσι Λατινόφρονες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν καταλάβει τήν ἐκκλησιαστική ἐξουσία.

Ἀπό αὐτούς, παρ’ ὅτι δέν εἶχαν καταδικασθῆ ἀπό Σύνοδο, οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ἀποτειχίσθηκαν καί, ἄρα, καμμία σχέσι δέν ὑπάρχει μέ τούς σημερινούς Ἀντιοικουμενιστές, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὑποτεταγμένοι καί συνοδοιπόροι τῶν αἱρετικῶν.

Πρέπει νά σημειωθῆ, ὅτι οἱ Πατέρες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης μέ ὅλες τίς δυσκολίες της, δέν εἶχαν ἐφεύρει καινούριους τρόπους ἀντιμετωπίσεως τῶν αἱρέσεων, ὅταν αὐτοί (οἱ αἱρετικοί) κατεῖχαν τήν ἐκκλησιαστική ἐξουσία, ἐνῶ σήμερα οἱ Ἀντιοικουμενιστές ἔχουν θεωρητικά καί πρακτικά κατ’ οὐσίαν ἀποτειχισθῆ ἀπό τούς Πατέρες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, διότι ἔχουν ἐφεύρει νέους τρόπους ἀντιμετωπίσεως τῶν ἰδίων μέ τότε αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι τρόποι, θεωρητικά στηρίζονται στήν δυνητική ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου.

Ἔτσι κατ’ οὐσίαν καταργεῖται ἡ πατερική ὁδός τῆς ἀποτειχίσεως καί εἰσάγεται ἡ ὁδός τῆς συνυπάρξεως μέ τούς αἱρετικούς.

Αὐτό, ἀκριβῶς, ἀποτελεῖ τή βασική θεωρία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τόν ὁποῖο, πατέρες, ὠνομάσατε «παναίρεσι». Δίδεται δέ ἀκόμη διά τῆς καινοτόμου αὐτῆς μεθόδου ἡ εὐκαιρία καί ἡ ἐξουσία, νά κατευθύνουν τά ἐκκλησιαστικά πράγματα οἱ ἴδιοι οἱ αἱρετικοί, πρᾶγμα πρωτάκουστο καί ἀδιανόητο γιά τούς Πατέρες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Ἔτσι λοιπόν, οἱ ἴδιοι οἱ αἱρετικοί ποιμένες εἰσάγουν τήν

Ιωαννης Κογκούλης : Άμεση ανασυγκρότηση της επιτροπής για τα ΠΣ των Θρησκευτικών, με Ειδικούς και ξεκίνημα των εργασιών της από «μηδενική βάση»

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ:

ΚΑΛΟΥΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ,

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ  ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

Ιωάννης Β. Κογκούλης                         Θεσσαλονίκη 11 Νοεμβρίου 2016

Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου

Πρόεδρος Συμβουλίου ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης

Κεραμοπούλου 11

546 22 Θεσσαλονίκη

Προς

τον Αρχιεπίσκοπο  Αθηνών και Πάσης Ελλάδος

Κύριο ΙΕΡΩΝΥΜΟ και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου

της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Τα γνωστικά αντικείμενα που διακόνησα για πάνω από σαράντα χρόνια στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και ιδιαίτερα στο Τμήμα Θεολογίας, και όχι μόνο, καθώς, επίσης, και η ΑΠΕΡΑΝΤΗ αγάπη προς την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία και το Γένος μας συνέβαλαν, ώστε:

α) Να ηχούν ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ στα αυτιά μου τα λόγια του Κωστή Παλαμά: «Πες μου τι σχολεία έχεις, για να σου ειπώ τι λαός είσαι» και

β) Να μην παύω να ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ το ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΝ ελληνικό σχολείο, το ΜΟΝΟ που μπορεί να συμβάλει στην ανόρθωση του Γένους μας, στη δημιουργία ΑΝΑΧΩΜΑΤΟΣ στις προσπάθειες ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ του, καθώς, επίσης, στην παροχή ουσιαστικής βοήθειας για την έξοδό του από την ΗΘΙΚΗ ΚΡΙΣΗ προς την ΟΡΘΗ πορεία του.

Έτσι, τελευταία, με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθώ τα τεκταινόμενα αναφορικά με το καλούμενο μάθημα των Θρησκευτικών, δηλαδή με το μάθημα Παιδείας και Ελληνορθόδοξης Κληρονομιάς.   

Ως προς το εν λόγω μάθημα, εδώ και καιρό, με λύπη διαπίστωσα ότι ΑΣΧΕΤΟΙ στη συντριπτική τους πλειονότητα, ως προς την Ψυχοπαιδαγωγική και Διδακτική εξειδίκευση, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΙ κονδύλια του ΕΣΠΑ, ανέλαβαν και, τελικά, συνέταξαν για αυτό Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Αναλυτικό Πρόγραμμα). Αυτό με ανάγκασε στο διδακτικό μου σύγγραμμα: «Διδακτική του μαθήματος των Θρησκευτικών –Παιδείας και Ελληνορθόδοξης Κληρονομιάς» να επισημάνω τα ακόλουθα:

• «Ο μελλοντικός ιστορικός ερευνητής του καλούμενου μαθήματος των Θρησκευτικών..θα βρεθεί προ εκπλήξεως, όταν θα διαπιστώσει πως όσοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται με τη θέση του στα Προγράμματα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, τους προσανατολισμούς του και τα Αναλυτικά Προγράμματά του (Προγράμματα Σπουδών) στερούνταν και στερούνται Ψυχοπαιδαγωγικής και Διδακτικής εξειδίκευσης. Θα αισθανθεί απογοήτευση, όταν ανακαλύψει πως επιστήμονες, εξειδικευμένοι σε άλλους επιστημονικούς χώρους, με τη μεγαλύτερη ευκολία  ασχολήθηκαν και ασχολούνται ως εμπειροτέχνες με το ανωτέρω πολύπαθο μάθημα…. Θα δοκιμάσει απογοήτευση, εάν θελήσει να συγκρίνει τα μέλη της συγκρότησης των δικών μας ομάδων συγγραφής των Αναλυτικών Προγραμμάτων (Προγραμμάτων Σπουδών), καθώς και της συγγραφής των αντίστοιχων διδακτικών βιβλίων με ό, τι συμβαίνει σε άλλες χώρες (σ.70-71).  

Στο σημείο αυτό, απλά σημειώνω πως:

• Είναι ΜΕΓΙΣΤΗ Η ΕΥΘΥΝΗ των ΑΣΧΕΤΩΝ στη συντριπτική τους πλειονότητα, ως προς την Ψυχοπαιδαγωγική και Διδακτική εξειδίκευση συντακτών των ανωτέρω Προγραμμάτων Σπουδών (Αναλυτικών Προγραμμάτων), που εσείς, Μακαριώτατε, χαρακτηρίσατε «ακατάλληλα και επικίνδυνα», απέναντι στο Γένος  μας και στην ιστορία του.  

Με τα όσα έλαβαν χώρα στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 4-7.10.2016, πίστευα πως θα σταματούσε η εκτροπή που δημιουργήθηκε με τη σύνταξη από ΜΗ ειδικούς Προγραμμάτων Σπουδών (Αναλυτικών Προγραμμάτων) όχι απλά για το καλούμενο μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά για ένα μάθημα που οφείλει να προσφέρει στους μαθητές ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ. Μάλιστα, χάρηκα ιδιαίτερα, όταν σας άκουσα, Μακαριώτατε, να κάνετε λόγο:

• Για την ανάγκη να ξεκινήσει η προσπάθεια σύνταξής τους από «μηδενική βάση» και πως προς τούτο η Εκκλησία θα ορίσει επιτροπή.

Μετά  από αυτό, περίμενα η επιτροπή αυτή να ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ από ειδικούς, οι οποίοι, παράλληλα με τις θεολογικές σπουδές τους (πτυχίο Θεολογίας), θα διαθέτουν Ψυχοπαιδαγωγική και Διδακτική εξειδίκευση. Και ασφαλώς:

• Δεν περίμενα να με συμπεριλάβετε σε μια τέτοια επιτροπή και μάλιστα, όταν στην Ιερά Σύνοδο διατυπώθηκαν, ως προς το πρόσωπό μου, αντιδράσεις.

Εδώ παρενθετικά αναφέρω πως, δυστυχώς, άλλοι χαρακτηρίζουν κάποιους ακραίους – συντηρητικούς, άλλοι τους χαρακτηρίζουν οικουμενιστές. Είναι δικαίωμά τους, έστω και εάν είναι Ιεράρχες. Ως προς το τελευταίο, παρενθετικά σημειώνω πως δοξάζω τον Θεό που έγινα αιτία να ιδρυθεί το πρώτο Ορθόδοξο Μοναστήρι στην Αυστρία. Το γεγονός αυτό έγινε αφορμή, και εγώ και κάποιος Γέροντας, να δεχθούμε, μέσω του διαδικτύου, έναν ανίερο πόλεμο. Όμως, πιστεύω ότι αποτελεί μεγάλη ευλογία να είναι κάποιος «σημείον αντιλεγόμενον».  [σ.σ.: Γιὰ τὸ πρῶτο Ὀρθόδοξο Μοναστήρι στὸ τέλος].

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, Μακαριώτατε και Σεβασμιώτατοι, ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΑΤΕ επιτροπή, η οποία, στην πλειονότητά της, αποτελείται από μέλη που:

1. Άλλοι ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ θεολογικών σπουδών (πτυχίο Θεολογίας).
2. Άλλοι ΔΕ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ την απαιτούμενη Ψυχοπαιδαγωγική και Διδακτική ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ εξειδίκευση, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ για τη σύνταξη Προγραμμάτων Σπουδών (Αναλυτικών Προγραμμάτων του καλούμενου μαθήματος των Θρησκευτικών, δηλαδή του μαθήματος Παιδείας και Ελληνορθόδοξης Κληρονομιάς.
3. Άλλοι ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ στη σύνταξη ή την υλοποίηση των ανωτέρω Νέων Προγραμμάτων, που, δυστυχώς, δίχασαν τον θεολογικό κόσμο και ευρύτερα τον λαό μας.

ΔΙΑΠΡΑΞΑΤΕ, δηλαδή, το ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ που διέπραξε το Υπουργείο Παιδείας με το να ΑΝΑΘΕΣΕΙ τη σύνταξη ΝΕΩΝ Προγραμμάτων Σπουδών (Αναλυτικών Προγραμμάτων) του καλούμενου μαθήματος των Θρησκευτικών, επαναλαμβάνω, με κονδύλια του ΕΣΠΑ, οι οποίοι:

• Στην πλειονότητά τους, ενώ είχαν θεολογικές σπουδές στερούμενοι την απαιτούμενη προς τούτο Ψυχοπαιδαγωγική και Διδακτική ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ εξειδίκευση, χωρίς συνειδησιακό έλεγχο, συμμετείχαν στη σύνταξη ή στην υλοποίηση των ανωτέρω Νέων Προγραμμάτων.

 Όμως, Μακαριώτατε και Σεβασμιώτατοι, οι Πολυκατοικίες και τα μεγάλα έργα

Η προδοσία που άρχισε, καθημερινά συνεχίζεται!

Πηγή: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=56692

ΔΕΣTE ΤΡΙΑ BINTEO, ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑΣ, ΠΟΥ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ!!!

ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΦΑΝΕΡΑ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΥΠΗΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!!!

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΙΜΩΜΑΣΤΕ!

                                                                                 Τὸ ἄρθρο του ἐδῶ,    ἡ καταδίκη ἐδῶ     ("Π.Π.")

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ

Jerusalem Patriarchate
Apo istiselida Patriarxe;ioy

________

______
Ἱερουσαλήμ: Ιστορική συνάντηση Βαρθολομαίου-Πάπα Φραγκίσκου
___

_
Τουρκία: Στην Πόλη ο Πάπας Φραγκίσκος για κοινή διακήρυξη με Βαρθολομαίο
_____

____

Οι αιρετικές αποφάσεις της Κολυμπαρίου Συνόδου υλοποιούνται επί το ...αιρετικότερον!

Τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας

γιὰ Διακόνισσες, Νηστεία

καὶ "Ἁγία Σύνοδο"

   Σχόλιο "Π.Π.":  Ἕνας-ἕνας οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἱεράρχες καὶ οἱ Σύνοδοι δηλώνουν ὅτι θὰ ἀκολουθήσουν τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς Συνόδου τῆς Κρήτης! (Δεῖτε κι ἐδῶ).

  Ἡ Διακοπὴ τῆς κοινωνίας πού, ἐκτὸς ἀπὸ προσωπικὴ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν μολυσμὸ τῆς παναιρέσεως, θὰ μποροῦσε νὰ λειτουργήσει καὶ ὡς ὅπλο καὶ φρένο στὶς κακοδοξίες τους· ποὺ ἦταν δυνατὸν νὰ μετριάσει ἢ νὰ τοὺς ἀποτρέψει ἀπὸ τὸ αἱρετικὸ κατήφορο ποὺ ἔχουν πάρει —ἀφοῦ θὰ συσπείρωνε τοὺς πιστοὺς γύρω ἀπὸ τοὺς Ὀρθόδοξους Ποιμένες— δὲν χρησιμοποιήθηκε. Ἔτσι, ἡ ἀτολμία καὶ δειλία τῶν «ἀντι-Οἰκουμενιστῶν» Ποιμένων, ἀντὶ νὰ ἀποτρέψει τὸ σχίσμα, τὸ κάνει ἀναπόφευκτο, ἀφοῦ ἀποθρασύνει τοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ τοὺς ἐπιτρέπει νὰ ἐφαρμόζουν ἀνεμπόδιστα τὰ σχέδια τους.

     Καὶ νά, οἱ πρῶτες τοποθετήσεις τῆς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, στὶς ὁποῖες διακρίνεται ὁλοκάθαρα ἡ διάθεση ὑλοποιήσεως τῶν ἀποφάσεων τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου ἐπὶ τό …αἱρετικότερον!

       Γράφουν:

* Θεωρούμε ως ιδιαιτέρως σημαντική τη συνοδική κατοχύρωση της εκκλησιαστικής οικονομίας.

* Οι διαφορετικές προσεγγίσεις σε θέματα ζωής της Εκκλησίας γιά εμάς δεν αποτελούν αποκλίσεις

* Μακάριοι όσοι γευθούν αυτούς τους καρπούς!

* Η Σύνοδος της Κρήτης απετέλεσε εξόχως σημαντικό γεγονός για την πορεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας καθώς έδωσε μαρτυρία ενότητος, μαρτυρία ευθύνης και αγωνίας για τον σύγχρονο κόσμο. Ήταν, είναι και θα παραμείνει ως ένα μεγάλο θαύμα»!!!

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

για Διακόνισσες, Νηστεία

και Αγία Σύνοδο

    Την 16η Νοεμβρίου ε.ε. η Αγία και Ιερά Σύνοδος του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής συνέχισε τις εργασίες Της υπό την προεδρία της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄ στην Πατριαρχική Καθέδρα.

   Εισηγητές στη σημερινή συνεδρίαση ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Νιγηρίας κ. Αλέξανδρος ο οποίος ανέπτυξε το θέμα της Νηστείας εντός της αφρικανικής πραγματικότητος, καθώς και ο Σεβ. Μητροπολίτης Καμερούν κ. Γρηγόριος ο οποίος ωμίλησε περί του θεσμού των Διακονισσών στον ιεραποστολικό χώρο. Και οι δύο εισηγητές παρουσίασαν με θεολογικά επιχειρήματα τις θέσεις και τις προτάσεις τους, εγένετο δε εκτενής συζήτηση επ’ αυτών.

  Ως προς το θέμα της Νηστείας οι αποφάσεις της Συνόδου θα ανακοινωθούν συντόμως προς τον κλήρο και τον λαό της πνευματικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου διά Πατριαρχικών Εγκυκλίων.

   Αναφορικά με το θέμα του θεσμού των Διακονισσών, απεφασίσθη η αναβίωση αυτού και ωρίσθη τριμελής εξ Αρχιερέων επιτροπή προς ενδελεχή εξέταση του θέματος.

   Κατά την απογευματινή συνεδρία, ο Σεβ. Μητροπολίτης Νιγηρίας κ. Αλέξανδρος εισηγήθη την θεματολογία της Ιεράς Συνόδου της Αλεξανδρινής Εκκλησίας για τα επόμενα τρία έτη εν σχέσει με τις κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες που επικρατούν στην αφρικανική ήπειρο και τις εξ αυτών απορρέουσες ποιμαντικές ανάγκες, ως και την αναθεώρηση των Πατριαρχικών εν Συνόδω Κανονισμών λειτουργίας του Θρόνου.

   Τέλος, το Ιερό Σώμα, ασχοληθέν κατ’ αυτές τις ημέρες εκτενώς με το ιστορικό γεγονός της εν Κρήτη Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ανακοινώνει σχετικώς:

«Aποτίμησις της εν Κρήτῃ Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, υπὸ της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας» 

  Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας υπὸ την Προεδρία της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄ και κατόπιν διεξοδικής συζητήσεως ανακοινώνει τα εξής:

• Δοξολογίαν και αίνον εκφράζουμε προς τον εν Τριάδι Θεόν, ο Οποίος μας αξίωσε να συμμετάσχουμε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας κατά τον παρελθόντα Ιούνιο. Η