«Είναι ανεπίτρεπτος η κοινωνία με τους αθετούντας και εν εν μέρει την ομολογία της Εκκλησίας. Η αθέτησις αυτή θέτει αυτομάτως εκτός Εκκλησίας».

Ἐπανάληψη, πρὸς διευκρίνηση θέσεων ἄρθρου

τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση ποὺ δημοσιεύτηκε χθὲς ἐδῶ.

Τὸ ἄρθρο αὐτὸ ἔχει δημοσιευθεῖ στὸ «apostoliki-diakonia.gr».

Ἐκτὸς τῶν ἄλλων σημαντικῶν στοιχείων ποὺ περιέχει, παρουσιάζει καὶ κάποιες ἀπὸ τὶς ἀποτειχίσεις τοῦ Μ. Βασιλείου, τὶς ὁποῖες, φυσικά, πραγματοποίησε πρὸ συνοδικῆς καταδίκης τῶν αἱρετικῶν –διαχρονικὴ πρακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία συνοψίζει καὶ ὁ ΙΕ΄ κανόνας.

Τὸ ὑπενθυμίζουμε σ’ αὐτοὺς ποὺ περίμεναν(!) οἱ ἴδιοι οἱ Οἰκουμενιστὲς (πατρ. Βαρθολομαῖος, Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος, Σερβίας Εἰρηναῖος, μετὰ τῶν Περγάμου Ἰωάννη Ζηζιούλα, Δημητριάδος Ἰγνάτιο, Μεσσηνίας Χρυσόστομο κ.λπ.) νὰ συγκαλέσουν Σύνοδο καὶ νὰ ...ἀνακηρύξουν τοὺς ἑαυτούς τους οἱ ἴδιοι ὡς αἱρετικούς!

Τὸ ὑπενθυμίζουμε καὶ σ' αὐτοὺς ποὺ περίμεναν, πὼς οἱ λεγόμενοι ἀντι-Οἰκουμενιστὲς (Πειραιῶς Σεραφείμ, Γόρτυνος Ἱερεμίας, Αἰτωλίας Κοσμᾶς, Κυθήρων Σεραφείμ, πρωτοπρ. Γεώργιο μεταλληνό, καθηγητὴ Τσελεγγίδη κ.λπ.) θὰ καταδικάσουν τοὺς Οἰκουμενιστές, ἀλλὰ βλέπουν τώρα, ὅτι αὐτοὶ συμπλέουν μαζί τους, ἀκόμα καί ...μετὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης!
Τὸ ὑπενθυμίζουμε καὶ σὲ ὅσους οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ἐπηρεάζουν καὶ οἱ ὁποῖοι -ἐν τῇ ἀφελείᾳ τους- περιμένουν ἀκόμα, νὰ γίνει πρῶτα ἡ ἀποκήρυξη τῶν παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν ἀπὸ Σύνοδο καὶ  τ ό τ ε  νὰ διακόψουν τὴν μετ’ αὐτῶν ἐπι-κοινωνία!!! Κι ἕως τότε νὰ μολύνονται καὶ νὰ διαβρώνονται ἀπὸ τὴν αἵρεση πρὸς ἀπώλειά τους!

Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ ἄρθρο:

* «Δια τον αρχιεπίσκοπον της Καισαρείας η κοινωνία δεν είναι απλή λέξις, αλλά κατάστασις υπάρξεως του εκκλησιαστικού οργανισμού ως σώματος του Χριστού και έδρας του Αγίου Πνεύματος, είναι κατηγορία της Εκκλησίας».

* «Εφ' όσον ο Χριστός ως κεφαλή είναι εἷς, μία είναι και η Εκκλησία ως σώμα αυτού. Το δε σώμα δεν είναι δυνατόν να ευρίσκεται εις κατάστασιν διασπάσεως...

Η Εκκλησία αποτελεί επίσης την κοινότητα του Αγίου Πνεύματος, καθ' όσον είναι το κατ' εξοχήν πεδίον ενεργείας αυτού».

* «Η αίρεσις διαταράσσει την ενότητα και την ειρήνην της Εκκλησίας. Φυσικά δεν την διασπά, αλλ' αποσπά μέλη, τα οποία τότε χάνουν τον θεανθρώπινον χαρακτήρα των...

...ἐπί μέρους τμήματα της Εκκλησίας ήσαν αι αυτοτελείς επισκοπαί, η δε ενότης αυτής κατά τας εγκοσμίους σχέσεις της εξεφράζετο δια της επικοινωνίας των επισκόπων μεταξύ των· τούτο είναι ό,τι συνήθως καλούμεν κοινωνίαν των Εκκλησιών.

* Ὁ Μ. Βασίλειος «διέκρινε μεταξύ κοινωνίας αγάπης και κοινωνίας πίστεως..., η ορθή πίστις είναι το θεμέλιον της κοινωνίας και η κοινωνία με τους ορθοδόξους σημαίνει τοποθέτησιν εις την μερίδα των δικαίων κατά την ημέραν της κρίσεως».

* «Η κοινωνία με τους αιρετικοὺς είναι ανεπίτρεπτος. Η ομολογία των Πατέρων τούτων, διατυπωθείσα δι' ενεργείας του Αγίου Πνεύματος επ' αυτούς, αποτελεί γνησίαν έκφρασιν της χριστιανικής διδασκαλίας και η αποδοχή της εν συνόλω, χωρίς παράλειψιν ούτε λέξεως, είναι θεμελιώδες καθήκον παντός χριστιανού, πολύ δε περισσότερον του επισκόπου. Είναι δε ως ελέχθη, ανεπίτρεπτος η κοινωνία με τους αθετούντας εν όλω ή εν μέρει την ομολογίαν αυτήν, διότι η αθέτησις θέτει αυτομάτως εκτός Εκκλησίας».

* «Δια τούτο ο Βασίλειος, όταν παρενεβάλλετο παρεκτροπή εις την πίστιν, δεν εδίσταζε να διάσπαση παλαιάς φιλίας. Συνεδέετο από της νεανικής του ηλικίας, και μάλιστα οικογενειακώς, με τον Ευστάθιον Σεβαστείας, τον οποίον επηρέαζε σοβαρώς εις τα φρονήματα επί τίνα χρόνον, ενώ ο ίδιος επηρεάζετο από αυτόν εις τα θέματα του μοναχικού βίου. Αι υποδείξεις πολλών ομοφρόνων του περί υπόπτων φρονημάτων αυτού δεν ήρκεσαν δια να τον οδηγήσουν εις μεταβολήν αισθημάτων. Όταν όμως επείσθη ότι πράγματι ο Ευστάθιος ηκολούθει αιρετικήν γραμμήν, δεν εδίστασε να διακόψη πάσαν επαφήν μαζί του».

«Η αλήθεια είναι υπεράνω πάσης φιλίας. “Δεν αγνοείς πόσον μεγάλην έκτίμησιν είχομεν προς αυτούς (δηλαδή τον Ευστάθιον και τους οπαδούς του) όσον χρόνον ήσαν με το μέρος της υγιούς μερίδος. Τώρα όμως θα μας συγχωρεθή να μη ακολουθούμεν αυτούς, αλλά και να αποφεύγωμεν τους έχοντας το ίδιον με αυτούς φρόνημα, εφ' όσον δεν υπάρχει τίποτε το οποίον να θεωρούμεν

Ποιοί θα καταδικάσουν την αίρεση; Αυτοί που βραβεύουν ή παρευρίσκονται στην Βράβευση του Μεγάλου αιρετικού Ζηζιούλα;

.

Ο Δημητριάδος με τον Ζηζιούλα

και ο Παύλος Σισανίου στον Γερμανίας

Ο Δημητριάδος Ιγνάτιος στην απονομή του τίτλου του Διδάκτορα στον Ζηζιούλα μαζί με τον Γερμανίας.

Ο Παύλος Σισανίου παρευρέθηκε στο 54ο ιερατικό συνέδριο Γερμανίας.

Έτσι αποκαλύπτεται η προδοσία της Ιεραρχίας.

«Με Εγκύκλιό του ο Μητροπολίτης Γόρτυνος» συντελεί στην «περιφρούρηση των αποφάσεων της συνόδου της Κρήτης»!

«Πού είσαι Θεόδωρε Στουδίτα, πού είσαι Παπουλάκε;*»

Νίκος Σακαλάκης, Μαθηματικός

(*π. Αυγουστίνος Καντιώτης, Χριστιανική Σπίθα 447 - 1986)

   Στην πρόσφατη Επιστολή – Εγκύκλιο του Μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία, περί «Αποτειχίσεως», παρατηρούμε μια υπεραπλούστευση και υποβάθμιση του εκκλησιολογικού προβλήματος, που δημιούργησε η συνοδική κατοχύρωση του οικουμενισμού στην Κρήτη.

Οι θεολογικοί συλλογισμοί του Μητροπολίτη δεν αποτελούν γραμμές άμυνας (των Πατέρων) έναντι της αιρέσεως του οικουμενισμού.

Είναι μια προσπάθεια προσαρμογής του πληρώματος σε συμπεριφορές συμβατές με τις σημερινές εκκλησιαστικές – οικουμενιστικές αναγκαιότητες, αίτημα που πρόσφατα διατύπωσε με επιστολή του ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, δηλ.: «περιφρούρηση των αποφάσεων της συνόδου της Κρήτης».

Είναι το νέο δόγμα της εκκλησιαστικής ορθότητας, που προβλέπει «βίωση, εμπειρία ατομικής πνευματικής ζωής» χωρίς ορθόδοξο ομολογιακό στοχασμό, χωρίς σφαιρική πατερική – εκκλησιολογική κατάρτιση και θεολογία. Έχουμε δηλ. έναν πνευματικό – εκκλησιαστικό ακτιβισμό.

Ο διαχωρισμός πνευματικής – ηθικής πράξης και ομολογίας, συντελεί στον κατακερματισμό του πιστού και χρησιμεύει στην εμπέδωση του οικουμενισμού. Ο πνευματικός αγώνας και η υπακοή είναι καθαγιασμένα μέσα στην πνευματική ζωή, μόνο όταν εκφράζουν τη διαχρονική διδασκαλία – εκκλησιολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η πίστη στη νέα «συνοδική» πραγματικότητα της Κρήτης είναι δόγμα «πνευματικού μετασχηματισμού» του πληρώματος. Ποιός δογματίζει τροποποιητικά, Σεβασμιώτατε, οι απλοί πιστοί που αντιδρούν ή οι σύγχρονοι επίδοξοι «ποιμένες» των Πατέρων;

Σήμερα πολλοί επίσκοποι, Μοναστήρια, πνευματικοί, Χριστιανικές αδελφότητες και αρκετοί λαϊκοί και μοναχοί, υποχωρούν μπροστά στον οικουμενισμό και θυσιάζουν την αλήθεια της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας χάριν συμφερόντων, έστω και πνευματικών.

Σύμφωνα με τους οικουμενιστές επισκόπους – πνευματικούς, το έσχατο όριο αντίδρασης των πιστών πρέπει να είναι απλές αποδοκιμασίες (λεκτικές) της παναίρεσης του οικουμενισμού και όχι η εφαρμογή Ιερών Κανόνων διακυβέρνησης της Εκκλησίας σε καιρό αιρέσεως, όπως για παράδειγμα ο 15ος κανόνας της Α – Β Συνόδου.

Εάν έχετε προσέξει, Σεβασμιώτατε, εδώ και δεκαετίες οι οικουμενιστικές ιδέες – δόγματα δεν επιβάλλονται με ορθότητα αποδείξεων. Επιβάλλονται ανεπαίσθητα (π. Ανατόλιος, περί εσχάτων χρόνων), αθόρυβα για τους πολλούς, για να εισχωρήσουν στις βαθιές περιοχές του Ορθοδόξου πνεύματος, όπου γίνεται η επεξεργασία των κινήτρων των πράξεών μας. Γι’ αυτό και προέχει, σήμερα, η δογματική άμυνα. Όσοι αντιδρούν δυναμικά, κληρικοί, μοναχοί, λαϊκοί, οι Αγιορείτες πατέρες, ο π. Παΐσιος στη Φλώρινα καθώς και άλλοι πιο σιωπηλά, δεν είναι στρατός φανατικών επαναστατών, χωρίς παραδόσεις, χωρίς πνευματική ζωή, χωρίς ενδοιασμούς, που ως μόνο ιδεώδες έχουν την βιαιότητα λόγων και πράξεων και μια έντονη ανάγκη διχασμού της Εκκλησίας.

Ουδείς είναι εχθρός των ποιμένων – επισκόπων.

Απλά, όταν ένας επίσκοπος παραβιάζει τα αιώνια όρια της Ορθοδοξίας ή μια Ορθόδοξη δογματική πύλη και εισέρχεται στους βέβηλους και σκοτεινούς διαδρόμους του οικουμενισμού, τότε υψώνεται φωνή κινδύνου και όχι μομφής.

Ο αγωνιστής κληρικός π. Νικόλαος Μανώλης, ύψωσε φωνή κινδύνου και όχι μομφής, εφάμαρτης αποδοκιμασίας.

Ο π. Νικόλαος ορθά υπογράμμισε, ότι δεν ήταν θεολογικά ορθός ο καταμερισμός που κάνατε μεταξύ δόγματος και ατομικής πνευματικής ζωής στα όρια της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας. Παίρνοντας ως ιστορική αφορμή, ότι χειροτονηθήκατε (1961) διάκονος από τον π. Αυγουστίνο Καντιώτη, σας θυμίζω: «Πού είσαι Θεόδωρε Στουδίτα, που είσαι Παπουλάκε και αείμνηστοι μοναχοί, γενναία εμπροσθοφυλακή της αγωνιζόμενης τότε Ορθοδοξίας;

Και ούτω, εις την σημερινήνλειψανδρίαν, έμεινεν η υπεράσπισις της Ορθοδόξου πίστεως εις τους μικρούς και ταπεινούς της γης» (επ. Αυγουστίνος Καντιώτης, σελ. 232 – 233, Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ).

Ο Ευαγγελικός Νόμος, Σεβασμιώτατε, δίνει προτεραιότητα στο δόγμα, στην αλήθεια, στον άξονα αίτιο – αιτιατό.

Ο Λόγος του Κυρίου είναι απόλυτος: «Ο έχων τας εντολάς μου (σαν αλήθεια)  και τηρών αυτάς (στη ζωή του), εκείνος εστίν ο αγαπών με» (Ιωάν. 14, 21).

Ο Απ. Παύλος γράφει: «Χωρίς πίστη είναι αδύνατον να κάμη κανείς τα αρεστά στο Θεό» (Εβρ. 11, 6).

Ο δε Ι. Χρυσόστομος υπογραμμίζει: «Ει γαρ και ο βίος ημών ουκ ανεκτός, αλλ’ επειδή τη του Θεού χάριτι των της αληθείας δογμάτων μετά πολλής εχόμεθα της ακριβείας, ανώτεροι της των δαιμόνων εσμέν επιβουλής» (PG. 58, 691).

Oι οικουμενιστές πλήθυναν τις φωνές τους και στηρίζουν πολυδύναμα τις φράσεις: «εντός Εκκλησίας» και «εκτός Εκκλησίας», ώστε να επηρεάσουν την ψυχολογία των πιστών χωρίς, βέβαια, να αναλύουν τι σημαίνουν ορθόδοξα οι φράσεις αυτές.

Στο λόγο του ο άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης «ότε της Εκκλησίας έξω ευρεθείς Ευτρόπιος» (PG. 52, 397) τονίζει: «Το άθροισμα των αγίων το εξ ορθής πίστεως και πολιτείας αρίστης συγκροτημένον, Εκκλησία εστί».

Ερώτημα: Εάν, Σεβασμιώτατε Γόρτυνος, ένας νέος ορθόδοξος θεολόγος, με καθαρότητα ηθική, χωρίς κώλυμα Ιερωσύνης, ήθελε να χειροτονηθεί στη Μητρόπολή σας και σας έλεγε, ότι εγώ πιστεύω στην Ορθοδοξία σύμφωνα με τις αποφάσεις της συνόδου της Κρήτης, με τη νέα εκκλησιολογία του κ. Βαρθολομαίου, τότε θα τον χειροτονούσατε; 

Πηγή

Η νέα ψευδο-εκκλησία ...σκοτίζει τον κόσμο!

 Ο Αγιασμός των Υδάτων του ποταμού Δούναβη

φωτό: ROMFEA.GR

Σχόλιο Ιστολογίου Κατάνυξις: Απέραντη θλίψη και οξεία λύπη, διαπερνά τις ψυχές του πιστού λαού του Θεού, μόνο και μόνο στη θέα αυτής της φωτογραφίας. Όσο και αν προσπαθούν οι αιρετικοί οικουμενιστές στη διοικούσα Εκκλησία, πότε με τη διπλωματία, πότε με τις διαταγές, πότε με την ειρωνεία και την εξουθένωση και πότε με τις διώξεις και την τρομοκρατία, να μας τα παρουσιάσουν σαν έργο της αγάπης.

Διπλωματία, δημόσιες σχέσεις, ζώνες επιρροής, νόμος της σιωπής, μεταπατερική Θεολογία, νέα Πατριαρχική Εκκλησιολογία, Ζηζιούλειος

Η νέα ψευδο-εκκλησία του Οικουμενισμού ...λειτουργεί! (ΦΩΤΟ)

Εἴδαμε (ἐδῶ) τὴν ἑξῆς θλιβερὴ εἴδηση:

Ορθόδοξος ιερέας αγιάζει παπικό ναό 

μετά τα Θεοφάνεια

.

   Στις φωτογραφίες (πηγή: Prodromos - Griechisch Orthodoxe Kirchengemeinde Brühl hat 25 neue Fotos Facebook hinzugefügt. Gestern um 04:12 Θεοφάνεια, Brühl 2017) από την ιστοσελίδα του ιερού ναού του αγ. Ιωάννου του Προδρόμου στο Brühl της Ρηνανίας Βεστφαλίας στην Γερμανία) βλέπουμε τον εφημέριο του ναού π. Αθανάσιο να έχει εισέλθει με όλη την λιτανεία στον παπικό ναό Σάνκτα Μάργκαρετ για να αγιάσει τον ναό και τον λαό που παρευρίσκεται εκεί. Σημειωτέον, ότι μερικοί από τον λαό, που φαίνονται στην πρώτη φωτογραφία είναι ντυμένοι καρναβαλίστικα. 

    Ποιός Ι. Κανόνας επιτρέπει τέτοιες πρακτικές; Ποιός θα αμφισβητήσει, ότι η «σύνοδος» της Κρήτης έχει πια επιβάλλει την αίρεση; Ποιός δεν βλέπει την «νέα εκκλησία» των οικουμενιστών; Ποιός θα προστατεύσει το ποίμνιο, που πλανεμένο ακολουθεί ψευδοποιμένες με δορά προβάτου;

  "Π.Π.": Μπήκαμε στὴν προτεινόμενη ἱστοσελίδα καὶ εἴδαμε ὅλη τὴν οἰκουμενιστικὴ πορεία:

Τὴν τελετὴ τοῦ ἁγιασμοῦ πρῶτα στὸν Ὀρθόδοξο Ναό,

 τὴν ρίψη τοῦ Σταυροῦ στὰ ὕδατα,

τὴν πορεία πρὸς τὸν παπικὸ ναὸ μὲ τὰ "παπαδάκια" καὶ τὰ ἐξαπτέρυγα μπροστά (νὰ μυηθοῦν καὶ τὰ μικρὰ παιδιὰ στὴν αἵρεση),

τὸν ἁγιασμὸ τοῦ παπικοῦ ναοῦ  καὶ στὴ συνέχεια

τὸν ἁγιασμὸ καὶ τοῦ παπικοῦ "πνευματικοῦ κέντρου" !

Φρίκη!

Διαστρέφει ο Γόρτυνος τους λόγους των Αγίων;

Η επιστολή του αγίου Δεσπότου:

Απάντηση πιστού στην επιστολή του Γόρτυνος Ιερεμία

Τζανάκης Γεώργιος

Α΄

«Ἄντε στό καλό του ἀπ᾽ ἐκεῖ μ᾽ αὐτόν τόν Πάπα καί τούς δογματισμούς. Ὅλο μ᾽ αὐτά θά ἀσχολούμαστε; Ἄς κοιτάξουμε καί λίγο τήν ψυχή μας».

  Ἡ παραπάνω φράσις, ἀνήκει στὸν Σεβασμιώτατο Μεγαλουπόλεως κ. Ἱερεμία σὲ ἐκδήλωση ὅπου ἔλαβε χώρα στὴν Μητρόπολι Κορίνθου μὲ ὁμιλητὴ τὸν ἴδιο. Λόγῳ σχολίων ποὺ ἔγιναν στὸ διαδύκτιο ὁ Σεβασμιώτατος ἀπέστειλε ἐπιστολὴ πρὸς τὸ ποίμνιόν του μὲ τίτλο ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ἡ ὁποία ἐδημοσιεύθη καὶ στὸ διαδίκτυο, ἀπὸ ὅπου καὶ τὴν ἀνέγνωσα.

[Ἐπειδὴ μοῦ δημιουργήθηκαν πολλὲς ἀπορίες ἀπὸ ὁρισμένα σημεία τῆς ἐπιστολῆς καταθέτω τὶς ἀπορίες μου αὐτὲς καὶ τὰ ἐρωτήματα μου χωρὶς νὰ ἔχω καμμία σχέσι μὲ τὰ πρόσωπα ποὺ ἀναφέρονται στὴν ἐπιστολή (ἐννοῶ ὅτι δὲν γνωρίζω κανένα προσωπικῶς, οὔτε γνωρίζω τοὺς χαρακτῆρες τους ἤ τὰ πιθανὰ πάθη τους ἤ τὶς ἀρετές τους, οὔτε καὶ τὸν Σεβασμιώτατο βεβαίως)  καὶ χωρὶς νὰ θέλω νὰ κρίνω πρόσωπα ἀλλὰ ἀναφερόμενος ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον στὶς διατυπωθεῖσες θέσεις. Μία ἐνδεχομένως λανθασμένη θέσις δὲν σημαῖνει ὅτι ὁπωσδήποτε εἶναι «λάθος» καὶ «ἀποριπτέο» καὶ τὸ πρόσωπο. Πολλοὶ λόγοι μπορεῖ νὰ ἔχουν συντείνει ὥστε τελικῶς νὰ ὑπάρξει μιὰ λανθασμένη διατύπωσις…]

Ὁ Σεβασμιώτατος άναφέρει ὅτι τὴν ἀρχικὴ φράσι, «Ἄντε στό καλό…»:
«…τήν ἐμπνεύστηκα ἀπό ἕνα σύντομο λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, πού μοῦ ἔκανε φοβερή ἐντύπωση. Τόν παραθέτω: «Ποθήσωμεν τήν εἰρήνην… Τό ζυγοστατεῖν καί σταθμίζειν τάς λέξεις τοῦ δόγματος καταλείπωμεν. Παυσώμεθα τοῦ θέλειν εἶναι διδασκάλων διδάσκαλοι. Μισήσωμεν τό λογομαχεῖν ἐπί καταστροφήν τῶν ἀκουόντων. Οὐκ ἐσμέν τῶν ποιμένων ποιμένες, ἀλλά πρόβατα» (MPG 64,38). Στόν λόγο του αὐτόν ὁ ἱερός πατήρ, πού πρέπει νά τόν ἐξεφώνησε ὅταν ἦταν ἀκόμη πρεσβύτερος, μᾶς λέγει αὐτό πού εἶπα καί ἐγώ κατ᾽ ἔμπνευσή του: Νά μήν ἀσχολούμαστε μέ λογομαχίες μέ τά δογματικά θέματα, ἀλλά νά ἐπιδιώκουμε τήν μεταξύ μας εἰρήνη καί ἀγάπη».

Αὐτὸ ποὺ μένει στὸν ἀναγνώστη, ἀπὸ τὴν παρουσίαση τῶν λόγων

ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 45 ΧΡΟΝΙΑ

«Θὰ δοῦμε στὴ Μητρόπολη τῶν Αθηνῶν… μπροστά-μπροστά, πρῶτον… σὰν κόκορα, μὲ τὰ φτερά του τὰ κολωτά, ἕναν καρδινάλιο νὰ στέκεται δίπλα στον πρωθυπουργό, δὲν ξέρω ποιός θὰ εἶνε τότε» (Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης)

ΤΟ ΕΙΠΕ ΣΤΙΣ 6.2.1972,  ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 1.1.2017, ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ!

«Οἱ σκοτεινές δυνάμεις ἔχουν βραχυκυκλώσει το ταλαίπωρον Ἔθνός μας καὶ εἶνε σὰν ἀετὸς στὸ

Ο κ. Τελεβάντος άλλη μια φορά εκτρέπεται, συκοφαντώντας

Ὁ κ. Τελεβάντος ἄλλη μιὰ φορὰ ἐκτρέπεται, συκοφαντώντας. Στὴ χθεσινὴ ἀνάρτηση δὲν σχολίαζα δικό του κείμενο, ἀλλὰ τοῦ συνεργάτη του κ. Χαραλάμπους. Ἡ λέξη «ἐξυμνοῦν» ἦταν ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, καὶ δηλώνει ὅτι ὁ μὲν Χαραλάμπους «ἐξυμνεῖ» τὸν Μπάτσκας Εἰρηναῖο ὡς ἀγωνιστὴ καὶ μὴ ὑπογράψαντα στὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο (ἐνῶ ὁ Μπάτσκας δηλώνει ὅτι «δέν ὑπέγραψε …γιά νά μήν προσβληθεῖ ὁ παπισμός»), ὁ δὲ κ. Τελεβάντος ἀναρτᾶ τὸ ἄρθρο του αὐτό.

Ἡ σχετικὴ ἀνάρτηση Τελεβάντου ἐδῶ

Σημάτης Παναγιώτης

Επιστολή-Διαμαρτυρία πιστών προς τον Θεσσαλονίκης Άνθιμο, γιά την άδικη δίωξη του π. Θεοδώρου Ζήση

Θεσσαλονίκη,  Δευτέρα 09/ 01/2017

Ἰδιωτική πρωτοβουλία Ὀρθοδόξων πιστῶν

Ἀριθμ. Πρωτοκ. εἰσερχομένου ἐγγράφου: 10/9-1-17

Πρός τόν

Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἄνθιμο

ΘΕΜΑ: Διαμαρτυρία γιά τίς ἄδικες κατηγορίες κατά τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση

Παναγιώτατε,

      Πληροφορηθήκαμε τήν ὑπό ἡμερομηνίαν 10-12-2016 ἐπιστολή Σας πρός τόν Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεόδωρο Ζήση, σύμφωνα μέ τήν ὁποία τόν καλεῖτε νά «παύσει τόν σκανδαλισμόν τῶν συνειδήσεων τῶν πιστῶν» καί τήν «δημιουργία ἀποτειχίσεων, σχισμάτων καί ἀνταρσιῶν» «συμπεριφερόμενος», κατά τήν Ὑμετέραν ἄποψιν, «ἀντικανονικῶς καί ἄνευ σεβασμοῦ πρός τήν Ὀρθόδοξη, Μία, Ἁγία καί Ἀποστολική Ἐκκλησία».

      Γνωρίζοντες ὅλοι μας τόσο τόν Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεόδωρο Ζήση ἐπί σειρά ἐτῶν,

"Αιρετικοί ήσαν (έκ των προτέρων και ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΙ), όσοι δεν συμφωνούσαν με την διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου και δεν είχαν κοινωνία μαζί του"!

 ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ- 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Ο άγιος Γρηγόριος, τον οποίο τιμά η Εκκλησία μας, ήταν πραγματικά ένα μεγάλο πνευματικό ανάστημα.

 Όταν διαβάζη κανείς τα έργα του, χαίρεται την ευρύτητα της σκέψεώς του, την γονιμότητα της διδασκαλίας του, αλλά, κυρίως και προ παντός, την μεγάλη του ευαισθησία. Ασχολείται με θέματα πολύ δύσκολα, και όμως δεν αφίσταται της Ορθοδόξου Παραδόσεως.
Στον άγιο Γρηγόριο Νύσσης συναντούμε την διδασκαλία ότι το βαθύτερο έργο της Εκκλησίας είναι η θεραπεία του ανθρώπου, που επιτυγχάνεται μέσα από την κάθαρση, και ότι σκοπός του ανθρώπου είναι η θέωση. Βέβαια,

Πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε εποχή αιρέσεων. --Και σχόλιο στην περί "χαρτοπολέμου" αναφορά του π. Θεοδώρου

"Δειλοί, οἳ τὸ φυσικῶς ἀσελγαίνειν οὐκ ἔχοντες, ᾧ δύνανται μόνον, τῇ γλώσσῃ πορνεύουσι"

(Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)

ΣΧΟΛΙΟ salpismazois.blogspot:

   Και η παρακάτω ανάρτηση αφιερωμένη με αγάπη σε όσους βρέθηκαν χωρίς να το καταλάβουν στην "απέναντι όχθη", στην όχθη της ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ. Και επίσης αφιερωμένη σε όσους, ιδία Ιεράρχας, κατεχόμενοι εκ του φόβου, ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ. Ας πάρουν μαθήματα από τον Μέγα Βασίλειο. Εμείς πάντως "ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩΜΕΝ" 

Εκείνοι ας σκεφθούν τι θα πουν στον Δικαιοκρίτη, όταν τους καλέσει....

π. Φώτιος Βεζύνιας.

Πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε, ιδιαίτερα οι κληρικοί, σε εποχή αιρέσεων.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΤΟΝ Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Ομιλεί ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης.

Από όλα τα όσα μας παρουσιάζει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στον θαυμάσιο Επιτάφιό του λόγο στον Μέγα Βασίλειο, έχω επιλέξει σήμερα [εκείνα] τα οποία και εμένα ξανά με εντυπωσίασαν και ελπίζω και πως σε εσάς θα ξανακάνουν εντύπωση, σε σχέση με το πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε, ιδιαίτερα οι κληρικοί, σε εποχή αιρέσεων.

Υπήρχε τότε ο Αρειανισμός ο οποίος ταλαιπώρησε την Εκκλησία πολλές δεκαετίες, έναν αιώνα περίπου. Όλος ο τέταρτος αιώνας ταλαιπωρήθηκε από την αίρεση του Αρείου. Και υπάρχει και σήμερα μία πολύ μεγάλη αίρεσις την οποία πολλοί δεν ξέρουν.