«Γέροντα Εφραίμ. Έκανες λάθος. Αλλοτριώνεις την διδασκαλία της Εκκλησίας. Είσαι απαράδεκτος»! (π. Νικόλαος Μανώλης).

π. Νικόλαος Μανώλης:

 «Ἀλλοτριώνει τὴν διδασκαλία

τῆς Ἐκκλησίας μας»

καὶ ὁ π. Ἐφραὶμ Βατοπαιδίου!

 «Γέροντα Ἐφραίμ. Ἔκανες λάθος,

εἶσαι ἀπαράδεκτος»!

• π. Ἐφραὶμ Βατοπαιδίου: «Οἱ συμπροσευχὲς ἀπαγορεύονται, ἀλλ’ ἐμεῖς κάνουμε πὼς δὲν βλέπουμε τὶς συμπροσευχές· καὶ ὁ λόγος ποὺ κάνουμε πὼς δὲν βλέπουμε, εἶναι ὅτι αὐτὸ συμβάλλει στὸ νὰ σιωποῦμε γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας»!!! (σ.σ. Ἀλλὰ γιατί κατηγορεῖτε μόνο ἐμένα; -Θὰ ἔλεγε δικαίως ὁ π. Ἐφραίμ-. Παρόμοια στάση δὲν ἔχουν καὶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές; Κι αὐτοὶ βλέπουν τὴν γεωμετρικὴ πρόοδο τῆς αἱρέσεως, ἀλλὰ «κοινωνοῦν»  μὲ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές!).

• π. Ἐφραίμ: Εἴμαστε σὲ συζήτηση (γιὰ τὶς συμπροσευχὲς καὶ ὅλα ὅσα κάνει) τὸ πατριαρχεῖο. (σ.σ. Καὶ συμφωνοῦμε μαζί του, ἐφόσον) «τὸ Πατριαρχεῖο κάνει τὶς συμπροσευχὲς γιὰ λόγους διπλωματίας!!!

• π. Νικόλαος Μανώλης: Μιὰ ἁπλῆ ἐρώτηση θὰ κάνω. «Ἐσὺ ποὺ εἶσαι ὁ φωτισμένος Γέροντας στὸ Ἅγιο Ὄρος, φορέας τῆς ἁγιοπατερικῆς Παράδοσης. Θὰ μᾶς πεῖς, ποιός Ἅγιος Πατέρας ἐπέτρεψε τὶς συμπροσευχές; (Πρέπει νὰ μᾶς τὸ πεῖς).... Ὄχι, Γέροντα Ἐφραίμ. Ἔκανες λάθος, εἶσαι ἀπαράδεκτος».

(σ.σ. Ὁμοίως, π. Νικόλαε, ὀφείλεις νὰ μᾶς πεῖς: ποιός ἅγιος Πατέρας ἐπιτρέπει τὴν μνημόνευση καὶ ἐπικοινωνία μὲ χαρακτηρισμένους αἱρετικοὺς ἀπὸ Ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας (Ἰουστῖνο Πόποβιτς), ποιά ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση γνωρίζεις νὰ ἐπιτρέπει ἐπικοινωνία μὲ αἵρεση χαρακτηρισμένη ἀπὸ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση -καὶ ἄλλους- ὡς χειρότερη ἀπὸ τὸν Ἀρειανισμό;).

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ π. ΝΙΚ. ΜΑΝΩΛΗ:

π. Νικόλαος Μανώλης: «Στεναχωρέθηκα, πικράθηκα, πόνεσα ἀπὸ τὶς δηλώσεις τοῦ Γέροντος Ἐφραὶμ τοῦ Βατοπαιδινοῦ, ποὺ ἐδῶ στὴ Θεσσαλονίκη ἔκανε μιὰ ὁμιλία (στὸ «Ἠλέκτρα Παλλάς»), δέχτηκε ἐρωτήσεις καὶ ἀπάντησε στὸ θέμα τῶν συμπροσευχῶν».

(Παραθέτουμε τὸ συγκεκριμένο σημεῖο μὲ τὴν ἐρώτηση ἀκροατὴ στὸ «Ἠλέκτρα Παλλάς» καὶ τὴν ἀπάντηση τοῦ π. Ἐφραὶμ Βατοπαιδίου):

–(Ἀκροατής): Γέροντα, πρὶν εἴπατε ὅτι ὁ  Διάλογος ἀνάμεσα στὶς Θρησκεῖες εἶναι θεμιτός. Ἡ συμπροσευχὴ εἶναι θεμιτή;

–(Γέρ. Ἐφραίμ): Ἀκοῦστε, ἡ συμπροσευχὴ δὲν πρέπει νὰ γίνεται, ἀλλ’ ὅμως γίνεται. Ἐμεῖς ὅμως τὰ βλέπουμε αὐτὰ καὶ κάνουμε πὼς δὲν βλέπουμε· καὶ ὁ λόγος ποὺ κάνουμε πὼς δὲν βλέπουμε, εἶναι ὅτι αὐτὸ συμβάλλει στὸ νὰ σιωποῦμε γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Μπορεῖ νὰ οἰκονομηθεῖ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα.

Ποιό δὲν μπορεῖ νὰ οἰκονομηθεῖ; Ὅταν πᾶνε καὶ κοινωνήσουν ἀπὸ τὸ ἴδιο Ἅγιο Ποτήριο. Τότε αὐτὸ δὲν οἰκονομεῖται. Διότι ξεπερνᾶνε τὰ ὅρια. Τότε δὲν ὑπάρχει οὔτε διχασμός, οὔτε σχίσμα. Δηλαδή, μέχρι ἐκεῖ μπορεῖ νὰ γίνει μιὰ οἰκονομία. Πέραν τούτου ὅμως, ὄχι. Λέει καὶ ὁ ἅγιος Χρυσόστομος κάπου: «κρείττων πλανώμενος μετὰ τῆς Ἐκκλησίας, παρὰ ὀρθοτομῶν ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας».

–(Ἀκροατής): Ἔχουν συζητηθεῖ, Γέροντα, αὐτὰ μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο...

–(Γέρ. Ἐφραίμ): Πολλὲς φορὲς ἔχουμε συζητήσει μὲ ἐκπροσώπους ποὺ ἔρχονται ἐκεῖ τοῦ Πατριαρχείου, βέβαια, πάρα πολλὲς φορές. Ἀλλὰ τὸ Πατριαρχεῖο τὸ κάνει γιὰ λόγους διπλωματίας. Μὴ ξεχνᾶτε ποῦ μένει τὸ Πατριαρχεῖο, ποῦ βρίσκεται τὸ Πατριαρχεῖο. Εἶναι στὴ φωλιὰ τῶν φανατικῶν Μουσουλμάνων στὸ Φανάρι καὶ πολλὲς φορὲς τὸ Οἰκουμενικὸν πατριαρχεῖο τὸ κάνει γιὰ λόγους διπλωματίας».

https://www.youtube.com/watch?v=t3iytdlDF3M

π. Νικόλαος Μανώλης (συνεχίζει): Θὰ σᾶς πῶ καὶ τί μοῦ εἶπε ὁ Γέροντας Ἀγάθων (σ.σ. ὁ ὁποῖος, μόλις ἄκουσε τὶς τοποθετήσεις αὐτὲς τοῦ ἡγουμένου Ἐφραίμ, ἐξανέστη). Μοῦπε ὁ Γέροντας νὰ μὴ τὰ πῶ. Θὰ σᾶς τὰ πῶ, ὅμως (τὴν ἑπομένη Τετάρτη). Θὰ κάνω ἀνυπακοὴ καὶ θὰ σᾶς τὰ πῶ.

Αὐτοῦ λοιπόν, τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ τοῦ Βατοπαιδινοῦ, δὲν τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ σκανδαλίζει τὸν κόσμο. Νὰ ἀλλοτριώνει τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ νὰ διδάσκει ὅτι γιὰ τὶς συμπροσευχὲς ὑπάρχει οἰκονομία· παρὰ μόνο, λέει, τὸ Ἅγιο Ποτήριο εἶναι πρόβλημα, ἂν κοινωνήσουμε· ὅλα τ’ ἄλλα λέει, ὑπάρχει οἰκονομία. Εἶναι σαφέστατη ἡ δήλωσή του. Σαφέστατη καὶ πονάει.

-Ἀκροατής: Μήπως τὰ εἶπε γιὰ τὸ ἐξωτερικό;

- π. Νικόλαος Μανώλης: Δὲν τὰ εἶπε γιὰ τὸ ἐξωτερικό, τὰ κάνει καὶ στὸ Μοναστήρι του.

Εἶμαι θλιμμένος γιὰ τὶς δηλώσεις του. Καὶ θὰ τοῦ τὰ ψάλλω σὲ ἦχο βαρύ. Καὶ θὰ τοῦ πῶ, δὲν κάνεις καλά. Μιὰ ἁπλῆ ἐρώτηση θὰ τοῦ κάνω. «Ἐσὺ ποὺ εἶσαι ὁ φωτισμένος Γέροντας στὸ Ἅγιο Ὄρος, αὐτὴν τὴν θέση σου ποὺ μᾶς διατυπώνεις ποιός Πατέρας τὴ λέει. Ἐσεῖς εἶστε οἱ φορεῖς τῆς ἁγιοπατερικῆς Παράδοσης. Θὰ μᾶς πεῖς, αὐτὴν τὴν κουβέντα —δὲν θέλω ἀερολογίες, δὲν θέλω φαντασίες σου, δὲν θέλω ἀπὸ τὸ μυαλό σου νὰ τὰ κατεβάζεις· ἐπειδὴ εἶσαι Γέροντας δὲν παίρνεις συχωροχάρτι, ὄχι· σὲ θέματα δογματικά— θὰ μοῦ πεῖς ποιός Ἅγιος Πατέρας ἐπέτρεψε τὶς συμπροσευχές...

Ὄχι Γέροντα Ἐφραίμ, δὲν εἶναι ἁγιοπατερικὴ θέση. Νὰ συνέλθεις. Νὰ συνέλθεις. Νὰ συνέλθεις γιατί πέρασες μιὰ μεγάλη δοκιμασία καὶ σ’ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα κάνεις ὑποχωρήσεις, ποὺ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ κάνεις ὑποχωρήσεις. Πιὸ σθεναρὸς στὴν Πίστη ἔπρεπε νὰ γίνεις.

Καὶ ἀπορῶ. Ἕνας δὲν βρέθηκε νὰ τοῦ πεῖ. Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λές Γέροντα; Νὰ τοῦ πεῖ, ἀπαράδεκτος εἶσαι Γέροντα. Ἕνας. Μιὰ ὁμολογία, μιὰ φωνὴ χρειαζόταν.

Τί νὰ τὰ κάνω ἐγώ,  ὅλες τὶς προηγούμενες ἀπαντήσεις, Γέροντα Ἐφραίμ; Μᾶς μίλησες γιὰ τὴν εὐχή, γιὰ τὴν σιωπή, γιὰ τὴν καταλλαγή, γιὰ τὴν προσπάθεια, γιὰ τὴν ἀγρυπνία, γιὰ τὴν εἰρήνη στὴν καρδιά. Μᾶς ἔκανες δηλ. μιὰ ὀμελέτα μὲ δεκαέξι αὐγά, ὑπέροχη, καὶ μετὰ ρίχνεις καὶ μιὰ κουτσουλιὰ μέσα, καὶ τὴν ἀνακατεύει μὲ τὴν ὀμελέτα. Ὑπέροχη ὀμελέτα, φάτην! Ὑπέροχη ὀμελέτα ἔκανε ὁ Γέροντας Ἐφραίμ, ἀλλὰ μὲ μία ἀπάντηση χάλασε τὴν ὀμελέτα!

Ρώτησα τὸ Γέροντα τὸ δικό μου (σ.σ. Ἀγάθωνα) καὶ μόλις τὸ ἄκουσε αὐτό, ἐξανέστη. Καὶ τοῦ λέγω,  «Γέροντα πιστεύω, τὸ κάνει αὐτό, δικαιολογεῖ δηλ. τὴν πατριαρχικὴ πρακτική, γιὰ ἕνα καὶ μόνο λόγο. Γιὰ νὰ πάρει τὴν ἔγκριση τοῦ Πατριάρχου γιὰ τὴν ἁγιοποίηση τοῦ Γέροντα Ἰωσήφ».

Ὄχι, Γέροντα Ἐφραίμ. Ἔκανες λάθος, εἶσαι ἀπαράδεκτος καὶ θὰ σοῦ στείλω μήνυμα καὶ θὰ διαμαρτυρηθῶ ἐπίσημα».

http://katanixis.blogspot.gr/2014/01/2014_7.html

        «Πε­ραί­νων ἐ­πι­τρα­πή­τω μοι νὰ εἴ­πω ὅ­τι εἰς τὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ἡ ἀ­πο­δο­χὴ αἱ­ρέ­σε­ώς τι­νος συν­δέ­ε­ται ἀρ­ρή­κτως με­τὰ τοῦ κοι­νοῦ πο­τη­ρί­ου καὶ τῆς i­n­t­e­r­c­o­m­m­u­n­io γε­γο­νὸς ποὺ δὲν ἔ­χουν τολ­μή­σει νὰ ἐ­πι­χει­ρή­σουν ἀ­κό­μη οἱ δύ­στη­νοι οἰ­κου­με­νι­σταί» (Μητρ. Πειραιῶς).

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2012_09_28_archive.html

Οἱ ἱεροί Κανόνες, ὅμως, τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπαγορεύουν αὐστηρά τίς συμπροσευχές μέ τούς ἑτερόδοξους. Γιατί οἱ ἑτερόδοξοι δέν ἔχουν τήν ἴδια πίστη μ' ἐμᾶς. 

Πιστεύουν σ' ἕναν διαφορετικό, διαστρεβλωμένο Χριστό. 

Ὑπενθυμίζεται ὅτι ὁ 45ος κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὁρίζει ὅτι : 

«Ἐπίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον ἀφοριζέσθω, εἰ δε ἐπέτρεψεν αὐτοῖς ὡς κληρικοῖς ἐνεργῆσαι τι, καθαιρείσθω». 

Τί μᾶς λέει ὁ κανών αὐτός; 

«Ὅτι ὅποιος Ἐπίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος συμπροσευχηθεῖ μόνο, ἀλλά ὄχι καί συλλειτουργήσει μέ αἱρετικούς, ἄς ἀφορίζεται. Ἐάν, ὅμως, ἐπέτρεψε νά ἐνεργήσουν ὁ,τιδήποτε ὡς κληρικοί, νά καθαιρεῖται». 

Ἡ συμπροσευχή, λοιπόν, ἀπαγορεύεται, ἐπειδή δηλώνει συμμετοχή στήν πίστη τοῦ συμπροσευχομένου καί δίνει σ' αὐτόν τήν ψευδαίσθηση ὅτι δέν βρίσκεται στήν πλάνη, ὀπότε δέν χρειάζεται νά ἐπιστρέψει στήν ἀλήθεια. 

«Ἡ ἀπροκάλυπτος πασίδηλος καί αὐταπόδεικτος καταπάτησις τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ διά τούς ἀνωτέρω οἰκουμενιστάς ὄνειδος καί πτῶσιν, πού μόνον τό αἷμα τοῦ μαρτυρίου δύναται νά ἀποπλύνη διότι μετ’ ἐπιγνώσεως ἀπεμπολοῦν καί περιφρονοῦν τόν λόγον τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας καί Σωτῆρος τοῦ κόσμου «ὁ μή τιμῶν τόν Υἱόν, οὐ τιμᾶ τόν Πατέρα τόν πέμψαντα αὐτόν»  » .

Εγκύκλιος Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ για την Κυριακή της Ορθοδοξίας

http://www.impantokratoros.gr/DBAD8E98.el.aspx

Ὁ γ. Ιάκωβος Τσαλίκης για τις συμπροσευχές και το Βάπτισμα των αιρετικών και τα κριτήρια Αγιοκατατάξεως από τους Οικουμενιστές!

Ἡ ἀπορία τῶν πιστῶν μεγάλη, γιατί ἡ ἐσπευσμένη ἁγιοκατάταξη τοῦ γέροντα Πορφύριου πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τῆς ὁποίας ἦταν μέλος ὁ Γέροντας Πορφύριος;

Καὶ γιατί μόνο ἡ ἁγιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Πορφυρίου καὶ ὄχι καὶ τῶν ἄλλων δύο ἁγίων Γερόντων Παϊσίου καὶ Ἰακώβου, τοὺς ὁποίους ἐξ ἴσου σέβεται καὶ τιμᾶ ὁ πιστὸς λαός;

Γιατὶ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος προέβη στὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης, παρὰ τὶς διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν (ἀφοῦ εἶχαν διατυπωθεῖ ἐνστάσεις καὶ κατηγορίες ὅτι ὁ Χρυσ. Σμύρνης ἀνῆκε στὴν Μασωνία), ἐνῶ κωφεύει στὸ αἴτημα τῶν πιστῶν γιὰ ἁγιοκατάταξη τῶν Παϊσίου καὶ Ἰακώβου; Μήπως εἶναι ἀντίθετη ἡ νεοταξικὴ Οἰκουμενιστικὴ κομπανία;

Μήπως ἐπειδὴ ὁ Γέρων Παΐσιος εἶχε συμβάλλει στὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα; Μήπως ἐπειδὴ ὁ Γέρων Παΐσιος, ἀλλὰ καὶ ὁ Γέρων ἰάκωβος εἶχαν καταδικάσει τὶς συμπροσευχές;

Σὲ πρόσφατο βιβλίο τοῦ π. Ἰωάννη Κωστώφ, «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΦΟΔΙΑ, ὄχι νὰ ἐκτρέφουμε, ἀλλὰ νὰ ἐκτρέπουμε τὴν αἵρεσι», δίδεται μιὰ ἱκανοποιητική ἀπάντηση: ὁ Γέροντας Ἰάκωβος ἦταν ἀντίθετος μὲ τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὴν πρακτικὴ τοῦ νὰ «μή βαπτίζονται» οἱ αἱρετικοί, πρακτικὴ ποὺ ἐφαρμόζουν ἀθετοῦντες Ἱερὴ Παράδοση αἰώνων ἡ αἱρετικὴ ὁμάδα τοῦ Φαναρίου καὶ ὅσοι συμπορευόμενοι καὶ συγκοινωνοῦντες μὲ αὐτούς.

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ νέο βιβλίο τοῦ π. Ἰωάννη Κωστώφ, «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΦΟΔΙΑ, ὄχι νὰ ἐκτρέφουμε, ἀλλὰ νὰ ἐκτρέπουμε τὴν αἵρεσι».

 

Ο γ. Ιάκωβος Τσαλίκης για τις συμπροσευχές

και το Βάπτισμα των ετεροδόξων

Διηγείται ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης:

Κάποτε επισκέφθηκε το Μοναστήρι μας ένας Προτεστάντης πάστορας.

Όταν με ενημέρωσαν ότι αυτός ο κύριος είναι ιερέας των Προτεσταντών, τον πλησιάσαμε και τον ξεναγήσαμε στο Μοναστήρι μας. Μετά, είπα να ετοιμάσουν για τον άνθρωπο φαγητό...

Εγώ δεν κάθησα μαζί του στο τραπέζι, αλλά αποσύρθηκα στο κελί μου.

Διότι αυτό απαιτεί η τάξις.

Οι Πατέρες απαγορεύουν τη συμπροσευχή που προηγείται της κοινής τραπέζης...

Σε άλλη περίπτωση επισκέφθηκαν το Μοναστήρι δύο αγιορείτες ιερομόναχοι και μια ηλικιωμένη κυρία Καθολική, ρωσικής καταγωγής, που είχε αποφασίσει να γίνει Ορθόδοξη.

Όταν στο Γέροντα αναφέρθηκε ότι, κατόπιν αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου, στα άτομα αυτά είναι αρκετό το μυστήριο του Χρίσματος, χωρίς το Βάπτισμα, ο Γέροντας είπε:

Δεν γνωρίζω τι αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι το Ευαγγέλιο λέει: «ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται».

Γι’ αυτό πρέπει να γίνεται κανονικά το μυστήριο του Βαπτίσματος και του Χρίσματος. Και σε ένα τρίτο περιστατικό ενός Καθολικού, που θέλησε να βαπτισθεί, αφού ο Γέροντας τον προέτρεψε να επισκεφθεί τον επίσκοπο της περιοχής του, απ’ όπου επέστρεψε με τη σύσταση ότι δεν χρειάζεται βάπτισμα άλλα μόνο χρίσμα...

Χωρίς να σχολιάσει την παραπάνω αντιμετώπιση, έφερε μία μεγάλη κολυμβήθρα στο Μοναστήρι και, βοηθούμενος από ένα αρχιμανδρίτη, πνευματικό του τέκνο, βάπτισε κανονικά τον εν λόγω άνθρωπο στο παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπη.

Πηγή: ellinorthodoxia

Η θεομηνία των Οικουμενιστικών αρχόντων, Ν. Πανταζή

«Θα σας δώσω άρχοντας συμφώνως προς την καρδίαν μου» (Ιερ. 3, 15)

Το "άρχοντας" εδώ δεν εννοεί μόνο πολιτικούς ηγέτες αλλ' αναφέρεται, κυρίως, στους εκκλησιαστικούς.

Επίσης,  το "καρδίαν μου" εδώ σημαίνει "κρίσιν μου". Δηλαδή, "δεν σας δίδω αυτούς που πραγματικώς θέλω και επιθυμώ, σ' αυτούς που όντως ευδοκώ (κατ' ευδοκίαν θέλημα του Θεού), αλλά αυτούς που κρίνω ότι αξίζετε ως θεία διαπαιδαγώγηση και ισάξια τιμωρία!" (κατά παραχώρησιν θέλημα του Θεού). "Τέτοιοι είστε, τέτοιους αξίζετε!".

Η εκδικητική κρίση του Θεού, όταν προέρχεται από την "καρδία" του Θεού, συνήθως συνιστά το κατά παραχώρησιν θέλημα του Θεού το οποίο συνυφαίνεται συμφώνως με τη δική μας μάλιστα μητρική καρδιά, την πατριαρχική, ως έδρα διαθρησκειακή των οικουμενιστικών ηδονών, λατινικών φρονημάτων και αιρεσιολογικών παθών.

"Εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος, και πάλιν: Κύριος κρινεί τον λαόν Αυτού, φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος!" (Εβρ. 10, 30).

Ο Θεός, μας εκδικείται για την πολύχρονη απάθειά μας, την δραματοποιούσα αδράνειά μας και την χιλιόχρονη χειμερία νάρκη έναντι της αντιθέου αποχαυνώσεως "της των πάντων ενώσεως". Και μας ανταποδίδει ότι εμείς