«Η Αρχιεπισκοπή είναι "θυγατρική επιχείρηση"» του οικουμενιστικού Πατριαρχείου!

Η ''κρίση'' στην Αρχ. Αμερικής, η ''διένεξη'' με το ''Φανάρι'' και ο...''ραγιαδισμός''

Πολλά δεν πάνε καλά με την Εκκλησία μας στις ΗΠΑ, το επισημαίνουμε για 20 χρόνια. Πολλά τα προβλήματα, φθίνουσα η πορεία της, εγκληματικά τα λάθη. Υποτίθεται ότι διέρχεται ''κρίση'', βασικά αρχηγική και οικονομική. Φυσικό και αναμενόμενο. ''Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι'', αλλά, ποιο είναι το... ''κεφάλι''; Για την πολύ μεγάλη πλειοψηφία, ''κεφάλι'' θεωρείται ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής (ΗΠΑ). Λάθος... Η Αρχιεπισκοπή είναι ''θυγατρική επιχείρηση'' του οικουμενικού Πατριαρχείου, που είναι η ''κεφαλή''.

Η Αρχιεπισκοπή (HΠA), είναι ''members only'' (μέλη μόνο), μη κερδοσκοπική, μη φορολογίσιμη, εταιρία-επιχείρηση. Και τυπικά, εκπροσωπεί ΜΟΝΟ ποσοστό 15-16% του Ελληνισμού ΗΠΑ, όσα δηλ. και τα μέλη της. Το 85%, δεν ασχολείται με τα παπαδίστικα ''καραγκιοζιλίκια'', που στόχο έχουν την οικονομική αφαίμαξη αφελών Ομογενών. Για παράδειγμα, για να τελέσουν ''μυστήρια'' τα ''μαγαζιά'' της Αρχιεπισκοπής, υποχρεώνουν τους Ομογενείς να

Προς επιμένοντας αδιακρίτως στην δια-κοινωνία με τους παναιρετικούς Οικουμενιστές:

Δοξαστικόν των αίνων Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου - Αντιφωνικό Μέλος

Τῌ ΙΓ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου. 

Το θαύμα του φακίρη και η ευχή του Ιησού

Το θαύμα του φακίρη και η ευχή του Ιησού

Ο αυτόπτης μάρτυς και αφηγητής τον κατωτέρω περιστατικού, αρχιμανδρίτης Νικόλαος Ντρομπιάζγκιν, είναι ένας από τους πολλούς νεομάρτυρες κληρικούς της επαναστατικής περιόδου της Ρωσίας. Στην κοσμική του ζωή είχε μια λαμπρή σταδιοδρομία σαν αντιπλοίαρχος του πολεμικού ναυτικού και παράλληλα αναμίχθηκε βαθειά μέσα στον αποκρυφισμό εκδίδοντας το αποκρυφιστικό περιοδικό Ρέμπους.

Μετά τη σωτηρία του από σχεδόν βέβαιο θάνατο στη θάλασσα διά θαύματος του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ πραγματοποίησε προσκύνημα στο Σάρωφ και στη συνέχεια απαρνήθηκε την κοσμική του καριέρα και τους δεσμούς του με τον αποκρυφισμό, και έγινε μοναχός...

Δεχόμαστε τον άνθρωπο, όχι την διαστροφή του

«Τούς ἀνθρώπους τούς δέχομαι πρός μετάνοια, ὄχι τή διαστροφή τους. Ὄχι γιά νά διατηροῦν τήν ἀσθένειά τους καί νά βρίζουν τή θεραπευτική μέθοδο πού χρησιμοποιεῖ ἡ Ἐκκλησία»!

   

    Εἶναι κοινὴ διαπίστωση τῆς γρηγορούσας δογματικῆς συνείδησης τοῦ πληρώματος τῆς  Ἐκκλησίας, ὅτι δυστυχῶς ὁρισμένοι θεολόγοι καὶ κληρικοί, μὲ περίεργες δηλώσεις καὶ ἐκδόσεις βιβλίων (ὅπως πχ τὸ βιβλίο: «Ἕλξη καὶ πάθος»), παρερμηνεύουν τὴν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σχετικὰ μὲ τὴν ὁμοφυλοφιλία! Ἀθετώντας τὴν πατερικὴ θεραπευτικὴ ἀγωγὴ τῶν θεοφόρων Ἁγίων, φθάνουν στὴν στρέβλωση τῶν νοημάτων καὶ στὴν ἀμφισβήτηση τῶν ἁγίων Γραφῶν! Ἔχουμε λοιπὸν συγκεντρώσει ὁρισμένες ἀναρτήσεις, οἱ ὁποῖες ἀναιροῦν κάθε φιλελεύθερη ἑρμηνευτική τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

     Ἐπιτέλους ἡ Ἐκκλησία θὰ πρέπει νὰ διατρανώσει ξεκάθαρα τὴν θέση της, γιατί ὅπως πολὺ ὀρθὰ ἐπεσήμανε ὁ πατὴρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος:

«Κι ἐδῶ εἶναι ἡ ἀκραία διαστροφή πιά, νά ποῦν ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά δεχτεῖ κι αὐτούς τούς συμπαθεῖς ἀνθρώπους. Ὄχι δέν εἶναι καθόλου συμπαθής ἡ διαστροφή αὐτή καί τούς ἀνθρώπους τούς δέχομαι ὄχι ὅμως τή διαστροφή τους καί τούς δέχομαι πρός μετάνοια. Τό νοσοκομεῖο δέχεται ἀνθρώπους πρός θεραπεία, ὄχι γιά νά μείνουν μέσα ἐκεῖ πέρα νά διατηροῦν τήν ἀσθένειά τους καί νά βρίζουν τή θεραπευτική μέθοδο πού χρησιμοποιεῖ τό νοσοκομεῖο. Ἔτσι θέλουν, ἀλλά δέν μποροῦν νά παίξουν μέ τά γεγονότα αὐτά. Νά εἴμαστε σαφεῖς δηλαδή καί δέν μπορῶ νά πέφτω σέ συμπαθητικές, δημοκρατικές ἐκφράσεις. Εἶναι πολύ ἀνόητο νά κάνουμε αὐτή τήν κατάσταση, γιά νά φανοῦμε καλοί μέ τόν κόσμο. Δέν φαινόμαστε καλοί μέ τόν κόσμο». 

Δεῖτε τὶς σχετικὲς ἀναρτήσεις καὶ συνέντευξη τοῦ π. Βασιλείου Θερμοῦ:

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας (Μνήμη 12 Νοεμβρίου)

 

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων γεννήθηκε στην Αμαθούντα της Κύπρου (η Αμαθούς, ήταν η σημερινή Παλαιά Λεμεσός). Ήταν γιος του άρχοντα Επιφανίου και της Ευκοσμίας και έζησε στα χρόνια του Βασιλιά Ηρακλείου (615 μ.Χ.).

Όταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε και απέκτησε παιδιά, τα οποία ανέτρεψαν με τη σύζυγό του σαν αληθινοί χριστιανοί γονείς. Γρήγορα, όμως, η γυναίκα του και τα παιδιά του πέθαναν. Ο Ιωάννης είχε μεγάλη περιουσία και του έγιναν πολλές προτάσεις να κάνει καινούργια οικογένεια. Όμως τις
απέρριψε όλες, απαντώντας: «Νομίζω, προς όλους είμαι οφειλέτης. Και δεν το νομίζω μόνο. Είμαι. Διότι οι χριστιανοί έχουμε αλληλεγγύη. Δεν το λέει ο Παύλος; Εἴμεθα μέλη ἀλλήλων. Αφού, λοιπόν έχω τη δυνατότητα να δώσω στους αδελφούς μου, άρα είμαι και υποχρεωμένος να δώσω. Να γιατί εργάζομαι και δε θα πάψω να το κάνω. Η περιουσία μου δεν μπορεί να είναι ανώτερη απ' αυτά τα χρέη μου».

Για τη λαμπρότητα της ζωής του, ο Ιωάννης έγινε αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας. Διέπρεψε σαν πνευματική λυχνία στην πατριαρχεία πολλά χρόνια και έκανε πολλά θαύματα. Επειδή δε μοίραζε πλουσιοπάροχα στους φτωχούς την ελεημοσύνη ονομάστηκε Ελεήμων. Είχε καταστεί τόσο σεβάσμιος, ώστε και αυτοί οι ειδωλολάτρες τον σέβονταν. Τελικά, ειρηνικά παρέδωσε την μακάρια ψυχή του στο Θεό το 620 μ.Χ. Και είναι μακάρια η ψυχή του, διότι ο Κύριος λέει: «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται» ( Ευαγγέλιο Ματθαίου, ε' 7). Μακάριοι, δηλαδή, είναι οι ευσπλαχνικοί στη δυστυχία του πλησίον, διότι αυτοί θα ελεηθούν από το Θεό.

Ἀπολυτίκιον  

Ἦχος πλ. δ΄.

Ἐν τῇ ὑπομονῇ σου ἐκτήσω τὸν μισθόν σου Πάτερ, Ὅσιε, ταῖς προσευχαῖς ἀδιαλείπτως ἐγκαρτερήσας, τοὺς πτωχοὺς ἀγαπήσας, καὶ τούτοις ἐπαρκέσας· Ἀλλὰ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Ἰωάννη Ἐλεῆμον μακάριε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον

Ἦχος β΄. Τὰ ἄνω ζητῶν.

Τὸν πλοῦτον τὸν σόν, ἐσκόρπισας τοῖς πένησι, καὶ τῶν οὐρανῶν, τὸν πλοῦτον νῦν ἀπείληφας, Ἰωάννη πάνσοφε· διὰ τοῦτο πάντες σε γεραίρομεν, ἐκτελοῦντες τήν μνήμην σου, τῆς ἐλεημοσύνης ὦ ἐπώνυμε.

Κάθισμα

Ἦχος πλ. δ΄. Τὴν Σοφίαν καὶ Λογον.

Ἐλεήμονα γνώμην ἀναλαβών, εὐσυμπάθητος ὤφθης προσεπαρκῶν, πτωχοῖς ἐνδεέσι τε, Ἰωάννη θεόπνευστε, διὰ τοῦτο κλῆσιν, τῇ πράξει κατάλληλον, παρὰ πάντας μάκαρ, Ἁγίους ἐπλούτησας· ὅθεν ὁ δοτὴρ σε, τοῦ ἐλέους μεγάλως, θεόφρον ἠλέησε, καὶ φαιδρῶς κατελάμπρυνεν, Ἱεράρχα πανόλβιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν Ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος

Ἴδιον κάλλος ἐνθεὶς τῇ ψυχῇ σου, τὴν γνησίαν ἀγάπην, καὶ τὴν ὡραίαν συμπάθειαν, κόρην ὡραίως κεκοσμημένην, τὴν ἐλεημοσύνην, κλάδοις ἐλαίας ἐν τῇ νυκτὶ ἀψευδῶς, Ἰωάννη ἑώρακας, ἱλαρῶς σοι φθεγγομένην. Ἐὰν κτήσῃ με φίλην καὶ σύνοικον, ἄξω σε ἐνώπιον τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ, καὶ πεισθείς, τοῦ σκοποῦ οὐ διήμαρτες, τῆς ἐλεημοσύνης ὦ ἐπώνυμε.

Μεγαλυνάριον

Ἐλεημοσύνης ὁ ποταμός, ὁ τῆς εὐσπλαγχνίας, διανέμων ἐπιρροάς, καὶ καταπιαίνων, ἀπόρων τὰς καρδίας, ὁ μέγας Ἰωάννης, ὑμνολογείσθω μοι.

πηγή:  saint.gr

Πηγή

Οι Αγιορείτες Πατέρες πρέπει να ξεκαθαρίσουν τις θέσεις τους!

    Ἡ διαπίστωσή μας ὅτι οἱ τρεῖς Ἁγιορεῖτες (π. Σάββας, π. Χαρίτων καὶ π. Ἐπιφάνιος) ἔχουν ἐμμονὴ μὲ τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο, δὲν εἶναι δική μας μόνο διαπίστωση, δὲν τεκμαίρεται μόνο ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος (ποὺ προλογίζει ὁ π. Σάββας, ἐδῶ), ἀλλὰ εἶναι διαπίστωση καὶ ἄλλων ἀποτειχισμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν.

   Κι ὄχι μόνο αὐτό. Πληροφορηθήκαμε ὅτι οἱ τρεῖς παραπάνω Πατέρες ἀμφισβητοῦν καὶ τὴν ἁγιότητα τῶν Γερόντων Παϊσίου καὶ Πορφυρίου, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν καὶ οἱ Παλαιοημερολογῖτες, οἱ ὁποῖοι καταφέρονται μὲ βλάσφημους λόγους κατὰ τῶν Ἁγίων μας, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἁγιοποίησαν τὸν ἕνα ἐκ τῶν τριῶν Ἐπισκόπων ποὺ ἀποσχίστηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, τὸν Χρυσόστομο Καβουρίδη. Ἄρα θεωροῦν Ἅγιο τὸν Χρυσόστομο Καβουρίδη οἱ τρεῖς Ἁγιορεῖτες;

    Ἀναρτοῦμε τὸ βίντεο μὲ τὴν ὁμιλία τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση, στὴν ὁποία ὁμιλεῖ περὶ καινοτομίας τῶν Παλαιοημερολογιτῶν (σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο), ἀλλὰ καὶ τὶς πληροφορίες τοῦ ἱστολογίου «Τελεβάντος» περὶ τῶν φρονημάτων τῶν τριῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, χωρὶς βέβαια νὰ υἱοθετοῦμε ὅλες τὶς τοποθετήσεις τοῦ κ. Τελεβάντου.

Π.Σ.

π. Θεόδωρος Ζήσης:

Κήρυγμα στο Αποστ. ανάγνωσμα της Κυριακῆς 29-10-2017 (Γαλ. β΄ 16-20)

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία:

    …Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔχει μιὰ πολὺ ὡραία θέση, σχετικῶς μὲ τὸ ὅτι θὰ πρέπει καὶ τὰ μικρὰ νὰ μὴν ἀθετοῦμε. Λέει, «θέλοντες ἀνατρέψαι τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ  Χριστοῦ»· ὅτι αὐτοὶ οἱ Ἰουδαΐζοντες ποὺ πήγαιναν στὴν Γαλατεία, ἤθελαν νὰ ἀνατρέψουν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, νὰ ἀλλάξουν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, ὅπως προσπαθοῦν σήμερα νὰ ἀλλάξουν καὶ οἱ Οἰκουμενιστές τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Καὶ λέει· «Καὶ μὴν μίαν μόνην ἢ δευτέραν ἐπεισῆγον ἐντολήν, τὴν τῆς περιτομῆς, καὶ τὴν τῶν ἡμερῶν καινοτομοῦντες· ἀλλὰ δεικνὺς ὅτι μικρὸν παραποιηθέν, τὸ ὅλον λυμαίνεται, εἶπε τὸ Εὐαγγέλιον ἀνατρέπεσθαι». Ἐνῶ αὐτοὶ οἱ Ἰουδαΐζοντες, οἱ αἱρετικοὶ Ἰουδαΐζοντες ἀνέτρεπαν τὸ Εὐαγγέλιο, μὲ τί; Μόνον, ἐπειδὴ ἤθελαν νὰ εἰσαγάγουν τὴν περιτομὴ καὶ «τὴν τῶν ἡμερῶν μόνο καινοτομοῦντες».

     Ἐδῶ θὰ μποροῦσε κανένας νὰ κάνει καὶ μερικὲς σκέψεις γιὰ τοὺς ἀδελφούς μας τοὺς Παλαιοημερολογῖτες, οἱ ὁποῖοι δείχνουν πολὺ μεγάλη σημασία στὴν παρατήρηση τῶν ἡμερῶν, καὶ «τὴν τῶν ἡμερῶν μόνο καινοτομοῦντες καὶ δεικνὺς ὅτι μικρὸν παραποιηθὲν τὸ ὅλον λυμαίνεται, εἶτα τὸ Εὐαγγέλιον ἀνατρέπεσθαι. Καθάπερ γὰρ ἐν τοῖς βασιλικοῖς νομίσμασιν ὁ μικρὸν τοῦ χαρακτῆρος περικόψας, ὅλον τὸ νόμισμα κίβδηλον εἰργάσατο, οὕτω καὶ ὁ τοῖς ὑγιοῦς πίστεως καὶ τὸ βραχύτατον ἀνατρέψας, τῷ παντὶ λυμαίνεται, ἐπὶ τὰ χείρονα προϊὼν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς».

ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ο κ. Παναγιώτης Νούνης, στο ιστολόγιό του “Απολογητικά” (apologitikaa.blogspot.com), αναφέρει πολλά ενδιαφέροντα γεγονότα από την προσκυνηματική επίσκεψη του π. Θεόδωρου Ζήση και του π. Σεραφείμ Ζήση σε Μονές της Εκκλησίας της Κύπρου.

Ένα από αυτά είναι και η αναφορά του στη διάσταση απόψεων που χωρίζει τον π. Θεόδωρο Ζήση και τους άλλους πρωτοπρεσβύτερους της Θεσσαλονίκης από τους 3 (π. Σάββα Λαυρεώτη, π. Επιφάνιο Καψαλιώτη, π. Χαρίτωνα Κουτλουμουσιανό) +1 (π. Μακάριο Κουτλουμουσιανό) Καρεώτες Αγιορείτες αποτειχισμένους -γράφε σχισματικούς- πατέρες, οι οποίοι εμμένουν δυστυχώς ανυποχώρητα στη θεολογία της σχισματικής Ημερίδας του Ωραιόκαστρου.

Πολύ πριν αρχίσουν οι αποτειχίσεις και πριν τη Σύνοδο της Κρήτης, είχα εκτενή τηλεφωνική επικοινωνία με τον π. Σάββα Λαυρεώτη.

Η συζήτηση αυτή με έπεισε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο Λαυρεώτης Μοναχός είχε βάλει πλώρη για σχίσμα και ότι τυπικά μόνον ανέμενε τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης.

Τη χειρίστη εντύπωση μου προξένησε ο εν λόγω μοναχός, επειδή -συν τοις άλλοις- μιλούσε με άκρα περιφρόνηση για τον π. Θεόδωρο Ζήση και τη Σύναξη Κληρικών και Μοναχών.

Αφού διάβασα το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ του κ. Νούνη για την προσκυνηματική πορεία του π. Θεόδωρου και του π. Σεραφείμ Ζήση συνειδητοποίησα ότι η κατάσταση τελικά είναι ασύγκριτα χειρότερη από ότι νόμιζα.

Καταρχήν πληροφορήθηκα ότι ο ιθύνων νους της σχισματικής ομάδας των 3+1 Καρεωτών δεν είναι καν ο π. Σάββας, αλλά ένας ακόμη πιο προβληματικός Αγιορείτης πρώην Εσφιγμενίτης -ο π. Επιφάνιος Καψαλιώτης-, ο οποίος και διατυπώνει απροκάλυπτα σχισματικές θέσεις και ποδηγετεί την ολιγομελή -ευτυχώς- ομάδα σε σχισματικό όλεθρο.

Στα χαρτιά οι 3+1 είναι αποτειχισμένοι. Στην πράξη είναι σχισματικοί. Αυτά για όσους δεν θέλουν να κοροιδεύουν τον εαυτό τους.

Από το ρεπορτάζ του κ. Νούνη πληροφορούμαι, επίσης, ότι ο π. Θεόδωρος βρέθηκε στο στόχαστρο των 3+1 μοναχών των Καρεών επειδή διατύπωσε θετική γνώμη για το ιστολόγιό μου.

Λυπάμαι ειλικρινά επειδή -ακούσια έστω- έγινα αιτία να βρεθεί στο στόχαστρο των σχισματικών ο π. Θεόδωρος.

Σε κάθε περίπτωση θεωρώ τίτλο υψίστης τιμής την εχθρότητα των σχισματικών προς το πρόσωπό μου.

Ο αγώνας που διεξάγουμε είναι αγώνας εναντίον των δύο δαιμονικών άκρων: Του συγκρητισμού (Οικουμενισμού) και του σχίσματος. Το ότι οι σχισματικοί με θεωρούν κόκκινο πανί αποτελεί για μένα πραγματικό τίτλο τιμής. Αλίμονον αν με χειροκροτούσαν οι σχισματικοί. Τω Αγίω Θεώ η δόξα.

Πηγή

Τα σχέδια των Οικουμενιστών προχωρούν: Η Θεολογική Σχολή Αθηνών μετονόμασε το τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας

εις τμήμα ...Θρησκειολογίας!

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός

Οι οργανωμένες ενέργειες για την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΙΠΠΑ ΣΤΗΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 9/11/2017 ΜΕ ΘΕΜΑ ΟΙ

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ

ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Ομιλία εις την παραβολήν του καλού Σαμαρείτου

Κυριακή Η΄ Λουκά:

Ομιλία εις την παραβολήν του καλού Σαμαρείτου

Γερμανός Β΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

  Είναι μεγάλο εμπόδιον προς αρετήν η υπερηφάνεια και η έπαρσις. Και όποιος δεν είναι τίποτε, και νομίζει πως είναι μέγας και άξιος, εύκολα πλανάται και κρημνίζεται. Διότι η υπερηφάνεια και η έπαρσις γίνεται εμπόδιον για κάθε καλό σ’ αυτόν που την έχει και τον κάνει μισητόν και απρόσδεκτον στον Θεόν. Διότι «ακάθαρτος παρά Κυρίω πας υψηλοκάρδιος», και «Κύριος υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν». Η υπερηφάνεια είναι η αιτία όλων των κακών, και όσοι την έχουν εγκαταλείπονται από τον Θεόν. Και υστερούμενοι της Θείας βοηθείας, πίπτουν στα πάθη της ατιμίας. Διότι αρκεί μόνη η έπαρσις να σκορπίση όλον τον πλούτον των αρετών. Επειδή όχι μόνον παρακινεί προς κακίαν, αλλά και στην ίδια την αρετήν υποκρυπτομένη, μας προξενεί πολλήν ζημία, διότι μας αναγκάζει από το ένα μέρος να υπομένωμε τους κόπους και τους πόνους, και από το άλλο μας κάνει να χάνωμε τον καρπόν της αρετής, και έτσι δεν κερδίζουμε τίποτε. Άκαιρα λοιπόν κοπιάζει ο υπερήφανος και ματαίως βασανίζεται ταλαιπωρούμενος στους ιδρώτες και αγώνες της αρετής. Διότι ως κυριευμένος από την υπερηφάνειαν απομακρύνεται από την Θείαν βοήθεια και μένει ο ταλαίπωρος έρημος και άπορος από κάθε αγαθόν. Αυτό έπαθε και ο σημερινός Νομικός, ο οποίος ετόλμησε να πειράξη τον Χριστόν, ερωτώντας αυτόν με δόλον και έπαρσιν. Ακούστε λοιπόν τον Θεηγόρον Λουκά τί λέγει στο ιερόν Ευαγγέλιον, να μάθετε σαφέστερα την υπόθεση.

«Τω καιρώ εκείνω, νομικός τις προσήλθε τω Ιησού πειράζων αυτόν και λέγων. Διδάσκαλε, τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;». Αυτός ο Νομικός ενόμισε ότι θα παγιδεύση και θα παρασύρη τον Κύριον, να τον προστάξη πράγματα που εναντιώνονται στον Νόμο, και του λέγει: τί να κάμω Διδάσκαλε για να κληρονομήσω ζωήν αιώνιον, την οποίαν διδάσκεις και αναγγέλεις στον λαό συχνά και επιμελέστατα; Και επειδή ο Δεσπότης εγνώρισε την πανουργία του Νομικού, του αναφέρει για τον Νόμο, διακρίνοντας μεν τον πειρασμόν του, συγχρόνως δε ελέγχοντας και καταδικάζοντας εκείνον, διότι ενόμιζε πως είναι ενάρετος, χωρίς να είναι: «Ο δε είπε προς αυτόν. Εν τω νόμω τί γέγραπται; Πώς αναγινώσκεις;». Ερωτά ο Κύριος τον Νομικό να αποκριθή, τί γράφει ο Νόμος, για να