Παρουσία «ανήμπορων» Μητροπολιτών και η απουσία «ικανών» δημιουργεί πρόβλημα "ηθικής τάξης" στην Ιεραρχία !

Αγαπητό Fimotro,

Η ΔΙΣ στην προτελευταία συνεδρίασή  της, τον μήνα Ιανουάριο 2014, αποφάσισε την ενεργοποίηση του σχετικού  νόμου για την αποστολή επιτροπής προς τους δύο --από τους δέκα... τουλάχιστον-- ανήμπορους  Μητροπολίτες Φωκίδος Αθηναγόρα και Θεσσαλιώτιδος Κύριλλο.

Μέχρι τώρα η επιτροπή δεν είχε πραγματοποιήσει την επίσκεψη και τον έλεγχο των δύο Μητροπολιτών, ώστε να  αποφανθεί περί των ικανοτήτων τους ή όχι, για το αν μπορούν να εξακολουθούν να προΐστανται των Μητροπόλεων, όπου είχαν εκλεγεί από την Ιεραρχία και είχαν εγκατασταθεί - ενθρονισθεί με προεδρικό διάταγμα.

    Όπως ήταν αναμενόμενο, οι δύο Μητροπολίτες  αντέδρασαν έντονα, στην απόφαση της ΔΙΣ για ενεργοποίηση του νόμου και συγκεκριμένα ο Θεσσαλιώτιδος Κύριλλος απέστειλε σκληρές επιστολές προς την ΔΙΣ και προσωπικά προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, με σκληρό και αμετροεπές περιεχόμενο, δια των οποίων χαρακτηρίζει άδικη και απαράδεκτη την απόφαση αυτή, η οποία, όπως καταγγέλλει  έχει ως στόχο της την καρατόμησή τους! Οι δύο αυτοί  Μητροπολίτες, που το μέλλον τους  τελεί   υπό την  κρίση της επιτροπής, παρευρέθησαν στη σύγκληση της Ιεραρχίας --δεδομένου ότι  είχαν προσκληθεί κανονικώς, αφού  η επιτροπή δεν είχε πάει ακόμη να τους εξετάσει-- δημιουργώντας θέμα "ηθικής τάξεως", τόσο  για τη  ΔΙΣ, όσο και  για την  ΙΣΙ.

     Και τούτο διότι υπήρξαν στην παρούσα Ιεραρχία καραμπινάτες απουσίες  Μητροπολιτών και συγκεκριμένα των: Μεγάρων Βαρθολομαίου, Ιωαννίνων Θεοκλήτου, Νέας Ιωνίας Κωνσταντίνου και Λήμνου Ιεροθέου. Οι Μητροπολίτες αυτοί  είναι εξίσου ανήμποροι και ίσως και σε  χειρότερη κατάσταση  από τους δύο προαναφερθέντες!

Κι  όμως για κανέναν απ´ αυτούς δεν έχει κινηθεί η διαδικασία του νόμου με την αποστολή της επιτροπής.

Οπότε πώς είναι δυνατόν οι δύο Μητροπολίτες, για τους οποίους κινείται απειλητικά η δαμόκλειος σπάθη της επιτροπής για να τους αποκεφαλίσει, να είναι παρόντες στην Ιεραρχία και οι άλλοι, που είναι κλινήρεις, να μην έχει κινηθεί  γι’  αυτούς καμμία διαδικασία;

        Τί θα κάνει τώρα η Σύνοδος ;

     Πώς θα επουλώσει την πληγή που η ίδια άνοιξε στο σώμα της;

       Το πρόβλημα πλέον έφυγε από τους δύο Μητροπολίτες και το έχει  εξολοκλήρου η ΔΙΣ, η οποία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να πράξει ακριβοδίκαια το καθήκον της προς όλους τους Ιεράρχες. Φίλτατοι οι Αρχιερείς, φιλτάτη όμως η Εκκλησία.

       Προσωπικά έχουμε εκφράσει πολλές φορές  την άποψή μας για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Εκκλησία της Ελλάδος, από την ύπαρξη των γερόντων και ανημπόρων Ιεραρχών.

     Προς Θεού δεν  θέλουμε τον εξοστρακισμό όλων των γερόντων Ιεραρχών  συλλήβδην!

       Μακριά από μας τέτοιες σκέψεις και απόψεις.

    Εμείς, όπως και κάθε άλλος νοήμων άνθρωπος, που βρίσκεται κοντά στην Εκκλησία, θέλουμε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να φανεί ποιοί εκ των Ιεραρχών μας δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους και γι’  αυτό να παραιτηθούν οικειοθελώς.

      Δεν είναι δυνατόν σε μία τέτοια εποχή, οι Μητροπόλεις να παραμένουν αποίμαντες  και να  διοικούνται από συγγενείς των ανήμπορων Ιεραρχών ή από επιτήδειους κληρικούς, που  έχουν προσεγγίσει τους Μητροπολίτες τους κολακεύουν, τους παρασύρουν σε υπερβολές, μειωτικές για την υστεροφημία τους και γενικά  κινούν παρασκηνιακά τα νήματα.

      Το θέμα είναι πολύ πιο  σοβαρό σπ´ότι φαίνεται και γι’  αυτό η διοίκηση της Εκκλησίας μας  πρέπει  να δείξει μεγαλύτερη τόλμη και θάρρος  για να το θεραπεύσει!

Οι καιροί ου μενετοί!

Και τα δύσκολα έπονται!

Του Σωτήρη Μ. Τζούμα

 Πηγή: fimotro& zoiforos

Για τον Ορθόδοξο Τύπο: Ὁ "κοινωνών ακοινωνήτω, EΣTAI ακοινώνητος";

Ὁ "Ὀρθόδοξος Τύπος" στὸ σημερινὸ φύλλο του, ταυτίζει τὶς συμπροσευχὲς τῶν Οἰκουμενιστῶν μὲ ἐκεῖνες τῶν Μασωνικῶν Ταγμάτων. Ἂς μᾶς ἐξηγήσει ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἀντι-Οἰκουμενιστική ἐφημερίδα:

Σὲ τί διαφέρουν αὐτὰ ποὺ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ (καὶ δημοσιεύουμε παρακάτω) μὲ τὶς ἀντίστοιχες συμπροσευχὲς καὶ συλλείτουργα Ὀρθοδόξων ἀντι-Οικουμενιστῶν Ἀρχιερέων μὲ Οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες καὶ Ἀρχιερεῖς; Ἂν τὸ "κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται" ἰσχύει γιὰ τὶς συμπροσευχὲς τῶν Οἰκουμενιστῶν, γιατί νὰ μὴν ἰσχύει καὶ γιὰ ἐκεῖνες τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν;

Παραδείγματα τέτοιων Οἰκουμενιστικῶν γεγονότων ὑπάρχουν πάμπολλα, ὡς τὰ συλλείτουργα ποὺ συνέβησαν στὴν πρόσφατη Ἐπίσκεψη τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου μὲ πλειάδα Ἑλλήνων Ἀρχιερέων ἢ καθηγουμένων τοῦ Ἁγίου Ὄρους· ἢ, ἐπίσης, ἡ πρόσφατη τοῦ Πειραιῶς μὲ τὸν διδάσκαλο τῆς οἰκουμενιστικῆς κακοδοξίας περὶ «διηρημένης» Ἐκκλησίας Μητροπ. Μεσσηνίας Χρυσόστομο;

 Φύλλο 2012, 28 Φεβρουαρίου 2014

Ας μας απαντήσουν οι "διακριτικοί" Πατέρες που επι-κοινωνούν μαζί του, οι οποίοι κάνουν και την μεγαλύτερη ζημιά στην Εκκλησία!

Αφελής ερώτηση:

είναι τούτος
Ορθόδοξος
επίσκοπος;






ΙΓΝΑΤΙΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ
ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ:

  

  -ΝΑΙ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, 
  -ΝΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΕ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑ, 
  -ΝΑΙ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΜΟΣΟΥΛΜΑΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΘ!!!

ΕΔΩ 

Πηγή: "Τρελογιάννης"

Από το 1995-2014: Ο Πατριάρχης λέει, "Με τον Πάπα αγαπιόμαστε πολύ"!!!

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς Πατριαρχίας του, ὁ κ. Βαρθολομαῖος, συμπροσεύχεται μὲ αἱρετικοὺς καὶ συνευλογεῖ Παπικοὺς καὶ Ὀρθοδόξους μαζὶ μὲ τὸν ἑκάστοτε Πάπα.

    Τὸ 1995 βρέθηκε στὸ Βατικανό, ὅπως φαίνεται στὸ παρακάτω Βίντεο (1:23:30), συμμετεῖχε σὲ παπικὴ «Θ. Λειτουργία» καὶ στὸ τέλος, εὐλόγησε κι αὐτός -μετὰ τὸν Πάπα Ἰωάννη Παῦλο- τοὺς αἱρετικοὺς μὲ τὴν ευχή: "Εὐλογία Κυρίου καὶ ἔλεος αὐτοῦ ἔλθοι ἐφ’ ὑμᾶς" (ΦΩΤΟ 1). Κατόπιν τὸν βλέπουμε στὸ Μπαλκόνι μὲ τὸν Πάπα νὰ λέγει πρὸς τοὺς συγκεντρωμένους: «Μὲ τὸν Πάπα ἀγαπιόμαστε»!  (ΦΩΤΟ 2).

Στὴ συνέχεια (Πάπας καὶ Πατριάρχης) εὐλογοῦν τὸ συγκεντρωμένο πλῆθος καὶ ἀλληλοασπάζονται (ΦΩΤΟ 3 καὶ 4). Αὐτὰ τὸ 1995!

Ἀπὸ τότε ἕως σήμερα πέρασαν 20 χρόνια. Μήπως αὐτὲς οἱ «ἀγάπες» βοήθησαν τοὺς αἱρετικοὺς νὰ μετανοήσουν, ἔφεραν κάποιο θετικὸ ἀποτέλεσμα; Ἔφεραν, ἀλλὰ ἀρνητικὸ ἀποτέλεσμα. Ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ αὐξάνει καὶ ἡ Ὀρθοδοξία σμικρύνεται.

Κι ὅμως ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔχει διαποτίσει τοὺς πάντες. Γι’ αὐτὸ φανερὰ πλέον (ἀφοῦ τὰ τοῦ 1995 ἦσαν γνωστὰ σὲ λίγους) ὁ Πατριάρχης θὰ ἐπαναλάβει τὰ ἴδια στὸ Φανάρι· καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ τὰ ἀποδεχθοῦν εἴτε σιωπῶντες, εἴτε ἐκδίδοντες «Ὁμολογίες Πίστεως», ἀλλ’ ἐπι-κοινωνοῦντες μετὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν! 

 Ἀλλὰ τὸ μολυσματικὸ "θηρίο" τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπολαμβάνει τὴν ἐγκόσμια προσωρινὴ νίκη ποὺ ἔχει ἐπιτύχει: νὰ ἐπι-κοινωνοῦν οἱ ἀντίπαλοί του μὲ αὐτὸ στὴν πιὸ ἱερὴ ὥρα τῆς Θ. Λατρείας καὶ τῆς Προσευχῆς, ὡς κάτι παραπάνω ἀπὸ φίλοι: ὡς οἱ ὁμονοοῦντες ἐν τῇ πίστει, οἱ Ὀρθόδοξοι μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές!

Τόσο τὸ "ἀνόητο" θηρίο καταλαβαίνει ἀπὸ χαρτοπόλεμο! Συνεχίζει ἀπτόητο καὶ κατατρώγει τὰ πάντα, ἐφ’ ὅσον ἀντὶ νὰ τὸ ἐκδιώξουμε, ἐπικοινωνοῦμε ὡς ὁμοδοξοῦντες μαζί του!

 Καὶ ἡ προδοσία τῆς Πίστεως συνεχίζεται μὲ γεωμετρικό –πλέον ρυθμό– σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς Οἰκουμένης.

Καὶ ἡ μέρα ποὺ θὰ δοῦμε τὰ νέα αἴσχη στὰ Ἱεροσόλυμα, στὴ νέα –ἐκεῖ– συνάντηση Πάπα καὶ Πατριάρχη ...πλησιάζει! Τὰ ἔσχατα ἐπὶ θύραις! 

Το Βίντεο:

http://katanixis.blogspot.gr/2014/02/blog-post_7530.html#more

Ψυχίατροι και Ψυχαναλυτές: ΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

  ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ,  ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ   ΚΑΙ  ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΕΣ:

                         ΝΕΑ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ

 

πρωτοπρ. Βασιλείου Κοκολάκη

Πηγή: "Τρελογιάννης"

       Εἰσβολή Οὔνων ἤ Ἀζτέκων μᾶς θυμίζει ἡ σφοδρή καί λυσσαλέα ἐπίθεση ψυχολόγων, ψυχιάτρων, ψυχαναλυτῶν καί ψυχοθεραπευτῶν στά σχολεῖα, στίς ἐνορίες, στίς Μητροπόλεις, στίς ὑπηρεσίες, στίς ἑταιρεῖες, στούς ἀθλητικούς συλλόγους, στίς ραδιοτηλεοπτικές ἐκπομπές, μέ σεμινάρια, ἡμερίδες, συνέδρια καί ἐρωτηματολόγια, μέ τήν ἔγκριση ἀρχῶν καί ἐξουσιῶν, διευθύνσεων καί ὑπουργείων.

Δέν μᾶς ἔφθαναν οἱ αἱρέσεις, ἡ μαγεία καί τά ναρκωτικά, τά χρέη, τά χαράτσια, καί οἱ ἀπολύσεις, τώρα ἔχουμε ἄλλους πιό ἐπιτήδειους εἰδικούς νά μᾶς δείξουν τήν ὑγειά μας. Ὅλοι πρέπει νά γίνουμε ψυχασθενεῖς. Μήν τολμήσει καί βρεθεῖ κάποιος ὑγιής, γιατί τότε σίγουρα χρειάζεται ψυχίατρο, ἐπειδή ἀκριβῶς ἔχει πιστέψει πώς... δέν ἔχει τίποτα. Ἄν πάλι τή γλυτώσεις καί πεισθοῦν πώς ὄντως δέν ἔχεις τίποτε, τότε καί πάλι εἶσαι ὑποχρεωμένος νά περάσεις ἀπό τά σεμινάριά τους διότι παίρνεις πόντους γιά τήν ἀξιολόγησή σου. «Ἄρρωστε, μήν ρωτᾶς, ἄκου καί μάθε!» εἶναι τό σύνθημα

Προκύπτουν βεβαίως μεταξύ ἄλλων πολλά ἐρωτήματα: 

1) Οἱ «εἰδικοί» μέ ποιά ἐξουσία ¨θεραπεύουν¨ τούς ἀρρώστους πελάτες τους; Πῶς ξέρουμε ὅτι καί ἐκεῖνοι, δηλ. οἱ εἰδικοί, δέν πάσχουν; Πῶς θά ἀφήσω τόν ἑαυτό μου στά χέρια ἑνός ἄλλου ἀρρώστου ἀνθρωπάκου ἀφοῦ ὁ καθένας ἔχει τό ποσοστό συμμετοχῆς του στήν ψυχική μεταπτωτική ἀσθένεια; Πῶς μποροῦν ἑπομένως εἰδικοί σύμβουλοι βασιζόμενοι στίς σχετικές καί ἐπαναπροσδιοριζόμενες μεταπτωτικές ἀνθρώπινες γνώσεις,  νά προσεγγίζουν καί νά θεραπεύουν ψυχασθενεῖς; πῶς τολμοῦν οἱ ψυχίατροι νά θεραπεύουν ἄν οἱ ἴδιοι δέν ἔχουν καθαρισθεῖ ἀπό τά πάθη τους διά τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας;

      2) Εἰδικοί δῆθεν συμβουλάτορες ἀντί ἁδρῶν χρηματικῶν ποσῶν -ὦ τοῦ ἐμπαιγμοῦ- θά λύσουν ὅλα τά ψυχολογικά μας προβλήματα μέ φάρμακα, ἀγωγές, συμβουλές καί λόγια, δίχως προσευχή; Καί βεβαίως αὐτό προτείνεται ἀνοιχτά σέ πολλά σχολεῖα τῆς χώρας μας. Νέα παιδιά μέ χαρά, αὐθορμητισμό καί ζωντάνια, στιγματίζονται ὅτι ἀπό κάτι πάσχουν (κατάθλιψη, βία, ἀπομόνωση, ἐσωστρέφεια...), ὥστε μετά ἀπό εἰδική συμβουλευτική ἀγάπης καθηγητῶν καί γονέων νά παρακολουθοῦνται ἀπό ψυχολόγους.

            3) Εἶναι πολύ συχνό καί λυπηρό τό φαινόμενο δυστυχῶς καί ἄνθρωποι μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία ὄχι μόνο οἱ ἴδιοι νά ἔχουν ἀλλά καί νά παροτρύνουν καί τούς ἄλλους νά ἀποκτήσουν εἰδικούς συμβούλους, ἕνα ἐξαίρετο φίλο ψυχολόγο, παιδοψυχίατρο, ψυχίατρο, ψυχαναλυτή, ἀναλόγως μέ τήν κάθε περίπτωση.

Ἡ ἀπολυτοποίηση καί θεοποίηση τῶν ψυχολόγων ἔχει ὡς ἐπακόλουθο

Δεν περίμεναν τὴν συγκρότηση κάποιας Συνόδου οι Πατέρες, η οποία θα τους βεβαίωνε για την ύπαρξη κάποιας Συνόδου

Ἡ ΙΕΡΑΡΧΙΑ καὶ πάλι συνέρχεται γιὰ ΕΚΛΟΓΕΣ Ἐπισκόπων καὶ τὴν ἐξέταση δευτερευόντων θεμάτων, τὰ θέματα, ὅμως, τῆς ΠΙΣΤΕΩΣ τὰ ἀγνοεῖ παντελῶς!

Ὁ Μητρ. Ναυπάκτου Ἱερόθεος, στὸν δεύτερο τόμο τοῦ βιβλίου του «Ἐμπειρικὴ Δογματική» (σελ. 438-440), δίνει ἀπάντηση σὲ ὅσους (ἰδιαιτέρως τοὺς Ἐπισκόπους) ἔχουν ὀχυρωθεῖ πίσω ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἔχει συγκληθεῖ ἀκόμα Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, γιὰ νὰ καταδικάσει ἐπίσημα τὸν Οἰκουμενισμό. Ἔχουμε καὶ παλαιότερα γράψει ὅτι ὁ Μητροπ. Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος ἔκανε ἐπίσημη, διὰ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ τύπου, "ἐρώτηση"-αἴτηση στὴν Σύνοδο καὶ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο, νὰ συζητήσουν τὸ θέμα, ἂν ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι αἵρεση! (Οὔτε αὐτὸ δὲν γνωρίζουν οἱ σύγχρονοι ποιμένες!). Τὴν δὲ ἀνάλογη αἴτηση τοῦ Μητροπ. Πειραιῶς, ὁ ὁποῖος ζητοῦσε τὴν καταδίκη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ "Ἅγιοι"Ιεράρχες τὴν πέταξαν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων!

Στὸ ἀπόσπασμα αὐτὸ τοῦ βιβλίου ἐπεξηγεῖται ἐπαρκῶς ὅτι, ὅλες οἱ αἱρέσεις, καταδικάζονται ἀπὸ τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία στὴν ὁποία ἐμφανίστηκαν ἢ διαδίδοντο. Κι αὐτὸ ἀρκοῦσε.

Καὶ ἀλοίμονο, γράφει ὁ Ρωμανίδης, ἂν «δὲν ξέρανε οἱ Πατέρες τί ἦταν τὸ αἱρετικό, μέχρις ὅτου ἔρθει ἡ Σύνοδος καὶ καταδικάσει τὴν αἵρεση»! Ἀλοίμονο, ἂν «τότε μαθαίνανε τί εἶναι τὸ αἱρετικό»! Ἀλοίμονο, ἂν «πρὸ τῆς Συνόδου δὲν ξέρανε ὅτι ὁ Ἄρειος εἶναι αἱρετικός»!

Ὁπότε, οἱ σύγχρονοι Πατέρες, Σεβασμιώτατε, ἀφοῦ εἶναι Ὀρθόδοξοι Πατέρες, πρέπει νὰ γνωρίζουν τὴν ὕπαρξη τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὀ ἐρώτημα εἶναι: Καὶ λοιπόν, ξέρουν, ἀλλὰ τί κάνουν;

Δυστυχῶς, συγκαλοῦνται ὡς σῶμα στὴν Ἱεραρχία καὶ μιλοῦν γιὰ χίλια δυὸ δευτερεύοντα θέματα, ἀρνοῦνται ὅμως νὰ καταδικάσουν τὴν αἵρεση. Ἀρνοῦνται νὰ προφυλάξουν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, κατονομάζοντας τοὺς αἱρετικοὺς καὶ προτρέποντας τοὺς πιστοὺς νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ αὐτούς.

Καὶ συμβαίνει τὸ κωμικοτραγικό, νὰ ὑποδέχονται στὴν πόλη τους οἱ Ἐπίσκοποι τὸν καθοδηγοῦντα τὴν αἵρεση Πατριάρχη Βαρθολομαῖο μὲ ἐπεφημίες: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»!

Παραθέτουμε τὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ παραπάνω βιβλίο. Μὲ τὰ καφὲ γράμματα εἶναι ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ Μητροπολίτη Ναυπάκτου, καὶ μὲ τὰ μαῦρα τὸ κείμενο ποὺ ἔχει ἐπιλέξει ὁ Ναυπάκτου, ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ ἀειμνήστου καθηγητὴ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη.

Αἱρέσεις καὶ Σύνοδοι

Οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι στὴν πραγματικότητα εἶναι «μιὰ ἐπέκταση καὶ συγχώνευση» ὅλων τῶν Τοπικῶν Συνόδων καὶ ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς ἀνάγκης Κράτους νὰ εἰσαγάγη τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων στὴν νομολογία του, ὥστε νὰ ἐπικρατῆ ἑνότητα στὴν Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία.

«Γιατί ἔγινε ἡ Α' Οἰκουμενικὴ Σύνοδος; Διότι ἔχουμε τὴν ἀρειανὴ ἔριδα, ξέσπασε δηλαδὴ ὁ ἀρειανισμὸς ὡς αἵρεση στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ Κράτος εἶχε ἀναγνωρίσει τὴν Ἐκκλησία ὡς θρησκεία τῆς Αὐτοκρατορίας. Ἔχουμε μία ἀναγνωρισμένη Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ Κράτος. Καὶ τώρα οἱ Ἐπίσκοποι μαλώνουν μεταξύ τους.

Ἡ μία παράταξη εἶναι οἱ Ἀρειανοὶ καὶ ἡ ἄλλη εἶναι οἱ Ὀρθόδοξοι. Τὸ Κράτος, ἐφ' ὅσον εἶναι ἐπίσημη θρησκεία τοῦ Κράτους, πρέπει νὰ ξέρη τί εἶναι ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας. Ὁπότε, ὑποχρεώνεται ὁ αὐτοκράτωρ νὰ καλέση ἐκπροσώπους ὅλων τῶν ὀρθοδόξων Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας νὰ συνέλθουν κάπου καὶ νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ ὅλα τὰ θέματα, μὲ τὸ θέμα τοῦ Πάσχα, γιατί μιὰ Αὐτοκρατορία θέλει ὅλοι οἱ Χριστιανοί, μέσα στὴν Αὐτοκρατορία τουλάχιστον, νὰ ἑορτάσουν ὅλοι μαζὶ τὸ Πάσχα. Οἱ Μικρασιάτες ἑορτάζουνε μὲ τὴν ἰσημερία, τὴν 14^η, μαζὶ μὲ τοὺς Ἑβραίους ἑόρταζαν τὸ Πάσχα, ὁποιαδήποτε ἡμέρα. Ὅλοι οἱ ἄλλοι ἑορτάζανε τὸ Πάσχα τὴν Κυριακὴ μετὰ τὸ ἑβραϊκὸ Πάσχα. Ἤτανε πράξη τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁπότε, καὶ αὐτὸ τὸ θέμα ἀπασχόλησε τὴν Σύνοδο, καὶ μάλιστα ἴσως καὶ πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸ δόγμα τοῦ Ἀρείου. Ὁ Ἄρειος ἀμέσως καταδικάσθηκε, διότι ὅλοι ξέρανε ὅτι ἦταν αἱρετικός. Δὲν ἔγινε μεγάλη συζήτηση στὴν Σύνοδο γιὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἀρείου. Ὁπότε, ἤδη ὁ Ἄρειος εἶχε καταδικασθῆ ἀπὸ ὅλες τὶς Τοπικὲς Συνόδους, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς Συνόδους ποὺ δὲν ὑπῆρχε Ὀρθόδοξος Ἀρχιεπίσκοπος, ἀφοῦ ὑπῆρχαν ὁρισμένες Ἐκκλησίες ποὺ εἶχαν ἀρειανικὴ τάση.

Πάντως γενικά, ἐκεῖνο ποὺ κανεὶς ἀβίαστα συμπεραίνει ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν Πρακτικῶν τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τουλάχιστον ὅσων σώζονται, εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ Σύνοδος εἶναι μιὰ ἐπέκταση, εἶναι μία συγχώνευση ὅλων τῶν Τοπικῶν Συνόδων καὶ δὲν κλήθηκε ἡ Σύνοδος γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας, διότι ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ καμμία Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Ὅλες οἱ αἱρέσεις ποὺ ἔχουν καταδικασθῆ στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, εἴχαν ἤδη καταδικασθῆ στὶς Τοπικὲς Συνόδους. Ὁπότε, ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τὴν Σύνοδο αὐτή. Τὸ Κράτος εἶχε ἀνάγκη τῆς Συνόδου, γιὰ νὰ μπορῆ νὰ θεσπίση τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸ Κανονικὸ Δίκαιο τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὡς νόμους τοῦ Κράτους».

Ἡ Ἐκκλησία ἤξερε ὅτι ὁ Ἄρειος ἦταν αἱρετικός. Στὴν Α' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἐπιβεβαιώθηκε, ἐπικυρώθηκε ἡ αἵρεση τοῦ Ἀρείου. Μερικοί, ὅμως ἀσχολοῦνται μὲ τὶς Συνόδους ὡσὰν νὰ μάλωναν οἱ Πατέρες μὲ τὸν Ἄρειο λογικὰ γιὰ τὴν ἀναζητηση τῆς ἀλήθειας.

«Καὶ πῶς ἀσχολήθηκε ἡ Α' Οἰκουμενικὴ Σύνοδος; Ἀπαντοῦν οἱ δικοί μας στοχαστικά. Ὑπῆρχε φιλοσοφία τῶν Πατέρων περὶ Θεοῦ καὶ μαλώνανε μεταξύ τους οἱ Χριστιανοὶ φιλόσοφοι περὶ Θεοῦ, ὁ Ἄρειος μὲ τὸν Ἀθανάσιο καὶ τὸν ἕναν καὶ τὸν ἄλλον καὶ μετὰ ἦρθε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα γιὰ νὰ πῆ ποιὸ ἦταν τὸ ὀρθόδοξο, ποιὸ ἦταν τὸ αἱρετικό.

Ὁπότε, δὲν ξέρανε ποιὸ ἦταν τὸ αἱρετικὸ μέχρις ὅτου ἔρθει ἡ Σύνοδος καὶ καταδικάσει τὴν αἵρεση, δηλαδή. Τότε μαθαίνανε τί εἶναι τὸ αἱρετικὸ στὴν Σύνοδο, δηλαδή. Πρὸ τῆς Συνόδου δὲν ξέρανε ὅτι ὁ Ἄρειος εἶναι αἱρετικός; Πρέπει νὰ συνέλθη ἡ Σύνοδος γιὰ νὰ μᾶς πῆ ὅτι ὁ Ἄρειος εἶναι αἱρετικός; Εἶναι σὰν νὰ λέμε σήμερα ὅτι ἐμφανίζεται ἕνας κομπογιαννίτης, ἕνας χασάπης χειροῦργος καὶ δύο ἄλλοι γιατροὶ δὲν τὸ ξέρουν ὅτι εἶναι χασάπης, μέχρις ὅτου συνέλθουν σὲ μία σύσκεψη καὶ ἀποφασίσουν ὅτι εἶναι χασάπης, δηλαδή. Καὶ δὲν ξέρουν ὅτι εἶναι χασάπης, ἐπειδὴ σκοτώνει τοὺς ἄνθρωπους. Αὐτὸ δὲν ἀρκεῖ, ὅτι σκοτώνει τοὺς ἀρρώστους, πρέπει νὰ τὸ ἀποφασίσουν ὅτι εἶναι χασάπης.

Κάτι παρόμοιο γίνεται, δηλαδή. Δὲν ξέρουμε ὅτι ὁ Ἄρειος εἶναι αἱρετικός, ἐπειδὴ εἶναι καλὸς ἄνθρωπος, διδάσκει ὡραῖα πράγματα, φιλοσοφικά, ὡραῖα, καὶ πρέπει νὰ συνέλθη ἡ Συνοδος γιὰ νὰ δοῦμε ὅτι ὁ Ἄρειος εἶναι αἱρετικός;».

Ἡ Ἐκκλησία, ὅταν ἐμφανιζόταν κάποια αἵρεση, τὴν ἀντιμετώπιζε μὲ θεολογικὰ καὶ ἐκκλησιολογικὰ κριτήρια. Ὅταν ὅμως τὸ Κράτος ἤθελε νὰ θεσπίση ἐκκλησιαστικοὺς νόμους γιὰ τὴν ἑνοτητα τῆς Αὐτοκρατορίας, ἤθελε νὰ πληροφορῆται ἐπισήμως ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους ὅλων τῶν ἐπαρχιῶν τὴν ἀπόφασή τους. Μέσα στὰ πλαίσια αὐτὰ λειτουργοῦσαν οἱ Οἰκουμενικοὶ Σύνοδοι.

«Ἔχουμε τὴν Β' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Καλά, οἱ Ἐκκλησίες περίμεναν τὴν σύγκληση τῆς Β' Οἰκουμενικῆς Συνόδου γιὰ νὰ καταδικαστοῦν οἱ Πνευματομάχοι καὶ οἱ Εὐνομιανοί; Τοὺς Πνευματομάχους καὶ τοὺς Εὔνομιανούς τους εἶχαν περισυγυρΐσει καλὰ-καλὰ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποί της Ἐκκλησίας, πρὶν συγκληθῆ ἡ Β' Σύνοδος καὶ ἤδη ἦταν καταδικασμένες διδασκαλίες ἀπὸ Τοπικὲς Συνόδους καὶ μετὰ συνέρχεται ἡ Β' καὶ καταδικάζει. Ἐπαναλαμβάνει τὴν καταδίκη.

Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὴν Γ' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Ἐκεῖ ὁ Νεστόριος, ἐπίσημα πλέον, καταδικάσθηκε ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Ἀλεξανδρείας. Κοινοποιήθηκε ἡ ἀπόφαση σὲ ἄλλες Συνόδους. Οἱ δύο Ἐκκλησίες ποὺ δὲν δέχθηκαν τὴν ἀπόφαση τῆς Ἀλεξανδρείας, ἦταν ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, διότι Πατριάρχης ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Νεστόριος, καὶ μετὰ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας, ποὺ ἦταν διηρημένη, διότι ὑπῆρχαν ὅλοι οἱ μαθητὲς τοῦ Θεοδώρου Μομψουεστίας στὴν Ἀντιόχεια. Ὁπότε, ὑπῆρχε μιὰ δυσκολία, καὶ ὑπῆρχε διαφωνία ριζικὴ ἐπάνω στὸ θέμα τοῦ Νεστορίου. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ἀμέσως κατεδίκασε τὸν Νεστόριο».

Απάντηση σε σχόλιο

Το αθέατο κάλλος των Ουρανίων Εικόνων!

         Μας εστάλη ἀπὸ "Ναοδόμος"