Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου

Κοντάκιον

Τόν διαπρύσιον φωστῆρα καί κοσμήτορα τόν διαλάμψαντα δεινῶς ἑν ἀγωνίσμασι ἀναμέλπει ἡ ὀρθόδοξος ἐκκλησία.Δοξασθείς παρά θεοῦ ὅνπερ ἐδόξασας
τιμηθείς δέ παρ' αὐτῆς ἥνπερ ἐτίμησας
ὄθεν κράζει σοι· Χαῖρε Στουδίου τό καύχημα.

Ὁ Οἶκος

Ἄνθρωπος οὐρανόφρων ἀνεδείχθης παμμάκαρ
καί στῦλος τῇ σεπτῇ ἐκκλησία·
Σύ γάρ τούς ἀθετοῦντας πατρώους θεσμούς,
εἰκόνων τιμῇ νομίμου τε γάμου σύζευξιν, ἤλεγξας,
ἀπέρρηξας δέ ταύτης βοώσης.

Χαῖρε ὁ γόνος τοῦ Βυζαντίου· Χαῖρε τό κλέος μονῆς Στουδίου

Χαῖρε ἐκκλησίας τό ἔξοχον ἥδυσμα· Χαῖρε οἰκουμένης ἁπάσης τό στήριγμα

Χαῖρε ὅτι ὑπερμάχησας τῶν εἰκόνων τῆς τιμῆς· Χαῖρε ὅτι κατενίκησας τούς ἐχθρούς αὐτῶν δεινῶς

Χαῖρε νομίμου γάμου ἀκριβής νομοφύλαξ· Χαῖρε μοιχοζευξίας ὁ ἀκέστωρ καί ρύστης

Χαῖρε πληγῶν πανιοίων γευσάμενος· Χαῖρε δεινῶν πολλῶν ἐκλυτρούμενος

Χαῖρε τήν νέκρωσιν φέρων τοῦ κτίστου· Χαῖρε λαμπρέ λειτουργέ τοῦ Ὑψίστου

Χαῖρε Στουδίου τό καύχημα

ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ

Σύνοδος τοίνυν, δέσποτα, οὐ τό ἁπλῶς συνάγεσθαι ἱεράρχας τε καί ἱερεῖς, κἄν πολλοί ὦσι. Κρείσσων γάρ, φησί, εἷς ποιῶν τό θέλημα τοῦ Κυρίου, ἤ μυρίοι παραβαίνοντες· ἀλλά τό ἐν ὀνόματι Κυρίου, ἐν τῆ εἰρήνῃ καί φυλακῇ τῶν κανόνων· καί τό δεσμεῖν καί λύειν οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ' ὡς δοκεῖ τῇ ἀληθείᾳ, καί τῷ κανόνι, καί τῷ γνώμονι τῆς ἀκριβείας. Ἤ δείξωσιν, οἰ συνελθόντες τοῦτο πεποιηκότες· καί ἡμεῖς σύν αὐτοῖς· ἤ οὐ δεικνύουσιν, ἐκβαλέτωσαν τόν ἀνάξιον, ἵνα μή εἰς κατηγόρημα αὐτοῖς καί ταῖς μετέπειτα γενεαῖς παραδοθήσεται· Ὁ λόγος γάρ ὁ τοῦ Θεοῦ δεδέσθαι φύσιν οὐκ ἔχει καί ἐξουσία τοῖς ἱεράρχαις ἐν οὐδενί δέδοται ἐπί πάσῃ παραβάσει κανόνος· ἤ μόνον στοιχεῖν τά δεδογμένα, καί ἕπεσθαι τοῖς προλαβοῦσιν.

PG 99, 985Β

Πνευματικές ὑποθέσεις τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου

Ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἦταν ἀκριβής εἰς τήν πίστη του, δέν ἔκανε ὑποχωρήσεις καί συμβιβασμούς, δέν ἀνεχόταν καινοτομίες, ἁλοιώσεις τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί νεωτερισμούς. Θεωροῦσε καί ἐδίδασκε ὅτι παράλληλα πρός τήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως πρέπει νά ὑπάρχη καί ἡ ὁμολογία καί μάλιστα κατά τόν καιρό πού ἐκυνδίνευε ἡ πίστις. Τήν σιωπή εἰς αὐτές τίς περιπτώσεις ἤ τόν ἐψυχισμό τόν θεωροῦσε προδοσία καί ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν αὐστηρώτατος στίς παραβάσεις πού ἔκαναν οἱ ποιμένες τῆς ἐκκλησίας καί ἐδίδασκε ὅτιαὐτοί ἔχουν τήν μεγαλύτερη εὐθύνη καί ἐξ αἰτίας των μπορεῖ να πλανηθῆ ὅλο τό ποίμνιο. Παράλληλα μέ τήν πίστη καί σύμφωνα μέ αὐτήν πρέπει νά εἶναι καί τά ἔργα γιά νά εἶναι ὁλοκληρω-μένος κάθε ὀρθόδοξος Χριστιανός.

Τά μυστήρια δίδασκε ὁ ὅσιος πρέπει οἱ Χριστιανοί νά τά παίρνουν ἀπό ἀληθινά ὀρθόδοξους ἱερεῖς καί ἐπισκόπους. Εἶναι μολισμένο τό μυστήριο ἔλεγε τό ὁποῖο τελεῖ ἱερεύς πού ἔχει σχέσεις καί ἑπικοινωνεῖ μέ τούς αἱρετικούς. Τόν ἐπίσκοπο πού ἑπικοινωνεῖ μέ τούς αἱρετικούς δέν τόν μνημονεύουμε στήν Θ. Λειτουργία. Ἡ διάλυσις τοῦ γάμου, δίδασκε, χωρίς τήν αἰτία τῆς μοιχίας τήν ὁποῖα προϋποθέτει τό Εὐαγγέλιο εἶναι διάλυσις καί ἀκύρωσις ὅλου τοῦ Εὐαγγελικοῦ νόμου. Οἱ Χριστιανοί πρέπει νά κοινωνοῦν συχνά καί σωστά, δηλαδή μέ καθαρή συνείδηση.

Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης

Σύντομη βιογραφία τοῦ ὁσίου

Ὁ μέγας οὗτος ὅσιος καί ὁμολογητής τῆς ἐκκλησίας ἔζησε μετά τό πρῶτο ἥμισυ τοῦ 8^ου καί τό πρῶτο τέταρτο τοῦ 9^ου αἰῶνος. Ἐγεννήθηκε εἰς τήν Κων/πολη ἀπό εὐλαβεῖς καί εὐγενεῖς γονεῖς. Ἀπό τήν νεανική του ἡλικία ἐκδήλωσε τήν ζωντάνια τῆς πίστεως του διαλεγόμενος μέ τούς φιλοσόφους καί ὀρθολογιστές τῆς ἐποχῆς του, τούς ὁποῖους κατενίκησε μέ τήν δύναμιν τῶν λόγων του. Ἐσαγηνεύθη εἰς τήν μοναχική ζωή ἀπό τόν ὅσιο Πλάτωνα, ἀσκητή τοῦ Ὀλύμπου τῆς Βυθινίας ὁ ὁποῖος συναντήθηκε μαζί του, ὅταν κατῆλθε ἀπό τό ὄρος διά νά συμμετάσχη εἰς τήν 7^η Οἰκουμενική Σύνοδο. Εἰς ἡλικία 22 ἐτῶν ἀνεχώρησε ἐκ τοῦ κόσμου, ἀφήνοντας ὅλη τήν πατρική περιουσία καί κρατώντας μόνο ἕναν ἀγρό εἰς τήν τοποθεσία τήν λεγομένη τοῦ Σακκουδίωνος τόν ὁποῖο ἀφιέρωσε διά τήν ἀνοικοδόμηση Ἱερᾶς Μονῆς.

Εἰς τήν μονή αὐτή τοῦ Σακκουδιῶνος ἄρχισε ὁ ὅσιος τούς ἀσκητικούς του ἀγῶνες ὑπό τήν καθοδήγηση τοῦ πνευματικοῦ του πατρός ὁσίου Πλάτωνος.