Ὅταν ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν Ἀλήθεια καταντάει ἀγώνας ὑπερασπίσεως τοῦ γοήτρου καὶ
τῶν προσωπικῶν ἐπιλογῶν.
Ἀδαμάντιου
Τσακίρογλου
Ἐρώτηση πρὸς τὸν π. Ἄγγελο Ἀγγελακόπουλο
Δὲν ὑπάρχει, πιστεύω, χειρότερο πράγμα, ἀπὸ τὸ νὰ θυσιάζει
κάποιος τὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ στὸν βωμὸ τοῦ προσωπικοῦ γοήτρου
καὶ τῆς ὑπεράσπισης προσωπικῶν σκοπῶν καὶ συμφερόντων. Αὐτὸ ἰσχύει ἰδιαιτέρως
γιὰ τοὺς ρασοφόρους καὶ δὴ τοὺς ἱερεῖς, διότι ἐνεργώντας ἔτσι δὲν ὁδηγοῦν στὴν
πτώση μόνο τοὺς ἴδιους ἀλλὰ καὶ τοὺς πιστοὺς ποὺ τοὺς ἀκοῦν καὶ τοὺς ἐμπιστεύονται.
Ἀφορμὴ γιὰ τὶς παραπάνω σκέψεις μοῦ ἔδωσε τὸ ἄρθρο τοῦ π.
Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου μὲ τίτλο «Οικουμενιστικός
- Ουνίτικος Μοναχισμός τύπου Bose» (ἐδῶ).
Στὸ ἄρθρο αὐτὸ ὁ π. Ἄγγελος παρουσιάζει τὸ «ἀντιοικουμενιστικό» του πρόσωπο ἀπορρίπτοντας
καὶ καταδικάζοντας σωστὰ τὸ αἱρετικὸ μόρφωμα τῆς κοινότητας Bose, ξεχνάει ὅμως
παράλληλα νὰ πεῖ ὅλη τὴν ἀλήθεια.
Γράφει ὁ π. Ἄγγελος: «Στό
οἰκουμενιστικό - οὐνιτικό μοναστήρι τοῦ Bose τοῦ αἱρετικοῦ παπικοῦ κ. Enzo
Bianci, στήν Βόρεια Ἰταλία, διεξήχθη γιά μιά ἀκόμη χρονιά ἀπό 5 ἕως 8 Σεπτεμβρίου,
τό 25ο Διεθνές Συνέδριο «Ὀρθοδόξου Πνευματικότητος», μέ τό γενικό θέμα:
«Διάκρισις καί χριστιανικός Βίος». Συμμετεῖχαν οἰκουμενιστές ἀπό πολλές Τοπικές
Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ὅπως ὁ Σεβ. Μητρ. Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ, ἡ καθηγήτρια τῆς
Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΕΚΠΑ κ. Βασιλική Σταθοκώστα, ὁ Ἀρχιμ. Θεοδόσιος Μαρτζοῦχος,
κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ.ἄ. Μήνυμα στό Συνέδριο
ἀπηύθυνε, ὡς κατ' ἔτος, ὁ οἰκουμενιστής
Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, τό ὁποῖο ἀνέγνωσε ὁ ἐκπρόσωπός του Ἀρχιμ. Ἀθηναγόρας Φασίολο,
κληρικός τῆς Μητροπόλεως Ἰταλίας. Εἰσήγηση μέ θέμα «Ἐγρήγορση καί αὐθεντικότητα
στήν Ἐκκλησία σήμερα», πραγματοποίησε στίς 8 Σεπτεμβρίου ὁ οἰκουμενιστής Ἀρχιδιάκονος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Ἰωάννης
Χρυσαυγής».
Καὶ ἐρωτῶ: Γιατὶ δὲν
ἀναφέρει ὅτι χαιρετισμὸ ἔστειλε καὶ ὁ μητροπολίτης Κιέβου Ὀνούφριος; Γιατὶ
δὲν ἀναφέρει ὅτι χαιρετισμὸ ἔστειλαν καὶ ἀντιπρόσωποι τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας;
Γιατὶ δὲν ἀναφέρει ὅτι χαιρετισμὸ ἔστειλαν
καὶ ἀντιπρόσωποι τῆς βουλγαρικῆς Ἐκκλησίας; Γιατὶ δὲν ἀναφέρει ὅτι χαιρετισμὸ ἔστειλαν καὶ ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν
Ἱερώνυμος; Δὲν διάβασε ὁ π. Ἄγγελος ὅλη τὴν ἀνακοίνωση τοῦ Bose; Ἢ τὴν
διάβασε καὶ δημοσίευσε ὅτι τὸν σύμφερε (πράγμα ποὺ ἔπραξε καὶ ὁ ὁμοϊδεάτης του
κ. Τελεβάντος); Γράφει ἡ ἀνακοίνωση (ἐδῶ):
La sessione del mattino si è aperta con la lettura dei messaggi inviati dal
Patriarca di Romania Daniel, dal Metropolita
di Kiev Onufrij e dal Patriarca
copto-ortodosso di Alessandria, Tawadros II. Quest’ultimo ha invitato
a trovare un “modello vivente di discernimento” in anba Epiphanius,
igumeno del monastero di san Macario (Egitto) deceduto lo scorso 29 Luglio.
Alle sue parole ha fatto eco Inna Prochorova , che ha fatto memoria del
marito, Gelian Prochorov, grande esperto di storia della Chiesa
russa, caro amico della
comunità di Bose e assiduo frequentatore dei convegni di spiritualità
ortodossa, che ha lasciato questo mondo esattamente un anno fa... La sessione
del pomeriggio è stata aperta dai messaggi del Metropolita Antonij della
diocesi bulgara dell’Europa centro-orientale, dell’arcivescovo di Atene Hieronymos II e del reverendo
Tveit, segretario del Consiglio Ecumenico delle Chiese. Sono seguite tre
relazioni che hanno offerto esempi concreti di discernimento comunitario,
ecclesiale in momenti storici particolarmente cruciali. Alexandr Mramornov (Spasskoe
Delo, Mosca) ha parlato del Concilio di Mosca.
Μήπως γιατὶ τότε θὰ ἔπρεπε, ἂν ἦταν συνεπής, νὰ χαρακτηρίζει καὶ τὸν Ὀνούφριο καὶ τοὺς Ρώσους καὶ τοὺς Βούλγαρους καὶ τὸν Ἱερώνυμο ὡς Οἰκουμενιστές; Μήπως γιατὶ τότε θὰ ἔπρεπε, ἂν ἦταν συνεπής, νὰ παραδεχθεῖ, ὅπως καὶ οἱ ὁμοϊδεάτες του τοῦ κύκλου τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση, ὅτι ἔπεσαν ἔξω στὶς προσδοκίες τους; Μήπως γιατὶ τότε θὰ θὰ ἔπρεπε, ἂν ἦταν συνεπής, νὰ διακόψει τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μαζί τους, μιᾶς καὶ εἶναι οἰκουμενιστές, ἄρα αἱρετικοὶ καὶ νὰ ἀπαντήσει στὸ ποίμνιο, γιατὶ τότε τοὺς ἐπαινεῖ καὶ γιατὶ τότε δὲν τὸ κάνει;
Γράφει ὁ ἴδιος: «Εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ἡ κοινότητα τοῦ Bose ἀποτελεῖ ἕνα ἰσχυρό προπύργιο τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ἡ συμμετοχή στά συνέδριά της «ὀρθοδόξων» κληρικῶν καί θεολόγων ἀποτελεῖ πράξη θεολογικῆς καί ποιμαντικῆς ἀνευθυνότητας, ἀφοῦ, ἀφ’ ἑνός ὁδηγεῖ σέ σύγχυση τούς ὀρθόδοξους πιστούς, ἀφ’ ἑτέρου δέ κανέναν αἱρετικό δέν ὁδήγησε σέ ἐπιστροφή στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία».
Εἶναι ντροπὴ γιὰ ἕναν κληρικὸ νὰ γράφει αὐτὲς τὶς σωστὲς παρατηρήσεις, ἀλλὰ νὰ τὶς χρησιμοποιεῖ ἀλὰ κάρτ, γιὰ ὅποιον τὸν συμφέρει καὶ γιὰ προάσπιση τοῦ γοήτρου του. Εἶναι ντροπὴ γιὰ ἕναν κληρικὸ νὰ καταδικάζει ἀλὰ κάρτ καὶ μέσῳ τῆς ἀπόκρυψής του νὰ «ὁδηγεῖ σέ σύγχυση τούς ὀρθόδοξους πιστούς».