Την αποδεδειγμένα αποτυχημένη «Οικονομία» των Παπών της εποχής της «πορνοκρατίας» μας προτρέπουν να ακολουθήσουμε οι πατέρες της Θεσσαλονίκης;

Ἡ «Οἰκονομία» ποὺ ἔφερε... τὸ Φιλιόκβε

Ἀκούσαμε στὴν ἡμερίδα τῆς Θεσσαλονίκης νὰ παρουσιάζεται ἀπὸ τὸν π. Σεραφεὶμ Ζήση ὡς ἐπιχείρημα ὑπὲρ τῆς νεόκοπης Οἰκονομίας ποὺ ὑποστηρίζουν οἱ πατέρες τῆς Θεσσαλονίκης, ἐκεῖνο τὸ εἶδος τῆς «Οἰκονομίας» ποὺ ἐφάρμοσε ὁ Πάπας Ἰωάννης Η΄!  Συγκεκριμένα εἶπε (ἀπὸ τὸ 2:50:13):

«Ὁ Πάπας Ρώμης Ἰωάννης Η΄ ἐνεφορεῖτο ἀπὸ ὀρθόδοξα φρονήματα, ὅπως καὶ ὅλο τὸ πατριαρχεῖο τῆς Ρώμης, παρὰ τὴν πίεση τῶν Φράγκων, οἱ ὁποῖοι ἦταν οἱ οὐσιαστικοὶ προωθηταὶ τῆς αἱρέσεως. Ἡ φοβερὴ καὶ ἀνεπανάληπτη ἴσως Οἰκονομία, ποὺ  ἐφαρμόστηκε ἐδῶ, συνίσταται στὸ ὅτι ἀφ’ ἑνὸς ἡ Η΄ Οἰκουμενικὴ σύνοδος δὲν καταδίκασε ὀνομαστικῶς, γιὰ πρώτη φορὰ σὲ  Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, κανέναν ἀπὸ τοὺς ὑποστηρικτὲς τῆς αἱρέσεως αὐτῆς στὴν Δύση, ἀφ’ ἑτέρου στὸ ὅτι ὁ ὀρθόδοξος Πάπας Ρώμης Ἰωάννης Η΄, ἐνῶ βρισκόταν σὲ μυστηριακὴ κοινωνία μὲ τὸ  ἐπίσης Ὀρθόδοξο πατριαρχεῖο Κων/λεως καὶ τὸν πατριάρχη Μ. Φώτιο, ὅμως κατ’ Οἰκονομίαν παρέμεινε σὲ κοινωνία μὲ τοὺς Φράγκους Ἐπισκόπους ἐκείνους, οἱ  ὁποῖοι διατηροῦσαν τὸ Φιλιόκβε, ἀκόμη καὶ μετὰ τὴν Η’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, φοβούμενος μήπως ἀντίθετη στάση, ὁδηγήσει σὲ βίαιη ἐπιβολὴ τῆς αἱρέσεως στὴν Δύση ἀπὸ τοὺς Φράγκους (σσ. πρᾶγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε), ἀλλὰ ἐπίσης ἔχοντας τὴν πρόθεση καὶ βάσιμες ἐλπίδες νὰ ἀλλάξει τὸ αἱρετικὸ φρόνημα τῶν Φράγκων χωρὶς ἐκκλησιαστικὲς ποινὲς καὶ ἀκοινωνησία (σσ. πρᾶγμα ποὺ τελικὰ δὲν ἔγινε).

Στὴν ὁμιλία του ὅμως αὐτὴ ὁ π. Σεραφεὶμ Ζήσης δὲν παρουσίασε τὰ ἀναγκαῖα ἐκεῖνα ἱστορικὰ στοιχεῖα, ποὺ νὰ ἀποδεικνύουν τὴν ἀλήθεια τῶν ἰσχυρισμῶν του· οὔτε δηλαδὴ τὸ πῶς ἐφαρμόσθηκε, οὔτε πότε τελείωσε αὐτὴ ἡ «Οἰκονομία». Ἀποκρύπτει δὲ σκανδαλωδῶς τὸ γεγονός, ὅτι ἡ Οἰκονομία αὐτὴ δὲν εἶχε κανένα ἀπολύτως ἀποτέλεσμα. Ἀφέθηκε μάλιστα νὰ ἐννοηθεῖ, ὅτι οἱ Πάπες τοῦ 9^ου ἕως τὶς ἀρχὲς τοῦ 11^ου αἰῶνα, ὁπότε ἐμφανίστηκε ὁ πρῶτος Φράγκος Πάπας, συνέχισαν τὴν Οἰκονομία ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, μία θέση ποὺ ἀκολουθεῖ τὴν σκέψη τοῦ ἀειμνήστου π. Ἰ. Ρωμανίδη.

Αὐτὸ τὸ ἐπιχείρημα, ὅμως, εἶναι ἱστορικὰ ἄκρως προβληματικό, διότι γεννάει τὸ ἑξῆς λογικὸ ἀντεπιχείρημα: Μιὰ πρακτική/ἱστορικὸ μοντέλο τοῦ παρελθόντος, μποροῦμε νὰ τὸ παρουσιάσουμε ὡς παράδειγμα πρὸς μίμηση καὶ νὰ τὸ ἀκολουθήσουμε –πάντα ὑπὸ προϋποθέσεις–, ἂν ἔχει θετικὴ ἔκβαση. Διαφορετικά, γιατί νὰ ἀναφερθοῦμε σ’ αὐτό; Ἄν λοιπόν, αὐτὴ ἡ προτεινόμενη «Οἰκονομία» ἦταν καλή/θετικὴ καὶ ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχε καὶ θετικὰ ἀποτελέσματα. Ὅμως γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν ἱστορία, ὅτι αὐτὴ ἡ «Οἰκονομία» δὲν εἶχε θετικά, ἀλλὰ ἀρνητικὰ γιὰ τὴν Πίστη ἀποτελέσματα. Διότι, πῶς μποροῦμε νὰ ἰσχυριστοῦμε ὅτι εἶχε θετικὰ ἀποτελέσματα, ἀφοῦ ἐξ αἰτίας τῆς ἐφαρμογῆς της ἐπικράτησε τὸ Φιλιόκβε καὶ δὲν ἐξαφανίστηκε ὡς αἵρεση;

Πολλοὶ θὰ ποῦν (ὅπως καὶ ὁ π. Ἰωάννης), ὅτι αὐτὸ ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς ἐγκατάστασης στὸν παπικὸ θρόνο Φράγκων Παπῶν. Αὐτὸ ὅμως δὲν ἀρκεῖ ὡς ἐπιχείρημα, διότι 200 χρόνια «Οἰκονομίας» καὶ κυριαρχίας ὀρθοδόξων Παπῶν θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν νικήσει τὴν αἵρεση καὶ ὄχι νὰ τὴν ἀφήσουν νὰ ἑδραιωθεῖ, ὥστε νὰ τὴν νομιμοποιήσουν οἱ μετέπειτα Φράγκοι Πάπες.

Ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπιχείρημα ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ π. Σεραφείμ, χρησιμοποιώντας ὡς πηγὴ τὸν π. Ἰ. Ρωμανίδη, ὅτι δηλ. λόγῳ τῆς ἀδύναμης θέσης τοῦ Ἰωάννη Η΄ καὶ τῶν διαδόχων του νὰ ἐπιβάλει τὴν θέλησή του, ἔπρεπε νὰ γίνει αὐτὴ ἡ «Οἰκονομία», δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ, γιατὶ τὸ Φιλιόκβε ἐπικράτησε ὅταν ὁ Παπισμὸς μέσῳ μεθοδεύσεων, πλαστῶν ἐγγράφων (βλ. Κωνσταντίνεια καὶ Ἰσιδώρεια δωρεά) καὶ ἱστορικῶν ἐξελίξεων βρισκόταν σὲ ἰσχυρὴ θέση. Ὁπότε ἐξ ἀρχῆς φαίνεται ἡ τύχη τοῦ «πετυχημένου» μοντέλου αὐτοῦ τῆς Οἰκονομίας ποὺ μᾶς παρουσιάζουν νὰ μιμηθοῦμε οἱ Πατέρες τῆς Θεσσαλονίκης. Ἂς δοῦμε ὅμως τὰ πράγματα στὶς πραγματικὲς ἱστορικὲς διαστάσεις τους.

Κατ’ ἀρχὰς φαίνεται ἀπολύτως ἀναγκαῖο νὰ διερευνήσουμε, ποιοί ἦταν αὐτοὶ οἱ ὀρθόδοξοι Πάπες, κατὰ πόσο ἦταν ὀρθόδοξο τὸ φρόνημά τους, ποιές ἐνέργειες ἔκαναν γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς οἰκονομίας καὶ κατὰ τῆς ἐξάπλωσης τοῦ αἱρετικοῦ δόγματος τοῦ Φιλιόκβε, ὥστε νὰ καταλάβουμε τὶς πραγματικὲς αἰτίες τῆς ἐπικράτησης τῆς αἱρέσεως. Γιὰ τὸ ἐγχείρημα αὐτὸ θὰ παρουσιάσω ὡς χαρακτηριστικὸ παράδειγμα μία μικρὴ ἐπιλεγμένη σειρὰ Παπῶν, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Η΄, ποὺ ἀναφέρθηκε στὴν ἡμερίδα καὶ χρησιμοποιώντας ἀποκλειστικὰ δυτικὲς ἱστορικές, θεολογικὲς πηγές, φιλικὲς πρὸς τὸν Παπισμό, ὥστε νὰ  ἐπιτευχθεῖ ἡ μέγιστη ἀντικειμενικότητα τῶν ἐπιχειρημάτων.

 Ὡς πρώτη ἐπισήμανση πρέπει νὰ τονισθεῖ, ἡ τραγικὴ ἀλήθεια, ὅτι αὐτὴ ἡ χρονικὴ περίοδο τῶν 160 χρόνων «Οἰκονομίας», ποὺ ὁ π. Σεραφεὶμ τὴν ἐξύμνησε, παρουσιάζοντάς την ὡς παράδειγμα οἰκονομίας πρὸς μίμησιν, ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς δυτικοὺς ἱστορικούς, χαρακτηρίζεται ὡς ἡ «μαύρη περίοδο τοῦ Παπισμοῦ» (Saeculum obscurum) ἢ «ἡ ἐποχὴ τῆς πορνοκρατίας». Σὲ 150 χρόνια διοίκησαν 45(!) Πάπες καὶ ἀντιπάπες τὴν Ρώμη, 15(!) δολοφονήθηκαν, 15(!) καθαιρέθηκαν, 14 πέθαναν ἢ δολοφονήθηκαν στὴν φυλακή, 7 εἶχαν ἐξοριστεῖ ἀπὸ τὴν Ρώμη καὶ δημιουργήθηκαν 6 σχίσματα ἀποκλειστικὰ γιὰ πολιτικοὺς καὶ διοικητικοὺς λόγους.

Ο γλυκύτατος ύμνος στην Παναγία

Πηγή

Και άλλες προσφυγές στο ΣτΕ για τις νέες ταυτότητες – Από 62 πολίτες και 3 μοναχούς

Ανοιξε για τα καλά ο «χορός» των προσφυγών κατά των νέων ηλεκτρονικών ταυτοτήτων με δύο ακόμη πρόσφυγες που κατατέθηκαν σήμερα.

62 πολίτες και 3 μοναχοί με δύο αιτήσεις, ζητούν την ακύρωση της σχετικής υπουργικής απόφασης που προβλέπει το ηλεκτρονικό τσιπάκι, το οποίο θα περιλαμβάνουν οι ταυτότητες που θα τεθούν σε κυκλοφορία, αντικαθιστώντας τις σημερινές, όπου θα περιέχονται, όπως καταγγέλλουν, ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.
Την ίδια ώρα, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου κατέθεσε αναφορά στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το ζήτημα της υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος και της ιθαγένειας των μαθητών στα απολυτήρια και τους άλλους τίτλους σπουδών του Γυμνασίου και Λυκείου, υποστηρίζοντας πως είναι αντισυνταγματική καθώς το θρήσκευμα συνιστά προσωπικό δεδομένο και μάλιστα ανήλικων προσώπων.

Σημειώνεται μεταξύ άλλων στην αναφορά πως η αναγραφή του θρησκεύματος στους τίτλους σπουδών συνοδεύει το άτομο «εις το διηνεκές και το εκθέτει σε δυσμενείς διακρίσεις, ιδίως στην πρόσβασή του στην αγορά εργασίας».

Πηγή

Που είσαι;

      

Σχόλιο Γ.Θ.: Πίστεψέ με, πρέπει να το διαβάσεις...

Που είσαι; 

(Παπά μου; Αξιωματικέ μου; Δάσκαλέ μου; Αγρότη μου;)

Που είσαι, Έλληνα;...

Πού είσαι, παπά μου;... Πού είσαι εσύ που φοράς το τιμημένο ράσο; Γιατί δε βαρά πένθιμα η καμπάνα του ναού; Πόσες παρακλήσεις τελούνται στον ναό; Πόσες αγρυπνίες τέλεσες; Σε πόσες μετάνοιες κάλεσες τους πιστούς; Κάλεσες τα κατηχητόπουλα να τους πεις για τον Μ.Αλέξανδρο και τον Παύλο τον Μελά;  Ή μήπως δεν έμαθες ότι είναι τόσο πίσω στην ύλη που δεν διδάσκεται;

Και μιας και μιλήσαμε για ύλη... Πού είσαι, δάσκαλε;... Που είσαι κύριε καθηγητή;... 

Πίστη, η δύναμη και η απουσία της

  Εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι μόνο σὲ δυὸ περιπτώσεις τὸ Εὐαγγέλιο μᾶς λέει ὅτι ὁ Χριστὸς θαύμασε γιὰ κάτι. Καὶ στὶς δυὸ περιπτώσεις πρόκειται γιὰ τὴν πίστη. Γιὰ τὴν ἀξιοθαύμαστη δύναμή της, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν τραγικὴ ἀπουσία της. Στὴν πρώτη περίπτωση ἀνήκει τὸ ἐπεισόδιο τοῦ ἑκατόνταρχου τῆς Καπερναούμ: «Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασε».

Ἡ δύναμη τῆς «πίστεως»

Ὁ Ρωμαῖος ἀξιωματοῦχος, μᾶς λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, ἐνδιαφέρεται ὄχι γιὰ κάποιον συγγενῆ του, ἀλλὰ ἱκετεύει τὸν Χριστὸ γιὰ τὴ θεραπεία τοῦ παράλυτου ὑπηρέτη του. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι ξένος καὶ ἄσχετος μὲ τὴν πίστη καὶ τὶς παραδόσεις τῶν Ἰουδαίων. Δὲν γνωρίζει τὸν Νόμο καὶ τοὺς Προφῆτες. Ἀλλὰ ἀγαπᾶ τὸν συνάνθρωπο, τὸν ὑπηρέτη του, καὶ ἔτσι συναντᾶ τὸν Χριστό.

Εκοιμήθη χωρίς να συμφιλιωθεί με όσους απηνώς εδίωξε! --Ο Κύριος ας τον αναπαύσει κατά την ευσπλαχνία του!

http://agonasax.blogspot.com/2018/06/blog-post_56.html

ΕΚΤΑΚΤΟ: Στην Αμερική άφησε την τελευταία του πνοή ο Ιγνάτιος Λαρίσης κατά τη μεταμόσχευση στο συκώτι από τον ιατρό Ανδρέα Τζάκη

---

Την τελευταία του πνοή άφησε πριν από λίγο σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της Romfea.gr ο Σεβ. Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος.
 


Σύμφωνα με πληροφορίες ο Σεβασμιώτατος προδόθηκε από την καρδιά του, δύο ώρες πριν ολοκληρωθεί η μεταμόσχευση στο συκώτι από τον Ιατρό κ. Ανδρέα Τζάκη. 

Παντού πλέον, οι Ορθόδοξοι στα χαρτιά, συμπορεύονται με τους αιρετικούς!

Διοργάνωση 1ης Κληρικολαϊκής Συνέλευσης Ι. Μητροπόλεως Σουηδίας

   Παντοῦ πλέον, οἱ Ὀρθόδοξοι στὰ χαρτιά, ἡ «ἐκκλησία πονηρευομένων» τοῦ Ψαλμωδοῦ, ἡ «φαινομένη ἐκκλησία» τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου διὰ τῶν ψευδεπισκόπων της (ὅπως τοὺς χαρακτηρίζει ὁ ΙΕ΄ Κανόνας) συμπορεύεται μὲ τοὺς αἱρετικούς! Καὶ αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας κοινωνοὺς μᾶς θέλει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ὁ π. Νικόλαος Μανώλης, οἱ συμπορευόμενοι ἱερεῖς καὶ ἡ Τελεβάντια ὁμάδα τους! Καὶ μᾶς παρουσιάζουν –χωρὶς ντροπή– αὐτὴ τὴν κακόδοξη ἐπιλογή τους ὡς τὴν «βασιλικὴ» ὁδὸ τῆς Ὀρθοδοξίας! (Προσωπική μας θλίψη: πρωτοστατεῖ στὴν οἰκουμενιστικὴ αὐτὴ ὁμάδα τῆς Σουηδίας, τὸ πνευματικοπαίδι τοῦ ἀείμνηστου ἀντι-Οἰκουμενιστῆ παπα-Κώστα Παλαιολογοπούλου).

Διοργάνωση 1ης Κληρικολαϊκής Συνέλευσης Ι. Μητροπόλεως Σουηδίας

  Το Σάββατο, 16 Ιουνίου 2018, ο Σεβ. Μητροπόλεως Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπας, προσκάλεσε στην έδρα της επαρχίας του στη Στοκχόλμη εκλεκτά στελέχη των ενοριών του, με σκοπό να συζητήσουν τις δυνατότητες σύγκλισης και συγκρότησης της πρώτης στην ιστορία της 50χρονης Ι. Μητροπόλεως Σουηδίας Κληρικολαϊκής Συνέλευσης. 

    Στην συνάντηση έδωσαν το παρών ο Παν. Αρχιμ. κ. Αλέξανδρος Λουκάτος, και οι κ.κ. Κυριακή Παπαδοπούλου Samuelsen, Αθηνά Καραπαναγιωτίδου, Μαρία Κεχαγιά, Φωτεινή Μπατσέλα, Δρ. Βασιλική Βασιλά, Νικόλαος Κίτσιος και Χρήστος Κακουλίδης.