Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: Οἱ Εὐρωπαῖοι διώχνουν τὸν Χριστὸ μὲ κάθε τρόπο

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Μέσα ἀπὸ τὸ παράθυρο τῆς φυλακῆς - Μηνύματα στὸ λαὸ»  (Εκδ. «Ὀρθόδοξη Κυψέλη»)

     Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ διδασκαλία του συνέβαλε στὴν πρόοδο τῆς Εὐρώπης; Ἡ Εὐρώπη εὐχαρίστησε τὸν Χριστό;

     Ἀδελφοί μου, αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα μποροῦν νὰ ἀποτελέσουν θέμα μελέτης καὶ διδαχῆς. Τί πρόσφερε ὁ Χριστὸς στὴν Εὐρώπη; Τὰ πάντα. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἀνέμεναν πολλὰ ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ Αὐτὸς τοὺς ἔδωσε περισσότερα ἀπὸ ὅσα ἐκεῖνοι περίμεναν. Τοὺς πρόσφερε τὰ πάντα.

     Ὁ Χριστὸς ἀπάλλαξε τὴν Εὐρώπη ἀπὸ τὸν σκοταδισμὸ τῆς ἀθεΐας καὶ τὴν μωρία τῆς εἰδωλολατρίας. Αὐτὴ φράση εἶναι σημαντικὴ γιὰ ὅποιον μπορεῖ νὰ καταλάβει τί εἶναι εἰδωλολατρία καὶ τί εἶναι ἀθεΐα. Γιὰ ὅποιον δὲν μπορεῖ νὰ τὴν κατανοήσει, θὰ τὴν ἐξηγήσω περισσότερο.

     Ὁ καιρὸς τῆς ἀθεΐας καὶ τῆς εἰδωλολατρίας στὴν Εὐρώπη ἦταν μιὰ περίοδος σκοταδισμοῦ. Μιὰ κατάσταση παρόμοια μ` αὐτὴ ποὺ ὑπάρχει στὶς μαῦρες φυλές, ποὺ ζοῦν στὴν Ἀφρική.

     Ἀθεΐα καὶ εἰδωλολατρία σήμαινε: Θεολογία δίχως τὸν ἀληθινὸ Θεό, γάμοι χωρὶς ἠθικὴ καὶ κοινωνία δίχως....

εὐσπλαχνία γιὰ τὸν συνάνθρωπο.

     Μὲ μιὰ λέξη ἀθεΐα καὶ εἰδωλολατρία σήμαινε ζωὴ χωρὶς οὐσία καὶ θάνατο χωρὶς ἐλπίδα.

     Παράλληλα ὑπῆρχε συνεχὴς φόβος γιὰ θεοὺς τρομακτικούς, τῶν ὁποίων τὸ θυμὸ προσπαθοῦσαν νὰ κατευνάζουν μὲ αἱματηρὲς θυσίες εἴτε ζώων εἴτε ἀνθρώπων. Σκοτάδι καὶ μωρία ἐπικρατοῦσε στὶς φτωχὲς χωριάτικες καλύβες, ἀλλὰ καὶ στὸν περίβολο τῶν παλατιῶν. Ὁ σατανᾶς κυριαρχοῦσε στὴν Εὐρώπη μέχρι ὁ Χριστὸς νὰ ἐμφανιστεῖ. Ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι ἦταν ἄρρωστοι στὴν ψυχὴ καὶ

Απάντηση στον π. Σάββα Λαυριώτη

Του Ι. Ρίζου

   

    Γράφει ο π. Σάββας για «αἱρετικές φαντασίες τοῦ κ. Ρίζου και …δαιμονική ἐπίθεση».

Απάντηση

    Όποιος τολμά (έστω και με λάθος τρόπο) να ασκήσει κριτική, λοιπόν, είναι για σας αιρετικός και δαιμονισμένος! Κάθε ένας που αγωνίζεται,  αν σας αμφισβητεί είναι αιρετικός;

     Καλοσύνη σας.  Όμως, γιατί δεν παραθέτετε παράλληλα με τα βαριά σας  λόγια, τα δικά μου αιρετικά λόγια; Να τα δώ κι εγώ και να τα διαγράψω. Αντίθετα βγάζετε εμένα αιρετικό, στηριζόμενος σε κείμενα άλλου που -όπως γράφω παρακάτω- δεν τα έχω πεί, δεν τα αποδέχομαι, αλλ’ έχω γράψει σε βιβλίο μου τα ακριβώς αντίθετα. Το συμπέρασμά σας αυτό, λοιπόν, είναι φανταστικό και αστήρικτο και δείχνει ότι το υπόλοιπο κείμενό σας γράφεται χωρίς την απαιτούμενη νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα.

Γράφετε:

«1) Γράφει ὁ κ. Ρίζος ὅτι: «ὑπάρχει μιά παρασκηνιακή καί κρυφή διεργασία πού ἐνεργεῖται ἀπό μερίδα τῶν νεοαποτειχιζόμενων ἁγιορειτῶν Μοναχῶν (ὄχι πάνω ἀπό δέκα τόν ἀριθμό) κι ἑνός ἀρχιμανδρίτη ἐκτός Ὄρους, πού προετοιμάζει τό ἔδαφος ὥστε ὁ ὅποιος νεοαποτειχιζόμενος λαός νά μεταφερθεῖ ἐν μία νυκτί στίς τάξεις τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου».

Δηλώνω ὅτι εἶναι συκοφαντία. Οὐδέποτε εἶπα τέτοιο πράγμα, ἀλλά ἀκριβῶς τό ἀντίθετο καί ζητῶ ἀπό τόν κ. Σημάτη καί κ. Ρίζο νά προβοῦν σέ δημόσια συγγνώμη γιά τόν σκανδαλισμό τῶν πιστῶν καί τήν σύγχυση πού προκάλεσαν.»

Απάντηση

Πάτερ Σάββα, δεν είπα ότι δηλώσατε απερίφραστα την επιστροφή των αποτειχιζομένων στο παλαιό.

Μίλησα για διεργασία, για ενδείξεις.

Και συγκεκριμμένα, αναφέρομαι στον στενό σας συνεργάτη και Νο 2 της ομάδας σας, π. Χαρίτωνα ο οποίος:

1.   Έχει δηλώσει σε αξιόπιστο αγιορείτη διωκώμενο-αποτειχισμένο Μοναχό που μου το εκμυστηρεύτηκε ότι «οι Γ.Ο.Χ. έχουν Μυστήρια».

2.   Πρίν λίγες μέρες φιλοξενήθηκε επι τρείς τουλάχιστον ημέρες σε «σκληρό» Ζηλωτικό κελί του Αγίου Βασιλείου στο Άγιο Όρος, όπου εκεί προφανώς συμπροσευχήθηκε ή και συλλειτούργησε με αυτούς που δεν έχουν καμμία κοινωνία με εμάς τους νεοημερολογίτες.

3.   Προσπάθησε να αποτρέψει μια Αποτείχιση υπο τον κύριο Νάσιο, με την αιτιολογία του να γίνει αυτή σε συντονισμό με την επιστροφή στο παλαιό ημερολόγιο. Σε διάλογο στην Καρδίτσα, μάλιστα δήλωσε ότι αν  η αποτείχιση δεν γίνει με επιστροφή στο παλαιό, είναι άχρηστη.

4.   Αναφέρομαι επίσης στην προτροπή του πνευματικού σας, γέροντα  Ευστρατίου, (στο Μετόχι της Βαρυμπόμπης) που σε ερώτηση των εκεί πιστών στο αρχονταρίκι, απάντησε ότι όσοι δεν θέλουν να πάνε στις οικουμενιστικές εκκλησίες των ενοριών τους, ας πάνε σε παλαιοημερολογίτικη εκκλησία.

5.   Αναφέρομαι και σε δική σας απάντηση στο αρχονταρίκι της Βαρυμπόμπης ότι οι Γ.Ο.Χ. έχουν μυστήρια.

6.   Αναφέρομαι στον στενό σας συνεργάτη π. Επιφάνιο Καψαλιώτη που θεωρεί οι οι Γ.Ο.Χ. έχουν μυστήρια, αφού από αυτούς έλκει και το Μοναχικό του Σχήμα.

7.   Αναφέρομαι στην ομιλία σας στο Αίγιο στις 11/6/2017,  όπου ενώ προσκλήθηκαν και Γ.Ο.Χ. «ξεχάσατε» να προσκαλέσετε τον κ. Σημάτη που ζεί στο Αίγιο (αν και δεν ξεχνάτε να τον διαβάλετε τηλεφωνικώς σε τρίτους).

8.   Αναφέρομαι στις συνεχείς εκκλήσεις μου στους συνεργάτες σας, να καταδείξουν δημοσίως τα «λάθη» του επίμαχου βιβλίου μου για το παλαιοημερολογίτικο σχίσμα, προς όφελος των αναγνωστών και, ενώ αυτές απορρίπτονταν ασυζητητί, οι  καλές σας σχέσεις με τον χώρο του παλαιού διευρύνονταν. Και πώς να μη συμβαίνει αυτό, όταν οι μισοί από τους 10 συνεργάτες σας προέρχονται από ήπιες (ίσως) Ζηλωτικές μερίδες του Αγίου Όρους; Και η ανησυχία μου για αυτό αποτελεί «συκοφαντία», και «αίρεση»;

9.   H παγιωμένη διαβολή εναντίον μου, από μέλη της σε σας προσκείμενης ομάδας αγιορειτών και λαϊκών για  την κυκλοφορία του βιβλίου μου για το ημερολογιακό σχίσμα, δεν θα έπρεπε να με προβληματίσει;

Τα παραπάνω σημαίνουν δύο πράγματα. Είτε α) η αγαπολογική σας ή κάποια άλλη ελαφρότητα και επιπολαιότητα δεν σας εμποδίζει να συμπορευτείτε με ένα Σχίσμα, είτε β) υπάρχει μια αδήλωτη μέν, απόφαση δε για συμβιβασμό χωρίς σοβαρό, δημόσιο, τεκμηριωμένο και επιστημονικό διάλογο ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Είχα λοιπόν δύο επιλογές α) να κάνω ότι δεν είδα και δεν άκουσα τίποτα και β) να σηκώσω το χαλί, (έστω κι αν με αυτό εξέθετα τον εαυτό μου στις «ευγενικές» κριτικές διαθέσεις ενίων πνευματικών σας τέκνων).  Μου είπαν μερικοί ότι θα έπρεπε να έλθω σε επικοινωνία μαζί σας. Τι νόημα όμως θα είχε αυτή όταν εδώ και μήνες προτρέπετε κοντινά μου άτομα να «ξεκοπούν» από μένα;

    Η πρώτη μου προσπάθεια να προκύψει συζήτηση των θεμάτων και επίτευξη σχετικής ομοφωνίας έγινε τον Οκτώβριου του 2016 στην οργάνωση της «Σύναξης της Λάρισας», την οποία εσείς αμέσως μετά υπονομεύσατε σιωπηρά.

    Η δεύτερη μου προσπάθεια έγινε τον Σεπτέμβριο του 2017 (σὲ συνεννόηση και ευλογία της Ι. Μ. Μηλοχωρίου), προσκαλώντας  σε διάλογο μεταξύ των αποτειχισμένων Πατέρων (άνευ της παρουσίας λαϊκών) για την επίτευξη ομοφωνίας, με φιλοξενούντα τον Γέροντα Μάξιμο και π. Ιγνάτιο της Ι. Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου. Κι αυτή την πρόσκληση την απορρίψατε γιατί θεωρήσατε απαράδεκτο το ότι  δεν είχαν προσκληθεί στενοί σας συνεργάτες προερχόμενοι από τον παλαιοημερολογίτικο ζηλωτισμό.

  Αυτές ήταν για μένα σοβαρές ενδείξεις που μου προκάλεσαν ανησυχίες. Για σας όμως ήταν «ψέματα», και «συκοφαντίες» και διαβολική επιρροή!

   Και αναρωτιέστε υποκριτικά και δημόσια «Ποιος είναι πραγματικά ο ρόλος του Ρίζου»;

Γράφετε:

   «2) Δυστυχῶς ὁ κ. Ρίζος μᾶς ἐπισυνάπτει τήν κατηγορία πώς: «Ἔτσι θά πρέπει, οἱ παραπάνω ἁγιορεῖτες (κι ὁ λαός πού θά τούς ἀκολουθήσει) νά ξαναβαπτιστοῦν, ἤ νά ἀναμυρωθοῦν καί οἱ ἱερωμένοι τους νά ξαναχειροτονηθοῦν(;) Ἄν λοιπόν ἐπιδιώκουν νά φέρουν τόν λαό στό “παλαιό”, ἄς κάνουν πρῶτα οἱ ἴδιοι δημοσίως τά «ἀναγκαῖα» καί μετά ἄς ποῦν καί στόν λαό ὅτι πρέπει νά “ξαναπάρουν” τά Μυστήρια τοῦ βαπτίσματος καί Χρίσματος»!!

Ποῦ τά βρῆκε αὐτά ὁ ταλαίπωρος; Ποιός δαίμονας τοῦ τά ἐνέβαλλε εἰς τό μυαλό του; Εἶπα ποτέ τέτοια πράγματα; Ἄς μᾶς δείξει ποῦ τά ἔχω πεῖ, ἀλλιῶς νά ζητήσει συγγνώμη γιά τόν σκανδαλισμό πού προκαλεῖ καί τήν ζημία πού προξενεῖ στόν ἀγῶνα κατά τῆς αἱρέσεως.»

Απάντηση

Ώστε, λοιπόν, αυτά καταλάβατε, πάτερ; Και διαστρέφοντας το γράμμα και το πνεύμα αυτών που λέω, μιλάτε για «αἱρετικές φαντασίες» και «δαίμονες»; Να σας τα εξηγήσω λοιπόν καλύτερα.

Είπα ότι ΑΝ σκοπεύετε να υλοποιήσετε ένα τέτοιο σχέδιο ΤΟΤΕ θα πρέπει να ξαναβαπτιστείτε… κ.λ.π. κ.λ.π.  Μίλησα για τις επιπτώσεις μιας πιθανής προσχώρησης στο παλαιό για σας και τον λαό. Ελπίζω τώρα (έστω κι αν με καθυβρίσατε στηριζόμενος σε πράγματα που δεν είπα) να το καταλάβατε.

Γράφετε:

   «Δυστυχῶς, ὁ κ. Ρίζος ἔχει πέσει στήν πλάνη τοῦ παπισμοῦ, διότι κηρύττει τήν θεωρία τῆς αὐτόματης ἀπώλειας χάριτος, δηλαδή κάποιος χάνει τήν χάρη τῶν μυστηρίων, χωρίς ἡ Σύνοδος νά τόν καθαιρέσει»… «Ἡ ἡμιμάθεια εἶναι χειροτέρα τῆς ἀμαθείας καί ὁ κ. Ρίζος φαίνεται ὅτι πάσχει ἀπό αὐτήν».

Απάντηση

    Μήπως πάτερ όταν διαβάζατε το άρθρο μου διαβάζατε συγχρόνως και κάτι άλλο;

  Αναφέρω έστω και το παραμικρό για ακυρότητα Μυστηρίων; Ας ξαναδιαβάσουν όλοι όσοι σχολίασαν επαινετικά το άρθρο σας, στηριζόμενοι κυρίως σ’ αυτήν σας την παρανόηση το επίμαχο σημείο. Στο οποίο μάλιστα ξοδεύετε το 80% της απαντήσεως σας! κι ας βγάλουν περισσότερα νηφάλια συμπεράσματα. Το γεγονός μάλιστα ότι συμπλέκετε σε μια προσωπική επιστολή άτομα που δεν έχουν να κάνουν με την πρωτοβουλία μου αυτή, φανερώνει δόλο ότι εγώ τάχα έχω συγκροτήσει κάποια υποτιθέμενη ομάδα. Και μάλιστα αντιαγιορείτικη. Δηλώνω κατηγορηματικά ότι αυτή η κατηγορία, η οποία επεκτείνεται και σε άλλους πιστούς είναι εντελώς ανυπόστατη. Ποτέ μου δεν προσπάθησα να διασπάσω τον αγώνα της αποτειχίσεως, αντίθετα με ό,τι κάνω θέλω να προφυλάξω την ενότητα στην αλήθεια.

    Στο Β΄ Μέρος λοιπόν του βιβλίου μου, «Ληστές της Θείας διδασκαλίας» σελ. 113, γράφω:

   «Βεβαίως… «πρὶν τῆς καθαιρέσεώς του, κανεὶς δὲν ἔχει καθαιρεθεῖ» λέει ο Μ. Φώτιος.^[1] Τήν ἐγκυρότητα τῶν Μυστηρίων τῶν μή καθηρημένων κληρικῶν βεβαιώνει καί ἡ Ζ΄ Οἰκουμενική μέσῳ  τοῦ προέδρου της ἁγίου Ταρασίου.^[2] κ.λ.π».
    Τι  λοιπόν, δεν αποτελεί αυτό λασπολογία και σπίλωση της υπολήψεώς μου, πάτερ;  

Γράφετε:

    «ΟΣΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΠΩΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΛΕΕΙ».

Απάντηση

Εγώ πάτερ, δεν εξέφρασα ανησυχίες για το τι λέτε μπροστά στην κάμερα, αλλά για εκείνα που γίνονται πίσω από αυτήν.

Και κλείνετε συμπερασματικά: «Ὅμως, φαίνεται πώς τώρα πλέον εἶναι καί τοῦ κ. Ρίζου καί τοῦ πατρός Μακαρίου καί κάθε ἄλλου, πού ἀποφαίνεται πότε χάνεται ἡ χάρις καί πότε ἐπανέρχεται!!!».

Απάντηση.

       Εντάξει πάτερ, καταπληκτικό το πόρισμα σας!

    Μετά από αυτές τις διευκρινήσεις, να υποθέσω ότι η αίρεση μου είναι ότι τόλμησα να δημοσιοποιήσω τις επιφυλάξεις και τις αντιρρήσεις μου;

   Εάν η αίρεσή μου είναι ότι τόλμησα να εκφράσω δημοσίως για το καλό του αγώνα τις ανησυχίες μου, με έντονο ίσως αλλ’ όχι αδικαιολόγητο τρόπο, τότε ας μείνει αυτή η κατηγορία του αιρετικού, ως στίγμα του αγώνα αυτού.

    Ως προς τα άλλα θέματα που θίγετε στην απάντησή σας και χρήζουν διευκρινήσεων, δεν θα ασχοληθώ προς το παρόν, όχι μόνο για να μην προκαλέσω νέα άδικα σχόλια, αλλά κυρίως γιατί πληροφορήθηκα ότι επί τέλους αποφασίσατε οι Πατέρες, πολύ σύντομα να συζητήσετε και να ξεκαθαρίσετε αυτά τα θέματα, ώστε κι εμείς που παρακολουθούμε αυτή την ασυνεννοησία των αποτειχισμένων, να μάθουμε τί πιστεύετε, πού διαφωνείτε, πού συμφωνείτε, ποιός ακολουθεί πιστά την διαχρονική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, και ποιός την διαστρέφει. Ώστε, επί τέλους, αυτός ο αγώνας να προχωρήσει με ενότητα και προσήλωση στην αλήθεια. Τα σχόλια των πιστών που διάβασα δείχνουν ότι αυτή συνάντηση είναι απολύτως αναγκαία.

---

[1] P.G. 104, 1224.

[2] Μansi 12, 1042  καὶ 1047.

Συνάντηση εργασίας των αγωνιζομένων εναντίον του οικουμενισμού

  

   Στο διάστημα 4-5 Οκτωβρίου 2017 έλαβε χώρα στο Κρασνοδάρ, στη Ρωσία, πόλη που έχει ως προστάτιδα την Αγία Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνη, μια συνάντηση εργασίας των αγωνιζομένων ενάντια του οικουμενισμού, που εκπροσώπησαν ορισμένες τοπικές Εκκλησίες. Συμμετείχαν ιερείς από τη Ρωσία, την Ουκρανία, τη Λευκορωσία, από το  Άγιο Όρος και από την Δημοκρατία της Μολδαβίας.

   Δείχνοντας τον δέοντα σεβασμό για τον υπέρ πίστεως αγώνα που διεξάγουν τα ορθόδοξα αδέλφια από τις υπόλοιπες τοπικές εκκλησίες ενάντια της αιρέσεως, οι διοργανωτές της συνάντησης προσκάλεσαν τις αντιπροσωπίες από το Άγιο Όρος και από τη Ρουμανία να απευθύνουν χαιρετισμό όπου να περιγράφουν την εμπειρία που έχουν αποκτήσει σ’ αυτόν τον αγώνα. 

   Εκ μέρους των αποτειχισμένων ιερέων και λαϊκών από τη Ρουμανία χαιρετισμό απηύθυνε ο θεολόγος Mihai-Silviu Chirilă.

    Ο Γέροντας Σάββας Λαυριώτης, ο εκπρόσωπος των αγιορειτών πατέρων που έχουν διακόψει το μνημόσυνο του οικουμενιστή ιεράρχη, παρουσίασε τις κύριες κανονικές και δογματικές γραμμές που πρέπει να ακολουθηθούν στην μάχη ενάντια του οικουμενισμού, προκειμένου να αποφευχθούν τα λάθη. Απήντησε σε ερωτήσεις σχετικά με την ερμηνεία του 15ου κανόνα Ι/ΙΙ,  με τη σχέση μεταξύ της παρουσίας της Χάρητος στην Εκκλησία και τον μολυσμό αυτής από την αίρεση κ.λπ.Ο πατέρας Σάββας επέμεινε στην ανάγκη της συσπείρωσης του αγώνα σε πανορθόδοξο επίπεδο και την επίτευξη μιας στενής συνεργασίας μεταξύ των ομοφρόνων  ορθοδόξων από όλες τις ορθόδοξες χώρες.

     Οι διοργανωτές είχαν συμπεριλάβει στο φάκελο της συνάντησης και τα ψηφίσματα της Θεσσαλονίκης και της Botoşani/Ρουμανίας αντίστοιχα.

   Οι συναντήσεις θα συνεχισθούν. Στο Κρασνοδαρ έγινε και μια πρώτη επαφή με τους υπέρ πίστεως αγωνιστές από την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία.

 Μετάφραση Σ.Δ.

«Μη κολακεύετε, αδελφοί, τους τα πονηρά δόγματα ταις ψυχαίς υμών επάγοντας»

(Μ. Βασίλειος – Επιστολή (207) προς κληρικούς της Νεοκαισαρείας)

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

Στην επιστολή αυτή ο Μ. Βασίλειος δίνει μια ολοκάθαρη εικόνα της αγωνίας του για την διαφύλαξη της υγιαίνουσας διδασκαλίας, για την αλήθεια του Χριστού.

«Μη κολακεύετε, αδελφοί, τους τα πονηρά δόγματα ταις ψυχαίς ημών επάγοντας, μηδέ καταδέξησθε περιοράν εν γνώσει υμετέρα τον λαό του Θεού δια των ασεβών διδαγμάτων καταστρεφόμενον».

Σε μετάφραση: «Μη κολακεύετε, αδελφοί, εκείνους που εισάγουν εις τας ψυχάς σας τα πονηρά δόγματα και μη καταδεχθείτε να παραδίδετε εν γνώσει σας τον λαόν του Θεού που καταστρέφεται δια των ασεβών διδαγμάτων».

Γράφοντας προς τους κληρικούς της Νεοκαισαρείας αναδεικνύει και το σημερινό αγωνιστικό πρόβλημα των κληρικών μας, που σιωπούν μπροστά στα ασεβή διδάγματα – δόγματα του οικουμενισμού, προς καταστροφή του ποιμνίου.

Η σημερινή στάση των Ορθοδόξων κληρικών, το απλό και διαυγές στη βάση του θέμα, που είναι ο έμπονος αγώνας για την Ορθοδοξία, το έχει μεταλλάξει σε «θεολογούμενο» πρόβλημα ή σε πρόβλημα «ειρήνης της Εκκλησίας».

«Κβαντική Ορθοδοξία»

Ιωάννης Μακαρούνης

Εμπνευσμένος από ένα πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Illusion of Time» (η ψευδαίσθηση του χρόνου), μοιράζομαι μαζί σας κάποιες σκέψεις που ελπίζω να βρείτε πολύ ενδιαφέρουσες.

Με τις πολύ περιορισμένες υλικές μας αισθήσεις και την πολύ περιορισμένη μας διανόηση, οι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο γραμμικά, σαν ένα ποτάμι που πάει από το ένα σημείο (στιγμή) στο επόμενο, με σταθερή και όχι αυξομειούμενη ταχύτητα (δευτερόλεπτα), χωρίς δυνατότητα παύσης ή επιστροφής προς τα πίσω, και με μόνο μια κατεύθυνση, προς τα εμπρός (μέλλον).

Σύμφωνα με την κβαντική φυσική όμως, αυτή η αντίληψη του χρόνου περιγράφει πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο, και όχι πώς πραγματικά είναι ο χρόνος.

Ήδη από την εποχή του Αϊνστάιν απεδείχθη ότι δεν υπάρχει μόνο ένας χρόνος, αλλά άπειροι διαφορετικοί τοπικοί χρόνοι,

Φτάνει πια ο στρουθοκαμηλισμός και τα κηρύγματα "αγάπης"!

 

Γράφει ἡ Εὐγενία Μακρυξένου

    Ὁρμώμενη ἀπὸ τὴν τελευταία παράγραφο τῆς ἐπιστολῆς τῆς Ἱερᾶς κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὅρους πρὸς τοὺς κυρίους Ὑπουργοὺς καὶ Βουλευτὲς ὅπου οἱ Ἅγιοι Καθηγούμενοι δανείζονται τὰ λόγια προτροπῆς τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, θὰ ἤθελα νὰ μοιραστῶ κάποιες ἁπλὲς σκέψεις ποὺ γεννιοῦνται. Γινόμαστε καθημερινὰ μάρτυρες λυσσαλέων ἐνεργειῶν ἀπὸ πλευρᾶς κυβερνόντων, ὅπως τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, τὸ νομοσχέδιο γιὰ τὴν ταυτότητα φύλου κλπ. Ἀναφέρει λοιπὸν ὁ Ἅγιος ὅτι, «σὲ αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια ὁ καθένας μας πρέπει νὰ κάνει ὅτι γίνεται ἀνθρωπίνως…». Καὶ διερωτᾶται κανείς. Γιατί ἐπικρατεῖ αὐτὴ ἡ ἀδράνεια; Γιατί δὲν ἀντιδράει κανείς; Γιατί ἡ ἐπίσημη ἐκκλησία ἀδρανεῖ καὶ δὲν εἶναι κάθετη καὶ ἀποστομωτικὴ στὶς θέσεις της; Γιατί τηρεῖται σιγὴν ἰχθύος ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ταγοὺς μὲ ἀποτέλεσμα τὸν ἀποπροσανατολισμὸ τῶν πιστῶν; Γιατί πρέπει νὰ ἀναζητοῦμε πρωτοβουλίες μεμονωμένων φορέων γιὰ τὴ διαφύλαξη τῆς ἀκεραιότητας τῆς πίστης καὶ τῆς κοινωνίας μας; Μήπως ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ἀφυπνιστοῦμε; Μήπως ἡ προτροπὴ τοῦ Ἁγίου πρέπει νὰ ἠχήσει δυνατὰ στὰ αὐτιά μας; Πράξτε τὰ ἀνθρωπίνως δυνατά! 

   Φτάνει πιὰ ὁ στρουθοκαμηλισμὸς καὶ οἱ ἑλιγμοὶ ἀποφυγῆς! Φτάνουν πιὰ τὰ κηρύγματα "ἀγάπης"! Φτάνουν οἱ ψυχαναλύσεις καὶ οἱ συναισθηματισμοί! Φτάνουν πιὰ οἱ φόβοι τοῦ χαρακτηρισμοῦ τῶν «ταλιμπᾶν τῆς ὀρθοδοξίας»! 

  Ἡ δικαιολογία ἀκούγεται εὔκολα: «Ἔχει ὁ Θεός. Πίστη νὰ ἔχουμε. Αὐτὰ δὲν ἀφοροῦν ἐμᾶς. Εἶναι γιὰ τοὺς ἄλλους. Ἀγάπη νὰ ἔχουμε.» Ὄχι δὲν εἶναι γιὰ τοὺς ἄλλους. Εἶναι γιὰ ὅλους μας. Ἂν εἴχαμε τὴ στοιχειώδη ἀγάπη στὸ Θεό, στοὺς συνανθρώπους μας, στὰ παιδιά μας μὰ πάνω ἀπ’ ὅλα στὸν ἴδιο μας τὸν ἑαυτὸ δὲν θὰ εἴχαμε κατρακυλήσει σὲ αὐτὸν τὸν κατήφορο τῆς παρακμῆς. Θὰ ἔπρεπε νὰ εἴμαστε οἱ μεγαλύτεροι ἐπαναστάτες τῆς ΑΓΑΠΗΣ τοῦ Θεοῦ. 

   Τρίζουν τὰ κόκκαλα τῶν προγόνων μας. «Θὰ σηκωθοῦν ἀπὸ τοὺς τάφους» ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἅγιος. Ἀφοροῦν τὸν κάθε ἕνα ἀπὸ ἐμᾶς ὅλα τὰ φλέγοντα αὐτὰ ζητήματα ποὺ φοβόμαστε νὰ ἀγγίξουμε. Κανεὶς δὲν πρέπει νὰ μένει ἀμέτοχος στὶς καταστροφικὲς βουλὲς τῶν μεγάλων δυνάμεων. Ἂς ἀγρυπνοῦμε καὶ ἂς ἀντιστεκόμαστε στὴν ὕπουλη νεοταξικὴ ἐπίθεση. 

  Ἀκολουθώντας λοιπὸν τὴν προτροπὴ τοῦ Ἁγίου «πράττοντας τὰ ἀνθρωπίνως δυνατὰ» ἂς μὴ χάνουμε τὴν πίστη στὸ κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ καὶ ἂς μὴν περιοριζόμαστε στὸ μικρόκοσμο τῆς προσωπικῆς μας ζωῆς καὶ καλοπέρασης καθὼς ἀκοῦμε τὸν Εὐαγγελικὸ λόγο “Οὐκ ἐπ’ ἄρτω μόνω ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἐπὶ παντὶ ρήματι ἐκπορευομένω διὰ στόματος Θεοὺ” [Μάτθ. δ΄ 4].

Πηγή