Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Επαναλαμβανόμενα ερωτήματα, που οι Ποιμενες αφήνουν ...αναπάντητα!


Ἂς μᾶς ξεκαθαρίσουν οἱ Ἐπίσκοποι καὶ Ποιμένες:

Ἀποδέχονται τὸ τοῦ Μ. Ἀθανασίου;
«Ὧν τὸ φρόνημα ἀποστρεφόμεθα, τούτους ἀπὸ τῆς κοινωνίας προσήκει φεύγειν... Εἰ δέ τις προσποιεῖται μὲν ὁμολογεῖν ὀρθὴν πίστιν, φαίνεται δὲ κοινωνῶν ἐκείνοις, τὸν τοιοῦτον προτρέψασθε ἀπέχεσθαι τῆς τοιαύτης συνηθείας· καὶ ἐὰν μὲν ἐπαγγέλληται, ἔχετε τὸν τοιοῦτον ὡς ἀδελφόν· ἐὰν δὲ φιλονείκως ἐπιμένῃ, τὸν τοιοῦτον παραιτεῖσθε. Οὕτω γὰρ διατελοῦντες καθαρὰν τὴν πίστιν διατηρήσετε» (P.G. 26,1188Β).
Συμφωνοῦν λοιπόν, μὲ τὸ αἱρετικὸ φρόνημα τοῦ πατρ. Βαρθολομαίου καὶ τῶν ὁμοίων του    τὸ ἀποστρέφονται, ὅπως διδάσκει ὁ Μ. Ἀθανάσιος;  Ναί, ἢ οὔ
Προέτρεψαν, ὡς γνωστὸν κάποιοι ἀπὸ τοὺς ἱερωμένους (ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ πιστοί) τὸν Πατριάρχη νὰ σταματήσει τὸν οἰκουμενιστικὸ κατήφορο. Αὐτὸς ὅμως συνεχίζει ἀπτόητος τὴν κακόδοξη πορεία του. Γιατί δὲν ἀπομακρύνονται ἀπ' αὐτόν, ὅπως διδάσκει ὁ Μ. Ἀθανάσιος; [Βλέπετε, πὼς δὲν ἀπευθύνουμε τὸ λόγο πρὸς τὸν ἁπλὸ λαό, ποὺ οἱ Ποιμένες ἀφήνουν ἀκατήχητο εἰς τὰ τῆς Πίστεως (ἢ μᾶλλον τὸν παραπληροφοροῦν), ἀλλὰ στοὺς ὑπεύθυνους Ποιμένες, ποὺ μὲ τὴν συμπεριφορά τους χαράζουν νέα -ξένη πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση- καὶ κακόδοξη γραμμή!].

ποδέχονται οἱ Πνευματικοὶ καὶ Ποιμένες τὸ τοῦ Μ. Βασιλείου;
«Οὐδ’ ἂν πρὸς ὥραν (οὔτε κἂν μιὰ ὥρα) αὐτῶν ἐπεδεξάμεθα τὴν συνάφειαν, εἰ σκάζοντας (χωλαίνοντας) περὶ τὴν Πίστιν εὕρομεν» (P.G. 32,992-994). Καὶ τὸν ἄλλον λόγον του; «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν»; (Εἰς ἁγ. Μάρκου Ἐφέσου, Ὁμολογία, CFDS, Ser. A. τόμ. Χ, fasc. II, σελ. 133 (24-28).
Κι ἂν τὴν ἀποδέχονται, τί κάνουν καὶ τί συμβουλεύουν νὰ κάνουν οἱ πιστοί; Νὰ κοινωνοῦν μὲ τοὺς δῆθεν ὀρθοδόξους Ἐπισκόπους, ποὺ ὅμως κοινωνοῦν μὲ τοὺς "ἑτερόφρονας" Οἰκουμενιστές, ἢ νὰ ἀπομακρύνονται ἀπ' αὐτοὺς σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων;
ποδέχονται οἱ Ποιμένες τὴν ἐπιστολήν τῶν Ἁγιορειτῶν ποὺ λέγει: «Καί ἐν ἑνί τοῦ ὀρθοῦ ἔκπτωσις καί ἀνατροπή; ὁ γάρ αἱρετικόν δεχόμενος, τοῖς αὐτοῦ ὑπόκειται ἐγκλήμασι· καί ὁ ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, ἀκοινώνητός ἐστιν, ὡς συγχέων τόν Κανόνα τῆς Ἐκκλησίας» (Ἐπιστολή ἁγιορειτῶν πρός τόν Βασιλέα Μιχαήλ τόν Παλαιολόγον, Δοκίμιον Ἱστορικόν Μοναχοῦ Καλλίστου Βλαστοῦ, ἐκδ. 1896, σελ. 97-107).
ποδέχονται οἱ Ποιμένες τὸ τοῦ ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου:
«Ὅσοι κοινωνοῦν μαζὶ μὲ τοὺς Αἱρετικούς, αὐτοὶ ὡς ἀληθῶς ἀποσχίζονται τῆς Ἐκκλησίας»; (P.G. 99, 1065CD).
ποδέχονται τὸ τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, ποὺ πρὸ τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐνίσχυε τοὺς ἔχοντας διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ  Πατριάρχη Νεστορίου (ὁ ὁποῖος δὲν εἶχε καταδικαστεῖ ἀκόμα ἀπὸ Σύνοδο, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Βαρθολομαῖος) καὶ προέτρεπε τὸ Ὀρθόδοξο Ποίμνιο τῆς Κωνσταντινουπόλεως:
«Ἀσπίλους καὶ ἀμώμους ἑαυτοὺς τηρήσατε, μήτε κοινωνοῦντες τῷ μνημονευθέντι (Νεστορίῳ), μήτε μὴν ὡς διδασκάλῳ προσέχοντες, εἰ μένει λύκος ἀντὶ ποιμένος»; (P.G. 77,1258).
Μήπως ὁ διάδοχος τοῦ Νεστορίου, ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος, δὲν εἶναι ἐξίσου «λύκος»; Ἢ μήπως εἶναι ὁ Βαρθολομαῖος χειρότερος ἀπὸ τὸν "λύκο" Νεστόριο, γιατὶ ἡ αἵρεση τοῦ Νεστορίου δὲν εἶχε ἀκόμα καταδικασθεῖ ἀπὸ Σύνοδο, ἦταν «ἀκατάγνωστη» συνοδικά, ἐνῶ πολλὲς ἀπὸ τὶς αἱρέσεις ποὺ περικλείει στὴν «μάνδρα» του ὁ Οἰκουμενισμός, εἶναι «κατεγνωσμένες»; Ὁ ὅρος "Θεοτόκος" (τὸν ὁποῖον ἀμφισβητοῦσε ὁ Νεστόριος) δὲν περιείχετο στὸ "Σύμβολο τῆς Πίστεως", ἐνῶ ἀντίθετα ἡ Πίστη ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ΜΙΑ καὶ ὄχι πολλές, τὸ Βάπτισμα εἶναι ΕΝΑ κι ὄχι πολλά, περιέχονται στὸ "Σύμβολο τῆς Πίστεως", καὶ ἄρα -ὡς ἐκ τούτου- ξεδιάντροπα καὶ ἀσεβῶς ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος τὰ ἀθετεῖ καὶ τὰ καταργεῖ!

ποδέχονται οἱ Ἐπίσκοποι, καὶ Ποιμένες, καὶ Πνευματικοὶ τὸ τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου:
«Ὁ τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ αὐτὸς ἀκοινώνητος· καὶ εἴ τις ἀκοινωνήτῳ, κἂν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, καὶ οὗτος ἀφοριζέσθω”» (Τὰ Εὑρεθέντα, τόμος Β΄, σελ. 28).

Τί εἶναι, λοιπόν, γιὰ σᾶς, Σεβασμιώτατοι καὶ Πατέρες ὁ Βαρθολομαῖος, οἱ συνοδοιπόροι του καὶ ὅλη ἡ ἄλλη οἰκουμενιστικὴ κομπανία; «Λύκοι» Ὀρθόδοξοι διδάσκαλοι καὶ Ποιμένες καὶ ἄρα δὲν ὑπάρχει κανένα πρόβλημα;
Π.Σ.

Η εκκλησία και οι ακολουθίες μας έγιναν φιέστες για επαγγελματίες κληρικούς και ...πολιτικούς;

ΒΙΝΤΕΟ: Φίλης και Γεωργιάδης ψάλλουν δίπλα δίπλα, στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών


   Δεν μας ενοχλεί τόσο που 2 πολιτικοί δίνουν παράσταση μέσα στην εκκλησία μας.
  Ο  ένας γνωστός άθεος και εκκλησιομάχος, ο άλλος μέλος των ρόταρυ, όπως δείξαμε εδώ και εδώ, παντρεμένος 2η φορά, με γνωστή τηλεπερσόνα που χόρευε στην τηλεόραση.


    Μας ενοχλεί περισσότερο που η εκκλησία και οι ακολουθίες μας έγιναν φιέστες για δεσποτάδες, δεσποτικά συλλείτουργα, τηλεόραση και διαπλοκή με την πολιτική.
Ιστολόγιο Ομάδας Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

"Δεν πρέπει να υπακούμε αδιάκριτα σε ό,τι ...αποφασίζουν οι επίσκοποι" !!! --π. Θεόδ. Ζήσης και Γέροντας Γαβριήλ

Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση

Υπακοή εις τους ποιμένας

 
Υπακοή εις τους ποιμένας Προβάλλεται επίσης το επιχείρημα της οφειλομένης υπακοής εις τους ποιμένας, ότι πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στον Αρχιεπίσκοπο και στη Σύνοδο, που γνωρίζουν τις πτυχές του Θέματος και το αντιμετωπίζουν σωστά.
  Κανένας δεν αμφισβητεί την αυθεντία και το κύρος του επισκοπικού αξιώματος. Είναι όντως σύσταση και διδασκαλία της Αγίας Γραφής και των ιερών κανόνων το «πείθεσθαι τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε». Αλοίμονο αν επικρατήσει στην Εκκλησία η αναρχία και η αταξία. Πρέπει όμως στο σημείο αυτό να λεχθεί ότι η υπακοή στους επισκόπους δεν είναι αδιάκριτη και απροϋπόθετη. Δεν πρέπει να υπακούμε αδιάκριτα σε ό,τι λέγουν και ό,τι αποφασίζουν οι επίσκοποι. Αν αυτό ίσχυε, θα είχε καταλυθεί η Ορθόδοξος πίστις, δε θα είχαμε αγωνιστάς και ομολογητάς Αγίους.
  Πόσοι επίσκοποι και Πατριάρχες υιοθέτησαν και δίδαξαν αιρέσεις και πόσες σύνοδοι στην ιστορία της Εκκλησίας δεν συνήλθαν για να υποστηρίξουν πλάνες και παρεκκλίσεις από την υγιαίνουσα διδασκαλία; Έπρεπε το πλήρωμα της Εκκλησίας να κάνει υπακοή και να ακολουθήσει την πλάνη; Δεν θα υπήρχαν τότε τα υγιή δόγματα, όλα θα τα κατέλυαν οι αιρετικοί. Δεν θα υπήρχαν Αθανάσιοι και Βασίλειοι και Γρηγόριοι και Μάξιμοι και Δαμασκηνοί, Φώτιοι και Παλαμάδες και Μάρκοι Ευγενικοί.
   Πολλές φορές εξέφρασαν την αλήθεια της πίστεως και πρωτοστάτησαν εναντίον των αιρέσεων απλοί μοναχοί και ηγούμενοι, όπως ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης. Ήσαν ανυπάκουοι και απείθαρχοι; Εξέφρασαν απλώς την διαχρονική συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας που είναι η υψίστη αυθεντία στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
   Πάνω από την αυθεντία των επισκόπων και των συνόδων υπάρχει η αυθεντία της Εκκλησίας. Δεν είναι πάντοτε αλάθητοι οι πατριάρχες ούτε επίσης οι σύνοδοι. Μόνο ο πάπας ισχυρίζεται ότι είναι αλάθητος «έπειτα παρ' ημίν ούτε Πατριάρχαι ούτε Σύνοδοι εδυνήθησαν ποτέ εισαγάγειν νέα, διότι ο υπερασπιστής της θρησκείας εστίν αυτό το σώμα της Εκκλησίας, ήτοι αυτός ο λαός, όστις θέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητος και ομοειδές τω των Πατέρων αυτού».   
   Το πράγμα είναι σαφές και ηλίου φαεινότερον στην Ορθόδοξη Παράδοση. Υπακούουμε στους επισκόπους και στις συνόδους, όταν τηρούν τα δόγματα και τους κανόνες της Εκκλησίας, όταν όντως αγρυπνούν υπέρ των ψυχών ημών...   
  Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος προβάλλοντας την αρετή της ταπεινοφροσύνης της συνδεδεμένης με την υπακοή και την ευπείθεια, λέγει ότι αυτά δεν απαιτούνται όταν πρόκειται για θέματα πίστεως, «ούκ έστιν εν τη ταύτης συναφεία μίσους εμφάνεια, ούκ αντιλογίας είδος, ούκ απειθείας οσμή, εί μη που περί πίστεως ο λόγος»  

(Πρωτ. Θεοδώρου Ζήση, απόσπασμα από το Βιβλίο «Η Ιερά Σύνοδος και ο πάπας», εκδ. Βρυέννιος, Θεσ/νίκη 2001)
Πηγή



Ὁ Γέρων Γαβριὴλ τοῦ Ἁγ. Ὄρους «ξεσκεπάζει» ὅλας τὰς αἱρέσεις τοῦ παπισμοῦ καὶ ἐξηγεῖ διατὶ ὁ Πάπας εἶναι πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου


Γέρων Γαβριήλ
ΕΚ ΤΟΥ Ι. ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΑΝΟΥ ΚΕΛΛΙΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Ὁ Γέρων Γαβριὴλ τοῦ Ἁγ. Ὄρους «ξεσκεπάζει» ὅλας τὰς αἱρέσεις τοῦ παπισμοῦ καὶ ἐξηγεῖ διατὶ ὁ Πάπας εἶναι πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου

Μία ποκαλυπτικ συνομιλία, ες τν ποίαν τονίζει τι Παπισμς δν χει μυστήρια, διότι δν εναι κκλησία. Χαρακτηρίζει τν Πάπαν Πρύτανιν λων τν αρετικν διδασκαλιν, νοθευτν τν ρθν δογμάτων τς Πίστεως, καινοτόμον κα μεταρρυθμιστν τν ποστολικν καΠατερικν παραδόσεων. Διατ Πατριάρχαι, ρχιεπίσκοποι κα κληρικοπαραβιάζουν τος ερος Κανόνας, τς ποφάσεις τν Οκουμενικν καΤοπικν Συνόδων. Α λειτουργικα φιέσται το Οκουμενικο Πατριάρχου μετ τν Παπικν πενθυμίζουν τ ουδαϊκν συνέδριον το Καϊάφα. Δν φείλομεν πακον ες τος πνευματικούς μας, ταν οτοι δν ρθοτομον τν λόγον τς ληθείας.
Ἡ συνομιλία
Παραθέτομεν κατωτέρω ὁλόκληρον τὴν συνομιλίαν, ἡ ὁποία ἐπραγματοποιήθη τὴν 18ην Νοεμβρίου εἰς τὴν Πυλαίαν Θεσσαλονίκης. Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολούθως:
«- Γέροντα Γαβριὴλ εὐλογεῖτε.
Ὁ Θεὸς νὰ εὐλογεῖ ἐσᾶς καὶ ὅλους τοὺς δικούς σας σὲ ὅλη σας τὴν

Ανεπιθυμητος ο Απόστολος Παύλος από δεσποτάδες


ANEΠΙΘΥΜΗΤΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΣΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΠΑΝΗΓΥΡΤΖΙΔΕΣ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ


Τὰ μεγάλα συλλείτουργα καὶ ἡ πολυτέλεια τῶν σημερινῶν δεσποτάδων δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο

Θὰ μαζευτοῦν καὶ δεσποτάδες μὲ τὰ ἐγκόλπιά τους καὶ μὲ τὶς σπινθηροβολοῦσες μίτρες τους, θὰ μαζευτοῦν ὅλοι ἐπάνω ἐκεῖ. Ἔ, Χριστιανοί μου, σᾶς ἐνθουσιάζει αὐτὴ ἡ πανήγυρις; σᾶς ἐνθουσιάζουν αἱ στολαὶ αἱ λαμπραὶ τῶν παπάδων μας καὶ τὰ ῥαβδιὰ τὰ δεσποτικὰ καὶ τὰ στέμματα καὶ οἱ φωνὲς καὶ οἱ πανηγύρεις; Δὲν ξέρω.
Σᾶς κάνω μιὰ ὑπόθεσι μόνο. Φαντασθῆτε τὴν ὥρα ἐκείνη, ποὺ εἶνε ὅλοι αὐτοὶ μαζεμένοι ἐκεῖ, νά ᾽ρχεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος· μὲ τὸ ῥαβδί του, χωρὶς νά ᾽χῃ μίτρες στὸ κεφάλι… Πώ πω! δὲν μπορῶ νὰ φαντασθῶ τὸν Παῦλο μὲ μία μίτρα, δὲν μπορῶ νὰ φαντασθῶ τὸν Παῦλο μὲ μπαστούνια καὶ πολυτέλεια, δὲν μπορῶ νὰ φαντασθῶ τὸν Παῦλο μὲ αὐτοκίνητα πολυτελείας, δὲν μπορῶ νὰ φαντασθῶ τὸν Παῦλο μὲ διαταγὰς καὶ ἀστραπὰς καὶ βροντάς· δὲν μπορῶ νὰ φαντασθῶ τὸν Παῦλο σὰν Ἀλῆ πασᾶ νὰ κυβερνᾷ τοὺς πιστούς. Δὲν

Μέσα από αγκάθια και σταυρούς


20161025-2

Να θυμάσαι πάντοτε ότι και ο Υιός του Θεού με όλους τους φίλους Του μπήκε στη βασιλεία Του μέσα από αγκάθια και σταυρούς.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Πηγή

Πειθεσθε τοις ...ηγουμένοις υμων!

γίου Νικοδήμου:  Ἑρμηνεία εἰς τὸ
.
«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν»


«δῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κάμνει τὸν λόγον περὶ Ἐπισκόπων καὶ Ἀρχιερέων· ἀφοῦ δὲ πρότερον ἐπαίνεσεν αὐτοὺς μὲ τὸν λόγον, ὁποῦ εἶπεν ἀνωτέρω, ὅτι αὐτοὶ εἶναι πιστοὶ καὶ ἄξιοι νὰ ζηλεύωνται ἀπὸ ἐκείνους ὁποῦ τοὺς θεωροῦσι· «μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν... ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς, μιμεῖσθε τὴν πίστιν» (Ἑβρ. ιγ' 7)· ἀφοῦ λέγω, ἐπαίνεσεν αὐτοὺς πρότερον, διὰ τοῦτο τώρα λέγει ἐδῶ, ὅτι πείθεσθε εἰς τοὺς τοιούτους Ἐπισκόπους καὶ Ἀρχιερεῖς σας, ἀδελφοί μου Χριστιανοί.
Ἀλλ' ἤθελεν εἰπῇ τίνας· τί λοιπόν; Πρέπει νὰ πειθώμεθα εἰς κάθε ἡγούμενον καὶ ἀρχιερέα καὶ ἄρχοντα, κὰν εἶναι κακός; Ἐγὼ δέ σοι ἀποκρίνομαι· κατὰ τί λέγεις, Χριστιανέ, πὼς εἶναι ὁ ἀρχιερεὺς καὶ ἡγούμενός σου κακός; Εἰ μὲν καὶ εἶναι κατὰ τὴν πίστιν κακός, ἤγουν εἰ μὲν ἔχει αἱρετικὰ δόγματα καὶ βλάσφημα, φεῦγε ἀπὸ αὐτόν, κὰν καὶ εἶναι Ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανόν· εἰ δὲ καὶ εἶναι κατὰ τὴν ζωὴν καὶ πολιτείαν κακός, πείθου εἰς αὐτόν· λέγει γὰρ ὁ Κύριος περὶ τῶν τοιούτων “ὅτι ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι· πάντα οὖν ὅσα ἂν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γὰρ καὶ οὐ ποιοῦσι” (Μάτθ. κγ' 3)(*).
Περὶ δὲ τῶν αἱρετικῶν καὶ διεφθαρμένων κατὰ τὴν πίστιν Ἐπισκόπων καὶ Ἡγουμένων, εἶπεν ὁ Παῦλος ἀνωτέρω νὰ μὴ περιφερόμεθα ἀπὸ τὰς διδασκαλίας των· “διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις (τῆς πίστεως δηλ. καὶ τῶν ὀρθῶν δογμάτων) μὴ παραφέρεσθε” (Ἑβρ. ιγ' 9).
Διατί δὲ πρέπει νὰ πειθώμεθα μὲν εἰς τοὺς Ἀρχιερεῖς τοὺς κακοὺς κατὰ τὴν πολιτείαν, ὄχι δὲ εἰς τοὺς κακοὺς κατὰ τὴν πίστιν; ἐπειδὴ ἐκεῖνος μὲν ὁ Ἀρχιερεύς, ὁποῦ πολιτεύεται κακῶς, δὲν θέλει συμβουλεύσει ποτὲ καὶ τοὺς ἄλλους διὰ νὰ πολιτεύωνται κακῶς, διότι καὶ αὐτὸς ὁ ἴδιος πράττοντας τὰ κακὰ ἔργα, ἐντρέπεται· καὶ τοῦτο γίνεται φανερὸν ἀπὸ τοῦτο, ἤγουν διατὶ αὐτὸς κάθε μηχανὴν καὶ τρόπον μεταχειρίζεται νὰ κρύπτη ἀπό τους ἀνθρώπους τὰ κακὰ ἔργα ὁποῦ κάμνει, ὅθεν ἐκεῖνα ὁποῦ κρύπτει, πῶς ἠμπορεῖ νὰ τὰ διδάσκῃ εἰς τοὺς ἄλλους; Ἐκεῖνος δὲ ὁ Ἀρχιερεύς, ὁποῦ εἶναι κατὰ τὴν πίστιν κακός, αὐτὸς δὲν εἶναι δυνατὸν ἕως τέλους νὰ μὴ κηρύξῃ καὶ εἰς τὸν λαόν, ἐκεῖνο τὸ αἱρετικὸν φρόνημα, ὁποῦ ἔχει μέσα εἰς τὴν καρδίαν του».
(Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἑρμηνεία εἰς τὰς ΙΔ΄ Ἐπιστολὰς τοῦ ἀπ. Παύλου, Ἑρμηνεία εἰς τὴν πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολήν, κεφ. ιγ΄, σελ. 749-751).
________________________
(*) (Ὑποσ. ἁγ. Νικοδήμου:) Ὅθεν εἶπεν ὁ θεῖος Χρυσόστομος περὶ τοῦ Ἱερέως καὶ Ἀρχιερέως· «εἰ μὲν γὰρ δόγμα ἔχει διεστραμμένον, κὰν Ἄγγελος ᾖ, μὴ πείθου, εἰ δὲ ὀρθὰ διδάσκει, μὴ τῷ βίῳ πρόσεχε, ἄλλα τοῖς ρήμασι» (Λόγος Β' εἰς τὴν πρὸς Τιμόθεον Β'). Καὶ πάλιν λέγει· «Οὐκ οἶδας τί ἐστιν ὁ ἱερεύς; “Ἄγγελος Κυρίου ἐστί”. Μὴ γὰρ τὰ ἑαυτοῦ λέγει; Εἰ καταφρονεῖς αὐτοῦ, οὐκ αὐτοῦ καταφρονεῖς, ἀλλὰ τοῦ χειροτονήσαντος αὐτὸν Θεοῦ. Καὶ πόθεν δῆλον ὅτι ὁ Θεὸς ἐχειροτόνησεν αὐτόν, φησίν; Οὐκοῦν, εἰ μὴ ταύτην ἔχεις τὴν ὑπόληψιν, ἡ ἐλπίς σου κεκένωται. Εἰ γὰρ μηδὲν ἐνεργεῖ ὁ Θεὸς δι' αὐτοῦ, οὔτε λουτρὸν ἔχεις, οὔτε μυστηρίων μετέχεις, οὔτε εὐλογιῶν ἀπολαύεις· οὐκ ἄρα Χριστιανὸς εἶ.
Τί οὖν φησί· πάντας ὁ Θεὸς χειροτονεῖ, καὶ τοὺς ἀναξίους; Πάντας μὲν ὁ Θεὸς οὐ χειροτονεῖ, διὰ πάντων δὲ αὐτὸς ἐνεργεῖ, εἰ καὶ αὐτοὶ εἶεν ἀνάξιοι, διὰ τὸ σωθῆναι τὸν λαόν. Εἰ γὰρ δι' ὄνου, καὶ διὰ Βαλαάμ, διὰ μιαροῦ ἀνθρώπου, τοῦ λαοῦ ἕνεκεν ἐλάλησε, πολλῷ μᾶλλον διὰ τοῦ ἱερέως». Ὅρα καὶ τὴν ὑποσημείωσιν τοῦ «πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε Κηφᾶς» (Α' Κόρ. γ' 22).

Η ...σύγχυση Οικουμενιστών και αντι-Οικουμενιστών!


    Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκαν τα ονόματα των φετινών νικητών του Βραβείου Γιόζεφ Ράτσινγκερ, το οποίο από το 2011 απονέμει το Ίδρυμα «Γιόζεφ Ράτσινγκερ–Βενέδικτος ΙΣΤ´»: Πρόκειται για τον 82χρονο ιστορικό της θεολογίας, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου του Lugano π. Inos Biffi και για τον καθηγητή δογματικής και συμβολικής θεολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Ιωάννη Κουρεμπελέ [σ.σ.: μελέτη τοῦ ὁποίου δημοσιεύεται σὲ ἔκδοση τῆς Μητρο. Πειραιῶς!]. Για δεύτερη φορά στην πενταετή ιστορία της διάκρισης τιμάται μη