Κυριακή του Παραλύτου - π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ο ιερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία του παραλύτου της Βηθεσδά

 Κυριακή τοῦ Παραλύτου 

  «Μετὰ ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα (:Έπειτα από αυτά ήταν η εορτή των Ιουδαίων, που έπεφτε περίπου ένα μήνα πριν το Πάσχα. Κατά την εορτή αυτή ανέβηκε ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα)» [Ιω.5,1]. Σε ποια εορτή αναφέρεται ο Ευαγγελιστής; Κατά την άποψή μου, στην εορτή της πεντηκοστής[:μεγάλη ετήσια εορτή των Ιουδαίων η οποία στην Παλαιά Διαθήκη αποκαλείται Γιορτή του Θερισμού ή Γιορτή των Εβδομάδων (Έξοδος 23:16 και 34:22) η οποία ήταν καθαρά γεωργική εορτή. Η τήρησή της λάβαινε χώρα την πεντηκοστή ημέρα μετά τις 16 Νισάν του Ιουδαϊκού ημερολογίου, την ημέρα κατά την οποία κάθε οικογένεια προσέφερε στον Θεό ένα δεμάτι κριθάρι, που υποδήλωνε την επιθυμία για ειρηνική σχέση μαζί Του (Λευιτικό 23,15-16). Οι προσφορές για αυτή τη γεωργική γιορτή γίνονταν μέσω του ιερατείου αρχικά στην Σκηνή του Μαρτυρίου, ενώ αργότερα στον Ναό στην Ιερουσαλήμ]. Κατά τις εορτές ο Ιησούς έμενε συνήθως στην πόλη, αφενός για να φαίνεται ότι εορτάζει μαζί τους, και αφετέρου για να προσελκύει στην πίστη τον απλό λαό. Και

Η Ημερίδα του Ωραιόκαστρου (2017) ως απαρχή διάσπασης των αντι-Οικουμενιστών και επιβολή αντιπατερικών ενεργειών (Β΄ μέρος)

Ἀποσπάσματα  ἀπὸ  τὴν  συνέντευξη

 τῶν  Θεσσαλονικέων  πατέρων

 και  σχολιασμός  τους

Τοῦ Σημάτη Παναγιώτη

Β΄ Μέρος

(Τὸ α΄ μέρος ἐδῶ)

[π. Θεόδωρος Ζήσης] «Ἀφοῦ λοιπὸν τὰ συζητήσαμε ἐδῶ αὐτὰ ὅλα, καταλήξαμε σ’ ἕνα κείμενο…».

π. Φώτιος Βεζήνιας: «Μὴν παρερμηνεύσουμε αὐτὴ τὴν παρέκκλιση ἀπὸ τοὺς Κανόνες. Παρέκκλιση γιὰ ποιμαντικοὺς λόγους. Ὄχι γιὰ θέματα πίστεως». [σ.σ.: Ὥστε, π. Φώτιε, δὲν ἀποτελεῖ θέμα πίστεως ὁ ἐκκλησιασμὸς τῶν πιστῶν μὲ τοὺς οἰκουμενιστές; Δὲν μολύνονται ἀπὸ τὴν κοινωνία μαζί τους; Δὲν ἐνισχύουν μὲ τὴν παρουσία τους τὰ σχέδια τῶν αἱρετικῶν; Δὲν ἐπιτρέπουν τὴν περαιτέρω ἀνάπτυξη τῆς Παναιρέσεως;].

π. Θεόδωρος Ζήσης: «Ὄχι παράβαση τῶν Κανόνων. Μὴ ἐφαρμογὴ τῆς Ἀκριβείας». [σ.σ.: Δεῖτε τί ὡραῖος τρόπος γιὰ νὰ χρυσώσει τὸ χάπι τῆς παράβασης τῶν Κανόνων! Ὁπότε τώρα, σύμφωνα μὲ τὴ μεταπατερικὴ λογικὴ τῆς ὁμάδος Ζήση, δικαιώνονται οἱ πνευματικοὶ ἐκεῖνοι (οἰκουμενιστὲς καὶ μή), ποὺ γιὰ νὰ μὴν στενοχωροῦν τοὺς πιστοὺς μιλοῦν περὶ οἰκονομίας στὸ θέμα της νηστείας. Καὶ τοὺς ἄλλους ποὺ μιλοῦν περὶ οἰκονομίας καὶ σὲ ἄλλα πολλὰ θέματα. Ὅποιος θέλει νὰ δικαιολογεῖ τὶς ἐξωσυζυγικὲς σχέσεις, θὰ λέγει: «Τηροῦμε ἀκριβῶς τοὺς Κανόνες, ὅπου μποροῦμε νὰ τοὺς τηρήσουμε, ἀλλ’ ὅπου δὲν μποροῦμε γιὰ δύσκολες καταστάσεις κάνουμε οἰκονομία»! Ἐπιτρέπουμε τὶς οἰκονομίες γιὰ νὰ μὴ φύγουν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία!].

[Συνεχίζει ὁ. Π. Θεόδωρος]. «Κάναμε λοιπόν ἕνα κείμενο ἐδῶ, τὸ ὁποῖο δέχτηκαν ὅλοι οἱ Ἁγιορεῖτες καὶ λέγαμε:

“Συνιστᾶται στούς πιστούς νά ἀποφεύγουν νά ἐκκλησιάζονται ὅπου λειτουργοῦν ἤ μνημονεύονται φανεροί αἱρετικοί οἰκουμενιστές, ἐπίσκοποι καί ἱερεῖς”.

»Ὅπου εἶναι, ἂς ποῦμε ὁ Βαρθολομαῖος, ὅπου εἶναι ὁ Μεσσηνίας, ὅπου εἶναι ὁ Δημητριάδος, φανεροὶ οἰκουμενιστές, ἔ, θα πᾶμε νὰ ἐκκλησιαστοῦμε ἐκεῖ ποὺ εἶναι ὁ Δημητριάδος κι ὁ Μεσσηνίας κι ὁ Βαρθολομαῖος;».

Ἀκροάτρια: «Καὶ ὁ Ἄνθιμος».

π. Θεόδωρος Ζήσης: «Καὶ ὁ Ἄνθιμος. Μπράβο, καὶ ὁ Ἄνθιμος.

“Νά προτιμοῦν νά πηγαίνουν ἐκεῖ πού λειτουργοῦν ὀρθόδοξοι στό φρόνημα ἐπίσκοποι καί ἱερεῖς, ἔστω καί ἄν γιά κάποιους λόγους δέν ἔχουν κόψει τό μνημόσυνο τῶν αἱρετιζόντων, καί αὐτό κατ’ οἰκονομίαν”.

Νὰ ἀποφεύγετε νὰ πηγαίνεται σὲ φανερὰ οἰκουμενιστές,  καὶ νὰ προτιμᾶτε νὰ πηγαίνετε σὲ εὐλαβεῖς ἱερεῖς, ἔστω κι ἂν μνημονεύουν. Αὐτὸ εἶναι οἰκονομία».

[σ.σ.: 1) Δεῖτε πῶς ἀλλάζει καὶ ἀντιφάσκει ὁ π. Θεόδωρος! Ἐνῶ ἡ ἐπίσημη θέση του/τους καὶ πρακτική τους εἶναι νὰ πηγαίνουν σὲ Ναοὺς ποὺ μνημονεύεται ὁ Ἄνθιμος (ἀπὸ τὸν ὁποῖο …ὑποτίθεται ἔχουν ἀποτειχιστεῖ!), μόλις μιὰ ἀκροάτρια τοῦ λέγει ὅτι δὲν πρέπει νὰ πηγαίνουν στὸν Ἄνθιμο (ἀφοῦ τὸν Ἄνθιμο ἔχουν ἀνακηρύξει οἰκουμενιστή, ὅπως τὸν Μεσσηνίας, τὸν Δημητριάδος κ.λπ.),  "ἀνακρούει πρύμναν"  ὁ π. Θεόδωρος, καὶ δίνει συγχαρητήρια στὴν ἀκροάτρια, ποὺ τοῦ ὑποδεικνύει τὴν ἀνακολουθία του, χωρὶς ὅμως νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πράξη! Τόση συνέπεια!

2) Ὅσο γιὰ τὴν «οἰκονομία», ποὺ ἰσχυρίζεται πὼς ἀποτελεῖ αὐτὴ ἡ ἀντιπατερικὴ τακτική τους. Ναί, πάτερ, οἰκονομία εἶναι. Ἀλλὰ Ζήσειος καὶ Μανώλειος οἰκονομία, δηλαδὴ μετα-πατερική–νεοεποχίτικη οἰκονομία! Ὄχι ὀρθόδοξη οἰκονομία! Γιατὶ τέτοια οἰκονομία δὲν θέσπισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν μᾶς παραθέσατε παραδείγματα· ὄχι κάποια ἐξαίρεση, ἀλλὰ παραδείγματα Ἁγίων ποὺ νὰ συνιστοῦν –ὄχι γενικότητες– ἀλλὰ μιὰ τέτοια οἰκονομία· δηλαδὴ νὰ διδάσκουν σὲ δεκάδες χιλιάδες πιστούς, κοινωνία μὲ «εὐσεβεῖς» ἱερεῖς, ποὺ κοινωνοῦν, μολύνονται ἀπὸ τὴν κοινωνία μὲ τὸν Βαρθολομαῖο καὶ μολύνουν, ὅπως π.χ. ὁ Αἰτωλίας Κοσμᾶς, ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ, ὁ Πατρῶν Χρυσόστομος κ.λπ., ποὺ καλοῦν στοὺς ναούς τους –αὐτοὺς ποὺ ἐσεῖς παραπάνω παρουσιάσατε ὡς αἱρετικούς– καὶ ποὺ στέλνουν τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς πιστούς τους στὸ Φανάρι γιὰ νὰ πάρουν τὶς «εὐλογίες» τοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχη καὶ νὰ τὸν ἐνισχύσουν ἐνῶ συνεχίζει νὰ κρατύνει τὴν αἵρεση· καὶ ὅλοι αὐτοὶ στὴ συνέχεια ἐπιστρέφουν μὲ χαρὰ καὶ διηγοῦνται, καὶ δείχνουν φωτογραφίες καὶ βίντεο στὰ ἐγγονάκια τους, μὲ τὴν μεγάλη …«εὐλογία» ποὺ πῆραν ἀπὸ τὸν ἀρχιαιρεσιάρχη! Ἔτσι πολεμεῖται ἡ αἵρεση, πάτερ; Καὶ νὰ σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι, ἀπὸ τοὺς ἀναγνῶστες τῶν ἱστολογίων σας, ἄλλοι μπαίνουν συχνότατα σὲ αὐτά, ἄλλοι μπαίνουν ἀραιά, ἄλλοι θὰ μποῦν μετὰ ἀπὸ μῆνες, κι ἄλλοι δὲν θὰ ξαναμποῦν! Κι ὅλοι αὐτοὶ θὰ ἐφαρμόσουν τὴν διαστροφικὴ οἰκονομία σας ὡς Κανόνα Ἀκριβείας!].

[Συνεχίζει ὁ π. Θεόδωρος] «Καὶ τώρα λέμε τὴν Ἀκρίβεια.

Όλη σου η ύπαρξη θα κυλά στο αυλάκι του Θεού...

(Οσίου Παϊσιου Αγιορείτου)

Είχε ένα απλό και ξεκάθαρο τρόπο να αποδραματοποιεί τα πράγματα, που σε νέα ηλικία μεγαλοποιούμε συνήθως.

Τα έφερνε στις πραγματικές τους διαστάσεις.

Έγραφε σε απάντησή του:
-Διάβασα το γράμμα σου και είδα τα δικαιολογημένα κλάματα τα οποία έχουν στο βάθος την αιτία της αλλαγής, που σκέπτεσαι να γίνει (του τόπου) και της αλλαγής που σκέπτεσαι και αγωνίζεσαι (του τρόπου). Όλα αυτά σιγά-σιγά θα ταχτοποιηθούν και χρειάζεται λίγη υπομονή και λίγος αγώνας και πολύ εμπιστοσύνη στο Θεό, με ταπείνωση. Πιστεύω να μπόρεσα να εκφρασθώ. Μια μπόρα είναι κι αυτή και θα περάσει…