Ὁ νεοφανὴς ἐκκλησιαστικὸς ἀστὴρ ποὺ ἀκούσει στὸ ὄνομα Παΐσιος Παπαδόπουλος, δημιουργεῖ-διδάσκει μιὰ νέα
αἱρετική-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ἐκκλησιολογία, ἀνακατεύει σχίσμα καὶ αἵρεση· στὴν ὁποία ἐκκλησιολογία δηλ. χωροῦν σχισματικοί,
αἱρετικοὶ καὶ ὀρθόδοξοι. Εἶναι αὐτὴ ἡ ἐκκλησιολογία ποὺ
α) ἐν μέρει δέχονται οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες,
β) γιὰ τὴν ὁποία σωπαίνουν οἱ Θεσσαλονικεῖς πατέρες (ποὺ ἀρνοῦνται συμφεροντολογικὰ νὰ
πάρουν θέση) καὶ
γ) γιὰ τὴν ὁποία ἀγάλλονται οἱ Γ.Ο.Χ. ποὺ ἀπέκτησαν ἀποκλειστικὸ
διδάσκαλο δογματολόγο γιὰ τὰ ἱστολόγιά τους καί -ὅπως φιλοδοξεῖ ὁ π. Παΐσιος- μελλοντικὸ δεσπότη τους!
Καὶ μετά, ζητοῦν αὐτὴ τὴν αἱρετικὴ ἐκκλησιολογία νὰ τὴν ἀποδεχθοῦμε, γιὰ νὰ μᾶς
δεχθοῦν στὴν νέα Ἐκκλησία τους!
Γράφει ὁ π. Παΐσιος:
«Η Εκκλησία ...είναι πλέον το λήμμα εκείνο, που μολονότι
είναι διασκορπισμένο σε πρόσωπα, ομάδες,
συνάξεις, εκκλησιαστικές
κοινότητες ως ενορίες ή επισκοπές και όπου αλλού υπάρχει όντως Ορθοδοξία, στο παλαιό και στο νέο ημερολόγιο, ως σύνολο των πιστών κληρικών και
λαϊκών, και αποτελεί το σώμα
του Χριστού,
επειδή είναι συνδεδεμένο με την κεφαλή του, κρατώντας με την ομολογία την
αποκαλυφθείσα Πίστη, η οποία είναι αυτή που πρωτίστως μας προσδιορίζει
εκκλησιαστικά, ερχόμαστε τώρα να δούμε τί είναι ο Οικουμενισμός μέσα στην
Εκκλησία»!!!
Καὶ συνεχίζει
μὲ ἕνα προβληματικὸ παράδειγμα, μὲ τὸ ὁποῖο δὲν θὰ ἀσχοληθοῦμε ἐδῶ: «Γι' αυτό θα εξηγήσουμε με παραδείγματα στην συνέχεια
αυτού του κεφαλαίου: Πώς οι Οικουμενιστές ενώ βρίσκονται θεσμικά στην διοίκηση
της Εκκλησίας εν τούτοις είναι εκτός Εκκλησίας, όπως ο καρκίνος είναι μεν στο
σώμα μέχρι όμως να αφαιρεθεί αφού είναι θέμα χρόνου το να αποκοπεί χειρουργικά».
Ἡ συνέχεια ἐδῶ.