ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

ΥΜΝΟΙ του ΡΑΒΒΙΝΟΥ ΦΡΙΖΗ στον Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο, γιατί ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ το ΕΘΙΜΟ με το ΚΑΨΙΜΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ!

 Τυχαίο; ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ...

ΥΜΝΟΙ του ΡΑΒΒΙΝΟΥ ΦΡΙΖΗ στον ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ... επειδή ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ το ΕΘΙΜΟ με το ΚΑΨΙΜΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ! Νέες απίστευτες ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ για τον μητροπολίτη ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟ.

Πές μου τους φίλους σου να σού πω ποιος είσαι:

Σε βίντεο που ανέβασε την περασμένη Δευτέρα στο κανάλι του στο YouTube, ο πρώην Αρχιραββίνος της Θεσσαλονίκης Μορντοχάϊ Φριζής ΥΜΝΕΙ τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο Κουκουρίδη, για ποιόν λόγο νομίζετε;

Επειδή κατήργησε το Κάψιμο του Ιούδα σε όλον τον Έβρο, με έναν απλούστατο τρόπο:
Απείλησε πως όποια Ενορία τολμήσει να τηρήσει κι εφέτος το Αντισημιτικό Έθιμο, δεν θα στολίσει και δεν θα περιφέρει τον

«Απόρριψον το πένθος της αθυμίας»

(Ιερός Χρυσόστομος ΕΠΕ 38, 242)

   Αναμφίβολα, στην πνευματική αλυσίδα των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας ανήκει και ο Ιερός Χρυσόστομος.

  Μελετώντας το βίο του I. Χρυσοστόμου διαπιστώνουμε ότι είχαν καταγραφεί εναντίον του σαράντα συνολικά συκοφαντίες.

 Συκοφαντήθηκε, καθαιρέθηκε και εξορίστηκε από επισκόπους, αρχιεπισκόπους και Πατριάρχες, που συμμάχησαν με την έπαρση της κοσμικής εξουσίας ενώ πίστευαν ότι είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού».

    Ένας αγιορείτης μοναχός γράφει σχετικά: «Οδηγείται στην εξορία, μετά από την προσφορά της πληρέστερης ερμηνείας των Γραφών. Εκεί βιώνει με το πνεύμα της αισθήσεως την αναίτια οδύνη, αίροντας το βάρος της αδικίας και του φθόνου, τα οποία εισέδυσαν στα εκκλησιαστικά δρώμενα της εποχής. Κοινώνησε έτσι τους οδυνηρούς τρόπους της θεομητορικής ρομφαίας, η οποία τον κατέστησε μάρτυρα τελειότητας».

  Η αρχική θλίψη των πιστών για τη δοκιμασία του Χρυσοστόμου,

Και απλοί Παπάδες αντιδρούν! ΡΟΔΟΣ (Βίντεο): Ο Παπα-Χρήστος αγανάκτησε με τους ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ και τα λέει ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ!

Μᾶς ἐστάλη

ΤΑ ΠΗΡΕ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ Ο ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ!

   Άστραψε και βρόντηξε ο Παπαχρηστος (Αρχιμανδρίτης Πατέρας Χρήστος Σιάννας, Εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονα Παλιάς Πόλης Ρόδου), στο κήρυγμα του με αφορμη τις επιθεσεις στην εκκλησια και τις προκλησεις των αθεων για το Αγιο Φως.

    Από τον  Άμβωνα σφυροκόπησε Οικουμενιστές και αθεους Συριζαιους τονώνοντας το ηθικό των Ελλήνων Χριστιανών Ορθοδόξων. 

Ποιος είναι ο σκοπός του ιερού μυστηρίου του ευχελαίου;

(Δογματική απάντηση)

Το Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου

Επιμέλεια-έρευνα Σοφία Ντρέκου

Περιεχόμενα:

1. Εισαγωγικά
2. Ποιος είναι ο σκοπός του ιερού μυστηρίου του ευχελαίου;
3. Η ιστορία περί του ελαίου
4. Πότε τελείται το ιερόν Ευχέλαιον;
5. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά σημεία του Ιερού Ευχελαίου;
6. Τι χρειάζεται για την τέλεση του Ιερού Ευχέλαιου;
7. Ολόκληρη η ακολουθία του Ιερού Ευχέλαιου
8. Η σύσταση του ευχελαίου
9. Βίντεο το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου στο Φρικτό Γολγοθά

1. Εισαγωγικά

Η Ορθόδοξος Ελλαδική Εκκλησία αγαπητοί μου αναγνώστες έχει ορίσει το ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου να τελείται δημόσια για όλους τους χριστιανούς κάθε Μ. Τετάρτη της Μ. Εβδομάδος. Στη Ρωσία το Ευχέλαιον τελείται κατά τη Μ. Πέμπτη.

2. Ποιος είναι ο σκοπός του ιερού μυστηρίου του ευχελαίου;

Ομιλία στην Γυναίκα τήν αλείψασα τόν Κύριο Μύρο

 

  Ἁγίου Ἀμφιλοχίου, Ἐπισκόπου Ἰκονίου

Α΄  Πολύ ωφέλησε την ψυχή μας ο Χριστός, σαν παρακάθησε στο τραπέζι του Ζακχαίου. Γιατί όπου ο Χριστός φιλοξενείται, και κάμνει συντροφιά με τους ανθρώπους, και το πιοτό και το τραπέζι μας καταδέχεται, εκεί κατοικεί η ευφροσύνη. Γιατί ποιος τελώνης ή πόρνη ή απ’ εκείνους που έπραξαν όσα δε λέγονται κακά, βλέποντας τον Ποιητήν του ουρανού και της γης να εισέρχεται στο σπίτι του Τελώνη, ή εκείνον που μας δίδει τα στάχυα, να λαβαίνει με τα χέρια του ανθρώπινο ψωμί, ή των τσαμπιών τον χορηγό να πίνει απ’ το κρασί και να ευλογεί τα πατητήρια, και στο μυαλό του δε θάβαζε την πράξη τούτη για μεγάλη γιορτή και λαμπρό πανηγύρι; Αληθινά γιορτή. Ευφροσύνη αγγελικής φιλοξενίας, να βλέπεις το Δεσπότη με τους δούλους· το Θεό με τους ανθρώπους· τον Κριτήν τέλος να βλέπεις μ’ εκείνους που θα κρίνει, να κάθεται το ίδιο τραπέζι. Μα για τούτον το λόγο ήρθε στη γη, χωρίς να

Παπικός, μαθητής του Πάπα Βενέδικτου 16ου, γίνεται Ορθόδοξος κι ανοίγει μοναστήρι στις Ελβετικές Άλπεις

Αυτά να τα βλέπουν οι φιλοοικουμενιστές γιατί αν μόνο ιστορικά το πάρει κανείς το θέμα η Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός είναι η Ορθόδοξη και έπειτα απεκόπηκαν  οι παπικοί  και από αυτούς οι υπόλοιπες αιρέσεις.

Πηγή

Προς τί η απορία π. Νικόλαε; Είναι η νέα "εκκλησία" με την οποία κοινωνείτε και στην οποία ανήκετε!

Ἀπὸ

ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ:

Ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ, κυκλοφόρησε Οικουμενιστικό “Σύμβολο της Πίστεως”

Katanixis.blogspot.gr, αποκλειστικό ρεπορτάζ.

Στην κορυφή της Ρωσική εκκλησιαστικής ηγεσίας βρίσκεται ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων. Είναι ο δεύτερος τη τάξει, ο “Κίσαβος” της Θεολογίας, το αντίπαλον δέος της Μόσχας, απέναντι στον πρεσβύτη μητροπολίτη Περγάμου του Φαναρίου, ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, η “κρηπίς” της Ρωσικής Εκκλησιαστικής διπλωματίας, ο αεικίνητος, ο ακούραστος, ο ακαταπόνητος, ο πολυγραφότατος, ο δραστήριος, ο οξυδερκής, ο οραματιστής.

Το βιογραφικό^[1] του είναι μοναδικό. Στο παρασκήνιο των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών, είναι γνωστό οτι ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ, κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι νέος, προικισμένος και πανίσχυρος. Ασκεί επιρροή όχι μόνον σε διοικητικό επίπεδο, εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας ή σε Διαχριστιανικό ή Διαθρησκειακό επίπεδο, αλλά κυρίως εμπνέει τον πιστό λαό της Ρωσίας που στο πρόσωπό του βλέπει μια προικισμένη ηγετική φυσιογνωμία.

Η πληροφορία που λάβαμε από φίλο και αναγνώστη του Ιστολογίου μας, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, είναι τραγική: “Ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, σε πρόσφατη έκδοση ερμηνείας της Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, που τυπώθηκε και διανεμήθηκε σε 110.000 αντίτυπα, τόλμησε να ξαναγράψει το Σύμβολο της Πίστεως”. Όπως φαίνεται στα στα αποκλειστικά φωτογραφικά ντοκουμέντα που παραθέτουμε, ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, βρήκε την ευκαιρία, δήθεν ερμηνεύοντας το “Πιστεύω” τελικά να γράψει ένα νέο “Οικουμενιστικό Σύμβολο της Πίστεως” σκανδαλίζοντας χιλιάδες πιστών.

Αν η προσθήκη του filioque, έσχισε την Εκκλησία του Χριστού, γέννησε την αίρεση του Παπισμού και οδήγησε και οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπων στην απώλεια της αίρεσης, ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ, εισάγει τον Οικουμενισμό παραφθείροντας το ένατο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως “Εις Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν”.

(Верую) и во Единую, Святую, Соборную и Апостольскую Церковь

(Верую) и во Единую, Святую, Вселенскую и Апостольскую Церковь

Ἀπὸ σχόλια:  ХАРИС12 Απριλίου 2017 - 12:13 π.μ.

 соборная церковь - καθολικη εκκλησια

вселенская церковь - οικουμενικη εκκλησια

mike r11 Απριλίου 2017 - 10:06 μ.μ.

Στα Αγγλικά: (I believe) and in the One, Holy, Catholic and Apostolic Church

Αλλαξε σε (I believe) and in the One, Holy, Ecumenical and Apostolic Church

Μετατράπηκε δλδ το: Πιστεύω εις μίαν αγίαν ''ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ '' και Αποστολικήν Εκκλησία ΣΕ > Πιστεύω εις μίαν αγίαν ''ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΝ '' και Αποστολικήν Εκκλησίαν. 

Αναφέρει με παρρησία ο Μέγας Διδάσκαλος του Γένους, Αρχιεπίσκοπος Ευγένιος Βούλγαρης, (1716-1806) στην επιστολή

ΣΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

1. – Πραγματικά δέν ἔχω τί νά πῶ γιά τή σημερινή πανήγυρη. Διότι ἡ μέν πανήγυρη παρακινεῖ τή γλώσσα μου στό νά κατηγορήσω τόν Ἰούδα, ἐνῶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ Σωτήρα μου τήν γυρίζει πίσω. Καί εἶμαι κυριευμένος ἀπό αὐτά τά δύο, ἀπό μίσος ἐναντίον τοῦ προδότη, καί ἀγάπη γιά τόν Κύριο. Τό μίσος ὅμως τό νικάει ἡ ἀγάπη, διότι εἶναι μεγαλύτερη καί δυνατότερη. Γι᾽ αὐτό, ἀφήνοντας κατά μέρος τόν προδότη, ἐξυμνῶ τόν εὐεργέτη, ὄχι ὅσο εἶναι ἄξιος, ἀλλ᾽ ὅσον ἐπιτρέπουν οἱ δυνάμεις μου νά Τόν ἐξυμνήσω.

Πῶς ἄφησε τούς οὐρανούς καί κατέβηκε στή γῆ; Πῶς Ἐκεῖνος πού γεμίζει ὁλόκληρη τήν κτίση, ἦρθε πρός ἐμένα, καί ἔγινε γιά χάρη μου ἄνθρωπος σάν καί μένα; Πῶς πῆρε μαθητή Του ἐκεῖνον πού γνώριζε ὅτι θά γίνει προδότης καί ἔδωσε ἐντολή στόν ἐχθρό Του νά Τόν ἀκολουθεῖ σάν φίλος; Πῶς δέν Τόν ἐνδιέφερε ἡ προδοσία, ἀλλά φρόντιζε γιά τή σωτηρία ἐκείνου πού θά Τόν πρόδιδε; Διότι, λέγει, «Ὅταν βράδυασε καθόταν ὁ Ἰησοῦς μαζί μέ τούς δώδεκα μαθητές Του καί, ἐνῶ ἔτρωγαν αὐτοί, εἶπε· Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ἕνας ἀπό σᾶς θά μέ παραδώσει» (Ματθ. 26, 20-21). Προεῖπε τήν προδοσία γιά νά ἐμποδίσει τό παρανόμημα.

Τήν προεῖπε χωρίς ν᾽ ἀναφέρει τό πρόσωπο τοῦ προδότη, ἀλλά δέν μπόρεσε αὐτό ν᾽ ἀποτρέψει τήν παρανομία τοῦ μαθητῆ, αὐτή πού ἀγνοοῦσαν ἐκεῖνοι πού κάθονταν στό ἴδιο τραπέζι. Ποιός εἶδε τέτοια φιλανθρωπία κυρίου; Καί προδίνεται καί ἀγαπᾶ τόν προδότη. Ποιός περιφρονεῖται καί δείχνει εὐσπλαχνία; Ποιός πουλιέται καί κάθεται στό ἴδιο τραπέζι μέ τόν κακό ἔμπορο, δείχνοντας ὅλη τή φροντίδα του πρός ἐκεῖνον πού τόν ἐπιβουλεύεται;

«Καί ἐνῶ ἔτρωγαν αὐτοί, εἶπε· Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ὅτι ἕνας ἀπό σᾶς θά μέ παραδώσει». Σάν ἄνθρωπος ἔτρωγε καί σάν Θεός μιλοῦσε γιά τό μέλλον. Γιά χάρη μου κάμνει ἐκεῖνα πού ταιριάζουν στήν φύση μου. Ἐπειδή ὅλοι οἱ μαθητές ταράχθηκαν μέ τά λόγια αὐτά καί δέχονταν τούς φοβερούς ἐλέγχους τῆς συνειδήσεώς τους καί μετέτρεψαν τήν ὥρα τοῦ δείπνου σέ ὥρα λύπης, λέγοντας ὁ καθένας, «Μήπως εἶμαι ἐγώ, Κύριε;» (Ματθ. 26, 22), θέλοντας μέ τά λόγια τῆς ἐρωτήσεως, νά βροῦν τήν ἡσυχία ἀπό τήν κακή ὑπόνοια.

Καθησυχάζοντας ὁ Σωτήρ τίς ψυχές ἐκείνων πού ἦταν ἄδικα ταραγμένοι, φανερώνει μέ τήν ἀπάντηση τόν ἀγνοούμενο: «ἐκεῖνος πού βούτηξε», λέγει, «μαζί μου τό χέρι του στό πιάτο, αὐτός θά μέ παραδώσει. Καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου βέβαια πηγαίνει ὅπως εἶναι γραμμένο γι᾽ αὐτόν, ἀλλοίμονο ὅμως στόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο ἀπό τόν ὁποῖο παραδίνεται ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου·θά ἦταν καλύτερα γι᾽ αὐτόν τόν ἄνθρωπο ἐάν δέν εἶχε γεννηθεῖ» (Ματθ. 26, 23-24).

Βοηθάει ἐκεῖνον πού δέν λυπήθηκε τήν ψυχή του. Ἐπέμενε νά δείχνει τό ἐνδιαφέρον γιά ἐκεῖνον πού ἀπό παλιά ἀδιαφόρησε γιά τόν ἑαυτό του, δίνοντας καί σ᾽ ἐκεῖνον τήν εὐκαιρία γιά μετάνοια, καί καθησυχάζοντας τήν ἀγωνία τῶν ὑπολοίπων μαθητῶν. Ὅμως καθόλου καλύτερος δέν ἔγινε μέ ὅλα αὐτά ὁ προδότης.

Ἔπρεπε δηλαδή αὐτός μετά ἀπό τά φοβερά ἐκεῖνα λόγια νά φύγει ἀμέσως ἀπό τό δεῖπνο. Ἔπρεπε νά ζητήσει τή μεσολάβηση τῶν Μαθητῶν. Ἔπρεπε νά γονατίσει καί ν᾽ ἀγκαλιάσει τά γόνατα τοῦ Σωτήρα καί νά Τόν παρακαλέσει μ᾽ αὐτά περίπου τά λόγια: «ἁμάρτησα, φιλάνθρωπε, ἁμάρτησα, παρανόμησα, πωλώντας γιά λίγο τίμημα τόν ἀτίμητο μαργαρίτη. Παρανόμησα παραδίνοντας γιά λίγα χρήματα τόν ἀδαπάνητο πλοῦτο. Συγχώρησε ἐμένα τόν ἔμπορο τῆς ζημίας καί τῆς ἀπώλειας. Συγχώρησέ με πού ὁ λογισμός μου κυριεύθηκε ἀπό τόν χρυσό. Συγχώρησέ με πού ἐξαπατήθηκα πολύ ἐλεεινά ἀπό τούς Φαρισαίους». Τίποτε ἀπό τά λόγια αὐτά δέν εἶπε οὔτε σκέφθηκε. Ἀντίθετα μέ σκληρή φωνή φανέρωνε τή θρασύτητα τῆς ψυχῆς του λέγοντας: «Μήπως εἶμαι ἐγώ, Κύριε;» (Ματθ. 26, 25).

Πώ, πώ ἀδιαντροπιά γλώσσας, πώ, πώ ψυχή σκληρή. Ρωτάει σάν νά μή γνωρίζει ἐκεῖνα πού ὁ ἴδιος ἐμελέτησε, καί νόμιζε ὅτι διαφεύγουν τήν προσοχή τοῦ «ἀκοιμήτου ὀφθαλμοῦ». Στήν ψυχή του φύλαγε τή δολιότητα καί μέ τή γλώσσα πρόφερνε τά λόγια ἐκεῖνα πού ἔδειχναν ἄγνοια. Μέ τή σκέψη διέπραξε τήν προδοσία, καί μέ τό στόμα, ὅπως νόμισε, ἔκρυβε τήν ἁμαρτία. Χρησιμοποίησε τά ἴδια λόγια μέ τούς ἄλλους Μαθητές. Δέν χρησιμοποίησε ὅμως καί τήν ἴδια συμπεριφορά. Ἐνῶ ἦταν λύκος ὡς πρός τίς προθέσεις, ἀπάντησε μέ τή φωνή τῶν προβάτων.

2. – Τί ἀπαντᾶ λοιπόν πρός αὐτόν ὁ Σωτήρας; «Σύ τό εἶπες». Μέ φωνή γεμάτη ἀπό μακροθυμία ἔλεγξε τή σκηνοθεσία τοῦ πονηροῦ. Μποροῦσε βέβαια νά πεῖ πρός αὐτόν: «Τί λές σιχαμερέ καί πονηρέ; τί λές, δοῦλε τῶν χρημάτων καί γνήσιε συνεργάτη τοῦ διαβόλου; Τολμᾶς νά ὑποκρίνεσαι ἄγνοια; Τολμᾶς νά κρύβεις ἐκεῖνα πού δέν μποροῦν νά κρυβοῦν; Μήπως δέν τό ἤξερα πού κατέστρωνες τά πανοῦργα σχέδιά σου ἐναντίον τῆς θεότητας; Μήπως δέν σέ εἶδα μέ τόν ὀφθαλμό τῆς θεότητας νά ἐπισκέπτεσαι τούς ἀρχιερεῖς; Μήπως δέν σέ ἄκουα, ἄν καί ἤμουν ἀπών, νά λές, “Τί θέλετε νά μοῦ δώσετε, γιά νά σᾶς παραδώσω αὐτόν;” (Ματθ. 26, 15). Μήπως δέν γνωρίζω καί πόσο μέ πούλησες; Γιατί λοιπόν μετά τόν ἔλεγχο ἐξακολουθεῖς νά δείχνεις τήν ἴδια ἀδιαντροπιά; Γιατί προσπαθεῖς νά καλύψεις ἐκεῖνα πού θέλεις νά κάνεις; Σ᾽ ἐμένα ὅλα εἶναι φανερά». Ἐνῶ μποροῦσε ἔτσι ν᾽ ἀπαντήσει ὁ Χριστός, ὅμως δέν μίλησε ἔτσι, ἀλλά μίλησε μέ ἁπλότητα, ἀνεξικακία καί καλωσύνη, «Σύ τό εἶπες», διδάσκοντάς μας ἔτσι πῶς νά συμπεριφερόμαστε πρός τούς ἐχθρούς μας.

Ὅμως μετά ἀπό τόση θεραπεία ἐξακολούθησε ὁ Ἰούδας νά ἀσθενεῖ, ὄχι ὅμως ἐξ αἰτίας τῆς ἀδιαφορίας τοῦ ἰατροῦ, ἀλλ᾽ ἐξ αἰτίας τῆς ἀδιαφορίας τοῦ ἀσθενῆ. Διότι ὁ Κύριος τοῦ πρόσφερε ὅλα τά φάρμακα τῆς σωτηρίας, ὅμως αὐτός δέν θέλησε νά τή δεχθεῖ , ἀλλά, γνωρίζοντας μόνο τή φιλαργυρία, ἀγάπησε περισσότερο τόν χρυσό παρά τόν Χριστό, καί ἔγινε ἀγαπητός καί προσιτός σ᾽ ἐκείνους πού τοῦ πρόσφεραν τό μισθό.

«Καί, ἀφοῦ πλησίασε ὁ Ἰούδας, εἶπε στό Χριστό: “Χαῖρε, δάσκαλε”, καί φίλησε αὐτόν» (Ματθ. 26, 49). Παράξενος αὐτός ὁ τρόπος τῆς προδοσίας, πού συνοδεύεται ἀπό φίλημα καί προσφώνηση. «Ὁ Ἰησοῦς τότε εἶπε σ᾽ αὐτόν· Φίλε, γιατί ἦρθες» (Ματθ. 26, 50). Γιατί μοῦ λές νά χαίρομαι, τή στιγμή πού προτίμησες νά μέ λυπήσεις; Γιατί μέ τά λόγια ἐνδιαφέρεσαι γιά μένα, ἐνῶ μέ πληγώνεις μέ τίς πράξεις σου; Μέ ὀνομάζεις δάσκαλο, ἐνῶ δέν εἶσαι μαθητής; Γιατί καταχρηστεύεις τούς κανόνες τῆς ἀγάπης; Γιατί κάμνεις σύμβολο προδοσίας τό σύμβολο τῆς εἰρήνης; Ποιόν μιμήθηκες καί ἔκανες αὐτό; Ἔτσι εἶδες προηγουμένως τήν πόρνη νά φιλᾶ τά πόδια μου; Ἔτσι εἶδες τούς δαίμονες νά ὑποτάσσονται; Γνωρίζω ποιός σοῦ ὑπέδειξε τήν ὁδό τοῦ δολεροῦ φιλήματος: Ὁ διάβολος σέ συμβούλεψε τόν τρόπο αὐτοῦ τοῦ ἐναγκαλισμοῦ, καί σύ πείσθηκες στά λόγια τοῦ κακοῦ συμβούλου καί πραγματοποιεῖς τό θέλημά του.

«Φίλε, γιατί ἦρθες;» Πραγματοποίησε τίς κακές συμφωνίες πού ἔχεις κάνει μέ τούς Φαρισαίους. Ἐκτέλεσε τό συμβόλαιο τῆς πωλήσεως. Ὑπόγραψε ἐκεῖνο πού ὑπαγόρευσες. Παράδωσε Ἐκεῖνον πού ἑκούσια παραδίδεται. Ἀπόκτησε πλέον μαζί μέ τό βαλάντιο τῶν χρημάτων καί τό βαλάντιο τῆς ἀδικίας. Παραχώρησε τή θέση σου στό ληστή πού πρόκειται νά τήν πάρει μέ τήν ὁμολογία του, ἐκείνη πού ἔχασες ἐσύ μέ τήν προδοσία.

«Τότε πλησίασαν τόν Ἰησοῦ καί τόν συνέλαβαν» (Ματθ. 26, 50). Καί ἔτσι πραγματοποιοῦνται τά προφητικά ἐκεῖνα λόγια· «Μέ περικύκλωσαν ὅπως οἱ μέλισσες τήν κηρήθρα καί κατακάηκαν ὅπως καίγονται τά ἀγκάθια ἀπό τή φωτιά» (Ψαλμ. 117, 12), καί ἀλλοῦ πάλι·«Μέ περικύκλωσαν πολλοί σκύλοι, καί μέ ἀπέκλεισαν ὅπως οἱ καλοθρεμμένοι ταῦροι» (Ψαλμ. 21, 17). Ἀλλ᾽ ὅμως πόσο μεγάλη εἶναι ἡ ἀνεξικακία, πού ταιριάζει μόνο σ᾽ Αὐτόν. Στόν οὐρανό τά Χερουβίμ καί τά Σεραφίμ δέν τολμοῦν νά ἀντικρύσουν τήν ὑπερβολική δόξα Του καί γι᾽ αὐτό μέ τίς πτέρυγές τους, σάν ἀκριβῶς μέ χέρια, καλύπτουν τά πρόσωπά τους. Στή γῆ, ἀνεχόταν τό σῶμα Του νά συλληφθεῖ, ἀπό χέρια παράνομα.

Εἴδατε Ποιοῦ μακρόθυμου καί φιλάνθρωπου Κυρίου δοῦλοι γίνατε; Γίνεσθε λοιπόν τέτοιοι πρός τούς ἐχθρούς σας, τούς συνδούλους σας, ὅπως εἴδατε τόν Κύριο νά συμπεριφέρεται πρός τούς ἐχθρούς Του. Διότι πρόκειται καί σεῖς νά προσκληθεῖτε σέ πνευματικό δεῖπνο. Πρόκειται νά καθίσετε σ᾽ αὐτό μαζί μέ τόν Κύριο. Ἄς μή βρεθεῖ ἀνάμεσά σας κανένας Ἰούδας ὡς πρός τή συμπεριφορά. Ὅλοι πλησιάστε τήν Τράπεζα μέ γαλήνη καί εἰρήνη. Ὅλοι ἄς τρέξουμε κοντά στόν Σωτήρα μέ καθαρή συνείδηση. Διότι Αὐτός εἶναι ἡ νηστεία τῶν πιστῶν καί τό συμπόσιο. Αὐτός εἶναι ὁ χορηγός τῆς τροφῆς καί ἡ ἴδια ἡ τροφή. Αὐτός εἶναι ὁ Ποιμένας καί τό πρόβατο. Σ᾽ Αὐτόν ἀνήκει ἡ δόξα στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πηγή

Για να υπολογίζουμε τι μας περιμένει!

ΝΑ ΤΙ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΦΟΡΑΣ ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ (Βίντεο)

Γράφει η Σουλτάνα Χειλαδάκη

Ένα χαρακτηριστικό επεισόδιο όπως το περιγράφει μια μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα του Σίντνει, έχει προβληματίσει για το μίσος και τις συνέπειες που προκαλεί σήμερα δημόσια το να έχεις έναν σταυρό στο στήθος σου.
Συγκεκριμένα, ένα ζευγάρι Ελλήνων της Αυστραλίας όπου έτυχε ο άντρας να φοράει ένα μεγάλο σταυρό στο στήθος και το οποίο