(Πράξ. 20, 16-17 και 20, 28-38)
"Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν"
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
[Μετάβαση του αποστόλου
Παύλου στη Μίλητο, εστίαση της προσοχής των επισκόπων στην τεράστια ευθύνη τους
για το ποίμνιό τους που πρόκειται να κινδυνεύσει από τις αιρέσεις και τελικός
αποχαιρετισμός]
«Ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι
τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ
δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα (:πλεύσαμε
κατευθείαν στη Μίλητο, διότι ο Παύλος αποφάσισε να παρακάμψει με το πλοίο την
Έφεσο και να μην αποβιβαστεί σε αυτήν, για να μην του συμβεί να αργοπορήσει
στην Ασία· διότι βιαζόταν να είναι στα Ιεροσόλυμα, εάν του ήταν δυνατό, την
ημέρα της Πεντηκοστής)» [Πράξ. 20,17]. Ώστε και γι' αυτό δεν ήταν δυνατό να μένει. Πρόσεχε
αυτόν που κινείται και από ανθρώπινα κίνητρα, και επιθυμεί και βιάζεται και
πολλές φορές δεν το κατορθώνει. Γι' αυτό
γίνονται αυτά, για να μη νομίσουμε ότι
ήταν πάνω από την ανθρώπινη φύση· διότι οι άγιοι και μεγάλοι εκείνοι άντρες
είχαν μεν την ίδια φύση με εμάς, όχι
όμως και την ίδια προαίρεση, γι' αυτό
και απολάμβαναν σε μεγάλο βαθμό τη χάρη του Θεού.
Πρόσεχε
λοιπόν πόσα και από μόνοι τους ρυθμίζουν. Γι’ αυτό και έλεγε: «μηδεμίαν
ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν (:και
τώρα σας απευθύνουμε αυτά τα παρακλητικά λόγια, χωρίς να δίνουμε αφορμή
σκανδάλου σε τίποτε)» [Β΄ Κορ. 6,3]
και πάλι· «ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία
(:για να μην κατηγορηθεί στο ελάχιστο η
διακονία του κηρύγματος)» [Β΄
Κορ. 6,3]. Να και τρόπος ζωής άμεμπτος
και μεγάλη συγκατάβαση. Αυτό ονομάζεται οικονομία,
το να βρίσκεται κανείς στο ακρότατο
σημείο και ύψος της αρετής και να κατεβαίνει στο τελευταίο σημείο της
ταπεινοφροσύνης.
Και παραδέξου πως εκείνος που ξεπερνούσε
όλους στο να υλοποιεί τα παραγγέλματα του Χριστού, αυτός πάλι ήταν ο πιο