Προς Μητροπολίτην Αλεξανδρουπόλεως κ.κ. Άνθιμον

 (Ανοικτή επιστολή)

 Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

 Σεβασμιώτατε

         Η καθημερινή και ιστορική εμπειρία μας φανερώνει πληθώρα αποχρώσεων και διαβαθμίσεων συμπυκνώσεις εκκλησιολογικών πράξεων και λόγων, ωφελίμων ή μη.

Οι δηλώσεις σας (συνέντευξη) για μετάβαση από την πνευματική σφαίρα του Ευαγγελίου σε εκείνη των κοινωνικών μεγεθών, επιβεβαιώνει αυτή την καθημερινή και ιστορική εμπειρία. Οι δηλώσεις σας χαρακτηρίσθηκαν (εύστοχα) ως «άρνηση του Ευαγγελίου», διότι υπηρετούν την άρθρωση και την ικανοποίηση κοσμικών κοινωνικών αξιώσεων ισχύος, πέρα από το Ευαγγέλιο.

Επίκαιρα τα λόγια του Ι. Χρυσοστόμου:

«Εμοί δε δακρύειν επέρχεται, όταν ακούσω από της ημετέρας Εκκλησίας τινάς λέγοντας, μη ειρήσθαι ταύτα εν ταις θείαις Γραφαίς· και τούτο ου μόνον παρά λαϊκών, αλλά και παρά των δοκούντων είναι ποιμένων, και τόπους επεχόντων αποστόλων και προφητών, αλλ’ ου τρόπους».

Μετάφραση: «Μου έρχεται να κλάψω όταν ακούω μερικούς από την Εκκλησία μας να λένε, ότι δεν τα λένε αυτά οι θείες

Οι Επίσκοποι του Φαναρίου, "όλα τα έχουν ισοπεδώσει"! --Και οι υπόλοιποι Επίσκοποι, δέχονται τα κακοδόξως γενόμενα ως τετελεσμένα! Είναι τελικά Επίσκοποι του Κυρίου ή του "κυρίου" των Βαρθολομαίου;

ΝΕΟΣ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ Ο ΥΠΕΡΠΟΝΤΙΟΣ «ΧΑΛΚΙΤΗΣ»

Ὁ Ἀρχ. Νικήτας ὡς Χὸνγκ Κὸνγκ εἰς συμπροσευχὴν μετὰ ἑτεροδόξων.

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος

Ἐνεθρονίσθη τὸ Σάββατον τῆς 27ης Ἰουλίου ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείρων καὶ Μ. Βρετανίας κ. Νικήτας Λιούλιας. Εἶναι ἡ τρίτη κατὰ σειρὰν ἐνθρόνισις μετὰ ἀπὸ ἐκείνας τοῦ Ἀμερικῆς καὶ τοῦ Αὐστραλίας. Ἐντὸς μικροῦ διαστήματος ἀντικατεστάθησαν αἱ τρεῖς ἐκκλησιαστικαὶ κεφαλαὶ τῆς ὁμογενείας ἀπὸ ἀνθρώπους διὰ τοὺς ὁποίους ὅλαι αἱ ἐνδείξεις εἶναι δυσοίωνοι.

Αἱ ἀντικανονικότητες

Δυστυχῶς καὶ ἡ ἐκλογὴ τοῦ Σεβ. Θυατείρων εἶναι ἐξίσου ἀντικανονικὴ μὲ τῶν ἄλλων δύο. Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως δὲν συγκαλεῖ ποτὲ τὴν Ἱεραρχίαν του, κάτι

«Τί δέ με καλείτε, Κύριε Κύριε, και ου ποιείτεα λέγω;»

(Λουκ. 6,46) 

Γράφει ὁ Βασίλης Δαμουλάκης

      «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 18,3).                                         

    Αν τα τρία στάδια της πνευματικής πορείας του Χριστιανού είναι η Κάθαρση, ο Φωτισμός και η Θέωση-θεωρία της δόξης Του Θεού τότε, με την πάντοτε εξαρτώμενη από τον Θεό βοήθεια:

     Η μεγίστη αρετή για την Κάθαρση είναι η Υπακοή[i]

    Πως είναι δυνατόν να θεραπευτούμε από μία ασθένεια αν δεν υπακούσουμε ολοκληρωτικά στον ιατρό, σκοτώνοντας κυριολεκτικά το θέλημά μας;

Υπακοή σημαίνει ενταφιασμός της ιδικής μας θελήσεως και ανάστασις της ταπεινώσεως. Δεν αντιλέγει ο νεκρός ούτε ξεχωρίζει τα καλά από εκείνα πού του φαίνονται ως πονηρά. Διότι ο Γέροντάς του, πού του εθανάτωσε με τρόπο θεάρεστο την ψυχή, αυτός θα δώση λόγο για όλα. Υπακοή σημαίνει να αποθέσωμε την ιδική μας διάκρισι στην πλούσια διάκρισι του Γέροντος (Κλίμαξ περί υπακοής 4).

Η μεγίστη αρετή για τον Φωτισμό είναι η Διάκριση[ii]

    Πως είναι δυνατόν να ανοίξουν οι οφθαλμοί της ψυχής αν δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια το θέλημα Του Θεού; Πως είναι δυνατόν να συμβεί αυτό αν πρώτα δεν έχουμε θεραπευτεί;

    «Τούτο αναγνωρίζεται ως διάκρισις και τούτο είναι: η αλάνθαστη γνώσις και αντίληψις του θείου θελήματος σε κάθε καιρό και τόπο και περίπτωσι, η οποία συνήθως υπάρχει στους καθαρούς κατά την καρδιά και το σώμα και το στόμα. Διάκρισις σημαίνει συνείδησις αμόλυντη και καθαρότης των αισθήσεων» (Κλίμαξ περί διακρίσεως Α΄ μέρος 1).

Η μεγίστη αρετή για την Θέωση είναι η Αγάπη[iii]

     Αν ο άνθρωπος δεν φτάσει στην Θέωση είναι αδύνατο να κατανοήσει τι σημαίνει Αγάπη,
διότι δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί με άλλον τρόπο η θεωρία Της Δόξης Του.
Ενώ έχουμε το κλειδί της θεολογίας που είναι η Αγάπη, είμαστε ανήμποροι να θεολογήσουμε καθώς η αγάπη μας είναι «κοσμική», «ατσαλάκωτη», «υπό όρους».

     «Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ

ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ» (Ιω Α΄ 16).

«νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα·

μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη» (Α Κορ. 13,13).

     Γι’ αυτόν τον λόγο ο Κύριος χωρίς να μας Αποκαλύπτεται άμεσα θίγοντας το Αυτεξούσιο, μας αποκαλύπτει μέσα από τους Αγίους αλλά και τους αδελφούς μας, ώστε να φτάσουμε στην Αγάπη –επιθυμώντας αυτήν όσο τίποτα άλλο– δι΄ εκείνων, ώστε να συνδεόμαστε σε ένα Σώμα. Μέσα από αυτή την Αγάπη που βρίσκεται στην Μία Εκκλησία και τα μέλη της, έχοντας κεφαλή αυτή την ίδια  Αγάπη Τον Δεσπότη Κύριο Ιησού Χριστό, οδηγούμαστε στο Χάρισμα της Θεολογίας[iv].

    «Η αύξησις του φόβου είναι αρχή της αγάπης. Και το τέλος της αγνείας είναι προϋπόθεσις της θεολογίας. Εκείνος που ένωσε τελείως τις αισθήσεις του με τον Θεόν, μυσταγωγείται στην θεολογία από τον ίδιο τον Θεόν. Εάν όμως οι αισθήσεις δεν έχουν ενωθή με τον Θεόν, είναι δύσκολο και επικίνδυνο να θεολογή κανείς» (Κλίμαξ Λόγος 30,12).

     «Η αγνεία ανέδειξε θεολόγο τον μαθητή^[3], ο οποίος με την αγνεία του αυτή αξιώθηκε να κηρύξη και να στερεώση τα δόγματα της Αγίας Τριάδος» (Κλίμαξ Λόγος 30,14).

     «Εκείνος που αγαπά τον Κύριον, έχει προηγουμένως αγαπήσει τον αδελφό του. Το δεύτερο οπωσδήποτε είναι απόδειξις του πρώτου. Εκείνος που αγαπά τον πλησίον του, ποτέ δεν θα ανεχθή ανθρώπους πού καταλαλούν. Θα φύγη δε μακρυά από αυτούς σαν από φωτιά. Εκείνος πού λέγει ότι αγαπά τον Κύριον και συγχρόνως οργίζεται κατά του αδελφού του, ομοιάζει με εκείνον πού τρέχει στον ύπνο του» (Κλίμαξ Λόγος 30,15).

      Η Αγάπη για την οποία ομιλούμε είναι εκείνη που μας δίδαξε ο Κύριος με την Ενανθρώπησή Του (δικαιοσύνη), τα Άγια Πάθη Του(θυσία) και την  Νίκη κατά του θανάτου με την Ανάστασή Του (εμπιστοσύνη).

      Είναι η Αγάπη που συντελείται από την Θυσία, το Δίκαιο[v] και την Εμπιστοσύνη.

     Είναι η Αγάπη που Συγχώρεσε τους σταυρωτές Του.

Romfea: "Το γεύμα ήταν θαυμάσιο"! --Ναι, αλλά ξέρετε πού οδηγούν, τέτοια γεύματα ανίερων σχέσεων-συμπροσευχών!

Ετήσιο γεύμα Καθολικών και Ορθοδόξων Αρχιερέων του Τορόντο

Κάθε χρόνο, για τη γιορτή του Αποστόλου Πέτρου, προστάτου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο Καρδινάλιος Thomas Collins παραθέτει γεύμα στους Ρωμαιοκαθολικούς και Ορθοδόξους Αρχιερείς της περιοχής Τορόντο.
Το Νοέμβριο, για τη γιορτή του Αποστόλου Ανδρέου, προστάτου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Αρχιεπίσκοπος Σωτήριος παραθέτει γεύμα για τους Ορθοδόξους και Ρωμαιοκαθολικούς Αρχιερείς περιοχής Τορόντο.
Στο εφετινό γεύμα, παρεκάθεσαν από Ρωμαιοκαθολικής πλευράς ο

Σε ανάλογο καιρό! --Πρός αυτοκριτική των αγωνιζομένων κατά της Παναιρέσεως

Λόγος κγ΄. Εἰρηνικός, λεχθεὶς ἐν Κωνσταντίνου πόλει, ἐπὶ τῇ γενομένῃ τῷ λαῷ φιλονεικίᾳ, περὶ ἐπισκόπων τινῶν διενεχθέντων πρὸς ἀλλήλους

   Τον  Β΄ ειρηνικό λόγο τον εξεφώνισε στην Κωνσταντινούπολη το 379, όταν ο κίνδυνος από το λεγόμενο Αντιοχειανό σχίσμα απείλησε την ενότητα και ειρήνη και της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Στον λόγο του αυτόν ο Γρηγόριος απεικονίζει με τα μελανότερα χρώματα τις εσωτερικές διχόνοιες και εκκλησιαστικές διενέξεις μεταξύ των Ορθοδόξων. Σχετικά με τη διένεξη αυτή των Ορθοδόξων της Εκκλησίας της Αντιοχείας, την οποία χαρακτηρίζει "έναγχον ημίν επαναστάσαν ζυγομαχίαν αδελφικήν" και θέλοντας να μείνει πιστός στη μνήμη του Μ. Βασιλείου, αλλά και ακολουθώντας την ίδια με εκείνον εκκλησιαστική πολιτική, τάχθηκε με τη μερίδα των Ορθοδόξων, που ανεγνώριζε και ακολουθούσε τον επίσκοπο Μελέτιο. Ο ίδιος διεκήρυσσε με έμφαση ότι αυτός, ο αγωνιστής της ειρήνης, θα συνεχίζει να αγωνίζεται για το ύψιστο αυτό αγαθό και ότι θα επιμένει με τις άοκνες ειρηνευτικές προσπάθειές του για την

Άρχισαν τα Εξώδικα; --Μπαίνουμε σε νέα φάση διώξεων;

ΕΚΤΑΚΤΟ:  Εξώδικο κατά του π. Νικολάου Μανώλη από Ιεράρχη της Βόρειας Ελλάδας

π. Ν. Μανώλης:

Οι δημοσιογράφοι της Κατάνυξης με ενημέρωσαν πως έχουν πληροφορίες ότι μητροπολίτης της Βόρειας Ελλάδας, με την αρχή της περιόδου του Δεκαπενταύγουστου, μου στέλνει εξώδικο. Θα επανέλθω με νεότερα.
Δεν αντέχουν φαίνεται την κριτική μας οι φωτισμένοι ιεράρχες και επιχειρούν να μας φιμώσουν. Δεν έβαλαν φαίνεται μυαλό από τα παθήματα του Θεσσαλονίκης, που ασχολήθηκε μαζί μου!
Για να δούμε, ποιός φιλοπατριαρχικός, ενδεχομένως και φιλοϊσλαμιστής επίσκοπος προέβη στην ενέργεια αυτή…;

Πηγή

Ελπιδοφόρου Αρχιερατικά Έπη (Α΄)

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΑ ΕΠΗ (Α΄)

Γεώργιος Κ. Τζανάκης  Ἀκρωτήρι Χανίων

    «Πρὶν κλείσω θέλω νὰ σᾶς θυμίσω κάτι ποὺ εἶπε ὁ Ἀπόστολος στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Τί εἶπε; Αἱρετικὸν ἄνθρωπο μετὰ μίαν καὶ δευτέρα νουθεσία παραιτοῦ. Τί θὰ πῆ αὐτὸ τώρα; Εἶναι ἀρχαῖα, δὲν τὰ καταλαβαίνουμε , ἀλλὰ νὰ σᾶς ἐξηγήσω. 
    Γι᾿ αὐτὸ ὑπάρχει τὸ κήρυγμα γιὰ νὰ μᾶς ἐξηγάει αὐτὰ τὰ δύσκολα πράγματα. Τί λέει ἐκεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος; Τὸν αἱρετικὸ ἄνθρωπο μετὰ μία, δύο, τρεῖς συμβουλὲς ἄφησέ τονα, γιατὶ αὐτὸς δὲν ἀλλάζει μυαλό. Ποιὸς εἶναι ὁ αἱρετικὸς ἄνθρωπος αὐτός; Εἶναι αὐτὸ ποὺ λέμε «οἱ ἄλλες ἐκκλησίες;», ὅσοι  δὲν εἶναι ὀρθόδοξοι; Αὐτοὶ εἶναι οἱ αἱρετικοὶ ποὺ λέει ἐδῶ ὁ ἀπόστολος; Ὄχι. Αἱρετικὸς εἶναι ὁ καυγατζῆς. Αὐτὸς ποὺ κάνει διχασμούς. Αὐτὸς ποὺ φέρνει διχόνοιες.