ΤΟ «ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ» ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ καὶ τὸ «ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ» ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ!

Ο Μητροπολίτου Φθιώτιδος Νικόλαος για την ψήφιση του Συμφώνου Συμβίωσης ομοφύλων

Μετὰ τὸν μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφεὶμ ποὺ δήλωσε ὅτι δὲν θὰ δεχθεῖ τοὺς βουλευτὲς ποὺ θὰ ψήφιζαν τὸ Σύμφωνο Συμβίωσης, ἔρχεται καὶ ὁ μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος νὰ προβεῖ σὲ παρόμοιες δηλώσεις, λέγων:

«Κι ἐγώ,  πῶς θὰ δεχθῶ πολιτικοὺς ποὺ ψηφίσαν τὴν ἀπόρριψη τοῦ Εὐαγγελίου. Πῶς θὰ τοὺς δεχθῶ; Ὡς πιστούς; Ὡς ἀρνησίθρησκους; Ὡς τί; Ἐρχόμαστε σὲ κρίση. (Κύριε Βουλευτά), ἐψήφισες; Κόψε μὲ τὴν Ἐκκλησία τὸ δοῦναι λαβεῖν... Θὰ ἐπιθυμοῦσα, ἐὰν οἱ βουλευτὲς ψηφίζουν τέτοιους νόμους,  νὰ μὴν ἔχουν ἐπαφὲς μὲ τὴν Ἐκκλησία. Νὰ ξεκαθαρίσουμε καὶ στὸν κόσμο τὴν κατάσταση»!

Δὲν ἐπιθυμοῦν, λοιπόν, ὁ Πειραιῶς, ὁ Φθιώτιδος, ὁ Αἰτωλίας κ.ἄ. τὴν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς ψηφίσαντας τὸ «Σύμφωνο Συμβίωσης» πολιτικούς, ἐπειδὴ μὲ τὴν ψῆφο τους ἀρνήθηκαν μιὰ ἠθικὴ θέση τῆς Ἐκκλησίας. Ὡραία.

Ἀλλά -γιὰ νὰ μὴν τρελαθοῦμε χριστουγεννιάτικα, κ. Νικόλαε- ἂς ἐξετάσουμε λίγο ψύχραιμα τὰ πράγματα. Μὲ τοὺς τυπικὰ χριστιανούς, ἢ κατὰ τεκμήριο συμφεροντολόγους καὶ ἄθεους πολιτικούς, ποὺ ἀγνοοῦν παντελῶς ἢ δραματικά (ὡς ἀκατήχητοι καὶ μὲ δική σας εὐθύνη) τὴν Πίστη, καὶ ἐπειδὴ ψήφισαν ἕνα ἀκόμα  ἀντιχριστιανικὸ νομοσχέδιο δηλώνετε (καλῶς), ὁ μὲν Πειραιῶς εὐθέως ὅτι θὰ διακόψει τὴν σχέση μαζί τους, ἐσεῖς δὲ δηλώσατε ὅτι εὔχεσθε νὰ μὴν σᾶς ἐπισκέπτονται. Ἄρα κι ἐσεῖς δηλώνετε πλαγίως τὸ ἴδιο πρᾶγμα.

Ἀλλὰ στὴν δήλωσή σας αὐτὴ ὑπάρχει ἕνα ΟΜΩΣ:

Μετὰ τοῦ "Πρώτου", ΟΜΩΣ, τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, Πατριάρχου τῆς Κων/πόλεως Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος γνωρίζει τὴν Πίστη, τὶς θεῖες Ἐντολὲς καὶ τοὺς Ἱ. κανόνες (ὡς συγγράψας καὶ σχετικὸ σύγγραμμα),  καὶ παρὰ ταῦτα συνειδητὰ καὶ δόλια διαστρέφει ΟΧΙ ἕνα κάποιο Σύμφωνο Συμβίωσης ἀνθρώπων, ἀλλὰ διαστρέφει τὸ Σύμφωνο συμβίωσης μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, γιατί δὲν τὸν θεωρεῖτε ἀνεπιθύμητο; Αὐτὸς δὲν καταπατεῖ τὸ Εὐαγγέλιο; Δὲν γνωρίζετε ὅτι ὁ κ. Βαρθολομαῖος (ὡς γνωρίζων) διαπράττει τὸ ἀνοσιούργημα νὰ καταπατεῖ καὶ νὰ ἀπορρίπτει τὴν ἁγιοπνευματικὴ  Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας; Ὅτι ἀποδέχεται τὴν ἐμφάνιση μιᾶς φρικιαστικῆς τερατογένεσης, τὴν  ὕπαρξη δηλαδή, δύο ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ (καὶ ἄλλων δευτερευόντων) Ἐκκλησιῶν ὡς ἐκβλαστησάντων ἐκ τοῦ ἑνὸς σώματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ; Γιατί δὲν διακόπτετε τὶς σχέσεις σας, ἀλλὰ τὸν μνημονεύετε καὶ τὸν ὑποδεχτήκατε στὴν μητρόπολή σας μετὰ Βαϊων καὶ κλάδων; (Καρατομώντας τὸν εὐλαβέστατο πρεσβύτερο τῆς Μητροπόλεώς σας, π. Σταῦρο Βάϊο, ποὺ ἀντέδρασε καὶ σ' αὐτή σας τὴν οἰκουμενιστικὴ πράξη).

Γιατί, κ. Νικόλαε, δὲν ἀπομακρύνεστε ἀπ' αὐτὸν, ὅπως ἔκαναν οἱ Ἅγιοι, ἀλλὰ συμβιώνετε μαζί του, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν ἄλλων Οἰκουμενιστῶν ποὺ διδάσκουν περὶ πολλῶν Ἐκκλησιῶν, Βαπτισμάτων, διηρημένης Ἐκκλησίας κ.λπ. ἀνοσιότητες;

Νὰ περιμένουμε ἀπάντηση, Σεβασμιώτατε;

Τὸ Βίντεο

Η Ν. Τάξη δίνει "άδεια" για πράγματα που Θεός απαγορεύει! Στόχος; Η υπονόμευση της οικογένειας και της θρησκείας, οι δύο φυσικοί εχθροί του κάθε είδους ολοκληρωτισμού!

Τι ακριβώς συμβαίνει;

«ΓΙΑΤΙ οι GAY είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ στην Νέα Τάξη Πραγμάτων»;

Ο Άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης που κοιμήθηκε το 1651, προφήτεψε για την εποχή μας:

    «Θα έρθει καιρός που οι άνθρωποι, και πάλιν θέλουν να μετατρέψουν την γνώμην τους εις το πονηρόν, εις την απώλειαν, και να μη γνωρίζουν τι εστι το στέφανον του γάμου, μόνον θα έχουν μίαν απώλειαν και συγκατάβασιν εις την ασωτείαν χειρότεροι από τα Σόδομα και Γόμορρα….θα σκοτιστεί η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη τα της σαρκός και θα πληθυνθή σφόδρα η ασέβεια και η ανομία. τότε άρχεται ο κόσμος να γίνεται αγνώριστος μετασχηματίζονται αι μορφαί των ανθρώπων και δέν γνωρίζονται οι άνδρες από τάς γυναίκας διά της αναισχύντου ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής. Οι τότε άνθρωποι θά αγριέψουν και θα γίνουν ωσάν θηρία από την πλάνην του αντιχρίστου».

Έφτασε λοιπόν ο καιρός. Παραμονή Χριστουγέννων του σωτηρίου έτους 2015 και στη Βουλή των Ελλήνων ψηφίζεται το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων.

Δυστυχώς , η πνευματική κατάσταση του Γένους μας είναι τραγική, σε σημείο μάλιστα να εκλέγει δηλωμένες άθεες κυβερνήσεις, για τη χώρα μας και για τη Θεσσαλονίκη μας, ανθρώπους που πρεσβεύουν, τη σήψη, την παρακμή και την ανωμαλία, δίχως να λογαριάζει την ύπαρξη και των πνευματικών νόμων, που τιμωρούν τους ασεβείς.
Αδυνατεί ένα σημαντικό μέγεθος των Ελλήνων να κατανοήσει τι πραγματικά συμβαίνει, δείχνοντας αδιαφορία για την πίστη μας, για τις αξίες και την αληθινή ταυτότητα του Γένους μας.
«Από τοιαύτην γενεάν και τοιούτους ανθρώπους μη αναμένωμεν προόδον και προκοπήν, αλλά μάλλον την ερχομένην ρομφαίαν και την τελευταίαν μεγάλην οργήν, ήτις έρχεται επί τους υιούς της απειθείας».
«Υπάρχουν και ολίγαι εξαιρέσεις, υπάρχουν και ολίγοι εκλεκτοί χάριν των οποίων ο Κύριος φείδεται των πολλών αμαρτωλών. Αλλ' είναι τόσον ολίγοι οι εκλεκτοί που φοβούμαι ότι δεν θα δυνηθούν

Τα Χριστούγεννα, η Ορθοδοξία και η απόπειρα πνευματικής μετάλλαξης της ελληνικής παιδείας

  

Τα Χριστούγεννα,  η Ορθοδοξία και η απόπειρα πνευματικής μετάλλαξης της ελληνικής παιδείας

 Ηρακλής Ρεράκης, καθηγητής Παιδαγωγικής

Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Αυτές τις μέρες εορτάζουμε το μεγάλο γεγονός της Ορθοδοξίας, που άλλαξε την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Οικουμένης, δηλαδή την Ενανθρώπιση του Μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού. Στη χώρα μας και φέτος ο λαός μας εορτάζει την εξ αγάπης έλευση του Χριστού «ίνα σώση τον άνθρωπον». Ωστόσο δεν αισθανόμαστε καθόλου ικανοποιημένοι, όταν διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν ορισμένοι που απερίσκεπτα αντιλαμβάνονται τη δυνατότητα που πήραν από τον λαό να κυβερνήσουν, ως ευκαιρία να εφαρμόσουν και να επιβάλουν την ιδεολογία τους, υποσκάπτοντας και αποδομώντας την πίστη, την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου και καταργώντας ουσιαστικά την ταυτότητα και ετερότητα των Ορθοδόξων.

Η Ορθοδοξία, που έχει εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο και έχει μέλη σε όλα τα έθνη, τα οποία συμβιώνουν με μέλη διαφορετικών λαών και θρησκειών, διαθέτει μια μεγάλη εμπειρία που σχετίζεται με τον σεβασμό και την ανεκτικότητα έναντι του διαφορετικού σε οικουμενικό επίπεδο. Τα μέλη της  ορθόδοξης Εκκλησίας έχουν συνείδηση αυτής της εμπειρίας να ζει κανείς με «άλλους» και γι αυτό γνωρίζουν να λειτουργούν υποδειγματικά, στο πλαίσιο της πίστεως, της αγάπης, της δικαιοσύνης και της αγαθοσύνης, εμπνέοντας έτσι και τους άλλους θρησκευόμενους λαούς, προκειμένου να ζουν όλοι μαζί σε συνθήκες αγάπης, δικαιοσύνης, ελευθερίας, αλληλεγγύης και ειρήνης. Ουδέποτε στην ιστορική της πορεία επιδίωξε να προσεγγίσει τη θρησκευτική διαφορετικότητα μέσα από διάθεση δίωξης, καθυπόταξης, αφορισμού ή εξαφάνισής της.

Δείγματα εμμονής σε ξεπερασμένα ιδεολογικά σχήματα, που δεν αποδέχονται τη διαφορετικότητα του «άλλου», αποτελούν σήμερα στην Ελλάδα δύο από τους πνευματικούς απογόνους  του ήδη αποδομημένου εδώ και πολλά χρόνιασε ολόκληρη την Ευρώπη, πλην της Ελλάδας, διαφωτισμού που είναι ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός και ο νεομαρξισμός.

Οι οπαδοί αυτών των αυταρχικών κοσμοθεωριών πιστεύουν δυστυχώς ότι ακόμη και στις μέρες μας, μια μειοψηφία, είτε με την οικονομική επιφάνεια και ισχύ που διαθέτει είτε με την ιδεολογική ισχύ της εξουσίας, έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στις πνευματικές πεποιθήσεις και στις πολιτισμικές δομές της πλειονοψηφίας του λαού και να προσπαθεί να της επιβάλλει, μέσω της παιδείας, νέα θρησκευτικά, πολιτισμικά και ιστορικά χαρακτηριστικά.

Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε έκπληκτοι ότι φορείς αυτών των  ιδεολογιών, με τη συνδρομή και μιας μικρής ομάδας καιροσκόπων θεολόγων, επιχειρούν να επιβάλλουν στην Ελλάδα τις αρχές ενός διαθρησκειακού διεθνισμού και μιας θρησκευτικής και πολιτισμικής ομογενοποίησης. Στόχος τους είναι η μέσω της παιδείας ιδεολογική διαφώτιση και καθοδήγηση για την επικράτηση του ιστορικού υλισμού και την αποδόμηση των παραδοσιακών πνευματικών στοιχείων του λαού, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται οι αλήθειες της ορθόδοξης πίστεως καθώς και οι ιστορικές μνήμες των αγώνων και των μαρτυρίων του Ελληνισμού.

Και εδώ βρίσκεται η αντιφατικότητα αυτών των πολιτικών παραγόντων.

Εμφανίζονται θετικοί και ευγνώμονες  για το ενδιαφέρον και τη βοήθεια της ορθόδοξης Εκκλησίας σε αξιοπαθούντες, αλλά αρνούνται την υπερλογική αιτία αυτής της βοήθειας, που είναι το Πνεύμα του Χριστού, το οποίο καλλιεργεί, εμπνέει, προκαλεί και στηρίζει παν έργον αγαθόν.

Θέλουν τα Χριστούγεννα, αλλά, αν είναι δυνατό, χωρίς Χριστό, «τον αληθινό Θεό ημών» και ως μία εμπορική, φολκλορική εορταστική εκδήλωση για μοίρασμα δώρων ή συνεστιάσεις. Η Εκκλησία, όμως, εορτάζει ταπεινά τη σωτηρία του κόσμου και του ανθρώπου μέσα από την ενανθρώπηση του μοναδικού Σωτήρα και Λυτρωτή, που μνημονεύεται στη λατρεία ως «μυστήριον ξένον και παράδοξον» και ως «σαρκωθείς Θεός», για τον οποίον διερωτάται ο υμνωδός, αν «είδεν άλλο μείζον καινόν η κτίσις».

Υποτιμάται η αλήθεια και το μήνυμα της γεννήσεως του Χριστού, όταν μεθοδευμένα επιχειρείται η αποπομπή της ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας των θρησκευτικών  από την παιδεία, χαρακτηριζόμενη περιφρονητικά και επιπόλαια από τον Υπουργό Παιδείας ως αναχρονιστική.

Περιφρονείται το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο κομμάτι του Ελληνικού πολιτισμού, που είναι η ορθοδοξία, όταν μεθοδεύεται να διδάσκεται ως συνονθύλευμα, αναμεμειγμένη, δηλαδή, με όλες τις θρησκείες. Τι και αν ο Χριστός είναι για όλο σχεδόν το λαό μας ο Θεός, ο εξ ουρανών αποκαλυφθείς και διά της Παρθένου εν τη γη φανερωθείς. Το σχέδιο είναι να επιβληθεί στα βαπτισμένα στον Χριστό παιδιά του ελληνικού σχολείου, όχι αυτό που διδάσκει η ορθόδοξη πίστη τους για τον Χριστό, αλλά αυτό που ο μαρξισμός και ο καπιταλισμός, μέσα από την παρερμηνεία, αποδέχεται για τον Χριστό και την πίστη.

Μετά από όσα είπε για τα θρησκευτικά τόσο ο Υπουργός Παιδείας όσο και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε πλέον βέβαιοι για τις προθέσεις και τις μεθοδεύσεις ορισμένων.

Με βάση όλα τα παραπάνω, η Εκκλησία μας θα πρέπει να στηρίξει τη χριστοκεντρική παιδεία, τη χριστιανική αγωγή των νέων, όπως ορίζει ο καταστατικός της χάρτης και για κανένα λόγο, δεν πρέπει να αποδεχθεί αυτό το πνευματικό έγκλημα της μετατροπής της χριστιανικής αγωγής και διδασκαλίας σε πολυθρησκειακό (πολυθεϊστικό) ή θρησκειολογικό μάθημα, όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να  παραπλανήσουν με ανυπόστατες διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου. Χρειάζεται η επαγρύπνηση και η αντίσταση όλων των πνευματικών παραγόντων του τόπου μας απέναντι στον σχεδιαζόμενο πνευματικό γενιτσαρισμό και την αποχριστιανοποίηση και αποπνευμάτωση της ελληνικής νεολαίας που αποτελεί το μέλλον της χώρας μας.

Η συλλογική αντίστασή μας είναι το μόνο μέσο για να καταλάβουν όλοι που κατεργάζονται αυτό το καταστροφικό ολίσθημα σε βάρος της πνευματικής φυσιογνωμίας του τόπου μας, ότι ο μη σεβασμός στη διαφορετικότητα της πλειονοψηφίας του λαού, δεν μπορεί στην εποχή μας να επικρατήσει, κυρίως σε ένα λαό που ξέρει να αντιστέκεται για τις αξίες, τις αρετές και τα πρότυπά του και μάλιστα, ευτυχώς, στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής και συνταγματικής συγκυρίας, που δεν είναι δυνατό να επιβληθεί δικτατορία του προλεταριάτου! 

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΥΤΡΩΤΗ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΟΠΟΙOΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΛΑΟ

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος

«Οὐκ οἶμαι δύνασθαι ὑπό Ἑλλήνων σαφέστερον προσμαρτυρήσεσθαι τόν Σωτῆρα ἡμῶν»! (Κλήμης ο Αλεξανδρεύς)

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Πολλά έτη προ της Ελεύσεως του Χριστού, σοφός ονόματι Απόλλων, προφητεύει περί του βωμού του «αγνώστου Θεού»: «…προφητεύω κυβερνήτη με τριπλή υπόσταση εις μίαν. Του οποίου ο ανείπωτος Λόγος θα κυοφορηθεί εις ανυποψίαστη κόρη,… αφού αιχμαλωτίσει όλον γενικώς τον κόσμο, θα τον προσφέρει ως δώρο εις τον Πατέρα. Μαρία δε το όνομα αυτής».

Προφητεία σοφού ΤΙΤΩΝ:

«Θα έλθει αυτή η οποία θα υψώσει προς χάριν μας το ουράνιο παιδίο του Θεού και Πατρός- η παρθένος κόρη κυοφορεί».

Προφητεία σοφού ΣΟΛΩΝ:

«Ως Θεός θα φθάσει εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκα αλάθητο. Με ανεξάντλητα όρια ως Θεότητα θα απαλλάξει τον άνθρωπο από την φθορά των ανιάτων παθών. Και τούτων θα τον φθονήσει άπιστος λαός και αφού κρεμαστεί υψηλά ως κατάδικος εις θάνατον, όλα θα τα υποφέρει με πραότητα».

Προφητεία σοφού ΧΕΙΛΩΝ:

«Άφθαρτος φύσις του Θεού θα γεννηθεί με σάρκα, εξ αυτού δε ο ίδιος ως ουσία και Λόγος».

Προφητεία σοφού ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ:

«Ο Πατέρας μοναδικός, και ο μοναδικός Πατέρας. Το ένα τρία, και τα τρία ένα. Άσαρκο, ένσαρκο. Η γη θα γεννήσει τον ουράνιο βασιλέα». (Από τα Ευρισκόμενα Πάντα Αγίου Αθανασίου, τα οποία διασώζονται στον κώδικα α. Vat. Gr. 1198 της Βατικανής βιβλιοθήκης, στον κώδικα Bodleianus Roe 5 της Bodleian Βιβλιοθήκης της Οξφόρδης καθώς επίσης και στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αθήνας (θεολ. 665 και θεολ. 667).

Προφητεία ΣΩΚΡΑΤΗ: «Δια του Θεού μόνο γίνεται ο άνθρωπος να απολυτρωθεί από την αμαρτία. (Πλάτων Απολ. Σωκρ. ιη΄).

Προφητεία της ΣΙΒΙΛΛΑ ΤΗΣ ΚΥΜΑΙΑΣ:
διασώζεται από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη στο έργο του «Ο Αόρατος Πόλεμος»:

«και τότε ο Υιός του μεγάλου Θεού θα έλθει στους ανθρώπους με σάρκα, ομοιάζων με τους θνητούς στη γή. Τέσσερα φωνήεντα θα φέρει, το δε άφωνον φανερώνεται σε αυτόν διπλό, και όλον τον αριθμό θα αποκαλύψω. Οκτώ μονάδες, τόσες δεκάδες επί αυτών και οκτώ εκατοντάδες, το όνομά του θα φανερώσει στους απίστους. Εσύ δε κατανόησέ το καλά στο νού σου»
(ΙΗΣΟΥΣ = 888 με την Ελληνική αρίθμηση των γραμμάτων)

Η ΠΙΟ εντυπωσιακή όμως περίπτωση, είναι ο Χρησμός της ΑΘΗΝΑΪΔΑΣ ΣΙΒΥΛΛΑΣ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ,  περί της γεννήσεως του Ιησού Χριστού και της ζωής Του. Περί της Σίβυλλας της Ερυθραίας, ο Άγιος Αθανάσιος Αλεξανδρείας (Te ntecreties Nikaenae Sydonue, 40, 18) μαρτυρεί ότι προφήτευσε 3.000 χρόνια πριν την εποχή του, δηλαδή το 2700 π.Χ. περίπου, οπότε έχουμε να κάνουμε με μια πανάρχαια προφητεία και την αρχαιότερη καταγεγραμμένη περί του ονόματος «Ιησούς Χρειστός».

Στην ακροστιχίδα του χρησμού σχηματίζεται η φράση

«ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ» (με «ει»).

Ι  δρώσει γαρ χθών, κρίσεως σημείον ότ΄ έσται
Η ξει δ’ ουρανόθεν βασιλεύες αιώσιν, ο μέλλων
Σ άρκα παρών πάσαν κρίναι και κόσμον άπαντα.
Ό ψονται δε θεόν μέροπες πιστοί και άπιστοι
Ύ ψιστον μετά των αγίων επί τέρμα χρόνοιο,
Σ αρκοφόρον ψυχάς τα’ ανδρών επί βήματι κρινεί.

Χ έρσος ότ’ αν πότε κόσμος όλος και άκανθα γένηται
Ρ ίψωσοι τα’ είδωλα βροτοί και πλούτον άπαντα,
Ε κκαύση δε το πυρ γην, ουρανόν ηδέ θάλασσαν,
Ι  χνεύων, ρήξη τε πύλας ειρκτής αΐδαο.
Σ άρξ τότε πάσα νεκρών, ες ελευθέριον φάος ήξει
Τ ους αγίους ανόμους τε το πυρ αιώσιν ελέγξει
Ο ππόσα τις πράξας έλαθεν, τότε πάντα λαλήσει.
Σ τήθεα γαρ ζοφόεντα Θεός φωστήρσιν ανοίξει.

Θ ρήνος τ’ εκ πάντων έσται και βρυγμός οδόντων
Ε κλείψει σέλας ηελίου, άστρων τε χορείσει,
Ο υρανόν ειλίξει, μήνης δε τε φέγγος ολείται,
Υ ψώσει δε φάραγγας, ολεί δ΄ υψώματα βουνών.

Ύ ψος δ’ ουκέτι λυγρόν εν ανθρώποισι φανείται
Ί  σα τα’ όρη πεδίοις έσται και πάσα θάλασσα
Ο υκ εις πλουν έξει γη γαρ φρυχθείσα κεραυνώ
Σ υν πηγαίς ποταμοί τε καχλάζοντες λείψουσιν.

Σ άλπιξ δ’ ουρανόθεν φωνήν πολύθρηνον αφήσει,
Ω ρύουσα μύσος μελεόν και πήματα κόσμου.
Τ αρταρόεν δε χάος τότε δείξει γαία χανούσα.
Η ξουσι δ’ επί βήμα Θεού βασιλήες άπαντες.
Ρ εύσει δ’ ουρανόθεν ποταμός πυρός ηδέ γε θείου.

Σ ήμα δε τοι τότε πάσι βροτοίς αριδείκετον, οίον
Τ ο ξύλον εν πιστοίς το κέρας το ποθούμενον έσται
Α νδρών ευσεβίων ζωή, πρόσκομμα δε κόσμου
Ύ δασι φωτίζον πιστούς εν δώδεκα πληγαίς.
Ρ άβδος ποιμαίνουσα σιδηρείη γε κρατήσει.
Ο ύτος ο νυν προγραφείς εν ακροστιχίοις Θεός ημών,
Σ ωτήρ, αθάνατος βασιλεύς, ο παθών ενέχ΄ ημών.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ. ΔΟΞΑΣΑΤΕ!!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

Ιωάννης Λαμπρόπουλος

συγγραφέας-ερευνητής

giannis_lampropoulos@yahoo.com

Πηγή

Μερικές δύσκολες ερωτήσεις για γκέι ακτιβιστές και τους υποστηρικτές τους.

Από άρθρο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ

Ξεκαθαρίζω εξαρχής ότι ο ομοφυλόφιλος της διπλανής πόρτας, ο αφανής και σοβαρός, είναι ανθρώπινη ύπαρξη. Δεν είναι ασθενής, μίασμα, απόβλητος κτλ κτλ. Γι αυτό του απηύθυνα στο παρελθόν ανοικτή επιστολή, με το δέοντα σεβασμό προς την ανθρώπινη φύση του και την αξιοπρεπή στάση του. 

Και τώρα τα δύσκολα. 

Ο λαός λέει ότι οι γεμάτοι ντενεκέδες δεν κάνουν σαματά όταν τους κλωτσήσεις (αντιθέτως μπορεί να κάνεις εσύ φασαρία ουρλιάζοντας από τον πόνο). Οι άδειοι όμως ... χαλάνε τον κόσμο. 

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, προς τους ακτιβιστές των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγών (γκέι και αλληλέγγυους), έχω μερικές δύσκολες ερωτήσεις: 

Δεν μου λέτε παλικάρια (τρόπος του λέγειν), μόνο η ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας αντιτίθεται στο Σύμφωνο; Διότι στην Ελλάδα διαβιούν νομίμως και μωαμεθανοί στο θρήσκευμα πολίτες, με γνωστές για την ομοφυλοφιλία απόψεις. Οι κληρικοί τους γνωρίζετε τι λένε επί του θέματος; Προτίθεστε μήπως να οργανώσετε χάπενινγκς και άλλες χαριτωμενιές σαν εκείνα στη Μητρόπολη και έξω από τα τζαμιά; Ή μήπως θα κρατήσετε τις δυνάμεις σας για το μέλλον; Μήπως θα διοργανώσετε ογκώδη (με φτερά) και μαχητική (με πούπουλα) διαδήλωση έξω από το τέμενος του Βοτανικού όταν ο μουφτής διακηρύξει για μια ακόμα φορά την χιλιοδιακηρυγμένη θέση της πίστης του για την ομοφυλοφιλία, καλώντας τους πιστούς του σε πόλεμο; 

Μόνο οι εκφράζοντες (υποκριτικά έστω) τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη βουλευτές αντιδρούν; Οι μουσουλμάνοι βουλευτές τι στάση θα κρατήσουν στην ψηφοφορία στην ολομέλεια; Θα πειθαρχήσουν στα κόμματα του δημοκρατικού-συνταγματικού (και άλλα τέτοια γλαφυρά) τόξου στα οποία ανήκουν ή θα ψηφίσουν κατά την (τουρκική=μουσουλμανική) συνείδησή τους; Στην τελευταία περίπτωση (που ταχθούν ονομαστικά κατά του Συμφώνου) οι ηγεσίες των κομμάτων θα τολμήσουν να τους διαγράψουν; Ή επειδή το θέμα θεωρητικώς δεν ανήκει στα προααπαιτούμενα (ουσιαστικώς ανήκει· οι ΕΟΚικες ντιρεκτίβες δεν είναι μόνο οικονομικές), θα σηκώσουν όοολοι ψηλά τους ώμους, θα σφυρίξουν αδιάφορα...; 

Και επιτέλους αφού είστε τόσο μαχητικοί και δεν διστάζετε να αντιπαρατεθείτε με τους οπισθοδρομικούς, για πείτε μας: γιατί δεν διαμαρτύρεστε στις πρεσβείες των μουσουλμανικών κρατών; Γιατί δεν επιδίδετε ψήφισμα στην πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ; Εκεί η ομοφυλοφιλία είναι εκτός νόμου. Γιατί εν τέλει δεν ζώνεστε τ’ άρματα να πάτε να πολεμήσετε το Ισλαμικό Κράτος; Εδώ οι χριστιανοί Έλληνες είναι μόνο λόγια. Άντε και καμιά ροχάλα. Εκεί κάτω τους ομοφυλόφιλους τους πετάνε από ψηλά κτίρια. Δεν νιώθετε την ανάγκη να πάτε να τους προστατεύσετε; Η αγάπη-νόμος σας εξαντλείται σε πανηγυράκια; Δεν αξίζει θυσίες; 

Διότι μερικές φαρμακόγλωσσες (κι η δικιά μου μαζί) επιμένουν ότι οι σπόνσορες του γκέι κινήματος και του Ισλαμικού κράτους είναι τα ίδια πρόσωπα. Ότι οι γκέι παρελάσεις και οι υπαίθριες μουσουλμανικές προσευχές, έχουν κοινούς υποκινητές. Και η στάση σας δείχνει να το επιβεβαιώνει. Είναι τουλάχιστον περίεργη. 

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ

Πηγή

Το Ευαγγέλιο· η μόνη στον κόσμο Επιστήμη περί της Ειρήνης! Η ειρήνη είναι συνέπεια της αρετής και όχι έργο επιδεξιότητας.

Πρoς ένα Γερμανό θεολόγο:

Για την ορθόδοξη Εκκλησία και την ειρήνη τού κόσμου

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. β΄ 14).

Σᾶς φαίνεται ὅτι ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐλάχιστα ἐνδιαφέρεται γιά τήν εἰρήνη στόν κόσμο, καί αὐτό σᾶς ταλαιπωρεῖ. Πῶς ἐλάχιστα; Ποιός θά ἐπιθυμοῦσε τήν εἰρήνη περισσότερο ἀπό τούς βασανισμένους καί τούς μάρτυρες; Καί οἱ λαοί, οἱ Ὀρθόδοξοι λαοί εἶναι βασανισμένοι καί μάρτυρες. Αὐτό τό γράφω χωρίς νά καυχιέμαι οὔτε νά παραπονιέμαι ἀλλά μόνο μαρτυρώντας τό μαρτυρημένο ἱστορικό γεγονός. Καί στήν ἴδια τή γλώσσα σας μπορεῖτε νά βρεῖτε βιβλία ἱστορίας καί ἀφηγήσεων ἀπό τά ταξίδια, στά ὁποῖα θά βρεῖτε περιγραφές ἀπό τά πάθη καί τά βάσανα αἰώνων τῶν ὀρθοδόξων λαῶν.

Ὅμως αὐτό εἶναι ἕνα ἐλάχιστο κομμάτι ἐκείνης τῆς ἀπερίγραπτης θάλασσας τῶν παθῶν, στήν ὁποία οἱ ὀρθόδοξοι λαοί αἰῶνες ἔπλεαν. Ἐάν οἱ πλούσιοι καί ἐλεύθεροι λαοί ἐπιθυμοῦν τήν εἰρήνη, αὐτοί, φοβᾶμαι, τήν ἐπιθυμοῦν χωρίς νά τήν ἔχουν στερηθεῖ ἰδιαίτερα, ἐνῶ ὅταν οἱ βασανισμένοι καί φτωχοί λαοί ἐπιθυμοῦν τήν εἰρήνη, αὐτοί τήν ἐπιθυμοῦν σάν ἀναγκαία ξεκούραση. Εἶναι φυσικό, λοιπόν, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς φύλακας καί τροφός τῆς ψυχῆς τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν, νά ἐπιθυμεῖ ὁλόκαρδα τήν εἰρήνη στόν κόσμο καί ὄχι τόν πόλεμο. Γι᾿ αὐτό στούς ναούς μας τό πρωί καί τό βράδυ ὑψώνονται προσευχές «εἰρήνη τῷ κόσμῳ».

Γιατί προσευχές; Γιατί ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι πιστεύουμε ὅτι ἡ εἰρήνη στόν κόσμο εἶναι δῶρο Θεοῦ, τό ἴδιο ὅπως καί ὁ καλός καιρός καί ἡ καρποφορία καί ἡ βροχή καί ἡ ὑγεία καί ἡ ἴδια ἡ ζωή. Γι᾿ αὐτό προσευχόμαστε στόν Χορηγό ὅλων τῶν καλῶν δῶρων, νά χορηγήσει τήν εἰρήνη στόν κόσμο.

Ἐσεῖς γνωρίζετε ὅτι ἡ εἰρήνη εἶναι συνέπεια τῆς ἀρετῆς καί ὄχι ἔργο ἐπιδεξιότητας.

Ξέρετε ὅτι οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ πάνω ἀπό τή σπηλιά τῆς βηθλεέμ στόν ὕμνο πρῶτα τόνισαν τή δοξολογία τοῦ Θεοῦ καί ὕστερα τήν εἰρήνη στόν κόσμο. «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. β΄ 14). Ἐκεῖνοι πού δέν δοξάζουν πρῶτα μέ πίστη καί προσευχή τόν Ὕψιστο Δημιουργό τους, πῶς μποροῦν νά ἔχουν εἰρήνη στήν ψυχή, καί πῶς ἐκεῖνο πού δέν ἔχουν μέσα τους μποροῦν νά τό προσφέρουν στόν κόσμο; Ξέρετε παρακάτω τόν λόγο τοῦ Παύλου περί τοῦ Χριστοῦ: «Αὐτός γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφ. β΄ 14).

Καί τί ἀκόμα νά πῶ; Ξέρετε ὅλο τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖο στήν οὐσία εἶναι μόνη στόν κόσμο ὑπάρχουσα Ἐπιστήμη περί τῆς Εἰρήνης. Καί ξέροντας ὅλα αὐτά πῶς θά μπορούσατε καί ἐσεῖς νά σκέφτεστε διαφορετικά παρά ὅτι ἡ εἰρήνη εἶναι συνέπεια ἀρετῆς καί ὄχι ἔργο ἐπιδεξιότητας, καί ὅτι ἡ εἰρήνη μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ μόνο μέ ἀρετή καί ποτέ μέ ἐπιδεξιότητα;

Πάρετε γιά παράδειγμα μία οἰκογένεια, στήν ὁποία ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα, καί οἱ δύο χωρίς ἀρετή, συγκροτοῦν εἰρήνη μεταξύ τους μόνο μέ τήν τεχνική. Μπορεῖ ἄραγε ἡ εἰρήνη σέ τέτοια οἰκογένεια νά εἶναι μακρόχρονη; Στήν οἰκογένεια ὅμως, ὅπου ὁ Θεός δοξάζεται, ὅπου κυριαρχεῖ ἡ τιμιότητα, σ᾿ αὐτήν ἤδη ἡ εἰρήνη ὑπάρχει ἀπό μόνη της, ὡς συνέπεια τῆς ἀρετῆς. Ὅπως ἀντίστοιχα ἡ ζέστη εἶναι συνέπεια τοῦ φωτός, ἤ τό φῶς τῆς φωτιᾶς.

Ἔτσι εἶναι καί σ᾿ ἕνα λαό, καί σέ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Ἐάν δέν εἶχε ἡ ἀρέτη ταλαντευθεῖ στόν κόσμο, δέν θά μιλούσαμε τόσο περί τῆς εἰρήνης. Ἀφοῦ ἡ εἰρήνη θά ἔρρεε ἀπό τήν ἀρετή. Ὅμως στόν κόσμο σήμερα ὁμιλοῦν περισσότερο περί τῆς εἰρήνης ἀπ᾿ ὅ,τι στούς προηγούμενους καιρούς, καί οἱ ἄνθρωποι μοχθοῦν περισσότερο ἀπό ποτέ -ὄχι γιά νά ξαναγυρίσουν στήν ἀρετή ὡς ἀπαραίτητο ὅρο τῆς εἰρήνης- ἀλλά, γιά νά μαστορεύσουν τήν εἰρήνη μέ τήν τεχνική, τήν ἐπιδεξιότητα.

Ἀλλά ὅπως ἡ στέγη δέν μπορεῖ νά σηκωθεῖ πρίν ἀπό τά θεμέλια, ἔτσι οὔτε ἡ εἰρήνη πρίν ἀπό τήν ἀρετή.

Τό θεμέλιο καί ὁ ἐμπνευστής κάθε ἀρετῆς γιά μᾶς τούς χριστιανούς εἶναι ὁ Κύριος καί Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστός. Ποιός ἄλλος θά μποροῦσε νά εἶναι ἡ βάση τῆς εἰρήνης στόν κόσμο ἀπ᾿ ὅτι Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ μόνος ἐπονομαζόμενος Ἄρχων τῆς Εἰρήνης;

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ μεγάλη χαρά καί ἑτοιμότητα θά κάνει ὅλες τίς θυσίες, πού ὁ Θεός καί ἡ ἀνθρωπότητα περιμένουν ἀπ᾿ αὐτήν, γιά τήν εἰρήνη ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ὅταν οἱ ἡγέτες τῶν λαῶν θά εἶναι πρόθυμοι νά δημιουργοῦν εἰρήνη στόν κόσμο δοξάζοντας τόν Θεό -καί ὄχι ὅπως οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί τους, οἱ ὁποῖοι ἐναντίον τοῦ Θεοῦ ἔχτιζαν τόν πύργο τῆς Βαβυλωνίας, ἐμπιστευόμενοι μόνο τήν ἐπιδεξιότητά τους· ὅταν λαοί καί φυλές ἁπλωθοῦν στήν προσευχή μπροστά στόν Ὕψιστο, ὅταν ὁριστεῖ νηστεία, καί διαταχθεῖ ἐγκράτεια ἀπό ὅλες τίς ζωηρότητες τουλάχιστον γιά κάποιο συγκεκριμένο χρόνο, ὅταν αὐστηρά ἀπαγορευτεῖ κάθε ὕβρις τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ κόσμου, ὅταν κάθε ἀρετή συνειδητά προαχθεῖ καί ξεκάθαρα τονιστεῖ σάν ὅρος εἰρήνης.

Ἕως τότε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία θά πράττει ὅ,τι στερεώνει στήν πίστη καί τήν ἀγάπη, καί ἔτσι θά τούς κάνει ἱκανούς γιά τήν εἰρήνη μεταξύ τους. Καί ἀκόμα θά προσεύχεται ἀπό μέρα σέ μέρα στόν Ἄρχοντα τῆς Εἰρήνης, νά ἀξιώσει ὅλους τούς ἀνθρώπους τῆς θεϊκῆς χορηγίας τῆς εἰρήνης στή γῆ.

Εἰρήνη σέ σᾶς καί χαρά ἀπό τόν Κύριο!

(Ἀπό τό βιβλίο: «Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται», Ἱεραποστολικές ἐπιστολές Α΄, Ἐκδόσεις «Ἐν πλῷ»).

Πηγή