Η αγία Ευφημία. Βίος και η ΑΦΘΑΡΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ και η Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ

Η αγία Ευφημία [11 Ιουλίου]

Η Αγία Ευφημία [11 Ιουλίου]

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου,δασκάλου

ΚΑΤΑΓΩΓΗ – ΔΙΩΓΜΟΙ: Η Αγία έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού και μαρτύρησε τό έτος 303. Καταγόταν από την Χαλκηδόνα. Ήταν κόρη του πλουσίου Συγκλητικού Φιλόφρονα και της ευσεβούς Θεοδοσιανής. Η Αγία παιδαγωγήθηκε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» γι' αυτό αγάπησε το Χριστό, την αγνεία και την ομολογία του Χριστού. O έπαρχος της Ανατολής Πρίσκος μαζί με τον φιλόσοφο και ιερέα του Άρη Απελιανό κήρυξε, με τη συμφωνία του Διοκλητιανού, διωγμό κατά των Χριστιανών. Κατά την εορτή του θεού Άρη ζήτησε όλοι οι κάτοικοι να προσέλθουν στη γιορτή. Όσoι δεν θα προσέρχονταν θα τιμωρούνταν με φοβερά κολαστήρια. Οι χριστιανοί κρύφτηκαν άλλοι σε σπίτια και άλλοι στις ερημιές. Ή Αγία Ευφημία ήταν επικεφαλής μιας τέτοιας ομάδας στηρίζοντας τούς πιστούς με το φλογερό της λόγο.

ΣΥΛΛΗΨΗ – ΜΑΡΤΥΡΙΟ: Τελικά συνελήφθη η Αγία μαζί με σαράντα εννιά άλλα άτομα. Όταν ο Πρίσκος ζήτησε νά θυσιάσουν στο είδωλο του Άρη και οι πενήντα συληφθέντες αρνήθηκαν με παρρησία. Ο Πρίσκος οργίστηκε από την άρνησή τους και έδωσε εντολή να δείρουν επί είκοσι μέρες τους Αγίους και να τους φυλακίσουν. Μετά το εικοσαήμερο αυτό δοκίμασε πάλι να πείσει τους μάρτυρες να θυσιάσουν. Μετά την νέα άρνηση,

Τι σημαίνει η λέξις «Αμήν»

του Π.Μ. ΣΩΤΉΡΧΟΥ

Όλοι ξέρουμε την λέξη «Αμήν» καί συχνά την χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή. Πότε έτσι και πότε αλλιώς. Δεν ξέρουμε όμως την πραγματική σημασία της και ας είναι μια από τις πιο σημαντικές λέξεις στο ανθρώπινο λεξιλόγιο. Άλλοι νομίζουν ότι σημαίνει τέλος καί έτσι την χρησιμοποιούν και λένε “φτάσαμε στο αμήν”, δηλαδή στα άκρα του ζητήματος. Άλλοι την θεωρούν σαν ευχή και έτσι την χρησιμοποιούν. “Αμήν και πότε” λένε συχνά. Άλλοι την εννοούν και λένε “αυτό γίνεται μέχρι να πεις αμήν”, ενώ άλλοι δίνουν διαφορετικό νόημα στη λέξη…

Μπορεί να έχει όλες αυτές τις σημασίες και άλλες και κυρίως το νόημα, που έχει μέσα στο Ευαγγέλιον καί σημαίνει την βεβαίωσιν “αληθινά, πραγματικά, χωρίς αμφιβολία”. Έχει επίσης και την ευχετικήν σημασία, που χρησιμοποιείται και κατά την Θεια Λατρεία και μάλιστα στο τέλος των προσευχών, Έχει όμως καί άλλην πολύ πιο σημαντικήν σημασία, πολύ πνευματικήν και βοηθόν της σωτηρίας μας.

Με αυτήν την απορίαν πήγαμε να επισκεφθούμε τον σοφόν Γέροντα Ασκητήν π. Ισαάκ στο Κελί του, ο φίλος μου ο Γιάννης κι εγώ. Ο φίλος μου κρατούσε πάντοτε μαζί του και ένα μικρό μαγνητόφωνο για να καταγράφει με ακρίβεια τις πνευματικές συνομιλίες με Ασκητές. Με την βοήθεια του μικρού αυτού μαγνητοφώνου θα μεταφέρω τώρα μερικά αποσπάσματα των λόγων του π. Ισαάκ, ο οποίος

Ὁ Ἐπίσκοπος καὶ τὰ κάρβουνα

  Πηγή: "Τρελογιάννης"

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης, στὸν βίο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θαυματουργοῦ, μᾶς διηγεῖται τὸ ἑξῆς διδακτικὸ γεγονός. Ὅταν ὁ μεγάλος ἐκεῖνος Πατέρας τοῦ γ' αἰῶνος ἦταν ἐπίσκοπος Νεοκαισαρείας, ἔλαβε κάποτε πρόσκληση ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς πόλεως τοῦ Πόντου Κόμανα, ποὺ ἡ ἐπισκοπική της ἕδρα ἦταν κενή, νὰ πάει ἐκεῖ, γιὰ νὰ βοηθήσει μὲ τὸ κύρος του καὶ τὴ σοφία του στὴν ἐκλογὴ κατάλληλου ἱεράρχη. Ὁ Γρηγόριος ἀνταποκρίθηκε μὲ προθυμία, φθάνοντας στὰ Κόμανα, διεπίστωσε ὅτι οἱ ἐκεῖ πιστοὶ εἶχαν δίκιο ποὺ τὸν κάλεσαν. Γιατί, μὲ τὴν προσεκτικὴ ἐξέταση ποὺ ἔκανε, εἶδε ὅτι κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἐπιφανεῖς χριστιανοὺς τῶν Κομάνων, ποὺ τὰ ὀνόματα τους πήγαιναν κι ἔρχονταν ἀπὸ στόμα σὲ στόμα σὰν κατάλληλα γιὰ τὴν πλήρωση τῆς ἐπισκοπικῆς ἕδρας, δὲν ἦταν ἄξιος νὰ τὴν καταλάβει. Ὅλοι εἶχαν, ἄλλος λιγώτερα κι ἄλλος περισσότερα, κάποια ἐλαττώματα, ποὺ σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας δὲν τοὺς ἐπέτρεπαν τὴν ἄνοδο στὸν θρόνο, τὴν ἐγκατάστασή τους, σὰν ἐκπροσώπων τοῦ Κυρίου, ὅπως μὲ τὴν καίρια λιτότητά του χαρακτηρίζει τὴν ἐπισκοπικὴ ἰδιότητα ἕνας ἀρχαϊκὸς διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος.

Τί ἔπρεπε λοιπὸν νὰ κάνει ὁ Γρηγόριος; Ποῦ θὰ ἔβρισκε τὸν ἄνθρωπο ποὺ θὰ ταιρίαζε στὴν ἐπισκοπικὴ ἕδρα; Ἦταν βέβαιος, ὅτι μία ὁλόκληρη Ἐκκλησία, ἀνάμεσα στὰ μέλη της, διέθετε ἕνα τέτοιο ἄνθρωπο. Ἦταν ὅμως κάποιος ποὺ δὲν ἄνηκε στὴ λαμπρὴ ἐπιφάνεια ἀλλὰ στὸν ἄχροο σωρό. Ἦταν ἕνας θησαυρὸς κρυμμένος ποὺ θὰ ἔπρεπε ν' ἀναζητηθεῖ καὶ νὰ βρεθεῖ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἴσως δὲ καὶ μὲ τὴν ἀκουσία βοήθεια τοῦ Διαβόλου.

Καὶ πράγματι, αὐτὸ ἔγινε. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος, ἀφοῦ παραμέρισε τὰ ἐντυπωσιακὰ ὀνόματα, εἶπε στοὺς πιστοὺς τῶν Κομάνων:
— Ὁ ἐπίσκοπος ποὺ θέλει ὁ Θεὸς γιὰ σᾶς, δὲν βρίσκεται ἀνάμεσα σ' αὐτοὺς τοὺς ἀδελφούς σας. Βρίσκεται ἀνάμεσα στὸν ἀφανῆ λαό. Πρέπει λοιπὸν νὰ ψάξουμε νὰ τὸν ἀνακαλύψουμε.

Ὁ λόγος ἔκανε αἴσθηση. Ὁπότε πετάγεται στὴ μέση ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀκροατὲς τοῦ Ἁγίου, ἀσφαλῶς ἄνθρωπος μὲ ἐλαφρὸ τὸ ἕρμα τῆς πίστεως μέσα του καὶ λέει:
— Μήπως αὐτὸς ποὺ ζητᾶτε εἶναι ὁ καρβουνιάρης Ἀλέξανδρος;
Ἦταν ἕνα μέλος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Κομάνων, ποὺ τελευταῖο ἀπ' ὅλα θὰ ἐρχόταν στὸν νοῦ. Κι ἐκεῖνος ποὺ τὸ ὀνομάτισε, τὸ ἔκανε γιὰ νὰ εἰρωνευθεῖ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο, μὴ καταλαβαίνοντας ὅτι ὁ πιὸ καλὸς γιὰ ἐπίσκοπος μποροῦσε νὰ εἶναι ἕνας ἄσημος χριστιανός. Ἀλλὰ αὐτὸς ὁ λόγος, ποὺ τὸν εἶχε κινήσει τὸ πονηρὸ πνεῦμα, ἀποδείχθηκε ὕστερα ἀπὸ λίγο στοιχεῖο τῆς θείας προνοίας.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἔκανε ὅτι δὲν πρόσεξε τὴν εἰρωνεία ἐκείνου τοῦ λόγου. Ἀπάντησε στὸ πείραγμα μὲ πνευματοφόρο διάκριση, φώναξε τὸν καταμαυρισμένο ἀπὸ τὴν καρβουνόσκονη Ἀλέξανδρο καὶ τὸν ἐξομολόγησε. Κι εἶδε, μὲ τὴν ἐξαγόρευση, ὅτι ὁ λερωμένος ὑλικὰ ἐκεῖνος χριστιανὸς ἦταν τὸ φωτεινὸ καὶ κατακάθαρο πετράδι, ποὺ ἀποζητοῦσε γιὰ νὰ στολίσει μ’ αὐτὸ τὸν θρόνο τῶν Κομάνων.

Ὁ Ἀλέξανδρος, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα, εἶπε στὸν Ἅγιο Γρηγόριο, ὅτι δὲν εἶχε διαλέξει τὸ ἐπάγγελμα τοῦ καρβουνιάρη γιὰ ἄλλο λόγο, παρὰ γιατί ἔτσι θὰ γλίτωνε ἀπὸ τὸν κίνδυνο μιᾶς μεγάλης ἁμαρτίας, ποὺ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς τὴ στηλίτευσε στὸ πρόσωπο τῶν Φαρισαίων: τῆς ἀνθρωπαρέσκειας. Ὁ Ἀλέξανδρος ἦταν μιὰ ψυχὴ καταυγασμένη ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἕνα ἔμψυχο ταμεῖο της, ἕνας κρυφὸς Ἅγιος, ἕνα φῶς σκεπασμένο. Τὸν ἀπεκάλυψε λοιπὸν στοὺς πιστοὺς τῶν Κομάνων ὁ Ἅγιος Γρηγόριος κι ἔστησε αὐτὸ τὸ φῶς «ἐπὶ τὴν λυχνίαν» τοῦ ἐπισκοπικοῦ θρόνου.

Σὰν ἔγινε ἀρχιποίμην ὁ Ἀλέξανδρος, ἔφτιαξε ἕνα λόγο, ἄξεστο ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς ρητορικῆς, ἀλλὰ γεμάτον ἀπὸ πνευματικότητα καὶ τὸν διάβασε στοὺς πιστούς, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ εἶναι ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα ὁ πατέρας τους κι ὁδηγητής τους στὶς νομὲς τῆς σωτηρίας. Καὶ πάνω στὶς γραμμὲς αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου πολιτεύθηκε, φανερώνοντας ἔξοχα ποιμαντικὰ χαρίσματα: ἀδαμάντινη ὀρθοδοξία, ἀγάπη ἀπεριόριστη κι ἀκοίμητη, σύνεση πολλή. Ἔστεψε δὲ τὸν βίο του μὲ τὸ μαρτύριο κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Δεκίου.

Ποιὸ εἶναι τὸ μάθημα ποὺ παίρνουμε ἀπ’ αὐτὸ τὸ γεγονὸς τῶν ἀρχαίων χρόνων τῆς Ἐκκλησίας; Ὅτι τὸ κύριο καὶ μέγιστο τῶν προσόντων, ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ τὴν ἱερωσύνη, εἶναι ἡ ἁγιότης. Κι ὅτι τὸ κύριο καὶ μέγιστο γνώρισμα τῆς ἁγιότητος εἶναι ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ ἀπωθητικὴ κίνηση τῆς ψυχῆς μπροστὰ στὴν ἀνθρώπινη δόξα.

Ὁ καρβουνιάρης τῶν Κομάνων εἶναι ἕνα ὑπέροχο πρότυπο, ποὺ ἡ ἀκτινοβολία του ἔχει ἀνεκτίμητη ἐποικοδομητικότητα. Ἕνα πρότυπο, ποὺ ποικίλες ἐκδόσεις του βλέπουμε στοὺς βίους τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ γενικὰ ὅλων τῶν ἀξίων κληρικῶν κάθε χριστιανικῆς γενεᾶς. Τί βλέπουμε σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς περιπτώσεις; Τὴν ταπεινοφροσύνη τοῦ Ἀλεξάνδρου, τὴ φυγόκεντρο τάση μπροστὰ στὸ ὑψηλότατο καὶ φρικτότατο ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης, ποὺ προκαλεῖ δέος σὲ κάθε ταπεινὴ κι ἄρα ἀληθινὰ χριστιανικὴ ψυχή. Ὁ Θεὸς τέτοιες ψυχὲς θέλει γιὰ τὶς τάξεις τῶν λειτουργῶν του, τὶς κάτω ἀγγελικὲς τάξεις, ποὺ τὶς ζηλεύουν οἱ Ἄνω, ὅπως λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.

πηγή

Το είδαμε κι αυτό!

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ αναφορικά με τα δημοσιεύματα που αφορούν στον Πρόεδρο της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

 

Γιὰ ποιούς λόγους ἕνας Μητροπολίτης ἐπεμβαίνει στὰ τῆς Δικαιοσύνης, ὑπερασπιζόμενος Πρόεδρο ποδοσφαιρικῆς ὁμάδας; Εἶναι μέσα στὰ Ποιμαντικά του ἢ τὰ ἀντι-Οἰκουμενιστικά του καθήκοντα;

Σχόλιο Ἀνώνυμου ἀπὸ «Κατάνυξις»:

«Το είδαμε κι αυτό... μητροπολίτης -και μάλιστα από ...τους παραδοσιακούς- να υπερασπίζεται έναν από τους μεγαλύτερους αρχινονους του ποδοσφαίρου και μάλιστα ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΑΠΑΓΓΕΛΘΟΥΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ.

Τελικά δεν υπάρχει ελπίδα απο πουθενά...»!

 

Πηγή: «Κατάνυξις»

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4518476

e-mail: impireos@hotmail.com

Πειραιεύς, 9 Ἰουλίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ προέβη στήν κατωτέρω δήλωση ἀναφορικά μέ τά δημοσιεύματα πού ἀφοροῦν στόν Πρόεδρο τῆς ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ κ. Βαγγέλη Μαρινάκη

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Δ Η Λ Ω Σ Η

Ἀπό τήν ἐνασχόληση μέ ἀνακριτικά καθήκοντα ἀρκετά χρόνια στήν Ἐκκλησιαστική Δικαιοσύνη, ἔχω τήν δυνατότητα νά ἐκφράσω δημόσια τήν γνώμη μου ἀναφορικά μέ τήν παρανόμως δημοσιοποιηθείσα πρόταση τοῦ Ἀντιεισαγγελέως Πλημμελειοδικῶν ’Αθηνῶν καθ’ ὅ μέρος ἀφορᾶ αὐτή στόν Πρόεδρο τῆς ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Πειραιῶς καί ἐκλεγέντα πρῶτο Δημοτικό Σύμβουλο Πειραιῶς κ. Βαγγέλη Μαρινάκη ἀναφέρων ὅτι εἶναι ἀτεκμηρίωτη καί χωρίς οὐσιώδη στοιχειοθέτηση καί κατά ταῦτα ἀποβαίνει ἕωλος, ἀβάσιμος καί ἀνεπέρειστος. Ὅσον ἀφορᾶ στούς δημοσιοποιηθέντας διαλόγους πού φέρονται δῆθεν ἐμπλέκοντας τόν κ. Μαρινάκη δέν ἔχουν καμμία ποινική ἀξιολόγηση. Ἑπομένως ὅλη αὐτή ἡ ἀπαράδεκτη ὑπόθεση ἀναφορικά μέ τόν Πρόεδρο τῆς ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ εἶναι πομφόλυγα ἡ ὁποία ἐντός ὀλίγου χρόνου θά διαρραγῆ μετά κρότου.

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Ὅταν ἡ ἀφέλεια συναγωνίζεται τὴν ἐθελοτυφλία!

Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής

Τώρα τελευταία ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας έγινε πιο σφοδρός. Μεταξύ των άλλων οι εχθροί της Εκκλησίας προσπαθούν να καταργήσουν επισήμως διά νόμου την αργία της Κυριακής. Φοβερό το τόλμημα. Με ύπουλο τρόπο και διάφορα προσχήματα επιχειρούν να επιβάλουν την εργασία κατά την ημέρα της Κυριακής. Να καταργηθεί η αργία, που είναι αιωνόβιος θεσμός, και να επιβληθεί η εργασία. Όχι την Κυριακή στην εκκλησία, αλλά στην εργασία…

Η κατάργηση της αργίας δεν είναι μόνον ένα πλήγμα κατά της Εκκλησίας, αλλά συνιστά και δράμα των εργαζομένων, οι οποίοι χάνουν την ευκαιρία να ξεκουρασθούν και να αναπαυθούν κάπως, αφού θα είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται συνεχώς, χωρίς διακοπή. Γι’ αυτό και υπήρξαν πολλές διαμαρτυρίες από τους εργαζομένους. Δυστυχώς όμως ο νόμος ψηφίσθηκε από τους βουλευτές με μικρή πλειοψηφία.

Θα λατρεύουμε λοιπόν το χρήμα, τον Μαμωνά, και όχι τον Θεό της αγάπης; Σε τέτοιο κατάντημα οδηγεί η κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Ίσως δεν έχουμε αντιληφθεί τι κινδύνους εγκυμονεί ο παράνομος αυτός νόμος.

Εδώ υπάρχει κίνδυνος αφανισμού του Έθνους μας, και πρέπει να ξυπνήσουμε, να διαμαρτυρηθούμε και να αντιδράσουμε. Όλοι στα όπλα, τα όπλα τα πνευματικά!

Βέβαια υπάρχουν πολλοί τρόποι διαμαρτυρίας. Ένας ίσως είναι ο πιο αποτελεσματικός και μπορούμε όλοι να τον χρησιμοποιήσουμε. Κάθε Κυριακή, που χτυπάει η καμπάνα, όλοι στην εκκλησία. Πως είναι οι εκκλησίες κατάμεστες τα Χριστούγεννα και το Πάσχα; Παρόμοια να είναι και την Κυριακή. Έτσι όλοι αυτοί που πολεμούν την Εκκλησία θα φοβηθούν και θα καταλάβουν ότι ο ορθόδοξος ελληνικός λαός δεν σηκώνει τέτοια αντιχριστιανικά νομοθετήματα. Είναι βλέπεις και οι ψήφοι που τις υπολογίζουν αφάνταστα οι κυβερνώντες.

Εδώ όμως πρέπει να παραδεχθούμε και ένα δικό μας τραγικό λάθος. Έχουμε εγκαταλείψει μόνοι μας την Εκκλησία. Μόνοι μας είμαστε αφορισμένοι. Δεν εκκλησιαζόμαστε τακτικά και γι’ αυτό έρχονται αυτοί με θράσος και θέλουν να επιβάλουν την κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Πρέπει να ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε ότι η Εκκλησίας έχει ακαταμάχητη δύναμη και μπορεί να τους εξαφανίσει. Έτσι, αν όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τρέχαμε κάθε Κυριακή στην εκκλησία, θα τολμούσαν αυτοί να επιχειρήσουν τέτοιες παρανομίες;

επιμέλεια:  Νικόλαος Δ. Γεωργαντώνης

Πηγή: «Κάθε Κυριακή στην Εκκλησία», Αρχιμ. Γεωργίου Δ. Μπίζα, εκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», ΑΘΗΝΑΙ 2013

themata-orthodoxias.blogspot.gr

Μικρὸς σχολιασμός:

Ἀλήθεια, τί ἄλλο ἐπιδιώκει ὁ Οἰκουμενισμός, πάτερ Γεώργιε; Νὰ εἶσαι ἐσὺ μέλος τῆς ἀντι-Οἰκουμενιστικῆς Ἀδελφότητας τοῦ «Σωτῆρα» καὶ ταυτόχορονα ἱεροκήρυκας καὶ κατηχητὴς καὶ συλλειτουργὸς τοῦ οἰκουμενιστῆ καὶ διδασκάλου τῆς κακοδοξίας περὶ «διηρημένης Ἐκκλησίας» μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Σαββάτου, τὸν ὁποῖον μνημονεύεις!!! Ὁπότε, προπαγανδίζεις νὰ γεμίζουν οἱ Ἐκκλησίες, στὶς ὁποῖες λειτουργοῦν Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι; Κι ἔτσι θὰ θεραπευτεῖ τὸ κακό;

Καὶ λές: πὼς μὲ τὴν «διαμαρτυρία» ποὺ ἐσὺ προτείνεις «όλοι αυτοί που πολεμούν την Εκκλησία θα φοβηθούν και θα καταλάβουν ότι ο ορθόδοξος ελληνικός λαός δεν σηκώνει τέτοια αντιχριστιανικά νομοθετήματα»!

Τί ἀφέλεια! Ἐδῶ οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν φοβήθηκαν τοὺς Ποιμένες καὶ κατάφεραν τοὺς Ἐπισκόπους κι ἐσένα, πάτερ, καὶ τὴν Ἀδελφότητά σου ἐπίσης, νὰ πέσετε στὴν παγίδα τοῦ σιγονταροΟἰκουμενιστῆ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὰ λόγια, ἀλλὰ συμπορεύεται στὴν πράξη μὲ τοὺς αἱρετικούς, καὶ τοὺς μνημονεύει, καὶ συνιστᾶ στοὺς πιστοὺς ὑπακοὴ στοὺς Παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές, καὶ μᾶς λές ὅτι θὰ φοβηθεῖ τὸ λαό, ποὺ τὸν ἔχει στὸ χέρι μὲ τέτοιους ποιμένες;

Σ. Π.