Εόρτιος λόγος συμπαθείας για τον διωκόμενο Μητροπολίτη Ράσκας π. Αρτέμιο

Φιλορθοδοξος Ενωσις Κοσμας Φλαμιατος

Εδρα: Βασ. Ηρακλειου 30, 546 24 Θεσσαλονικη, Τηλ. 697-2176314

E-Mail: kflamiatos@yahoo.gr ― Ενημερωτικο Δελτιο 34

Εόρτιος λόγος συμπαθείας για τον διωκόμενο Μητροπολίτη Ράσκας π. Αρτέμιο

Η θηριωδία του Ηρώδη επαναλαμβάνεται
ΑΝΑΒΙΩΝΟΥΝ οι ΔΙΩΓΜΟΙ του ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
και Μ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ από ι. ΣΥΝΟΔΟ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

«Όταν ουν τι παράνομον γένηται, μηδείς έστω νωθής (νωθρός), αλλά πυρός θερμότερος, και των αδικουμένων μη έλαττον αλγείτω, και ούτω τα πλείονα στήσεται των κακών» γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Πόσο μάλλον, όταν το αδικούμενον είναι η πίστις.

Είναι κοινός τόπος στην Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ότι η διατύπωση των Δογμάτων και οι διοικητικές αποφάσεις αποτελούν καθήκον και προνόμιο των Επισκόπων και της Συνόδου.

Είναι όμως, επίσης γνωστό, ότι οι αποφάσεις μιας εκκλησιαστικής Συνόδου δεν είναι «δεσμευτικές για τους Χριστιανούς», με τον ίδιο τρόπο που είναι «οι διαταγές ενός στρατιωτικού στους υφισταμένους του», γιατί απλούστατα, μπορεί οι αποφάσεις αυτές να είναι και λανθασμένες. Η Σύνοδος δεν έχει το αλάθητο του Πάπα. Αντίθετα, ο Λαός (δηλαδή οι κληρικοί, οι μοναχοί και οι λαϊκοί που δεν συμμετέχουν στη Σύνοδο) έχει καθήκον να μη αποδεχθεί τις αποφάσεις αυτές, όταν  συγκρούονται με την διαχρονική Πίστη και διδασκαλία της Εκκλησίας. Μόνο όταν, οι αποφάσεις μιας Συνόδου, αναγνωριστούν από την Εκκλησία ως αναντίρρητα ορθόδοξες, τότε βέβαια, είναι υποχρεωτικές για όποιον θέλει να ανήκει στο Σώμα του Χριστού.

Οι συνοδικές, λοιπόν, αποφάσεις ελέγχονται από το Λαό, ο οποίος και έχει καθήκον να συμμετέχει στον έλεγχο και τη ζύμωση αυτή, που αφορά τη ζωή του, την νυν και την μέλλουσα. Ο έλεγχος ασφαλώς γίνεται και από μεμονωμένα μέλη του σώματος του Χριστού, τα οποία έχουν καθήκον (ή απλώς δικαίωμα) να αρνούνται πράξεις της εκκλησιαστικής διοικήσεως που αφορά λίγα ή και ένα μέλος της Εκκλησίας, όταν αυτές έρχονται σε αντίθεση με την Παράδοση και κυρίως όταν, η αποδοχή κάποιας απόφασης, είναι δυνατόν να αποτελέσει κακό προηγούμενο και να αλλοιώσει την εκκλησιαστική Παράδοση.